Nummer 28. Zondag 7 April 1895. 18eJaargang. ill! IMOODüitUÜSTÜ. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. Spanje. UITGEVER- Waalwijk. i» De Echo van het Zuiden, Wultijksrkf cd Laiigslraalsche Courant Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden 1' 1, Franco per post door het geheele rijk fl,]5. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentièn 1 7 regels f0,60daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steineb, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. 't Begint weder wat kalmer te worden in Daitschland de groote feestdag met al zijn uiterlijk vertoon, met zijn eigenaardige drukte is voorbijde bladen der verschillende par tijen zijn 't er zoo ongeveer over eens ge worden dat de keizer de positie van den katholieken president van den rijksdag en den katholieken tweeden vice-president, aan het Bismarck-banket niet nog moeielijker heett gemaakt door toespeling op het besluit van den rijksdag, dat hen tot hun hooge ambten heeft gebracht en zelfs de Bismarck-anec- doten (opwarmsels meestal van overbekende aardighedenfuit het leven van den ex-kanselier) nemen af in quantiteit. Dit is dus wel de aanvang van eene periode van verademing en de Duitsche pers maakt dan ook onmid dellijk gebruik van deze mooie gelegenheid door de publicatie van den juisten tekst der Umsturz-Vorlage, waaraan natuurlijk be schouwingen worden vastgeknoopt in goedkeu renden of in lakenden zin, al naar de richting van het betrokken orgaan. Eigenlijk is de publicatie van den bij tweede lezing door de commissie goedgekeurden tekst van het welsplan geen gezochte bladvulling: zooals het voorstel nu is, heett het inderdaad alle kans tot wet te worden verheven, dank zij de broederlijke samenwerkiug tusschen het centrum en de conservatieven in 't belang van een wet, welker voornaamste bepalingen zóó rekbaar zijn en aanleiding kunnen geven tot zóó velerlei opvattingen, dat niet de anarchie, niet de sociaal-democratie er in de eerste plaats door getroffen worden, doch in 't al gemeen elke oppositie tegen wat de regeering goed en wenschelijk acht. En tusschen het kostelijke product, dat uit deze paring van centrum en reactie is voortgekomen en het oorspronkelijke regeeringsvoorstel, is eigenlijk weinig of geen overeenkomst: bij het gea mendeerde en gewijzigde voorstel, dat nu groote kans op aanneming heeftwas het regeeringsplan bijna liberaal te noemen Het lapwerk, ondernomen door conserva- Naar het Fransch door W. v. R. Overgenomen uit de Meierijsche Courant 162 „Ik zal het middel weten te vinden u te waar schuwen, zoo er eenige verandering in onze plannen mocht noodig blijken." «Laat ons hopen, dat dit niet noodig zij.' Stephaan liet zich naar de groote fabriek brengen. Achtenveertigste Hoofdstuk. De millionair, die des morgens al vroeg was aangekomen, had de noodige bevelen voor den f anschen dag aan zijn personeel gegevenwant lij was van plan naar zijn bankier te gaan om zich daar de door Ovidius geëischte som te doen afgeven; des avonds toch kon hij den man ver wachten. Paul Harmant had nog niet de dépêche ontvan gen, die wij Ovidius bij 't verlaten der Clichy- laan hebben zien verzenden, en had plannen ge vormd den dag op de volgende wijze te besteden: Na bij den bankier geweest te zijn, zou hij naar Georges Darier gaan om over eene aangelegen heid te spreken, aie voor eene der civiele kamers der rechtbank moet worden opgeroepen en waar in de jonge advokaat te pleiten had. Later zou hij verscheidene bezoeken afleggen en dan naar Courbevoie terugkeeren om daar zijn gewaanden neef te ontmoeten. Hij had alles met Lucien Labroue geregeld en was gereed de fabriek te verlaten., toen een te legram werd aangeboden. 