Nummer 89.
Zondag 5 November 1893
16e Jaargang.
DE ItltflODDRUGSTER.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
*-
FEUILLETON
1
BUITENLAND.
Frankrijk.
w aalw(j ksche ra Langst raaische Conrant,
Dit blad verschijnt Woensdag; en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden j 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advcrtentiën 17 regel» J 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naai plaatsruimte. Ad verten tien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Met de hervatting van den arbeid door de
verschillende parlementen van ons werelddeel
in 't zicht, is het niet zoo heel moeielijk de
aandacht op de politiek gevestigd te houden
en de taak van den kroniekschrijver van den
dag wordt nog aanmerkelijk verlicht door de
geruchten van ministerieele crisissen hier en
kabinetswijzigingen gindswelke sensatie
nieuwtjes als pikante entremets afwisseling
houden in de vrijwel gevulde schotels op den
politieleen disch.
De ministerieele crisis in Frankrijk, waartoe
het volgens lieden, die 't weten kunnen, komen
moet zoodra men de concentratie-politiek
(welke eigenlijk geen politiek doch een la~
veermethode is) er aan geeft, krijgt meer en
meer vasten vorm. Terwijl de officieuse
Temps een campagne heeft geopend tegen
de radicale leden van het kabinet, vermeldt
het blad kalm weg, dat Dupuy, de premier
zijn collega's verzocht heeft hun voor de
kamer bestemde wetsontwerpen in den minis
terraad gedetailleerd toe te lichten, opdat
kan blijken of er op politiek gebied eenstem
migheid onder de heeren is. Op grond van
de daardoor verkregen resultaten zal het
programma worden opgemaaktdat in een
afzonderlijke verklaring of wel bij beantwoor
ding van een interpellatie ter kennis van het
weetgierige menschdom zal worden gebracht.
Dat zou dus geschieden als 't alles botertje
tot den boom blijkt onder de heeren, maar
als er nu eens in hooge mate verschil van
meeniug blijkt te bestaan? Toch is er kans,
dat de ministers de kat uit den boom zien
tot na de samenkomst van 't parlement. Baat
het niet, schaden kan het nooit
Ook over de positie van GiolittiItalie's
premier, worden vreemde noten gekraakt, m.
a. w. min gunstige geruchten verspreid en
reeds spreekt men van een combinatie-Za-
nardelli, waarin plaats zou zijn voor een deel
der tegenwoordige bewindvoerders en voor
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
32
Tot dan toe had de mar. nooit éenigen over
tocht gemaakt dan van Frankrijk naar Engeland
door l.et Kanaal. Daarom ging hij belangstellend
na al wat er omging en nam zich voor onder
weg het mecanisme van de stoommachine te be-
stuaeeren, die onder zoo menig opzicht afweek
van de machine, welke te Alfortville gebruikt
werd.
De passagiers stonden thans nog geheel door
elkander, daar de plaatsen nog niet waren aan
gewezen, en het gaan en komen der dienstdoende
matrozen bood een tooneel vol beweging en
schilderachtigheid.
Onder de laatst aan boord gekomen bevond
zich een man van vijftig jaar ongeveer, die blijk
baar tot de klasse der rijken behoorde, in ge
zeischap eener bekoorlijke jonge dame van acht
tien jaar en een zeker iemand, die ongeveer acht-
en-twintig jaar oud kon zijn. Blijkbaar was deze
laatste een werkman dit was zeer gemakkelijk
te bespeuren en tevens kon het een aandachtig
opmerker niet ontgaan, dat hij tot die klasse van
werklieden behoorde, die in de groote steden
vooral liever plaatsen bezoeken, waar niet gewerkt,
maar geld verspild wordt.
Hij droeg een geribd iluweelen pak en hield
een 'valies in de hand. Hij zag er mager en bleek
uit, met blond haar zonder baard, uitgenomen
een ontluikend kneveltje op de bovenlip. Een
spottend lachje speelde steeds om zijne dunne
lippen, zijne kleine blauwe oogen met zeer be
weegbare oogappels deden onwilekeurig aan sluw
heid en boosaardigheid denken. Hij brouwde zijne
woorden en was zeer slepend in zijne uitdruk
kingen.
„Pardon sprak hijden voet op het dek
zettend. „Wat is de vloer hier sterk geboend 1
't Is alsof ik op een ijsbaan sta. Zoo de boot
Zanardelli's vriendjes in elk geval een
middelweg, die voor beide fracties 't best zou
zijn. Volgens gerucht moet de ministerraad
hebben besloten af te zien van zijn voor
nemen om de douanerechten voortaan in
goud te heffen en dat wel naar aanleiding
van den heftigen tegenstand in handelskringen.
