Nummer 98 Zondag 8 December 1895. 18e Jaargang TTeWoM™. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER- Waalwijk. De Echo van het Zuiden, IVaalwijkscle cd Langslraafsche Courant, Dit Blad verschijnt W oensdag en* Zaterdaga vond. Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1, Franco per post door bet geheele rijk fl,35. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco e zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Dat zou het begin zijn van het einde van Abdul Hamids macht en heerlijkheidhij zou hebben besloten de diplomatieke relatier. met de vertegenwoordigers der mogendheden "SFTè breken, als tegen zijn nadrukkelijken wil of niettegenstaande zijn weigering, de schepen, welker toelating in den Bosporus gevraagd wordt, toch de Dardanellen pas seerden. Het zou wel het onverstandigste zijn wat de Groote Heer in de tegenwoordige omstandigheden zou kunnen doen, aangeno men, dat er tot een dergelijken hoogst ern- stigen stap eenige aanleiding zou bestaan. Op het oogenblik is het wachten van de gezanten der zes groote mogendheden op nieuwe instructien van hun regeeriogen, in verband met het ontwijkende antwoord van Abdul Hamid op het bij gemeen overleg gedane verzoek. Wel is door enkelen reeds antwoord ontvangen, doch zoolang niet allen volkomen op de hoogte zijn van de wenschen hunner regeeringen, is er geen mogelijkheid om een nieuw besluit te nemen. Daar nu de verbetering van den algemeenen toestand in Klein Azie zoowel als te Konstantinopel zelf, niet van voorbijgaanden aard is geweest, is er een zekere kalmeering gekomen de zending van een tweede vaartuig door elke der mogendheden is minder een „question bruiante" dan wel de vasthouding aan een beginsel. Zoo heeft dan ook sinds vele dagen geen samenkomst der gezanten plaats gehad, een klaar bewijs, dat de aarzeling van Abdul Hamid niet als heel ernstig wordt opgevat en dat men de kans op een vergelijk volstrekt niet onwaarschijnlijk acht. De sultan zoo meent men te Weenen zou wel geneigd zijn de toestemming tot doorvaart bij firnian te verleenen,.^oPir ülechtige verklaring, dat -hij b; deze nië:P"frMktI:voor dwang, doch heel vriendschappelijk wil voldoen aan den een parig geuiten wensch der mogendheden, zoo iets als een genadige inwilliging dus Dan 20 Mijn vader had weinige uren voor zijn dood een onderhoud, met mij, en waarschuwde mij toen ernstig, neen, hij verbood mij uitdrukkelijk, ooit de vrouw van Adolf Bauerlich te worden. Om welke reden? Die heeft hij mij niet genoemd, zeide zij open hartig en Bauerlich's gelaat klaarde onmiddel lijk op. Daar hoort u hethij heeft geen reden ge noemd zei hij tot den president. Als ik niet denken kon aan de afwisselende luimen van een zieke, zou ik moeten gelooven. Wal vroeg de president. O, ontsla mij van het antwoord. Ik moet u wijzen op den eed, dien ge hebt afgelegd, vermaande de president. DatDathet arme meisje onwaarheid heeft gesproken, maarik mag haar niet be schuldigen. Uw getuigeni sen bij het voorloopig onder zoek zijn alle reeds weifelend. Zij maken den indruk, dat ge reeds lang van de schuld der be klaagde overtuigd waart en er voor terugdeinsdet, die overtuiging uit te spreken. Bauerlich zweeg en sloeg de oogen neer, alsof hij een zwaren inwendigen strijd voerde Om welke reden waart ge in dewonir.gder familie Zier, toen de commissaris Kuhnel u daar aantrof? vroeg thans de president, blijkbaar tot iets anders overgaande. Mejuffrouw Constance had mij ontboden, omdat haar broeder plotseling gestorven was. Hoe waren de dames gestemd, toen u kwam? Vreeselijk aangedaan, zooals natuurlijk is. En vertelde men u toen iets van hetgeen met mevrouw Rechling was voorgevallen? Neen, daarvan hoorde ik eerst, toen de huis knecht kwam en vertelde, dat zijn meesteres aan vergift gestorven was en Valentine Zier als haar moordenares