Nummer 44.
Zondag 3 Juni 1894.
17e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
België.
Frankrijk.
Echo van het Zuiden,
alwpsche ra Langstraatsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Van heel groote beteekenis, meer nog door
de vermoedelijke aanleiding er toe. dan wel
door de waarschijnlijke gevolgen ervan, is de
kabinetscrisis in Bulgarije, waar Stambouloff,
de oude beproefde leider der politiek en de
jonge heerscherverblind wel door de hem
zoo goedgunstige fortuin, tegenover elkander
zijn komen te staan. Deze crisis is heel wat
belangwekkender dan de Fransche, Donder
dag officieel opgelost verklaard door de pu
blicatie van het nieuwe bewind onder Dupuy
in het Journal Officiel, en zelfs de gewaagde
coup d'état van den jongen Alexander van
Servie verliest in vergelijking er mee veel van
zijn beteekenis. De oplossing der crisis houdt
de aandacht wel bezig, doch niet onverdeeld:
of Grekow dan wel Radoslawoff oi Stoiloff
de vorming van een nieuw bewind onderne
men, kan ons voor 't oogenblik vrij wel on
verschillig zijn, van de hoogste beteekenis is
het feit zelftelkens weer als waarschijnlijk
en mogelijk geheeten en even dikwijls gelo
genstraft als sensatienieuws. Zoo was men
den dictator voor onwrikbaar gaan houden
hij, de eigenlijke baas in Bulgarije, tegenover
wien men vorst Ferdinand zijne hoogheid
Stambouloff II was gaan noemen, had een
positie naar men meende veel sterker
dan de ijzeren kanselier van Duitschland
onder het bewind van Wilhelm II. Stambou
loff, die nu geacht wordt zijn „Schuldigkeit"
te hebben gedaan van 7 September 1886 af,
is moeten wijken voor de persoonlijke eerzucht
van zijn meester en diens moeder, prinses
Clementine, welker beider zwakheden geëx
ploiteerd zijn door een hofclique, welke nog
grooteren dan Stambouloff heeft ten val doen
komen. Vorst Ferdinand heeft er reeds lang
naar gestreefd heerscher te zijn in werkelijk
heid, bij elke voorkomende gelegenheid heeft
hij gepiept zooals zijn „confraters" van
Duitschland, Rusland en Oostenrijk hem heb
ben voorgezongen en een verzoening met den
czaar moest op zijn geluk de kroon zetten.
Dat heugelijk slot meende de familie van
vorst Ferdinands gemalin prinses Maria
Louiza van Parma, wel te kunnen bewerken,
doch StamboulofPs oppermacht was er een
onoverkomelijke hinderpaal voor. Het geduld,
dat alles overwint, heeftgepaard aan listen
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant)
87
Ovididus was nog steeds in zijne gedachten
verdiept en sprong verwilderd op, toen Amanda
weer in het rijtuig stapte.
^Sliept gij vroeg het jonge meisje.
//Met opzet. Om van u te drooraen."
//Dat is al te galant!"
„Wilt gij mij terugbrengen waar ik ben in
gestapt?"
„Volgaarne.*
Wanneer zie ik u weder
„Morgen vroeg niet. Ik moet voor zaken naar
Fontainebleau.'
„Zaken gaan voor alles."
„Zoo wij eens samen dineerden in eene fijne
restauratie
„Wij zullen zien, vriendje," antwoordde Amanda
op de aangeduide plaats uitstappende en zich
naar het magazijn spoedend.
Negenentwintigste Hoofdstuk.
Lucien Labroue was met de personen, die hem
vergezelden, des avonds om tien uur te Belle-
garde aangekomen.
Zij namen hun intrek in een goed hotel en
begaven zich des anderendaags naar de indus-
trieelen om te zorgen dat alles in gereedheid zou
gebracht worden voor de installatie der machines.
