Nummer 48,
Zondag 16 Juni 1895.
18e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERGEEF ONS ONZE SCHOLDEN
ANTQON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Engeland.
UITGEVER»
"Waalwijk.
Wttalwijksclic ni Lanplriiiilsclic Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Dank zij den verklaringen van Crispi (in
de kamer van Italië uitgesproken door den
koning) van Hanotaux den minister van
buitenlandsche zaken van Frankrijk; van Ribot
den Fransdien minister-president en van
Goluchowski, den gemeenschappelijken minis
ter van buitenlandsche zaken van Oostenrijk
en Hongarijekunnen de regeeringen der
verschillende rijken van ons werelddeel on
verdeeld haar aandacht wijden aan haar eigen
zaken, zonder al te groote bekommernis voor
die van anderen, 't Is vrede alles wat men
heeft te hooren gekregen; vrede voor thans
en voor de toekomst (voor de naaste natuurlijk:
geen Europeesch staatsman garandeert iets
voor een verder verwijderd tijdperkten
aanzien daarvan hoopt en wenscht hij slechts!)
De traditioneele verzekeringen van „vriend
schappelijke relatiën met allen", in den mond
van Italie's koning, hebben niets opvallends
de gevolgtrekkingen naar aanleiding van de
algeheele negatie der triple-alliantie in de
troonrede, zijn niet ernstig te nemen de
uitlatingen in denzelfden zin van den titularis
van buitenlandsche zaken van Oostenrijk-
Hongarije, hebben alleen eenige beteekenis
omdat ze gesproken zijn door den nieuwen
leider der buitenlandsche politiek en dan rest
alleen nog 'tgeen gezegd is door Ribot en
Hanotaux in Frankrijks kamer. Wat deze
beiden hebben gesproken over Frankrijks
alliantie, blijlt het onderwerp van vele poli
tiek-ontleedkundige beschouwingen elk wil
er in lezen datwat hij 't vurigst hoopt.
Treffend is wel de algemeen kalmeereade
indruk, welken Hanotaux' woorden hebben
gemaakt de dagen zijn voorbij, dat Duitsch
land zich het monopolie toekende van vrede
lievendheid,met Oostenrijk en Italië als helpers.
De tot vóór enkele jaren zoo geduchte mo
gelijkheid op een alliantie van Frankrijk
vindt, nu zij feit is geworden, in het restee-
rende Europa niet meer de eigenaardige
beoordeeling als zou zij dood en verderf in
zich sluiten en als zou de gepatenteerde
vredebond (de triple-alliantie) 't tegeuover
zulk een snoode coalitie moeten afleggen
De alliantieentente of hoe zij heeten
moge, tusschen Rusland en Frankrijk, heeft
minstens evenveel reden van zijn als de
triple-alliantie tusschen Duitschland, Oosten
rijk en Italië: zij heeft evenmin een offensief
karakter, 't is een overeenkomst tot onder
linge hulp en steun tegenover een gemeen
schappelijken vijand en omdat voor deze
laatste waardigheid Duitschland wel in de
eerste plaats zou kunnen worden genoemd
hebben de politici te Berlijn het samengaan
tusschen beide rijken eenvoudig geheeten een
dreigend gevaar voor den vrede en niets is
ontzien om de zaak aldus voor te stellen
Dat is vogelververschrikkers-taktiek, een
middel, om goedgeloovigen bang te maken
en tevens een poging om de coalitie tusschen
beide rijken in een ongunstig daglicht te
stellen. Het trucje lukt niet goed meer
niemand heeft de mogelijkheid op een Euro
peesch conflict in zijn verbeelding voelen
wassen, alleen wordt er gesold met de woor
den van Hanotaux en Ribot: men zou willen
weten weten of de alliantie geheeten over
eenkomst werkelijk een bondgenootschap is
op het papier bezegeld, dan wel een stilzwij
gende regeling. In elk geval is het voor de
eerste maaldat het woord alliantie in de
kamer van Frankrijk officieel gebezigd is en
dat is bijna een wereldbewegend evenement
Rusland heeft Frankrijk zeker niet verwend
met duidelijke raanitestatiën van officieele
zijde, gereserveerd is men steeds geweest te
Petersburg en men kan den Fransc'nen hun
beetje plezier nu wel ongestoord laten
Hoe China aan geld zal komen om aan
Japan zoo spoedig mogelijk de oorlogsschatting
te betalen en op die wijze weer in het bezit
te komen van Port-Arthur en Wei-hai Wei
worden wij nu gewaar door mededeelingen
uit Londen en Berlijn. Volgens deze hebben
China en Rusland eene geheime overeenkomst
geslotenwaarbij Rusland zich verbonden
heefr aan China 15 millioen pond sterling
of 400 millioen francs te verschaffen a 4
percent, aflosbaar in 36 jaren. De leening
is on-converteerbaar gedurende 15 jaren, en
China zal voor het eind van het loopende jaar
geen andere mogen sluiten. Gewaarborgd
wordt de leening door de ontvangsten der
tolkantoren en de handelshavens en bovendien
onvoorwaardelijk door de Russische regeering.
