Nummer 78. Zondag 27 September 1896. 19e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
De Bankiersvrouw.
ANTOON TIELEN
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER;
Waalwijk.
Mg##**
De Echo van het Zuiden,
Wailwpsche en Langslraatscle Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,35.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3raaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Ook waiv eer men Abdul Hamidden
sultan van '^'trkije, niet in staat acht tot alle
mogelijke sdrijven, waarvan hij in den
laatsten tijc10l/an uit Engeland is beticht, kan
toch eenigT wantrouwen vis a vis de mede-
deelingen an Yldiz-kiosk uit, niet misplaatst
worden geheeten. Zoo vaak reeds is de orde
en de rust in Konstantinopel hersteld ge
heeten wanneer het bloed nog bij stroomen
vloeide en telkens weer heelt men er zich
willens en wetens schuldig gemaakt aan
vervalsching van cijfers, wanneer het de be
langen der geloovigen gold.
Zoo vinden de publicatien over de ont
dekkingen ten huize van revolutionnaire
Armeniërs wel geloof, doch men gelooft niet
alles, 't heeft er wel iets van alsot den Ar
meniërs veel erger dingen worden toegedicht
dan die, welke zij in werkelijkheid b;dreven
hebben en dat wel met het doel de vervol
ging op groote schaal te rechtvaardigen. Het
kan heel wel zijn dat de Hooge Porte zoo
iets op het oog heeft, doch het is de vraag
ot zij slagen zalde wandaden van eenige
weinigen kunnen niet strekken ter motiveering
van een schrikbewind tegen duizend onschul-
digeu. Dat de politie iets in het schild voert,
leidt men ook af uit de verleening van vrij
geleiden aan de Katholieke Armeniërs, terwijl
er veel meer den Grieksch orthodoxen gods
dienst belijden.
Zou 't ook kunnen zijn dat men op 't oog
heeft de aankweeking van naijver, ran haat
en nijd tusschen de christenen onderling
Terwijl van Londen uit gemeld wordt het
vertrek van den buitengewonen boodschapper
der koningin naar Konstantinopel, welk feit
wordt aangemerkt als een bewijs, dat er iets
gaande is of wel in voorbereiding, komen er
uit Rome allerlei sensatie nieuwtjes. Zöo zou
de Italiaansche zeemacht in den Levant on
verwijld worden uitgebreid en zelfs zouden
een 10.000 zeesoldaten, die met groot verlof
zijn, in werkelijkeu dienst worden gesteld, aan
welk nieuwtje wordt toegevoegd de mede-
deeling dat de Italiaansche vloot in 't Oosten
moet samenwerken met de Engelsche en
Fransche oorlogsbodems. Engeland nu
zendt nog een negental schepen naar Phaleron,
behalve de zes die tusschen Phasos en
Salonika kruisen.
.yé^Yoor de deur stonden minstens honderd per
sonen, ondanks de agenten van politie, die door-
loopen, doorloopen riepen. Er scheen iets ernstigs
gebeurd te zijn.
Wat is er gaande? vroeg de heer Verduret
aan een dier toeschouwers.
Een vreemd geval, mijnheer, antwoordde de
gevraagde, zooals men alleen in onze hoofdstad
zal zien, want ik heb hem gezien, duidelijk
gezien; daar voor het zevende dakvenster is hij
het eerst verschenen, en hij was half naakt. Zij
hebben hem willen grijpen, maar jawel, met de
handigheid van een aap of een slaapwandelaar
is hij op het dak geklommen, aanhoudend moord
gillende. De onvoorzichtigheid van dien sprong
doet mij veronderstellen
Op eens zweeg hij, want zijn toehoorder liep
weg. Als hij het eens was, dacht de heer
Verduret, als de angst die voor de misdaad zoo
geslepen hersenen een9 bevangen had? Al den
kende had hij zich met de ellebogen door de
menigte gedrongen en was er in geslaagd, in het
portaal van het hotel door te dringen. Daar
stonden onder aan de trap Fauverlot met drie
andere agenten verlegen op hem te wachten.
Welnu? vroeg ae heer Verduret. Met prij
zenswaardige eensgezindheid kwamen alle vier
op hem af. Patroon, zeiden zij.
Nu, sprak deze met een vloek, wat ge
beurt er?
Fauverlot nam het woord en zei op wanho-
pigen toonIk heb geen geluk. Eens had ik
een goede zaak in de hand, en daar verdwijnt
mijn schuldige.