Na een kort onderhoud met de patroons, meld
de Luaien zijne voorspoedige aankomst aan den
heer Harmant en deelde hem tevens de woorden
mee, die hij met de klanten gewisseld had.
en lagen ,zich te beroemen op een onverwacht
succes de premier van wiens ijzeren vuist
en helderen blik Rusland veel heeft te lijden
gehad in de gulden dagen van intriges en
samenzweringenheeft zich teruggetrokken,
vast besloten niet terug te keereu. Nu is
dit beslnit voor velerlei uitlegging vatbaar
Stambouloff is niet de mandie zich door
een duidelijken wenk of door een min of
meer openlijk intrigetje laat heenzenden en
zijn besluit wordt dan ook door den een
genoemd een vertrouwbaar bewijs voor den
politieken toestand in Bulgari'e en door den
ander geheeten verontrustend. Dimitri Grekow,
die door Ferdinand belast is met de vorming
van een nieuw bewind, dat onder hem, den
minister van buitenlandsche zaken onder
Stambouloff, den Russen veel minder gehaat
zou zijn geweest dan de combinatie-Stam-
bouloff, heeft bedankt voor de eer en het
bewijs van vertrouwen en voor de oppositie
ziju de kansen daardoor enorm gestegen.
Stollow heeft nu de opdracht gekregen en
slaagt deze, dan zullen de verbitterde tegen
standers van Stambouloff, Natschevitch „en
Radoslavowwel zijn eerste helpers zijn.
Als 't waar is, dat StamboulofFs terugtreding
het gevolg is van vorst Ferdinand's persoon
lijk optreden, dan heeft deze jonge man wel
een groote verantwoordelijkheid op zich ge
nomen tegenover Europa in 't algemeen
tegenover zijn land in 't bijzonder, en dat
alles uit persoonlijke ijdelheid en eerzucht
aangewakkerd door la femme
Aan de prefecten heeft Stambouloff, die
vóór de aanbieding van zijn verzoek om ont
slag alle verdachte politieke gevangenen heeft
doen in vrijheid stellen, doen weten, dat hij
„in 't belang van het land» onwrikbaar beslo
ten was b'.j zijn plan tot terugtreding te vol
harden ondanks pogingen in tegenoverge-
stelden zin. Een periode van strijd en onrust
is te wachten, doch verstoring der oide voor-
loopig niet 't ernstigst voor 't oogeublik
is de verademing van alle gevaarlijke ele
menten met geweld in toom gehouden. Vorst
Ferdinand heeft de booze geesten opgeroepen
en moet 't nu ook maar met hen weten klaar
te spelen wie het doel wil, moet ook de
middelen willen. Hoezeer met Stambouloffs
politiek wordt gebrokenblijkt wel uit de
invrijheidstelling van Clement, den met-c-po-
politaan, onlangs wegens zijn houding in zake
Gedurende de reis was de jongman schier altijd
in diepe gedachten verzonken geweest. Hij dacht
aan zijne verloofde, doch neven Lucia's beeld
daagde ook steeds dat van juffrouw Harmant
op, en zijn geheugen bracht hem dan tot de ge
ringste bijzonderheden voor den geest van het
tooneel, dat Zondags in Lucia's kamer was afge
speeld. Hij zag het bleek gelaat der arme Mary,
hare saamgeperste lippen, nare oogen vol tranen.
Hij begreep het lijden van dat hart. door zijne
onverschilligheid gebroken, de kwellingen dier
ziel, door zijne liefde voor Lucia tot wanhoop
gebracht, en gevoelde dan een diepe verteedering,
een eindeloos medelijden, terwijl hij het innig
betreurde, dat hij 't meisje niet beminnen kon.
„Zij kwijnt weg, dacht Lucien en ik verhoog
nog hare smarten, ik verkort haar leven door
mijn eed getrouw te blijven. Zou het niet eene
goede daad zijn, een liefdadig doel, de dame te
doen gelooven, dat ik haar wel eens zal kunnen
beminnen Er blijft haar nog zoo weinig tijd
te leven overl De hoop zou hare krachten onder
steunen en den naderenden dood minder vreeselijk
doen zijn. Er, verrichtte ik die goede daad,
Lucia, aie zoo'n edele ziel, zoo'n goed hart heeft,
zou het goedkeuren, indien zij er iets van be
greep."
Onder den indruk dezer gedachten eindigde
Lucien den brief aan zijn patroon, met de vol
gende woorden
„Beleefd verzoek ik u, geachte heer Harmant,
bij mejuffrouw Mary de tolk te zijn mijner eerbie
dige en vriendschappelijke gevoelens.
„Trots den afstand, die ons van elkander scheidt,
staat juffrouw May mij steeds voor den geest.
Ik vergeet niet, en nooit zal ik vergeten, dat ik
het aan haar te danken heb, uw nederig, maar
toegenegen medewerker te zijn."
