Nummer 28.
Zondag 7 April 1895.
18eJaargang.
ill! IMOODüitUÜSTÜ.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Spanje.
UITGEVER-
Waalwijk.
i»
De Echo van het Zuiden,
Wultijksrkf cd Laiigslraalsche Courant
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1' 1,
Franco per post door het geheele rijk fl,]5.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentièn 1 7 regels f0,60daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steineb, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
't Begint weder wat kalmer te worden in
Daitschland de groote feestdag met al zijn
uiterlijk vertoon, met zijn eigenaardige drukte
is voorbijde bladen der verschillende par
tijen zijn 't er zoo ongeveer over eens ge
worden dat de keizer de positie van den
katholieken president van den rijksdag en
den katholieken tweeden vice-president, aan
het Bismarck-banket niet nog moeielijker heett
gemaakt door toespeling op het besluit van
den rijksdag, dat hen tot hun hooge ambten
heeft gebracht en zelfs de Bismarck-anec-
doten (opwarmsels meestal van overbekende
aardighedenfuit het leven van den ex-kanselier)
nemen af in quantiteit. Dit is dus wel de
aanvang van eene periode van verademing
en de Duitsche pers maakt dan ook onmid
dellijk gebruik van deze mooie gelegenheid
door de publicatie van den juisten tekst
der Umsturz-Vorlage, waaraan natuurlijk be
schouwingen worden vastgeknoopt in goedkeu
renden of in lakenden zin, al naar de richting
van het betrokken orgaan.
Eigenlijk is de publicatie van den bij tweede
lezing door de commissie goedgekeurden tekst
van het welsplan geen gezochte bladvulling:
zooals het voorstel nu is, heett het inderdaad
alle kans tot wet te worden verheven, dank
zij de broederlijke samenwerkiug tusschen het
centrum en de conservatieven in 't belang
van een wet, welker voornaamste bepalingen
zóó rekbaar zijn en aanleiding kunnen geven tot
zóó velerlei opvattingen, dat niet de anarchie,
niet de sociaal-democratie er in de eerste
plaats door getroffen worden, doch in 't al
gemeen elke oppositie tegen wat de regeering
goed en wenschelijk acht. En tusschen het
kostelijke product, dat uit deze paring van
centrum en reactie is voortgekomen en het
oorspronkelijke regeeringsvoorstel, is eigenlijk
weinig of geen overeenkomst: bij het gea
mendeerde en gewijzigde voorstel, dat nu
groote kans op aanneming heeftwas het
regeeringsplan bijna liberaal te noemen
Het lapwerk, ondernomen door conserva-
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meierijsche Courant
162
„Ik zal het middel weten te vinden u te waar
schuwen, zoo er eenige verandering in onze
plannen mocht noodig blijken."
«Laat ons hopen, dat dit niet noodig zij.'
Stephaan liet zich naar de groote fabriek brengen.
Achtenveertigste Hoofdstuk.
De millionair, die des morgens al vroeg was
aangekomen, had de noodige bevelen voor den
f anschen dag aan zijn personeel gegevenwant
lij was van plan naar zijn bankier te gaan om
zich daar de door Ovidius geëischte som te doen
afgeven; des avonds toch kon hij den man ver
wachten.
Paul Harmant had nog niet de dépêche ontvan
gen, die wij Ovidius bij 't verlaten der Clichy-
laan hebben zien verzenden, en had plannen ge
vormd den dag op de volgende wijze te besteden:
Na bij den bankier geweest te zijn, zou hij naar
Georges Darier gaan om over eene aangelegen
heid te spreken, aie voor eene der civiele kamers
der rechtbank moet worden opgeroepen en waar
in de jonge advokaat te pleiten had. Later zou
hij verscheidene bezoeken afleggen en dan naar
Courbevoie terugkeeren om daar zijn gewaanden
neef te ontmoeten.
Hij had alles met Lucien Labroue geregeld en
was gereed de fabriek te verlaten., toen een te
legram werd aangeboden.
't Was de dépêche van Ovidius, waarin bericht
werd gedaan van een onverwacht uitstel.
Paul Harmant was verwonderd en zeer onaan
genaam gestemd door dat nieuws.
«Wat mankeert hem nu weer?' dacht hij met
een beweging van ongeduld, ,11c wilde wel dat
hij reeds verre ware! Wat heeft dit uitstel nu
weer te beteekenen 't Is belachelijk Niets
toch kan mij doen veronderstellen dat er iets
lieven, nationaal liberalen en centrumman
nen heeft van den wetgevenden arbeid der
regeering niets goeds kunnen maken, zelfs
de oorspronkelijke vorm is verloren gegaan
het oorspronkelijke doel is losgelaten en nu
is de wet een dreigend gevaar voor 't alge
meen aan de willekeur is vrij spel gelaten.
