BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
Italië.
Bulgarije.
Turkije.
Rusland.
Japan.
BINNENLAND.
eten en te drinken. Dat kan men er voor
treffelijk. Een heer die vroeger een smulhuis
in Soerabaye gehad heeft, een mooie aan
beveling dus, exploiteert het schip. En zóó
druk wordt er gegeten, dat negen koks heel
den dag al bakkend en bradend en kokend
in de weer zijn. Hun chef is een gewezen
„chef de cuisine" van wijlen den Prins van
Oranje, en behalve de wel wat kleine portien,
zijn alle gewoonten die hij uit zijnen vorste-
lijken staat heeft overgehouden, alleraange
naamst voor den smulgrage. 't ls dol-gezellig
op de mailbootbijna voortdurend is het
vroolijke dek onder de zonnetent vol men-
schen, messen en vorken zettend in dampende
stukken lekkers en glazen tegen glazen stoo-
tend om zoo wenschen uit te spreken voor den
bloei dezer kermesse d'été.
De trappeu naar de benedenruimte zijn
glad als in een behoorlijke mailboot, ik raad
ieder dus zeer aan stevig de leuning te pak
ken. Er is beneden een damessalon, dat ik ook
wel eens op een echte passagiersboot gezien
heb, en kooien voor de bemanning en voor
de reizigers, die geweldig proper zijn. De
rest is een eetsalon, een lange, aardige zaal,
waar een diner een rijksdaalder kost, zonder
wijn.
En dat is het schip, het ligt vast aan een
dikken kabelketting, die aan een even boven
het water verschijnend stuk anker is vastge
maakt. Het is luchtig gebouwd, maar sterk
genoeg voor de zes kermismaanden, opge
trokken juist van voim en juist van kleur.
Men maakt den boeren wijs, dat het gebouwd
is op een werf een eind buiten de stad en
toen met luchtballons van daar hierheen is ge
bracht. Er zijn boeren die het vastelijk ge-
looven en die nu hunne dorpen in opschudding
hebben gebracht over zoo een ongehoord
sterk stuk Eén heeft, naar men zegt, reeds
met zijn vrouw overlegd, of de on vervoer
baar dikke schoonmoeder niet op een zoo
danige wijze te transporteeren zou wezen.
Brak onderweg het touw, in 's hemels naam...!
Recht tegenover de loopplank van de
mailboot is de hoofdhalle van den „Worlds-
Bazar," die een serie winkeltjes is, onder een
overdekking aan twee zijden, opgesteld met
een pad in het midden, een soort kramen-
galerij dus. l)e Worlds Bazar heeft mij doen
denken aan de Hugo de Grootstraat in ker
mistijd, enkele jaren geleden. Daar stonden
in kramen manoen met roode kapjes op, die
nooit gehoorde woorden en kranten te voor
schijn brachten en van wie de booze wereld
zei dat ze zwartgemaakte Amsterdammers
warendaar stonden mooie juffrouwen in
koek- en ververschingskramen.en daar stonden
ook eenvoudige mannen in „eet- en drink-
spellen voor den werkman".
Hier ongeveer hetzelfde. Eenige dozijnen
kleine kramen, waarin ten verkoop ziju uit
gestald meest dingen om te drinken en te
eten, en ook wel artikelen van smaak en
gerief. Er zijn nog slechts een paar stukken
van de ruimte prendre en daar zal wel
spoedig beslag op gelegd worden door „im
presario's» van koffiehuizen en restauraties.
Van de artikelen van smaak zijn heel aardig
de zijden borduursels en tafelklteden met
gouddraad, die verkocht worden door heeren
uit Tunis, Turkije, China en Egypte, wier
landaard in zooverre weinig verdacht kan
wotden, dat zij, juist zoo, op de Antwerpsche
tentoonstelling als bewoners van rue's uit deze
landen lungeerden.
De volksbond heeft in de rij een winkeltje
gehuurd waar ze koffie verkoopt voor 3 centen,
chocolade voor 4 cent per kop, bier en melk
voor 5 cent per glas, broodjes met kaas voor
5 cent per stuk, heel goedkoop in het kort
zonder gevaar zich te verraden, wel vijf uur met
Pia zou kunnen praten.
Intussehen was het duister geworden. Als
zwarte wolkgestalten teekenden zich de omlig
gende heuvelen af tegen den met sterren bezaai
den hemel.
