Nummer 70. Zondag 3 September 1893. 16" Jaargang.
DE l'llfHIIHIIIUIiïïlII.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
V
BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
Spanje.
De Écho van het Zuiden,
Waaltyfesche ra LangstraatscÈe Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 1-7 regel, 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 maal ter piastra,
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Woensdag kwam Gladstone's home-rule-
voorstel in het lagerhuis in derde lezing, nadat
men, zoo tusschen de geanimeerde debatten
over Ierland door, eenige dagen had gewijd
aan begrootingsdiscussien. De premier nam
bij deze plechtigheid 't woorddaverend be
groet door zijn aanhangers. Een uur lang
zette hij zijn betoog voortwijzend op de
verhouding tusschen Zweden en Noorwegen
welker vereeniging gebaseerd is op een vol
komen afscheiding van de gemeentelijke en
de rijksaangelegenhedendie beide landen
heeft geschonken 80 jaren van vrede en eens
gezindheid een leerrijke tegenstelling met
de 63 jaren van de vereeniging tusschen
Groot-Brittanie en Ierland. De uitspraken
der groote schrijvers en der beschaafde wereld
ten gunste van home-rule, releveerde Glad
stone, 't betreurend, dat de discussie er over
in 't lagerhuis zoo weinig geschikt is geweest
om den goeden roep van dat wetgevende
lichaam te handhavende „grand old man''
gaf toe, dat er slechts weinig tijd zal over
blijven voor de zaken van algemeen belang,
rakende 't gansche Vereenigde Koninkrijk
welk euvel moet geweten worden aan de
oppositie. De sluiting der debatten heette
Gladstone een noodzakelijk kwaad ter be
strijding der obstructie-taktiekde discussie
zal toch nog 82 dagen hebben geduurd
wat eenig is iu de geschiedenis. Den tijd
der kamer heette Gladstone een schat, die
't land toebehoort, dezen schat heeft de op
positie verspild door 930 redevoeringen tegen
home-rule te houden welke op haar beurt
459 beantwoordingen uitloktenten gunste
der wet. Bij een verzet tegen beter weten
in,, zal er een geweldige beweging in Ierland
ontstaan voor volkomen scheiding en in de
omstandigheid, dat daarin een groot gevaar
zou schuilen, ligt volgens Gladstone een ver
wijt voor Groot-BrittanniÖ.
De afgevaardigde Courtney stelde voor het
home rule-voorstel eenvoudigweg te verwerpen
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
In het begin van dit verhaal hebben wij
medegedeeld dat de fabriek van den heer Labroue
in de vlakte van Alfortville was gelegen op vrij
frooten afstand van eenige woning. Men begrijpt
us licht, dat bij een dergelijk weer en op zulk
laat uur niet spoedig hulp kon aanwezig zijn.
Toen eene compagnie soldaten van het fort
Charenton aankwam met eenige werklieden uit
de fabriek, was het reeds te laat om het vuur
nog met kracht te kunnen bestrijden.
Daar alle deuren gesloten waren haalde men
ladders bij de hand om over de muren der om
heining te klimmen.
Weldra werd de afwezigheid der portierster
opgemerkt.
„De brand heeft zich reeds aan de woning der
bewaakster medegedeeld riep een stem.
Dat was Jacques Garaud.
Dan ging de meesterknecht voort
../De ongelukkige heeft de fabriek in brand ge
stoken en is de schuld dat wij allen thans zonder
werk geraken! Zij heeft zich verschrikkelijk wreed
over den heer Labroue gewrokenVooruit
mijne vrienden, naar het paviljoen Laat ons de
kas redden
//Ja, ja, vrienden," herhaalde Ricoux, die juist
was aangekomen en de woorden des meester
knechts gehoord had, „laat ons de kas redder.
Zij houdt eene zeer aanzienlijke som gelds in!
Vooruit! Redden wij de kas!"
En allen, werklieden en soldaten, door Jacques
en Ricoux geleid, haastten zich vooruit naar het
brandend paviljoen.
ACHTTIENDE HOOFDSTUK.
