Nummer 88. Woensdag 1 November 1893.
16e Jaargang.
DE BIIOODDIUiGSTÜIi.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Bekendmaking-
UITGEVER:
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
De Echo van het Zuiden.
Waalwyksche en Langstraalsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Het gemeentebestuur van Waalwijk maakt
bekend dat eene vergadering van kiesge
rechtigden ter verkiezing van 3 leden der
kamer van koophandel en fabrieken alhier,
zal plaats hebben op Dinsdag 28 November
1893, iles voormiddags van 9 tot 12 uur, ten
raadhuize alhier.
Wijdersdat de lijst der kiesbevoegden
ter secretarie ter inzage is nedergelegd van
den 30sten dezer tot 5 November a.s.
gedurende welken tijd bezwaren daartegen
bij het gemeentebestuur kunnen worden in
gebracht tegen wiens beslissing in beroep
kan worden gekomen bij heeren gedeputeerde
staten van Noordbrabant.
Waalwijk, 27 October 1893.
Het gemeentebestuur voorn.
AUG. VAN GROTENHUIS, burg.
F. W. VAN LIEMPT secretaris.
Gansch Europa heeft de laatste dagen de
oogen gericht gehad op Frankrijk, waar de
Russische zeelieden het voorwerp zijn geweest
van buitengewone betoogingen van sympathie.
Ongetwijfeld heeft de geestdrift van het
Fransche volk tot hoofddoel gehad om aan
de tegenstanders des lands te toonen, dat
Rusland beslist zijn bondgenoot geworden is,
dat Frankrijk op 't oogenblik niet meer alleen
staat en een ernstigeu steun heeft, bestemd
om op een gegeven oogenblik als tegenwicht
te dienen tegenover de macht van het drie
voudig verbond. Tot zoover is er niets dat
levendige bezorgdheid kan wekken in hetgeen
in Frankrijk heeft plaats gehad, evenmin als
in Italiëwaar de Engelsche zeelieden op
hunne beurt feestelijk zijn outvangen. 't Laat
zich integendeel aanzien dat, daar de sterkte
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meier jsche Courant
De geestelijke begon eindeliik zich af te vragen
of hij niet het slachtoffer was geworden eener
6luw'e bedriegster en trachtte inlichtingen omtrent
haar in te winnen. Iedereen verzekerde hem, dat
de meesterknecht als een slachtoffer zijner toe
wijding in de vlammen was omgekomen en dat
Jeanne schuldig moest zijn aan brandstichting,
diefsfal en moord. De pastoor begon dan ook
eenigszins te twijfelen.
Overal waar hij Jeanne's verdediging op zich
nam werd hij afgewezen en 't was dan ook niet
te verwonderen, dat hij van lieverlede moed en
vertrouwen begon te verliezen. Het eenige wat
hij had kunnen verkrijgen was dat de kleine
jongen in zijn huis mocht verblijven,
Georges was het op de pastorie, waar hij met
liefkozingen werd overladen spoedig gewoon.
Mevrouw Darier vond in tegenwoordigheid van
dat kind hare moedervreugde terug, welke zij
vroeger slechts korte dagen had mogen smaken.
De kleine hield dolveel van maatje Clarisse,
zooals hij de goede dame noemde.
De jongen was ook zeer beminnelijk, en 't was
dan ook niet te verwonderen dat de pastoor eene
bijzondere genegenheid toonde voor den kleinen
onschuldige, wien de gerechtigheid op het punt
stond zijne moeder te ontnemen.
Drie maanden waren er verloopen sinds de
arrestatie van Jeanne Fortier. In een achttal da
gen zou het vonnis geveld worden.
Op den leeftijd van Georges vergeten de kin
deren spoedig. De kleine had zijne moeder wel
is waar nog niet geheel vergeten, maar hij dacht
toch reeds veel minder aan haar en de personen,
die hem omringden, spraken zoo weinig mogelijk
van de ongelukkige
//Zoo zijne moeder veroordeeld wordt," sprak
mevrouw Darier tot haar broeder, «is't het beste
dat hij haar vergete en later de schande niet
der van weerszijde verbonden mogendheden
nagenoeg gelijk is, dit een waarborg is voor
het behoud van den vrede; natuurlijk is net
echter dat de openbare meening 111 zekere
mate getroffen wordt door al deze betuigingen,
welke een duidelijk aangewezen doel hebben
en haar herinneren aan de steeds toenemende
gevaren van een toestand, door de vreeselijke
wapeningen der groote mogendheden gevaar
vol gemaakt, en welks ontknooping, helaas
al te zeker is in de toekomst.
