BESTELLING Ei LEVERING.
Nummer 73. Donderdag 10 September 1896. 19* Jaargang.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen,
De Bankiersvrouw.
ANTOON TIELEN
FEUILLETON.
UITGEVER-
Waalwijk.
..JBUgsmWilJ:.'»!... J—JLL.1-1.1 JtL-.LL - 1JiLUili.-IX..! _JiI IJL1_ l-.-aW-gag^gL^^ II' Tg
Oe Echo van het Zuiden.
Wialwfjkscbe ra Langstraatscli? Courant,
mtui'a utn
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk fl,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertenties 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Die zich aan een ander spiegelt, spiegelt
zich zacht.
Er zijn erkende waarheden ook in den
handel, die evenwel toelichting behoeven en
wel in de eerste plaats de wijze hoe kooper
en verkooper zich hebben te gedragen ook
in gevallen, die in beginsel niet voor twee
erlei uitlegging vatbaar zijn.
Het is onbetwistbaar dat hij die verkoopt,
leveren moet wat besteld, wat gekocht is.
Leeringen wekken, maar voorbeelden trek
ken; daarom volge hier een geval dat tot
een beslissing door den hoogen raad aan
leiding af.
Door kooper waren aan den verkoo»--r
besteld 560 capsules tot sluiting van fles-
schen, waarvan vóór de levering door den
verkooper tie maat werd genomen (men lette
hierop). Bij ontvangst der capsules bleken
zij te klein voor de flesschen en voldeden
dus niet aan de bestelling. De kooper gaf
hiervan terstond kennis aan den verkooper
(men lette hierop), die zeide zich er van te
zullen komen overtuigen, hetgeen hij echter
verzuimde. De capsules zijn daarop aan den
verkooper teruggezonden (men lette hierop),
die weigerde ze terug te nemen, waarop de
kooper ze ergens bij zich deponeerde, ter
beschikking van den verkooperdie een
proces aanving tot den hoogen raad toe
welke besliste dat de verkooper betaling
vragende van verkochte en geleverde goede
ren, moet bewijzen dat hij inderdaad gele
verd heeft hetgeen hem besteld is; dat de
verkooper zich niet kan beroepen op de
omstandigheid dat de kooper erkent het goed
te hebben ontvangen en dat hij het goed
onder zich heeft gehouden, nu de kooper
terstond na de levering kennis heeft gegeven
aan den verkooper (men lette hierop), dat
62
Natuurlijk. Gisteren morgen bij het opstaan
dat wil zeggen om ongeveer tien uur krijgt mijn
waarde heer den invul zijn papieren eens te orde
nen die in een meubeltje in het salon liggen waar
van het slot mij, tusschen twee haakjes gezegd,
heel wat moeite veroorzaakt heeft. Oudertusschen
deed ik alsof ik het vuur aan maakte en bespied
de hem. Die man heeft arendsoogen. Bij den
eersten oogopslag heeft hij bemerkt, of liever
geraden dat er iemand aan is geweest. Hij werd
doodsbleek en stootte een vloek uit, een vloek
als
Verder ter zake.
Welnu 1 Hoe is hij er achter gekomen. Ik
begrijp het niet, 0 weet toch hoe stipt nauwkeu
rig ik alles doe, ik had alles weer op zijn plaats
gelegd, zoo zorgvuldig mogelijk. Toen om zich
te overtuigen, dat hij zich niet vergiste draaide
hij brief voor brief om en besnuffelde ze. Ik had
lust, hem een microscoop aan te bieden maar hij
had dien niet noodig. Opeens schopt hij een
stoel omver en vliegt woedend op mij af gillen
de Er i9 iemand hier geweest, men heeft
mijn papieren doorzocht, die brief is gephotogra-
feerd
Nu, ik ben niets laffer dan hij, maar mijn
hart stond toch even stil, ik zag mii zelfs reeds
dood en vermorzeld en zei tot mijzelf Fauver
pardon Dubois, jongen ge zijt er geweest en ik
dacht aan mijn vrouw.
Mijnheer Verdnret was intusschen zeer ernstig
geworden, terwijl hij Joseph zijne persoonlijke
gewaarwordingen en gevoelens liet %erhalen,
dacht hij na en zei eindelijk ga verder.