Ugo keerde met zijn handlanger naar het
plaatsje voor de herberg terug, om den zoon der
waardin niet mis te loopen.
De listige zestienjarige knaap kwam weldra
aandraven in zoo snelle vaart, dat Ugo nog maar
juist tijd had om zich achter een vooruits'prin-
fend muurtje te verbergen. Ersilio nam den
naap liet briefje uit de hand.
Is het in orde vroeg hij.
Ik geloof het wel.
Hebt gij de signora zelve gesproken
Ja, het kostte wel moeite, maar toen ik
den bediende dreigde met het ongenoegen ^an
den capitano gelukte het.
Het is wel. Hier, dit is voor u. Dat gij
zwijgt, spreekt van zelf, denk er om dat gij uw
mond houdt, anders hebt gij kans dat de capitano
u laat ophangen uit het hoogste venster van zijn
paleis.
De knaap sloop de herberg binnen en de Cor-
tenees, gevolgd door Ugo, sloeg de zijstraat in.
Zwijgend overhandigde Ersilio hem den brief,
Ugo zag dat het dezelfde was dien hij gezonden
had, de rand betastende,voelde hij drie scheurtjes.
Hariep hij vol vreugde, driemaal, dus an
derhalf uur vooi middernacht Ersilio, zorg dat
gij op uw tijd past. Hier scheiden onze wegen.
Breng den tijd, die u nog rest in de herberg der
waardin door maar zorg, dat gij niet veel van
haren inferieuren wijn drinkt, ge mocht u anders
eens verspreken.
Wees onbezorgd heer, gij zult tevreden zijn.
Terwijl de Cortonees zich verwijderde, sloeg Ugo
den kortsten weg naar het paleis van den Ca
pitano in.
Daar liet hij drie paarden zadelen, een voor
zich en twee voor de lansknechten die hem ver
gezellen zouden.
Hij deelde den wachthebbenden soldaten mede
dat de capitano, volgens zijn berichten, morgen
tegen drie uur eerst in de stad komen zou; hij
beval den ouden Giacomo dit aan de madonna
te berichten, dewijl hij zelf zich onverwijld naar
Tracasso begeven moest. Wordt vervolgd.
ten dienste van den handwerksstand. Het
zit geregeld vol vaninzenders en verte
genwoordigers van inzenders.
Vermakelijk, heel vermakelijk zijn een paar
kerels uit Egypte, die in een kraampje met
nougat en chocoladeals handelslui fungeeren.
Zij hebben één woord Hollandsch geleerd
en met dat eene woord slaan zij geweldig
door. Likker, likker, likker, likker! dat is
al wat men van hen te hooren krijgt, maar
met dat eene woord buitelen zij door hun
geheele stemregister heen, met dat ééne woord
zingen zij lange liedjes op een vermakelijke
wijze. Een kent nog een woord erbij. Hij
bedient een soort verlotingsspelletje van
nougat en andere lekkernijen. In een kians
van zoetigheden staat op een spil een ijzeren
ster en voor één stuiver permitteert hij den
tentoonstellingbezoeker een duw te geven aan
deze ster en mee te nemen het lekkers dat
ten slotte door den grootsten sterarm wordt
aangewezen. Likker, likker, likker, likker,
draai draai draai draai draaaaai! gilt en tiert
hij tot groote vroolijkheid van wie het Hooren.
En dan, hoogst ernstig, zegt hij, als hij geld
ontvaDgt„asteblift
Met deze drie woorden komt men Holland
door!
Het plezier in den Worlds Bazar is het
plezier van een wandeling tusschen kermis
kramen vol grappige afwisseling.
Buiten zijn de spellen. Eerst, links van
den bazar, een paar biertenten waar Duit-
sche musici toeteren en strijken dat het een
lust is, en een paar sigarenkiosken.
Wat verder staat een tooverschommel, een
hippodrome, een sehietkraampje, een inrich
ting tot het maken van photografieén langs
mechanischen weg en nog zoo iets.
Op een uithoek van het terrein, een pano
rama, dat ook in Antwerpen geweest is. Het
heet: De duisternis van Afrika, bezocht door
Z. M. den koning der Belgen. Men ziet er
in half duister een Afrikaansch landschap,
waar Stanley en Emin-Pacha in kalm ge
sprek zitten.
De toegang tot deze dingen kost natuurlijk
geld. Een bezoek aan deze kermis is, precies
als een bezoek aan een tentoonstelling, een
roman in geld, met vele, zeer vele hoofd
stukken, de entrée aan den ingang is de
inleiding.