Dit verklaart genoegzaam de aanhoudende
onbestemde vrees ten opzichte van den staat
kundigen toestand in Europa, eene vrees nog
verzwaard door de bezorgdheid over hel
voortduren der werkstakingen en den elleu-
digen financieelen toestand van verschillende
landen. De onthullingen door Giolitti en di
Rudini gedaan met betrekking tot de Itali-
aansche financien zijn waarlijk wel geschikt,
om het publiek te doen nadenken over de
onvermijdelijke gevolgen van de overdrijving
der militaire uitgaven en bewijzen zoo dui
delijk mogelijk, dat, als de regeeringen niet
stilstaan op dien weg, de ondergang van
gansch Europa niet kan uitblijven. Hoe dit
kwaad te verhelpen De oplossing van dit
vraagstuk is ongelukkigerwijs nog verre van
gevonden.
De apotheose van de FranschRussische
feesten; de aftreding van het kabinet-Taaffe
van Oostenrijk; de onzekerheid van den po-
litieken toestand in Italiëde positie van
Spanje in Marokko in verband met het nieuwe,
Zaterdag geleverde gevecht;de muntconferentie
te Parijs en de zilverwet in den senaat van
de Vereenigde Staten ziedaar inderdaad
van het goede te veel op eens bijna.
Kort na elkaar op hun plaats van bestem
ming aangekomen (Toulon voor de Russen
Tarente voor de Engelschen) hebben de
eskaders van Rusland en Engeland bijna
gelijktijdig den steven gewend, 't eerste in
oostelijke richting, het laatste naar Gibraltar.
Men zou al vrij partijdig in z:jn oordeel
kenne, die op zijn. naam kleeftIk heb een
plan."
«En dat is
«Den jongen als mijn kind aan te nemen, zoo
de jury zich streng toont en de moeder een
langdurige straf oplegt. Ik zal hem dan mijn
naam schenken en hem goed doen opvoeden. Wij
zullen er een man van maken, over wien wij
later fier zullen zijn. Hoe vindt gij dat
//Uitstekend, beste zusterHet is een zeer
goed idéé; doch alvorens aan de uitvoering
daarvan te beginnen, moeten wij het vonnis af
wachten.*
«Dat zullen wij doen. Gelooft gij nog steeds
aan Jeanne Fortier's onschuld?"
«Wat zal ik u zeggen? Ik ben eenigszins ge
schokt in mijne gevoelens, ik begin te twijfelen.
Doch al is de ongelukkige schuldig, dan nog
moet het kind de straf niet dragen van de schuld
der moeder. Wij zullen zorgen, dat de kleine
nooit den naam der veroordeelde kenne."
De dag, dat het vonnis moest geveld worden,
brak aan.
De drievoudige misdaad van Alfortville was
nog des te drukker besproken, daar het slacht
offer een oud-leerling der polytechnische school
was, een man algemeen bekend en bemind.
Eene talrijke menigte, die door de politieagen
ten slechts met moeite in bedwang wera gehouden,
stond reeds vroeg op het openen der deuren van
de gerechtszaal te wachten. Onmiddellijk was de
zaal opgepropt zoodra de opening plaats had.
De jury trad binnen, gevolgd aoor het hof.
De beschuldigde werd binnengeleid en de pre
sident verklaarde de 'zitting geopend.
De opsluiting, het leven in de cel, de overtui
ging van hare onmacht in den strijd, dien zij
tegen de gerechtigheid had te strijden, hadden
Jeanne's krachten gebroken en vernietigd.
Zij twijfelde niet meer aan het lot dat haar
wachtte.
«Mijne kinderen 1 Mijne arme kinderen 1" her
haalde zij dikwijls, ter prooi aan ontmoediging
en wanhoop.
«Zal ik hen dan nooit meer zien?Nooit
meer
Pastoor Laugier, zijne zuster en Stpfaan Castel
waren te Parijs bijeengekomen om de groote
terechtzitting bij te wonen.
De lijst der getuigen bevatte talrijke namen.