Dus het is Clameran, die
Er zal in dit alles wel eenige overdrijving
zijn, doch het feit dat de berichten onrust
en angst kweeken of wel vermeerderen, is
reeds ernstig genoeg.
De spanning dnurt voort en neemt toe
naarmate een oplossing zich langer laat
wachten feitelijk is er door de diplomatie
geen garantie verkregen, dat na korter of
langer tijd het mahomedaansche fanatisme
zich niet opnieuw zal doen gelden, terwijl in
't Westen van ons werelddeel eigenlijk niets
met zekerheid bekend is aangaande den staat
der onderhandelingen tusschen de toongevende
vertegenwoordigers der Porte.
Hoe lichtvaardig of erger nog de politiek
te werk gaat in Turkije's hoofdstad, bleek
weder uit eene uitnoodiging aan de bevolking
in de Turksche bladen tot bezichtiging
der gevonden bommen, van welke zonderlinge
invitatie een zeer druk gebruik werd gemaakt
en waarbij het uiterlijk en het samenstel van
een deel van het tentoongestelde wel geschikt
bleken om twijfel te doen ontstaan aan de
herkomst.
Bij voortduring valt het den autoriteiten
moeilijk, hun daden in overeenstemming te
doen zijn met hun woorden Zaterdag werd
in een ten paleize gehouden kabinetsraad
besloten tot maatregelen ter verzoening met
de Armeniërs en Maandag werd wederrech
telijk de hand gelegd op den Armenier Sero-
pian, agent voor Engelsche levensverzekering
maatschappijen, terwijl tevens het vertrek
werd verhinderd van een Armenische familie
met een paketboot. In het eene geval moest
de Britsche gezant tusschenbeide komen, in
het andere de eerste Russische drogman.
Terwijl de gemoederen in Groot Brittanie
weer heel wat gekalmeerd schijnen, heeft
Gladstone, in antwoord op een vraag van den
redacteur Leudet van de Figaro, hoe Frankrijk
naar zijn meening moet handelen, weer eens
een acte van beschuldiging geformuleerd te
gen Abdul Hamid, dien hij noemt „aanlegger
van het bloedbad," „misdadiger op den troon
van Turkije" en tegen de diplomatie te Kon
stantinopel, welke gezegd wordt voor den
sultan in het stof te liggen. „Alles wat in
Turkije in de laatste twintig jaar goeds tot
stand is gekomen, is geen resultaat van het
collectief optreden, 't is ondanks diesamen-
werking ontstaan" aldus Gladstone.
Ja, hij hij is het. Toen hij mij van mor
gen zag, is hij als een haas weggeloopen, met een
vaart, neen maar met een vaart, ik aacht, dat hij
minstens tot Ivry zoo bleef hollen. Maar neen.
Op den boulevard des Ecoles gekomen, kreeg hij
opeens een inval en liep hierheen. Zeker om zijn
schatten te halen; hij ging naar binnen, maar
wat zag hij Mijn drie kameraden. Dat gezicht
viel hem als een donderslag op het hoofd hij
zag, dat hij verloren was en zijn verstand liet
hern in den steek.
Maar waar is hij
Waarschijnlijk aan het politiebureau. Ik
heb eenige agenten hem zien binden en in een
rijtuig weg brengen.
Kom dan g'iuw mee.
Werkelijk, in een dier afzonderlijke vertrekjes,
die voor de gevaarlijke gasten dienst doen,
vonden zij Clameran. Men had hem een dwang
buis aangetrokken; woedend verzette hij zich
tegen drie beambten en een dokter, die liera een
lepel drank wilde ingeven.
Help riep hij, nelp mij, Ziet ge het niet P
Daar komt Gaston, mijn broeder, hij wil mij
vergift ingeven 1
De heer Verduret riep den dokter apart en
▼roeg hem nadere inlichtingen.
Die ongelukkige i9 verloren, antwoordde
deze, dat soort krankzinnigheid is ongeneeslijk.
Hij gelooft dat men hem vergeven wil en zal
elkeu drank en ieder voedsel weigeren, en hoe
men het ook probeert, hij zal van honger sterven,
nadat hij alle mogelijke angsten voor vergiftiging
heeft uitgestaan.
De heer Verduret verliet ontdaan het btrrdan
van politie. Mevrouw Fauvel is gered, zeide
hij, Cod belast zich met Clameraii's straf.