Hier dichtbij is de wielerbaan en de
rutschbaan en het terrein waar een ballon
captif, een luchtballon aan een ketting, die
gevierd en ingepalmd wordt door een petro-
leum-motor van onze stadgenoote, de ven
nootschap „Internationale Machinehandel,"
driehonderd meter de lucht ingaat. Dit lucht-
uitstapje kost een rijksdaalder retour. Enkele
reizen worden natuurlijk niet gegeven, al
zullen er menschen zijn, die willen zweven
blijven op Eiffeltoren hoogte boven het
aardrijk.
Een reuzenkofter van Perry, een heel mooi
geslaagde copie, staat een eind verder. De
gebroeders Unger verkoopen er worst.
Voor sommigen, die de hoogte in willen
is daartoe op deze kermis gelegenheid te
over. Behalve de ballon captif en een lift
in een toren van het hoofdgebouw, staat er
voor naar het vrije bovenaardsche snakkende
lieden een reusachtige olifant, hoog 45 M.
en breed navenant. Het is een voorwereldlijk
monsterdier, dat, als het de slurf niet had
en de groote ooren, ook wel een wonderpaard,
een wonderkoe of een rhinoceros wezen kon.
In een achterpoot is eene smalle ijzerentrap,
men beklimt die en komt in den buik, waar
een welgedane iuf u een kwartje verzoekt.
In den buik kan men bier drinken en andere
alcoholische dranken. Een tweede trapje
voert dwars door het ruggevet naar buiten,
naar een tentje op des olifants rug, dat drie
verdiepingen hoog is. Daar kan men als men
er zin in heeft weer alcohol drinken en kijken
naar de kermispret beneden. Van den olifant
dwars door ververschings-tentenwaar
muziek gemaakt en gezongen wordt
komt men naar het groote hoofdgebouw,
waarin ijverige binnen- en buitenlanders ge
tracht hebben een idéé te geven van den
vooruitgang van kunst en industrie der laatste
jaren; maar het is hun niet gelukt. Ook dit
hoofdgebouw is volkomen in het kermiska-
rakter gebleven. Het is de Fransche bazar
die niet gemist mag worden, waar winkel
artikelen van velerlei soort zijn tentoongesteld,
mooi en minder mooi, waar cadeautjes voor
de jonge en de oudere jeugd voor billijke
prijzen kunnen gekocht worden.
De buitenjuffrouw, die met man en kind
is opgegaan naar dit wonderoordstaat in
verbazing van zooveel moois. Wat een
hooge torer. van kabeltouw en wat een mooie
scheepies en wat een hoop bont, en wat een
hoop oldekolonje in één huisie, en wat een
sjieke damesjaponncn zegt zij telkens
stotterende van bewondering.
Haar man is in verrukking over zoo een
voltallige collectie spiritualiën, haar kinderen
over zooveel mooie poppen en fietsen en
sportkarren
Wie heusch ernstig gaal zoeken naar wat
moois, vindt er alleen een prachtige collectie
bronzen en marmeren beelden van smaakvolle
Italianen, en die wat interessants verlangt,
vindt in de machineafdeeling groote dynamo's,
zetmachine's in werking en breede drijfriem
stapels van den Rotterdammer Haagen.
Maar dat is dan ook alles. De rest geeft
burger-juffrouwelijn Fransch-bazars enthousi
asme. Dat heeft men hier wel veel noodig.
Zonder dat zou de zaak niet compleet zijn.
I Nu, uit het hoofdgebouw, weer door rijen
kramen, langs de muziektent, schuin af, komt
men in Oud-Holland.
Maar dit is zóó mooi, in zijn middag en
avondpret zoo karakteristiek vermakelijk,
dat wij het niet beschrijven mogen in aan
sluiting van deze kermisbeschrijving. Het
moet een geheel afzonderlijke beurt hebben.
De inneming van de Bastille op den 14en
Juli 1789 is ondanks het onzekere weer met
groote opgewektheid herdacht, vooral te Parijs,
waar een groote Parade gehouden is. De
president Faure werd met gejuich begroet
toen hij onder het donderen van het geschut
op het terrein aankwamin een landauer
gezeten, met de generaals De Boisdelfre en
Tournier en den heer Le Gall.