't Was de dépêche van Ovidius, waarin bericht werd gedaan van een onverwacht uitstel. Paul Harmant was verwonderd en zeer onaan genaam gestemd door dat nieuws. «Wat mankeert hem nu weer?' dacht hij met een beweging van ongeduld, ,11c wilde wel dat hij reeds verre ware! Wat heeft dit uitstel nu weer te beteekenen 't Is belachelijk Niets toch kan mij doen veronderstellen dat er iets lieven, nationaal liberalen en centrumman nen heeft van den wetgevenden arbeid der regeering niets goeds kunnen maken, zelfs de oorspronkelijke vorm is verloren gegaan het oorspronkelijke doel is losgelaten en nu is de wet een dreigend gevaar voor 't alge meen aan de willekeur is vrij spel gelaten. De laatste lachers, die ook de beste lachers ziju, zijn eigenlijk zij, tegen wie de wel oor spronkelijk gericht was: de vrienden van den Umsturz de overgroote meerderheid der natie zou verwerping van het wetsplan in de tegenwoordige sameustellingeen waren zegen heeteu De kamer van Spanje is er nog voor een paar weken aan vastde republikeinen houden zich aan hun laktiek ter verhindering van de aanneming der begrooting vóór 20 dezer. De zitting was uiterst belangrijk: Sagasta deelde mede welke motieven hebben geleid tot de terugtreding van hel liberale bewind en hij spaarde den officieren, die de liberale en democratische beginselen willen opgegeven zien en straffeloosheid voor hun daden van geweld pleiten, de hun toekomende verwij ten niet, terwijl hij in het bijzonder laakte de houding der generaals Dominguez en Reina. En Canovas gaf Sagasta zijn zegen hij wenschte hem geluk met zijn waardige hou ding, waarna de ex-premier der regeering den steun der liberalen toezegde, ten bewijze dat hij den eenen dienst den anderen waard acht Bij het uiteengaan der Belgische kamer op 3 April deed zich een incident voor. De katholieke afgevaardigde Helleputte wendde zich tot den socialist Defuisseaux met de woorden: beschouw het alsof ik u een oor veeg heb gegeven Daarop ontstond groote verwarring het ernstigs in 't spel is. Wij zullen dan ons afscheid nemen tot morgen uitstellen. Nu blijf ik hier en zal den heer Darier een briefje schrijven. Dan kan ik ook in gezelschap van Mary gaan dineeren." Harmant stelde Lucien op de hoogte van de verandering, die er in zijne plannen gekomen was, schreef een brief aan Georges Darier, voegde er alle bewijsstukken bij, die hij voor deze procedure bezat en zond zijn loopjongen met de boodschap naar de Bonapartestraat. Om elf uur liet hij Lucien roepen. «Wij zullen saam ontbijten, beste vriend," zeide hij. Lucien boog en volgde den millionair naar de restauratie, waar deze meer dejeuneerde. Terwijl zij daar bezig zijn, zullen wij ons naar het Rendez-vous der Bakkers begeven indeSeine- straat, om te vernemen wat daar thans gebeurt. Naar hare gewoonte was Jeanne in 't vroege morgenuur daar geweest. De bakkersgasten, de brouddragers en draagsters schenen haar eene bijzonder geheimzinnige hou ding aan te nemen. Men was niet mededeelzaam, als naar gewoonte. Men fluisterde in hoeken en aan kanten. Zij naderde een gast van de bakkerij-Lebret en vroeg: «Maar wat is er dan toch? Men schijnt mij niet meer te vertrouwen. Men staart mij zoo zonderling aan De man was min of meer verlegen. „Ik zal 't u zeggen, mama Lison," sprak hij. «Men heeft u iets bijzonders mede te deelen, en toen gij binnen kwaamt, disputeerde men er juist over wie dit doen zou." Jeanne dacht eensklaps aan haar verleden, dat somber verleden, hetwelk haar nu weer zoo ake lig voor oogen scheen. Zij werd zeer bleek. «Men heeft mij dan iets zeer slechts mede te deelen stamelde zij met eene bevende stem. Thans nam de bazin des huizes het woord. «Iets slechts!' riep zij uit. «Neen waarachtig niet; integendeel, mama Lison Men had zooveel omwegen niet behoeven te maken om te zeggen wat er te zeggen valt. Luister. Ziehier de zaak 1" «Ja, ja, spreek! Zeg alles!