Nummer 65. Donderdag 15 Augustus 1895. 18e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
VERGEEF ONS ONZE SCHULDEN.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
Duitschland.
UITGEVER:
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Waalwijksche en Langslra^stiie Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk fl,]5.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiên 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiên 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiên voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De pennestrijd over het „communiqué"
aangaande Bulgarije, zijn vorst en zijn re
geering, heeft wel iets van den strijd om 's
keizers baard. Voorloopig valt nog niet uit
te maken wie de waarheid heeft: in Bulgarije
zelf vertelt de regeering aan elk, die't hooren
wildat de Oostenrijksche bladen er zijn
iügeloopen, doch deze verzekering komt zelve
van een niet geheel onverdachte bron, terwijl
de groote bladen van Oostenrijk de echtheid
van het communiqué handhaven, 't Schijnt,
dat de metropolitaau Clement er in geslaagd
is de heeren te Petersburg wat te matigen
in hun toorn, doch daar wordt prins Ferdi
nands positie niets beter door en het dezen
toegedichte voornemen zich niet later dan
Woensdag a. s. tot koning te doen uitroepen,
(dat zou dus zijn eene onafhankelijkheidsver
klaring van Bulgarije) heeft bij velen geloof
gevonden als de daad van een wanhopige,
als de laatste zet van den speler -alles
Of niets
Toch moet dat alles niet als echt worden
genomen heden of morgen komt de prins
in Bulgarije terug en 't kan heel wel zijn
dat hij in de hoofdstad vriendelijk wordt
ontvangen, al zij 't dan ook op aanstichting
van hooger hand en al moge 't niet direct
zijn uit sympathie voor en toewijding aan
zijn persoon. Men blijft gelooveu aan de
mogelijkheid, dat na de bekeering van Boris,
zelfs tegen de erkenning van prins Ferdinand
als koning van Bulgarije, te Petersbnrg geen
bezwaar zou bestaan als de belangen van
Rusland maar gediend werden. Dat Turkije,
Oostenrijk en Duitschland dit alles zoo maar
kalm zouden aanzien en voor kennisgeving
aannemen, lijkt in elk geval hoogst onwaar
schijnlijk. Door al dat geschrijf soms veel
gelijkeud op het ronddraaien in een kring,
doordien men telkens weer aan het punt vau
uitgang terugkomt geraakt evenwel de
Bulgaarsche quaestie niet uit de wereld, zij
15
wordt integendeel drukker besproken dan
immer vóór dezen
Plotseling werd in den gang een gestommel
hoorbaar. Vreezende dat de slotvoogd mocht na
deren en buiten Pia's luide kreten hooren, ging
Ugo met een verwensching op de lippen naar het
zijvertrek terug en sloot de deur achter zich af.
Met nieuwen moed bezield vloog Pia op en
schoof den binnengrendel voor de deur, waardoor
Ugo was verdwenen.
üok den hoofdingang trachtte zij te versperren.
Vergeefs evenwel beproefde zij den verroesten
sleutel in het slot om te draaien, nu schoof zij
hijgend van inspanning, de zware eikenhouten
rustbank voor de deur, daarna de tafel en den
zetel die inde vensternis stonden. Toen,als gold
het een ware verdediging, zag zij uit naar Iets
dat als wapen dienst kon doen.
Naast den hoofdingang hingen gekruist over
eên kunstig gedreven metalen schild, twee ijzeren
knotsen, die, om hun met scherpe punten bezette
toppen, morgensterren genoemd werden.
De handvatsels waren sierlijk en dun. Hoe
't zij, de hand, die in gelukkiger dagen zoo vaak
een vurig ros bedwongen, zelfs den boog gespan
nen en de jachtspies geslingerd had, zou in deze
dagen van bitteren droeven ernst, ook het ver
pletterende wapen weten te hanteeren.
Met kloppend hart zette zij een stoel tegen
den muur en rukte een der krammen los, die
niet al te diep in de voegen gedreven zat,
weldra had zij de bovenste knots bij den greep
gevat en na eene korte krachtsinspanning hield
zij het wapen in de hand, terwijl de afbrokke
lende kalk op den steenen vloer Yiel en haar
donker gewaad met stof bedekte.
Zij woog de knots in de uitgestrekte hand
O, als hij het nu eens waagde terug te keeren,
en haar zelfs met den vinger aan te raken; een
bitter glimlachje gleed over haar bleek gelaat.