had genoemd. Toen viel mij in, dat juffrouw Constance mij iets had willen vertellen, maar door een blik van Valentine verhinderd was. zouden de mogendheden, liet beginsel ge handhaafd wetend en des sultans zielegroot- heid niet onbeantwoord willende laten, van den fïrman geen gebruik maken, tenminste voor 't moment niet. Dat zou inderdaad 't ideale voorbijstreveu het feit, dat een dergelijke oplossing kan worden medegedeeld als ernst zonder onmid- delijk als een belachelijke fantasieproeve te worden weersproken, is een bewijs van de effectieve verbetering van den staat van zaken in 't Oosten, in vergelijking met de toestanden van voor een paar weken. Wel wordt Philip Currie genoemd als aan gewezen om den sultan mede te deeleu, dat hij binnen drie dagen na aanzegging een definitieve beslissing moet hebben genomen ten aanzien van de zending van een tweede oorlogsschip, met mededeeling dat de hou ding der mogendheden anders een anderen vorm zal krijgen, doch van een ultimatum wordt niets gemeld. Inderdaad maakt de aandrang der gezanten, dateerend van voor vele dagen reeds, een punt van overweging uit in de samenkomsten van de ministers ten paleize. Volgens mededeelingen uit En- gelsche bron, zou er een nieuw „chassez croisez" plaats vinden in het kabinetde positie van den grootvizier, Rifaat Pacha, zou geschokt ziju en reeds zou een opvolger gereed staan zijn plaats in te nemen. In elk geval lijkt er geen gegronde reden te zijn voor het beweren, dat d-e gezanten in overeenstemming met de kabinetten ge zind zouden zijn hun eisch terug te nemen: hun recht willen zij openlijk erkeud zien, of zij er dan gebruik van willen maken is hun zaak Onder de nameu, die men hoort noemen voor den opvolger des heeren Von Köller als minister van binnenlandsche zaken, be hoort ook die van den bekendeu heer Von Lucanus, chef van het civiel kabinet des keizers en, naar men weet, door Z. M. als een soort van „uitsmijter" gebezigd, immers belast met het overbrengen van boodschappen, Waarom hebt ge daar niet van gesproken bij de vroegere verhooren Ikik weet niet ik deed mijn best om zoo weinig mogelijk te zeggen, was 't weifelende antwoord. Omdat ge niet ten nadeele van de beklaagde wildet getuigen, zei de president. Bauerlich antwoordde slechts met een diepen H zucht. Toen de huisknecht vertrokken was, hebt ge de beklaagde aangeboden haar te redden, ge waart van plan met haar te vluchten, niet waar? Een onderdrukte kreet ontsnapte aun Bauer lich's lippen. Hij scheen te wankelen en zocht steun om staande te blijven. Na een paar minuten scheen hij bekomen te zijn en zeide in den toon der wanhoop: Heeft het ongelukkig meisje dat bekend nu is alles, alles verloren! Nu is ook 't offer nutteloos, dat ik voor haar brengen wilde 1 Welk offer - Ondanks mijn eed wilde ik een gunstig ge tuigenis voor haar afleggen, antwoordde hij op doffen toon. Zoodra ik den dood van mevrouw Rechling vernam, wist ik ook dadelijk dat Valentine haar het vergift had toegediend. Hoe wist ge dat? Allereerst door cene ingeving en dan be merkte ik het ook aan haar geheel wezen. Onder haar koel uiterlijk verbergt Valentine een harts tochtelijke inborst. De beschuldiging die mevrouw Rechling haar in het gelaat slingerde, had haar hevig vertoornd en ongelukkigerwijze kwam haar het fleschje atropine, dat zij als loiletmid- del bezigde, te rechter tijd of liever te kwader ure in handen. Wat weet ge daarvan? vroeg de president, die slechts met moeite zijn levendige belangstelling verborg. Zij bewaarde het altijd in haar brieventasch, waaruit zij het bewijs van den juwelier te voor schijn haalde om het aan mevrouw Rechling toe te werpen. Zij hield het in haar hand verborgen eri na de flesch ontkurkt te hebben, goot zij het vergift er in en schonk toen voor baar gewezen meesteres een half glas in, dat