In Oostenrijk is de toestand eigenlijk maar
weinig gewijzigd in de laatste 24 uren: nu
eens hoort men van dezen dan weder van
genen, dat hij het hem eventueel aan te bieden
presidium van den ministerraad niet zal aan
nemen en zoo is 't dan ook mogelijk dat de
crisis langer duurt dan tot 8 dezer. Een coa
litie-kabinet heeft wel de meeste kans, daar
de keizer er in beginsel zijn goedkeuring aan
heeft gehecht. Woensdagavond is Bohemen's
stadhouder, graaf Thun naar den keizer te
Pest geieisd om, naar velen meenenals
ministerpresident terug te keeren en booze
lieden beweren dat wie ook premier moge
worden, het coalitie-kabinet 't niet heel lang
zal maken
Internationale moeilijkheden schijnt het ge
schil met Marokko voor Spanje niet te zullen
opleveren. De mogendheden betoonen zich
over het geheel welwillend en niet wantrou
wend. Volgens een Reuter-bericht uit Londen
heeft het samentrekken van een groot Britsch
eskader voor Gibraltar geenszins de voor
Spanje onaangename beteekenis, van sommige
zijden daaraan gegeven. Ten aanzien van
Marokko bestaat integendeel tusschen Enge
land en Spanje de best mogelijke verstand
houding.
De Norddeutsche Allg. Ztg, heeft niets dan
lof voor de Spaansche regeering over, wegens
hare correcte, met het volkenrecht overeen
komende en voor den algemeenen vrede
bevorderlijke houding in deze aangelegenheid.
Marokko zelf, zegt het blad, dat het brand
punt is van zoo verschillende belangen, moet
door Spanjes gedrag overtuigd worden, dat
het zich hier niet door grillen of door eigen
belang laat leiden maar zich op bezonnen
eenigszins slingert, riskeert men den nek daar
ginds tegen de verschansingen te gaan breken
Toen zij den man deze woorden noorden uiten,
wisselden de vijftiger en de jonge dame een
glimlachje. Dan zegde hem de heer met een
tongval, die duidelijk den Engelschman verraadde:
„Daar zijt gij nu op weg naar Amerika. Uw
overtocht en uwe voeding zijn betaald. Ik heb u
bovendien eene som van tweehonderd franken
ter hand gesteld; gij hebt dus gedurende de reis
niets met mij te maken. Te New-York zullen wij
elkander wel treffen.'*
„Begrepen, mijnheer,'- antwoordde de jongman
met het Iluweelen pak, wiens portret wij met
een vluchtige schets geschilderd hebben. „Gij in
de eerste klas, ik in de tweede. Zoodra de naam-
oproeping heeft plaats gehad, treedt gij den salon
binnen en ik blijf in de antichambreWees
gerust, ik zal u bij de ontscheping wel weten te
vinden. Mijn beurs is goed voorzien; dat is het
voornaamste, en ik zal mij dan ook wel weten
te redden
De werkman stak een sigarette aan, terwijl de
heer en de dame plaats gingen nemen bij de
verschansingen op een paar stappen afstand van
Paul Harraant. Deze wendde het hoofd naar zijne
nieuwe huurlieden en zijne blikken vestigden zich
met welbehagen op het lieve blonde meisje met
blauwe oogen. De juffrouw had eene slanke
taille, doch was bijzonder goed gebouwd, en op
haar gelaat lag eene schoonheid uitgespreid, zoo
bevallig, zoo bekoorlijk, dat Harm an de oogen
er niet af kon houden.
„Wat een lief gezichtje!" sprak hii tot zich
zelve. „Die heer daar met zijn grijze haren is
wellicht de vader der j xnge dame."
Het blonde kind had intusschen bemerkt, dat
zij de aandacht boeide van den vreemdeling en
diens bewondering opwekte. Een levendig i-ood
kleurde hare wangen; haastig wendde zij zich
half naar de andere zijde, zoodat haar gelaat voor
den vreemdeling niet langer zichtbaar was.
Er werd een aanvang gemaakt met de naam-
oproeping. De reizigers stonden nog door elkander
op het dek. Zij aan zij stond de werkman en de
meester, de eerste kajuit reiziger en die der
tweède klasse. De werkman met zijn geribd flu-
weelen pak stond op denzelfden afstand van den
heer met de grijze haren en zijn dochter als de
gewezen meesterknecht van Alfortville.
wijze en zonder gevaar voor conflicten recht
verschaft.
