mm er 55.
Donderdag 23 Juli 1896.
19 Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
De Bankiersvrouw.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
UITGEVER:
Waalwijk.
I*';.!
De Eeho van het Zuidea
Wulf yksehe ra Langstraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woênsdag en Zaterdagavond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk fl,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentien 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De christelijke afgevaardigden ter nationale
vergadering van Kreta, zouden zich, volgens
de mededeelingen van Zaterdagavond, bereid
hebben verklaard opnieuw zitting te nemen in
den Landdag, in deze geheel conform aan
het verlangen der mogendheden, welker gunst
en genegenheid de volkvertegenwoordigers
in questie niet gaarne zouden verspelen. Dat
de aldus van hun doorzicht blijk gevenden 't
noodig en nuttig hebben geoordeeld nogmaals
nadrukkelijk te betoogen wat zij eischen en ver
langen, kan wellicht wat lastig zijn voor der
civielen gouverneur George Berowitsch, 't is
hun niet euvel te duiden,dat zij deaanhoudings-
taktiek volgen. De vraag is 't evenwel of reeds
ter kennis is gekomen van de christelijke af
gevaardigden het verlangen der mogendheden
dat zij (de afgevaardigden) zoowel als de epi-
trop.ie, vrede zullen nemen met wat dc sultan
hun wil toestaan, zonder in één enkel opzicht
buiten het verdrag van Haltpa te gaan.
Indien de mededeeling van een optreden in
dezen zin iuist is, zouden de mogendheden
d<'; concessién ten behoeve van de Kreten
zers verkort hebben toen vóór nog geen twee
weken de opstandelingen in Phyre werden
aaugenaamd tot kalmte en hun afgevaardig
den opgeroepen ter vervulling van hun plich
ten, geschiedde dit onder toezegging van een
aantal concessiën buiten het verdrag van Ha-
lepa. Is er in deze stemming ten gunste van
de ICretensers nu eenige wijziging gekomen
heeft bien ingezien, dat de sultan niet verder
kn:\ gaan dan hij deedis men tot de over
tuiging gekomen, dat de Kretensers te veel
eischen of wil men aan de beweging een eind
maken tot eiken prijs Ziedaar enkele vragen,
waarop het moeielijk valt een antwoord te ge
ven. In elk geval schijnt 't de bedoeling der
gezanten in Turkije's hoofdstad te zijn, op te
komen voor wat zij meenen dat het recht der
Kretensers is, evengoed als zij buitensporige
eischen bestrijden.
Zij hebben zich door middel van hun dra-
4S'
Maar Gaston was er de man niet naar om
spoedig de moed te verliezen.
Ik zal geld zien te verdienen, riep hij met
vuur en woede uit, het geld tenminste bedriegt
nooit hier op aarde.
Hij begon iederen morgen met nieuwen moed
te werken, door eene buitengewone ambitie aan
gespoord.
Alle middelen tot rijk worden, die het keizer
rijk Brazilië den avonturier aanbiedt, werden
door Gaston de Clameran aangewend.
Achtereenvolgens speculeerde hij in huiden,
exploiteerde een mijn en begon ontginningen.
Vijfmaal ging hij rijk te bed en stond geruïneerd
op, vijfmaal begon hij geduldig opnieuw.
Eindelijk, na jaren arbeid, bezat hij ongeveer
een millioen en bovendien nog uitgebreide on
roerende goederen.
Hij had zich voorgenomen, Brazilië nooit te
verlaten, zijn leven in Rio te eindigen, maar hij
had niet aan de liefde voor den geboortegrond
gedacht, die nooit in het hart van eenen Fransch-
man uitdooft. Toen hij eenmaal rijk was, wilde
hij in Frankrijk sterven.
Gaston deed dus de noodige stappen om zeker
heid te hebben, dat hij bij zijn terugkomst niet
gevangen genomen zou kunnen worden, maakte
al zijn bezittingen tot geld, wat overbleef ver
trouwde hij een correspondent toe en scheepte
zich in.
Het was drie en twintig jaar en vier maanden
geleden dat hij gevlucht was, toen hij in de
maand Januari de kade van Bordeaux betrad.
Hij was als jonge man, het hart met de stoutste
plannen vervuld, vertrokken en keerde terug met
grijze haren, zonder eenige hoop.