Generaal Zurlinden begroette den president
en plaatste zich aan het rechterportier ter
wijl generaal Saussier links reed. De revue
verliep, zooals bij het programma vastgesteld
was. 's Avonds werd er vuurwerk atgestoken
en de Eiffeltoren in een zee van licht ge
huld, terwijl overal op straat geimproviseerde
danspartijen plaats hadden.
Het kamerlid Bazille heeft een voorstel
ingediend, om den leeftijd, waarop divisie-
en brigadegeneraals moeten aftreden, op 60
jaar te bepalen. Niemand zou tot dien rang
bevorderd worden, die nog minstens drie
daarin dienen kon, vóór de 60 jarige leeftijd
bereikt werd.
De gemeenteraad van Parijs heeft de
twintig milioen frank toegestaan, die door
den staat aan de stad zijn gevraagd als aan
deel in de kosten van de tentoonstelling van
1900. De stad zal vijf jaren lang, te beginnen
met 1896, een vijfde der som geven, onder
voorwaarde dat zij voor de helft zal deelen
in de baten die de tentoonstelling mocht op
leveren.
Eenige dagen geleden werd te Londen een
fraai gekleede jonge damedie een met
goud beslagen portemonnaie in de hand en
op het bovenlijf, volgens de heerschende
mode, open een gouden horloge droeg, aan
gevallen door een dief, die haar bij daglicht
in het Strand het horloge afrukte. De dief
was als een heer gekleed.
De jonge dame greep den dief en hield
hem eenige minuten vast, maar hij ontsnapte.
Dadelijk werd hij door een menigte volks
achterna gezet en ingehaald. Het horloge
werd hem ontnomen en de jonge dame te
ruggegeven, maar hij werd goed afgeranseld
en eindelijk in een paardentrog geworpen.
Toen hij daaruit kwam zette hij het weder
op een loopen, maar hij werd weder gegrepen
en tot twee malen toe weder in een trog ge
worpen eindelijk liet men hem gaan, maar
hij was in een deerlijk gehavenden toestand.
Twee minuten later verschenen er politie
agenten.
In Rome baartmet het oog op het iu-
trigeeren der Franschen en Russen in Abes-
sinie, de onverwachte terugkomst van gene
raal Baratieri in Rome groot opzien. De
T ribuna ziet hierin een ernstig teeken. Zij
meent, dat de generaal komt, om de regee
ring over den toestand in Afrika klaren wijn
in te schenken. Volgens hetzelfde blad zijn
na de overwinningen van Coatit en Senase
dan 800 man en tal van officieren naar Italië
teruggekeerd. De kolonie zou dus bij een
eventueelen aanval van Menelik het ernstigste
gevaar loopen.
Eene gewapende bende komend van Phi-
lippopel, werd bij aankomst te Softa genood
zaakt hare wapens af te geven en zich te
verspreiden, terwijl de aanvoerder Stonion,
in hechtenis werd genomen. Een groot aantal
andere kwaadwilligen, met Mannlicher ge-
weeren gewapend, werden gevangen "geno
men. Men spreekt het bericht tegeu vol
gens hetwelk een deel van het garnizoen van
Sofia naar Kustendie gezonden is.
Toen Stamboelof Maandagavond te 8
uur met Petkof van de Unie-club thuis kwam
werd hij door vier mannen met revolver
schoten en messteken ontvangen. Hij kreeg
verscheiden wonden aan het hoofd. Zijn toe
stand schijnt door het groote bloedverlies
zeer ernstig.
Turkije heeft, zoo wordt gemeld, aan de
Bulgaarsche regeering eenig grondgebied h
het Rhodopus-gebergte afgestaan. Zou dit de
stap tol den vrede zijn En moet met deze
tijding in verband worden beschouwd eene
andere, volgens welke Bulgarije strenge maat
regelen heett genomen tegen de Macedonische
beweging
Het genoemde gebergte werd hoofdzakelijk
door Muzelmannen bewoond, met wie Alexan
der, na 1883, vriendschappelijk poogde te
leven. Toen na de moeilijkheden in Oostelijk
Roemelie in 1885 er verschil oniston 1 over
de grensscheiding, werd een deel van het
betwiste grondgebied aan Turkije gegeven.
Dit stuk land is nu aan Bulgarije afgestaan,
dat iseen deel van het land, aan Oost-
Roeme'ie gegeven bij het verdrag van San
Stefano, bevestigd door het verdrag van
Berlijn, is aan Bulgarije gekomen.
