BESTELLING Ei LEVERING. Nummer 73. Donderdag 10 September 1896. 19* Jaargang. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen, De Bankiersvrouw. ANTOON TIELEN FEUILLETON. UITGEVER- Waalwijk. ..JBUgsmWilJ:.'»!... J—JLL.1-1.1 JtL-.LL - 1JiLUili.-IX..! _JiI IJL1_ l-.-aW-gag^gL^^ II' Tg Oe Echo van het Zuiden. Wialwfjkscbe ra Langstraatscli? Courant, mtui'a utn Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk fl,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertenties 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Die zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht. Er zijn erkende waarheden ook in den handel, die evenwel toelichting behoeven en wel in de eerste plaats de wijze hoe kooper en verkooper zich hebben te gedragen ook in gevallen, die in beginsel niet voor twee erlei uitlegging vatbaar zijn. Het is onbetwistbaar dat hij die verkoopt, leveren moet wat besteld, wat gekocht is. Leeringen wekken, maar voorbeelden trek ken; daarom volge hier een geval dat tot een beslissing door den hoogen raad aan leiding af. Door kooper waren aan den verkoo»--r besteld 560 capsules tot sluiting van fles- schen, waarvan vóór de levering door den verkooper tie maat werd genomen (men lette hierop). Bij ontvangst der capsules bleken zij te klein voor de flesschen en voldeden dus niet aan de bestelling. De kooper gaf hiervan terstond kennis aan den verkooper (men lette hierop), die zeide zich er van te zullen komen overtuigen, hetgeen hij echter verzuimde. De capsules zijn daarop aan den verkooper teruggezonden (men lette hierop), die weigerde ze terug te nemen, waarop de kooper ze ergens bij zich deponeerde, ter beschikking van den verkooperdie een proces aanving tot den hoogen raad toe welke besliste dat de verkooper betaling vragende van verkochte en geleverde goede ren, moet bewijzen dat hij inderdaad gele verd heeft hetgeen hem besteld is; dat de verkooper zich niet kan beroepen op de omstandigheid dat de kooper erkent het goed te hebben ontvangen en dat hij het goed onder zich heeft gehouden, nu de kooper terstond na de levering kennis heeft gegeven aan den verkooper (men lette hierop), dat 62 Natuurlijk. Gisteren morgen bij het opstaan dat wil zeggen om ongeveer tien uur krijgt mijn waarde heer den invul zijn papieren eens te orde nen die in een meubeltje in het salon liggen waar van het slot mij, tusschen twee haakjes gezegd, heel wat moeite veroorzaakt heeft. Oudertusschen deed ik alsof ik het vuur aan maakte en bespied de hem. Die man heeft arendsoogen. Bij den eersten oogopslag heeft hij bemerkt, of liever geraden dat er iemand aan is geweest. Hij werd doodsbleek en stootte een vloek uit, een vloek als Verder ter zake. Welnu 1 Hoe is hij er achter gekomen. Ik begrijp het niet, 0 weet toch hoe stipt nauwkeu rig ik alles doe, ik had alles weer op zijn plaats gelegd, zoo zorgvuldig mogelijk. Toen om zich te overtuigen, dat hij zich niet vergiste draaide hij brief voor brief om en besnuffelde ze. Ik had lust, hem een microscoop aan te bieden maar hij had dien niet noodig. Opeens schopt hij een stoel omver en vliegt woedend op mij af gillen de Er i9 iemand hier geweest, men heeft mijn papieren doorzocht, die brief is gephotogra- feerd Nu, ik ben niets laffer dan hij, maar mijn hart stond toch even stil, ik zag mii zelfs reeds dood en vermorzeld en zei tot mijzelf Fauver pardon Dubois, jongen ge zijt er geweest en ik dacht aan mijn vrouw. Mijnheer Verdnret was intusschen zeer ernstig geworden, terwijl hij Joseph zijne persoonlijke gewaarwordingen en gevoelens liet %erhalen, dacht hij na en zei eindelijk ga verder. Ik kwam met den schrik vrij, hij durfde mij niet aan te raken. Wel is waar had ik mijvoor- zichligerwijze uit den weg gemaakt en had er voor gezorgd, dat die groote tafel midden in de kamer