Nummer 25. Donderdag 28 Maart 1895. X8e Jaargang.
ül MllllilUGSÏÏR.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
UITGEVER:
Waalwijk.
Wul«(jksiir en Lugstnitsche Conrant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden.ƒ1,00.
Franco per post door het gehcele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiëa 1—7 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regeJ
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien maalter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voer Luitfob-
land worden alleen aangnomen doorliet adveitentieluretu mij
A.DOL? Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Niet het teitdat Duitschlands rijksdag
met een meerderheid van 17 stemmen heelt
verworpen het voorstel van den president
strekkende om hem machtiging te verleenen
vorst Bismarck op diens 80en verjaardag de
gelukwenschen te gaan aanbieden van den
rijksdagniet het onmiddellijk gevolg van
deze beslissing: de aftreding van den presi
dent Von Levetzovv en van den vice-president
dr. Burklin; niet de agitatie in verband met
de benoeming van een opvolger van den
teruggetreden leider der samenkomsten
niet dat alles is 't, waardoor op het oogenblik
de geheele beschaafde wereld in gespannen
aandacht volgt 't geen er te Berlijn als zetel
van de wetgevende macht en van den keizer,
voorvalt.
De gevolgen van de beslissing, welke zelve
is voortgevloeid uit een onverstandige agitatie
der Bismarck-vereerders in Duitschlands par
lement, zich aansluitend bij de heftige uitingen
van de pen- en woordvoerders onder conser
vatieven en nationaal liberalen zijn veel
grooter dan men bij benadering had kunnen
gissen. Dat is het werk van Duitschlands
keizer. Groot was de ontsteltenis over den
uitslag der stemming met betrekking tot Von
Levetzow's voorstel ter officieele deelneming
aan de huldiging van den oud-kanselier en
de zitting van den rijksdagwaarin deze
beslissing viel, is er eene van historische be-
teekenis geweest, welker gelijke Duitschlands
geschiedenis niet kent, doch de keizer heeft
dat alles gereduceerd tot een evenement van
niet meer dan middelmatige beteeketiis. Dat
heeft hij gedaan door een persoonlijke mani
festatie gericht tegen de uitspraak van de
groote meerderheid der vertegenwoordiging
des volkswelke uitspraak Wilhelm II als
mensch mocht betreuren en laken, doch welke
hij als vorstals constitutioneel heerscher
voor kennisgeving moest aannemen. Zijn recht
zou 't geweest zijn den grondlegger van
Duitschlands eenheid, den grooten staatsman
Naar het Franech door W. v. R.
Overgenomen uit de Meier jsche Courant
159
„Als ik er ditmaal niet in slaag die ellendige
vrouw te doen verdwijnen, dan begrijp ik er niet9
meer van." dacht Ovidius. „Zoo zal ijn goede
neef Iiarmant zelfs niet weten, dat zij eens aan
inijne valstrikken 'ontsnapt is.
Op zijne beurt vertrok ook Ovidius.
Des anderendaags was hij reed9 vroeg in het
Rendez-vous der Bakkers.
Toen onze oude bekenden hem zagen binnen
treden, liepen zij den man tegemoet en drukten
liera vriendschappelijk de hand.
„Een dominospel riep een der bakkers.
„Neenneenheden morgen offreer ik een
glaasje witte wijn. Morgen wil ik er wel om
spelen."
Er kwamen zes flesschen voor den dag; tal van
gezellen werden genoodigd.
Niemand weigerde.
Eensklaps trad Jeanne Fortier binnen.
„Kom toch hier, mama Lison riep eeD dei-
gezellen de draagster toe, „en drink een fijn glas
Chablis met ons mede.'
„Wel ja, mamaatje, kom hier spoedig mededoen;
ik trakteer."
Jeanne naderde en staarde nieuwsgierig den
vreemdeling aan.
„Ik ken u niet," zegde zij.
„Een nieuw gezel," werd haar onmiddellijk ver
zekerd, ,een kameraad, die hartelijk verwelkomd
wordt en ons op een goed glaasje onthaalt."
„En ik zal van daag niets laten ontbreken,"
hernam Ovidius. „Marianne, nog vier flesschen
De meid gehoorzaamde.
Ovidius vulde op nieuw de glazen.