Ik kwam met den schrik vrij, hij durfde mij
niet aan te raken. Wel is waar had ik mijvoor-
zichligerwijze uit den weg gemaakt en had er
voor gezorgd, dat die groote tafel midden in de
kamer tusschen ons was. Terwijl ik mij erover
verwonderde hoe hij dat toch ontdekt kon hebben,
verdedigde ik mij als een onschuldig lammetje en
het geleverde niet aan de bestelling voldeed,
en dat hij bij verder stil zitten van den
verkooper aan dezen vruchteloos het goed
heeft teruggestuurd (men lette hierop) en het
daarna te zijner beschikking heeft neerge
legd.
Een ander gevalIemand kocht 60 vaten
zuurkoolhij weigertdadelijk na ontvangst
het goed naziende (men lette hierop)de
vaten in ontvangst te nemendewijl de
waar bedorven was, vandaar proces.
Het hof te 's Hage beslistedat onder
leveringdie den verkooper geheel bevrijdt
en van alle verplichting onthelt, niet is te
verstaan elke overgave van goederen gevolgd
door aanneming van zijde des koopers, maar
een overgave waarmee de kooper geacht
moet worden genoegen te hebben genomen,
hetzij omdat bij van zijn goedkeuring uit
drukkelijk deed blijken, hetzij omdat deze
uit de omstandigheden is af te leiden
dat van een dergelijke levering hier geen
sprake is aangezien de kooper gebruik ma
kende van zijn onbetwistbaar recht om zich
te vergewissen of het geleverde met het ge
kochte overeenkwam dadelijk na ontvangst
daarvan de afgezonden waar heeft onderzocht
en deze niet accoord bevindende, weigerde
het geleverde te aanvaarden.
Het gebeurt ook menigmaal dat men
goederen ontvangt, die men werkelijk ge
kocht en besteld heeft, maar bovendien nog
andere goederen, die men niet besteld heeft,
dan mag men niet alles terugsturen zooals
blijkt uit het volgendeEen buitenlandsch
verkooper verzendt aan een Nederlandsch
kooper een partij van 50 paar handschoenen
overeenkomstig bestelling, en doet daarbij
een partij van vier dozijn kousen die niet
besteld zijn, alles verpakt in vijf kartonnen
doozen. Bij aankomst doet de bediende een
der doozen open, de kooper ziet in de factuur
zei dat is niet waar, mijnheer de markies ver
gist zich, het is niet mogelijk. Hij luisterde ech
ter niet hij zwaaide met den brief en herhaalde:
die brief is gephotografeerd en ik heb er de be
wijzen van. Hij vergiste zich niet de goede man.
Tegerlijkertijd toonde hij mij een klein geel vlak
je en riep ruik maar dat ia dat is ei1
hij noemde een naam dien ik heb vergeten, zeker
het een of andere vocht, dat de phutografeu ge
bruiken.
Ja, ik weet wel wat het is, viel mijnheer
Verduret hem in de rede, en daarna?
Daarna patroon, is een scène geweest, o,
maar een tooneelNu hij 1 is geëindigd, mij bij
den kraag te vatten en als een boom heen en weer
te schudden, om mij te dwingen, hem te zeggen
wie ik ben, van waar ik kom en ik weet
al niet wat al meer. Ik moest hem van de mi
nuut af, dat ik bij hem in dienst ben getreden,
rekenschap van mijn tijd geven.
Die schurk is geboren, om rechter van instruc
tie te zijn. Toen liet hij den kamerdienaar ko
men, die voor zijn vertrekken zorgt en ondervroeg
hem maar in het Engelsch, zoodat ik er niets
van begreep. Eindelijk is hij kalm geworden en
toen de knecht weg was, gaf hij mij een twintig
francstuk, zeggendeHier, het spijt mij, dat
ik zoo ruw geweest ben, ge zijt te dom voor het
vnk, waarvan ik u verdacht.
Heeft hij dat gezegd?
Woordelijk, patroon.
En denkt ge, dat hij het ook meende?
Zeker.
Mijnheer Verduret floot even ten bewijze, dat
dat zijn meening niet was, en zei toen, als ge
dat denkt, had Clameran gelijk: dan zijt geniet
slim.
Het was duidelijk te zien, dat Joseph van verlan
gen biandde, om zijn raeeningtc verdedigen, maar
hij dorst niet en zei teleurgesteld Het is mo
gelijk, Daarna is de markies uitgegaan. Maar
hij wilde niet in zijn equipage uitrijden, en ik
zag hem een rijtuig van het hotel nemen. Toen
dacht ik, oprecht gezegd, dat ik hem niet gauw
terug zou zien, maar neen, om vijf uur was hij
weer vroolijk als een vink tehuis. Ik was intus
schen naar het telegraafbureau geweest.