tusschen ons was. Terwijl ik mij erover verwonderde hoe hij dat toch ontdekt kon hebben, verdedigde ik mij als een onschuldig lammetje en het geleverde niet aan de bestelling voldeed, en dat hij bij verder stil zitten van den verkooper aan dezen vruchteloos het goed heeft teruggestuurd (men lette hierop) en het daarna te zijner beschikking heeft neerge legd. Een ander gevalIemand kocht 60 vaten zuurkoolhij weigertdadelijk na ontvangst het goed naziende (men lette hierop)de vaten in ontvangst te nemendewijl de waar bedorven was, vandaar proces. Het hof te 's Hage beslistedat onder leveringdie den verkooper geheel bevrijdt en van alle verplichting onthelt, niet is te verstaan elke overgave van goederen gevolgd door aanneming van zijde des koopers, maar een overgave waarmee de kooper geacht moet worden genoegen te hebben genomen, hetzij omdat bij van zijn goedkeuring uit drukkelijk deed blijken, hetzij omdat deze uit de omstandigheden is af te leiden dat van een dergelijke levering hier geen sprake is aangezien de kooper gebruik ma kende van zijn onbetwistbaar recht om zich te vergewissen of het geleverde met het ge kochte overeenkwam dadelijk na ontvangst daarvan de afgezonden waar heeft onderzocht en deze niet accoord bevindende, weigerde het geleverde te aanvaarden. Het gebeurt ook menigmaal dat men goederen ontvangt, die men werkelijk ge kocht en besteld heeft, maar bovendien nog andere goederen, die men niet besteld heeft, dan mag men niet alles terugsturen zooals blijkt uit het volgendeEen buitenlandsch verkooper verzendt aan een Nederlandsch kooper een partij van 50 paar handschoenen overeenkomstig bestelling, en doet daarbij een partij van vier dozijn kousen die niet besteld zijn, alles verpakt in vijf kartonnen doozen. Bij aankomst doet de bediende een der doozen open, de kooper ziet in de factuur zei dat is niet waar, mijnheer de markies ver gist zich, het is niet mogelijk. Hij luisterde ech ter niet hij zwaaide met den brief en herhaalde: die brief is gephotografeerd en ik heb er de be wijzen van. Hij vergiste zich niet de goede man. Tegerlijkertijd toonde hij mij een klein geel vlak je en riep ruik maar dat ia dat is ei1 hij noemde een naam dien ik heb vergeten, zeker het een of andere vocht, dat de phutografeu ge bruiken. Ja, ik weet wel wat het is, viel mijnheer Verduret hem in de rede, en daarna? Daarna patroon, is een scène geweest, o, maar een tooneelNu hij 1 is geëindigd, mij bij den kraag te vatten en als een boom heen en weer te schudden, om mij te dwingen, hem te zeggen wie ik ben, van waar ik kom en ik weet al niet wat al meer. Ik moest hem van de mi nuut af, dat ik bij hem in dienst ben getreden, rekenschap van mijn tijd geven. Die schurk is geboren, om rechter van instruc tie te zijn. Toen liet hij den kamerdienaar ko men, die voor zijn vertrekken zorgt en ondervroeg hem maar in het Engelsch, zoodat ik er niets van begreep. Eindelijk is hij kalm geworden en toen de knecht weg was, gaf hij mij een twintig francstuk, zeggendeHier, het spijt mij, dat ik zoo ruw geweest ben, ge zijt te dom voor het vnk, waarvan ik u verdacht. Heeft hij dat gezegd? Woordelijk, patroon. En denkt ge, dat hij het ook meende? Zeker. Mijnheer Verduret floot even ten bewijze, dat dat zijn meening niet was, en zei toen, als ge dat denkt, had Clameran gelijk: dan zijt geniet slim. Het was duidelijk te zien, dat Joseph van verlan gen biandde, om zijn raeeningtc verdedigen, maar hij dorst niet en zei teleurgesteld Het is mo gelijk, Daarna is de markies uitgegaan. Maar hij wilde niet in zijn equipage uitrijden, en ik zag hem een rijtuig van het hotel nemen. Toen dacht ik, oprecht gezegd, dat ik hem niet gauw terug zou zien, maar neen, om vijf uur was hij weer vroolijk als een vink tehuis. Ik was intus schen naar het telegraafbureau