Nummer 81.
Donderdag 10 October 1895.
18;
aargan
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
ANTOON TIELEN
I ft li H
Staatkundig overzicht.
UITGEVER
V p J) Iff
De Echo van het Zuiden,
Waalwyhsche en Langslraatschc Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonneraentsp rijs per 3 inannden f 1,
Franco per post door het geheele rijk fl,]5.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco e zenden
aan den Uitgever
Waalwijk.
Advertentièn 1 7 regels f0.60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertcntiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Waarheid, maartoeli nog iets meer
„Wil niet anders schijnen, dan ge zijt,
wees altijd waar en oprecht, wees atijd uzelf
dat woord hooren we ons telkens toeroepen
en., dat is een kostelijk woord ongetwijfeld!
En toch... laat ons voorzichtig wezen bij
het opvolgen van dien raad, want ook op
dit pad liggen voetangels en klemmen bij
menigte. Waarom
Omdat het best mogelijk is, dat er veel
aan ons karakter ontbreekt, veel aan ons
denken, ons overleggen, ons handelen, en
wanneer we ons nu vertoonen, zooals we zijn
en spreken, wat we denken en openbaren,
wat er in ons omgaat, dan kan 't licht ge
beuren, dat we er ontzettend door moeten
lijden, en dan schrijven we dat toe aan onzen
waaiheidszin en aan onze oprechtheid, en
dan zetten we ons zeiven een martelaarskroon
op het hoofd en dan plaatsen we ons beeld
op een hoog voetstuk, en dan schelden we
de wereld uit, de wereld, die geen waarheid
en natuur wil Intusschen vergeten we, dat
eigenbjk onze verkeerde denkbeelden, ot onze
slechte neigingen, of ongevormd karakter, ot
onze slechte manieren, de meeste schuld
dragen van al ons leed.
Aleer we steen en been klagen over die
„ellendige" wereld, welke den dood gezworen
heeft aan alle waarheid en werkelijkheid en
natuurlijkheid, die wereld, welke naar onze
meening, ons zou vergoden, wanneer wij ook
maar als anderen onze offers brachten op het
altaa- van den schijn en de leugen, zou 't
zoo kvvaad niet wezen, onszelve eerst eens
ernstig at te vragen, of onze denkbeelden
werkelijk dan zoogoed en proefhoudend zijn,
of onze daden werk?!ijk da >ovee!-betcc
képwi, of ons doel dan werk-e'ijk zoo e.del
leid e
deee!
g-*.
f 9
11»
,'tUIgd
l er niet moei
ïliug n j" bièr
De beide
erst verstijfd van schrik
;r sprong zij op en riep:
schreit ten hemel. Hoe
laatste ure nog zulk een
tgaan I Eerst komt uw
ildigt het arme kind, dat
gestolen heeft en toen
1 it zij haar een vreeselijk
ngedaan, krijgt zij een
dentine nog om een ver
mij voor zich moeten
deur gewezen. Dat noem
artigkeid en vergevings-
n
ik bid u viel Valentine in.
n ging Constance voort,
ater voor haar en de cog-
r bestemd was
:lijk hier cognac gedron-
it weinig ook, de flesch
■in. Nu, mijn arme broeder
gebruikt; terwijl mevrouw
viel hij dood neer; dat
stel ten is, dat zij gewaagd
iscliuldigen. Als er een
heeft
Valentine,
neesteres die op haar ge-
voort, en daarmee en
eeuwigheid ingegaan.
1 gen: Louise, Minna en ik
ook i.iets van, verzekerde
1 de dat niet oprecht meer.
Mijnheer Rechling? vroeg
lier, wij hebben hem
antwoordde Hendrik,
okter Schmidtlein waren
stierf, en de dokter heeft
politie gedaan,
itten een kreet van ont-
verschrikkelijk over, wanneer anderen niet
bijster ingenomen zich toonen met die licht
zinnigheid, of met die lompheid, of met die
geringe verdiensten. En daarom moeten we
er allereerst steeds aan denken zelfs iets goeds
te worden, het ontbrekende bij ons aan te
vullen, het gebrekkige bij ons :e verbeteren.
Allereerst onszelve aangegrepen, allereerst
met onszelve geworsteld, allereerst „waar"
geweest tegenover onszelve, allereerst gear
beid met alle inspanning om van onszelve
iets groots en heerlijks te maken, allereerst
onszelve ingespannen om edeler, liefdevoller,
beminnelijker, verdienstelijker, uitnemender
te worden, en dan gepoogd anderen ook zoo
te maken.