Zouden Rusland of Oostenrijk in deze zaak
niets te zeggen hebben vraagt de Daily
Chronicle.
Bij den aanleg van den Siberischen spoor
weg zijn ook 450 Italiaansche metselaars aan
het werk. Zij verdienen 3y2 a 4 roebels,
vrije woning en geneeskundige behandeling.
De negus van Abbessinie zal een vasten
gezant te Petersburg benoemen. Aan den
keizer werd de orde van het zegel van
Salomo overhandigd met nog eenige andere
geschenken.
In Volhynie zijn volgens officieele op
gaven van 22 Juni tot 4 Juli 57 personen
door de cholera aangetast, terwijl er 20
stierven. Particuliere berichten noemen hoo-
gere cijfers.
Op Formosa hebben 700 Chineezen het
Japansche garnizoen te Hintsjer aangevallen;
200 werden er gedood en velen gewond en
gevangen. De Japanneezen verloren II man.
WAALWIJK, 17 Juli 1895.
Het bureau der jury op de Amsterdamsche
tentoonstelling bestaat
\oor klasse XVIII schoenen enz.
uit de heeren
O. Hamard (Frankrijk).
A. Bucker (Belgie.)
J. B. Timmermans Wz. (Nederland),
voor klasse XIX leder
uit de heeren
Ch. Poullain (Frankrijk).
J. B. Timmermans Wz. (Nederland).
De door de jury toegekende bekroningen
in klasse XVIII schoenen, voor Nederland
zijn als volgt
A. van Iersel en Zoon Waalwijk
E. W. Kleiberg Pernot
Jos. Groenen Btznoien.
Joh. Klerkx Zoon Baardwijkallen
gouden medaille.
Hollandia (J. van Koolbergen Zoon
Leiden) zilveren medaille.
P. J. Trijnes, Venlo, zilveren medaille.
J. H. Berkhout, Amsterdam, Exposant
in Oud Holland, Marktplein onder het stad
huis, bronzen medaille.
In klasse XIX leder voor Nederland:
P. van Loon Gz. Waalwijk,
J. van Koolbergen, Leiden, beiden gou
den medaille.
Geb. Prakke Eibergen, Groote eervolle
medaille.
F. H. Haagen, Rotterdam, gouden me
daille.
De kermisfeestelijkheden zijn in vollen
gang. Zondag hadden wij naar gewoonte druk
bezochte uitvoeringen van de verschillende
muziekgezelschappen en na den middag kwa
men een massa personen uit andere gemeen
ten hun aandeel in de kermispret nemen. De
verschillende koffiehuizen, théaters en andere
plaatsen van uitspanning hadden dan ook
druk bezoek.
Maandag gaf de liedertaiel Oetening en
Vermaak van Waalwijk en Bezooien hare
jaarl jksche matinée, met medewerking van
de heeren Venverloo, concertzanger en Monté,
komiek. Vleiend was voor de werkende leden
reeds zeker het groot aantal dames die de
matinée bijwoonden.
De uitvoering liep flink van stapel, zoowel
de liedertafel als de medewerkers oogstten dan
ook ruimschoots bijval in; den heer Venverloo
werd bij monde van den commissaris den
heer Zeegers een krans vereerd.
Namiddags werd het 50jarig jubilé van den
koninklijken Doelen Recht door Zee feestelijk
herdacht. Tegen 6 uur kwam het muziek
corps der Bossche schutterij, luitenant kapel
meester Ogier, den beschermheer den WelEd.
Heer Ant. Witlox, eene ovatie brengen. Op
het met vlaggenwimpels en sparregroen
netjes versierde terrein van den heer Besier,
werd de beschermheer met de president de
heer E, Klijberg, in open landauer aange
komen, ontvangen door de beschermvrouw
gechaperonneerd door den burgemeester
dragende het teeken van zijn ambt; mevr.
Witlox—De Wit bood den president een bou
quet aan.
Er was zooveel volk in den tuin, dat
menigeen zeer veel moeite had om een zétel
machtig te worden; maar men troostte zich,
omdat de prachtige schutterij muziek alles
goed maakte.
Want waarlijk, heerlijk was de uitvoering
van al de nummers van het programma; wij
zouden niet weten welk het meest te roemen.
Het publiek gaf dan ook luide van ziju opge
togenheid blijk door geestdriftige toejuichin
gen. Recht door Zee heeft recht op warmen
dank van de honoraire ledenvoor het
kunstgenot hun verschaft.