Jeanne Fortier klonk met den ellendeling, die
haar had willen vermoorden en thans weer eene
nieowe misdaad beraamde.
in ruste, te overstelpen met gunstbewijzen
hem zooveel mogelijk te vergoeden, wat een
onder politieke invloeden genomen besluit,
hem kwaads heeft gedaan of eigenlijk goeds
heett onthouden zijn telegrafisch aan Bis
marck toegezonden verontwaaraigingsuiting
en zijn verzekering dat het besluit van den
rijksdag ,,ten eenenmale in strijd is met de
meening van de Duitsche vorsten en van het
Duitsche volk", is een overtreding der grond
wet, is onverstandig, overtreft alles wat Wil
helm II op autrocratisch gebied tijdens zijn
regeering heeft „geleistet", vele malen.
In de parlementaire en politieke geschie
denis is dit feit wel niet geëvenaardeen
vorst, die zich zóó beslist stelt tegenover zijn
volk, die zich zóó onomwonden kant tegen
de onmiddellijke vertegenwoordiging der natie.
Zooals Wilhelm II zijn volk aangrijpt in de
vertegenwoordiging 'van dat volk, zoo handel
den alleen de vorsten der middeleeuwen en
lang daarvoor. Het feit dier handelwijze is
van zóó ernstigen aarddat het uitvloeisel
er van (vermoedelijk ontbinding van den
rijksdag en nieuwe verkiezingen onder hoogst
moeielijke omstandigheden) in onze belang
stelling slechts een tweede plaats kan erlan
gen. Het conflict tusschen den keizer en
den rijksdag moet natuurlijk eindigen met
de ontbinding van dit lichaam doch welke
incidenten zullen er voorkomen eer een res
cript in dezen zin wordt afgekondigd en welke
zal de houding van den keizer zijn als de
natie weder een meerderheid van sociaal
democraten, katholiekeu en vrijzinnigen naar
Berlijn zendt?
Wilhelm II is op een hoogst gevaarlijken
weg gekomen, zijn persoonlijk ingrijpen op
den loop der dingen, (een gevolg van zijn
autoritair karakter) heett hem gebracht in een
doolhof vau moeielijkheden waardoor zijn
vorstelijke waardigheid moet lijdenzijn
prestige verzwakt moet worden, Wilhelm II
heeft zich in een moment van opgewonden
heid zonder iemand om raad te vragen
geplaatst boven de wet, tegenover zijn volk,
dat slechts gebruik heeft gemaakt van de
Daarna gebruikte Jeanne een tas koflie, stak
Ovidius de hand toe en vertrok.
„Gij komt toch zeker op het feestmaal P" vroeg
een gast aan Ovidius.
„Ter eer van;-mama Lison Zeker, zeker, doe
ik mede. Men heeft mij van alles op de hoogte
gebracht, en ik heb de zes franken reeds gestort.
En aan dat maal trakteer ik nog eens. Ik ben
niet van plan de goudstukken, die ik geërfd heb,
in een oude kous te laten beschimmelen."
„Bravo I Bravo 1 Een uitstekende makker." riep
een der gezellen uit. „Ik wed dat hij ons op het
feestmaal genoegen in overvloed verschaffen zal."
„Ik zal mijn best doen," zeide Ovidius.
„Zeker zult gij ook liedjes ten beste geven
vroeg een der knecht9.
„Alles wat gij wilt. Ik heb een répertoire,
waaraan geen einde komt."
„Mama Lison moet ook zingen," zeide Marianne.
„Dat zal zoo gemakkelijk niet gaan," meende
een ander.
„En waarom niet?'
„Zij is eene allerbeste vrouw, maar wat droef
geestig gestemd. Men zou zeggen dat zij door een
geheim verdriet verslonden wordt."
„O ik zal haar wel doen lachen," antwoordde
Ovidius, „Laat dat maar aan mij over."
Eindelijk nam men afscheid.
„Ik ga eens rondzien of ik werk vinden kan,"
zeide Ovidius. „Dat men zich vermaakt is heel
goed, maar er moet ook gewerkt worden. De
erfenis van mijn oom is niet onuitputbaar.'
Na het gelag betaald te hebben vertrok hij.
Vijfenveertigste Hoofdstuk.
Stephaan Gastel had 'sMaandags reeds in den
morgen een telegram aan den nuaire van Joigny
gezonden.
Deze dépeche onze lezers hebben het reeds
geradenhad betrekking op Raoul Duchemin.
Denzelfden dag had de schilder een antwoord.
De maire berichtte, dat hij nog geene aanklacht
tegen den ontrouwen bediende had ingediend en
alvorens dat te doen zou hij een nader schrijven
van Stephaan Castel afwachten.
Deze haastte zich een uitvoerigen brief aan den
maire te richten, waarin verzocht werd geene
vervolging in te stellen.