De laatste lachers, die ook de beste lachers
ziju, zijn eigenlijk zij, tegen wie de wel oor
spronkelijk gericht was: de vrienden van den
Umsturz de overgroote meerderheid der
natie zou verwerping van het wetsplan in
de tegenwoordige sameustellingeen waren
zegen heeteu
De kamer van Spanje is er nog voor een
paar weken aan vastde republikeinen houden
zich aan hun laktiek ter verhindering van de
aanneming der begrooting vóór 20 dezer. De
zitting was uiterst belangrijk: Sagasta deelde
mede welke motieven hebben geleid tot de
terugtreding van hel liberale bewind en hij
spaarde den officieren, die de liberale en
democratische beginselen willen opgegeven
zien en straffeloosheid voor hun daden van
geweld pleiten, de hun toekomende verwij
ten niet, terwijl hij in het bijzonder laakte de
houding der generaals Dominguez en Reina.
En Canovas gaf Sagasta zijn zegen hij
wenschte hem geluk met zijn waardige hou
ding, waarna de ex-premier der regeering
den steun der liberalen toezegde, ten bewijze
dat hij den eenen dienst den anderen waard
acht
Bij het uiteengaan der Belgische kamer op
3 April deed zich een incident voor. De
katholieke afgevaardigde Helleputte wendde
zich tot den socialist Defuisseaux met de
woorden: beschouw het alsof ik u een oor
veeg heb gegeven
Daarop ontstond groote verwarring het
ernstigs in 't spel is. Wij zullen dan ons afscheid
nemen tot morgen uitstellen. Nu blijf ik hier en
zal den heer Darier een briefje schrijven. Dan kan
ik ook in gezelschap van Mary gaan dineeren."
Harmant stelde Lucien op de hoogte van de
verandering, die er in zijne plannen gekomen was,
schreef een brief aan Georges Darier, voegde er
alle bewijsstukken bij, die hij voor deze procedure
bezat en zond zijn loopjongen met de boodschap
naar de Bonapartestraat.
Om elf uur liet hij Lucien roepen. «Wij zullen
saam ontbijten, beste vriend," zeide hij.
Lucien boog en volgde den millionair naar de
restauratie, waar deze meer dejeuneerde.
Terwijl zij daar bezig zijn, zullen wij ons naar
het Rendez-vous der Bakkers begeven indeSeine-
straat, om te vernemen wat daar thans gebeurt.
Naar hare gewoonte was Jeanne in 't vroege
morgenuur daar geweest.
De bakkersgasten, de brouddragers en draagsters
schenen haar eene bijzonder geheimzinnige hou
ding aan te nemen.
Men was niet mededeelzaam, als naar gewoonte.
Men fluisterde in hoeken en aan kanten.
Zij naderde een gast van de bakkerij-Lebret
en vroeg: «Maar wat is er dan toch? Men schijnt
mij niet meer te vertrouwen. Men staart mij zoo
zonderling aan
De man was min of meer verlegen.
„Ik zal 't u zeggen, mama Lison," sprak hij.
«Men heeft u iets bijzonders mede te deelen, en
toen gij binnen kwaamt, disputeerde men er juist
over wie dit doen zou."
Jeanne dacht eensklaps aan haar verleden, dat
somber verleden, hetwelk haar nu weer zoo ake
lig voor oogen scheen.
Zij werd zeer bleek.
«Men heeft mij dan iets zeer slechts mede te
deelen stamelde zij met eene bevende stem.
Thans nam de bazin des huizes het woord.
«Iets slechts!' riep zij uit. «Neen waarachtig
niet; integendeel, mama Lison Men had zooveel
omwegen niet behoeven te maken om te zeggen
wat er te zeggen valt. Luister. Ziehier de zaak 1"
«Ja, ja, spreek! Zeg alles!- riepen verscheidene
stemmen.
«Gij weet dat ieder hier u bemint en u acht/
ging madame voort. «De bedienden van mijn huis,
de klanten, mijn man en ik, wij allen houden
kwam tot werkelijke oorvegen en de boden
moesten de heeren scheiden. Meerdere uit
dagingen waren het gevolg van deze scène
Het rapport van sir Joseph Crave over
den toestand van landbouw en handel in
Frankrijk constateert, dat de toestand van den
landbouw in 1894- iets verbeterd is, maar dat
toch de klachten der landbouwers talrijk zijn.