Hoe komt het toch, dat velen, wien 't niet
aan moed ontbreekt, om steeds te zeggen,
wat ze meenen, ook tegenover hooggeplaat-
sten, ook tegenover zeer vermogenden, die
altijd durven zeggen, „waar 't op staat,"
zelden of ooit vrucht zien van hun oprecht
heid en moed, niet anders ooit oogsten dan
vijandschap en haat Omdat het velen zoo
dikwijls ook ontbreekt aan geduld, aan mede
lijden, aan liefde, aan nederigheid, omdat
ook zoo dikwijls wraakzucht of nijd, of ver
bittering het op zichzelf ware woo.d deed
spreken. Laat ons nooit laag neerzien op
anderen, die inderdaad wellicht in menig
opzicht beneden ons slaan Slingeren we niet
vol geestelijken hoogmoed onze verwenschin-
ged hun naar 't hoofd, overladen we hen
toch niet met de de scherpste verwijten: wij,
zijn wij er dqn gekomen zonder moeite,
zonder strijd, zonder groote inspanning en
volharding En wie weet hoe tal van om-
eden ons den strijd veel.gemakkelijker
eid
•i ''.elfkei."
zonder i:
tscheidenh
a?"'id tor
erli
ndero
culle
v-rh
Hü moest ik t
schappen doen
als ik even n
te vertellen, i
niemand dat i
Wel zek
verzekerde Va
de. Zij stak h
felen drukte 1
ze dadelijk w
Tante Consa
scheid. Zij d
haalde hem
dien dag hie
der haast no
vertellen va
ziekte en ha
onschuld en
Met moeite
voelde dat 1
Zijt? geloof a
geschokt d
die zij aann
Het is i el
hebben, mor
op de komst
Maar zij kwi
wat mevrouw
Ja, ieder me)
waarin de
zal niets ze
ik eerst wib.
geroepen als
het een fatf
c utile
7
Xiit y.
«KMemwHUMTj
Mend,
00(
Hij krabd
Toen tanf\
terugkeeren,
Zooara zij o
aan rammel 1<
toeriep: met
kwartiertje^
bespreken.
Wel is Constantopel ver weg, doch de
afstand, die het oostelijk deel van Europa
scheidt van het westelijk, is toch niet van
dien aard, dat er verscheidene dagen moeten
voorbijgaan eer het verloop van een zoo
ernstige gebeurtenis als de opstand der Ar
meniërs, in bijzonderheden bekend is, zóó
dat er een oordeel over kan worden uitge-
gesproken. Van Londen uit wordt 't met de
waarheid zoo nauw niet genomen als 't voor
een goed doel is, (d. w. z. in 't belang van
Engeland), ziet men er niet op een overdrijving
meer of minder. Zou men de Engelsche bladen
zonder voorbehoud gelooven, dan staat 't er
aan den Bosporus hoogst ernstig bij ernstige
complicatien worden geducht door de verte
genwoordigers der mogendheden, die opnieuw
zijn saamgekomen om te rade te gaan over
de maatregelen, door de omstandigheden ge
boden. Er zal, dat is het resultaat der sa-
mensprekingen, bij den grootvizier worden
aangedrongen op maatregelen ter bescherming
der christenen en deze zal zich weder wenden
tot den sultan, die optreedt als de leider
van alles, die zijn grootvizier, hij moge heeten
Said-pacha of Kiamil pacha, beschouwt als
een figurant, evenals hij de Porte niet veel
hooger stelt dan figuratie.
Indiër, deze lezing van den staat van zaken
in 't Oosten juist is, indien er te Londen
aan de oorspronkelijke mededeelingen uit
Konstantinopel niets is toegevoegd en er niets
van is weggelaten, dan ziet 't er werkelijk
ernstig uit. De handel te Konstantinopel staat
geheel stil, de algemeene kreet der softa's
en der mollaks in niet meer „weg met de
ni aghristenh'ön-
f: is n zeldzame
industrieele
en lÉnd bouw onder smingen d Europeanen
aange rallen eq de Lrbéide>'S ood, terwijl
1 .ven aan de
- van chris-
'eiiben cc; jenover de
1 j
lijn
ras ech»c-:
i toóndoi
hoar voor
i'i.v'der ©I
dit wee
luittbrcn
jaren tot<
v sich daarnaar
i haar slaap-
ifljbest zij dour
a '1 s andere deur
r de eigenzin-
haar zieken
.'hro-jiud geworden;
I grooten eer-
ol gd door zijn
'1. hij te Berlijn
M ndschap ver-
Is vriendelijk
dik ijls haar huis-
oor de keuken
z dochter niets
s 'ttten die twee
in iemand iets
t ri: ten schijn had
net Bauerlich,
s ds op een af-
>.i hij langza-
ord Zoo dikwijls
onde Valentine
1 uding, die tot
iuidelijker zijn
i aan den dag
«ischrikken. Bijna
die zich ein-
;erlei bestellin-
itvoerde, een partij
cat de luitenant
Hendheid betoonde.
welwillendheid
Zij hield het voor
omendheid goed te
oieht volgens haar
Zi; kon volstrekt
ien aangenaraen
i .'id den aan te
i onberispelijk, of-
t bij in Amerika
ourantenverlcoo-
was, totdat het
ik land te koopen,
Mekt werd, die
ijk man maakte.
