Nummer 54. Zondag 19 Juli 1896. 19e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. De Bankiersvrouw. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. UITGEVER: Waalwijk. Woalwijbschc en Langstralsthf Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,2 5. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advebtentiën 1 7 regels f 0,60daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steineb, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Visconti-Venosta, die Donderdagmorgen te Rome is aangekomen om mondeliug te bevestigen wat hij Di Rudini reeds per tele graaf gemeld had (zijn bereidwilligheid om de portefeuille van buitenlandsche zaken te aan vaarden in opvolging van den hertog De Sermoneta) is wel de meest besproken man van Europa in de beide laatste etmalen. Met Sermoneta's uittreding kreeg de kabinetscri sis onmiddellijk een gansch ander karakter van een zuiver Iialiaansche aangelegenheid werd zij een evenement van Europeesche beteekenis en 't is dus waarlijk geen wonder, dat hij, die de nalatenschap van den hertog aanvaardt, bekeken en besproken wordt als c^e man van den dag. Indien Visconti Venosta i zich niet in zijn volle kracht had terugge trokken uit het politieke en publieke leven, indien hij niet was een onbekend element voor de jongeren er zou geen reden zijn hem zoo nauwlettend op den tand te voelen. Twintig jaren tellen in de wereldgeschiedenis en al doet zulk een periode een politicus van de beteekenis van Visconti niet vergeten de herinneringen aan zijn persoon verflauwen toch allengs. Zoo is men thaus aan 't oprakelen gegaan van de meest opvallen-Ie, de meest interessante voorvallen uit 's ministers verleden alles met het doel om zich een goed beeld te vormen van zijn persoon en zijn streven. 'tWas noodig dat men Visconti's verleden in zijn geheel nam de eerste levensperiode van dezen diplomaat en politicus was wel in staat te Berlijn en te Weenen ontstemdheid te wekken, te Parijs aanleiding te geven tot hooggespannen verwachtingen, doch de laatste jaren van zijn politiek beleid zagen hem als een practisch man Frankrijk was geslagen, Duitschland had gezegevierd en Visconti achtte de samenwerking met den overwinnaar verre weg te verkiezen boven de vriendschap van den overwonnene! (15 November 1874 heette 't onder zijn beleid als minister van buitenlandsche zaken, in de troonrede, dat 46 Zwijg, viel Clameran hem in de rede. Weet hij, of weet hij niet, dat Valentine de vrouw van den bankier is. Dat beteekent alle9. Als hij het weet, hebben we niets te doen dan te vluchten. Weet hij het niet, dan is nog niets verloren. Hoe kunnen wij dat weten Eenvoudig, door het te gaan vragen. Raoul maakte een verbaasde beweging. Dat is goed, zei hij, maar gevaarlijk. Het zou nog gevaarlijker zijn, kalm af te wachten en op een eenvoudig vermoeden vluchten, zou belachelijk zijn. En wie zal hem opzoeken Ik. O, zei Raoul, gij, gijDe stoutmoedigheid van Clameran verbaasde hem, en ik Ge zult mij het genoegen doen, hier te blij ven. Bij het minste gevaar zal ik u een telegram zenden en maakt ge u uit de voeten Zij waren voor het hek van Raouls woning gekomen. Dat is das afgesproken, zei Clameran. Gij blijft hier. Maar pas op, zoolang al9 ik weg ben, moet ge u voorbeeldig gedragen. Trek partij voor mij, maar geen domheden. Vraag geen geld. Nu, adieu, morgen avond zal ik in Oloron zijn en dien Claraaran gezien hebben. XVIII. Nadat Gaston de Clameran Valentine verlaten had, was hij er slechts met veel gevaar en groote moeite in geslaagd, te ontvluchten. Zonder de ondervinding en de toewijding van zijn gids, den ouden Menoul, had hij zich nooit kunnen in schepen. Daar hij de sieraden zijner moeder aan Valen tine achtergelaten had, bestond zijn geheele be zitting uit 920 francs, en daarmee kan een arme vluchteling, die zoo even twee mannen gedood heeft, zijn overtocht niet betalen. Maar Menoul wist er als oud matroos