Wellicht vragen onze lezers zich af en zeker
niet zonder reden hoe de meesterknecht Jacques
en lichtte dit even naïve als oude plannetje
nader toe, heette 't zelfs in overeenstemming
met den wensch der natie. John Redmond,
de leider der parnellisten, zeidedat Glad
stone's plan nog wel niet alles gaf, dat Ier
land er nog altijd geen meester in zijn eigen
huis door worden zou, doch dat 't toch een
stap is in de goede richting en daarom voor
't oogenblik wel aannemelijk. Zoo spraken
nog eenigen er voor en anderen er tegen en
toen ging men maar weer naar huis in de
heilige overtuiging, dat er van vacantie voor
eerst nog niets kan komen de verschillende
begrootingen moeten ook nog worden be
handeld, desnoods door morgen- en avond
zittingen.
En dan komt men waarschijnlijk 1 November
al weer saam voor de herfstzitting
De Temps, wijzende op de onrustwekkende
berichten, die de Engelsche bladen telkens
mededeelen omtrent de nieuwe eischen, die
Frankrijk aan Siam stelt, zegt dat al die op
winding niets zaaks is. De heer Le Myre de
Villers bevindt zich te Bangkok om het door
Siam aangenomen ultimatum en de daaruit
voortvloeinde waarborgen, waarmede Siam
zich vereenigd heeftte vertalen in eene
diplomatieke acte. Bij de gedachtenwisseling,
die er in den laatsten tijd plaats gehad heeft
tusschen onzen buitengewonen vertegenwoor
diger en het hof van Siam, heeft de heer
Le Myre de Villers verklaard, dat hij geen
Europeeschen onderhandelaar erkende. Van
daar de officieele terzijdestelling van den heer
Rolin-Jacquemyns; vandaar de woedende kre
ten van alle cosmopolieten, die in en van
Siam leven; vandaar die stroom van rumoer-
makende telegrammen uit Bangkok, zoo wel
willend opgenomen door de Engelsche bladen.
Uit alles mag men opmaken, zegt de Temps
verder, oat de Siameesche regeering zich niet
zal laten misleiden door hare gewone raads
lieden, en dat zij zich te behoorlijken tijde
het oude spreekwoord zal herinneren De
raadgevers zijn niet de betalers."
thans weer onder het getal lieden was gekomen,
die hunne hulp kwamen bieden ter blusschingder
groote fabriek, duor hem in brand gestoken.
Toch was dat zeer eenvoudig.
De ellendeling wilde niet, dat Jeanne's stem,
zoo zich deze mocht verheffen om hem aan te
klagen, eenig geloof waardig zou geacht worden.
Toen hij de ionge weduwe in de vlakte verliet
had hij zich op de vlucht begeven zoo snel de
beenen hem dragen konden; liet was alsof hij
door een zekeren waanzin werd voortgezweept,
doch toen hij eensklaps aan den brief dacht, dien
hij aan Jeanne geschreven had, keerde bij hem
het bewustzijn ook weer terug.
„Ik moet dien brief terug hebbensprak hij
tot zichzelven, „wat het ook kosten moge I'
En in plaats van nog langer zijne vlucht voort
te zetten had hij zich bij de lieden vervoegd, die
naar het tooneel des onheils liepen onder 't aan
houdend geroep van „Brand Brand
Zijn plan was eenvoudig.
Tengevolge der lieerschende wanorde hoopte hij
de loge der bewaarster onopgemerkt te kunnen
binnentreden om daar zijn brief te zoeken en
zieh daarna bij de menigte der toegeschoten per
sonen te voegen, zonder dat iemand van dit alles
iets in 't oog viel.
Zoodra Jacques echter de binnenplaats bereikt
had, zag hij dat Jeanne's woning reeds geheel
door de vlammen was aangetast en stiet op dit
gezicht een zucht van verlicnting uit.
„Mijn werk is reeds geëindigd, alvorens ik het
begonnen heb," dacht hij. „Het papier, dat mij
zwaar beschuldigde, bestaat niet meer. Thans
heb ik mij mij nog slechts door mijn ijver, mijne
toewijding en mijn moed te doen gelden; dit zal,
wat er ook gebeure moge, een schitterend ant
woord zijn op Jeanne's beschuldigingen, zoo zij
het waagt deze tegen mij te uiten."
