Nummer 27.
Zondag 1 April 1894.
17e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER'
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Duitschland.
Oostenrijk.
aalwyttscle ra Laogstraatsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden j 1>00.
franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De omstandigheid, dat er door de Duit-
sche pers weinig aandacht wordt gewijd aan
de uitleggingen van Caprivi's rede in dien
zin, dat de heilige alliantie zou worden ver
nieuwd en daaruit zou voortvloeien een ge
deeltelijke of algeheele ontwapening van Eu
ropa, kan wel als bewijs geldendat alle
beschouwingen in dien zin tot het rijk der
tabelen en der fantasieën behooren. De een
zegtdat de rijkskanselier te Dantzig heeft
gedoeld op een mogelijken economischen
boud van de staten van Europa tegen Ame
rika, de ander vertelt weer iets gansch ver
schillends, maar aan de mogelijkheid van een
nieuwe heilige alliantie van een verbond
tusschen de vorstengelooft niemandde
tijden zijn te zeer veranderd en geen enkele
natie zou er vrede mee nemen.
Zooals 't gaat met dit sensatie-nieuwtje
gelanceerd op een oogenblik, dat de politieke
nieuwsberichten heel schaarsch en weinig be-
teekenend waren zoo loopt 't ook met de
andere mededeelingen van opzienbarend ka
rakter der laatste dagen. De telkens opnieuw
gelanceerde geruchten betrekkellijk Caprivi's
spoedige aftreding als kanselier blijken ook
al geen vasten grondslag te hebben: als men
tot staving van zijn beweren allerlei omstan
digheden heeft gereleveerd, eindigt men met
de naïve opmerkingdat de terugzending
zeker is doch eerst in de verre toekomst.
En eigenlijk zou er dan ook tijdens des kan
seliers bewind wel nimmer minder reden
hebben bestaan tot een dergelijken stap als
juist nu onmiddellijk na de aanneming van
het handelsverdrag met Rusland en bij de
hooge ingenomenheidtelkens weer docr
keizer Wilhelm zijn hoogsten staatsbeambte
betuigd.
Met het zoo dikwerf reeds waarschijnlijk
geheeten handelsverdrag tusschen Italië en
Frankrijk is 't ook al weinig zaaksdeze
verzoening op economisch gebied zal moeten
tot stand komen door wederzijdsche tege
moetkoming: zooals 't nu is wacht Frankrijk
de eerste stappen van Italiëen Italië t
zelfde van Frankrijken 't grappigst is 't
wel, dat elk der beide staten de nadeelen
aan den tarieven oorlog verbonden, bij zijn
tegenstander zoekt
Terwijl uit Turiju de mededeeling is ge-
komeo dat het stoffelijk overschot van Lo-
dewijk Kossuth op weg is naar de geboor
tegrond van den politicus, nadat een plechtige
lijkdienst is gehouden in de protestantsche
kerk te Turijnbereidt men te Pest alles
vóór om de teraardebestelling een plechtig
en waardig karakter te doen dragen. Of men
(dat zijn de afgevaardigden der oppostie) die
waardigheid ook zal overdragen op zijn hou
ding in 't parlementmag gehoopt worden
doch twijfel is geoorloofd en zelfs geraden
ter voorkoming van teleurstelling later. De
schrijver Maurits Jokal zal op verzoek van
den president der kamer, namens het parle
ment het woord voeren aan 't graf.
Ondanks alle tegenspraak van officieele
zijde, bestaat er tusschen de leden van het
Servische kabinet ernstige punten van ver
schil, doch door de uitspraak van de liberale
partij is een kabinet Ribaratz onmogelijk
geworden. Onmiddellijk na Simitch's terug
keer te Belgrado, zijn er onderhandelingen
begonnen om de huidige bewindvoerders een
sterke positie te doen verkrijgen en er is nog
altijd kans op een kabinet van vooruitstre-
venden.
Terwijl de financieele commissie der Ita-
liaansche kamer van afgevaardigden de mili
taire uitgaven verminderd wil zien, houden
de rapporteurs over de begrooting van oorlog
en marine vol, dat elke bezuiniging ondoen
lijk is zonder verwarring te brengen in 's lands
weerbaarheid.
