Dg
Nummer 101. Zondag 17 December 1893. 16e Jaargang
I oegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyitsclic ra Langstraalsrlie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00.
Franco per posi door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waal wij k
Nu de eerste schrik over de wandaad dei-
anarchisten te Parijs bedaardis, bevestigt het
zich dat niet alleen de Duitsohe, maar ook
de Engelsche en de Fransche regeeringen
volstrekt ongeneigd zijn om daaraan eene
aanleiding te ontleenen tot internationale be
handeling van het anarchisten-vraagstuk. Naar
men weet, zijn reeds sedert jaren de politie
autoriteiten van alle beschaafde landen elkan
der over en weer behulpzaam bij het ver
volgen van de anarchistische misdrijven, welke
met vallen onder het begrip der politieke
vrijheid van asyl maar als gewone moord
aanslagen behandeld worden.
De nieuwe bepalingen in de drukperswet
zijn reeds in het Journal officiel afgekondigd
en^ treden 24 uren later in werking. De anar
chistische bladen zullen dus nu wel behoed
zamer zijn.
Er zijn thans bijzondere maatregelen ge
nomen tot bescherming der openbare gebou
wen tegen de aanslagen der anarchisten. Zoo
worden het paleis van justitie, de rechtbank
van koophandelde prefectuur van politie
enz. nauwlettend bewaakt. Hetzelfde is het
geval met de schouwburgen en kerken.
De anarchisten zijn namelijk zoo ver gegaan,
dat zij in een schrijven aan den prefect van
politie gedreigd hebben met verwoesting dier
gebouwen.
De drie wetsvoorstellen der regeering be
trekkelijk het dynamiet, de rangschikking der
anarchistische vereenigingèn onder de genoot
schappen van misdadigers en het krediet van
820000 francs voor de uitbreiding der politie,
zijn met korte toevoegingen ter verduidelijkitr
door de kamer aangenomen.
rr>
I erwijl te Madrid de regeering tobt over
de beste wijze om aan de spoorwegen te hulp
te komen, die gedrukt worden door de stijging
van het goud-agio, zet Martinez Campos te
Melilla, in plaats van tot den beloofden aanval
over te gaan, de onderhandelingen met Muley
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meier jsc/ie Courant
41
Een maand lang had zij in voortdurend doods
gevaar verkeerd, zonder iets te hooren, iets te
zien of iets te begrijpen van al hetgeen er in
hare omgeving voorviel.
Langzaam, onvolkomen volgde de genezing.
Toen zij van lieverlede het gebruik harer zin
tuigen en de spraak terugkreeg, bleef Jeanne
echter het geheugen missen, zoowel als de volheid
harer geestvermogens.
Dikke duisternissen omhulden haar brein, waarin
het geheugen geheel was uitgedoofd.
Jeanne had noch het bewustzijn van het verleden
noch van het tegenwoordige.
De dokters brachten een rapport uit, tengevolge
waarvan de wed. van Pierre Fortier naar de in
richting der bedaarde krankzinnigen werd over
gebracht in de Salpétrière.
Jeanne was ter prooi aan eene zachtmoedige
en droefgeestige krankzinnigheid.
«Deze vrouw zal misschien nog wel genezen,"
zeide de eerste dokter van het huis, die Jeanne
bij hare aankomst onderzocht, ,/doch de genezing
kan lang op zich laten wachtenWanneer zal
deze plaats hebben 't Is een raadsel, dat de
wetenschap niet oplossen kan."
Zoo werd de ongelukkige dubbel getroffen.
Deze krankzinnigheid kon echter in zekeren
zin als eene weldaad voor haar beschouwd worden.
De smarten eener levenslange opsluiting, een
leven vol sombere herinneringen, angst, schrik,
spijt en haat voor hen, die haar van geliefde
kinderen scheidden, zouden voor de ongelukkige
nog veel erger geweest zijn.
Terwijl dit te Parijs gebeurde, genoot Jacques
Garaud te .New-York een ongemeen succeshij
werd door iedereen geacht en hooggeschat; thuis
had hij een heerlijk leven, bij eene beminnelijke
vrouw, die hem op allerlei wijzen het leven wist
Araaf, broeder des sultans nog steeds voort.
Men gelooft, dat eene overeenkomst is ge
troffen maar deze wordt geheim gehouden.
1 och lekt uit, dat sprake zou wezen van het
afbakenen van een onzijdige strook lands
tusschen het gebied der Spanjaarden en dat
der Kabylen.