Verder wordt bewezen, dat de Fransche uit
voerhandel geregeld afneemt, tengevolge der
protectionistische politiek. In de laatste tien
jaar heeft Frankrijk ongeveer 120 millioen
gulden uitgegeven, om de suikerindustrie te
beschermen, wat zeer onvoldoende resultaten
gegeven heeft.
Een telegram van Madagaskar, gedag-
teekend 1 April meldt
De Howa's verdreven de Fransche koop
lieden uit Morondawa. De Salakawa's ver
joegen de Indiërs. Het Fransche eskader
dat zich naar het zuiden wendde, heeft zich
met de Fransche landtroepen vereenigd.
Marowony, Liopiska, Mahabo en Betsiboka
met storm genomen en 2 kanonnen buitge
maakt. Het opperhoofd der Howa's is ge
vallen in den strijd. Aan Fransche zijde
werd niemand gedeerd. Twijfelachtig is het
berichtdat de Franschen reeds het fort
Dauphin zouden veroverd hebben. De ge
zondheidstoestand der Fransche troepen is
goed.
Er is indertijd in Fransche bladen steen
en been geklaagd over het feil, dat een deel
van het oorlogsmaterieel voor Madagascar uit
Frankrijk in een Engelsch schip naar zijne
bestemming moest gebracht worden. Dat
schip, de Brinkburn, heeft nu op weg naar
Madagascar het ongeluk gehad nabij Messina
in aanvaring te komen met een ander Britsch
stoomschip, de Alva over welk ongeluk
sommige Fransche bladen zich nu uitlaten
alsof het aan opzet te w'jten is. Le Matin
durft zelfs nu reeds verkondigen, dat, indien
het onderzoek naar de omstandigheden der
bijzonder veel van u en beschouwen u als het
puikje der brave vrouwen."
«Ik weet dat ik onder al deze goede harten
slechts vrienden tel/onderbrak haar de draagster,
die tot tranen bewogen was.
«En ware vrienden Daar kunt gij u op be
roemen, mama Lison 1* voegde er een gast bij,
„en zoo gij u ooit mocht te beklagen hebben
over iemand onder ons, ik verzeker u wel, dat de
overigen hem een slecht oogenblik zouden doen
beleven Doch het woord is aan madame. Zij
weet er te goed gebruik van te maken om het
haar te ontnemen."
«Het ongeluk, dat u overkomen is, mama Li
son," sprak deze, «en dat u bijna het leven heeft
gekost, heeft ons een groot leed veroorzaakt en
ik verzeker u,datwij allen u eene deftige begrafenis
zouden bereid hebben, zoo gij er 't leven bij hadt
ingeschotenDoch gelukkig hebben wij nu over
geene begrafenis te spreken. De goede lieden, die
dit huis bezoeken en u allen kennen, hebben tot
elkander gezegd Daar het geluk gewild heeft,
dat onze goede mama Lison aan het ongeluk is
ontsnapt, moeten wij ons daarover verheugen en
de vrouw bewijzen hoezeer wij haar achten en
liefhebben door het aanbieden van een fraai
bouquet en een feestmaal, waarvoor wij allen
geteekend hebben. Zij zal natuurlijk de heldin,
de presidente der feesttafel zijn. Dat is 't mama
Lison Daarover fluisterde men."
Jeanne stortte tranen van vreugde.
„O, mijne vrienden mijne vrienden/ riep zij.
Het. was haar niet mogelijk iets meer te zeggen.
«'t Bouquet zal met 't diner worden aangeboden,*
ging de vrouw des huizes voort, „en in naam van
iedereen verzeker ik a, dat wij hartelijk op uwe
gezondheid zullen klinken I*
„O ja, wij allen zullen van ganscher harte ma
ma Lison's gezondheid drinken.*
De ontvluchte van Clermont liet zich in de
armen vallen van de eigenares des huizes en er
verden handdrukken gewisseld, zoo hartelijk en
zoo lang, dat er geen einde aan scheen te komen.
„.Met vierenvijftig man aan tafel,* lachte een
bakkersknecht. «Wat zal d t een feest zijn. En
geen politiek aan tafel Wij zullen zingen, lustig
zijn en pret maken, dat zeg ik u
Jeanne sprak vol erkentelijkheid «Ik dank u
mijne -goede vrienden, ik dank u duizendmaal'
aanvaring opzet aan het licht brengt, de natie,
die tot zulk een daad in staat was. gelegen
heid zal hebben om het te berouwen. Andere
bladen, als Figaio en Le Journal, laten zich
in gelijken geest uit.
