"buitenland."
Staat'kn ndig overzicht.
Belg ie.
Frankrijk.
Italië.
Griekenland.
Turkije, s
])e Rij wiel slede.
vele geslachten achtereen tot stand gebracht,
en waarvan gij, door het feit mver geboorte
alleenuw deel hebt verkrijgenzonder
hetwelk gij zoudt verkeeren in een toestand,
nipt voor beschrijving vatbaarWie kan
bepalenhoe groot het aantal is, dat het
werk van anderen, de zorg van anderen bij
draagt tot de vorming van de grootste wel
daad die gij geniet, de gezondheid Wat
zou het leven zijn zonder het gezellig ver
keer, de gemeenschap van het huisgezin, den
omgang met vriendeu, het samenzijn in de
maatschappij. Gij beweert misschien, dat gij
terugbetaalt wat gij ontvangt en dat gij
nevens uw passieve rol van ontvangen ook
de actieve van geven vervult. Voor u willen
wij hopen en op goed vertrouwen in uw
eerlijkheid willen wij ook aannemen dat het
zoo ismaar laten wij elkander dan toch
aanraden, de rekening niet te krap te ma-
keu. Want het is nu eenmaal een men—
schelijke hebbelijkheid, altijd naar zich too
te tellen: debet en credit bekijken wij maar
al te vaak door verschillende glazen. Wie
levendig gevoelt, wat hij aan zijn naasten
aan zijn omgeving in wijderen kring, aan de
ïncnschheid in het algemeen, aan de ge
slachten, die tot het verleden behoorente
danken heeftkomt zonder moeite tot de
erkenning, dat hij nooit genoeg kan doen
om zijn schuld af te lossen, dat er altijd
een saldo ishetwelk hij door liefde en
dankbaarheid moet trachten te dekken.
Er zijn lieden, die zich menschenhaters
noemen. Zij hebben van „de wereld* zoo
veel leed ondervonden dat zij zich volko
men gerechtigd achten, de menscbheid 011—
verdragelijk en afschuwelijk te noemen. Voor
zooverre er geen redenen bestaan, om voor
hen ontoerekenbaarheid r,e pleiten, veroorlo
ven wij ons hen monsters van ondankbaar
heid te noemen. Zij behooren thuis bij de
slang en den krokodil in de verhalen van
straks.
Maar dan ook, zoo wij teil opzichte van
bepaalde personen gedaan hebben wat wij
kondenom hun geluk te verhoogen, bun
bestaan te verzekeren, huil welstand te ver
meerderen, misschien om hen te redden
van den ondergang, hun een dreigend gevaar
te doen ontgaau indien we, in het volle
besef van hetgeen de menschlievendheid van
ons vordert of het belang, van wie ons het
naast staan, ons oplegt, meer deden dan wat
volgens de gewone opvattingen tot onzen plicht
behoortdan hebben we toch zeker wel het
recht om dankbaarheid te eisclien
Ochdenkt even na, vriendenen gij
zult die vraag, hopen wij, terugnemen. De
eisch zou onredelijk zijn.
Hoegij wilt geprezen worden? Gij staat
er op, dat men u komt vertellen hoe goed
gij zijt geweest en nog zijt, en hoe diep een
ander zich uw schuldenaar gevoelt? Is het
dan een soort van koopmanschapdie gij
hebt aangegaan met becijfering van hetgeen
gij terug zoudt moeten ontvangen
En als dat loon die betaling u wordt
onthouden dan zult gij wellicht met dien-
zeltden man geen „zaken" meer willen doen?
Komaanondersteld gij hebt een huisvader,
die in benarde omstandigheden verkeerde,
Hij boog zich voorover, toen door een vloed van
vloeken en bedreigingen, het vermoeden dat er
een gat bestond, bevestigd werd.
Schaam u Schaam u riep Frank Anson
zoo hard als hij durfde uit. Zijt ge een dier of
een mensch, dat ge zoo spreken durft
Een heesche, duivelachtige lach was het ant
woord.
liet geluid kwam al dichter en dichter totdat
het duidelijk was, dat de man aan zijn zijde het
gelaat weer dicht bij de opening bracht.