geweest. Wat? Zijt ge hem niet gevolgd? Neen patroonecu onzer.... vrienden ging hem achterop, daar had ik voor gezorgd. Van dat er meer gestuurd dan besteld is en stuurt de gansche bezending terug op die eene geopende doos na, waarin handschoenen waren en welke hij aanbiedt te betalen. De verkooper weigert de bezending en vordert betaling van de handschoenen, niet. van de kousen. De rechtbank van Breda oordeelt, dat de kooper niet gerechtigd was de zen ding te weigeren op grond dat er nevens bestelde ook onbestelde goederen waren; dat de kooper zonder eenige noemenswaardige moeite den inhoud der 5 doozen had kunnen sorteeren, en het niet bestelde ter beschik king van den verkooper laten liggen; dat de kooper door aldus te handelen geen enkel recht zou hebben geschonden maar integen deel de goede trouw bevorderd, die geacht moet worden in alle overeenkomstenzeer zeker bij handels verkoop, voor te zitten, te eer nu het goederen gold van het buiten land verzonden die niet dan met groote kosten konden worden geretourneerd. Uit de zooeven vermelde voorbeelden blijkt, dat men volgens de bedoeling der wet als kooper zich maar niet alles in de hand be hoeft te laten stoppen wat een verkooper gelieft te zenden, voorgevende dat het be steld is wantzooals het Haagsche hof beslistedat levering die den verkooper bevrijdtis eene gevolgd door aanneming des koopers maar men lette wel op hetgeen het hof er aan toevoegde levering is een overgavewaarmee de kooper geacht moet worden genoegen te hebben genomen, hetzij omdat hij van zijn goedkeuring uitdrukkelijk liet blijken, hetzij omdat deze uit de om standigheden is af te leiden. Het is dus noodig dat er iets in het be lang van of door den kooper gedaan of verondersteld was, er zijn dus gevallen dat de kooper door niets te doen of stil te zitten, zijn recht bederft en genoodzaakt wordt een dezen weet ik ook, waar hij geweest is. Eerst was hij bij een wisselagent, toen bij een kassier en vervolgens aan de bank. Of hij ook rijk moet zijnIk geloof, dat hij maatregelen voor een klein reisje nam. Is dat alles Van dien kant, ja, patroon. Maar het is noodig, dat u weet, dat zij gepoogd hebben mej. Palrayre, langs administratieven weg in de kast te laten stoppen. Gelukkig had u dat voorzien en was men ter plaatse gewaarschuwd. Zonder uwe maatregelen zou zij netjes gepakt zijn. Hij zweeg en dacht even na, of hij nog iets te zeggen had, maar daar hij niets vond, riep hij uitdat is alles. Ik durf te hopen, dat mijn heer Partigent zich bij mijn eerstvolgende visite in de handen zal wrijven van pleizier. Hij ver wacht al die kleinigheden niet, die zijn dossier zoo dik zullen maken. Er heersclite een lange stilte. Zooals Joseph voorspeld had, was het beslissende oogenblik aan gebroken en mijnheer Verduret maakte zijn plan vast op in afwachting van Nina's verslag, hetwelk nog nader beslissen moest. Maar Joseph Dubois was ongeduldig en onrustig en vroeg: Wat moet ik nu doen, patroon Naar het hotel teruggaanuw heer zal u missenmaar hij zal er u niets van zeggen, ga dus. Een uitroep van Prosper, die voor het raam stond, deed hem zwijgen: Wat is er? vroeg hij. Met eenen sprong waren mijnheer Verduret en Joseph voor het raamWaar ziet ge liem vroegen zij. Daar op den hoek van de brug achter dat kraampje van de sinaasappelvrouw. Prosper had zich niet vergist. Het was de edele Markies de Clameran, die achter een afdakje verborgen, de komenden en de gaanden van het liotel «den aartsengel" spioneerde en op zijn huisknecht wachtte. Zij hadden een paar oogenblikken noodig om zich Tan dit alles te verzekeren, want de markies verborg zich zeer handigals iemand, die aan gevaarlijke avontuurtjes gewend is. maar weldra dwong de menigte liem, van het trottoir af te stappen en toen was hij duidelijk zichtbaar. Had ik geen