De dag naderde, dat Georges vijfentwintig jaar
oud zou worden; dien dag moest hij zijn woord
door de grondwet verleende rechten. Dat
is hoogst ernstig en niet voor Duitschland
alleen
In de eerste plaats wordt nu de vraag
gesteld wie Von Levetzow zal opvolgen de
conservatieven en de nationaal-liberalen willen
niet medewerken tot de aanwijzing van hem,
die de erfenis moet aanvaarden van een man,
wiens besluit zij zoozeer toejuichen en dan
komt in de eerste plaats in aanmerking het
centrum, uit welke partij reeds een candidaat
wordt gelanceerd de afgevaardigde Spahn.
Vice-president zou zijn een lid der volkspartij
of een Pool en wordt de mogelijkheid dat
de keizer weigert in audiëntie te ontvangen
vertegenwoordigers der hem nu dubbel gehate
oppositie tot werkelijkheid, dan zou het conflict
tusschen den vorst en de volksvertegenwoor
diging nog verscherpt worden en de ontbin
ding op korten termijn zou onvermijdelijk
zijn. Dat zou voor alle partijen zijn een
gansch onvoorbereide sprong in 't duister!
Het besluit dat zulke geweldige gevolgen
dreigt te hebben werd genomen voor een
geheel gevuld huis en door de verschillende
partijen werd aan de booze politieke harts
tochten de vrije loop gelaten, door de sociaal
democraten, de vrijzinnigen en de katholieken,
tot het uiterste gebracht door de campagne
der regeeringspartijen, wel in de eerste plaats.
Lucanusde chef van 's keizers particulier
kabinet woonde de zitting bij om den vorst
verslag te geven van het verloop der debatten
en 't zal wel zijn onder den onmiddellijken
geweldigen indruk van diens omstandig relaas,
dat Wilhelm II zijn sensatie-wekkend manifest
ter negatie der volksmeening in den vorm
van een telegram, naar Friekrichsruhe afzond.
Spanje krijgt een nieuw conservatief kabinet
onder Canovas of heeft het eigenlijk reeds,
aldus saamgesteld buitenlandsche zaken de
hertog van Tetuan justitie Romero oorlog
generaal Azcarraga; marine Berenger; financiën
Reverterbinnenland Cosgayonopenbare
werken Bosch, koloniën Castellanos. Op de
beide laastgenoemden en Reverter na, zijn 't
getrouw, aan Georges het schilderstuk bezorgen,
dat voor hem bestemd was.
Slechts enkele kleinigheden zonder belang waren
er nog aan te verrichten.
Den volgenden dag kon alles gereed zijn.
Tevens zou hij dan den laatstcn wiLvolbrengen
van den goeden pastoor van Chrivy, en Georges
den brief overhandigen, die hem eens werd toe
vertrouwd. Vrijdag zou dit alles plaats hebben.
Terwijl hij aan 't werk was, dacht de schilder
na over de verschillende zaken, die hij omtrent
Paul Harm&nt vernomen had. Gaarne zou hij bij
't overhandigen van dien brief, welke het ge
heim der geboorte van den jongman ontsluierde,
in staat geweest zijn te verklaren
„Ik ken den waren moordenaar van Jules La-
broue, en ik heb er voor gezorgd, dat gij met
recht de eerherstelling uwer moeder eischen kunt,
die geheel onschuldig veroordeeld werd.
Doch niettegenstaande zijne vermoedens, die
zeer bezwarend waren voor Paul Harmant, kon
hij niet met de bewijzen in de hand uitroepen
Ziedaar den moordenaar Ik ontruk hem zijn
masker en toon u zijn moordenaars gelaat! liij i9
niet de ware Paul Harmant, hij is Jacques Garaud
de booswicht!"
Castel moest dan wachten tot den dag, dat
Ovidiu9 Soliveau in zijne handen vallend, spreken
zou, en 't zij door papieren, 't zij in. klinkende
woorden hem het zoozeer gewenschte bewijs le
veren.
Zou Raoul Duchemin er in slagen Soliveau op
te sporen
Dat was het hoofdpunt, waarvan alles afhing
want, niettegenstaande alle aangewende pogingen,
was er geen mogelijkheid den industrieel te peilen.
De vroegere meesterknecht., die thans twintig
maal millionair was, zou spoedig verdwijnen, zoo
hij merkte dat hij verdacht werd.
Zou erindien Raoul Duchemin niet slaagde
een middel kunnen gevonden worden den val-
schen Paul Harmant een valstrik te spannen door
hem te noodzaken tot zijn medeplichtige te gaan,
en hem dan te volgen
Dat was het raadsel, dat Stephaan Castel zich
stelde, terwijl hij aan zijn werk was, doch waar
van hij de oplossing niet vinden kon.
