Nummer 44. Zondag 3 Juni 1894. 17e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. België. Frankrijk. Echo van het Zuiden, alwpsche ra Langstraatsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Van heel groote beteekenis, meer nog door de vermoedelijke aanleiding er toe. dan wel door de waarschijnlijke gevolgen ervan, is de kabinetscrisis in Bulgarije, waar Stambouloff, de oude beproefde leider der politiek en de jonge heerscherverblind wel door de hem zoo goedgunstige fortuin, tegenover elkander zijn komen te staan. Deze crisis is heel wat belangwekkender dan de Fransche, Donder dag officieel opgelost verklaard door de pu blicatie van het nieuwe bewind onder Dupuy in het Journal Officiel, en zelfs de gewaagde coup d'état van den jongen Alexander van Servie verliest in vergelijking er mee veel van zijn beteekenis. De oplossing der crisis houdt de aandacht wel bezig, doch niet onverdeeld: of Grekow dan wel Radoslawoff oi Stoiloff de vorming van een nieuw bewind onderne men, kan ons voor 't oogenblik vrij wel on verschillig zijn, van de hoogste beteekenis is het feit zelftelkens weer als waarschijnlijk en mogelijk geheeten en even dikwijls gelo genstraft als sensatienieuws. Zoo was men den dictator voor onwrikbaar gaan houden hij, de eigenlijke baas in Bulgarije, tegenover wien men vorst Ferdinand zijne hoogheid Stambouloff II was gaan noemen, had een positie naar men meende veel sterker dan de ijzeren kanselier van Duitschland onder het bewind van Wilhelm II. Stambou loff, die nu geacht wordt zijn „Schuldigkeit" te hebben gedaan van 7 September 1886 af, is moeten wijken voor de persoonlijke eerzucht van zijn meester en diens moeder, prinses Clementine, welker beider zwakheden geëx ploiteerd zijn door een hofclique, welke nog grooteren dan Stambouloff heeft ten val doen komen. Vorst Ferdinand heeft er reeds lang naar gestreefd heerscher te zijn in werkelijk heid, bij elke voorkomende gelegenheid heeft hij gepiept zooals zijn „confraters" van Duitschland, Rusland en Oostenrijk hem heb ben voorgezongen en een verzoening met den czaar moest op zijn geluk de kroon zetten. Dat heugelijk slot meende de familie van vorst Ferdinands gemalin prinses Maria Louiza van Parma, wel te kunnen bewerken, doch StamboulofPs oppermacht was er een onoverkomelijke hinderpaal voor. Het geduld, dat alles overwint, heeftgepaard aan listen Naar het Fransch door W. v. R. Overgenomen uit de Meierijsche Courant) 87 Ovididus was nog steeds in zijne gedachten verdiept en sprong verwilderd op, toen Amanda weer in het rijtuig stapte. ^Sliept gij vroeg het jonge meisje. //Met opzet. Om van u te drooraen." //Dat is al te galant!" „Wilt gij mij terugbrengen waar ik ben in gestapt?" „Volgaarne.* Wanneer zie ik u weder „Morgen vroeg niet. Ik moet voor zaken naar Fontainebleau.' „Zaken gaan voor alles." „Zoo wij eens samen dineerden in eene fijne restauratie „Wij zullen zien, vriendje," antwoordde Amanda op de aangeduide plaats uitstappende en zich naar het magazijn spoedend. Negenentwintigste Hoofdstuk. Lucien Labroue was met de personen, die hem vergezelden, des avonds om tien uur te Belle- garde aangekomen. Zij namen hun intrek in een goed hotel en begaven zich des anderendaags naar de indus- trieelen om te zorgen dat alles in gereedheid zou gebracht worden voor de installatie der machines. Na een kort onderhoud met de patroons, meld de Luaien zijne voorspoedige aankomst aan den heer Harmant en deelde hem tevens de woorden mee, die hij met de klanten gewisseld had. en lagen ,zich te beroemen op een onverwacht succes de premier van wiens ijzeren vuist en helderen blik Rusland veel heeft te lijden gehad in de gulden dagen van intriges en samenzweringenheeft zich