Nummer 20.
Zondag 10 Maart 1895. 18" Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BÜOODIIIÏUGSTEIÏ.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Spanje.
UITGEVER
Waalwijk.
Oe Echo van het Zuiden.
Waalwjjkstlie en Langslraatsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden yi.OO.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 1—7 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regeJ*
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien maal ter plaatsing
opgegeven, morden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen ioorhct advertentiebureau van
A.DOLF Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Duitschland verkeert op 't oogenblik we^
niet in een periode van groote beroering, er
is wel niet onmiddellijk te verwachten een
crisis op ministerieel gebied of een algeheele
ommekeer in de binnenlandsche politiek, doch
in verband met de discussien over het „Um-
sturz Geselz", en de agitatie der agragiers
heerscht er toch een zekere gisting, welke
een zóó algemeen karakter draagt, dat iemand,
die 't weten kan, dezer dagen beweerde
slechts één Duitsch burger te kennen, die
tevreden is en die eenling toeft in onge
stoorde rust aan het meer van Genève en
heet Von Caprivi! Dit lijkt een aphorisme,
doch dat Caprivi buiten den politieken rom
mel zich heel wat gelukkiger kan gevoelen
dan er in, i9 buiten allen twijfel.
De idealen van Caprivi's geweldigste te
genstanders zijn nog verre van de verwezen
lijking een regeering, die zou zijn als een
rots onwankelbaar en vertrouwbaarmoet
nog altijd worden gevormd. Onzekerheid is
het kenmerk van den staat van zaken en die
toestand maakt alle voorspellingen alle gis
singen mogelijk. De president van Oost
Pruisen, graaf Udo Stolberg, heelt zijn post
er aan gegeven ot zal dat doen en de be
weegreden daartoe is niet ver te zoeken. Hij
heeft een zetel in den rijksdag aangenomen
uit handen van de agrariërs, heeft daardoor
dus, 't zij mondeling of schriftelijk, de ver
plichting op zich genomen hun belangen te
verdedigen. Die belangen nu zijn zoozeer
in strijd met de algemeene belangen, dat de
keizer duidelijk en klaar heeft doen uitkomen
dat hij er niets van moet hebbenterwijl
graaf Udo's onmiddellijke cher, de minister
Van Kölleralle intimiteit met den »Bund
der Landwirthe" of tenminste met hun ei
genaardige taktiek, heeft geloochend. Het
feit van graaf Stolberg's aftreding is op
zichzelve van weinig belang, doch de om
standigheden, waaronder het plaats heeft en
de gebeurtenissen, die er aan zijn voorafge-
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijscke Courant
154
Mei een spottenden lach om de lippen groette
Ovidius op militaire wijze.
✓Dank u zeer voor uwe bezorgdheid Op mijn
eerewoordik ben er zeer door getroffen. Mis
schien zult gij uwe goedheid voor mij nog een
stap verder drijven en mij onder curateele doen
stellen, niet waar, goede, allerbeste neef?... Doch
ik houd meer van een kapitaal dan van de rente.'
Wanneer vertrekt gij?'
Zoo spoedig mogelijk. In acht dagen.'
„Welke som vraagt gij?»
✓Ik zal u in eens al mijn eerste en mijn laatste
woorden zeggen. Wij zullen dus niet loven en
bieden. Ik wensch van u vijfhonderdduizend fran
ken te ontvangen.'
Gij zult ze hebben.'
Wanneer?"
✓Bepaal zelf den dag.'
„Uitstekend 1 Zeer lief van u, neef! Ik zal aan
staanden Zaterdag over acht dagen te Havre
scheep gaanAanstaanden Donderdag zullen
wij nog eens samen dineeren om een laatste traan
te storten bij de gedachte aan ons afscheid. Dan
zult gij mij tevens de afgesproken som over
handigen."
„In bankbriefjes?"
„Ja. Ik zal zelf wel wissels op Amerika nemen."
✓Tot Donderdag danWaar zullen wij elkan
der treffen
„Ik zal u hier komen afhalen.'
Paul Harmant's gelaat werd zeer somber.
,Maar wat is er dan toch?' vroeg Soliveau.'
Uw vertrek boezemt mij angst in. Een voor
gevoel zegt mij dat dit ons ongeluk zal aan
brengen."
