Mummer 29. Donderdag 11 April 1895. 18e Jaargang.
llli RRIKHIDIlUliSTfH
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON^
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Engeland.
Duitschland.
UITGEVER-
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
WuJv(jksrtr en Langstraatsche Coiiranl
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden i' 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz,, franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden *2raaal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames '15 cent per regel.
Het behoort reeds sinds lang tot de mo
gelijkheden en eigenlijk ook wel tot de
wenschelijkheden, dat de mogendheden van
Europa (dat wil zeggen de groote mogend
heden, de kleine komen bij dergelijke zaken
van internationaal belang niet in aanmerking!)
gemeenschappelijk er voor zorgen, dat Japan
van de gelegenheid tot uitbreiding van z'jn
grondgebied, een niet al te brutaal gebruik
maakt. Als die goede zorg, waarbij China
indirect het meeste belang heett, maar niet
ontaardt in particuliere intriges der mogend
heden 't is voor Engeland, de Vereeuigde
Staten en Rusland wel een hard gelag de
begeerenswaardige vette kluifjes zoo onder
hun onmiddellijk bereik te hebben en dan
telkens zichzelven te moeten toeroepen
„hands offl"
Er behoort een meer dan gewoon men-
schelijke zelfbeheersching en wilskracht toe
om aan een zoo groote verleiding weerstand
te bieden. En toch is dat noodig, zelfs al
komt er een Mephisto in de gedaante van
China's regeering, met een voorstel zoo ver
lokkelijk als de afstand van Formosa tegen
een bescheiden prijs en zelfs al is de aldus
in verzoeking gebrachte en op de proef ge
stelde de begeerige John Bull, die dat eiland
zoo goed zou kunnen gebruiken en op de
dubbeltjes heusch niet behoeft te zien. De
onderlinge naijver der Europeesche toonge
vende mogendheden kan China wel niet
redden, is niet bij machte het Chineesche rijk
een gansche reeks vernederingen te besparen,
doch zal een grooten afstand van grond
gebied toch voorkomen.
Japan schijnt bij zijn eischen de beschei
denheid nu juist niet in 't oog te houden
zelfs voor overvragen deinst de mikado of
eigenlijk deinzen zij,die doen wat desmikado's
is (de gevolmachtigden voor de vredesonder
handelingen) niet terug. Zoo wil Japan:
de onafhankelijkverklaring van Korea; den
formeelen afstand van het zuidelijk deel der
Naar het Fransch door W. v. R.
Overgenomen uit de Meicrijsche Courant
163
Negenenveertigste Hoofdstuk.
Laat ons nu tot Ovidius terugkeeren.
Versch geschoren en een opera air neuriende,
volgde liij de kade, zooals wij vroeger reeds heb
ben medegedeeld, om naar het Rendez-vous der
Bakkers te gaan.
Hij stapte den Pont Neuf over, bereikte het
Instituut, liep de Seinestraat in en stond op het
punt de rue des Beaux-Arts voorbij te gaan, toen
een huurrijtuig, dat uit deze straat kwam,
hem noodzaakte het trottoir op te stappen om dit
rijtuig, dat snel voortrolde, door te laten.
Ovidius had den tijd niet een vrouwenhoofd te
zien achter liet portiersraampje, het hoofd eener
kennis, die hem met verbazing nastaarde.
Ovidius zette zijn weg voort.
Eensklaps stond het rijtuig stil.
Amanda de lezer heeft zeker reeds begrepen,
dat zij het was had tot den koetsier gezegd:
//Keer om en rij stapvoets.'
De modiste van madame Augustine bracht het
hootd aan het portier en volgde met de oogen
den man, dien zij opgemerkt had.
//Ik vergis mij niet," dacht zij, „hij is het. Met
den eersten oogopslag heb ik hem herkend, niet
tegenstaande hij zich geheel verkleed en baard
en knevel heeft laten scheren. Het toeval, dat ik
vruchteloos te hulp riep, heeft mij uitstekend
gediend 1 Nu, ik zal er thans ook gebruik van
weten te maken 1"
Terwijl zij zoo dacht, verloor Amanda den
ex-baron Arnold de Reiss, die zijn weg zonder
wantrouwen voortzette; niet uit het oog.
Eensklaps zag zij hem niet meer.
Hij was eene restauratie binnengegaan.
De jonge vrouw stapte uit het rijtuig.