- riepen verscheidene stemmen. «Gij weet dat ieder hier u bemint en u acht/ ging madame voort. «De bedienden van mijn huis, de klanten, mijn man en ik, wij allen houden kwam tot werkelijke oorvegen en de boden moesten de heeren scheiden. Meerdere uit dagingen waren het gevolg van deze scène Het rapport van sir Joseph Crave over den toestand van landbouw en handel in Frankrijk constateert, dat de toestand van den landbouw in 1894- iets verbeterd is, maar dat toch de klachten der landbouwers talrijk zijn. Verder wordt bewezen, dat de Fransche uit voerhandel geregeld afneemt, tengevolge der protectionistische politiek. In de laatste tien jaar heeft Frankrijk ongeveer 120 millioen gulden uitgegeven, om de suikerindustrie te beschermen, wat zeer onvoldoende resultaten gegeven heeft. Een telegram van Madagaskar, gedag- teekend 1 April meldt De Howa's verdreven de Fransche koop lieden uit Morondawa. De Salakawa's ver joegen de Indiërs. Het Fransche eskader dat zich naar het zuiden wendde, heeft zich met de Fransche landtroepen vereenigd. Marowony, Liopiska, Mahabo en Betsiboka met storm genomen en 2 kanonnen buitge maakt. Het opperhoofd der Howa's is ge vallen in den strijd. Aan Fransche zijde werd niemand gedeerd. Twijfelachtig is het berichtdat de Franschen reeds het fort Dauphin zouden veroverd hebben. De ge zondheidstoestand der Fransche troepen is goed. Er is indertijd in Fransche bladen steen en been geklaagd over het feil, dat een deel van het oorlogsmaterieel voor Madagascar uit Frankrijk in een Engelsch schip naar zijne bestemming moest gebracht worden. Dat schip, de Brinkburn, heeft nu op weg naar Madagascar het ongeluk gehad nabij Messina in aanvaring te komen met een ander Britsch stoomschip, de Alva over welk ongeluk sommige Fransche bladen zich nu uitlaten alsof het aan opzet te w'jten is. Le Matin durft zelfs nu reeds verkondigen, dat, indien het onderzoek naar de omstandigheden der bijzonder veel van u en beschouwen u als het puikje der brave vrouwen." «Ik weet dat ik onder al deze goede harten slechts vrienden tel/onderbrak haar de draagster, die tot tranen bewogen was. «En ware vrienden Daar kunt gij u op be roemen, mama Lison 1* voegde er een gast bij, „en zoo gij u ooit mocht te beklagen hebben over iemand onder ons, ik verzeker u wel, dat de overigen hem een slecht oogenblik zouden doen beleven Doch het woord is aan madame. Zij weet er te goed gebruik van te maken om het haar te ontnemen." «Het ongeluk, dat u overkomen is, mama Li son," sprak deze, «en dat u bijna het leven heeft gekost, heeft ons een groot leed veroorzaakt en ik verzeker u,datwij allen u eene deftige begrafenis zouden bereid hebben, zoo gij er 't leven bij hadt ingeschotenDoch gelukkig hebben wij nu over geene begrafenis te spreken. De goede lieden, die dit huis bezoeken en u allen kennen, hebben tot elkander gezegd Daar het geluk gewild heeft, dat onze goede mama Lison aan het ongeluk is ontsnapt, moeten wij ons daarover verheugen en de vrouw bewijzen hoezeer wij haar achten en liefhebben door het aanbieden van een fraai bouquet en een feestmaal, waarvoor wij allen geteekend hebben. Zij zal natuurlijk de heldin, de presidente der feesttafel zijn. Dat is 't mama Lison Daarover fluisterde men." Jeanne stortte tranen van vreugde. „O, mijne vrienden mijne vrienden/ riep zij. Het. was haar niet mogelijk iets meer te zeggen. «'t Bouquet zal met 't diner worden aangeboden,* ging de vrouw des huizes voort, „en in naam van iedereen verzeker ik a, dat wij hartelijk op uwe gezondheid zullen klinken I* „O ja, wij allen zullen van ganscher harte ma ma Lison's gezondheid drinken.