1" Nummer 77. Donderdag 27 September 1894. 17e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN Staatkundig overzicht. FEUILLETON. WaalwijMc n Laifslraisciie Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,16 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Adverientiën 1—7 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden Smaal berekend. Advertentiën voor Duitscb land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. In Belgie verkeert men in koortsachtige agitatie in verband met de algemeene ver kiezingen, welke Zondag 14 October moeten plaats vinden op grond van de nieuwe kieswet, die 1.200.000 kiesbevoegden recht tot deel neming geeft in plaats van 135000 zooals vroeger; in Bulgarije heeft men Zondag aller- wege de vertegenwoordigers voor de Sobranje aangewezen, uadat Stoiloff, de premier, den prefecten bij rondschrijven had doen aan zeggen dat de"" verkiezingen in volkomen vrijheid moeten plaats vinden; in Duitschland zal men 't nog twee maanden lang zonder rijksdagdebatten moeten doen, daar de rijks dag eerst tegen 't eind van November wordt saamgeroepen (zooals men weet had de keizer de inwijding van 't nieuwe parlementsgebouw gewenscht op 18 October, doch het paleis is dan nog niet geheel gereed) en de oppositie in Frankrijk verheugt zich nu reeds over de lange reeks interpellaties, welke in de kamer zullen plaats vinden, onmiddellijk na samen komst tusschen 20 en 25 October. Indien de in de Fransche taal gestelde dagbladen van Belgie niet den juisten mid delweg wisten te kiezen, zou de lectuur ervan al even onverkwikkelijk zijn, als die van de organen van andere landen, midden in den verkiezingsstrijd. Ook de Belgische bladen bevatten kolommen druks, gewijd aan wat elk der partijen voor zich noemt, het belang van land en volk, er is een zekere haast in die voorbereidingen, omdat 5 October de gelegenheid tot het stellen van candidaten gesloten wordt. De verkiezingen,welke Zondag in Bulgarije hebben plaats gevonden, zijn van groote beteekenis en de ijver der verschil lende partijen heeft zich kunnen doen gelden. De regeering maakt zich over den uitslag in 't minst niet ongerust, zij weet wat de uitsiag ziju zal en de liberale minderheid van het kabinet, vertegenwoordigd door Toutschew en Radoslavoff, heeft wel reden lot on stemd- heid: tal van elementen, onder Stambouloff Naar het Fransch door W. v. R. Overgenomen uit de Meierijsche Courant 113 Harmant haalde eene portefeuille uit den zak. „Ik heb u medegedeeld/ hernam hij, „dat zij, die gij meent te beminnen, staat ingeschreven op de registers van het gesticht onder nummer 9.* „Ja, dat wist ik reeds lang. Lucia zelf heeft het mij medegedeeld/ »En zult gij dan weigeren geloof te hechten aan het proces verbaal van Lucia's aanneming in het gesticht der gevonden kinderen, en het proces- baal, waarin de naam der moeder en die der voedster voorkomt, welke na de veroordeeling der moeder het kind in 't gesticht heeft gebracht P" „Hebt gij een dergelijk stuk in handen?" B." „Een authentiek stuk „Zonder twijfel! Een en twintig jaar geleden door den maire van Joigny geteekend en nog slechts enkele dagen geleden mede onderteekend door een officieel persoonZult gij overtuigd zijn, wanneer ik dat stuk overleg /Toon mij uw bewijs!" hernam Lucien met bewogen stem. Paul Harmant opende zijne portefeuille, haalde het proces-verbaal te voorschijn en reikte dit den jonkman over, die het hem om zoo te zeggen uit de handen rukte en dan koortsachtig doorlas. Naar gelang hij zijne lezing voortzette vertoonde zich op zijn gelaat eene schrikbarende uitdrukking van ontsteltenis en wanhoop, die grooter en grooter werd. De millionair had niet gelogen Er was geen twijfel meer mogelijk liet papier ontsnapte aan Lncien's bevende vingeren. 