Dit scherp gepunte wapen, dat voor eeuwen
misschien ter verdediging was geheven door een
van Leone's roemzuchtige vaderen in den sfrijd
met de Saraceenen om ae heilige stad, dit zelfde
wapen zou nu de eer bewaren van een dochter
De Figaro is weer aan 't praten over
de Russisch-Fransche alliantie of eigenlijk
over de afwezigheid van een tractaat, bindend
voor beide partijen en regelend de rechten
en de plichten. Er zou uit dit artikel blijken,
dat er eigenlijk niets anders is dan een mi
litaire overeenkomst, doch dat is er dan ook
eene van beteekenis, eene die menig tractaat
in de schaduw stelt. Ongelukkig laat het blad
zich weer niet verder uit, juist als 't heel
interessant gaat worden, bedenkt de zoo goed
ingewijde X. zich op bijzonderheden mag
niet worden ingegaan. Toch meent de oolij-
kert zeker te weten dat het beginsel der
wederzijdsche tusschenkomst (verplicht) is aan
genomen voor het geval een der contractanten
wordt aangevallen en dat die tusschenkomst
afhankelijk is van de goedheid en de wel
willendheid van den bondgenoot, als een van
beiden zelf aanvallend optreedt. Den datum
van de onderteekening der conventie, stelt
de Figaro op Juli van het vorig jaar: Carnot
zou de eer zijn te beurt gevallen zijn hand-
teekening er onder te mogen plaatsen, als
niet Caserio met zijn moordtuig tusschen-
beiden was getreden nu is Casimir-Perier
zoo gelukkig geweest.
De vereeniging tusschen de drie nationa
liteiten van Hongarije (de Slovakken de
Ruinenen en de Serviërs) is nu een feit, de
aaneensluiting der groepen om te komen tot
een zekere autonomie en le voorkomen de
overheersching door de Hongaren, is nu be
zegeld: niet minder dan 21 artikelen zijn er
noodig geweest voor een gemeenschappelijk
program. Daarin wordt aangedrongen op eer
biediging der verschillende nationaliteiten
op herziening der kies- en der perswet, op
hervorming der administratieve wetten en
van het rechtswezen en men verbindt zich
wederkeerig om, als protest tegen het doen
der Hongaren, niet deeltenemen aan de ver
verkiezingen.
uit datzelfde geslacht en in tijd van nood den
onverlaat dooden, die Gods naam meer schande
aandeed dan ooit één dier ongeloovigen.
Pia, de zachte teedere Pia, die zelfs den minste
liarer dienaren steeds vriendelijk groette en nooit
een hart woord toevoegde, Pia die eens geweend
had bij de tijding dat een onbekende bedelaar
onder de hoeven der paarden van haar gevolg
was geraakt, Pia de Tolomei was vast besloten
dit wapen tot het ergste te gebruiken. Deze ge
dachte gaf haar een gevoel van kracht, bijna van
moed, die haar in de laatste dagen ontzonken was.
Evenwel, Ugo keerde niet terug.Waarschijnlijk
bevreesd dat Leone alles ontdekken zouhij
staakte zijn pogingen.
Bij sor Grimaldo vertoefde Ugo niet lang.
Het was vergeefsch, zeide hij met gefronst
voorhoofd. Wees zoo goed niet te zeggen, dat ik
langer hier gebleven ben, ik had die moeite
liever moeten sparen. Dus sprekendjzocht hij zijn
paard datopeenigen afstand stond vastgebonden,
zóó, dat Leone het straks niet had kunnen zien.
Toen draafde hij dwars door het veld in de
richting van Cermoli weg. Wild warrelden in zijn
brein voorstellingen en plannen dooreen tot hij
half krankzinnig Cermoli bereikte.
De noodzakelijkheid hier den slotvoogd oen
voorwendsel te geven voor zijn plotseling be
zoek, verplichtte hem zich te beheersehen en
bracht hem dan ook werkelijk wat tot kamte.
Hij >yeidde breed uit over de tijds omstandigheden,
over 'de onderhandelingen met de volgelingen
van de leliönbanier, en deelde zijn hoorder mede,
dat wellicht de capitano binnen korten tijd hier
voor een paar dagen zou komen vertoeven.
En terwijl hij sprak, haalde hij allengs ruimer
adem, de angst en de wanhoop die hem folterden,
verdwenen tot zijn geluk meende hij, want
duidelijk was hij het zich bewust, dat dit aan
houdend peinzen over zijn ongeluk en zijn wraak
plannen hem tot een waauzinnige zouden maken.