De taal en toon dezer bladen in deze
aangelegenheid maakt in Engeland een zeer
ongunstigen indruk te meer, wijl dergelijke
aantijgingen niet alleen staan en steeds tal
rijker worden.
De schade, die de Brinkburn beliep, blijkt
ernstiger dan men aanvankelijk vermoedde,
en daarom zal een ander schip uitgezonden
worden, om de lading verder te brengen met
zoo weinig mogelijk verlies van tijd.
In de Spaansche kamer van afgevaardigden
heeft de minister van financien verklaard
dat de regeering alle hoop betrekkelijk de
Reina Regente heeft opgegeven. Hij voegde
er bij, dat een enquête is ingesteld en dat
aan de familie der verongelukten gelden
zullen worden uitgekeerd.
Te Cadix heeft een zware storm gewoed,
die veel schade in de stad aanrichtte en
eenige kleine schepen deed zinken.
Het rebellenhoofd Maceo is op Cuba
aangekomen. Ook andere chefs der Cubanen
zijn bij Baracoa geland en hebben hun
schoenerwaarmee zij aankwamen op het
strand achtergelaten. Zij zijn daarop naar de
bergen vertrokken waar de rebellen hen
wachten. Men zal weldra wel het een of
ander vernemen. De toestand is zeer be
angstigend.
De maarschalk is vertrokken van Cadix
met het stoomschip Reina Christina en zal
denkelijk den 12den Cuba bereiken. Het
Spaansche leger zal daar op 45000 man
gebracht worden.
Tevens komt bericht dat er weer op een
vreemd schip geschoten is door een Spaansche
kanonneerboot in de Cubaansche wateren.
Ditmaal zou het de Engelsche stoomboot
Ethelred geweest zijn, die echter niet getroffen
van ganscher harte. Ja, ik zal in uw midden ko
men aanzitten en deelnemen aan het maal, dat
mij zoo een duidelijk bewijs uwer vriendschap
levert. O wat ben ik gelukkig! 'Duizendmaal dank."
Het hart der gelukkige vrouw stroomde over.
Zij die in zoo een langen tijd geen vreugde meer
gekend had, brak in een hevig snikken uit.
«Kom, mama Lison, gij moet nu niet weenen.
Men zou denken dat gij eenig leed gevoelt."
„Het is uit overvloed van tevredenheid."
„O, wij weten het well Maar laat ons van daag
toch lachen en vroolijk zijn. Dan is 't hart beter
gestemd en 't lichaam ook. Hola, madame, een
glaasje lekkers voor mama Lison, en dan gaan
wij aan het werk.
Jeanne nam het glaasje, dat haar geboden werd
en klonk met alle aanwezigen.
„Wel, mijne goede vrienden/ zeide zij, „ik zorg
er van middag voer als een militair op tijd te zijn,
en zal mij eens netjes opschikken." Daarop ging
zij de deur uit, gevolgd door luide en langge
rekte vreugdekreten.
«Kinderen/ zeide madame tot hare dienstboden,
„ook wij moeten duchtig aan 't werk. wij heb
ben nog de handen vol. Zet alle groote tniels in
het raidden der zaal. Er moeten vierenvijftig cou
verts zijn Zorg voor9l dat men niet te eng ge
zeten is!"
„En de kleine tafels, madame P" vroeg Marianne.
„Wat zullen wij daarmede doen?'
„Men moet aan de zaak denken, kind, ook dan,
wanneer men feest viertLangs de muren ter
zijde zullen kleine tafeltjes geplaatst wo»den voor
de klanten, die ook vandaag wel zullen komen
Vooruit nu, en aan 't werk! Er is nog zooveel
te doen."
„Gij, Jacques/ zegde dc-vraardin tot den kell-
ner, „ga naar den kelderZorg voor vieren
vijftig flesschen gewone Macon, een flesch per
hoofd, om bij ieders couvert geplaatst te worden.
Een flesch Medoc voor vijf personen,.... dat is elf
flesschen. Vijf flesschen Madera en Cognac om in
kraften over te gieten; zoete likeuren, anisette en
cassis, voor de dames. Die zullen ook worden
overgegoten, niet de dames, maar de zoete likeuren.
De champagne zal boven gebracht worden op 't
oogenblik dat deze besteld word.
Elk ging aan 't werk, en weldra stond de tafel
gereed, keurig gedekt en netjes versierd.
Wordt vervolgd.