De Dinsdag ging voorbij zonder dat Raoul iets
van zich liet hooren.
Woensdag ging het niet beter.
allen mannen, die reeds vroeger een porte
feuille voerden en onverdacht van liberaliteit.
Eigenlijk kunnen de liberalen onder Sagasta
met meer voldoening terugzien op hun neder
laag dan de conservatieven onder Canovas
op hun „overwinning",': Sagasta wilde niet
bukken voor het militaire elementis dus
gesneuveld met de banier in de hand en
Canovas heeft zóó weinig zekerheid in de
naaste toekomst dat hij onbeperkte volmacht
heeft erlangd voor de ontbinding, indien hij
die noodig acht.
De liberale regeering van Hongarije heeft
door de verwerping van het wetsvoorstel,
bedoelende de gelijkstelling der joden, met
117 tegen 111 stemmen, een nederlaag ge
leden, welke haar positie niet onmiddellijk in
gevaar brengt, doch toch haar prestige ver
zwakt. Het voorstel tot vrije uitoefening van
godsdienst, werd, heel erg verminktaange
nomen met 126 tegen 112 stemmen ook
al een zege met een vreemd bijsmaakje.
Zaterdag heeft te Luik een botsing plaats
gehad tusschen de gendarmerie en de werk
stakers; velen dezer laatsten moeten gewond
zijn, maar uit vrees voor rechterlijk onder
zoek worden de gekwetsten steeds zoo gauw
mogelijk naar hun woning gebracht. Zondag
heeft een vergadering plaats gehad, waar ook
dc gouverneur van de provincie tegenwoordig
was het doel was de werkstaking te doen
eindigen. Het hoofdcomité der Belgische
arbeiderspartij heeft eveneens zijn afkeuring
uitgesproken over de staking en den werklie
den ernstig aangeraden, den arbeid te her
vatten. Te Gent is Zondag besloten, tot een
algemeene werkstaking over te gaan, als pro
test tegen het gemeeutewetsontwerp.
Te Antwerpen zullen Donderdag twee
vergaderingen worden gehoudenwaar De
Duchemin liet zich niet zian.
Stephaan Castel besloot dan tot hem te gaan.
Na tafel begaf hij zich op weg.
De jongman was echter niet thuis.
De schilder liet zijn kaartje na, waarop hij de
volgende regelen geschreven had.
„Ik zal morgen, Donderdag, om 10 uur dee
voorraiddags, bij u zijn. Wacht op mij. Ik
moet u dringend spreken.
Dan keerde George's gewezen voogd in ge
dachten verdiept naar de Assasstraat terug.
't Was bijna middernacht toen Raoul thuis kwam.
Met Amanda had hij des avonds een geruiraen
tijd doorgebracht in een klein café der Murrillo-
straat. van waar zij het hotel van den valschen
Paul Harmant konden bespieden.
Raoul dacht toen hij de paar regelen gelezen
had, die op het kaartje geschreven stonden, dat
de schilder hem wellicht belangrijke mededee-
lingen had te doen
Amanda kwam de9 morgens bij Raoul aan, eer
zij naar madame Augustine ging'. Dit onderhoud
zou zij gaarne hebben bijgewoond, doch 't was
niet mogelijk. Haar werk riep haar elders.
't Was een prachtige dag.
Daarom besloot zij een eind weg9 te voet te
ldfcpen. Op de kade, waar zij stoffen voor het
magazijn meest afhalen, zou zij een rijtuig nemen.
Om negen uur stond het meisje tegenover de
Seinestraat.
D ar steeg zij in een rijtuig.
Een oogenblik zullen wij haar nu verlaten
om ons met Ovidius Soliveau bezig te houden.
Ook hij had des morgens zijne woning verlaten
met een fleschje in den zak, dat nog gedeeltelijk
met Canadeesch vocht gevuld was.
Hij ging naar 't naaste telegraafbureau en sein
de naar de fabriek te Courbevoie:
„Vertrek uitgesteld tot Maandag. Kom mor
gen bij u."
„Ovidius."
Dan nam hij een rijtuig en liet zich naar de
Chateletstraat brengen.
Hij trad een café binnen en schreef met ver
wrongen hand dn volgende zinsneden:
„De politie te Parijs zoekt vruchteloos naar eene
vrouw, Jeanne Fortier genaamd, die tot levenslange
opsluiting veroordeeld werd wegens drievoudige
misdaad van diefstal, brandstichting en moord