Naar beweerd wordt, is inmiddels uit Ma
drid aan Martinez Campos bevel gezonden
nu aanstonds tot handelen over te gaan.
De St. James Gazette vermeldt, dat het
ministerie besloten heeft een som van ruim
acht millioen pond sterling te besteden voor
het bouwen van schepen.
De kamer van koophandel aldaar heeft in
een talrijke vergadering een motie aangenomen
waarin de regeering verzocht wordt, onmid
dellijk maatregelen te nemen, om de middelen
van verdediging uit te breiden.
Duitschlands rijksdag hield Woensdag al
weder een belangrijke zitting: 't zou zoo komen
tot de stemming over het handelsverdrag met
Rumenie in tweede lezing, welks kansen door
de heftige oppositie der agrariërs, nu juist
niet zoo heel goed werden geacht. De
regeering toonde zich al heel zacht tegenover
de agrariërs, een deel der centrum-leden had
zich tegen het verdrag gekant en 't is door
de hulp der sociaal-democraten en de leden
der volkspartij, dat "het met 189 tegen 165
stemmen is aangenomen. De regeeringsafge-
vaardigden hebben zich beijverd tot het winnen
van stemmen en zoo uitten zich gunstig: de
Polen, de vrijzinnigen, de sociaal democraten,
de Beiersche volkspartij, de democraten de
grootste helit der katholieken, twee derden
der nationaal liberalen. Tegen stemden 44
centrumleden, 14 nationaal liberalen, de her
vormingspartij, een deel der vrijconservatieven
en al de conservatieven.
De aanneming der verdragen met Servie
en Spanje is nu zeker en de eindstemming
heeft plaats voor het recès. Met Rusland
Advertentiën 1-7 regel» 0,60 daarboven 8 cent per regel
nnüpl-p™ ™arPlaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
itfor wo0rden a,laen fangnomen door het advertentiebureau van
A.DOLF Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
te veraangenamen, en dagelijks groeiden de rijk
dommen van het huis Jacob Morimer Paul
Harman t,
Een jaar was verloopen sinds zijn huwelijk met
de dochter des ingenieurs en Noërai toonde van
dag tot dag meer teederheid voor haren man.
De ellendeling, die het meisje slechts gehuwd
had om zijn eerzucht te voldoen, voelde zijn hart
meer en meer voor de jonge vrouw vertéederen
en de branstichter, de dief, de moordenaar genoot
thans als een eerlijk man al de zoetheid der liefde.
Onder het bestuur des Franschmans namen de
zaken, zooals wij reeds hebben medegedeeeld
eene nieuwe vlucht. Jacob Mortimer hield zieh
niet meer met machinenbouw kezig; hij was steeds
op reis voor belangen der firma en 'liet zonder
eenig toezicht de gansche leiding der zaak aan
zijn schoonzoon over.
Op zekeren dag, dat Noëmi's vader door hevige
rheumatische pijnen gekweld werd en dringend
eene afgelegen stad moest bezocht worden, zou
zijn schoonzoon voor hem op reis gaan. Paul Iiar-
mant verliet echter met tegenzin zijne vrouw,
zoowel als de fabriek. Ovidius, die in alles hem
terzijde stondzou mede op reis gaan. Ook de
meesterknecht had het, dank de bescherming zijns
meesters, ver gebracht; van monteur was'hij
meesterknecht en dan inspecteur geworden. Nu
was hij Paul Harmants rechterhand.
De vriendschap, het vertrouwen, waarmede deze
hem vereerde, scheen hem zoo natuurlijk mogelijk,
toch bleef hij steeds naar eene gelegenheid uitzien
om te vernemen welk geheim er in het leven
zijns neefs mocht opgesloten liggen.
"Wij gaan op reis," sprak hij tot zichzelf, toen
Jacques hem mededeelde, dat zij des anderendaags
zouden vertrekken „de gelegenheid, waarop ik
reeds zoo lang wacht, zal zich zeker onder weg
wel voordoen. Ik zal er gebruik van weten te
maken."
..^j..stak een Aeschje in zijn reistasch, dat hij
bij zijn aankomst te New-York voor vijftien
dollar gekocht had bij den Kanadees, wiens adres
h.j aan boord van den Lord-Maire vernomen had.
Wanneer Paul Harmant met Ovidius alleen
was, gedroeg hij zich geheel anders dan hij in
de labriek de gewoonte had te doen.