Ook zijn gezondheid leed veel tengevolge van
den klimaatsovergang. En gewrichts rheumatiek
overviel hem en eerst na eenige maanden geleden
te hebben, was het hem mogelijk de badplaats
te bezoeken, die hem volgens zijn doktoren,
volkomen zou doen herstellen. Toen hij genezen
gomans gewend tot sultan Abdul Hamid en
nadrukkelijk is als eisch gesteld de staking
van elke militaire actie op Kreta, alsmede de
vervanging van den militairen gouverneur
Abdullah Pacha, terwijl tegelijkertijd bij de
Grieksche regeering aangedrongen werd op
aansluiting van den consulgeneraal van dat
rijk te Kanea, bij de overige consuls.
Aanbevolen is den sultan Abdullah pacha
terug te roepen en wel op grond van den in-
férieuren rang tegenover hem ingenomen door
Berovitch. Abdullah pacha, zoo heet 't verder
maakt de positie van Berovitch onhoudbaar:
elk besluit, elk bevel van dezen laatste kan
Abdullah pacha op grond van zijn maar
schalksrang vernietigen hij is de eigentlijke
machthebber, terwijl Berovitch naast of onder
zich moest hebben een lager in rang.
Eu Abdullah pacha schijnt gezind zijn
zondenregister vol te maken: hij zelf moet
zich aan 't hoofd der troepen hebben gesteld,
die zich toegang trachtten te verschaffen tot
Apakorona en zou dus in eigen persoon den
wapenstilstand verbroken hebben. Berovitch,
zich sterk wetend met de mogendheden als
rugsteun, heeft het nu zelf gewaagd de voor
schriften van den Koran te overtreden hij
als christen heeft beëindiging der vijande
lijkheden bevolen aan de troepen, terwijl hij
toch zeer goed weet, dat een christen niet
het bevel kan voeren over muzelmannen
onder de wapenen.
Dat loopt uit op een geweldig conflict
tusschen het militaire en het civiele gezag
of wel tusschen de grondbeginselen van den
Islam en de eischen van het eiland tot in
voering van een meer onafhankelijk bewind.
Het optreden der Turksche troepen in het
district Apocorona is inderdaad in flagranten
strijd met het gegeven woord tot staking van
elke vijandelijkheid. Onder het granaatvuur
der vloot rukten de soldaten het land in, doch
toen in den middag de opstandelingen hulp
en versterking kregen, slaagden dezen er in
den inval te keeren. De troepen hadden 50
dooden en gewonden, terwijl twee dorpen
en een kerk verbrand werden.
was, gevoelde hij dat de ledigheid schadelijk
voor hem was.
Daar hij door de pracht der Pyreneën en door
het schitterende dal van Aspe zeer verheugd was,
besloot hij daar te blijven wonen.
Er was juist dicht bij Oloron aan de oevers
van de Gave een fabriek te koop, welke hij
kocht, met het doel, om dc enorme hoeveelheden
hout daar aanwezig, die door gebrek aan ver
voermiddelen weinig waarde hadden, nuttig te
kunnen aanwenden.
Hij was er reeds sedert eeuige weken, toen
zijn bediende des avonds met een kaartje binnen
kwam van een vreemde, die Gaston wenschte te
spreken.
Hij nam het aan en lasLouis de Clameran
Sedert jaren was Gaston niet zoo ontroerd
geweest. Het bloed steeg hem naar het hoofd, hij
beefde als een riet dat door den wind bewogen
wordt.
Al zijn gevoelens ontwaakten. Duizend ge
dachten, te verward om iets te bepalen, kwamen
hem alle gelijk voor den geest even als de woor
den op zijn lippen verstomden.
Mijn broeder, riep hij eindelijk uit, mijn
broeder! En zijn verwonderden bediende alleen
latend, liep hij de trappen af.
Midden in het portaal stond een man; Louis
de Clameran.
Gaston wierp zich in zijne armen en, nadat
hij hem aan zijn borst gedrukt had, nam hij hem
mede naar het salon.
Daar gingen zij te samen zitten. Hij nam Louis
beidei handen in de zijne en zei zeer luid, om
zichzelf beter te verstaan en zich van de werke
lijkheid te overtuigen
Ge zijt het, gij mijn beminde Louis, mijn
broeder, gij zijt het.
Een moeder, die haar zoon wederziet, een sol
daat, die na een bloedige veldslag nog ongedeerd
terugkeert, kon geen grootere vreugde aan den
dag leggen dan hij.
Gaston, de man, wiens leven een voortdurende
storm geweest was, kon zich niet beheerschen.
llij, de avonturier, de tweede kapitein onder
Warih, de goudzoeker van Villa Rica, weende
en lachte te gelijk.