teruggetrokken, vast besloten niet terug te keereu. Nu is dit beslnit voor velerlei uitlegging vatbaar Stambouloff is niet de mandie zich door een duidelijken wenk of door een min of meer openlijk intrigetje laat heenzenden en zijn besluit wordt dan ook door den een genoemd een vertrouwbaar bewijs voor den politieken toestand in Bulgari'e en door den ander geheeten verontrustend. Dimitri Grekow, die door Ferdinand belast is met de vorming van een nieuw bewind, dat onder hem, den minister van buitenlandsche zaken onder Stambouloff, den Russen veel minder gehaat zou zijn geweest dan de combinatie-Stam- bouloff, heeft bedankt voor de eer en het bewijs van vertrouwen en voor de oppositie ziju de kansen daardoor enorm gestegen. Stollow heeft nu de opdracht gekregen en slaagt deze, dan zullen de verbitterde tegen standers van Stambouloff, Natschevitch „en Radoslavowwel zijn eerste helpers zijn. Als 't waar is, dat StamboulofFs terugtreding het gevolg is van vorst Ferdinand's persoon lijk optreden, dan heeft deze jonge man wel een groote verantwoordelijkheid op zich ge nomen tegenover Europa in 't algemeen tegenover zijn land in 't bijzonder, en dat alles uit persoonlijke ijdelheid en eerzucht aangewakkerd door la femme Aan de prefecten heeft Stambouloff, die vóór de aanbieding van zijn verzoek om ont slag alle verdachte politieke gevangenen heeft doen in vrijheid stellen, doen weten, dat hij „in 't belang van het land» onwrikbaar beslo ten was b'.j zijn plan tot terugtreding te vol harden ondanks pogingen in tegenoverge- stelden zin. Een periode van strijd en onrust is te wachten, doch verstoring der oide voor- loopig niet 't ernstigst voor 't oogeublik is de verademing van alle gevaarlijke ele menten met geweld in toom gehouden. Vorst Ferdinand heeft de booze geesten opgeroepen en moet 't nu ook maar met hen weten klaar te spelen wie het doel wil, moet ook de middelen willen. Hoezeer met Stambouloffs politiek wordt gebrokenblijkt wel uit de invrijheidstelling van Clement, den met-c-po- politaan, onlangs wegens zijn houding in zake Gedurende de reis was de jongman schier altijd in diepe gedachten verzonken geweest. Hij dacht aan zijne verloofde, doch neven Lucia's beeld daagde ook steeds dat van juffrouw Harmant op, en zijn geheugen bracht hem dan tot de ge ringste bijzonderheden voor den geest van het tooneel, dat Zondags in Lucia's kamer was afge speeld. Hij zag het bleek gelaat der arme Mary, hare saamgeperste lippen, nare oogen vol tranen. Hij begreep het lijden van dat hart. door zijne onverschilligheid gebroken, de kwellingen dier ziel, door zijne liefde voor Lucia tot wanhoop gebracht, en gevoelde dan een diepe verteedering, een eindeloos medelijden, terwijl hij het innig betreurde, dat hij 't meisje niet beminnen kon. „Zij kwijnt weg, dacht Lucien en ik verhoog nog hare smarten, ik verkort haar leven door mijn eed getrouw te blijven. Zou het niet eene goede daad zijn, een liefdadig doel, de dame te doen gelooven, dat ik haar wel eens zal kunnen beminnen Er blijft haar nog zoo weinig tijd te leven overl De hoop zou hare krachten onder steunen en den naderenden dood minder vreeselijk doen zijn. Er, verrichtte ik die goede daad, Lucia, aie zoo'n edele ziel, zoo'n goed hart heeft, zou het goedkeuren, indien zij er iets van be greep." Onder den indruk dezer gedachten eindigde Lucien den brief aan zijn patroon, met de vol gende woorden „Beleefd verzoek ik u, geachte heer Harmant, bij mejuffrouw Mary de tolk te zijn mijner eerbie dige en vriendschappelijke gevoelens. „Trots den afstand, die ons van elkander scheidt, staat juffrouw May mij steeds voor den geest. Ik vergeet niet, en nooit zal ik vergeten, dat ik het aan haar te danken heb, uw nederig, maar