✓Naar den duivel met uw voorgevoel!^'t Is
hoog tijd naar Parijs terug te keeren. Onderden
weg kunnen wij nog samen praten. Wilt gij met
gaanmaken het voor de agrariërs tot een
„mislijck teeken." De terugtredende erkent
er door, d2t hij niet van dezelfde meening
is als de leidende hoofdorganen te Berlijn of
eigenlijk, dat hij de beginselen van den veel
besproken bond niet in toepassing kan brengen
als hoofd eener provincie met zoo groote
landbouw-belangen zonder de heeren te
Berlijn uit hun plooi te brengen en daarom
gaf hij zijn presidentschap aan.
Als zijn politieke vrienden en geloofsge-
nooten hem zijn offer nu maar vergoeden en
er hem behoorlijk dank voor weten
Duitschlands rijksdag heeft de beraadsla
gingen over het voorstel tot verbod der
immigratie van vreemde Israëlieten, voortgezet
en na een heel rumoerige zitting verworpen
het plan om de immigratie te bemoeielijken
en de naturalisatie ran buitenlandsche joden
te verzwaren. Het eigenlijke voorstel tot
verbod van immigratie, werd verworpen met
167 tegen 51 stemmen.
De Europeesche pers is reeds weer geheel
tot rust gekomen in verband met Frankrjks
deelneming aan de feescen te Kiel doch
enkele Fransche en Duitsche bladenals
ondeugende kinderendie nog een beetje
blijven nadrensen, zetten hun beschouwingen
voort. Veel bijzonders wordt er niet gerele
veerd of eigenlijk heelemaal niets: het Figaro
artikel over gemeenschappelijk optreden
van Frankrijk en Rusland te Kiel, schijnt
geïnspireerd te zijn door enkele Russische
bladen. Frankrijks regeering heeft eenvoudig,
zoodra zij in 't bezit was van Duitschlands
invitatie, te Petersburg eens geïnformeerd
hoe men voor den dag meende te moeten
komen met hoeveel schepen en van welke
soort, zoo ongeveer als in 't burgerlijk leven
geschiedt, wanneer menschen, die een diner
of ander feestgetij gaan bijwonen, er een
hoofdquaestie van maken of men zal gaan
in rok, met witte das of in gekleede jas met
zwarten strik De aardigheid zal er spoedig
genoeg af zijn voor de Parijzenaars, te eer,
daar er van interpellatie orer de officieele
mij dineeren
„Waarom niet?"
Laat ons dan gaan."
De millionair sloot alles dicht en vertrok met
Ovidius.
✓Hebt gij uw rijtuig hier?" vroeg deze.
Neen. Ik heb gezegd, dat men mij van avond
niet zou komen alhalen.'
„Had ik dat kunnen voorzien, dan zou ik het
mijne gehouden hebben. Doch aan de brug van
Courbevoie zullen wij wel een rijtuig vinden.'
Beiden vei lieten de fabriek.
Ovidius zag op tien stappen van den uitgang
Duchcrain's rijtuig staan.
Koetsier, zijt gij vrij?" vroeg Soliveau na
derend.
Neen, mijnheer, ik wacht iemand."
Ovidius vervoegde zich dan weer bij Paul Har-
roant, en beiden sloegen den weg in naar de brug
van Courbevoie.
Duchemin had aandachtig toegeluisterd en zeer
goed de stem van baron de Reiss herkend.
Hij tikte voorzichtig, twee, driemaal op de glas
ruit, die hem van den koetsier scheidde, en deze
wachtte slechts dit teeken om den man te volgen
Bij 't gerucht, dat het rijtuig maakte, wendde
Ovidius, die een dertigtal stappen vooruit was het
hoofd, doch geen argwaan kwam er toen nog in
zijn brein op.
Het paard ging stapvoets.
Bij de brug gekomen, stapten beide personen in.
✓Naar Parijs 1* riep Paul Harraant den koet
sier toe.
„Waar
Naar Palais-Royal," antwoordde Ovidins.
„Welk gedeelte?"
„Dat is onverschillig."
Terwijl hij instapte had Ovidius onwillekeurig
een blik geslagen op het rijtuig, dat hem van de
fabriek af reeds volgde Hij zag dat het een oogen
blik stilstond, terwijl hij tot den koetsier sprak.