Ik had u wel herkend, zei hij tot Louis.
Ja, ik had u zeker herkend. De uitdrukking
vau uw gezicht is niet veranderd, ge hebt nog
Nu de aanneming der portefeuille van bui-
tenlandsche zaken door Visconti Venosta een
feit is t schijnt dat hij precies wilde weten
wat hij, in verband met enkele quaesties,
doen kon) begint men te gissen wat er in de
ministerieele verklaring ter algemeenekennis
zal worden gebracht. Heden zal de minister
raad daarover beraadslagen en dan zal Di
Rudini wellicht een votum uitlokken naar
aanleiding van een interpellatie van de zijde
der Crispianen, waarna de kamer zal worden
uitgenoodigd de wetsvoorstellen voor Sicilië
nog vóór de vacantie af te handelen
De beraadslagingen over het Oostennjksch
Hongaarsche vergelijk zijn Vrijdag 1.1. ge
ëindigd. De commissarissen zijn 't over alle
quaesties eens geworden, behalve over de
quote, die elke staat in de gemeenschappelijke
uitgaven zal te betalen hebben. In 't najaar
zullen de besprekingen hierover hervat wor
den.
Te Seilham, bij Toulouse, is in de kerk
een moordaanslag gepleegd op den 83jarigen
pastoor der parochie. De priester was juist
na de mis naar de sacristie gegaan, toen een
85jarig man op hem toeliep en hem een
pistool voorhield. De aangevallene wist het
wapen af te wenden, zoodat het schot in de
lucht afging; maar toen sloeg de man hem
met de kolf van de revolver op het hoofd
en bracht hem een wond toe, welke voor
iemand van zoo hoogen leeftijd niet onbe
denkelijk is.
De grijze moordenaar werd onverwijld ge
vat. Hij pleegde den aanslag als wraak,
omdat de priester geweigerd had hem 1000
francs te geven.
Het vermogen, door baron Hirsch na
gelaten, moet ongeveer 75 millioen gulden
bedragen. Men spreekt van een geheimzin-
ii i
denzelfden blik, denzelfden glimlach van vroeger.
Louis glimlachte werkelijk, zooals hij in dien
bewusten nacht geglimlacht had, toen zijn val
van het paard Gaston aan zijn vervolgers over
leverde.
Ja, hij glimlachte nu en zag er gelukkig en
verheugd uit.
Al zijn moed, zijn wil, het besef der noodza
kelijkheid, hadden hem zich zoo doen vertoonen.
Een angst, die een man de haren kan doen
vergrijzen, had hem overvallen toen hij aan
Gastons deur gescheld had. Hij klappertandde
van angst, toen hij tot den knecht gezegd had
Breng dit kaartje aan uw heer.
En terwij hij de terugkomst van den bediende
afwachtte, wat hem een eeuw scheen, had hij
zichzelf afgevraagd:
Zou nij het zijn, en zoo ja, zou hij dan iets
vermoeden?
Zoo groot was zijn vrees geweest, dat hij, toen
hij Gaston zoo vlug de trap zag afkomen, er éën
oogenblik over had gedacht te vluchten.
Dat Louis geen woord gesproken had en zoo
verwonderd was blijven staan, kwam omdat hij
zich afvroeghoe Gaston zoo verheugd was.
Toen hij echter zag, dat Gaston dezelfde ge
bleven was, de lichtgeloovige en goedhartige van
vroeger, toen Louis zag dat zijn broer geen
achterdocht koesterde, stelde hij zich gerust en
glimlachte.
Eindelijk, zeide Gaston, zal ik dan niet
meer alleen op de wereld zijn, ik zal iemand
hebben, dien ik beminnen kan, iemand die van
mij zal houden.
Op eens brak hij zijn rede af en vroeg
Zijt ge getrouwd
Neen.
Hoe jammer. Ik had u als de man van een
goede vrouw willen terugzien, als vader van
lieve en mooie kinderen. Hoe had ik voor die
kleine wereld dadelijk mijn hart opengesteld.
Uw familie zou de mijne geworden zijn. Alleen
leven zonder een vrouw, die lief en leed met
ons deelt, is geen leven. Hoe onaangenaam alleen
aan ons zelf te moeten denken I
Maar wat zeg ik toch, ik heb u nu immers,
LouisIk heb dus een broeder, een vriend, met
wien ik hardop kan praten, zooals ik zachtjes
met mijzelf spreek.