Aan het hoofd stonden Ricoux, de kassier; ma-
moelen zijn om de laatste uren van het verblijf
der Russen op Franschen bodem niet 't best
van alles te heeten. Er is in die oogenblikken
niet harder gejuicht en gejubeld dan de
voorgaande 14 of 15 dagen doch Carnot
heeft weder eens een telegram ontvangen van
Ruslands czaar waarin deze den president
der republiek bij het vertrek van het Russische
eskader zijn ontroering en dankbaarheid be
tuigt voor de hartelijke en prachtige ontvangst
zijner zeelieden. Deze manifestatiën van
sympathie aldus gaat de heerscher aller
Russen voort zullen nieuwe banden aan-
knoopen tusschen onze beide landen en naar
ik hoop bijdragen tot de bevestiging van den
algemeenen vredewelke het hoofddoel is
van alle pogen en wenschen.
Zulk een keizerlijke dankbetuiging is vat
baar voor tal van uitleggingen, zelfs zouden
lieden, die spijkers op laag water zoeken, in
's czaren uitlatingen over nieuwe banden het
bewijs kunnen zien, dat 't met de bestaande
banden dan toch zoo heel veel niet was, anders
had men die immers nauwer kunnen aanhalen
een tusschen heerschers en volkeren da
gelij ksche bezigheid, als men ten minste de
officieele verzekeringen gelooven mag. Mug-
genzifterijen zijn echter in de politiek wel 't
allerminst op haar plaats en zelfs de Duitsche
bladen vinden 's czaren dankbetuiging nog
wel belangwekkend hoewel mengebruik
makend van den eigenaardigen bril der par
tijdigheid, in 's czaren verwijzing op den al
gemeenen vrede als doel van aller streven
een duidelijken wenk ziet, dat de revanche-
politiek bij Alexander III geen genade zal
vinden. De Vossische Ztg. beschouwt Camots
redevoering te Toulon als de formeele af
kondiging van een bondgenootschap tusschen
Frankrijk en Rusland en de Fransche bladen
vieren 's czaren dankbetuiging als een ge
beurtenis van de allereerste grootte wat
nu eigelijk nog niet zoo heel veel zegtin
aanmerking genomen het feitdat keizer
Alexander de luidjes aan de Seine gansch
en al niet verwend heeft. Zaterdag in den
(lame Franyois, de kruidenierster van Alfortville;
Davidde loopjongenen mevrouw Berlin, de
zuster des heeren Labroue.
De akte van beschuldiging werd gelezen.
Deze was verpletterend. De menigte had aan
dachtig geluisterd en beschouwde Jeanne als het
laagste aller schepselen.
Dan nam het getuigenverhoor een aanvang.
Wij zullen hier niet terugkomen op de verkla
ringen, die onze lezers reeas kennen en zoo be
zwarend waren voor de aangeklaagde.
De ongelukkige had geen enkelen getuige ter
ontlasting kunnen opgeven.
Op alle punten, behalve een enkel, scheen hare
schuld onbetwistbaar.
Waar was het gestolen geld gebleven?
Het openbaar ministerie nam aan, datde weduwe
van Pierre Fortier dit geld ergens verborgen had,
waar zij rekende het na volbrachten straftijd
weer te vinden. Hare schijnbare ellende hare
volslagen armoede op het oogenblik der aanhou
ding was niets anders dan eomediespel.
Doch ook deze verzekering van het openbaar
ministerie, al kon zij in het oog der menigte nog
zoo waarschijnlijk blijken, berustte op geen enkel
bewijs.
Het woord werd aan Jeanne gegeven.
Al bleef de ongelukkige niet de geringste hoop
meer over hare onschuld te bewijzen, toch gaf zij
zich nog niet overwonnen, maar voerde het woord
op krachtige wijze en legde aan de rechtbank de
redenen harer vlucht met alle duidelijkheid uit.
Zij sprak van Jacques Garaud's bedreigingen, van
de vernietiging van den brief door 'talles ver
slindende vuur, van het schrijven, dat zij van
den meesterknecht ontvangen had.
Dit verhaal bezorgde haar echter niet de wel
willendheid der rechtersmaar ontstak hen in
woede. Jeanne's cynisme scheen hun monster
achtig.
«Watzoo dachten zij«durft dat ellendig
schepsel den man belasterendie met zijn leven
zijne edelmoedige toewijding voor zijn patroon
betaald heeft?"
Deze nieuwe misdaad bekroonde waardig al
hare vroegere misdaden.
De rechtbank had Jeanne een verdediger toe
gevoegd, een man van talent, en dat wist hij te
bewijzen. Slechts eene enkeld zaak ontbrak aan
zijne pleitredede overtuiging.