Zijn voorhoofd rimpelde. Eensklaps kwam er
eenige argwaan bij hem op. Hij zegde echter nog
niets lot zijn makker, maar keek na eenige oogen-
blikken nog eens aandachtig door het ruitje aan
de achterzijde des voertuigs.
Nog steeds ontwaarde hij liet huurrijtuig met
zijn rood licht.
„Maar wat gebeurt er toch?" vroeg PaulHarmant
„Niets,....,." antwoordde Ovidius.
deelneming, wel niets zal komen. Leelijkst
zal de diplomaat" er inzitten, die door de
Patrie is ontdekt en die een goedgeloovig
redacteur van dit sensatie-orgaan met het
monopolie van patriottisme, de geruststellende
verzekering heeft gegeven, dat Duitschland
Frankrijks welwillendheid wel zal hebben
gekocht, b.v. door toezegging van lotsverbe
tering der arme Elzas—Lotharingers of door
belofte van hulp en steun aan Frankrijks
politiek in Afrika in 't algemeen en in Egypte
in 't bijzonder.
Die diplomatieke meneer schijnt een raar
of eenigszins primitief idéé te hebben van de
burgerlijke beleefdheid onder beschaafde
mogendhedenwie laat zich nu voor een
visite vooraf betalen 1
Li Hung Tschang, de in alle eer en heer
lijkheid herstelde Li, is nu dan toch op reis
naar Japan om er (te Hiroschima) onderhan
delingen aan te knoopen lot beëindiging van
den oorlog. Hij is van Peking per paketboot
naar Simono Seki vertrokkenen zal daar zijn
Japansche collega's ontmoeten. De Japansche
regeering heelt Li Hung Changs geloofsbrieven
en zin volmacht goedgekeurd en men meldt
uit Peking, dat de groote raad Li's advies
tot ernstige concession heeft aangenomen en
hem zelfs heeft beloofd bijna onbeperkte
volmacht tot de invoering van hervormingen
in China, als hij in zijn zending slaagt. Om
te bewijzen dat 't geen praatjes zijn, heeft
de raad eenige van zijn tegenstanders afgezet,
in afwachting misschien van het geschikte
oogenblik om hun het hoofd te ontnemen
Naar men verzekert, heeft de Duitsche
regeering besloten aan de tentoonstelling van
1909 deel te nemen. Het officieele antwoord
is nog niet ingekomen, maar de Duitsche
gezant, graaf Münster, heeft den minister van
„Gij schijnt toch ongerust."
✓Gij gekscheert I Waarom zou ik ongerust zijn?"
Op dit oogenblik hadden zij de Neuillylaan
bereikt.
„Ik zal 9poedig weten of ik gelijk heb," dacht
Soliveau.
Hij liet de ruit zakken, die hem van den koet
sier scheidde, en sprak
„Rij links af, naar de overzijde."
„Waarom vroeg de industrieel.
„Dat zal ik u dadelijk wel zeggen."
De koetsier had zich gehaast te doen wat hem
bevolen was.
Weder bracht Ovidius het oog naar zijn obser
vatorium.
Het huurrijtuig met roode lantaarns volgde nog
steeds op een twintigtal stappen.
„O die ellendigesprak Soliveau, de tanden
op elkander knarsend.
„Zult gij mij nu eindelijk zeggen wat er om
gaat vroeg Harmant zeer ongerust.
„Wat er omgaat?.... Men volgt ons?"
De millionair werd doosbleek.
„Volgt men ons?" stamelde hij. „Dan zijn wij
aangeklaagd, verloren 1"
„O, gij kunt volkomen gerust z'.jn 1 In deze
zaak zijt gij voor niets betrokkenIk heb de
eer gevolgd te worden, en ik weet zeer goed door
wien 1*
„Weet gij dat?'
„Ja, dat weet ik."
„Door?"
„Door eene vrouw... Ik verwed honderdduizend
francs, dat het een meisie if, dat zich daar op
mijn voetspoor geworpen heeft, en een zeer lief
meisje zelfs, maar....»
„En wat heeft dat te beteekenen
„Dat de genaamde Araande Régamy, die ik te
Bois le-Roi alleen heb laten zittenthans gaarne
zou wetenwaar ik woonen wie baron de
Reiss is."
