Spanje.
Engeland.
Italië.
Rusland.
Rijkspostspaarbank.
BINNENLAND.
Jaarmarkt te Waalwijk Donderdag
5 December;
Botermijn Vrijdag 6 December.
UITVOERINGEN.
Moord op A. F. Hoogsteden.
aanleiding van het overlijden van Dumas en
de vraag of men zich bij de begrafenis zou
doen vertegenwoordigen, weder een van die
onhebbelijke tooneelen plaats gevonden, waar
voor inen daar bekend is. Het denkbeeld,
dat Parijs bij die uitvaart vertegenwoordigd
zou wezen, werd op hoogen toon, op grond
van zekere geschriften des overledenen tegen
de Commune, bestreden door den socialist
Landrin, en te midden van een hevig rumoer
werd besloten ten aanzien van het voorstel
over te gaan tot de orde van den dag.
Wat de Franschen op Madagascar mis
dreven moeten thans de Engelschen ontgelden.
Te Arwonomamo heeft eene uit 2000 perso
nen bestaande volksmenigte een aanval gedaan
op de daar gevestigde posten van het Britsche
Zendelinggenootschap en den zendeling John
son, diens vrouw en diens kind vermoord,
de doode lichamen wreedelijk verminkend.
Men verwacht meer aanvallen op de vreemde
zendingsposten daar er eene sterke anti-
Europeesche stemming heerscht.
Aangezien Frankrijk door de jongste expe
ditie daaraan schuld is en daarenboven nu
feitelijk het land regeert, is het natuurlijk aan
de regeering der republiek tegen verdere
ongeregeldheden te waken en voor de reeds
gepleegde voldoening te geven.
Met naam en toenaam is thans ook de heer
Bosch, oud burgemeester van Madrid en
tegenwoordig minister van openbare werken
door den onthuller der Madridsche gemeente
raadsschandalen markies de Cabrinana van
geldverduistering beschuldigd. De heer Bosch
zal waarschijnlijk ontslag nemen, om met den
markies te kunnen duelleeren.
Op Cuba hebben de opstandelingen
weer een spoortrein vernield. Tusschen
Nuevitas en Puerto Principe plaatsten zij eene
helsche machine op den weg en deden die
springen toen de trein er over heen reed. De
locomotief en acht wagens werden vernield,
de machinist en twee stokers gedood en acht
reizigers ernstig gekwetst. Daarenboven werden
50 ossen gedood en vele koopwaren bescha
digd.
Dit barbaarsch optreden tegen niet-mili
tairen behoort geheel thuis in het stelsel van
schrik verspreiden en onrust wekken, door de
leiders der opstandelingen nu eenmaal aan
genomen.
In het moederland gaat men intusschen
steels voort met troepen zendingen en het
voorbereiden van wederom nieuwe.
Er zijn zeventig dooden gehaald uit de
puinhoopen der in de lucht gesprongen
patronentabriek te Palma. Men vreest, dat
ook van de 24 gewonden slechts weinigen in
het leven zullen blijven.
De koningin regentes zond 100C0 pesetas
voor de nagelaten betrekkingen der slacht
offers.
In Engeland neemt men een proef met
soldaten, om huu het verkrijgen van betrek
kingen gemakkelijker te maken, wanneer zij
den dienst verlaten. Daartoe wordt hun de
gelegenheid gegeven, verschillende technische
cursussen over verschillende takken van
handel en industrie te volgen.
Het plan is van lord William Seymour.
Zij zweeg.
Hebt ge na liet heengaan van den huisknecht
het glas ongespoeld en de flesschen verruild
▼roeg de president onmiddellijk. Doch ondanks
haar neerslachtigheid, liet ze zich niet vangen en
verklaarde: Ik heb de flesschen niet verruild.
En ook geen flesch heimelijk verborgen?
Neen De flesch zette ik in de keukenkast
en het glas spoelde ik omvoor dot Hendrik
kwam.
Zoo onmiddellijk na het sterven van uw
vader? Toch vreemd, dat ge dat deedt op zulk
een oogenblik 1
Ik had geen rust, ik kon liet in de kamer
niet uithouden, ik moest iets te doen hebben.
De president knikte, alsof hij dit zeer natuurlijk
vond.
Wat deedt ge in den tijd, die verliep tusschen
het heengaan van den huisknecht en de komst
van den commissaris? Ik denkdat ge toen de
flesschen verruild hebt.
Ik heb ze niet verruild ik zou er geen tijd
voor gehad hebben
Zoo spoedig is de commissaris niet gekomen!