Met 191 tegen 94 stemmeu heeft het huis
van vertegenwoordigers der Noord-Air.eri-
kaansche Unie de voordracht tot intrekking
van Sherman's zilverwet goedgekeurd, gelijk
die, volgens het amendement Voorhees ge
wijzigd, d. i. van eene verklaring ten gunste
van het bi-metallisme voorzien, uit den senaat
was teruggekomen.
Aanstonds daarna heeft president Cleveland
h?t besluit geteekend, waarbij de wet buiten
werking wordt gesteld, zoodat de veelbespro
ken maatregel thans een voldongen feit is.
In Brazilië vechten de luitjes er maar lus
tig op los; de vloot der opstandelingen bom
bardeert nu vier plaatsen tegelijkSanta Cruz,
Sao-Jao, Villegaignon en Nictheroy, doch 't
schijnt wel iets van een operette-vertooning
te hebben: mensohen komen er niet bij om,
wel is de materieele schade hier en daar groot.
De 1500 man sterke vloot der opstandelingen
heeft tegenover zich in Nictheroy 1500
man, in Rio 5000. Het voorloopig bewind
van Brazilië bestaat uit den president, kapitein
Lorena, den minister van marine Mouras en
den minister van oorlog Cardozo, de zetel
is gevestigd te Desterro en te Santé Catharina.
Deze bewindvoerders trachten landsoldaten
te werven en ontvangen zoo af en toe
ammunitie terwijl Mello geld genoeg krijgt
om zijn mannetjes te betalen. Hij spreekt de
geruchten, dat hij de monarchie wil herstel
len beslist tegen en wil als oorlogvoerende
macht erkend worden, terwijl hij zijn krachten
spoedig versterkt hoopt te zien door een
tweetal oorlogsschepen.
Half November hoopt Peixoto te kunnen
beschikken over tien schepen en dan zou 't
wel eens ernstig kunnen worden, terwijl tot
dusver de krachten der regeering en die der
opstandelingen te zeer uiteenliepen om elkaar
wonder veel schade toe te brengen: Peixoto
had geen schepen en Mello had geen land-
De plaatsvervangende kapitein met de lijst in
de hand riep de namen af James Mortimer en
Noërai Mortimer, waarop de blonde dame en
haar vader antwoordden.
„Noëmi Mortimer!" dacht Harmant, „ziedaar
twee prachtige namen 1"
„De heer Panl Harmant,las dan de ka
pitein.
„Present!" antwoordde Paul.
Toen de werkman, met wien wij reeds kennis
gemaakt hebben en dien wij zulke schilderach
tige taal hoorden gebruiken, dezen naam hoorde,
sprong hij eensklaps verwonderd op en zijne oogen
vestigden zich met eene zonderlinge uitdrukking
van nieuwsgierigheid op den man, die zooeven
Presenthad geantwoord.
„Paul Harmant 1" dacht hij, „dat is de naam
van mijn neef, den machinist, dien men dood
waande O, dat is prachtig, heerlijk Neef ziet
er waarachtig uit als iemand die er goed bij zit.
O, dat zou nu eeiis recht aardig zijn elkander
hier op den wijden oceaan weer te vinden."
Terwijl hij deze woorden sprak, hield hij de
oogen op Paul Harmant gevestigd, die er in de
verste verte niet aan denken kon welken indruk
de naam dien hij van een overleden kameraad
had overgenomen, op een der aanwezigen uit
oefende.
„5t Is zonderling," ging dan weer de werkman
voort, „ik heb neef vroeger menigmaal gezien,
doch ik herken hem in 't geheel niet meer. Hij
was toen nog zoo jong, dat is waar, en de jaren
doen iemand zeer veranderen, doch mij dunkt
dat ik mij zijne trekken nog wel eenigszins kan
voorstellen, en daarvan vind ik er geen op het
gelaat van dezen man...:.. Er zijn meer ezels, die
den zeil den naam dragen, zeide mijn moede»' reeds,
toen ik nog jong was; wat er echter ook van zij,
ik wil wel eens kennis met hem maken. Dat kan
toch nooit eenig kwaad.
„Ovide Soliveau!' luidde op dit oogenblik de
naaraafroeping.
„Hier ben ik!" antwoorde de werkman, die te
Parijs geboren was en zich daar aan een minder
voorbeeldig leven gewijd had.
Weldra was de naamafroeping geëindigd en
daarop werd ieder zijn plaats aangewezen.