Een duivelachtig idee drong hem door den
geest op het oogenblik dat wij hem hoorden uit
roepen
„Laat ols de kas redden 1
De vlammen door den hevigen wind meer en
meer aangewakkerd schoten door alle openingen
des paviljoens naar buiten.
„'t Zal onmogelijk zijn binnen te dringen," zeg
de Ricoux, de kassier.
„Laat mij begaan," antwoordde Jacques.
„Wat wilt gij beproeven?*
Andermaal schijnt China verontwaardigd
over de steeds hoogere eischen, door Frank
rijk aan Siam gesteld, zich in den strijd te
hebben gemengd. Lihong-Chang, de onder
koning heeft herhaalde besprekingen met den
Siameeschen zaakgelastigde, en per telegraaf
moeten krachtige instructies zijn gezonden
naar den Chineeschen gezant te Parijs.
Onder de mijnwerkers van Pas de-Calais
heerscht groote ontevredenheid over de gerin
ge loonen. Een algemeen vergadering zal
den 17en Sept. te Lens gehouden worden.
De correctioneele rechtbank te Nimes
heeft zes personenbetrokken in de zaak
van Aigues-Mortes, veroordeeld tot straffen
varieerende van één tot zes maanden.
Dinsdagavond hebben acht Italianen uit
eigen beweging de timmermanswerkplaats van
Tournier te Nancy verlaten. Daar deze be
loofd had, hen elders bij in aanbouw zijnde
huizen te gebruiken, hebben een veertig werk
lieden alle in aanbouw zijnde huizen te Nancy
bezocht en den Italianen gelast, onmiddellijk
het werk te staken.
De politie en de gendarmerie zijn spoedig
ter plaatse aangekomen en hebben tot kalmte
aangemaand. De Fransche werklieden, teu
getale van 200, hebben drie afgevaardigden
naar den maire (burgemeester) gezonden om
hem mee te deelen, dat ze niet dulden, dat
een vreemdeling aan de daar in aanbouw
zijnde huizen zal werken.
De maire antwoordde, dat er geen enkele
wet bestaat, die hem toestond een dergelijken
maatregel te bekrachtigen. De 8 d, 900 Ita
lianen aldaar werkzaamhebben besloten
allen het land te verlaten.
De mijnbezitters weigeren met de mijn
werkers saam te gaan, om een verhooging
der kolenprijzen te bewerken, ten einde daar
door hoogere loonen te kunnen geven. Ze
weigeren verder de loonen op dezelfde hoogte
te houdenwaarop ze stonden, toen ze aan
de arbeiders meedeelden, dat de loonen
verlaagd zouden worden. De mijneigenaars
verzekeren, dat de houding der mijnwerkers
ieder vergelijk verhindert, terwijl de secretaris
generaal van den mijnwerkersbond in een
vergadering te Manchester verzekerd heelt
dat de houding der mijneigenaars de partijen
zoo scherp mogelijk tegenover elkaar doet
staan
Te Cardiff schijnt niet de minste kans op
een vredelievende oplossing.
Een telegram uit Cardiff behelst dat
60000 mijnwerkers in Zuid-Wales en Mora-
moutshire den arbeid hervat hebben. Men
gelooft dat de werkstaking in die streken in
deze week eindigen zal.
In eene te Dalkeith gehouden bijeen
komst van de mijnwerkers uit de Lothionus
(de graafschappen Edinburg, Haddington en
Linlithgow) is met algemeene stemmen be
sloten dat de mijnwerkers uit East- en Mid
lothian Maandag a.s. den aibeid zullen staken,
als hun geene loonsverhooging van 20 percent
wordt toegestaan.
„Een oogenblik En gij zult het zien."
Het vuur trotseerend liep hij den gang in, waar
zich het ontzielde lichaam van den lieer Labroue
bevond en stiet een kreet van afschuw uit.
„Een lijk!" riep hij. „Een lijk!"
En dan het lichaam zijns slachtoffers optillend,
6pande hij al zijne krachten in en trok het naar
buiten tot in 't midden der binnenplaats.
Ontsteld week de kassier achteruit, terwijl hij
stamelde
„Maar, dat is de patroon 1Schandelijk ver
moord!Verschrikkelijk! Verschrikkelijk!
Jacques luisterde niet. Op nieuw was hij in de
vlammen gesprongen en aan de overzijde ver
dwenen.