En toen schrikte Frank terug, want de lucht
vn dit menschelijk lichaam was even verschrik
kelijk als de taal," die hij uitsloeg.
De ruwe taal werd weer aangeslagen en hield
slechts op, toen de gevangenbewaarder binnen
kwam om het voedsel te brengen.
Frank Anson zei geen woord van zijn buur
man tot Shackleford, eerstens omdat hij klagen
onwaardig vond en tweedens omdat hij wist,
dat het tot niets zou leiden. Tot nog toe had hij
Shacklefords slechte hoedanigheden niet ontdekt,
doch hij wist vooruit dat hij hem af zou snau
wen. In zijn hart had hij besloten het ongeluk
kige schepsel naast hem in een betere stemming
te brengen.
Hoe goed hij de wereld ook kende, ook van
de donkere zijde, toch zou hij nog moeten leeren
dat er schepsels bestonden, te diep gezonken om
voor veredeling vatbaar te zijn.
Een rilling ging hem door de leden wanneer
hij aan zijn twee buren dacht, de een, de man
in' boeien, de ander, het scherp tongige wezen,
wiens woorden nog in zijn koortsachtig brein
weerklpnken.
Zou hij deze twee gedurende zijn geheel vol
gend leven naast zich hebben
Ja, wanneer ze slechts lang genoeg leefden.
Zijn geheele leven
Ilij sidderde en verborg het gelaat in de handen
bij de gedachte aan het leven, dat voor hem lag....
Jaar in jaar uit deze cel tot woonplaats, hard
en hopeloos arbeiden, omringd door dieven en
moordenaars, het schuim der beschaving.
Jaar in jaar uit angst, een onderdrukt gevoel
van opstand, van lieldelooze verlatenheid, terwijl
zijn herinneringen aan de wereld steeds vager
zouden worden
Hij zette zich neder, steeds beter beseffende, dat
hij tot het peil der hem omringende schepselen
de behulpzame hand gebodenen hij heeft
op geenerlei wijze zijn erkentelijkheid ge
toond, zult gij danwanneer hij weer
bijstand noodig heeftu op hem wreken
door hem aan zijn lot over te laten
Dat gaat immers niet Die man is dub
bel ongelukkigvooreerst om de genoemde
reden ten tweede omdat hij tot de ramp
zalige groep der harteloozen behoort. Hij
moet dus dubbel geholpen worden. Gij hebt
met hem en tegen hem een dubbelen
strijd te voereuwaarvan diewelke tegen
de hardheid en gevoelloosheid van zijn ge
moed is gericht, niet de minst zware, maar
evenmin de minst noodzakelijke is. En als
gij daarin overwintwelk een heerlijke ze
gepraal
Als iemand u oprecht dankbaar iswees
daar dankbaar voor. Want, dan is het u
gelukthem iets te geven wat met geen
goud te betalen isgij hebt het zedelijk
leven van een uwer broederen tot een hooger
peil opgevoerd hem een beter mensch ge
maakt. U is daarmee groote zegen geschon
ken.
Het ondervinden van ondankbaarheid is
zeer smartelijk. Doch niet omdat het ons
iets onthoudt waarop wij recht hebben, alleen
omdat het ons een gemis openbaart dat wij
betreuren ter wille van een ander.
Zoo snel de vorderingen in de ontwikke
ling van het rijwiel zijn, zoo gering blijven
ze in het eenvoudige middel van vervoer, de
slede. Sedert eeuweu heeft deze deuzelfden
vorm behouden; hier en daar is het gebogen
gedeelte der zijstukken wat verhoogd of ver
langd, het houten of ijzeren onderstuk is on
veranderd gebleven. In vele streken zijn
de zoogenaamde priksleetjes in gebruik, welke
door middel van met ijzer beslagen lange
stokken worden voort bewogen; in het buiten -
land o. a. te Berlijn, is ook de rennwolf in
gevoerd, welke door een staand persoon met
een voet wordt voortgestooten. Dit zijn,
natuurlijk afgezien van de door dieren ge
trokken voertuigen de eenige sleesoorlen
voor ijs- of sneeuwvlakten.