wel een middeltje op. het nieuw gesloten traktaat met beide landen kon gelden als een garantie voor den vrede) doch hij wist Frankrijk elke vernedering door het woord en door de daad te besparen en daarin slaagden Depretis en Crispi na hem niet altijd. Het streven van Visconti, als opvolger van Di Sermoneta, zal zijn het bestaande te handhaven zonder daardoor aanstoot te geven aan anderen niet alleen, doch onder culti veering van vriendschappelijke betrekkingen met die buitengeslotenen. Visconti Venosta zal wel niet behooren tot die beklagenswaardigen, wier grootste „verdienste" is dat zij geen vijanden hebben doch een man van wien zijn vijanden zoo weinig M>pbtds weten te zeggen als de oppo- sitiepe Italië, moet wel een man van beteeke is zijn alleen de Riforma, Crispi's lijforgaan, brengt in herinnering zijn houding in den strijd voor Italie's eenheid in 1870. 't Was in gezelschap van den premier Minghetti en Visconti als minister van bui tenlandsche zaken, dat Victor Emanuel in 1874 te Berlijn een bezoek bracht aan keizer Wiihelm I en 't was bij deze gelegenheid dat de Italiaansche koning tot zijn gastheer zeide, wijzende op zijn (Emanuel's) ministers: Zonder deze beide heeren zou ik Uwe majes teit in 1870 den oorlog verklaard hebben Toen ook werden de grondslagen gelegd voor het latere samengaan der drie rijken. Het nieuwe bewind, dat acht leden der kamer telt bij drie leden van den senaat, zal eerst Dinsdag z ch aan het parlement presenteeren; er moest nog te veel be sproken en geregeld worden om nu reeds met een volledig programma voor den dag te komen. Zoo is generaal Pelloux, de nieuwe minister van oorlog, Donderdag langen tijd in con ferentie geweest met Luzzatti, Colombo's opvolger als minister der schatkist, eu over eengekomen is, dat Luzzatti zal zorgen, dat de twaalf millioen surplus van het oorlogs budget er komen, deels door bezuinigingen, Terwijl Gaston in een boerderij verborgen bleef, begaf de oude man zich naar de matrozen her berg, waar hij vernam, dat er een Amerikaansche driemaster op de reede lag, waarvan de comman dant, de heer Warht, een zeeman zonder voor oordeel, zich er een genoegen uit zou maken een schuilplaats aan een jongeling te verleenen, zonder naar diens vroeger leven te vragen. Nadat Menoul het schip bezocht en met den kapitein een glaasje rum gedronken had, ging hij naar Gaston en sprakAls het mij te doen 9lond, zou ik dadelijk toehappen, maar u Wat u aanstaat, zal mij ook bevallen. Ja maar, weet u, ge zult hard moeten wer ken, ge zult raatroos zijn. En, om oprecht te zijn het schip maakt nu juist geeu aangenamen indruk op mij. Er valt niet te kiezen, antwoordde Gaston, laat ons gaan. Menoul had zich niet vergist. Nadat Gaston zich achtenveertig uren aan boord van de ,Tom- Jones" bevond, was hij overtuigd, dat het toeval hem te raidden eener merkwaardige verzameling schurken van de grofste soort gevoerd had De equipage, aie zoowat overal aangenomen was, leek een staalkaart van boosdoeners uit alle landen. Maar wat konden hem die raenschen schelen, met welke hij slechts weinige maanden behoefde door te brengen 1 Zijn lichaam alleen werd door het schip vervoerd, zijn vrije geest ru9tte nog in de schaduw van het park de la Verberie, aan de zijde van zijn beminae Valentine. Wat moest er van haar worden, nu hij haar niet meer troosten en verdedigen kon Gelukkig had hij niet veel tijd tot nadenken, want het aanleeren van het ruwe matrozenwerk vereischte al zijne krachtsinspanning en dut was zijn redding. De lichamelijke vermoeienis kal meerde hem en onthief hem van zedelijke smarten. Als het hem in de vrije uren toegestaan werd te rusten, sliep hij in zijn kooi weldra in. Als hij er soms toe kwam, over de toekomst na te denken, dan was het des nachts als hij de wacht had en het weer zoo mooi was, dat hii de zeilen met rust kon laten. Hij had gezworen binnen drie jaar terug te komen en dan rijk genoeg te