was aan Con-
Zoo veel zij kon
troepenmacht machteloos stond En die ern-
stge mededeelingen nemen van uur tot uur
toe in aantal en beteekenis. 't Is nu niet
meer de vraag of de Armeniërs of ten minste
de heethoofden onder hen, de geheele ver
antwoordelijkheid dragen van de ongeregeld
heden van vóoeen week en of ze dus ook
indirect schuld dragen aan de Mahomedaan-
sc.he geweldplegingen, waarvan Konstantinopel
in de eerste plaats het tooneel is 't is nu
vóór alles de plicht der Turksche overheden,
zoo noodig met geweld van wapenen de
veiligheid te verzekeren in het rijk van allen,
Turken en niet Turken.
De nieuwe grootvizier Kiamil-pacha toont
zich zeer welwillend tegenover de vertegen
woordigers der mogendheden: Zaterdag heelt
hij hun na een langdurig onderhoud alles
toegezegd, wat zij redelijkerwijs maar konden
verlangen, doch met een goeden wil alleen
valt weinig uit te richten: zijn gezag beteekent
heel weinig, de sultan wil zijn eigen politiek
voeren en hoezeer hij houdt van afwisseling,
wordt weer bewezen door de benoeming van
den zoo pas ontslagen grootvizier Said-pacha
tot minister van buitenlandsche zaken in de
plaats Turkham-pacha. Said-pacha zou des
sultans ongenade hebben gewekt door zijn
weigering om een nota aan de mogendheden
te doen zenden.
Zooals 't is te Konstantinopel, of eigenlijk
erger nog, is 't in de provincies; de gisting
neemt steeds toe en indien de sultan zich
onwillig of machteloos bleef toonen tegenover
de protesten der vreemde vertegenwoordigers,
zou een gemeenschappellijk optreden der mo
gendheden onvermijdelijk zijn. Engeland heeft
zijn soldaatjes maar een wenk te geven en
't kan er op losgaan. Te Parijs zoowel als te
Petersburg, zal men evenwel alleen op 't
laatste oogenblik daartoe overgaan, terwijl
Engeland zich nog wel eens ernstig zal be
denken eer 't alleen handelend optreedt.
®otssk
begunstigde zij hem, mits haar broeder er niets
van bemerkte. Zij deed dit met de eerlijke over-
tuiging, dat ze daardoor liet geluk van haarnicht
bevorderde, en meewerkte om haar tc bevrijden
uit haar afhankelijke positie, waarin zij verkeerde,
sedert ze volwassen was, en waarin ze levenslang
zou moeten blij»en, als zij geen goede partij deed.
En zoo'n goede partij was Adolf Bauerlich, het
uitzicht op een verbintenis met Koenraad Rech
ling was tante Constance steeds zeer twijlelachtig
voorgekomen en nu scheen haar dit uitzicht ge
heel verdwenen.
De dood van den luitenant en de onzinnige
beschuldiging tegen Valentine hadden, naar Con
stance meende, plotseling een beslissing uitgelokt.
Zij twijfelde niet, of Bauerlich bood nu haar
nicht zijn hart en hand aan. Een aanzoek, terwijl
het lijk des vaders in de aangrenzende kamer
lag, zou haar een halr uur geleden nog als zeer
ongepast zijn voorgekomen; nu scheen het haar
een daad van edelmoedigheid. Zij vergoot tranen
van dankbaarhelden verwachtte niet andersdandat
Valentine haar toevlucht zou zoeken in de armen
die beschermend voor haar werden geopend, en
waar zij Constance, in haar onbekendheid met
de wereld, haar nicht volkomen veilig geloofde
voor elke aanklacht.
Het gesprek tusschen Adolf en Valentine nam
echter een geheel anderen loop, dan Constance
verwachtte. Zoodra de tante met Hendrik de kamer
verlaten had, was Adolf opgesprongen, had de
kamerdeur gegrendeld en eveneens de deur, die
naar ne slaapkamer voerde.
Wu,t moet dat beduiden vroeg Valentine
verschrikt opspringende. Waarom grendelt gij de'
deur? Ik blijf hier niet met u alleen, en zij wilde
pZJcheen doortocht banen.
"Hij trad haar in den weg, richtte zijn donkere
oogen op haar en zeiWaarom wil ge mij
ontvluchten, Valentine? Waarom wilt ge mij niet
laten uitspreken, wat ge reeds lang weet, dat ik
u bemin dat ik zonder u niet leven kan, niet
leven wil.
0„- 9mdaf daar niet naar wil luisteren, en
allerminst heden, nu mijn vader op zijn dood-
bed ligt antwoordde zij. Ge hebt den tijd voor
uw liefdesverklaring al zeer slecht gekozen. Od
Z1^r a' raij kamer uit
Zij trachtte hem voorbij te komen; doch hij
week niet ran zijne plaats en hield haar bij den