Valentine zweeg.
Antwoord dan toch riep Lageman haar toe.
Ik bezweer u, verzwijg niets
Ik... ik... had een onderhoud met den heer
Bauerlich.
In het bijzijn van uw tante?
Neen. alleen; hij deed de deur op slot.
.En wat wilde hij van u?
f weer zweeg zij, doch aangespoord door Lage-
•feïnnV blikken zei ze11 ij bood aan mij te
redden, hij wilde met mij Tluchten.
Geloofde hij dan aan uw schuld.
Ja, hij nam er tenminste den schijn van aan.
Waarom wilde hij dat doen, als hij u toch
■voor schuldig hield
Omdatomdat hij een waanzinnigen harts
tocht voor mij koesterde.
Zij sprak zoo zacht, dat alleen de naaste per
sonen dit konden verstaan doch Iiechling, die
op de bank der getuigen zat, had het toch ge
hoord. Hij sprong op, balde de vuisten en nam
een houding aan alsof hij iemand wilde aan
vallen. Het was goed dat Bauerlich niet in zijn
nabijheid was, anders waren er zeker handtaste
lijkheden voorgevallen.
Bliksemsnel wisselden Lageman en Agnes von
De medeplichtigen v.m Lega, die een aan
slag op Crispi gedaan heeft, zijn vrijgesproken,
maar ze zullen naar een gedwongen verblijf
plaats gebracht worden. Lega zelf kreeg 20
jaar dwangarbeid.
Ook de moordenaars van den afgevaardigde
Ferrari werden door de jury te Forli vrijge
sproken behalve Gattei, die zes maanden
gevangenisstraf kreeg.
Een aantrekkelijk woord van vaderlijk
egoïsme moet Nicolaas gesproken hebben
toen de dienstdoende kamerheer hem felici
teerde „We zijn allebei heel blij, de keizerin
en ik, een meisje te hebben. Dit kind be
hoort aan ons, aan ons alleen. Hadden we
een jongen gehad, dan had hij aan h£el
Rusland behoord."
Aan liet postkan tooi- te Waalwijk en de
daaronder ressorteerende hulpkantoren werd
gedurende de maand November
ingelegd f 4391,67»;
terugbetaald f 3804,76
Het laatste, door het kantoor uitgegeven
boekje, draagt het nummer 2134.
WAALWIJK.
Men zie hierachter de advertentie van de
Maatschappij tot „Nut van 't Algemeen," be
treffende de heden avond te houden voor
drachten.
WAALWIJK, 4 Dec. 1895.
Examen
Met genoegen kunnen wij melden, dat de
heer A. G. Pulles, onderwijzer aan de open
bare school alhier, met goed gevolg 1.1. Don
derdag het examen voor schoonschrijven
middelbaar onderwijs, heeft afgelegd.
Plotseling overleden.
Te 's Hertogenbosch is, terwijl hij in de
sociëteit „De Zwarte Arend" aldaar een kop
koffie gebruikte, plotseling overleden dr. M.
J. Godefroy, lid en secretaris van den genees
kundigen raad van Noordbrabant en Limburg
en een in 's Hertogenbosch en zijn omtrek
zeer gez icht geneesheer.
Met den tijd mee!
In een étalagekast in Den Haag ziet men
St. Nicolaas op een rijwiel van de nieuwste
vinding rondrijden
Iloe onvoorzichtig toch
Ruim 20 a beiders, bezig met het ontgin
nen van woeste gronden aan 't Tjenherkanaal,
schaftten in eene keet. Het was koud, en daar
de oostenwind vlak op de deur stond, werd
deze dicht gespijkerd en in de hut een groot
vuur aangelegd.Onverwacht ontstond er brand
en de persouen konden de deur maar niet
open krijgen. De een kreeg brandwonden
Beeren een blik met elkander; zij rekenden zich
gelukkig, dat zij met zooveel overleg gehandeld
en Koenraad van vele dingen onkundig gelaten
hadden.
Wilde u daar niet op ingaan
Valentine schudde het hoofd,
Waarom niet?
Omdat ik... zij bleef steken en wierp een
steelschen blik op Koenraad Rechling, die gretig
zat te luisteren omdat ik een afschuw van
hem had en zijn nabijheid niet kon verdragen.
Ik wilde liever gevangenschap, ellende en den
dood lijden, dan mij over te geven in de handen
van dien man.
De reden, die het meest voor de hand lag, nl.
haar onschuld, die vluchten onnoodig maakte,
voerde zij niet aan. De rechters en gezworenen
bemerkten dit zeer goed en legden het in haar
nadeel uit.