zijn, om aan de eischen van mevrouw de la Ver berie te voldoen. Zou hij die belofte kunnen nakomen. Al heeft het verlangen vleugels, de deels door belasting hervorming, welke, naar des ministers mededeelingen, niet al te zwaar op den belastingplichtige zullen drukken. Sermoneta is niet tot aftreding gedwongen; hij meende, dat zijn heengaan de oplossing der crisis gemakkelijker zou maken en hij ging, kort nadat Di! Rudini besloten had Colombo te offeren aan Pelloux, wiens eischen niet overeen te brengen waren met Colombo s zuinigheid. Sermoneta's bereidwilligheid is voor een deel ook het uitvloeisel van zijn persoonlijk verlangen naar rust en kalmte: de hertog is een rijk man, die zijn lires niet behoeft na te tellen en de voortdurende aan vallen der oppositie verdroten hem een verschijnsel, dat niet alleen staat in de ge schiedenis der laatste jaren. Wat den nieuwen bewindvoerders wacht van de zijde der oppositie is nog niet met zekerheid te zeggen: gedurende de vacantie is hun leven veilig, doch de oppositie van links zal wel weer met nieuwe kracht optreden, vereeuigd en versterkt door weifelende ele menten. Cavalloti's berouwvolle terugkeer tot zijn vroegere vrienden is juist te rechter tijd gekomen 1 Een bepaald verlies van stemmen zal de nieuwe formatie wel niet hebben: wat er links verloren wordt, komt er rechts weer bij Nadat Spanje's minister president in den loop der beraadslagingen over het adres van antwoord op de troonrede gezegd had, dat 't het vaste plan der regeering was om, 'tzij voor of 'tzij na de pacificatie van Cuba po litieke en economische hervormingen in te voeren, werd het adres van antwoord door de kamer aangenomen met 203 tegen 77 stemmen. In verband met de voorlezing in't Turksch van des sultans decreet, ter samenroeping van den Landdag van Kreta en van den ge- wapenden aanval van een Turksch oorlogschip op christenen, waarbij er van deze laatsten negen gedood werden, zullen de gezanten te werkelijkheid kruipt langzaam over de aarde. Na alles wat hij om zich heen hoorde en zag, was hij niet op den goeden weg, dat fortuin te ▼inden. Het schip zette misschien koers naar Valpa raiso, maar om er te komen, nam het stellig den langsten weg. Kapitein Warth had zich voorgenomen de golf van Guinea te bezoeken. Lachend vertelde hij, dat een zwarte prins, die eeu vriend van hem was, hem in de buurt van Badagri opwachtte, om hem, in ruil voor eenige kruiken rum en een honderdtal slechte geweren, een geheele lading ebbenhout te geven. Om de waarheid te zeggen, diende Gaston de Claraaran, als nieuweling op zoo een soort van schip, als het vrije Amerika in dien tijd ieder jaar bij honderden uitrustte voorden slavenhandel. Die ontdekking vervulde Gaston met woede, maar hij was verstandig genoeg, zijn indrukken te verbergen. Al zijn welsprekendheid zou niet in staat zijn, den kapitein Warth er toe te be wegen, van dien winstgevenden handel af te zien. De equipage had voor Gaston slechts een matig ontzag, doordat de geschiedenis in het koffiehuis door Menoul gedaan, uitgelekt was. Indien hij dus zijn meening zou uitspreken, zou hij zich onnoodig een moeielijke positie bezorgen Hij zweeg dus en nam zien voor te ontsnappen, zoo dra eeu goede gelegenheid zich aanbood. Het ongeluk was, dat die gelegenheid zooals gewoonlijk, als er met ongeduld naar verlangd wordt, achterwege bleef. Na drie maanden kon kapitein Warth niet meer zonder Gaston klaar komen. Daar hij in hem een bijzonder ontwikkeld man had ontdekt, schonk hij hem zijn geheel vertrouwen. Hij liet hem aan zijn tafel eten en had er genoegen in met hem te spreken. Toen dan ook de tweede kapi tein op het schip stierf, werd Gaston in zijne plaats gekozen. In die betrekking deed hij achtereenvolgens twee reizen naar de golf van Guinea. Hij hielp tweemaal vijftienhonderd negers opnemen, hen gedurende een reis van tweeduizend mijlen be waken, om ze eindelijk heimelijk op de kusten