Twee seconden verliepen. Toen hoorde men
daar binnen zijne stem, zwak, ontsteld, haast niet
he. kenbaar
„Ik ben in het kabinet," zeide deze stem, in de
onmiddellijke nabijheid der kasIk stik hier
Ik sterf.Hulp Hulp
Men wilde toeschieten.
Doch er verhief zich thans een muur van hevig
gloeiend vuur tusschen de redders en den ingang.
Eensklaps liet zich een vreeselijk gekraak hooren,
het dak stortte in en de verdieping kwam met
een vreeselijk geraas raar beneden.
De onmachtige menigte slaakte een vreeselij-
ken gil.
„Jacques is onder het brandend puin bedolven
riepen verscheidene stemmen. „Hij is verloren
De ongelukkige!"
Toch waagde men eene nieuwe poging om
vooruit te komen, doch de dreigende vuurpoel,
die steeds grooter en grooter werd, ontzegde thans
alien toegang tot het paviljoen.
Weldra zakten ook de muren naar beneden.
Op dit oogenblik kwamen de brandspuiten aan
van Maisons-Alfort en Charenton.
Doch 't was te laat om nog iets te redden. De
gansche fabriek toonde nog slechts een bran
denden puinhoop, die een verzengenden gloed
verspreidde.
Ricoux, de kassier, liep rechts en links in het
midden der menigte, als een waanzinnige allerlei
vreemde gebaren makend en steeds herhalend
„Die ellendige Jeanne heeft den brand gesticht 1
Op laffe wijze heelt zij den heer Labroue vermoord!
Zij is ook de schuld dat Jacques hier *oo onge-
kig den dood gevonden heeft
HENDAYE, 31 Augustus. De burgerlijke
gouverneur en de overheid hebben in gemeen
overleg eene regeling getroffen op grond
waarvan de troepen en de politie zich terug
hebben getrokken. Op een openbaar plein
werd een concert gegeven, waarbij het publiek
in luide toejuichingen uitbarstte en geroepen
werd leve de orde Er werd geen enkele
betooging gehouden en het incident wordt
thans beschouwd als atgeloopen.
De komraissaris van politie van Charenton was
tevens met de pompiers aangekomen. Hij hoorde
de woorden, door Ricoux gesproken, en tot hem
naderend, vroeg hij
„Wie zijt gij, mijnheer?"
„Ik ben, of liever, ik was de kassier dezer
fabriek," luidde het antwoord.
„Gij beschuldigt iemand de inrichting in brand
gestoken te hebben
„Ja, mijnheer."
„Gij spreekt van een gepleegden moord
„Ja, mijnheerKom
En Ricoux nam den kommissaris bij den arm
en bracht hem naar dat gedeelte der binnenplaats
waar het lijk van den ingenieur lag uitgestrekt!
Dan voegde hij er bij
„Ziehier het slachtofferEen trouwelooze
hand heelt den ongelukkige met het mes in de
volle borst geraaktZiehier!
„Mijnheer Labroue!" riep de kommissaris uit,
die onmiddellijk den grooten industrieel herkende.
„Ja, hij zelf! Onze ongelukkige en zoo diep-
betreurde patroon!"
De magistraat constateerde den dood des in
genieurs en hernam
„Wien beschuldigt gij
„De portierster der fabriek."
„Haar naam
„Jeanne Fortier."
„Waarop grondt gij uwe beschuldiging
„Men heeft haar overal gezocht, doch de vrouw
is Diet te vinden; wel een bewijs dat zij de vlucht
genomen heeft, na de fabriek in brand te hebben
gestoken Bovendien, zij heeft dezer dagen
nog petroleum gekocht om de misdaad uit te
voeren, die zij beraamde
„En welke reden kan zij wel daartoe gehad
hebben 6
„Eergisteren heeft de heer Labroue, die zeer
ontevreden was over de wijze, waarop zij zich van
haren plicht kweet, haar den dienst opgezegd
Binnen acht dagen moest zij vertrekken
Bij het licht dat de brand afwierp nam de
kommissaris eenige nota's.
„En gij zegt dat er nog een ander slachtoffer
is?" vroeg hij.
„Ja, mijnheer."
„En wie dan
Wordt vervolgd.