De officieuse bladen verklaren, dat geen
mogelijkheid bestaat van overeenstemming
tusschen de regeering en de commissie. De
minister president Crispi zal niet te bewegen
zijn tot eene schikking. Wel heeft hij ver
klaard, dat het voor het land eene groote
weldaad zou zijn, indien de militaire uitgaven
verminderd konden worden, maar in de te
genwoordige omstandigheden zou het eene
schennis der majesteit des land zijn, indien
men verder
voorgesteld.
ging dan de regeering heeft
Naar het Fransch door W. v. R.
(Overgenomen uit de MeierijscJie Courant
71
De portier trok het slot open en Ovidiusna
de deur opengeduwd te hebben, trad liet voor
plein binnen.
Met wantrouwend oog staarde de portier, die
intusschen op den drempel verschenen was, den
man aan.
„Wat wenscht gij vroeg hij op kort alge-
broken drogen toon.
Soliveau integendeel toonde een honingzoet en
glimlachend gelaat.
„Mijnheer Paul Harmant," zeide hij, „die woont
toch hier, niet waar?'
//Ja."
„Is hij te spreken
„Des morgens om zeven uur!" riep de portier
zeer verbaasd uit.
„Ja ik weet wel/ antwoordde hij, „dat de
goede toon dit uur veel te vroeg acht. Doch het
is eene dringende zaak, die mij hierheen voert,
eene zeer dringende zaakMijnheer Harmant
kent mij zeer goed. Hij zal uiterst tevreden zijn
mij te zien."
„Dat kan heden morgen hier toch niet plaats
hebben."
„En waarom niet
„Mijnheer is naar de fabriek.'
„Om zeven uur 1 Kom, kom, dat is niet mo
gelijk 1'
„Hij is om zes uur vertrokken.'
,En hij keert terug
„Zeker."
„Hoe laat?'
„Ik weet er niets van. Misschien van middag
en misschien van avondDoch komt gij om
werk te verzoeken, ga dan naar de fabriek; dat
is het beste wat ik u raden kan."
„Waar ligt de fabriek
„Te Courbevoie, aan het einde der Avenue de
Neuilly. De tram leidt er heen."
„Dank u, mijnheer. Zijt gij zeker, dat ik daar
den heer Paul 'Harmant zal aantreffen
Zeker zeker."
De bezoeker vertrok en de portier sloot achter
hem de deur toe.
„Die Cerberus is niet zeer lief," sprak Soliveau
in zichzelve. „Doch hem zal de wet wel opge
legd zijn, en ik moet er thans ook niet als een
eerbiedwaardig gezant uitzien.... Ik wensch Jacques
Garaud te spreken; niemand anders. Ik zou naar
mijn nichtje Mary hebben kunnen vragen; doch
waartoe zóu dit gebaat hebben? Te New-lork
hield zij reeds niet veel van mij, en daarin zal
nu wel geene verandering gekomen zijn ten mijnen
gunsteKom, kom, vooruit! Ik kan mij nog
wel de weelde van een uitstapje per tram ver
oorloven!*
Een uur later stapte hij af op den oever der
Seine, waar een drukke bedrijvigheid heer.-chte.
Groote fabrieken strekten zich langs de kade
uit, met hare hooge schoorsteenen, waaruit dikke
rookzuilen omhoog stegen.
„Kunt gij mij ook zeggen, waar de iabnek ligt
van den lieer Paul Harmant?" vroeg hij aan een
werkman, dien hij ontmoette.
„Verder op,' antwoordde de man, „die nieuwe
gebouwen."
„Dank u."
Weldra stond Ovidius voor eene hooge poort,
waarop met groote kc^eren^ letters te lezen stond:
PAUL
En lager
ATELIERS VAN CONSTRUCTIE.
„Drommels!" dacht Ovidius, eene voorname in
richting Laat ons van binnen eens zien
„Ingang," las hij op eene naburige deur. Daar
schelde hij aan.