De uitgifte zal waarschijnlijk plaats vinden
tegen het eind der lgopende maand te Parijs,
St. Petersburg en Amsterdam, tegen nagenoeg
pari-koers.
De vraag, die zich natuurlijk aanstonds
opdringt„Wat heeft Rusland daarvoor ge
kregen blijft vooralsnog onbeantwoord.
Maar provisie zal er natuurlijk voor den ma
kelaar aanzitten. Men spreekt van spoorweg
concessies in Mantschourije voor Rusland en
van de Pescadores-eilanden voor Frankrijk,
dat zich, blijkens de mededeelingen, Maandag
in de kamer door minister Hanoteaux gedaan,
feitelijk alleen ter wille van Rusland voor den
interventie-wagen heeft laten spannen.
Wat de Pescadores- of Visschers-eilanden
betreftmoet echter worden opgemerkt, dat
die, bij Formosa gelegen, met dat eiland en
als op deu koop toe aan Japan werden at-
gestaan, zoodat den overwinnaar, wanneer het
bevestigd wordt, dat Frankrijk ze voor zich
verlangt, al wederom een onrechtmatige be
knibbeling zal worden aangedaan.
Van Duitschland's loon wordt nog niets
vernomen, wat aan de bladen, die van den
aanvang af zijne tusschenkomst in deze ver
oordeelden en voor Japan's mogelijke wraak
waarschuwden, aanleiding geeft om te vragen
of men niet beter gedaan had zich in deze
aan Engeland'.* zijde te scharen.
Kalm en rustig stelt inmiddels Japan zich
in het bezit van zijn eerlijk en braaf verdiend
overwinnaarsloon, al werd het ook afgeknarpt
en karig toegemeten. Taipehfu en Tamsui
met de geheele Noordkust van Formosa zijn
in Japan's handen, de tolkantoren zijn op orde,
de zaken gaan haar gang en er bestaat gee
nerlei vrees voor troebelen. We zien dat
eiland met zijn poëtischen naam onder Japan's
bestuut nog eens een uitspanningsoord voor
Europa-moeden worden
De vreeselijkste plaag der menschheidhet
ontzettende, in duivelenbrein geboren: de bur
geroorlog, woedde in de Toskaansehe steden.
De Guelfen en de Ghibbellijnen beiden sterk
in liun grooten aanhang, nu de een dan de ander
oppermachtig, brachten, in hun razende vijand
schap, schrik en ellende over gansch Italië.
Toende tweede helft der dertiende eeuw
regeerde over de Ghibbellijnsche stad Siëna de
om zijn hartstochtelijk karakter bekende Leone
della Piëtra, een man met uitstekende geestes
gaven, talentvol, kunstlievend en rijk gezegend
met aardsche goederen.
Behalve het prachtige paleis in de stad waarin
Jiij, omringd van vorstelijken praal woonde, be
zat hijverspreid over het geheele land, talrijke
burchtenkasteelen en landhuizendie alle in
schoonheid zelfs konden wedijveren met de zalen
van het Lateraanversierd als zij waren met
muurschilderingen van de beroemdste meesters
der dertiende eeuw behangen met Perzische en
Venetiaansche tapijtendie elk op zich zelf een
kapitaal vertegenwoordigden.
In de wapenkamers vond men de meest zeld
zame verzamelingen van kostbare klingen uit
Toledo; Turksche sabels, waarvan het lemmer
meer dan een hand breed was, buitgemaakt in
het Heilige Land dolken waarvan de greep uit
een enkelen kostbaren steen bestondgouden
schildenbezet met smaragden en diamanten
harnassen van ingelegd metaal, ware meester
stukken van smeedkunst.
Bovendien bezat Leone een bibliotheek van een
enorme waarde, geestelijke en wereldlijke ge
schriften die de belangstelling wekten van de
geheele beschaafde wereld.