,1k verlaat u," zeide zij tot den koetsier, hem
ManschoereiPort Arthur inbegrepen; den
formeelen afstand van Formosade open
stelling der havens en der rivieren van China
voor den Japanschen handeleen oorlog
schatting van twee milliards en in verband
hiermede de bezetting van een groot aantal
belangrijke strategische punten tot' de alge-
heele afdoening dier som.
Is nu de mededeeling van China's aanbod
aan Groot-Brittannie tot verkoop van het
eiland Formosa waar, dan kan dat opnieuw
als bewijs gelden hoe bitter slecht men te
Peking op de hoogte is van den waren staat
van zaken het Hemelsche Rijk heeft niet
de vrije beschikking over één enkel deel van
zijn uitgestrekt gebied, zoolang niet definitief
is vastgesteld tot welken prijs de vrede met
Japan zal worden hersteld. Dat 't zal zijn
op de hierboven medegedeelde voorwaarden,
is niet waarschijnlijk en wellicht zal nu spoe
dig vertrouwbaar nieuws uit Simonoseki komen:
Li-Hung-Chang is weer geheel in orde, terwijl
uit dezelfde plaats doodleuk wordt geseind
dat...hij officieel als gemachtigde wordt erkend
door de Japanners. Die erkenning moet
bepaald een "nieuwe erkenning zijn, in verband
misschien met zijn verwonding en zijn tijde
lijke vervanging door een hooggeplaatst bloed
verwant oi wel de Japansche formaliteiten
zijn erg omslachtig en dan zou al 't tot dusver
verhandelde van nul en geener waarde zijn
als zijnde geschied tusschen niet-officieel en
niet-wederzijds erkende personen
De minister-president van Hongarije Bauffy
is Zaterdag ontvangen door den keizer-koning,
onmiddellijk na de verdaging van het huis
van afgevaardigden tot 23 dezer, wanneer de
erkenning van den joodschen godsdienst en
de vrije uitoefening van den godsdienst, op
nieuw in behandeling komen. Er was wel
stof voor een langdurig ondeihoud tusschen
het hoofd van den Hongaarschen staat en
het hoofd der Hongaarsche regeeringer
moest worden vastgesteld het programma van
het parlement na het Paaschrecès, in verband
waarmede aan het jongste verleden ook nog
een stuk van vijf frank in de hand stoppend
met een kaartje van madame Augustine. Begeef
u naar dat adres en breng daar de stoffen, die
in het rijtuig liggen.-»
„Goed,' zeide de koetsier.
„Zoo men u vraagt, wat bepaald zeker is,
waarom ik niet met u ben teruggekeerd, dan moet
gij zeggen, dat een onverwacht geval mij terug
houdt, doch dat ik zoo spoedig mogelijk zal
terugkomen."
„Goed. Begrepen.'
„Geef mij uw nummer."
„Ziedaar.» De koetsier vertrok.
Amanda haalde het dikke voile van haren hoed
over het gelaat en wendde de schreden naar de
restauratie, die Ovidus was binnengegaan, het
Rendez-vous der Bakkers.
Zij wierp een oogslag naar binnen.Vastberaden
trad zij over den dorpel en vroeg aan den eige
naar, die achter het buffet zat
„Hebt gij een bijzonder kabinet, mijnheer
«Ja, madame,4 en hij wees op het kabinet, dat
wij kennen.
„Kan ik er gebruik van maken om te ontbijten
vroeg Amanda.
„Zeker. Wat wenscht madame te gebruiken?'
„Wat gij hebt. Een stukje warm of koud vleesch
met brood. Een halve flesch witte wijn en selt-
zerwater."
«Gelief binnen te gaan," antwoordde de waard.
«Men zal u onmiddellijk bedienen.'
Amanda ging binnen, zouder dat iemand het
merkte, en deed de deur dicht.
„Hier zal ik hem niet uit het oog verliezen,"
dacht zij, een hoekje van het gordijn oplichtend.
„Ginds staat hij. Ik zal hem volgen met het oog,
hem volgen in persoon, zoo hij de restauratie ver
laat; zoo zal ik op de hoogte komen van de plaats,
waar hij verblijf houdt. Wat mag deze nieuwe
vermomming wel te beduiden hebben
Op dit oogenblik hoorde zij in de zaal duidelijk
spreken. Het raam stond open.
Hoogst verwonderd, dut zij zoo goed de stem
men hoorde, leende zij aandachtig liet oor.
„Kom, kom, haast u wat,' zeide de meid tot
Ovidius. „Wat wenscht gij bij het ontbijt?'
