BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Duitschland.
BINNENLAND.
BISMARCK.
Donderdag 4 April jaarmarkt en
Vrijdag 5 April botermijn
te Waalwijk.
Het Nerierl. Werkliedenpensioenfonds heeft
nuttig gewerkt, doch is er niet in geslaagd
allen tot zich te trekken. Dwang van staats
wege dat is het waar we heen moeten en
zooals uit het rapport der commissie van den
Roorasch Kath. Volksbond Llijkt, was ook zij
tot die conclussie gekomen; op blz. 6 lezen
wij
„Geheel anders wordt dit, zoodra men het
beginsel van verplichte verzekering aanvaardt.
Dan blijft er gten plaats voor onwil of zor
geloosheid beide worden, als met hel alge
meen belang strijdige tekortkomingen, gestraft
en gedwongen. Maar wat méér zegt, ook de
meest bedenkelijke oorzaak, zijnde het gemis
van voldoend inkomen om zich te doen
verzekeren, wordt er grootendeeis door weg
genomen. Natuurlijk niet in elk bijzonder
geval, maar wel in het algemeen, als regel.
Door wettelijke invoering van verzekerings
plicht wordt de verzekeringspremie gemaakt
tot een noodzakelijk, integreerend deel van
het loonbedrag
En al mocht nu en dan de vrees voor 't
socialisme, dat honderd-hoofdigmonster, door
schemeren, spr. houdt zich ten volle overtuigd
dat de werkman, zoo zijn ouden dag verze
kerd is, niet zoo maar zich naar den eersten
den besten volksleider, (zooals zij zich noemen)
zal luisteren.
De werkman iets, de werkgever ook iets,
en zou het niet mogelijk zijn bijdragen van
liefdadigheidsinstellingen voor gevallen van
werkeloosheid, zoodat het pensioen niet lager
komt dan zonder werkeloosheid.
De werkman zou dan zonder zorg wezen
voor den ouden dag, met dien toestand zeer
tevredenopgewekt zijn werk volbrengen
hetgeen zeker den patroon ten goede komt,
want eene waarheid is het, dat 't beste werk
geleverd wordt door hem, die zich geheel bij
zijn werk kan bepalen.
Langzamerhand zullen we dan tot ideaal
toestanden geraken, want misstanden behooren
weggenomen te worden en waar nooden wor
den geleden, daarnaar streven die te lenigen,
en als van zelt komen we dan tot een orde
lijke rustige maatschappijen daardoor 't
gevolg, dat die maatschappij tot het hoogst
mogelijke standpunt zal worden opgevoerd.
Ten slotte bedankt spr. voor de aandacht
hem geschonken, en zegt nog tot de dames:
gij kunt ons o, zooveel tot bereiking van dit
schoone doel de behulpzame hand bieden.
De huisvrouw en zij die droomen het te
worden kunnen op hunne dienstboden een
grooten invloed ten goede aanwenden, door
hen te wijzen op onnutte uitgaven, en ze tot
spaarzaamheid aan te sporen, en dit is zeker,
bij de in diensttreding kunt gij deze bepaling
makenéén deel van uw loon zal belegd
worden.
Daverende toejuichingen vielen den geachten
spreker ten deeldaarna nam de voorzitter
het woord en bracht den heer Smeenge
namens allen hartelijk dank voor zijne keurige
en leerrijke rede, en voegde er bij dat de
heer Smeenge nog wel eens in Waalwijk zal
optreden.
Een donderend applaus bewees dat de
vergaderden eene tweede kennismaking met
den heer Smeenge op hoogen prijs zouden
stellen.
In het weversdistrict Renaix (Oost-Vlaan-
deren) hebben ernstige botsingen plaats ge
had tusschen werkstakers en gendarmes, waar
bij laatstgenoemden hebben moeten vuur geven.
Een wever is gedood en verscheidene anderen
zijn zwaar gekwetst, veelal in de beenen.
Men kan er nog niet recht uit wijs worden
wie de voornaamste schuld dragen aan de
droevige gebeurtenissen te Ronsse (Renaix),
in Oost-Vlaanderen. Volgens de meeste bla
den zijn de gendarmen te streng opgetreden
en hebben niet of niet voldoende gesommeerd
voor zij vuurden. Volgens anderen hebben
de werklieden zich van den beginne af weer
barstig betoond en zelt het eerst geschoten.
Met de politiek heeft de zaak oorspronkelijk
niets te maken, hoewel door socialistische
menners gestookt schijnt te zijn.