De tvyee gewaande neven namen gezamenlijk
den trein en zetten zich in een kompartiment
eerste klasse neder.
zal t wel niet tot een tractaat komen, tenzij
er een geduchte ommekeer plaats vindt.
Te Rio Janeiro is nu de staat van beleg
afgekondigd. De Amerikaansche consul heeft
aan zijne regeering geschreven om nog een
oorlogschip te zenden.
Tegelijkertijd blokkeert De Mello met de
Aquidaban de haven van Rio Janeiro, zoodat
de scheepvaart wordt belemmerd.
Daar dit schijnt te geschieden zonder ken
nisgeving en De Mello ook niet als oorlog
voerende is erkend, kon tusschenkomst der
mogendheden hiervan wel eens het gevolg
wezen.
Het duurt lang eer men het over en op
Hawai (Sandwich e'Ianden) eens wordt. De
voorloopige regeering te Honolulu handhaaft
zich nog steeds en heeft verklaard zich tegen
elke poging tot herstel op den troon van
koningin Kiliuokalani, desnoods met geweld,
te zullen verzetten.
Aangezien het niet aan te nemen is, dat
de Vereenigde Staten in deze tot een gewa
pende tusschenkomst zullen overgaan, wordt
eene schikking met de ex-koningin, waarbij
deze b.v. een jaargeld ontvangen zal, de thaus
meest waarschijnlijke oplossing geacht.
I)e Temps verklaart zich tegen een inter
nationale overeenkomst tusschen de verschil
lende regeeringen -welke de onderdrukking
van anarchistische misdaden ten gevolge
moeten hebben. Volgens genoemd blad be
treedt men een valschen weg, wanneer men
in diplomatische overeenkomst zekerheid voor
de toekomst zocht. Wanneer alle staten ook
hetzelfde doel nastreven, volgt daaruit nog
niet, dat allen het op dezelfde manier doen
moeten.
Vaillant, de pleger van den dynamiet
«Welaan neef," zeide Paul, Ovidius op den
schouder kloppend, toen de trein in beweging
was gekomen, „vindt gij het niet goed dat wij
thans nog eens de gelegenheid hebben vertrou
welijk met elkander als goede vrienden te kunnen
omgaan
„Waarachtig, neef Paul, ziedaar in een jaar
tijds het eerste oogenblilc, dat ik een ongestoorde
vreugde geniet."
„Zijt gij dan niet graag in New-York
"Ik zou wel ondankbaar zijn, zoo ik hier niet
tevreden was, waar gij mij een leven bezorgt
rijkelijk met dollars geëmailleerd, 't Is mij een
lust hier te zijn, en toen ik zoo even van onge
stoorde vreugde sprak, had ik het oog op onze
familiebetrekkingen. liet ontstemt mij wel ooit
wanneer ik zie dat gij in het publiek zulke fiere
houding tegenover mij aanneemt, terwijl ik ver
plicht ben uw nederige dienaar te spelen, alsof wij
volslagen vreemdelingen waren."
„Dat is hoogst noodzakelijk en gij moet dit
begrijpen/ antwoordde Jacques.
„Ja, ja, ik begrijp liet. Ik heb liet onmiddellijk
begrepen, toen ik op de boot zulk een dwaze
streek aanving! Het waren goede redenen, die gij
mij toen aangaaft. maar al te goed waren zij.
Doch thans, nu gij heer en meester zijt gewor
den in Mortimers fabriek, nu gij niets meer te
duchten hebt, daar Mortimers fortuin u niet meer
kan ontsnappen, nu dunkt mij dat gij wel een
anderen weg zoudt kunnen inslaan en mij als
uw neef erkennen.'
„En waartoe
„Om de toenadering tusschen ons beiden grooter
te doen zijn. Ik verheug mij in uwe tegenwoor
digheid. Gij hadt heel licht een geschikt middel
kunnen uitvinden om dit te bewerkstelligen. Voor
een si uwen vos, zooals gij zijt, kon dit geen moeite
bieden."
Jacques staarde Ovidius strak in de oogen en
vroeg
„En waarom ben ik een sluwe vos?"
„Wel alles herhaalt het rondom u, waarde
neet. Doch ik beschouw dat als eene eer, een
bijzondere eer, die al mijn lof waardig is," ant
woordde Soliveau. „Niet iedereen is in staat zon
der slag of stoot fortuin te maken, de vennoot
en de schoonzoon te worden van een der rijkste
industrieelen uit Amerika en millioenen opeen te
tapelen, alsof 't de eenvoudigste zaak der wereld
aanslag in het Palais Bourbon, het gebouw
der Fransche kamer, heeft dus blijkt thans
duidelijk zichzelven verraden door zijn
vreemde manier van doen.