1 Is waar/ sprak hij neerslachtig, „Lucia is Jeanne Fortier's dochter." „Ja, van Jeanne Fortier, die uw vader vermoord heeft!' voegde Paul Harmant er bij. als gevaarlijk en verdacht aangemerkt, zijn begunstigd. De vrijheid der verkiezingen in Bulgarije is een traditioneele leugen. Telkens weer is de praktijk daar om de schoone theoreti sche beweringen te weerleggen; in 't be vriende kamp wordt alles geduld, in 't vij andelijke of ten minste van oppositie ver dachte, niets; zoo verzekert men zich een bijna zekere overwinning in twijfelachtige districten. Van 't meeste belang is 't in hoever de Sobranje-meerderheid zich ten opzichte van haar houding en gezindheid tegenover Rusland zal onderscheiden van de meerderheid onder Stambouloff in 't wetge vend lichaam van 1886. De radicalen in Frankrijk hebben 't nu deels in vereeniging met de sociaal democraten, deels heel alleen reeds gebracht tot een elftal interpellaties, waarmee de eerste dagen, ja wellicht de eerste weken der nieuwe zittings periode kunnen worden zoek gemaakt, 't Is de oude taktiek van het „frappez toujours": nauwelijks is de eene interpellatie over een of andere onbe duidende zaak, afgehandeld zonder de positie der regeering te hebben in gevaar gebracht, ot een andere wordt te voorschijn gehaald een nieuwe poging tot omverwerping der regeering. De regeering wil trachten aan dat boos bedrijf paal en perk te stellen: in den eerstvolgenden ministerraad zullen voorstellen in dien zin gedaan en behandeld worden. Met algeheele ierzijstelling van de interpel laties, zal de kamer voldoenden arbeidsvoor- raad hebben: de begrooting voor 1895 wacht op afdoeningde hervormingsplannen van den titularis van financien zullen veel tijd kosten en daarbij komen dan nog de voor stellen van particulier initiatief der afgevaar digden. loen, eenigen tijd geleden, de pelgrims tochten van Duitschers uit Weet Pruisen naar "V arzin een aanvang namen, als een stil protest bij den oud rijkskanselier tegen het in de laatste jaren van overheidswege meer en meer begunstigen van het Poolscbe element onder Lucien, een oogenblik ter prooi aan de grootste ontsteltenis en schier vernietigd, verhief eindelijk het hoofd. „Maar niets bewijst de misdaad," herhaalde hij eensklaps. „De gerechtigheid heeft gesproken/ „De gerechtigheid dwaalt zoo vaak en boven dien ik geloof bepaald aan Jeanne Fortier's onschuld. Dat heb ik u reeds vroeger gezegd/ „Gij gelooft daaraanGoed Doch tot den dag harer plechtige eerherstelling, aangenomen voor 't oogenblik, dat deze ooit mogelijk blijkt, blijft Jeanne Fortier de schuldigeGa de vluchtelinge van Clermont bewijzen harer onschuld vragen Dat zij die levere en door de magistraten doe aannemen! Dan slechts zult gij het echt hebben Lucia te beminnen en te huwen. Maar tot dien dag blijft Lucia de dochter van de moordenares uws vaders „Mijn GodMijn Godriep Lucien vol wan hoop uit. „Ziet gij nu, dat ik gelijk had?' ging Harmant voort. „Nu zult gij wel begrijpen, dat het eer gevoel den zoon nes slachtoffers verbiedt de hand te geven aan de dochter der moordenares I' //Zwijg, mijnheer, zwijg! Heb medelijden met mij „Waarom „Gij kwelt mij afschuwelijkGij breekt mij het hart „Schep moed, mijn vriendZie thans van eene onmogelijke echtverbintenis af, die niemand in de wereld u vergeven zou en de verachting van alle weidenkenden op u zou doen nederdalen I Lucia Fortier mag tnans voor u niet meer be staanGij zijt vrij, geheel vrij I Red thans het leven mijner dochter!" „Maar ik gevoel niet de minste liefde voor juffrouw Mary/ „Wat geeft dat? De liefde, die heden nog ont breekt, zal morgen te voorschijn komenEn hoevele huwelijken worden er niet zonder liefde gesloten En dat zijn zeker niet de minst ge lukkige „Mijnheer! Mijnheer! sprak Lucien door droef heid overstelpt. „Begrijpt gij dan niet welken verschrikkelijken slag gij mij hebt toegebracht Heb toch medelijden met mij De hoop mijns levens lag in de voorgenomen echtverbintenis en thans stoiten eensklaps al mijn verwachtingen de bevolking in die streken, vreesde men reedsdat Von Bismarck zich zou laten spannen voor eene beweging tegen het Po- lendom waarvan het o.a. meer dan waar schijnlijk