De bloedige botsing van Zaterdagavond
werd voorafgegaan door eenige botsingen van
minder belang tusschen de werkstakende we
vers en de gendarmen.
Zondagavond is er, volgens den Patriote,
weer geschoten. Naar er verteld wordt, hebben
de gendarmen moeten terugtrekken. Twee
personen zijn gekwetst, waarvan een ernstig;
of het gendarmes of werklui zijn blijkt uit de
berichten niet.
Dit geheele bericht is op losse schroe
ven gesteld door een telegram van Zondag
avond 10 uur aan den Petit Bleu, waarin
het einde der werkstaking wordt voorspeld.
Maandagochtend zouden de werklui door de
patroons worden ontvangen.
Hetzelfde telegram geeft den burgemeester
en de gendarmes, door een der bazen te hulp
geroepen, de schuld. Vooral de houding van
den burgemeester, De Malander, schijnt al
gemeen te worden veroordeeld.
In het bekken van Charleroi brak onder
de glaswerkers een gedeeltelijke werkstaking
uit. Van de 10.000 man staken 4000. Het is
overal kalm.
De steenkool-arbeiders werken overal, ook
in het Luiksche.
De Temps bevat een scherp hoofdartikel
tegen Engeland, naar aanleiding van der ko
loniaal politieke mededeeling van sir Edward
Grey in het lagerhuis. Aan het eind wordt
de oude grief tegen het hebzuchtige Brittenrijk
aldus geformuleerd elk Engelsch belang
vormt (volgens Engelsche opvatting) een recht,
welks verdediging een plicht is, maar elke
verplichting tegenover een recht van Frankrijk
gaat slechts zoover als het Engelsche belang
er mee overeenstemt.
Maar het zal alles wel goed gaan, besluit
het blad eenigszins in tegenstelling met de
woorden, die in den laatsten tijd gevallen
zijn en die het zelf gebruikt, als wij maar
bij de verdediging van onze belangen alle
scherpte en bitterheid blijven vermijden.
Vrijdagavond is het Engelsche schip
Brinkburn, geladen met oorlogsmunitie voor
Madagascar, aangevaren door een ander
vaartuig ter hoogte van Kaap Faro. De
Brinkburn werd zeer beschadigd, doch kon
te Messina binnenloopen ter reparatie.
Uit Toulon wordt nu gemeld, dat dit on
geval den loop der zaken te Madagascar
zeer kan vertragen, daar men niets beginnen
kan zonder het materieel, kleine kanonneer
boot en enz., die de Brinkburn medevoert
Het is waarschijnlijk dat nu een ander schip
zal aangewezen worden om de lading van
Brinkburn over te nemen.
De keizer heeft net gebruikelijke verzoek
van den voorzitter en de vice-voorzitters van
den Rijksdag om eene audiëntie beantwoord
met eene uitnoodiging om deel te nemen
aan het galadiner, hetwelk hij Maandagavond
om 6 uur in de Witte Zaal gaf ter eere van
Bismarck. De nieuwe voorzitter en vice voor
zitters kregen daarover menige scherts te
hooren. Zij moesten nu wel bonne mine A
mauvais jeu maken en ook een glas cham
pagne drinken op Bismarck's welzijn.
De eerste vicepresident van den Rijksdag
SchmidtElberfeld deed echter den hof
maarschalk weten, dat hij verhinderd was de
uitnoodiging tot het feestdiner ten hove aan
te nemen.
In den Rijksdag is Zaterdag 't voorstel
Kanitz lot opheffing der graanprijzen, naar
een commissie van 23 leden verwezen.Tegen
stemden in deze voornamelijk vrijzinnigen en
sociaal-democraten
De zitting is tot Dinsdag 23 April verdaagd
Met bonten tooi van vlaggen, met feest
maaltijden, met feestkommersen, met sluiting
van scholen en bureaux, huldigden Maandag
de Duitsche natie haren grooteu Bismarck
op zijn 80en geboortedag.
En de avond bracht de lange guirlanden
van feestlichten in zoovele steden ontstoken,
die de blijheid en dankbaren zin on
derhielden van de teestvierende menigten,
waarin Bismarcks naam eindeloos veel malen
werd uitgesproken in alle nuancen der dank
bare vereering.
De meeste Duitsche bladen bevatten arti
kelen over den ex-kanselier en daar zijn er
bijna geen, die niet zijn ijzerkrachtigen wil,
zijn scherpen blik, zijn doordringend verstand,
zijn patriottischen zin en zijn rustige volhar
ding hulde brengen.
