Nummer 81. Donderdag 8 October 1896.
I9e Jaargan
n
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
FETJJLLETON.
Staatkundig overzicht.
£5
UITGEVER-
ANTOON TIELEN
Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Waalwykscbe en Langstraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsp rijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
LIJST VAN BRIEVENgeadresseerd aan on
bekenden.
Verzouden gedurende de 2e helft van Aug.
M. Nieuwenhuizen. Haarlemmermeer.
ARBEIDSORGANISATIE.
De Duitsche kroniekschijver van het Han
delsblad schrijft aangaande de plannen en
meeningen omtrent de organisatie van den
arbeid in Duitschland o.m. het volgende
hHet gildewezen begint hoe langer
hoe meer voorstanders te krijgen in onzen
tijd. Tegenover de inferieure arbeidskrachten,
waarmede de markt wordt overstroomd, wil
men een beperking stellen; men wil zorgen
dat niet, zooals thans het geval is, een ieder,
ook zonder de minste bekwaamheden, zich
maar in elk vak kan ygooien". In Duitsch
land, liet paradijs van verordeningen en
wettelijke regelingen, kan men zeker liet
gemakkelijkst tot een gedwongen organisatie
van den arbeid overgaan, en de minister
Von Berlepsch heeft dan ook een wetsontwerp
in dien geest nagelaten aan de Duitsche
handswerklieden. Die hebben daarover on
langs eene conferentie gehouden, en ofschoon
deze niet openbaar was, zijn daarover merk
waardiger wijze in de conservatieve en
anti-semitische organen toch verslagen ver
schenen. Uit die verslagen blijkt dat de
conferentie (die uit voorstanders van het
gildewezen bestond) het in 't algemeen wel
met het ontwerp eens is, maar toch op
enkele belangrijke punten wijziging wenscht.
Zoo wil zij de fabrikanten ook doen bij
dragen in de kosten der organisaties en
tevens een eugere opvatting vaststellen van
het begrip fabriek" zonder te zeggen hoe.
Maar het voornaamste punt van verschil
ligt in de bevoegdheid der //meesters.77
De handwerkslieden, die voorstanders zijn
van een gilde-organisatie, wenschen eigenlijk
EEN WOORD VOORAF.
Iemand heeft eens gezegd en terecht, dat het
ie «het niet verwachte, dat altijd gebeurt,* en de
lezer, die nauwkeurig dat verhaal volgt, zal
dezen stelregel als eene vaste waarheid aannemen.
De geschiedenis der vreemde gebeurtenissen
van Andley Court is er eene, die zich van dag
tot dag ontwikkelde; zulk een vreemde roman
van werkelijk leven zal blijken nooit tevoren
geschreven te zijn.
Ik wil u even de voornaamste personen uit deze
geschiedenis voorstellen, doch het zal slechts eene
vluchtige kennismaking zijn, want met allen
breng ik u nader in kennis.
We worden de weelderig ingerichte conversa
tiezaal te Andley Court binnengeleid en maken
kennis met het gezelschap, dat er zich bevindt:
Lord en lady Melbury van Andley Court, hun
twee dochters, Seline enPriscilla Addington, hun
zoon Tom Addington en nicht Madeline Harvey.
Verder sir Edmund Anson, een zeer bekend
rechter, wiens leven door een vreeselijke smart
verduisterd wordt.
Zijn zoonzijn eenig kindwordt algemeen
verdacht schuldig te zijn aan den moord, vier
jaren geleden gepleegd op sir William Talbot, lid
van het Cabinet, twee dagen na zijne aankomst
op Andley Court.
Frank Anson, 's rechters zoonwas met hem
gekomen als zijn particuliere secretaris en was
in den nacht van den moord plotseling verdwenen,
zonder ooit iets meer van zich te laten hooren.
Hij wordt tevens gehouden voor den dief en
verkooper van een belangrijk documenteen
staatsgeheim bevattend, dat van het private kan
toor van den doode gestolen en voor eenige dui
zenden ponden aan een financier verkocht werd.
Sir Edmund Anson, zelf van loffelijk en onbe
sproken gedrag, wordt nu beschouwd als een man
met een gebroken hart en verwoest leven.
Hij heeft terstond zijn zoon onterfd.
Een jaar na de misdaad is lady Anson van
dat niemand tot de uitoefening van een be
roep zal worden toegelaten zonder het vereisch-
te bewijs van bekwaamheid //(de werkproef).77
Zoo ver nu is het ontwerp van Berlepsch niet
gegaan; het heeft „Befahigungsnachweis77
alleen voorgeschreven voor diegenen, die
den meestertitel willen voeren.