Met dat alle9 brorndo Fan vei lot blijl ik
met mijne moeite en kosten zitten. Wat een
ongeluk 1
Dat is waar, zei de heer Verduret. Maar
troost u. Vóór het einde der maand, zal ik u
met een brief naar een mijner vrienden zenden,
Naar aanleding van het bericht der Lon-
densche bladen dat de veldtocht in Soedan
voortgezet zal worden, schrijft de Nationaal
Zeitung: „De weg waarop de Engelschen zich
langs den Nijl bewegen, is derhalve minder
met goede voornemens geplaveid dan met
onweerstaanbare*" verzoekingen; en dit
is van groote beteekenis omdat iedere over
winning, welke die verzoekingen op de En
gelschen behalen, de ontstemming tegen En
geland te Parijs en te St. Petersburg moet
doen toenemen.
De Temps en het Nowoje Wremja, en op
haar voetspoor zeker ook de andere bladen
in Frankrijk en Rusland, betoogen dat het
voor die landen en Duitschland tijd wordt,
vóór Engeland zijn zegevierenden tocht door
Soedan voortzet en Chartoem neemt, aan
de Engelsche overheersching in Egypte een
einde te maken.
Bij het spoorwegstation te Namen is een
reiziger, die naar den nachttrein ging, door
een soldaat aangevallen en van zijn horloge
met ketting beroofd.
De roover bleek een soldaat uit 'net militair
hospitaal te zijn, die 's nachts zijn bed verliet,
over den muur klom en de stadsplantsoenen
onveilig maakte. Men bracht den „zieke"
in verzekerde bewaring; maar hij wist alweder
te ontsnappen.
Het bezoek van den Tsaar.
Dal ook te Weenen het bezoek van den
Tsaar aan Frankrijk als het in politiek opzicht
verreweg belangrijkste deel beschouwd wordt,
blijkt uit de volgende woorden van de Neue
Freie Presse
„Zullen ook le Parijs, gelijk te Weenen en
Breslau het geval was en waarschijnlijk ook
op Balmoral zal geschieden te midden van
den roes van feesten, welke de van vreugde
dronken Republiek den Tsaar aanbiedt, po
litieke samensprekingen gevoerd worden Of
is Nicolaas II voornemens slechts aan de
nationale ijdelheid der Franschen een offer
te brengen, dat hem tot niets verbindt, door
en wat ge aan roem verliest, dat zal u dan in
geld vergoed worden.
XXV.
Vier dagen later wandelde de heer Lecoq
de ware Lecoq, die op een kantoorchef liikt
zijn kantoor op en neer, iedere minuut op de
pendule ziende.
Eindelijk werd er gescheld en de trouwe
Janouille liet Nina en Prosper binnen.
Zoo, zoo! zei de heer Lecoq, jelui zijt pre
cies, zooal9 het een verliefd paartje past, dat is
Wij zijn geen paartje, mijnheer, zei Nina,
de orders van den lieer Verduret hebben ons
nog een9 vereenigd, hij heeft 0119 hier rendez
vous gegeven.
Zeer goed, zei deze, wacht dan even hier, ik
zal hem waarschuwen.
Gedurende meer dan een kwartier bleven Nina
en Prosper alleen, zij wisselden geen woord
samen. Eindelijk ging de deur open en verscheen
de heer Verduret.
Beiden wilden zich voor hem neerwerpen, doch
een enkele blik van hem, die geen tegenspraak
duldde, boeide her. aan hunne plaats.
Gij komt, zei liij op harden toon, om het
geheim van mijn gedrag te vernemen. Ik heb
opheldering beloofd en zal woord houden, hoe
veel mij dat oogenblik ook kost. Luistert:
Mijn beste vriend is een eerlijke, goede jongen,
die Caldas heet. Deze was voor achttien maan
den de gelukkigste aller mannen. Hij beminde
een jonge vrouw, met wie en voor wie hij
leefde en in zijn goed vertrouwen, verbeeldde
hij zich, dat ook zij hem boven alles beminde.
Ja, riep Nina er tusschen, ja, zij beminde
hem.
Het zij zoo. Zij beminde hem zoo, dat zij
op zekerea dag met een ander er van door ging.