En in al die eerbetuigingen, in de groote
blijheid op dezen dag, erkent men, hoezeer
de Duitschers zicht verlicht en vroolijk gevoe
len, nu weer de goede verstandhouding tus
schen den rijksstichter en den rijkregeerder
van thans is hersteld en in hunne harten niet
meer de liefde voor den een aan den eer
bied voor den ander vijandig tegenover staat.
Ongetwijfeld is deze 80e geboortedag geen
oorzaak tot grootere huldiging dan de 75e
is geweest, maar toch kan de feestvreugde
van toen niet bij de tegenwoordige vergeleken
worden. Zoo algemeen, zoo ten volle, zoo
hoog werd prins Bismarck nog nimmer geeerd
en het moet den grijsaard wel aandoen, nu
hij in den avond zijns levens nog deze groote
uiting van de liefde zijns volks mag aan
schouwen, hij, die voor weinige jaren meenen
kon, dat Duitschland zich van hem had af
gewend.
In de diepe, gewijde woudeenzaamheid
bij Friedrichsruhe vond Maandag onder het
grillige schijnsel eener Aprilzon, de groote
huldiging plaats van Duitschlands academische
jeugd.
Ondanks het ongestadige weder was de
jubilaris in de laatste dagen herhaaldelijk
uitgegaan en had daarbij wat aangezichtspijn
opgeloopen, Sedert Schweninger weder hier
is, en ook de gansche talrijke familie, is
Bismarck nog niet weder uitgegaan.
Nadat hij op behoorlijke wijze de noodige
zorg had gedragen voor zijne gezondheid en
ook met de rechten der naaste familie reke
ning gehouden had, trad de grijze held na
het tweede ontbijt op hei terras naar buiten,
gevolgd door zijne familieleden, om het hul
debetoon der Duitsche jeugd te aanvaarden.
In langen stoet, rijk aan kleuren, met banieren
en muziekkronkelde als eene geweldige
slang het studentenheir uit het dichte woud
te voorschijn om zich langzaam in het park
en onder het terras voor de voeten van
den gevierden grijsaard saam te rollen.
Duizenden en duizenden jongelingsoogen
schitterend van geestdrift, blikten opgetogen
omhoog naar het diep gegroefde, eerbied
waardige gelaat van den grondves'er des
rijks, in wiens nabijheid op het terras het
luisterrijke geschenk prijkte, dat de studenten
reeds tevoren hadden gezonden.
Het is eene prachtige schenktafel uit ebben
hout, marmer, onyx, labrador enz.; een mo
numentaal kunstwerk met bronzen beelden
der vier faculteiten. Bij de tafel behoorde
allerfijnst glaswerk.
De voorzitter der studenten sprak den prins
in weinig woorden toe. Bismarck antwoordde
in eene lange rede.
Daarna rolde zich de reuzenslang weder
op en schoof den anderen kant van het park
weder uit terwijl een onophoudelijke jubel en
een storm van Hoch's! klonk.
Het was een treffend schouwspel, een schil
derachtig gezicht daar te midden dier ver
heven omgeving der majestueuze woudnaïuur,
die duizenden jongebeschaafde mannen te
zienvan eerbied en vreugde doorgloeid
jegens den grooten ouden man den gewel
digen drager van de meest trotsche gedeelten
der Duitsche historie. Het was een schoon
beeld der liefdevolle huldiging van een op
komend geslacht, de naaste toekomst van den
zich langzamerhand tot de laatste reis naar
de onsterfelijkheid voortebereiden den reus
eener eeuw die ten einde spoedt.
Bismarck antwoordde de studenten ongeveer
als volgt
De leiders der hoogescholen brachten mij
den dank-van 'net verleden. Uwe begroeting
is mij voor de toekomst een waarborg. Een
Duitscher verliest op rijpen leeftijd nooit
geheel en al datgene uit het hartwaarvoor
hij zich in zijn jeugd warm gemaakt heeft.
Het nationale gevoel blijft ook hen, die ons
land verlaten hebben bezielen gelijk de
honderdduizende Duitschers aan de Kaap
in Amerika en in Australië bewijzen. De
oorlog met Oostenrijk bracht noodzakelijker
wijze een scheiding teweegna Sadowa
voorzag ieder den oorlog met Frankrijk.