Het heerlijkste kleinood evenwel onder al die
schatten was, zoowel in het oog van het volk
als in dat der edelen, zijn jonge blonde gemalin
Pia, uit het geslacht der Tolomei de schoonste
liefstezedigste en verstandigste vrouw van Tos-
kane, in haar onverstoorbare opgeruimdheid als
geschapen voor Leone della Piëtra, die, vooral
in dezen tijd van politieke tweedracht, dikwerf
somber en ontstemd was.
Deze bekwame staatsman deze edele burger
gevoelde dat de onafgebroken strijd tusschen de
Italiaansche steden, den vreemden vorsten van jaar
tot jaar meer invloed schonk en dat het eenmaal,
zoowel den overwinnaar als den overwonnene,
in een totale uitputting de onafhankelijkheid
kosten zou.
Vooral de voortdurende strijd met Florence
schokte en bedroefde hem.
Het Ghibbellijnsche Siëna had, na de overwin
ning bij Monte Aperto, waarin het Florentijnsche
leger totaal verslagen werd, zich alleen door de
persoonlijke tusschenkomst van Leone laten be
wegen haar oorspronkelijk plan te laten varen
om de trotsche Guellenstad met den grond gelijk
tc ni8»k6n»
En het grootste deel dier opgewonden ridder
schap dier van vernielingszucht blakende bur
gerij was door banden des bloeds verbonden aan
de Florentijnenwien zij, ineen verwarring van
hun denken in een beneveling van hun mensch
zijnhet treurige lot der oude Carthagers hadden
beschoren.
De familie der TolomeiPia's vader Gregorio
en Piero haar broeder, behoorde tot de Guelfen,
en toen nu de partijen zich tot den strijd aan
gordden, waren, beiden niettegenstaande Leone's
voorspraakdoor de Ghibbellijnsche ridderschap
met geweld uit Siëna verdreven terwijl hun
prachtige woninghet oude paleis der Tolomei,
aan de vlammen werd prijsgegeven.
Aan gene zijde van de Via Vittoria, waarop
de oostkant van het Paleis der Piëtra's het uit
zicht had, verhieven zich de zwartgeblakerde
overblijfselen want volgens het verlangen der
ridders, moe3t de voormalige woning van hunne
gehate tegenstanders als een eeuwigdurend ge-
denkteeken der Ghibbellijnsche wraak aan het
nageslacht tot een waarschuwing strekken.
Zeven jaar na den beslissenden strijd bij Monte
Apertoin 1267 greep Florence, dat zich niet
dan. noode aan de eischen der tegenpartij had
onderworpen, opnieuw naar het zwaard.
Geheel Siëna geleek één legerkamp, krijgsknech
ten vulden de straten ruiters in metalen har
nassen draafden heen en weerde speren en hel
lebaarden der lansknechten blonken dreigend
De Belgische kamer van afgevaardigden
heeft met 70 tegen 60 stemmen besloten tot
het heffen van een invoerrecht van 10 fr.
per hectoliter op room en 2 fr. per hectoliter
op melk, bestemd voor de bereiding van
kunstboter.
Op haver is een recht gelegd van 3 franken
per 100 kilo. Dit besluit werd genomen met
78 tegen 70 stemmen.
De Russische baron Sternberg,van wien
zooveel sprake was bij het Luiksche anar
chisten-proces, heeft dezer dagen te St. Peters-
burg terechtgestaan. Hij is veroordeeld tot
20 jaren vestingstraf te Schlüsselburg, bij St.
Petersburg.
Tengevolge van hevige regens zijn de
rivieren in het Zuiden gevaarlijk aangezwollen.
Zoowel de menschen die aan de Garonne
wonen als die in de streken van de Adour
verkeeren in ongerustheid.
De bekende Corsikaansche bandiet
Jacques Bonelli, gezegd Bellacoscia, is over
leden.
boven de kruinen der wallen, hoorn- en trompet
geschal klonk van den vroegen morgen tot den
laten avond. Overal in het paleis van den adel,
in de huizen der kooplieden, in de werkplaatsen
der arbeidende klasse rustte men zich toe tot den
krijgoveral heerschte koortsachtige opgewon
denheid overal was men diep doordrongen van
den ernst en het gewicht van den naderenden
strijd.
Naar luid der berichten van de spionnen stond
het Florentijnsche leger reeds in de nabijheid van
het stadje Collenniet ver van het riviertje de
Elea, dat een paar uur ten noordwesten van
Siëna stroomt; het was zoo talrijk, zoowel wat
ruitersals wat voetknechten betrettdat naar
alle waarschijnlijkheid de stad der drie heuvelen
niet zoo roemrijk uit den strijd zou keeren als
in de dagen van Monte Aperto.