Ook hier vertoonde zich een portier
„Wat wenscht gij vroeg deze.
„Den heer Paul Harmant te spreken.'
„Is het om werk te vragen?'
Wat de gevolgen zt'n van het hoog geroemd
beschermend Fransche tarief, toont het Jour
nal des Débats aan. De handel tusschen
Frankrijk en Italië over en weer bedroeg in
1877 ruim 664 millioen en is tot 1887 na
genoeg op dezelfde hoogte gebleven. In 1888
werd de toestand anders en daarna volgde
de tariefoorlog. In dat jaar viel de handels
beweging tusschen de beide landen tot een
cijfer beneden de 337 millioen. In 1892
bereikte zij nog geen 301 millioen in 1893
viel zij tot 2621/s millioen. Gemiddeld heb
ben de uitvoeren van beide landen naar
Italië en Frankrijk, vergeleken met 1887 en
eene vermindering ondergaan van 60
pet.
Die cijfers heeft het blad ontleend aan de
statistieke opgaven van de Italiaansche kamer
van koophandel te Parijs.
Ziedaar, zegt het Journal des Débats, wat
er overblijft van de verklaringen van den heer
Méline en zijne protectionistische vrienden
dat men bescherming kan verleenen aan de
Fransche industrieelen en landbouwers, zonder
den handel van het vaderland in gevaar te
brengen.
Voor eenige dagen hebben de commis
sarissen van politie te Roubaix aan omstreeks
100 Belgen aldaar, die overbekende socialis
tische revolutionairen zijneen bevel betee-
kend om binnen 24 uren Frankrijk te verlaten.
De arrestatie van een bende anarchisten,
die tegelijk gauwdieven en valsche munters
waren, heeft aan het licht gebracht, vanwaar
de anarchisten hun geld kregen. Ortiz had
voorgesteld bankier te worden. Hiertoe zou
hij zich met het slaan van gouden en zilveren
munt gaan bezig houden. De door de par-
tijgenooten gestolen voorwerpen zouden tot
staven omgesmolten worden. De tusschen-
komst van de politie heeft aan al die plannen
den bodem ingeslagen.
„Neen, voor eene bijzondere aangelegenheid."
„Voor zaken
„Voor eene persoonlijke zaak."
„Wenscht gij mijnheer Harmant zelf te spreken?"
„Ja.„
„Ga dan naar het kantoor, ginds in den hoek,
links, daar zal men u weten te zeggen, waar gij
mijnheer vinden kunt."
Ovidius deed wat hem gezegd werd.
Van verre ontdekte hij reeds in het meer dan
honderd meter lange fabrieksgebouw opschriften
als deze: Ateliers der teekenaars. Kas. Bu
reaux van den directeur der werken. Particulier
lsabinet van den directeur, enz. enz.
„Daar zal ik moeten zijn," dacht hij, toen hij
de laatste woorden las„Vooruit Ovidius!
Wat zal hij vreemd uit zijn oogen kijken, wanneer
hij mij ziet! Die goede, goede neef! Ik heb er
nu al pret in."
De deur was gesloten, doch haastig kwaiu een
bediende toeloopen, die 't slot omdraaide en den
vreemdeling vroeg:
„Moet gij bij mijnheer Harmant zijn
„Ja, ik wensch den heer Paul Harmant zelf
te spreken over eene voorname persoonlijke aan
gelegenheid."
„Dan zult gij moeten wachten, want mijnheer
heeft op het oogenblik een druk onderhoud met
den directeur der werken en wil thans niet ge
stoord worden."
„Welnu, ik zal wachten."
„Treed dan binnen en neem een stoel."
Ovidius liet zich dit geen tweemaal zeggen en
begon met zijn duimen te spelen, die hij rechts
links en links rechts, nu eens sneller en dan
eens langzamer, om elkander heenbewoog.
Op het oogenblik scheen hij in eene eenigszins
koortsachtige stemming te verkeeren.
Dertiende Hoofdstuk.