was. dat ze den keizer zou mishagen. Met veel handigheid en tact laat ons het dadelijk zeggen heeft men dien schijn weten te vermijden, door dadelijk aan de beweging elk politiek karakter te ontnemen en haar aanstonds eenen nationaien glimp te geven, maar anti-Poolsch bleef ze natuurlijk, dat kon niet anders, en in zooverre moesr ze het hof blijven ergeren, waar enkele in vloedrijke Poolsche elementen zeer gezien zijn en vanwaar dan ook het begunstigen der Polen in de laatste jaren is uitgegaan. Sedert evenwel zijn van Poolsche zijde pelgrimstochten begonnen van een minder onschuldig karakter. Eerstens geschiedden ze naar het buitenland, en ten tweede droegen zij een zeer geprononceerd staatkundigen stempel. We bedoelen de bezoeken en corps, door Poolsche familien uit Posen enz. gebracht aan de tentoonstelling, die op het oogenblik te Lemberg, de hoofdstad van Oostenrijksch Polen (Galicïte), wordt gehouden, bij welke gelegenheid ze door hunne stamgenooten luisterrijk zijn ontvangen en hun hart hebben gelucht in staatkundige redevoeringen vol verzuchtingen over hun slavenlot in „het land des jammers en der tranen", gelijk een hunner de Pruisische provincie Posen heeft geken schetst. Het hoofd der Poolsche hofpartij de heer Von Koszielski, die met zijne gemalin in blakende gunst staat bij keizer Wilhelm, heeft in een onbewaakt oogenblik daar zelfs verklaard, dat Polen, hoe men 'net ook ver deeld mocht hebben, een en ondeelbaar bleef, spijt landkaarten en overeenkomsten, en "dat er slechts een Poolsch volk bestond met een Poolsch hart, dat overal sloeg met gelijken klop. Die woorden, welke Von Koszielski nader hand in de dagbladen te vergeefs heeft ge tracht te veranderen en te verzachten, hebben natuurlijk ook keizer Wilhelms ooren bereikt en Z.M. blijkbaar in de hoogste mate ent- in het nietEen schoone droom hield mij een oogenblik bezig en ik ontwaak onder den druk der verschrikkelijke waarheidSpaar mij toch mijnheerLaat mij vrij mijne tranen storten 1 Laat mij ongestoord lijden En de jongman, het gelaat in beide handen verbergend, brak in een luid snikken uit. „O, ik beklaag uhernam Paul Harmant. „Ik beklaag u zeer! Maar tevens rust op mij de plicht u moed in 't hart te spreken. Tegen daadzaken valt niet te strijden; het eenigst wat men doen kan is deze met moed bezield te aanvaarden Ik heb u een ontzaglijken dienst bewezen. Ik heb u voor de oneer behoed, die een onwaardige echtverbintenis over u zou gebracht hebben Red gij nu mijne dochterIk bied u het geluk „En zoo ik niet kan De trekken van den valschen Paul Harmant trokken krampachtig te zamen. Zij gelaat nam eene woeste uitdrukking aan. „Waarom zoudt gij dat niet kunnen riep hij uit. „Zoo gij weigert, zal Mary, het lieve kind, dat u zoozeer bemint, dat u aanbidt, het met den dood bekoopen Neen, neen, gij zult niet weigeren!' voegde hij er bij, zijne smeekende handen tot Lucien uitstrekkend. g„Dat zou eene misdaad zijn 1 Gij zoudt u steeds van Mary's dood te beschuldigen hebbenZoo even ben ik misschien wreed geweest, toen ik uw levens droom vernietigde, uw hart verscheurde door den afgrond aan te wijzen, waarin gij op 't punt stond u, zonder het te weten, neder te werpen Doch dat kunt gij mij niet euvel duiden. Ik heb gehandeld als de heelmeester, die het ijzer en het vuur in 't diepste der wonde brengt om deze zeker te genezenGij zijt mij erkentelijk heid schuldig." „En die erkentelijkheid ontbreekt mij niqt, mijnheer; mijn grievend leed maakt mij niet on rechtvaardig.... 