Verdergebood de president.
Wat moet ik verder nog zeggen Ik bleef
standvastig tegen zijn sraeeken en zijn dreigen.
Waarmee dreigde hij?
Hij wilde en kon mij ten \erderve brengen.
Met welke middelen
Dat weet ik niet.
Nu werd de commissaris Kuhnel verhoord. Hij
verhaalde eerst, hoe hij bij zijn komst te Wil-
mersdorf Valentine, haar tante en Bauerlich samen
had aangetri ffen en toen meende te bespeuren
dat zijn komst de beklaagde niet onverwacht
voorkwam.
Hoe deden de beide andere aanwezigen zich
dan voor? vroeg de verdediger nu.
De oude dame was geheel buiten zichzelve,
mijnheer Bauerlich was zeer teruggetrokken en
trad eerst meer op den voorgrond toen ik de be
klaagde verzocht mij te volgen; toen s elde hij
zijn rijtuig te mijner beschikking.
En scheen hij aan de schuld der beklaagde te
gelooven? vroeg nu de openbare aanklager.
Stellig zou ik dat niet durven beweren, ant
woordde Kuhnelmaar toen ik in zijn bijzijn
onder den gootsteen de flesch |met vergiftigden
cognac vond, zag ik wel dat hij aan haar schuld
niet meer twijfelde, en nu vertelde de commis
saris op zijn eigenaardige manier, hoe hij die
flesch ontdekt had.
Nu volgde de beëedigde scheikundige, die het
vergift in de tweede flesch gevonden had. Wat
hier, de andere daar, tot dat het eindelijk
gelukte door het dak te kruipen en zoo het
brandende perceel te verlaten.
Kun dc moordenaar ook daar geweest zijn?
Door een 14jarige knaap werd onzen cor
respondent te Ginnekcn (bij Breda) het volgend
verhaal gedaan
Een 4tal weken geleden, waren wij met ons
vieren is het Mastbosch alhier, toen aan het
„Eeuwige Laantje" een man zich bij ons
voegde, die geheel voldeed aan 't opgegeven
signalement van den vermoedelijken moor
denaar van het knaapje te Rotterdam. De
kerel liep al pratende mei ons mee, al dieper
het bosch in en beloofde ons sigaretten,indien
wij den volgenden avond terugkwamen. Op
het laatst echter begon de kerel zulke ruwe
gemeene taal uit te slaan, dat we bang wer
den en ieder onzer op de vlucht sloeg. Een
onzer zette hij na tot bij de boschwachtërs-
woning. Toen was de kerel eensklaps ver
dwenen. Mijne vriendjes hadden bij het lezen
van 't signalement dezelfde gedachten als ik.
Aangezien de kerel in zijn brief meldt, dat
hij wel eens te Antwerpen komt, zou het
zeer goed kunnen gebeuren, dat hij in de
omstreken van Breda heeft rondgezworven.
(R. N.)
Branden.
Te Osch woedde Zondagavond omstreeks
7 uren een felle brand in de boerderij van
de weduwe Tielemans op Kortvoort. Het
huis is geheel afgebrand en vier runderen
zijn daarbij omgekomen. De brandweer was
spoedig aangerukt, maar kon slechts de be
lendende perceelen beveiligen.
Te Etten (Nbr.) is de bevolking thans
zeer ongerust.
Zaterdagnacht is opnieuw brand uitgebro
ken. De hofstede van den heer Jansen in de
Nieuwstraat is met stallen en schuur geheel
in de asch gelegd. Het vee werd gered. Alles
was verzekerd.
Dit is nu reeds de zesde maal binnen drie
weken, dat er onder deze gemeente brand
is ontstaan. Algemeen denkt men dat er boos
opzet in het spel is.
De kapitale boerenbehuizinge van den
heer De Vries te Smilde is Maandagnacht
eene prooi der vlammen geworden. Een
familielid van den heer De Vries kon zich
niet redden en is er bij omgekomen. De
knecht heeft ernstige brandwonden bekomen.
Drie paarden en 14 koeien, zoomede de oogst
van dit jaar zijn verbrand. Huis en inboedel
waren verzekerd, doch vee en oogst niet.
Een noodlottig' schot.
Zooals reeds met een enkel woord werd
medegedeeld, is te Terwispel iemand door
een geweerschot gedood.