„Mij dunkt dat ik door deze Tegelen mijn ge
weten verlicht," dacht de jongman.
Dan schreef Lucien een brief aan zijne Lucia
vol diepe teederheid en eindelooze liefde.
Na haar alle bijzonderheden te hebben mede-
de grondwetsherziening veroordeeld. Clement
is reeds in zijn diocees teruggekeerd.
Weckerle is gisteren opnieuw door keizer
Frans Joset ontvangen en er is nog altijd
geen melding te maken van een definitieve
regeling tusschen den premier en den.vorst,
zoodat de gissingen bij voortduring de plaats
innemen der vertrouwbare mededeelingen
voor 't oogenblik is er wel kans op een ka
binetscrisis uitstel der beslissing tot den
herfst of concessien, liggen niet op Weckerle's
weg.
Sprekende over de door de regeering voor
gestelde nieuwe invoerrechten, zegt de Ré-
forme
„Deze rechten, overtreffen alles wat men
verwachtte; niet slechts treft men de haver,
die met bescherming niets heeft uitstaan, en
de boter, welke nog allerminst reeds tot een
prijs verkrijgbaar is passend voor de beurzen
van den kleinen man, maar men ontneemt
den werkman zelfs de margarine, welke voor
hem de onbereikbare boter vervangt, de ci
chorei welke de plaats der koffie inneemt, de
ingelegde groenten en het vleesch in bussen,
welke thans nog binnen het bereik vallen
van bescheiden huishoudens, en..\.. zelfs het
meel, d. w. z. het brood, onder voorwendsel
wau schijn lijk dat het hatelijke en dwaze
beschermend stelsel tot zooveel knoeierijen
en bedrog aanleiding geeft, dat de Fransche
meelmolenaars, die meel naar Belgie uitvoe
ren, zich meer in drawback laten terugbe
talen dan zij aan invoerrecht op het graan
hebben betaald en zoodoende in Belgie het
brood al te goedkoop maken
„Die rechten zijn niets minder dan hatelijk.
Alleen reeds de opsomming is voldoende
om de verontwaardiging te wekken van ieder
rechtgeaard mensch; zij treffen de armsten
de bescheidensten, de kleine burgerij en de
arbeiders, door juist de levensmiddelen duur
der te maken welke de kleine man het
meest gebruikt, omdat andere voedingsmid
delen, ook al zijn zij juist niet duur te heeten,
toch nog te duur zijn voor zijne al te be-
gedeeld over zijne reis, verzocht hij zijne bruid,
dat zij mama Lison voor hem zou omhelzen.
De avondpost nam beide brieven mee.
Was Lucia gelukkig, toen zij haar schrijven
ontving, de valsche Paal Harmant was het niet
minder.
„Ziedaar een goed teeken," sprak hij tot zich
zelven, en een oogenblik dacht hij er zelfs aan
Lucia niet te laten opofferen.
„Daar komt hij reeds eerherstelling doen,"
zeide hij. „Ik heb het wel geraden, dat deze voor
gewende groote hartstocht eigenlijk niet veel te
beteekenen had. Hij heeft nagedacht. Men stoot
de fortuin zoo maar niet weg, wanneer deze zich
aanbiedt. Hij heeft geene uitzondering op den
algemeenen regel geleverd. Eer er twee maanden
verloopen zijn, zal hij aan de voeten mijner
dochter liggen; ik geloof zelfs, dat het doen ver
dwijnen der mededingster volkomen overbodig
is geworden."
Zeer verheugd begaf hij zich naar Mary's kamer
om haar de laatste zinsneden van den brief mede
te deelen.
Het arme kind had sinds de scène op de Bour
bonkade 9teeds in somberen en droevigen toestand
verkeerd.
Niettegenstaande alle verzekeringen en eeden
haars vaders geloofde zij niet meer aan de mo
gelijkheid van een huwelijk met Lucien.
Geregeld stond Lucia's beeld tusschen haar en
hem dien hij beminde, en dit leverde steeds stof
aan hare wanhoop
Jacques Garaud s eerste woorden bij zijn binnen
treden waren
„Liefste, ik heb nieuws van Lucien."
Een bleeke glimlach vertoonde zich om Mary's
lippen en een vluchtige straal schitterde in hare
oogen.
„Heeft hij geschreven vroeg zij.
„Ja."
„En wat schrijft hij
„Goed nieuws voor u."