Ben zeer verstandig voorschritt, waardoor
niet terstond de boog te strak wordt ge
spannen. De handwerkslieden hebben wel
begrepen dat zij nier, het onderste uit de
kan moesten halen, want dat hun anders
het lid op den neus zou vallen, en zij hebben
aan het principe niet meer getornd. Wel
echter aan de uitvoering. Het ontwerp be
paalt namelijk dat alleen hij die den meester
titel voert, leerlingeD mag opleiden en voorts
en hier schuilt de adder dat personen,
die een bedrijf uitoefenen dat verschillende
branches omvat, leerlingen in alle branches
mogen opleidenook wanneer zij-zei ven
slechts in één dier branches den meester
titel hebben. De bedoeling is dat bijv. een
meubelfabrikant, die wel als meubelmaker
maar niet als stoffeerder den meestertitel
heeft, zijn leerlingen toch zal mogen onder
richten niet alleen in het maken, maar ook
in het bekleeden der meubels.
Het is deze laatste bepaling vooral, welke
de conferentie wenscht te zien geschrapt.
Er is ook in Nederland in de laatste
jaren een groep van nijverheidsmannen en
ambachtslieden ontstaan, die een soort van
gilde-organisatie wenschen, en het is daarom
dat wij met bizonderen nadruk wijzen op
de moeilijkheden waarvoor men nu in
Duitschland al komt te staan. Want wat zal
er gebeuren als liet ontwerp zonder de be
doelde wijziging wordt aangenomen Dat
leerlingen groote kans loopeu in een of ander
onderdeel van het vak slechts te worden
onderricht. Eu als de wijziging, door de
verdriet gestorven.
Madeleine Harvey, dochter van lord Melbury's
meest geliefde zuster, is op het oogenblik dat mijn
verhaal begint ten huwelijk gevraagd door Geor
ge TaXter van Doveney Mill.
Er schijnen omstandigheden in Madeleine's ver
leden te zijn, haar geheel onbekend.
Ze heeft haar moeder vroeg verloren en werd
geheel aan de zorgen van haar vader overgelaten.
Toen ze opgroeide had ze de overtuiging ge
kregen, dat haar vader een slecht mensch was
en dat de plaatsen waar hij haar bracht, plaat
sen waren, waar geen goed mensch behoorde te
komen.
Ze weet niet, dat haar vader nu gevangenis
straf ondergaat. Ze denkt dat hij dood is.
Haar oom en tante hebben haar dat verteld om
hem voor altijd uit haar leven te sluiten.
Al wat zij zich herinneren kan is dat eens,
lang geleden, haar vader niet thuis kwam en
zijn boezemvriend, een zekere kapitein Davidson,
die haar met zijne liefde achtervolgde, eensklaps
verdwenen was.
Toen was onverwacht lord Melbury gekomen
en had haar meegenomen naar het zuiden van
Frankrijk, waar lady Melbury met hare dochter
verblijf hield, en kort daarna hadden ze haar
verteld, dat haar vader dood was.
Hij was verdronken, zeiden zij, overboord ge
vallen toen hij van Holyhead naar Dublin voer.
Dit verhaal was verzonnen, omdat er geen graf
bestond, doch ze had er nooit aan getwijfeld en
twijfelde er nog niet aan.
In Engeland teruggekeerd, was ze liefdezuster
eeworden en had in de armste buurten \an Lon-
aen verkeerd, de armen gesteund en vertroost.
Daar had ze een man gezien, wiens gelaat en
goedheid haar hadden betooverd.
Hij was als dokwerker gekleed en werkte voor
zijn dagelijksch brood, doch er was iets in zijn
voorkomen, in zijn optreden, dat haar zijn hoo-
ge afkomst verried.
Ze had niet gedacht hem ooit weer te zien,
doch dezen morgen had ze hem in Malliscombe
ontmoet in druk gesprek met haar nicht Priscilla.
Hij was niet als arbeider gekleed, doch in over
eenstemming niet het ambt, dat hij nu bekleedde,
dat van secretaris bij een predikant, Rev. Purkiss.
Haar hart had sneller geklopt toen ze de plek
naderde waar hij met Priscilla stond te praten.
werklieden voorgesteld, wet wordt P Dat de
leerlingen van den eenen meester naar den
anderen moeten loopen om één voorwerp te
vervaardigen, zoodat ze nooit eenheid in
hun werk zullen leeren brengen, nooit één
heel werkstuk leeren maken volgens een
bepaald plan en bijgevolg nooit eenige nij
verheid als kunstnijverheid leeren opvatten.