zij met water verder aanvulde. Zij vertrapte daarna het fleschje en spoelde de scherven onder de waterleiding weg. Hoe weet ge dat alles die niet langer welgevallige miuisters hun ontslag moeten aankondigen of door krenkende vragen nopen het te nemen. Hij wordt voor nog krasser reactionnair dan Von Köller gehouden, en de benoeming van dit werk tuig tot minister zou, onder de tegenwoor dige omstandigheden en na 's keizers rede voering te Breslau, als een kaakslag voor het parlementarisme zijn. Menelik heeft in het kamp van Boromeda een vergadering gehouden van hoofden uit Aethiopië. Hij heeft verklaard, dat hij niet zou aanvallen, wanneer Italië de grens van 1889 respecteerdehij zou zich gelukkig achten, wanneer hij met Italië in een goede verstandhouding kon leven, maar hij hand haaft zijn recht om zijn rijk volkomen onaf hankelijk te besturen. De hoofden hebben hem trouw gezworen. Het kamp telde 175000 man, die te Boromeda zullen overwinteren. Het Handelsblad van Antwerpen meldt: „Sede, t lang bemerkte men op den trein, die met de Engelsche post ten 5 ure 35 's morgens uit Brussel naar Ostende vertrekt, diefstallen van gechargeerde brieven. Alle pogingen om de dieven te ontdekken, bleven vruchteloos. Niettemin wogen er zware ver moedens op eenen besteller, Naniot genaamd, woonachtig te Schaerbeek. „Den 28 November laatstleden miste men alweer vijf postaal orders. De lijst der ont vreemde waarden werd aan de politie en aan de wisselagenten bekend gemaakt. Dit leidde tot goeden uitslag, want Zondag ontving de wisselagent Z. het bezoek van gezegden Na niot, die bij hem een of meer der ontvreemde stukken te koop kwam aanbieden. M. Z. zocht tijd te winnen, en verwittigde de politie, die Naniot aanhield. Zij heeft het mij zelf bekend. Valentine liet een luiden kreet hooren- en sprong op. De president gebood haar te zwijgen tot haar beurt van spreken gekomen zou zijn en verzocht Bauerlich voort te gaan. Toen ik haar ter zijde nam, haar ronduit schuldig noemde en onder haar aandacht bracht, dat alleen een spoedige vlucht hnar kon redden, toen ik aanbood mijn eer, mijn leven, mijn ver mogen alle9 voor haar op het spel te zetten toen viel zij mij ie voet en bekende mij dat zij onder den indruk van het oogenblik zekeren innerlijken aandrang niet had kunnen weerstaan. Doch zij weigerde met u te vluchten Zij heelt niet geweigerd. Zij was wel be reid om te vluchten, maar wij hadden niet op de vlugheid der politie gerekend. De komst van den commissaris Kulinel verraste ons. Toch gaf ik de hoop nog niet op, ik bood mijn rijtuig aan om Valentine naar het gerechtsgebouw te voeren in de hoop nog gelegenheid voor onze vlucht te vinden, helaas te vergeefs. Half waanzinnig door droefheid en toorn moest ik haar achter de ker kermuren zien verdwijnen. Niets bleef mij over dan mij het lot der arme verlaten tante aan te trekken. Heeft zij u niet gezegd, dat zij de flesschen verwisseld had Neen, in haar opgewondenheid heeft zij het vergeten of misschien is het mijn aandacht ont snapt, het noodloi heeft het zoo gewild I Had ik geweten waar de flesch was, dan had ik die kunnen wegruimen, en alles zou andersgeloopen zijn. Maar ongelukkigerwijze moest ik juist nog medewerken tot de noodlottige ontdekking, die de commissaris deed. Bauerlich zweeg en keek somber voor zich. Beklaagde, wat hebt ge tegen deze getuigenis in te brengen vroeg de president. Dat alles, alles gelogen is, riep zij uit. Niets is waar van alles wat hij gezegd heeft, dan alleendat hij mij heeft willen overhalen om met hem te vluchten. Toen ik dit weigerde, dreigde hij mij met ondergang en die bedreiging heeft hij nu uitgevoerd. Een medelijdend schouderophalen was Bauer lich's eenig antwoord. De indruk, dien deze onthullingen èn op het publiek èn öp de rechters gemaakt hadden, was zoo machtig, dat een