Te Monceau-les-Mines is in den nacht
van Paasch-Maandag op den buitenkant van
een venster van een huis, waar een openbaar
bal plaats hadeen metalen doos gelegd,
gevuld met mijngas en schroot. Omstreeks
middernacht volgde de ontploffing. Het mag
een wonder heeten, dat niemand in de zaal,
die gevuld was met danslüstigen, gekwetst
werd door de projectielendie allerwegen
heenvlogen.
Bij Cannes is Zondag een luchtreiziger,
Austenk genaamd, door het breken van een
touw waaraan hij hing, van een hoogte van
500 meter in zee gestort. Er werd onmid
dellijk van land af een boot naar hem ge
zonden, maar men vond hem dood.
Te Marseille is er weer een twist ont
staan tusschen de Italiaansche en Fransche
werklieden in eene fabriek. Er was namelijk
in gemeenschappelijk overleg eene werkstaking
ontstaan, maar na verloop van eenige dagen
zijn de Fransche arbeiders teruggekeerd tot
de fabriek. De Italianen, hierover verbitterd,
begaven zich ten getale van een honderd naar
de fabriek en verweten den Franschen hunne
handelwijze. Zij werden beantwoord met
steenworpen. De politie zag zich genoopt
lusschenbeide te komen. De Italianen, die
gevlucht warenriepen„Aigues-Mores 1
Aigues-Mortes (dat is de plaats waar zij
in het vorige jaar door de Franschen mis
handeld werden) wij zullen onze broeders
wreken!"
Een groot aantal personen werden in ver
zekerde bewaring weggebracht.
De trein van keizer Wilhelm is tweemalen
heen en terug geweest van Berlijn naar Ab-
bazia (waar de keizerin met haar kinderen
vertoeft) en die twee reizen hebben niet
minder dan 38,400 mark (f 23,400)
Keizer Wilhelm heeft persoonlijk de be
schikkingen getroffen voor de ontvangst van
keizer Frans Jozef te Abbazia. Na de aan
komst te Mattuglia Donderdagmorgen om 9
wierp een haastigen oogslag op Ovidius en zich
dan tot een kantoorjongen wendendzegde hij
„Dat men den heer Harmant niet stoore I Hij
heeft drukke bezigheden
Het gesprek van patroon en directeur duurde
lar.g. Soliveau gebruikte den tijd om zijn veld
tochtplan te overleggen.
Eindelijk werd de deur geopend van het kan
toor des heeren Harmanten Lucien Labroue
met een rol papier in de hand verliet het. Hij
„Gij hebt het gehoordmijnheersprak de
bediende, „gij zult nog moeten wachten/
„'t Zij zooIk heb aen tijd."
Óp nieuw verliep er een half uur en dan werd
er luid gescheld in een naburig vertrek.
De loopjongen sprong ijlings op.
„Is 't mijnheer Harmant, die scheltvroeg
Soliveau.
„Ja, mijnheer."
„Zeg hem dan, dat iemand hem over eene per
soonlijke aangelegenheid wenscht te spreken.'
„Uw naam, mijnheer?"
„Dat is overbodig. Mijnheer Harmant kent mij
niet."
Op nieuw werd er gescheld, en thans nog veel
luider.
De jongen spoedde zich vooruit.
„Dat is reeds de tweede maalriep hem de
valsche Paul Harmant zeer slecht geluimd toe.
„Hadt gij mij dan niet gehoord
„Pardon, mijnheer," antwoordde de bediende,
„ik werd tegengehouden door een mijnheer, die
u over eene persoonlijke zaak dringend wenscht
te spreken. Hij wacht reeds meer dan een half
uur."
„Hoe is zijn naam
"Ik heb 't hem gevraagd doch hij heeft mij
geantwoord, dat hij een vreemdeling en hier niet
bekend is."
De gewezen meesterknecht reikte den jongen
papieren over, die met lange rijen cijfers bedekt
waren.
„Zeg, dat hij binnekome en ga dit dan bij den
directeur brengen."
Na enkele oogenblikken tiad Ovidius het ka
binet binnen des heeren Paul Harmant en sloot
de deur achter zich dicht.
Wordt vervolgd.