Terstond na de ontploffing snelde hij de
trap der publieke tribunes af, blootshoofds
en met verwarde haren. Bij de glazen bui
tendeur gekomen, sloeg hij een ruit stuk en
trachtte de deur te openen, maar een soldaat
belette hem dat. Hij snelde heen, naar een
andere deur, maar ook daar werd hij, dank
zij de flinke houding van den concierge
tegengehouden. Toen rende hij de gangen
in, om eene schuilplaats te zoeken.
De directeur van politieGaillotdie de
ronde deed om te zien of alles goed gesloteu
was, vond hem in een hoek verscholen
gewond, maar er niet aan denkend hulp te
vragen, blijkbaar alleen er op bedacht, niet
gezien te worden.
Gaillot nam dien verdachten gewonde mee
liet hem verbinden hij had een vrij lange
open wond in het aangezicht en na een
eerste ondervraging naar het gasthuis brengen,
waar hij onder bijzonder politie-toezicht bleef.
Daar bracht men hem later door aanhoudende
ondervragingen „marineeren" is de Pa-
rijsche politieterm zoo in het nauw, dat
hij alles bekende.
Vaillant houdt voldat hij geheel alleen
den aanslag heeft voorbereid en uitgevoerd.
De politie echter gelooft hem op dit punt
niet. En Vaillant's verklaring in deze klopt
zeker weinig met wat door den afgevaardigde
Georges Berry Zaterdag vóór en tijdens°de
zitting is waargenomen.
„Des morgens om 11 uur," zeide hij, „zag
ik tusschen de twintig en dertig personen
vóór den ingang van het Palais Bourbon
staan. Naar mijne meening waren die mannen
daar om de publieke tribune te bezetten en
de uitvoering van den aanslag te verzekeren.
„Even voor vier unr des namiddags, dat
is kort voor de ontploffing, zag eene dame
van mijne kennis een aantal mannen, met
een ongunstig voorkomen, tegenover het ge-
bouw der kamer staan, naar hunne houding
was. Ik maak u mijn komplimentneefl Wie
zou vroeger gedacht hebben, dat gij het eens
zoover zoudt brengen 1'
,,'t Is waar het geluk heeft mij niet ontbroken.»
„Dat is duidelijk genoeg."
.En daarover hebt gij u zeker niet te bekla-
gen. ik kan u wel niet openlijk als mijn neef
erkennen, maar toch weet ik wel u als een toege
negen bloedverwant te behandelen
„Ja, dat recht moet ik u laten wedervaren,
olechts een enkele zaak heb ik u te verwiiten
„Welke?" J
„Dat ge vaak zeer kleingeestig en zoo geheim
zinnig zijt." 6
„Ik Oviduis. Ik
„Ja, neef, gij zelf."
„Waarin dan toch?"
//In eene menigte kleine zaken."
„Verklaar u nader," hernam de valsche Paul
Harmant op drogen toon.
Ovidius herinnerde zich nog zeer goed hoe hij
op zekeren dag aan boord van den Lord-Maire
bad opgemerkt, dat zijn neef zich de haren verfde.
Thans maakte hij van die gelegenheid gebruik
om een nader onderzoek in te stellen.
Niettegenstaande al zijne zorgen en het herhaald
gebruik var. zijn kleurmiddel kwam toch steed9
de rosachtige streep te voorschijn aan den wortel
der haren. Ook thans weer viel dit Ovidius in
het oog.
„Gaat gij spreken P" hernam Jacques, „niets is
mij onaangenamer dan uwe geheimzinnigheid."
„Mij dunkt dat eenig vertrouwen past tusschen
neven," antwoordde Oviduis; „ik vind het zonder
ling, dat gij mij nooit hebt medegedeeld, wat de
eerste oorsprong van uw fortuin is geweest."
„T)at heb ik u reeds gezegd, eene uitvinding
heeft den grondsteen gelegd van mijn toenmaals
nederig bezit. Waaraan kunt gij twijfelen Gij
weet toch wel dat mijne uitvinding van de
Silencieuse en der guillocheermachine mij tot
vennoot verhieven van Jacob Mortimer en mij de
hand zijner dochter geschonken hebben."
„Zeker, dat weet ik. En ik geloof uMaar
gij hebt mij nooit medegedeeld, welke die vroegere
uitvinding was."
Wordt vervolgd.