„Wat gij gewoon zijt te geven.'
„Eet niet te veel, dat is een goede raad. Anders
hebt gij geen honger meer van middag."
„Wees gerust ik zal er wel voor zorgen."
wel een enkel woordje kon worden gewijd.
Dat jongste verleden is voor de regeering
eigenlijk niet zeer verblijdend geweest, Bauffy
had er geenszins reden toe om voor den
keizer te verschijnen met opgeheven hoofd.
Voor een jaar was de liberale partij cén van
zin en één van wil met betrekking tot de
kerkelijk-politieke hervormingen en toen was
de leiding dezer goede zaak in bekwame
handen. De voorstellen aangaande de iu-
voering van registers van den burgelijken
stand en het verplicht burgerlijk huwelijk
werden tot wet verheven doch tot hoogen
prijshet kabinet-Wekerle viel voor de
zaakdank zij der reactie in 't huis van
magnaten, Banffy heeft toen, na een langdurige
crisisde vorming van een kabinet op zich
genomen en ook tot stafid gebracht, doch de
daarbij vis-rt-vis den keizer aangegane ver
plichting met betrekking tot de godsdienst
vrijheid en de gelijkstelling der joden, is hij
niet nagekomen het huis van magnaten is
hem weer eens de baas geweest en hij is
nu moeten reculeeren om te trachten zoo
zijn sprong met meer succès uittevoeren.
Onder voorbehoud nemen we over een
Antwerpsch gerucht aangaande de zaak Jo-
niaux. Er wordt beweerd das de zaak eene
nieuwe wending zal nemen, zoo zelfs dat
eene nieuwe iustructie noodig zou kunnen
blijken, waarin derden zouden kunnen ge
moeid wezen.
Intusschen verwierp gisteren het hof van
cassatie de voorziening in beroep van me
vrouw Joniaux.
De griffie heeft de kosten in de zaak Jo
niaux verffendzij bedragen 57,237 frank
De scheikundige en medische deskundigen
krijgen samen 24,000 frank.
President Faure heeft Zaterdag te Parijs
„Gij hebt beloofd, dat wij plezier zouden heb
ben," zeide de meid, terwijl zij voortging de tafel
te dekken.
„En mijne belofte zal ik houden. Dat zult gij
zien. Meer zeg ik u niet op het oogenblik. Dien
nu spoedig op; ik heb vreeselijken honger."
„De soep is gereed," zeide madame.
„Waar zal ik opdienen vroeg de meid."
„Daar ginds, voor in de zaal. Er staan daar
nog kleine tafeltjes.'
Ovidius nam plaats en zat met den rug tegen
het bijzonder kabinet.
Had Amanda een oogenblik getwijfeld aan de
identiteit van den man dan zou nu de klank
zijner stem allen twijfel hebben doen verdwijnen.
Hem werd de soep opgediend.
„Ziedaar een begin," zeide Marianne, „de rest
zal spoedig volgen."
„Ja, haast u meisje, dan zal ik u iets toonen."
„En wat dan
„Dat zult gij wel zien.'
Amanda verloor geen enkel woord van hetgeen
er gesproken werd.
De meid plaatste alles op tafel.
„Wat zult gij mij nu toonen vroeg zij.
„Wat zijt gij nieuwsgierig! Zoo haastig nietl"
Ovidius haalde twee doosjes uit den zak, een
van rood en een van zwart marokiju.
Op een fluweelen grond schitterden een paar
prachtige oorknoppen.
„Wel, vvat zegt gij daarvan vroeg Ovidius.
Jrt zeg, dat dit allerliefst is," antwoordde
Marianne. „Een cadeau wellicht voor mama Lison?"
„Juist."
„Dat is zeer aardig van u. Wat zal de goede
vrouw tevreden zijn!"
„Dat hoop ik.'
„Ik ben er zeker van. Maar wat is er in het
andere doosje?"
„Nog een paar oorknoppen.
„Wilt gij er haar dan twee paar geven?"
„Neen; deze zijn niet voor haar.'
„En voor wie dan?»
„Voor u, Marianne.4
De dienstmaagd bloosde tot achter de ooren.
„Voor mij herhaalde zij.
„Ja, meisje, voor u. Bevallen zij u niet?'
vroeg Ovidius het tweede doosje openend.
Marianne stiet een vreugdenicet uit.