Omtrent dit geval kan het volgende worden
medegedeeld
Een 20jarig persoon uit Terwispel, zekere
Jeen v. d. B., was Vrijdagmorgen met een
tweetal collega's uitgegaan om te trachten
eenig wild te bemachtigen. Het drietal stak
een stuk land ovtr en zou om den weg te
bekorten, een wijk passeeren. Omdat het ijs
nog niet vertouwd was, werden eenige van
de daar voorhanden planken genomen en
over de wijk geworpen. Dit wi'.de niet al te
goed vlotten; de planken lagen niet naar
wensch en werden terechtgelegd met de ge
weren, die geladen in de hand werden ge
houden. V. d. B. evenwel had den loop in
de hand in plaats van de kolf; toen hij op
het onvoorzichtige daarvan werd gewezen
door zijn collega's haalde hij het geweer op
(naar boven), doch de haan die openstond,
hij zeide, kon aangemerkt worden als eene aan
vulling van hetgeen de commissaiis getuigd had.
VVat hebt ge daar op te zeggen
Niets, dan dat ik geen vergift in de flesch heb
gegoten en ook geen flesschen verwisseld heb
antwoordde zij. Ik wist zelfs niet, dat er een
tweede flesch cognac in huis was, en waar zou
ik dat vergift vandaan gehaald hebben
De president was niet geroepen om deze vraag
te beantwoordenhet was te voorzien, dat de
openbare aanklager en de verdediger zich daar
later wel ernstig mee zouden bezig houden. Der
halve zette de president het getuigenverhoor voort,
er moesten nog twee getuigen gehoord worden:
Adolf Bauerlich en Constance Zier.
Bauerlich werd eerst opgeroepen; er ontstond
onder het publiek een beweging in gedruisch,
waaraan duidelijk te bemerken viel, dat men iets
belangrijks verwachtte; deze getuige was het
vorrwerp der algemeene aandacht. Alle halzen
werden uitgerek', de binocles werden op hem
gericht, men fluisterde elkander opmerkingen over
zijn persoon toe en vergeleek hem met Koenraad
Rechling: de vergelijking viel bij de meesten on
gunstig voor hem uit.
Met ernstig gelaat en kalme houding trad hij
naar voren en scheen niets te bemerken van
Koenraads vijandige blikkendie hem overal
volgden.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
Met zachfe, maar duidelijke stem beantwoordde
Bauerlich de gebruikelijke" inleidende vragen
terwijl Lageman ijverig aanteekeningen maakte
en dit voortzette gedurende het geheele verhoor
van dc ze getuige.
De president vroeg hem in welke betrekking
hij had gestaan tot de familie der beschuldigde.
Bauerlich beschreef die verhouding op zulk een
wijze, dat hij daarbij in een gunstig licht werd
geplaatst. Hij bekende, dat hij wegens eenige
jeugdige dwaasheden Duitschland verlaten had, in
Amerika een veel bewogen leven had geleid en
verzweeg ook niet, dat de heer Zier hem na zijn
terugkeer uit Amerika met groote terughouding
behandeld had. Hij zag mij aan voor een geluk
zoeker, voegde hij er lachend bij.
Kwam daar geen verandering in
Spoedig, zeer spoedig, ik durf zeggen, dat
tusschen ons een betrekking bestond, als tusschen
haakte achter de plank; het schot ging af
tn drong V. d. B. in de borst; hij begaf
zich daarop nog over de plank, zei tegen
zijne collega's „dit gaat niet goed, ik ga
sterven," zakte in een en was ciood.
Aanranding.
Zondagavond te 8 uren is te Rotterdam
een brutale aanranding gepleegd; op 't oogen
blik, dat de afgescheidene kerk uitging,werd
een juffrouw plotseling door een paar opge
schoten kwajongens te midden van de menigte
aangegrepen. De een ontrukte haar het kerk
boek, terwijl de andere het op hare gouden
hoofdsieraden gemunt had.
Een der jongens is in handen der politie;
de andere is voortvluchtig.
Inbraak.
Te Bussum is Zaterdagnacht ingebroken
in de chocoladefabriek van de firma Bens
dorp Co. De dieven hebben zich door het
uitsnijden van eene ruit aan de spoorzijde
der fabriek, toegang verschaft en uit het
kantoor eene som geld van ruim f 1100
meegenomen.
De politie heeft Maandag een persoon in
hechtenis genomen, die van dezen diefstal
verdacht wordt.
De begrafenis.
Maandagmorgen had ter R. K. begraafplaats
aan den Crooswijkschenweg de teraardebe
stelling plaats van het stoffelijk overschot van
den vermoorden lOjarigen scholier Alousius
Franciscus Hoogsteden.