Op het eerste oogenblik wilde Caldas zich
wanhopig van smart dooden.
zich tot voorwerp van hun grenzenlooze
geestdrift te maken Dat is een probleem,
dat heel wat zwaarder weegt dan dat van
het behoud van den status quo in Turkije;
het is het probleem van het behoud van den
status quo in Europa Afgaande op de
officieele verklaringen in den Hongaarschen
Rijksdag mag men zeggen, dat het een bij
uitnemendheid politieke reis is, welke de
Tsaar ondernomen heeft. Maar de werkelijke
beteekenis ervan is :ot het einde opgespaard
en zij eindigt te Parijs. Over de dagen van
Balmoral heen, richt zich reeds thans een
ongewoon gespannen aandacht naar de dagen,
waarin de Fransche republiek, dronken van
vreugd en van overkrachtig zelfgevoel, aan
de voeten van den Tsaar zal liggen om hem
haar hulde te brengen en hem ia de netten
harer verleidelijke vleierijen te vangen."
De gemeenteraad van Parijs heeft in zijn
Donderdag gehouden vergadering besloten,
dat het groote volksfeest van de stad zal
gevierd worden op den eersten avond na
aankomst van het keizerlijke paar. De feeste
lijkheden op den tweeden avond worden aan
het particulier initiatief overgelaten de stad
stelt daartoe frs. 100,000 beschikbaar. Een
som van frs. 200,000 voor de armen zal over
de 20 arrondissementen van Parijs verdeeld
worden.
Aan het Hotel de Ville is men reeds be
gonnen versieringen aan te brengen. Het
Concordeplein wordt opgeknapt en de gevel
van het Palais Bourbon schoongemaakt.
Generaal Hervé zal na de wapenschouwing
te Chalons den Tsaar tot aan de grens ver
gezellen. De vice admiraal Gervnis is aan
gewezen als ordonnans officier van de Tsaritsa
gedurende haar verblijf in Frankrijk. Aan
den Tsaar is nog toegevoegd kapitein Car-
not, die ook met het Fransche gezantschap
naar de kroning te Moskou geweest is.
Wat de trein van den Tsaar betreft, daar
aan is een zekere geschiedenis verbonden.
Toen het zeker was dat de Tsaar in Frankrijk
zou komen, is de Compagnie des Wagons-lits
dadelijk begonnen met een gala-trein samen
te stellen, die dan verder bij plechtige gele
genheden door den president der Republiek
zou worden gebruikt. Hiervan stelde men
den Russischen kamerheer, die met de voor
bereiding van de reis belast was, niet in
kennis, en zond de Tsaar tot teleurstelling
Maar tot bezinning gekomen, wilde hij liever
leven en zich wreken.
Maar, maar, danstamelde Prosper.
Toen heeft Caldas zich op zijn manier gewro
ken. Dat wil zeggen, dat hij onder de oogen van
de vrouw, die hem verraden had, zijn macht op
dien ander uitoefende. Die ander was zwak en
laf, wel verstandig maar hij liep blindelings in
een afgrond, van welks rand de machtige Caldas
hem redde. Hebt gij mij begrepen Die vrouw
is Nina de verleider gij en Caldas
Op eens liet hij zijn pruik en bakkebaarden
afvallen, en het mooie, verstandige gezicht van
den waren Lecoq vertoonde zich.
Caldas riep Nina.
Neen, niet Caldas, noch Verduret, maar
Lecoq, de agent der geheime politie.
Er heerschte een oogenblik algemeene verba
zing, daarna keerde de neer Lecoq zich tot Prosper
en zeideMij alleen hebt ge uw redding niet
te danken. Een vrouw, die aen moed had, mij
volkomen te vertrouwen, heeft mij die taak ge
makkelijk gemaakt. Die vrouw is mejuffrouw
Madeleine, haar had ik gezworen, dat de heer
Fauvel nooit iets zon weten. Uw brief heeft die
plannen verijdeld. Ik heb gezegd.
Hij wilde de kamer uitgaan, maar Nina ver
hinderde het hem, Caldas, riep zij, ik bezweer
uik ben zoo ongelukkig ach, ge wist
genade medelijden.
Prosper verliet het huis van den heer Lecoq
alleen.
Den vijftienden der vorige maand is in de
kerk „Noire Dame de Lorette" het huwelijk in
gezegend van den heer Prosper Bertomy en
mejuffrouw Madeleine Fauvel.
Het bankiershuis is nog altijd in de rue de
Provence; de heer Fauvel, die van plan is, zich
uit de zaken terug te trekken, heeft den naam
der firma veranderd, nu luidt deze
Prosper Bertomy en Co.
SLOT