„Maar dat is prachtig I" riep zij uit. „Doch gij
eene nieuwe kunstnijverheid-school voor het
meubelvak geopend, de zoogenaamde école
Boulle, in den faubourg Saint Antonie en de
wijk Picpus gelegen de geheele buurt scheen
hoogelijk met het bezoek ingenomen en overal
werd gevlagd.
De beschuldigingen tegen den Fran-
schen oud-minister Raynal, in verband met
de spoorweg overeenkomsten zijn door de
commisie van onderzoek ongegrond bevonden.
De Engelschen zijn druk aan het vechten
in het bergland Chital 't welk aan hunne
Indische bezittingen grenst. Zij zijn de rivier
Swat overgetrokken onder het vuur des vij-
ands, waarna de Bengaalsche lansiers eene
charge op den vijand die ongeveer 5000
man telde, hebben uitgevoerd, ongeveer hon
derd man doodend met de verliezenden
vijand in de vorige schermutselingen toege
bracht, maakt dit een cijfer van duizend aan
verlies voor den vijand, terwijl de verliezen
der Engelschen gering waren.
De bergvesting Thanna, een der voornaam
ste versterkingen van Umra-Khan, is daarna
door de Engelschen genomen.
Zaterdag is door het keizerlijk disciplinair
hof te Leipzig uitspraak gedaau in de zaak
van den kanselier Leist, die van Juni 1893
tot April 1894 plaatsvervangend gouverneur
in Kamerun geweest is. Hij werd beschuldigd:
lo den 15en December 1893-vrouwen van
Dahomey-soldaten op gruwzame wijs gestraft
en daardoor den opstand der Dahomeyers
veroorzaakt te hebben, 2o. van mishandeling
der in de gevangenis vertoevende vrouwen.
Op grond van deze beschuldiging werd
de inmiddels uit Europa teruggekeerden gou
verneur per telegraaf gelast, Leist te ontslaan
en hem op te dragen, naar het vaderland
terug te keeren. In October van het vorige
jaar verscheen hij voor het disciplinaire hot
BS———
lachtet met mij, toen ge zegdet dat die voor mij
zijn."
„O neen; zeker lachte ik niet met u. 'tls mij
een waar genoegen u aangenaam te kunnen zijn.»
„Ik dank u, mijnheer Pieter, ik dank u wel
duizendmaal! Gij zijt al te lief! Ik zal ze van
middag aandoen, wanneer ik opdien.»
„Goed, meisje, goed
De dienstmeid sloot het doosje dicht, stak het
in den zak en hernam dan
„Mijnheer Pieter, ik hoor toch zoo gaarne zin
genGij zult ons allerlei aardigheidjes doen lioo-
ren, niet waar
„Alles wat gij wiltIedereeen zal zingen, tot
mama Lison toe."
„Dat zou rcht aardig zijn Maar ik geloof niet,
dat gij het zoover zult kunnen brengen. Zij ziet
er steeds uit als een treurende in een begrafenis
stoet. Die vrouw is niet in staat vreugde te schep
pen in 't leven."
„Gij hebt het slechts te willen, en ik sta er
voor in.»
„En hoe dan
„Daartoe is niets anders noodig dan haar bo
ven theewater te brengen."
Maar ik zal haar niet te schenken hebben.'
„Zij heeft niet veel te drinken."
„En hoe kan ik daartoe iets bijbrengen
Op dit uogenblik riep madame.
„Een oogenblik,» zegde de dienstmeid. „Ik kom
onmiddellijk te.ug.»
Marianne haastte zich naar de kenken, waar de
vrouw des huizes haar iets te bevelen had.
Na twee, drie minuten was zij weer bij Soliveau.
„Gij zegdet dan," hernam zij nieuwsgierig,
„dat mama Lison niet veel te drinken heeft om
eenigszins pleizierig te worden.'
„Ja, dat zegde ikEr zullen likeuren ge
dronken worden bij de koffie, niet waar?»
„Zeker, zeker! Er zal niets ontbreken."
„Dan is alles gemakkelijk te regelenBij de
koffie zal ik tracteeren en mama Lison mijn ca
deau aanbieden. Tevens zal er chartreuse worden
geschonken Gij hebt dan niets anders te doen
aan in een der krafjes, die gij terzijde zult zetten,
eenige druppelen te gieten van een zeker vocht
dat ik heb medegebracht
„En zoo dat eens schadelijk was voor de arme
vrouw riep Marianne uit.
„O, 't kan in 't geheel geen kwaad! Dat zal