„En zijt gij niet bang van dat schepsel
„Waarom zou ik er bang van zijn hernam
Soliveau. „Wat vermag zij tegen mij En wees
er overigens zeker van, dat zij van daag nog niet
het nestje van dien goeden Ovidius Soliveau zal
weten te ontdekken Wij zullen haar gemakkelijk
genoeg op een valsch spoor brengen.*
„Hoe zult gij dat aanleggen?"
„Een oogenblik 1'
buitenlandsche zaken Hanotaux kennis ge
geven, dat het besluit definitief genomen is.
De generaal Duchesne, die de Fransche
expeditie tegen Madagaskar zal aanvoeren,
vertrekt met zijn staf in de eerste helft van
April
Het gerucht loopt, dat de Fransche
regeering alweer een gouverneur van een
kolonie zal terugroepen. Ditmaal zou de heer
Grodt, gouverneur van Soedan, de ongeluk
kige zijn.
In het Estérel nabij Cannes is een
groote boschbrand uitgebroken. Een der
bergen staat in volle vlam.
Nog steeds komen berichten uit Zuid-
Frankrijk over een sterken sneeuwval.
De politie heeft den bij verstek tot 20
jaar dwangarbeid veroordeelden anarchist,
Duprat, gearresteerd. De man was uit Londen
in Frankrijk teruggekeerd, meenende, dat de
onlangs verleende amnestie ook op hem van
toepassing was.
Een jonge aardwerker te Arras, die drie
dynamiet pationen moest ontdooien, had de
onvoorzichtigheid die patronen te dicht bij
het vuur te houden. Een geweldige ontploffing
volgde; de jonge man zelf, zijn moeder en
zuster zijn gewond.
In een der provinciën van Cuba is de
opstand gedempt, door dat velen daar de
wapens hebben neergelegd om nog te vallen
binnen den termijn van begenadiging, door
den gouverneur gesteld. Zijn de rebellen van
Baïra vrij sterk en hebben zij thans eene
afwachtende houding aangenomen om te zien
•wat hun verder het voordeeligst zal zijn
de Spaansche macht die naar het eiland wordt
atgezonden, is geducht.
Generaal Lachambre trekt de rebellen
tegemoet. Don Marcos Garcia vroeger een
der separatistische hoofden, heeft zich bekeerd
Terwijl hij dit zeide nam Ovidius de kleeding
tan zijn reismakker nauwkeurig op."
Negen en dertigste Hoofdstuk.
Paul Harmant droeg een demi-saison van helder*
kleur en een hoogen zijden hoed. Ovidius integen
deel wa9 zeer donker gekleed en had een rond
vilten hoedje op het hoofd.
Wij weten reeds, dat de beide personen onge
veer dezelfde taille hadden.
„Laat ons ruilen,' sprak Soliveau tot den mil
lionair. „Geef mij uw hoed en jas en neem
gij de mijne.'
Ovidius' koelbloedigheid had den valschen Paul
Harmant weer eenige kalmte in 't hart gesproken.
Weldra hadden beide personen zich verkleed.
Zoodra dit geschied was beval Soliveau den
koetsier
„Rijd lecht naar 'tOperapleio en houd daar stil
tegenover het Grand-Hótel."
„Goed, mijnheer.'
„Gij*, zegde dan Ovidius,
wendend, „zult daar uitsta
voor mijn persoon nemen, di r c
tuigd, en u op eenigen afstam
tusschentijd zal ik ons diner
„Waar
„Bij Brébant.'
„Maar wat zal ik aanvango
maal op straat ben?"
„Gij zult plaats nemen in het café, op eene
goed in 'toog loopende plaats, opdat het juffertje
goed uw gelaat zien kunne, en zich zoo overtuige
dat zij om den tuin is geleidLaat u een of
andere consommatie opdienenen kom weer tot
mij, zoodra Amanda's rijtuig zal vertrokken zijn.'
„Afgesproken,*
Ovidius wendde voor den derden keer het hoofd
om te zien of hij nog steeds gevolgd werd... Nog
altijd zag hij op korten afstand de roode lichten.
„Ja, ja, volg ons maar goed, liefste," murmelde
hij lachend„ik zou u wel eens willen zien,
wanneer gij in enkele oogenhlikken bemerken
zult, hoe lief gij gefopt wordt.'
Weldra hadden zij het Operaplein bereikt.
„Het rijtuig met de roode lantaarns liet niet op
zich wachten.
Wordt vervolgd.