Ja, Gaston, een goeden vriend hebt ge in mij.
nige schuld ten bedrage van f '2,400,000
welke nog openstaat. Maar de naam van
den schuldenaar wordt niet genoemd.
De maker van het pas onthulde stand
beeld van Jeanne d'Arc te Reims, de beeld
houwer Dubois, wil geen geld voor dit werk
aannemen. Hij acht zich voldoende beloond
nu het een nationaal gedenkteeken is.
Het beeld weid in 1886, toen het al vrij
ver gevorderd wasdoor de Academie te
Reims geschat op een waarde van f 72,000.
Uit de laatste berichten van Cuba scheen
te blijken dat de opstandelingen veld wonnen.
Wel werd er zoo nu en dan gewag gemaakt
van een overwinninkje van de Spanjaarden
maar daar tusschendoor kwam de tijding van
een hernieuwd krachtig voortrukken van Mdxi-
mo Gómez met een aanzienlijke troepenmacht
naar het westen. Niet zelden hoorden we
dat de Cubanen weer een trein in de lucht
hadden laten springen. Ook de natuur woedde
tegen de Spanjaarden die vreeselijk van
koortsen hadden te lijden. En nu komt er
een bericht, weliswaar slechts van den cor
respondent van de New-York Herald op Key
West, dus aan eenige bedenking onderhevig,
dat de Cubanen een vrij groote overwinning
hebben behaald.
Den 15en zou de colonne van generaal
Saurez Inclan een zware nederlaag hebben
geleden bij de vesting Maceo, in de provincie
Pinar del Rio. Het verlies van de Span
jaarden moet bedragen veertien officieren
en driehonderd man aan dooden en gewonden.
Generaal Inclan zelf zou volgens een vaag
gerucht, krijgsgevangen zijn en als gijzelaar
worden vastgehouden.
De Britsche regeering heeft haar voorne
men aangekon ligd een wetsvoorstel aanhan
gig te maken betrekking hebbende op het
metrieke stelsel en de invoering daarvan in
Nu, daar ge ongetrouwd zijt, kunnen we
samen wonen, we zullen een goed leventje leiden
en wij zullen ons vermaken. Wat een idee Het
maakt mij weer jong, het lijkt mij, of ik pas
twintig jaar ben, vlug en vurig, als in den tijd,
toen ik de lihone overzwom. Dat is toch lang
geleden en in dien tijd heb ik gestreden, geleden,
ik ben oud geworden.
Gij, viel Louis hem in de rede, ge zijt niet
half zoo oud geworden als ik.
Ge spot.
hieen, ik zweer het u.
Hadt ge mij herkend
Stellig, ge zijt dezelfde gebleven.
Louis sprak de waarheid. tJij zag er meer af
geleefd, dan oud uit. Maar Gaston zag er niet
tegenstaande zijn grijze haren en zijn gebruinde
gelaatskleur, als een sterke man uit, in de volle
mannelijke kracht.
Terwijl op Louis bleek gelaat een valsche glim
lach speelde en zijn oogen een onrustige uit
drukking hadden, glinsterde Gastons blik en lag
de oprechtheid op zijn gelaat te lezen.
Maar op welke wijze hebt ge mij toch ge
vonden, vroeg Gaston, welke goede gedachte
heeft u hierheen geleid
Die vraag had Louis verwacht. In de achttien
uren, die hij in den trein had doorgebracht, had
hij tijd gehad, zijn plan op te maken.
Het is de Voorzienigheid, antwoordde hij,
aan haar hebt ge mijn wederzien te danken.
Drie dagen geleden, vertelde een jonge man in
mijn club, dat hij in Eaux-Bonnes over een
markies de Clameran had hooren spreken. Ge
kunt begrijpen, hoe verrast ik was. Ik vroeg
mij af, welke schurk mijn naam had durven
aannemen. Ik zette mij dus dadelijk op het spoor
en daar ben ik.
Dacht ge dan geen oogenblik aan mij
Wel, arme broeder, sinds drie en twintig
jaar houd ik u voor dood.
Dood? Ik I Heeft mejuffrouw Valentine de
la Verberie u dan niet doen weten, dat ik gered
was? Zij heeft mij gezworen, mijn vader op te
zoeken.
Louis nam de ontstemde uitdrukking aan van
iemand, die niet gaarne over een pijnlijke waar
heid spreekt.
Helaas, sprak hij, zij heeft ons niets laten
weten.