Wat? Zijt ge hem niet gevolgd?
Neen patroonecu onzer.... vrienden ging
hem achterop, daar had ik voor gezorgd. Van
dat er meer gestuurd dan besteld is en
stuurt de gansche bezending terug op die
eene geopende doos na, waarin handschoenen
waren en welke hij aanbiedt te betalen. De
verkooper weigert de bezending en vordert
betaling van de handschoenen, niet. van de
kousen. De rechtbank van Breda oordeelt,
dat de kooper niet gerechtigd was de zen
ding te weigeren op grond dat er nevens
bestelde ook onbestelde goederen waren; dat
de kooper zonder eenige noemenswaardige
moeite den inhoud der 5 doozen had kunnen
sorteeren, en het niet bestelde ter beschik
king van den verkooper laten liggen; dat de
kooper door aldus te handelen geen enkel
recht zou hebben geschonden maar integen
deel de goede trouw bevorderd, die geacht
moet worden in alle overeenkomstenzeer
zeker bij handels verkoop, voor te zitten, te
eer nu het goederen gold van het buiten
land verzonden die niet dan met groote
kosten konden worden geretourneerd.
Uit de zooeven vermelde voorbeelden blijkt,
dat men volgens de bedoeling der wet als
kooper zich maar niet alles in de hand be
hoeft te laten stoppen wat een verkooper
gelieft te zenden, voorgevende dat het be
steld is wantzooals het Haagsche hof
beslistedat levering die den verkooper
bevrijdtis eene gevolgd door aanneming
des koopers maar men lette wel op hetgeen
het hof er aan toevoegde levering is een
overgavewaarmee de kooper geacht moet
worden genoegen te hebben genomen, hetzij
omdat hij van zijn goedkeuring uitdrukkelijk
liet blijken, hetzij omdat deze uit de om
standigheden is af te leiden.
Het is dus noodig dat er iets in het be
lang van of door den kooper gedaan of
verondersteld was, er zijn dus gevallen dat
de kooper door niets te doen of stil te zitten,
zijn recht bederft en genoodzaakt wordt een
dezen weet ik ook, waar hij geweest is. Eerst
was hij bij een wisselagent, toen bij een kassier
en vervolgens aan de bank. Of hij ook rijk moet
zijnIk geloof, dat hij maatregelen voor een
klein reisje nam.
Is dat alles
Van dien kant, ja, patroon. Maar het is
noodig, dat u weet, dat zij gepoogd hebben mej.
Palrayre, langs administratieven weg in de kast
te laten stoppen.
Gelukkig had u dat voorzien en was men ter
plaatse gewaarschuwd. Zonder uwe maatregelen
zou zij netjes gepakt zijn.
Hij zweeg en dacht even na, of hij nog iets te
zeggen had, maar daar hij niets vond, riep hij
uitdat is alles. Ik durf te hopen, dat mijn
heer Partigent zich bij mijn eerstvolgende visite
in de handen zal wrijven van pleizier. Hij ver
wacht al die kleinigheden niet, die zijn dossier
zoo dik zullen maken.
Er heersclite een lange stilte. Zooals Joseph
voorspeld had, was het beslissende oogenblik aan
gebroken en mijnheer Verduret maakte zijn plan
vast op in afwachting van Nina's verslag, hetwelk
nog nader beslissen moest. Maar Joseph Dubois
was ongeduldig en onrustig en vroeg: Wat
moet ik nu doen, patroon
Naar het hotel teruggaanuw heer zal u
missenmaar hij zal er u niets van zeggen, ga
dus.
Een uitroep van Prosper, die voor het raam
stond, deed hem zwijgen: Wat is er? vroeg hij.
Met eenen sprong waren mijnheer Verduret en
Joseph voor het raamWaar ziet ge liem
vroegen zij.
Daar op den hoek van de brug achter dat
kraampje van de sinaasappelvrouw.
Prosper had zich niet vergist.
Het was de edele Markies de Clameran, die
achter een afdakje verborgen, de komenden en de
gaanden van het liotel «den aartsengel" spioneerde
en op zijn huisknecht wachtte.
Zij hadden een paar oogenblikken noodig om
zich Tan dit alles te verzekeren, want de markies
verborg zich zeer handigals iemand, die aan
gevaarlijke avontuurtjes gewend is. maar weldra
dwong de menigte liem, van het trottoir af te
stappen en toen was hij duidelijk zichtbaar.