toegenegen medewerker te zijn." „Mij dunkt dat ik door deze Tegelen mijn ge weten verlicht," dacht de jongman. Dan schreef Lucien een brief aan zijne Lucia vol diepe teederheid en eindelooze liefde. Na haar alle bijzonderheden te hebben mede- de grondwetsherziening veroordeeld. Clement is reeds in zijn diocees teruggekeerd. Weckerle is gisteren opnieuw door keizer Frans Joset ontvangen en er is nog altijd geen melding te maken van een definitieve regeling tusschen den premier en den.vorst, zoodat de gissingen bij voortduring de plaats innemen der vertrouwbare mededeelingen voor 't oogenblik is er wel kans op een ka binetscrisis uitstel der beslissing tot den herfst of concessien, liggen niet op Weckerle's weg. Sprekende over de door de regeering voor gestelde nieuwe invoerrechten, zegt de Ré- forme „Deze rechten, overtreffen alles wat men verwachtte; niet slechts treft men de haver, die met bescherming niets heeft uitstaan, en de boter, welke nog allerminst reeds tot een prijs verkrijgbaar is passend voor de beurzen van den kleinen man, maar men ontneemt den werkman zelfs de margarine, welke voor hem de onbereikbare boter vervangt, de ci chorei welke de plaats der koffie inneemt, de ingelegde groenten en het vleesch in bussen, welke thans nog binnen het bereik vallen van bescheiden huishoudens, en..\.. zelfs het meel, d. w. z. het brood, onder voorwendsel wau schijn lijk dat het hatelijke en dwaze beschermend stelsel tot zooveel knoeierijen en bedrog aanleiding geeft, dat de Fransche meelmolenaars, die meel naar Belgie uitvoe ren, zich meer in drawback laten terugbe talen dan zij aan invoerrecht op het graan hebben betaald en zoodoende in Belgie het brood al te goedkoop maken „Die rechten zijn niets minder dan hatelijk. Alleen reeds de opsomming is voldoende om de verontwaardiging te wekken van ieder rechtgeaard mensch; zij treffen de armsten de bescheidensten, de kleine burgerij en de arbeiders, door juist de levensmiddelen duur der te maken welke de kleine man het meest gebruikt, omdat andere voedingsmid delen, ook al zijn zij juist niet duur te heeten, toch nog te duur zijn voor zijne al te be- gedeeld over zijne reis, verzocht hij zijne bruid, dat zij mama Lison voor hem zou omhelzen. De avondpost nam beide brieven mee. Was Lucia gelukkig, toen zij haar schrijven ontving, de valsche Paal Harmant was het niet minder. „Ziedaar een goed teeken," sprak hij tot zich zelven, en een oogenblik dacht hij er zelfs aan Lucia niet te laten opofferen. „Daar komt hij reeds eerherstelling doen," zeide hij. „Ik heb het wel geraden, dat deze voor gewende groote hartstocht eigenlijk niet veel te beteekenen had. Hij heeft nagedacht. Men stoot de fortuin zoo maar niet weg, wanneer deze zich aanbiedt. Hij heeft geene uitzondering op den algemeenen regel geleverd. Eer er twee maanden verloopen zijn, zal hij aan de voeten mijner dochter liggen; ik geloof zelfs, dat het doen ver dwijnen der mededingster volkomen overbodig is geworden." Zeer verheugd begaf hij zich naar Mary's kamer om haar de laatste zinsneden van den brief mede te deelen. Het arme kind had sinds de scène op de Bour bonkade 9teeds in somberen en droevigen toestand verkeerd. Niettegenstaande alle verzekeringen en eeden haars vaders geloofde zij niet meer aan de mo gelijkheid van een huwelijk met Lucien. Geregeld stond Lucia's beeld tusschen haar en hem dien hij beminde, en dit leverde steeds stof aan hare wanhoop Jacques Garaud s eerste woorden bij zijn binnen treden waren „Liefste, ik heb nieuws van Lucien." Een bleeke glimlach vertoonde zich om Mary's lippen en een vluchtige straal schitterde in hare oogen. „Heeft hij geschreven vroeg zij. „Ja." „En wat schrijft hij „Goed nieuws voor