„Sapristi!* dacht Ovide, „nu moeten wij schei
den. Neef reist eerste klasse, even goed als de
ingenieur Mortimer en zijne dochter! Waar zou
macht, waardoor de geheele geschiedenis
eigenlijk iets operette-achtigs kreeg, wel aardig
om uit de verte te aanschouwen.
Tengevolge van het feest Allerheiligen was
er in al de mijnen van het kolenbekken van
Pas-de-Calais geen enkele werkman aan den
arbeid. De nacht van Dinsdag op Woensdag is
dus rustig geweest. Geen optochten van werk
stakers, geen enkel belangrijk incident. In
tusschen zijn toch de ruiten van verscheiden
werkende mijnarbeiders tegen drie uur in den
morgen in de arbeiderswijken van schacht
no. 3 van de mijnen uit Lievin stukgegooid.
Woensdagmorgen togen 5 uur zijn vier dy-
namietpatronen gevonden op de vensterkozij
nen van een paar huizen wier bewoners
sedert eenige dagen het werk hervat hadden.
De lont was op twee duim van de patroon
uitgegaan. De gendarmerie heeft een enquête
geopend. De gemeenteraad van Liévin heeft
in zijn zitting van Dinsdagavond met alge-
meene stemmen een som van 1500 gulden
toegestaan ten behoeve der stakende mijn
werkersgezinnen. Clémenceau heeft in een
brief het syndicaat der pers verzochtden
scheidsrechter een voorstel voor te leggen
dat aangeeft, op welke wijze aan de werksta
king te Lens een einde gemaakt kan worden.
Het syndicaat kwam Donderdag samen.
De Franco-Russische feesten hebben
nog een staartje gehad te Ajaccio, de hoofd
stad van het tot Frankrijk behoorende Corsica.
Het eskader is daar voor anker gegaan, en
admiraal Arellan en de overheden hebben
hartelijke b zoeken gewisseld. Des avonds
was de stad geïllumineerd. Een avondfeest, een
zoogenaamde punsch, door de stad aan de
gasten aangeboden, is niet kunnen doorgaan
tengevolge van een droevig ongeluk aan
boord van een der Russische schepen de
Keizer Nicolaas Iwaar tengevolge van het
hij heengaan? Naar New-York wellicht, of elders.
Zoo 't naar New-York is, dat hij zich begeeft,
dan zal ik hem bij de ontscheping wel aanklampen,
maar zoo hij onder den weg de boot verlaat,'
*vat dan Dan kan ik niet eens kennis met hem
maken. Maar wat ben ik toch dom!" voegde
Ovide Soliveau er dan bij, zich met de hand op
het voorhoofd slaand; „zoo de tweede klasse niet
in de eerste toegelaten is, dan is dit nog geen
reden, dat de eerste zich niet vrij in de tweede
bewegen kan. [k zal een boodschap zenden aan
dien Paul Harraant en hij zal mij op den voor
steven komen opzoeken. Niets eenvoudiger dan
dat
De reizigers hadden hunne plaatsen ingenomen,
de pakketboot lichtte het anker en zette koers
naar Amerika.
Van den eersten dag af merkte Ovide Soliveau,
dat de reizigers der eerste klasse hunne wande
ling ook wel voortzetten tot op den voorsteven
zoo hoopte hij Paul Harmant aan te treffen dan
zou 't niet moeilijk zijn een gesprek met hem aan
te knoopen.
Deze hoop werd echter verijdeld.
Harmant kwam slechts zelden op het dek en
bracht het ruimst gedeelte van den tijd in een
salon door, waar de ingenieur James Mortimer
en zijne blonde dochter Noëmie ook 't liefst ver
bleven. Hij zocht naar een geschikt middel om in
betrekking te treden met vader en dochter, doch
zijne verbeeldingskracht liet hem thans volkomen
in den steek. Enkele woorden, uit een gesprek
opgevangen, dat Mortimer met een vreemdeling
hield, hadden hem doen verstaan, dat deze man
zich met zijne dochter naar New-York begaf,
zijne geboorteplaats. Des te meer wenschte hij nu
kennis met hem te maken, daar hij dan geduren
de de reis in staat zou kannen zijn eene menig
te bijzonderheden op te doen omtrent de gebruiken
des lands. Bovendien mocht hij er in slagen
des vrcemdelings vertrouwen te wekken, dan
kon deze kennismaking hem ginds van veel
nut ziin.
Doch wij herhalen het, hij vond geen gelegen
heid om een gesprek aan te knoopen.
Wordt vervolgd.