Had ik geen gelijk riep de kassier, is er
nog twijfel mogelijk
waarschijnlijk onzuivere levering te aan
vaarden.
Bij de aanhaling der rechtelijke beslissin
gen is hier en daar tusschen twee haakjes
gezet: (men lette hierop) en nagaande waarop
de aandacht werd gevestigd, zal men zien
dat in het arrest omtrent de sluiting van
flesschen de kooper eerstens terstond het
hem gezondene had nagezien en daarna da
delijk hetgeen niet accoord was, terugzond,
terwijl aan den verkooper van zijn stilzitten
een grief wordt gemaakt.
Een kooper moet niet stilzitten, hij moet
terstond het hem gestuurde nazien en bij
niet-accoordbevinding dadelijk zijn klacht
zoodanig indienendat hij die daad latei-
kunne bewijzen, hij sture dadelijk terug of
als er bezwaar is wegens transportkosten
stelle hij het goed ten zijnent ter beschik
king van den verkooper. Een klacht kan
tardief zijn.
Iemand koopt'90 kisten citroenen, die
liem 10 December geleverd wordenden
SOen December klaagt hij dat de meeste rot
zijn, van daar proces.
Het hof in Den Haag geeft den kooper
ongelijk omrlat, al mocht bewezen zijn dat
de citroenen rot waren, niet kan bewezen
worden wanneer die bedorven toestand is
ingetreden en het dus niet kan blijken of
die bestond in den tijd dat de verkooper er
voor aansprakelijk was want dat de klacht
eerst is kenbaar gemaakt 10 dagen na de
levering, welke klacht tardief is met het oog
op de bederfelijkheid der waar.
Dus de kooper onderzoeke terstond bij
ontvangstklage onmiddellijk zoo daarvoor
reden is, sture zonder verwijl terug of stelle
ter beschikking van den verkooper, dit alles
zonder overhaasting doch met redelijken
.spoed, liever gezegd zonder noodeloos ver
zuim en men zorge vooral, zooveel mogelijk
Hij is het, zei Joseph overtuigd, hij is het.
Mijnheer Verduret alleen scheen niet verwon
derd en zeiNu wordt het wild jager. Zoo
Joseph, houdt ge nu nog vol, dat hij zich door
uw fratsen heeft laten bedotten
U hebt mij het tegendeel bewezen, patroon,
antwoordde Dubois nederig, en na een verklaring
van u, zijn er geen bewijzen noodig.
Bovendien, vervolgde mijnheer Verduret, is
die handelwijzehoe gewaagd zij ook schijnt
toch verklaarbaar.
Hij weet, dat men hem op het spoor is en wil
natuurlijk zijn vijanden kennen. Begrijpt gij
wat hij onder die onzekerheid lijden moet? Mis
schien denkt hij wel, dat zij, die hem vervolgen,
slechts uitgehongerde, oude handlangers van hem
zijn die met nem willen deelcn. Hij zal daar
blijven staantotdat hij Joseph heeft zien ver
trekken en dan hier om inlichtingen komen
vragen.
Maar ik kan weggaan, zonder dat hij het be
merkt patroon.
Ja, dat weet ik; ge klimt het lage muurlje over,
dat liet hotel van de binnenplaats van den wijn
handelaar scheidt, vandaar gaat ge door het sous-
terrain van den papierhandelaar en dan gaat ge
door de rue de la Huchette.
Ja, zoo is het, stamelde Joseph teleurgesteld
en verwonderd. Zij hebben mij daar ginds ook
verleid, dat u zoo alle huizen in Parijs kent. Is
dat waar?
Prospers vriend verwaardigde zich Diet, hem te
antwoorden. Hij vroeg rich echter al, welk voor
deel hij van dien gang van Clameran trekken kon.
Wat den kassier betrof, deze luisterde met open
mond en ooren en sloeg die twee onlekeniien
gade, die zonder eigenbelang met evenveel ijver
als hij zelf zijn eer trachtten te herwinnen, zijn
eer, waarvan zijn geluk en zijn leven afhing.
Er is nog een uitweg, zei Joseph, die van
zijn kant ook nagedacht had.
Welke?
Ik kan heel kalmpjes wegwandelen, en met
de handen iu de zakken op mijn gemak naar het
hotel du Lomvre teruggaan.
En dan
Nu, Clameran zal mevrouw Fauferlot komen
uithooren en als u haar de les hebt gelezen, weet
u wel dat zij bij de hand genoeg is, hem zoo van
den weg af'te bx-engen, dat hij niet meer weet,