gelijk riep de kassier, is er nog twijfel mogelijk waarschijnlijk onzuivere levering te aan vaarden. Bij de aanhaling der rechtelijke beslissin gen is hier en daar tusschen twee haakjes gezet: (men lette hierop) en nagaande waarop de aandacht werd gevestigd, zal men zien dat in het arrest omtrent de sluiting van flesschen de kooper eerstens terstond het hem gezondene had nagezien en daarna da delijk hetgeen niet accoord was, terugzond, terwijl aan den verkooper van zijn stilzitten een grief wordt gemaakt. Een kooper moet niet stilzitten, hij moet terstond het hem gestuurde nazien en bij niet-accoordbevinding dadelijk zijn klacht zoodanig indienendat hij die daad latei- kunne bewijzen, hij sture dadelijk terug of als er bezwaar is wegens transportkosten stelle hij het goed ten zijnent ter beschik king van den verkooper. Een klacht kan tardief zijn. Iemand koopt'90 kisten citroenen, die liem 10 December geleverd wordenden SOen December klaagt hij dat de meeste rot zijn, van daar proces. Het hof in Den Haag geeft den kooper ongelijk omrlat, al mocht bewezen zijn dat de citroenen rot waren, niet kan bewezen worden wanneer die bedorven toestand is ingetreden en het dus niet kan blijken of die bestond in den tijd dat de verkooper er voor aansprakelijk was want dat de klacht eerst is kenbaar gemaakt 10 dagen na de levering, welke klacht tardief is met het oog op de bederfelijkheid der waar. Dus de kooper onderzoeke terstond bij ontvangstklage onmiddellijk zoo daarvoor reden is, sture zonder verwijl terug of stelle ter beschikking van den verkooper, dit alles zonder overhaasting doch met redelijken .spoed, liever gezegd zonder noodeloos ver zuim en men zorge vooral, zooveel mogelijk Hij is het, zei Joseph overtuigd, hij is het. Mijnheer Verduret alleen scheen niet verwon derd en zeiNu wordt het wild jager. Zoo Joseph, houdt ge nu nog vol, dat hij zich door uw fratsen heeft laten bedotten U hebt mij het tegendeel bewezen, patroon, antwoordde Dubois nederig, en na een verklaring van u, zijn er geen bewijzen noodig. Bovendien, vervolgde mijnheer Verduret, is die handelwijzehoe gewaagd zij ook schijnt toch verklaarbaar. Hij weet, dat men hem op het spoor is en wil natuurlijk zijn vijanden kennen. Begrijpt gij wat hij onder die onzekerheid lijden moet? Mis schien denkt hij wel, dat zij, die hem vervolgen, slechts uitgehongerde, oude handlangers van hem zijn die met nem willen deelcn. Hij zal daar blijven staantotdat hij Joseph heeft zien ver trekken en dan hier om inlichtingen komen vragen. Maar ik kan weggaan, zonder dat hij het be merkt patroon. Ja, dat weet ik; ge klimt het lage muurlje over, dat liet hotel van de binnenplaats van den wijn handelaar scheidt, vandaar gaat ge door het sous- terrain van den papierhandelaar en dan gaat ge door de rue de la Huchette. Ja, zoo is het, stamelde Joseph teleurgesteld en verwonderd. Zij hebben mij daar ginds ook verleid, dat u zoo alle huizen in Parijs kent. Is dat waar? Prospers vriend verwaardigde zich Diet, hem te antwoorden. Hij vroeg rich echter al, welk voor deel hij van dien gang van Clameran trekken kon. Wat den kassier betrof, deze luisterde met open mond en ooren en sloeg die twee onlekeniien gade, die zonder eigenbelang met evenveel ijver als hij zelf zijn eer trachtten te herwinnen, zijn eer, waarvan zijn geluk en zijn leven afhing. Er is nog een uitweg, zei Joseph, die van zijn kant ook nagedacht had. Welke? Ik kan heel kalmpjes wegwandelen, en met de handen iu de zakken op mijn gemak naar het hotel du Lomvre teruggaan. En dan Nu, Clameran zal mevrouw Fauferlot komen uithooren en als u haar de les hebt gelezen, weet u wel dat zij bij de hand genoeg is, hem zoo van den weg af'te bx-engen, dat hij niet meer weet,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1896 | | pagina 1