Zooals in Oostenrijk liet geval is, waar een
meubelmaker strafbaar is, die zijn leerlingen
een stoel leert politoeren of een bakker, die
het waagt onderwijs te geven in het koek
bakken.
Dat zijn onoverkomelijke bezwaren, voort
spruitend uit de verdeeling van den arbeid,
die in onzen tijd zóó ver is doorgedreven,
dat men onze huidige arbeidstoestanden on
mogelijk kan dwingen in liet oude gilde-
gareel. (C.)
IIMIMIIIynnn»»efwiun»'JB
Ruslands Czaar heeft den Franschen bodem
reeds betreden Maandag namiddag is Ni-
colaas II te Cherbourg aan wal gestapt en
heeft 'savonds de reis vervolgd naar Parijs,
waar hij Dinsdag tegen 10 uur verwacht werd.
Zoo is dus de groote week de „semaine
russe" begonnen; de periode, waarin zooal
geen nieuwe overeenkomst gesloten, toch de
entente tusschen Frankrijk en Rusland zal
bezegeld worden. Wat men van den geestes
toestand der Parijzenaars iu deze dagen den
ken mogede entrée van den drager van
het absolute gezag in Rusland, van den
autocraat bij uitnemendheid, in de hoofdstad
der Fransche Republiek, den zetel van alle
revolutien, de kweekplaats van alle omwen
telingen, is wel een merkwaardig feit. Daar
door wordt met groote duidelijkheid bewezen,
dat er een verbond bestaat tusschen Rusland
en Frankrijk, waarmede de Franschen zeer
zijn ingenomen; niet omdat zij er onmiddellijk
voordeel van verwachten. De Franschen zijn
Vreugde straalde uit haar geheele wezen, maar
toch sloop er een gevoel van jaloezie haar hart
binnen toen ze hen samen zag.
Zooals zij daar stonden leek het een minnend
paartje.
Een uur later wachtte zij haar nicht in haar
boudoir op.
HOOFDSTUK I.
ZIJN LEVEN IN GEVAAR.
Gij hier, Madeleine
Hebt gij op mij gewacht?
Ja, reeds een half uur ik wilde u spreken
Over den heer Taxter?
Madeleine veranderde een weinig van houding.
Over den heer Taxter zoo ge wilt, lieve, ik
bedoel, zoo ge belang in hem stelt, antwoordde
ze zacht.
Zeidet ge ja of neen tot hem gister
avond? Ik weet dat hij u gevraagd heefi, Made
leine, vader heeft het mij verteld. Ik vind het
zeer verwaand van hem slechts een oogenblik te
veronderstellen, dat ge hem, een weduwnaar van
middelbaren leeftijd, zoudt nemen. Hebt ge hem
aangenomen of
Geen van beiden, antwoordde Madeleine Har
vey ernstig. Ik heb hem eenvoudig gezegd, dat
ik tijd wilde hebben tot nadenken, Priscilla
ze raakte den schouder harer nicht aan hoe
kwaumt gij er toe zoo vertrouwelijk met den
man te spreken, dien ge als Henry Abbott aan
mij voorsteldet dezen morgen
Ze had getracht bedaard te spreken, doch het
gelukte haar niet volkomen.
Verscheidene minuten gingen voorbij en nog
antwoordde Priscilla niet.
Ze stond, haar handen gevouwen, recht voor
zich uit starende, alsof ze bezig was een moeielijk
vraagstuk op te lossen.
Zonderling genoeg heb ik den heer Abbot vóór
dezen in Londen gezien, ging Madeleine voort.
Priscilla verschrikte en vroeg snel
In Londen Hoe en wanneer
Hij werkte aan een dok. En 'smorgens in de
vroegte vóór zijn dagelijksch werk begon en
's avonds als het afgloopen was, placht hij de
armen en ellendigeu te onderwijzen. Daar zag ik
hem zeer dikwijls, doch ik had hem nooit ge
sproken vóór van morgen.
Ik dacht niet dat hij mij ooit opgemerkt zou
gesteld op de vriendschap van den czaar en
op een verbond met Rusland uit amour propre.
Zij hebben zelf geen monarch, maar willen
toch toonsn, dat de Republiek de gelijke is
van een koninkrijk of een keizerrijk.