u." „Werkelijk 1" hernam Mary bitter. scheiden beurs, delijk!" Het is in één woord schan- Verschillende bladen bespreken den verkoop aan een mogendheid van het Drievoudig Verbond van een nieuwe uitviuding van Turpin. Er schijnt sprake te zijn van een mitrailleuse en een soort bommen. Eerstge noemde kan in alle richtingen bewogen worden en een oppervlakte van 2000 vierkante meters bestrijken. Het laden geschiedt automatisch, door middel van een electrischen motor. De tweede uitvinding betreft eene bom gevuld met een verstikkende stof, die over een oppervlakte van 22000 vierkanten meter een doodelijke werking heeft. Men zou een proef genomen hebben in een zaal, waar zich 200 konijnen bevonden een kogel, het dui zendste deel bevattende van de lading van de bom, werd daarin geworpen de dieren moeten alle gestikt zijn. Het schijnt, dat de nieuwe uitvinding over den uitslag van den aanstaanden strijd zal beslissen. Turpin, men herinnert het zich is vier jaar geleden veroordeeld, omdat hij het geheim van het meliniet, door hem uit gevonden, geopenbaard had. Hij beweerde toen, dat dit geheim reeds lang aan Armstrong verkocht was, en hij beschuldigde generaal Deloye hiervan. Eenige maanden geleden gratie gekregen hebbende, heeft Turpin talrijke, doch vergeefsche po gingen gedaan, om zijne nieuwe uitvinding aan de Fransche regeering te verkoopen. Eindelijk heeft hij den afgevaardigde De Ramel verzocht, bij de regeering zijn ver zoeken te steunen. Casimir Périer heeft echter geweigerdtengevolge van de talrijke be schuldigingen door Turpin vroeger tegen hooggeplaatste ambtenaren uitgebracht. Ein delijk, wanhopig, heeft de uitvinder gehoor gegeven aan de voorstellen van Duitschland en is hij met dat land in onderhandeling getreden. Intusschen wordt ook verzekerd, dat er sprake is van de oprichting van een groote maatschappij, die zijn uitvinding exploiteeren zou. Turpin vertoeft sedert twee maanden in het hotel du Grand Monarque te Brussel. De anarchist Mario, die te Roubaix een moordaanslag pleegde op den fabrikant „Lees zelve deze regelen." En Paul Harmant reikte den brief aan zijne dochter over, met den vinger de bedoelde passage aanwijzende. Het kind nam 't schrijven met bevende hand aan. Het bloed steeg haar naar de wangen, Zij las. „Welnu?" vroeg de millionair op zijne beurt. „Ja," sprak zij met een diepen zucht, „hij denkt nog aan haar, die zijne zaak bij u bepleit heeft. Ik twijfel niet aan de erkentelijkheid, die hij betuigt. Ik geloof zelfs wel, dat hij vriendschap voor mij koestert. Maar in die enkele regelen i9 niets, dat aan eene ontluikende liefde doet denken. Lucien bemint mii niet, hij kan mij niet beminnen, daar hij eene anaere lief heeft! Mary neeg droevig het hoofd. Paul Harmant raadde de laatste woorden van het meisjegehoord had hij ze echter niet. „Lucien Labroue," zoo haastte hij zich te ant woordden, „kon geene andere termen gebruiken in den brief, dien hij mij schreef; verder mocht hij niet gaan. Hij is een welopgevoed jongmensch, een waar gentleman, die steeds alle vormen der betamelijkheid weet in acht te nemen. Wat de welvoegelijkheid hem veroorloofde te verklaren heeft gij gezegddoch ik houd mij overtuigd dat hij rijpelijk heeft nagedacht over het onder houd, dat wij samen gehad hebben. De jongman wordt meer handelbaar en begint te begrijpen dat hij zijne toekomst vernietigen zouzoo hij een meisje huwde zonder positie, zonder fortuin dat hij een oogenblik bemind heeft „En thans nog vurig bemint," onderbrak hem Mary. „Doch nu reeds op den achtergrond begint te schuiven,* hernam de millionnair. „Waarom gelooft gij dat?" „Zijn schrijven bewijst het duidelijk." Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1894 | | pagina 1