Vervolgens ontstond het gerucht, dat binnen
vijf jaren een volgende oorlog zou beginnen;
ik zocht dien te verhinderen, vechten uit
zucht naar veroveringen scheen mij Bonapar-
tistische karakterloosheid, geen Germaansche
handelwijze. Ik was na de uitbouwing van
ons huis steeds een vriend des vredes. Wij
willen behouden, wat wij verkregen; de zwaar
ste offers voor het herstel des rijks brachten
de Duitsche vorstendie van Pruisen niet
uitgesloten mijn oude meester aarzelde lang.
Laat ons den vorsten dankbaar zijn.
Ik zou deze jonge heereti willen verzoeken,
hun vroolijkheid niet al te zeer plaats te doen
ruimen voor hun zucht naar critiek. Wij
hebben een verzamelpunt noodig; dat is het
rijk. En daarom hoch, keizer en rijk
Stormachtige bijval volgde op deze woorden.
Wie Bismark (zoo zegt de part. corr. van
de N. R. Ctzoo vaak en gedurende zoo
lange jaren in het parlement bij groote po
litieke gelegenheden heeft hooren spreken als
uw correspondentdie moest heden bij zijn
toespraak tot de studenten volmaakt den
indruk ontvangen alsof tien jaren van het
verleden waren uitgewischt. Voor ons stond
daar weder geheel de historische Bismarck
ook wat het uiterlijk betreft gansch en al
gelijk aan dat alom bekende schilderij van
de uitroeping des keizers te Versailles in 1871.
In het witte kurassiers-uniform, den blanken
stalen helm op den blooten schedel naar
achteren geschoven, zoo sprak hij de menigte
toe, juist met diezelfdeietwat droge stem
juist zoo nu en dan toevend en naar een
uitdrukking zoekend of een woord door een
beter woord vervangend, juist met denzelfden
toonval, eer nog iets krachtiger dan vaak in
het parlement maar zonder dien vroegeren
nerveusen bijklank. Daarbij maakte hij geheel
en al gelijk voorheen de oude handbewegingen
bij het spreken, trok en streek zich werktui
gelijk het uniform recht, wanneer hij soms
een woord niet kon vinden en sprak de meest
gemarkeerde en meest beteekenende zinsneden
zoo zonder eenig pathos uit, alsof zijn woord
de meest alledaagsche waar was. Het was
een onbeschrijfelijk genot hem te hooren
spreken, die volle beteekenis van zijn ge-
dachtengang te volgen die zuivere routine
in zijne wijze van beschouwing, nu en dan
met lichten humor verbonden, als hij zekere
erfzonden van het Duitsche karakter hekelde
en dat alles met de eenvoudigste natuurlijk
heid voorgedragen
Op de geverfde kredenz-tafel lag het vat
bier, waaruit de eeredronk voor Bismarck
en het studentenbestuur, dat hem persoonlijk
gelukwenschte, getapt werd. Daarna daalde
Bismarck van het terras de trap naar het
park af en begaf zich, een vol glas in de
hand, onder de menigte der overige studen
ten. Uit de nabijzijnde keuken waren snel
groote aarden bierpottcn onder de studenten-
groepen rondgedeeld, waarna Bismarck al
pratende de ronde deed en de studenten
toedronk.
Van zijn ommegang op het balkon terug-
keerende dronk hij nogmaals op de academie
burgers met een Vivat Academia Daarna
wierp hij, toen hij bemerkte dat de studenten
daaruit takjes trokken, van de snel op het
terras uiteengeplukte lauwerkransen en bou-
quetten handen vol bladeren en bloemen
naar beneden. Men kon het hem aanzien,
hoe hartelijk goed die gansche ovatie hem
deed en hoe vroolijk zij hem stemde.
Voortdurend opmerkzaam toeziende stond
Schweninger naast hem. wien eveneens jui
chend werd toegeroepen „Houd ons onzen
oud« n Bismarck gezond !w Daartusschen door
werden vsderlandsche liederen gezongen en
bij zekere refreinen hieven zich de blinkende
degens der gewapende studenten omhoog en
werden kletterend boven de hoofden tegen
elkander geslagen.
WAALWIJK, 3 April 1895.
Na den laatsten brand te Bezooien hebben
wij ons onze lezers zullen 't zich nog wel
herinneren eenige opmerkingen veroorlpofd
omtrent het alarmeeren der gemeente bij
brand in 't algemeen, meer bijzonder bij brand
in eene naburige plaats.