Misschien zou hij dan luide verkondigen aan
elk, die hem wilde liooren, dat Pia de Tolomei
onschuldig en dus hij, Ugo de Falconari een
laffe eerroover en een moordenaar was 1
Het was in de laatste dagen van Mei. De ge
heele maand door had de zon in vollen glans
aan den onbewolkten hemel geschitterd, zoodat
zelfs de vruchtbare landouwen die Siena om-
Een telegram uit Majoenga op Madagascar
meldt dat de le brigade der expeditie haar
kampement heeft opgeslagen in het gezicht
van Saovina Andrina. De Howa's trekkken
zich terug.
Zondag is van Marseille naar Madagas
kar de Djemnah van de Messageries Mari-
times vertrokken met enkele officieren en
manschappen, een groote hoeveelheid voorraad
en oorlogsmateriaal, en meer dan 3U0 kisten
met „nationale geschenken», grootendeels
aangeboden door 1'Union des femmes de
France. Met hetzeltde schip zullen 500 zieke
militairen naar het vaderland terugkeeren.
De landgoederen van den overleden
graaf van Parijs in Frankrijk zullen te gelde
gemaakt worden, ter wille van de erfgenamen.
Het landgoed te Eu zal aangeboden worden
voor vijf millioen frank.
Uit Saint Etienne wordt bericht dat
iu de gangen der mijnen van Montrambert
brand is ontstaan. Daar het Zondag was
waren slechts weinige werklieden bezig en
deze konden zich bijtijds redden. Maar de
stallen zijn door hel vuur verwoest, en acht
tien paarden verbrandden. De ingenieurs
zijn met een paar honderd werklieden afge
daald om versperringen van kleiaarde te
maken, in de hoop dat het vuur de steenko-
lenlagen niet bereiken zou.
Vier mannen der bende van Areski
den Algerijnschen roover, die voor eenigen
tijd met 13 leden zijner bende ter dood ge
bracht werd, waren aan de vervolgingen der
politie ontkomen en in het gebergte gevlucht.
Zij lieten in den eersten tijd na Areski's
terechtstelling niets van zich hoorenmaar
langzamerhand verspreidden zij weer angst
en schrik door de verschillende rooverijen.
Thans heeft men echter in het bosch van
ringden, de heuvelen en dalen met hun weelde-
rigen plantengroei onder den aanhoudenden
zonnegloed te lijden hadden. Maar dè Maremma
was een hel geworden. Vergiltigde dampen stegen
uit de halfverdroogde moerassen op, geen levend
wezen was bestand tegen de blakerende hitte
van de kale woestenij. Siena en de kleinere
steden en vlekken in de nabuurschap werden
langzamerhand het toevluchtsoord van al de
uitgeteerde holoogige ongelukkigen, die in den
zomertijd hier bescherming kwamen zoeken tegen
de vreeselijke malaria, die hen onfeilbaar doo
den zou.
Het ging tegen den avond, een zacht briesje
kwam uit het noorden, en met volle teugen
ademden de Sieneczen, die zich bijna allen op
straat begeven haddendeze langgewensehte
koelte in.
Op het ruime balcon van zijn paleis, van waar
hij nederzag op de van menschen wemelende
Piazza, zat de capitano en liet het vermagerde
en droevig gelaat moedeloos in de hand zinken.
Naast hem, tusschen de granaatstruiken speelde
de kleine Ermenegilde; terwijl een fraaie haze
windhond, de kop liggende op de voorpooten,
knipoogend toekeek.
Binnen het paleis heerschte een docdsche rust.
Gregorio de Tolomei, die overeenkomstig het
vredesverdrag voortaan het bestuur der stad met
zijn schoonzoon deelen zou, was nog niet aan
gekomen omdat zijne genezing, tegen de vroeger
fekoesterde verwachtingen weinig of niet vor-
erde. Ugo echter vertoefde sedert weken in Torre
Landrini. Na zijn terugkomst had hij nog een
paar dagen in het paleis doorgeb acht, toen
echter kon hij de stomme, diepe wanhoop van
den man, dien hij in het verderf had gestort,
niet langer aanzien. Onder voorwendsel dat zijn
geschokte gezondheid dringend behoefte had aan
ae frissche berglucht, vroeg en verkreeg hij voor
eenigen tijd verlof.
Dientengevolge was Leone voortdurend met
Ermenegilde alleen geweest. Het dienstpersoneel
des capitano's droefgeestigheid opmerkend, hield
zich bescheiden op den achtergrond, sloop op de
teenen door het huis en wees vaak, zonder daartoe
last te hebben de bezoekers af, die hunnen heer
in zijne overpeinzingen zouden kunnen storen.