Hoe zou hij trouwens in staat geweest zijn van
voormiddag ontving Carnot's czaren telegram,
juist toen hij zou terugkeeren naar Parijs en
nauwelijks in de hoofdstad aangekomen, heeft
hij zich gehaast den machtigen potentaat en
bondgenoot te bedanken voor diens welwil
lende vriendelijkheid. Eigelijk is het telegram
van den president der republiek meer een
echo van dan wel een antwoord op 's czaren
woorden: na eenige allervriendelijkste uitlatin
gen over het eskader en de door hem genoten
eer, bestaande iu de begroeting der Russische
vlag te Toulon, zegt ook hij de hartelijke
ontvangst, allerwegen den Russen bereid, te
beschouwen als een betooging fn gunste van
den vrede.
Zoo is er tevredenheid in de harten der
Russen en tevredenheid bij de Franschen en
als men te Berlijn over al 't te Toulon, te
Parijs te Marseille en te Lyon vertoonde
moois heel wat minder gesticht is dan men
wel wil toonen, dan heeft men toch eigenlijk
ongelijk: men kan den lui hun pret gunnen,
zij hebben er geen misbruik van gemaakt!
Het onwaarschijnlijk, zooal niet onmogelijk
geachte is geschied in Oostenrijk tegenover
de coalitie tusschen de Duitsch-liberalen, de
conservatieven en de Polen, heeft het kabinet-
Taaffe het veld geruimd. Zaterdagnamiddag
kwam de keizer op 't onverwachtst uit Pest
te VVeenen aan nadat de premier hem in
den breede had ingelicht over de Vrijdaga
vond tusschen bovengenoemde partijen ge
troffen besluiten. Dien eersten stap gedaan
is 't alles als van een leien dakje gegaan. Op
ontvangst van Taaffe's mededeeling liet keizer
Frans Josef onmiddellijk een trein gereed ma
ken om vijf uur in den namiddag van Za
terdag was hij te VVeenen en onmiddellijk
ontving hij Taaffe, die hem zijn ontslag als
mede dat zijner collega's aanbood. Een uur
confereerden beiden en 't schijnt wel dat
Taaffe's voorafgegane pogingen om met de
Polen en de Plohenwart-club een overeen
stemming te treffenniet met den ge-
wenschten uitslag bekroond zijnwant de
eenige overtuiging blijk te geven daar hij zelf
niet aan de schuldeloosheid van de persoondie
hij verdedigde, geloofde
Na het antwoord van 'topenbaar ministerie,
begaf de jury zich naar de zaal der beraadsla
gingen.
Hare afwezigheid duurde slechts een twintigtal
minuten. Toen de leden terugkeerden, heerschte
er eene diepe stilte.
De president nam het woord en verklaarde
dat de gezworenen met eenparigheid van stemmen
de aangeklaagde schuldig verklaarden aan moord,
brandstichting en diefstal, maar dat met meerder
heid van stemmen verzachtende omstandigheden
werden aangenomen.
De leden van het hof pasten de wet toe.
Jeanne Fortier werd veroordeeld tot levenslange
gevangenisstraf.
Toen de ongelukkige uitspraak hoorde doen
van deze verschrikkelijke straf, stiet zij een hart-
verscheurenden angstkreet uit en viel in onmacht.
Zij moest naar de conciereerie overgebracht
worden en van daar, nog steeas in onmacht, naar
de gevangenis van St. Lazare.
Toen zij op de ziekenkamer weder tot bezinning
kwam, herhaalde zij onsamenhangende zinnen
waarvan niemand iets begreep.
Zij was aan eene hevige hersenschudding ter
prooi, die haar leven ernstig in gevaar bradit.
Dertigste Hoofdstuk.
Jacques Garaud, die zich door de veroordeeling
van Jeanne nog geruster gevoelde, had zich te
Londen zooals wij reeds hebben medegedeeld
aan boord van de Lord-Maire ingescheepteen
groote pakketboot, die zich recht naar New-York
begaf.
Er waren honderddrieentwintig passagiers aan
boord, waaronder vele Amerikanen die tot ver
schillende klassen der samenleving behoorden.
Paul Harraant zoo zullen wij Jacques Garaud
in 't vervolg meermalen noemen had eene kajuit
eerste klasse genomen.
Des morgens om tien uur was men aan boord
gegaan, Harmant een der eersten van allen.
Alvorens zich naar zijne kajuit te begeven,
wachtte hij leunend op de verschansing, het einde
der inscheping af en de naamafroeping der pas
sagiers door den plaatsvervangenden kapitein.
Wordt vervolgd.