van Brazilië aan land te zetten. Drie jaar, nadat Gaston zich te Marseille inge scheept had, lag de ,Tom-Jone9" eindelijk in Konstantinopel zich waarschijnlijk opnieuw tot de Porte wenden 't een is in strijd met het verdrag van Halepa, 't ander strookt niet met den wapenstilstand. Volgens een depêche uit Cuba heeft de boot „Antonio Lopez" een vrijbuitersbark bemachtigd en de bemanning gevangen ge nomen. Een ander: depêche meldt, dat de opstandelingen door het leggen van eeu electrische geleiding een spoortrein bij Ma- tanzas in de lucht hebben laten vliegen. Daarbij werden zes personen gedood en achttien gewond; verscheidene wagens wer den verbrijzeld. In het dorpje Woluwe St. Pierre, bij Brussel, even buiten de stad staat jen eenzaam land huis, bekend als Het verloren kasteel, en sedert jaren bewoond door zekeren Royers, boek houder bij een groot handelshuis te Brussel, en zijn vijftigjarige vrouw. De menschen hielden geen meid en woonden het geheele jaar buiten. Woensdagavond tegen half negen kwam Royers als gewoonlijk uit de stad terug. Hij zag zijn vrouw nergens en zocht een tijd te vergeefs; maar werd eindelijk door het hondje van zijn echtgenoote op het denkbeeld ge bracht in den tuin te gaan kijken. Den hond volgende, zag hij opeens twee voeten onder het struikgewas uitsteken, en dichter bij komende vond hij daar het lijk van zijn vrouw, onder de struiken verstopt. De on gelukkige bleek geworgd te zijn. Hij ging zijn naaste buren roepen, en toen hij met deze het huis weer binnen was ge treden, bleek dat overal sporen van plunde ring te zien waren; maar daar het echtpaar altijd weinig geld in huis had, was het bedrag niet aanzienlijk. De moord moet gepleegd zijn tusschen Rio Janeiro voor anker en kon Gaston van ka pitein Warth scheiden, die toch een goed man was en die zich nooit aan den slavenhandel had overgegeven, als het niet voor zijn eenig kind, de kleine Mary ware geweest, welke hij een grooten bruidschat wilde bezorgen. Die reizen waren zeer voordeelig voor Gaston geweest, hij had ongeveer 12,000 gewonnen toen hij in Brazilië aankwam. Toch was hij niet meer de edele, fiere en oprechte Gaston, die tot in het diepst zijner ziel Valentine de la Verberie had bemind. Te vergeefs ontkent men zich den scha delijken invloed, dien sommige omstandigheden op ons hebben. Er bestaat omgang, die lang zamerhand de beste en edelste karakters bederft. Evenals de wind, de zee en de zon zijn huid eerst gebruind en vervolgens verhard hadden, had het gezelschap en de gesprekken van zijn makkers zijn edele gevoelens vernietigd. Hij dacht nog wel aan Valentine en begeerde haar nog altijd, doch zijne liefde was veel ver minderd. Ondertusschen waren de door hem bepaalde driejaren verloopen. Misschien had Valentine op hem gewacht en, voor dat hij iets ondernam, schreef hij aan een zijner vrienden te Beaucaire wonende, dien hij volkomen vertrouwde. Hij ver langde naar bericht van zijn land, zijn familie en zijn vrienden. Gaston schreef ook aan zijn vader, aan wien hij bij iedere gelegenheid brieven had cezonden. Het jaar daarop kreeg hij pas antwoord van zijn vriend, waarin deze hem meldde, dat zijn vader dood was, zijn broer Louis het land had verlaten, dat Valentine getrouwd was en hij, Gaston, als moordena r tot eenige jaren gevangenisstraf ver oordeeld was. Deze brief verpletterde hem. Hij was dus alleen op de wereld, zonder va derland, door dat vonnis onteerd; nu Valentine getrouwd was, had zijn leven geen doel meer. Hij nam zich voor, niets en niemand meer te vertrouwen, nn Valentine hem ook vergeten en verloochend hadnu haar de kracht ontbro ken had, haar eed te houden, evenals het geduld op hem te wachten. Het berouwde hem de Tom Jones verlaten te hebben. Ja, hij miste nn het schip vol avonturen en opwinding, de gevaren en overwinningen van die stoutmoedige zeelieden. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1896 | | pagina 1