paar minuten verliepen voor „De aangehoudene loochent. Men heeft huiszoeking in zijne woning gedaan, doch men zoekt verder, daar hij ongetwijfeld mede plichtigen heeft. De diefstallen bedragen meer dan 100000 fr« De commissie van onderzoek, voor welke de admiraal Gervais verschenen is, heeft dezen niet schuldig verklaard; de oorzaak van het stranden der schepen is te wijten aan de gebrekkige zeekaarten. Het vorige jaar heeft het parlement de gelden geweigerd, om ze te verbeteren en bij te werken. Een officier van gezondheid, die een soldaat, welke klaagde over inwendige pijn, zonder onderzoek weggezonden had, is tot 60 dagen arrest veroordeeld, daar de man den zelfden dag stierf: het onderzoek bewees, dat hij een schedelbreuk had. De Engelsche kapitein James heeft be rekend, dat een oorlog tusschen Frankrijk en Duitschland ongeveer 19 millioen gulden per dag kosten zou. Duitsche officieren achten dat bedrag niet te hoog gesteld. In den sneltrein van Nancy naar Parijs is Woensdagnacht een moordaanslag geschied. Een inspecteur van fabricage bij de Lyonsche spoorwegmaatschappij bevond zich alleen in een eerste klasse-coupé, toen op het laatste oogenblik voor het vertrek van Nancy, een persoon binnendrong, met blauwe kiel en pet en klompen aan. De inspecteur, Freulon dacht dat de manom nog juist mee te kunnen, maar in de wagen was gesprongen en toen deze, na het licht te hebben getem perd, veinsde te slapen, dutte ook hij in. Maar niet rer van Parijs werd hij wakker door een hevigen slag op het hoofd, hem met een der waterstoven toegebracht en zag hij zijn reiscompagnon, die hem de knie op de borst had gezet en hem trachtte te worgen, „Stom meling», riep hij, „ik ben maar een eenvou dig beambte; er valt niets van mij te halen." dat de president bevel gaf om de laatste getuige binnen te leiden, wier verklaringen thans van weinig belang meer konden zijn. Toen Constance Zier nu in een waarlijk beklagenswaardigen toe stand in de gerechtszaal verscheen, deed een der rechters het voorstel deze getuige buiten verhoor te laten. Daar kwam de verdediger echter met nadruk tegen op. Hij klemt zich aan een stroohalra vast, hoorde men hier en daar halfluid zeggen. Eerst na herhaald toespreken van den president gelukte het, de oude juffer te bewegen om de gestelde vragen te beantwoorden. Zij 9loeg daarbij echter telkens angstig het oog op Valentine en dan weer nog veel angstiger op Bauerlich, die op den grootst mogelijken afstand van Rechling op de getuigenbank had plaat9 genomen. Uit haar onzekere, ontwijkende antwoorden viel ge makkelijk op te maken, dat ook zij aan de 9chuld van haar nicht geloofde, maar dit niet wilde erkennen. Overigens wa9 zij er op bedacht niets te zeggen dan de waarheid. Vol medelijden voor de oude beklagenswaardige dame, wilde de president het verhoor sluiten; doch toen verzocht Lageman verlof om nog eenige vragen tot deze getuigen te richten en zeide toen alsof hij gezellig met haar praatteBezorgde u de in'koopen voor de huishouding, mejuffrouw Zier? Constance zeide Ja, mijnheer. Bij wien kocht u dan den cognac Op het etiket aer flesschen staat de fabrikant wel ver meld, maar die woont niet te Berlijn. U heeft ze dus zeker in een winkel gekocht vroeg La geman, terwijl hij naar de flesschen op tafel wees. Constance zweeg en werd zeer verlegen. Ik verzoek u den verdediger antwoord te geven, vermaande de president. Zij wrong de handen en keek naar Bauerlich. Waar hadt ge den cognac vandaan? vroeg de president, die haar omkijken bemerkt haa. Gij hebt een eed afgelegd. O, God! die eeddie eed kermde de oude dame, terwijl ze nog naar een uitvlucht zocht. Ik weet het niet. Weet ge het niet? Hadt ge den cognac dan niet gekocht Neen ik haar blikken zochten Bauer lich weder. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1895 | | pagina 1