Reeds vroeg in den morgen had een tal
rijke menigte in de Crispijnlaan voor den
uitgang van het Ziekenhuis aldaar post gevat,
die onophoudelijk aangroeide. Om halfacht
waren op de plaats aan de achterzijde van
het Ziekenhuis aanwezig een r1o^igtal leden
van „St. Barbara", afd Volks
bond, van welke vereeniging de vader van
den ongelukkigen knaap lid is, terwijl er
tevens een talrijke politiemacht tegenwoordig
was, onder bevel van den hoofdinspecteur C.
A. Gulden.
Tegen 8 uur reed de lijkwagen voor, en
werd aan de leden van „St. Barbara" en
andere belangstellenden gelegenheid gegeven
een laatsten blik te werpen op het stoffelijk
overschot van den rampzaligen knaap.
Evenals Zaterdag lag hij daar in zijn kistje,
de handjes met den rozenkrans en het palm
takje op de borst gevouwen. De kleur was
thans geheel van het gelaat geweken, terwijl
de vlekken op het aangezicht in aantal waren
toegenomen.Vol deernis keerden allen, die den
knaap daar voor de laatste maal hadden zien
liggen, terug, terwijl aan verscheidenen on
willekeurig een diepe zucht ontsnapte, als zij
dachten aan de gruwelijke wijze, waarop dit
kind, zoo jong nog, het leven had moeten
laten, onder ruwe moordenaarshanden... Dan
werd de kist met de letters A. F. H alsmede
een zwart kruis erop, in deu lijkwagen getild,
de leden van „St Barbara», allen met hun
insigne op de borst, plaatsten zich achter de
koets, en de sombere stoet zette zich lang
zaam in beweging tusschen door een onaf
zienbare volksmassa.
Geëscorteerd door de politie, ging de stoet
nu langs den Coolsingel en den Binnenweg
naar de woning der ouders van den jongen
scholier aan de Gouvernestraat 153, waar
werd halt gehouden en zulk eeD ontzettende
mc-nschenmassa zich had verzameld, dat de
politie meer dan de V»au&cu had, om
voor de lijkkoets en uë zes yo'grijtuigen, die
zich aan den VVestersingel bij "d^n stoet had
den aangesloten, baan te maken.
vader en zoon
Hier maakte Valentine een beweging, alsof zij
iets wilde zeggen, doch zij ging weer zitten zon
der den mond geopend te hebben.
U kwam dus veel ten huize van wijlen den
heer Zier? vroeg de president weder.
Ik kwam er dagelijks.
En daar ontmoette u dan zijn dochter.
Zoo dikwijls slechts mogelijks was. Bauer
lich richtte een blik op Valentine, die kleurde
van schaamte en boosheid. Rechling gaf zijn
toorn zoo luid te kennen, dat een gerechtsdienaar
hem tot stilte moest aanmanen.
Er wordt beweerd, dat u genegenheid voor
haar gevoelde, zei de president.
Oh, dat is het reclite woord niet! Ik beminde,
ik aanbad haar, het was mijn liefste wersch haar
hart en hand te winnenriep Bauerlich met
geestdrift,
Als echo op die wourden klonk van de bank
der getuigen zeer duidelijk: Schobbejak als ik u
onder mijn handen krijg, 'oreek ik u den nek.
Werd uw genegenheid beantwoord?
O, ik was niet zonder hoop, antwoordde
Bauerlich, die r.iet scheen te bemerken dat Va
lentine opsprong, alsof zij door een adder werd
gebeten.
Maar Valentine Zier had zich met den heer
Rechling verloofd.
Daar wist ik niets van, en haar gedrag te
genover mij gaf mij reden om te gelooven, dat
ze mij niet ongenegen was.
Dat is niet waarriep de beschuldigde zoo
angstig gillendals de rechters haar stem nog
niet gehoord hadden en van de bank der getuigen
klonk een echo, die veel krachtiger woorden deed
vernemen. Bauerlich haalde slechts even de
schouders op en zei half luid Arm beklagens
waardig kind.
Teeder vervolgde hij: Een liefde als de mijne
kon op den duur niet onbeantwoord blijven.dat
wist ik ook was het mij bekend, welk een goede
dochter Valentine was en haar vader wenschte
mij tot schoonzoon te hebben.
Dat is een leugen! klonk een wanhoopskreet
van Valentine's lippen; de president berispte haar
over deze storing, doch vroeg daarna welke recien
zij voor dien uitroep had.
Wordt vervolgd.