't Is waar, er lag een afgrond voor mij open en gij hebt >ipij dien aangetoond. Ik dank u/ Tevens reikte de jonkman de hand aan den ellendeling, die deze aannam en in de zijne drukte, terwijl eene triomfantelijke uitdrukking op zijn gelaat schitterde. Hij achtte de zaak reeds gewonnen. Lucien ging voort: „Doch, gij moet het begrijpen, de wonde is te sterad. Niet gewoon zijn toorn lang te verbergen heeft Z. M. dien aanstonds bij de eerste de beste gelegenheid gelucht, en wel bij een vluchtig manoeuvre-bezoek aan de West Pruisische stad Thorndie in een jarenlangen strijd haar Duitsch karakter steeds te midden van den Poolschen aandrang om haar henen heeft weten te bewaren. Toen de burgemeester hem begroet had, barstte de keizer dadelijk los en luchtte zijn gemoed in de volgende toespraak „Ik verheug mij er over, dat Thorn zijn Duitschcn aard niet verloochent. Tot mijn leedwezen verneem ik, dat het gedrag der Poolsche mede inwoners niet geweest is als ik wel wenschte. Maar ik herinner,* sprak de keizer, „aan mijne woorden „Op ten strijd tegen de omverwerpings-partijen!" Van de koninklijke gunst (guade) kunnen slechts zij zich verzekerd houden, die zich voi en geheel als Pruisische onderdanen beschouwen. Willen wij standvastig zijn in ons vredelievend streven, dan moeten," sprak de deizer, „alle onderdanen in gesloten gelederen achter mijn rag staan. Ia de verwachting, dat Thorn deze herinnering in eere zal houden, neem ik van u afscheid." Men kan zich voorstellen, welk een indruk onder de gegeven omstandigheden deze re devoering maakte, en de keizer deed hare beteekenis nog duidelijker uitkomen door geen enkelen Pool te doen deelen in de onderscheidingen, ook bij deze gelegenheid weer met kwistige hand door hem uitgedeeld. Zoo komt keizer Wilhelm dus terecht bij zijn oud kanselier, bij wien juist voor deze dagen weer onderscheidene „nationale" de putation uit de Poolsch-Pruisische provinciën zijn aangemeld. Na deze manifestatie des keizers worden dat natuurlijk jubel-demon straties, en Von Koszielski en zijne partij zouden nu wel willen, dat zij op dat feestmaal te Lemberg no.it den mond hadden geopend. Dank zij de menigvuldigea inlichtingen d:e or over Sh-au hai cn Yokoha.m heb een nereikt w-ten v op 't ogeub.ik nog ro - r even weinig diep geslagen om deze onmiddellijk te kunnen lieelen. Lang nog zal zij bloeden^ wees daarvan verzekerd. Door alle middelen, welke in mijne ma ht zijn, zal ik u de erkentelijkheid tooiien, welke ik u verschuldigd ben; maar ik ben niet iu staat leugentaal te spreken, miju gelaat in eene valsche plooi te zetten en de uitdrukking mijner stem te veranderen. Verzoek dan mejuf frouw Mary mij het niet euvel te duiden zoo ik gedurende eenigen tijd geen gebruik maak van ae uitnoodiging, welke zij wel tot mij heeft willen richten, wat zou het baten haar een somber gelaat te toonen Dit zou slechts een middel zijn haar leed nog te verhoogen. Ik wil mij slechts met lachende lippen voor haar vertoonen, indien althans nog ooit een glimlachje daarop spelen kanDus moeten wij wachten." „Doch juist deze overgangen tusschen hoop en ontgoocheling doodeifii/iju arm kind. Het voort durend wachten haar het hart!' mompel de de millionair. Y Lucien raapte op den vloer het proces verbaal op, dat hij een oogenblik te voren had laten vallen en gal' het aan Paul Harmant terug. „Toon haar dit mijnheer," zeide hij. „Mejuf frouw Mary zal begrijpen, dat ik de dóchter van de moordenaarster mijns vaders niet huwen kan." Deze woorden konden in Lucien's bedoeling natuurlijk op niemand anders betrekking hebben dan op Jeanne Fortier's dochter, doch de dubbele ziu klonk verschrikkelijk in de ooren van den waren moordenaar, die onwillekeurig huiverde eu het hoofd boog. „Dan kunnen/ vroeg hij na enkele oogenblik- ken, op bevenden toon, „al mijne .redeneeringen, al mijne smeekingen niets aan uw besluit ver anderen om het geluk mijner dochter te verhaas ten „'t Zou mij onmogelijk zijn anders te hande len,'' antwoordde Lucien. „ik bid u, dring niet verder aanIk heb eenige dagen noodig om mij te herstellen en na te deuken." „Eenige dagen!" herhaalde de millionair. „Wel nu 't zij zoo 1 Maar dat moet gij aan Mary zeggen en niet aan mij. Mijne dochter zou weigeren mij te gelooven." „Welnu, mijnheer, ik zal het haar mededeelen/ hernam Lucien plotseling. Wanneer „Van avond nog. Ik zal met u medegaan naar

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1894 | | pagina 1