Leone zag dit zeer goed inwaarom hij het
plan had gevormd den oorlog verdedigend te
voeren en ae vijanden achter ae wallen der stad
af te wachten.
Toen echter de ridderschap zich met kracht
tegen dit verstandige voornemen verzette, moest
Leone zijn oorspronkelijk plan laten varen en er
in toestemmen het leger aer Gaelfen, dat bijna
de dubbele sterkte had van het Siëneeschemet
alle beschikbare krachten tegemoet te trekken.
Het uur van opbreken was eindelijk geslagen.
Het morgenrood van een helderen Aprildag
wierp een glanzig gouden waas over de bergen,
toen de eerste boogschutters zich voor de Noor
delijke Stadspoort verzamelden. Tegen half negen
was het geheele leger tot den atmarsch gereed
gelegerd langs den heuvelketen dien men komend
uit de Porta Camollia in haar volle lengte over
ziet. De lansknechten zongen en dronken en
gaven zich hartstochtelijk aan hun geliefkoosd
dobbelspel over De burgerzonen zaten in een
gezelligen kout bijeen en staken nu en dan drei
gend de gebalde vuist op naar Collen en zwoeren
pal te staan als vroeger aan het meer van Arbia.
Op het voorplein van het paleis der Piëtra s
stonden de paarden gereed, in volle wapenrusting
wachtten de mannen van Leone's gevolg onder
r. kolonnaden.
Leone had nog het een en ander te bespreken
rnet zijnen ouden krijgsmakker Ugo de Falconari,
dien hij als beschermer van de stad en als zijn
plaatsvervanger achterliet.
Gedurende een marsch van Weydbridge
naar Bisley werden de vorige week ver
scheidene militairen door zonnesteek getroffen.
Twee hunner, de sergeant Allen van de garde
en een vrijwillige sergeant van het Surrey-
regiment, stierven des avonds in het hospitaal
te Aldershot. De toestand der overige aan
getaste soldaten is zorgwekkend.
Men heeft in de Australische kolonie
Sydney nog steeds grooten last van de ko-
De beide mannen, die ongeveer van een gelij
ken leeftijd waren en diewat voorkomen en
ontwikkeling betreft veel met elkander gemeen
haddenbevonden zich in de eetzaalwaar zij
zooeven met Pia en haar zesjarig dochtertje Er-
menegilde het ontbijt hadden gebruikt.
Daar Leone den zichtbaar ontstelden Falconari
ter zijde namhad Pia zicli met Ermenegilde
verwijderd, opdat hare gemaal ongestoord zou
kunnen spreken.
Hetgeen Leone met aarzelende stem op dit
oogenblik zijn vriend mededeelde, was dan ook
inderdaad niet bestemd voor de ooren van Pia
een onthulling, die Ugo in stomme verbazing
aanhoorde.
Leone della Piëtra, dien de geheele wereld voor
den gelukkigsten en benijdenswaardigsten aller
echtgenooten hield, wantrouwde zijn Piaeen
ziekelijke argwaan was zijn hart binnen geslopen,
zich onbewust waarom en waaroverondervond
hij alle kwellingen der jalouzie.
Leone's levensbeschouwing was een zwartgal
lige, vooral pessimistisch en wantrouwend was hij
jegens vrouwendeugd sinds hij de Toskaansehe
schoonen in zijn jongelingstijd niet van de beste
zijde had leeren kennen, sinds hij had ervaren
dat onder het masker van onschuld en kinderlij
ken eenvoud vaak de uitgezochtste sluwheid ver
borgen is.
Het wantrouwen tegen zijn vrouw was geboren
en werd aanhoudend gevoed door de betrekking
van Pia tot haar verbannen familieleden. Leone
wist dat zijn gemalin haren vader en haren ee-
nigen broeder innig liefhad en dat zij bitter leed
onder de verhouding van liaar gemaal, het hoofd
der Ghibbellijnen met hen aan wie zij door de
innigste banden des bloeds verbonden, en met
geheel haar hart gehecht was.
Toch kwam er nooit een klacht over de lippen
der jonge vrouwomdat zij haren gemaal nog
inniger liefhad dan haar vader en broeder, doch
naar de meening van Leone omdat zij in het ge
heim de partij koos van de verdreven bloedver
wanten omdat zij op het Ghibbellijnsche hoofd
ter zake van het verwoesten des ouderlijken
paleizes innig vergramd was en die vergramdheid
niet wilde verraden.
Wordt vervolgd.