Uit het paleis della Pietra was de ziel gevloden,
de ziel, Pia de Tolomei 1
Strak en zonder eenige belangstelling keek de
Atsabon een drijfjacht op de roovers gehouden,
welke eindigde met een gevecht, waarin drie
der roovers en twee soldaten werden gedood.
De vierde roover Abdun, werd gewond, maar
hij wist te ontvluchten.
In den stand der werkstaking te Car-
maux is geen verandering gekomen. De stad
is kalm, de straten zijn verlaten. Vóór den
18en Augustus zullen de werklieden saamge
roepen worden, de directeur zal dan de vureu
in de glasblazerij opnieuw doen aanmaken en
wie van de stakers het werk willen hervatten
en niet in de bepaalde termen van uitsluiting
vallen, kunnen aan den arbeid gaan. Of de
werklieden solidair zullen blijven, dan wel of
de uitverkorenen onder hen aan het werk
zullen gaan zonder hunne makkers, is nog
niet uit te makeu. De hoofden der staking
zijn niet te Carmaux.
De correspondent der Times te Tientsin
beschouwt de moordenarijente Foetsjou
gopleegdals een teeken van beginnende
anarchie, een dat door meerdere en ernstigere
zal worden gevolgd, indien de vreemde mo
gendheden niet krachtig in deze zaak tegen
China optreden. Zulke uitbarstingen van haat
zijn steeds voorspeld en het logisch gevolg
van slapheid en verzuim.
De Engelsche kruiser Rainbow en de Ame-
rikaansche kruiser Detroit zijn op weg naar
Foetsjou.
Ook het pantserschip Hagen heeft nu uit
Tanger de terugreis aanvaard.
Eindelijk bevat de Norddeutsche Allgem.
Ztg. de officieuse bevestiging van de schikking,
met den sultan van Marokko getroffen. De
schadeloosstelling voor Rockstroh, tevens ten
deele tegemoetkoming in de onkosten van
het rijk, bedraagt 200000 frs. Voorts is de
rest van de schadeloosstelling wegens den
capitano naar het gewoel aan zijn voeten, dat
telkens levendiger werd, om van beneden niet
gezien te worden, verborg hij zich achter een
der reusachtige steenen vazen. Hij had zich ech
ter die voorzorg kunnen sparen, geen der lachen
de, vroolijk koutende voorbijgangers dacht er aan
een blik naar het balcon te werpen.
'tWas of de burgers van Siena het wisten, dat
Leone niet langer de opgeruimde sterke held
was, die behagen schej te in het vroolijk gejubel
des volks, dat het noodlot op zonderlinge, raad
selachtige wijze hem gemaakt had tot een ernstig
droefgeestig man een menschenhater bijna
Lecyie wendde het hoofd om. Alsof hij in zijn
zielsangst iets wilde zoeken, wierp hij door de
halfopenstaande vleugeldeur een blik in de sche
merduistere kamer...
Daar ginds op die kleine, met sierijke pijlen en
verguldsel getooide rustbank had Pia, ach hoe
vaak, met de kleine Ermenegilde gezeten en haar
sprookjes verteld, zoo lief, zoo huiselijk, zoo on
uitsprekelijk bekoorlijk Het was hem of hij haar
stem weder hoorde, vroolijk en kristalhelder als
het luiden der klokjes op den Paaschdag, zacht
en drooraerig, als het murmelen van een beekje
in de verte, de stem die hem immer bekoord én
geboeid had.
En de kleine Ermenegilde luisterde dan zoo
aandachtig met wijd geopende oogen, genietend
en toch beangst over het lot van de schoone
koningsdochter met de mooie hinde, of kinder
lijk verontwaardigd over de boosheid van dien
slechten toovenaar. Dan volgde een stroom van
vragen: waarom dit zus en dat zoo was, hoe het
gegaan zou wezen als dit eens niet gebeurd was,
een prettig lief gesnap voortdurend tot de lichten
waren aangestoken, die haar verjoegen uit het
heerlijk tooverland.
Nu zat de kleine alleen te spelen, bijna even
stil en treurig als haar vader. Het kind, immer
alleen met de oude Ghismonde, voelde een dage
lijks wassend verlangen naar die eene, wier gemis
niemand haar vergoeden kon. Misschien zou zij,
zooals het dikwijls gaat, in den omgang met
andere kinderen, geplaatst in een andere omgeving,
haar moeder spoedig vergeten hebben. Nu echter
hield ieder plekje in de ruime zalen, ieder ge
zellig hoekje de herinnering levendig en de trouwe
Ghismonde deed elk oogenblik het hare om die
herinnering nog te versterken.
Wordt vervolgd.