„Werkelijk 1" hernam Mary bitter.
scheiden beurs,
delijk!"
Het is in één woord schan-
Verschillende bladen bespreken den verkoop
aan een mogendheid van het Drievoudig
Verbond van een nieuwe uitviuding van
Turpin. Er schijnt sprake te zijn van een
mitrailleuse en een soort bommen. Eerstge
noemde kan in alle richtingen bewogen worden
en een oppervlakte van 2000 vierkante meters
bestrijken. Het laden geschiedt automatisch,
door middel van een electrischen motor.
De tweede uitvinding betreft eene bom
gevuld met een verstikkende stof, die over
een oppervlakte van 22000 vierkanten meter
een doodelijke werking heeft. Men zou een
proef genomen hebben in een zaal, waar zich
200 konijnen bevonden een kogel, het dui
zendste deel bevattende van de lading van
de bom, werd daarin geworpen de dieren
moeten alle gestikt zijn.
Het schijnt, dat de nieuwe uitvinding over
den uitslag van den aanstaanden strijd zal
beslissen. Turpin, men herinnert het zich
is vier jaar geleden veroordeeld, omdat hij
het geheim van het meliniet, door hem uit
gevonden, geopenbaard had.
Hij beweerde toen, dat dit geheim reeds
lang aan Armstrong verkocht was, en hij
beschuldigde generaal Deloye hiervan. Eenige
maanden geleden gratie gekregen hebbende,
heeft Turpin talrijke, doch vergeefsche po
gingen gedaan, om zijne nieuwe uitvinding
aan de Fransche regeering te verkoopen.
Eindelijk heeft hij den afgevaardigde De
Ramel verzocht, bij de regeering zijn ver
zoeken te steunen. Casimir Périer heeft echter
geweigerdtengevolge van de talrijke be
schuldigingen door Turpin vroeger tegen
hooggeplaatste ambtenaren uitgebracht. Ein
delijk, wanhopig, heeft de uitvinder gehoor
gegeven aan de voorstellen van Duitschland
en is hij met dat land in onderhandeling
getreden.
Intusschen wordt ook verzekerd, dat er
sprake is van de oprichting van een groote
maatschappij, die zijn uitvinding exploiteeren
zou. Turpin vertoeft sedert twee maanden
in het hotel du Grand Monarque te Brussel.
De anarchist Mario, die te Roubaix
een moordaanslag pleegde op den fabrikant
„Lees zelve deze regelen."
En Paul Harmant reikte den brief aan zijne
dochter over, met den vinger de bedoelde passage
aanwijzende.
Het kind nam 't schrijven met bevende hand aan.
Het bloed steeg haar naar de wangen,
Zij las.
„Welnu?" vroeg de millionair op zijne beurt.
„Ja," sprak zij met een diepen zucht, „hij denkt
nog aan haar, die zijne zaak bij u bepleit heeft.
Ik twijfel niet aan de erkentelijkheid, die hij
betuigt. Ik geloof zelfs wel, dat hij vriendschap
voor mij koestert. Maar in die enkele regelen i9
niets, dat aan eene ontluikende liefde doet denken.
Lucien bemint mii niet, hij kan mij niet beminnen,
daar hij eene anaere lief heeft!
Mary neeg droevig het hoofd.
Paul Harmant raadde de laatste woorden van
het meisjegehoord had hij ze echter niet.
„Lucien Labroue," zoo haastte hij zich te ant
woordden, „kon geene andere termen gebruiken
in den brief, dien hij mij schreef; verder mocht
hij niet gaan. Hij is een welopgevoed jongmensch,
een waar gentleman, die steeds alle vormen der
betamelijkheid weet in acht te nemen. Wat de
welvoegelijkheid hem veroorloofde te verklaren
heeft gij gezegddoch ik houd mij overtuigd
dat hij rijpelijk heeft nagedacht over het onder
houd, dat wij samen gehad hebben. De jongman
wordt meer handelbaar en begint te begrijpen
dat hij zijne toekomst vernietigen zouzoo hij
een meisje huwde zonder positie, zonder fortuin
dat hij een oogenblik bemind heeft
„En thans nog vurig bemint," onderbrak hem
Mary.
„Doch nu reeds op den achtergrond begint te
schuiven,* hernam de millionnair.
„Waarom gelooft gij dat?"
„Zijn schrijven bewijst het duidelijk."
Wordt vervolgd.