De burgemeester van Waalwijk heeft thans
bepaald, dat in het vervolg het alarmsignaal,
bij brand in de gemeente Bezooien, zal bestaan
in het slaan met de klep. Alleen zij, die bij
brandspuit No 1 behooren moeten dan uit
rukken.
Het alarmsignaal bij brand in onze gemeente
blijft hetzelfde en wordt gegeven door middel
van signaalhoorns.
Tengevolge van den aanhoudenden was
van het water werkt de Baardwijksche over
laat en zijn de buitenpolders van Baardwijk
en Waalwijk overstroomd. De communicatie
over de grintwegen is daar dus gestremd.
Het rederijkersgezelschap „Olympia"
te 's Boschstelt zich voor eene openbare
uitvoering te geven in de schouwburgzaal
van de sociëteit Casino aldaar, op Dinsdag
16 April a.s. Deze vereeniging, bestaande
uit jongelui van de voornaamste familien
stiat onder leiding van den gunstig bekenden
declamator G. G. C. Ruijsch. Ze zal optre
den met Janus Tulp van Justus van Maurik.
Tram in het land van Hcusdcn en Altena.
Te Almkerk heeft de gemeenteraad afwij
zend beschikt op het verzoek van de tratn-
commissie tot het nemen van aandeelen in
de voorloopige kosten van de aanvrage om
concessie voor den aanleg van een tramweg
in het land van Altena.
Vooraf was officieus medegedeeld, dat ged.
staten, wegens de geringe breedte der pro
vinciale wegen waarover de tramweg zou
worden aangelegd, geene concessie daartoe
zouden verleenen.
Veeziekten.
Te Esschen is een geval van mond- en
klauwzeer geconstateerd bij eene koe, af
komstig uit Nederland (Zutfen.)
In denzelfden trein waren nog 154 stuks
vee, welke, alhoewel gezond, wegens dit en
kele geval niet mochten doorgezonden worden
en tot groot nadeel van de daarbij betrokken
veehandelaars allen naar Holland zijn terug
gezonden.
Op 's rijks kosten wordt dit vee door de
rijksveeartsen de heeren Montens en Van
Dricl, te Rozendaal, opnieuw onderzocht.
Nabij „den Bult" onder 's Hertogen-
boseh, geraakte de tramconducteur J. S., die
de eerste tram van Vechel naar daar bege
leidde, onder een der wagens, met het treurig
gevolg, dat hem een been verbrijzeld werd.
Op last van den officier van justitie te
Breda is de te Rozendaal gearresteerde V.
de V., gewezen hoofdinspecteur eener levens-
verzekering- en brandwaarborgmaatschappij,
aan de Belgische justitie uitgeleverd.
V. was in Belgie bij verstek t>t een jaar
gevangenisstraf veroordeeld en had zich te
Rozendaal gevestigd onder een valschen naam.
De uitlevering van J. Kudlu, te Venloo
aangehouden op verzoek der Pruisische .re
geering, ter zake van oplichting te Potsdam
gepleegd, heeft Zaterdag plaats gehad. Onze
marechaussee gaf hem te Station-Dalheim aan
de Pruisische gendarmen over.
De knecht uit een berucht huis te Venloo
is gevankelijk naar Roermond overgebracht,
als verdacht een rijksambtenaar levensgevaar
lijk met een bierglas gewond te hebben.
Te Venloo is aangehouden de dienst
knecht M. F., verdacht van zware mishandeling
te hebben gepleegd op den kommies B.
aldaar. Deze verkeert in levensgevaar. M.
F. is naar Roermond overgebracht.
Naar men aan de Zuid Hollander uit
's Gravenhage mededeelt, bestaat de verre
gaand ongepaste uitdrukking" ten opzichte
van zijnen meerdere in rang, waarvoor aan
een onderofficier van het regiment grenadiers
en jagers 4 dagen provoost is opgelegd, in
het gebruiken van het persoonlijk voornaam
woordje „hij" in de klacht tegen den kapitein
Van 't H., en zulks in plaats van de voor
geschreven titulatuur Z.YV.Ed.Gestr.
Door een spoorwachter is Vrijdagavond
op de spoorbaan bij de Spaarndammerstraat
gevonden het lijk van een man met afgereden
hoofd en linkerbeen. Op het lijk is gevonden
een geboorte-acte, waaruit bleek, dat de doode
was een bankwerker, die gewoond heeft in
de Van Beuningenstraat. De man was ver
leden jaar in het gasthuis te Amsterdam
verpleegd, en tijdens die verpleging werd
zijne vrouw met hare vier kinderen gerechtelijk