De ware bewerker van het Fransch-Russisch
verbond is prins Bismarck, die door het vor
men van het DrievoudigVerbond, ter isoleering
zoowel van Frankrijk als van Rusland, juist
deze beide landen lot elkaar heeft gebracht.
Zoo kunnen de verreikende voornemens van
den bekwaamsteu staatsman zeer dikwijls
hun eigen ondergang ten gevolge hebben.
In dit feit kunnen wij weer een reden ont
dekken voor de vreugde der Franschen over
het bezoek van den czaar.
Het is een doorslaand bewijs van de nietig
heid van de pogingen des prinsen om Frank
rijk en Rusland zwak te houden tegenover
Centraal Europa. Maar men zou zich in
dat bewijs vergissen wanneer men aan het
karakter meer gewicht hechtte dan dit: Aan
geen van beide zijden heeft men vijandelijk
heden op het oog. De czaar is te Breslau
geweest, en, na eenigen tijd te Darmstadt
te hebben vertoefd, zal hij een bezoek brengen
aan keizer Wilhelm te Berlijn.
De eindindruk van des keizers reis zal
dus noodzakelijk deze moeten zijn Dat
Frankrijk en Rusland goede vrienden zijn;
maar dat zijn Rusland en Oostenrijk ook, en
Rusland en Duitschland, en Rusland en Italië,
en ten slotte Rusland en Engeland ook. De
mogendheden welke ernstig den vrede
wenschenzullen zich met dit resultaat
geluk wenschen. Als er een mogendheid is,
welke plannen op het oog heelt, onvereenig-
baar met de handhaving van den vrede, dan
zal deze de eenige teleurgestelde zijn.
Met allen eerbied voor keizers, koningen,
presidenten vau Republieken en voor wijze
diplomatie, is toch de samenloop der omstan
digheden sterker dan zij allen en beslist zij
over de internationale betrekkingen, een in
ternationaal conflict en internationale vrede
met overheerschenden invloed. De verschil
lende bezoeken van den czaar zullen, volgens
hebben, doch zijn blik overtuigde mij, dat hij mij
herkende.
Aan een dok werkzaam
Priscilla herhaalde deze woorden, alsof ze de
rest niet gehoord had.
Haar toon was scherp, verontwaardigd.
Een dokwerker 1 en ze durfden zeggen
ja durfden dat hij leefde als een prins, als een
Ze brak af, ze scheen zich iets te [herinneren.
Ze was halverwegen de kamer gekomen en een
met sits overtrokken gemakstoel genaderd.
Ze trok hem dichter bij het vuur en zonk er
in neer met bleek gelaathare kleine handen
vast ineengesloten.
Misschien deed ik beter de waarheid te zeg
gen, zei ze als tegen zichzelf. Ik kan het niet
langer voor mij alleen houden. De verantwoor
delijkheid ervan is meer dan ik verdragen kan.
Ik moet het iemand vertellen en gij zijt meer te
vertrouwen dan iemand anders. Gij zijt meer te
vertrouwen dan ik zelf. Ze boog zich voorover
en raakte Madeleine's hand aan.
Ge zult beter weten, waarom ik hem ont
moette, wanneer ik u vertel wie hij is, zei ze.
Haar stem daalde, zoo zacht zelts, dat Made
line nauwelijks de woorden kon opvatten
Henry Abbott is slechts een aangenomen
naam. Hij is Frank Anson
Priscilla, is het waar
Madeline zonk aan de zijde harer nicht op de
knieën.
Mijn God, is het waar En toch hebt ge
hem gesproken
Waarom zou ik hem niet spreken Hij is
even onschuldig aan de misdaad uls ik zelf. Hij
lieel't mij gezworen, dat hij onschuldig is.
Ge gelooft he.u niet? voegde ze er aan toe,
ziende dat er een ongeloovige uitdrukking op het
marmerwit gelaat van Madeline was gekomen.
Ge hebt hem niet lief, de omstandigheden zijn
tegen hem, zelfs zijn eigen vader veroordeelt hem,
en zou hem morgen aan den dag dooden, even
onmeedoogend als hij een dollen hond zou neer
schieten, zoo hij wist, dat hij hier was. En toch,
indien ge hem in Londen gekend hebt, hem goed
habt zien doen onder de armen, moest gij ten
minste hem goed en onschuldig gelooven.
Soms helpen de inenschen anderen om vree
selijke misdaden te boeten.
Madeline was opgestaan en liep de kamer op