* De ontvluchte van Clermont liet zich in de armen vallen van de eigenares des huizes en er verden handdrukken gewisseld, zoo hartelijk en zoo lang, dat er geen einde aan scheen te komen. „.Met vierenvijftig man aan tafel,* lachte een bakkersknecht. «Wat zal d t een feest zijn. En geen politiek aan tafel Wij zullen zingen, lustig zijn en pret maken, dat zeg ik u Jeanne sprak vol erkentelijkheid «Ik dank u mijne -goede vrienden, ik dank u duizendmaal' aanvaring opzet aan het licht brengt, de natie, die tot zulk een daad in staat was. gelegen heid zal hebben om het te berouwen. Andere bladen, als Figaio en Le Journal, laten zich in gelijken geest uit. De taal en toon dezer bladen in deze aangelegenheid maakt in Engeland een zeer ongunstigen indruk te meer, wijl dergelijke aantijgingen niet alleen staan en steeds tal rijker worden. De schade, die de Brinkburn beliep, blijkt ernstiger dan men aanvankelijk vermoedde, en daarom zal een ander schip uitgezonden worden, om de lading verder te brengen met zoo weinig mogelijk verlies van tijd. In de Spaansche kamer van afgevaardigden heeft de minister van financien verklaard dat de regeering alle hoop betrekkelijk de Reina Regente heeft opgegeven. Hij voegde er bij, dat een enquête is ingesteld en dat aan de familie der verongelukten gelden zullen worden uitgekeerd. Te Cadix heeft een zware storm gewoed, die veel schade in de stad aanrichtte en eenige kleine schepen deed zinken. Het rebellenhoofd Maceo is op Cuba aangekomen. Ook andere chefs der Cubanen zijn bij Baracoa geland en hebben hun schoenerwaarmee zij aankwamen op het strand achtergelaten. Zij zijn daarop naar de bergen vertrokken waar de rebellen hen wachten. Men zal weldra wel het een of ander vernemen. De toestand is zeer be angstigend. De maarschalk is vertrokken van Cadix met het stoomschip Reina Christina en zal denkelijk den 12den Cuba bereiken. Het Spaansche leger zal daar op 45000 man gebracht worden. Tevens komt bericht dat er weer op een vreemd schip geschoten is door een Spaansche kanonneerboot in de Cubaansche wateren. Ditmaal zou het de Engelsche stoomboot Ethelred geweest zijn, die echter niet getroffen van ganscher harte. Ja, ik zal in uw midden ko men aanzitten en deelnemen aan het maal, dat mij zoo een duidelijk bewijs uwer vriendschap levert. O wat ben ik gelukkig! 'Duizendmaal dank." Het hart der gelukkige vrouw stroomde over. Zij die in zoo een langen tijd geen vreugde meer gekend had, brak in een hevig snikken uit. «Kom, mama Lison, gij moet nu niet weenen. Men zou denken dat gij eenig leed gevoelt." „Het is uit overvloed van tevredenheid." „O, wij weten het well Maar laat ons van daag toch lachen en vroolijk zijn. Dan is 't hart beter gestemd en 't lichaam ook. Hola, madame, een glaasje lekkers voor mama Lison, en dan gaan wij aan het werk. Jeanne nam het glaasje, dat haar geboden werd en klonk met alle aanwezigen. „Wel, mijne goede vrienden/ zeide zij, „ik zorg er van middag voer als een militair op tijd te zijn, en zal mij eens netjes opschikken." Daarop ging zij de deur uit, gevolgd door luide en langge rekte vreugdekreten. «Kinderen/ zeide madame tot hare dienstboden, „ook wij moeten duchtig aan 't werk. wij heb ben nog de handen vol. Zet alle groote tniels in het raidden der zaal. Er moeten vierenvijftig cou verts zijn Zorg voor9l dat men niet te eng ge zeten is!" „En de kleine tafels, madame P" vroeg Marianne. „Wat zullen wij daarmede doen?' „Men moet aan de zaak denken, kind, ook dan, wanneer men feest viertLangs de muren ter zijde zullen kleine tafeltjes geplaatst wo»den voor de klanten, die ook vandaag wel zullen komen Vooruit nu, en aan 't werk! Er is nog zooveel te doen." „Gij, Jacques/ zegde dc-vraardin tot den kell- ner, „ga naar den kelderZorg voor vieren vijftig flesschen gewone Macon, een flesch per hoofd, om bij ieders couvert geplaatst te worden. Een flesch Medoc voor vijf personen,.... dat is elf flesschen. Vijf flesschen Madera en Cognac om in kraften over te gieten; zoete likeuren, anisette en cassis, voor de dames. Die zullen ook worden overgegoten, niet de dames, maar de zoete likeuren. De champagne zal boven gebracht worden op 't oogenblik dat deze besteld word. Elk ging aan 't werk, en weldra stond de tafel gereed, keurig gedekt en netjes versierd. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 1