Met belangstelling zal men hooren van een
nieuwe uitvinding, waarvoor de Duitsche
eigenaar Hugo Mayer reeds patent heeft
aaugevraagd.
De rijwielsledc, het nieuwe voertuig, is een
eenvoudig, een veranderd, als men wil, een
vervolmaakt rijwiel. De aan beide zijde in
horizontale richting ongeveer 12 centimeter
verlengde achteras rust links en rechts op
veeren beugels, waaronder zich twee vast
aangeschroefde ijzers bevinden, welke den
vorm hebben van Friessche schaatsen. Beiden
moeten steeds in hetzelfde vlak liggen met
de onderste punt van het achterrad, dat op
de gewone wijze in beweging wordt gebracht,
zoodat de last op drie steunpunten rust. ITet
voorwiel rust stevig op een derde „schaats«,
deelt dus niet in de draaiende beweging van
het andere wiel, doch dient alleen om te
sturen. Uit verschillende proeven is gebleken,
dat met de rijwielslede een buitengewone
SDelheid kan bereikt worden daar men eiken
tweewieler gemakkelijk in een slede kan
herscheppen, zal dit nieuwe wintervoertuig in
sportkringen -spoedig het burgerrecht verkrij
gen.
af zou moeten dalen
01 Vader in den hemel, was er dan geen hulp,
tenzij hij sprak
Dien geheelen nacht lag hij sprakeloos ter neder.
Te moeten denken, dat zijn v»der, de schijn
baar, ernstige, nobele vader, eens de afgod zijner
moeder, een voorbeeld van onbezoedelde eerlijk
heid in de oogen van het publiek, hier moest
zijn, ware recht wedervaren. O 1 het is verschrik
kelijk, ongeloofelijk, onbegrijpelijk, ondenkbaar!
Bijna even ongeloofelijk was het feit dat hij
Madeline's vader hier gezien had de knappe, be
schaafde Roger Harvey, de vader zijner verloofde
hier in dezelfde omgeving als hij.
Hij had hem herkend niettegenstaande zij el
kander weinig in de wereld ontmoei hadden.
Wist Roger Harvey in welke verhouding hij
tot Madeline gestaan had
Hij zeide „gestaan had", want op deze plaats
durfde hij niet meer denken, dat ze hem nog
toebehoorde.
Het scheen hem zondig toe wetende dat zijn
straf levenslang was haar nog aan zich te wil
len binden.
Toch waren zijn gedachten dag en r.acht bij haar.
Het ware beter geweest wanneer ik meer
het slachtoffer van het noodlot dan van mijn ei
gen vrijen wil geweest was, zei hij tot zichzelf in
de wanhoop der smart. Indien ik bij vergissing
veroordeeld was, en den schuldige kende, zou ik
hebben kunnen hopen, dat door den ijver mijner
vrienden de waarheid aan het licht gebracht zou
worden en ik mijn invrijheidstellingiederen dan
tegemoet zou kunnen zien. Maar zoo de zaken
nu staan moet ik eeuwig zwijgen.
Ik durf de wereld zelfs niet verkondigen, dat
ik onschuldig ben, want dan zou men gaan on
derzoeken en de ware schuldige zou spoedig ont
dekt zijn.
0, vader, vader I God helpe n en mij I
Bij tusschenpoozen had de gevangene in de cel
naast de zijne nieuwe uitbarstingen van vloeken
gegeven. En in den tijd, die tnsschen deze uit
barstingen verliep, hoorde hij de ketenen van den
gevangene aan de ander zijde.
Straf, berouw, ellende waren de drie geesten,
die in dit verblijf steeds rondwaarden.
Maar in de daarop volgende maanden ontdekte
Frank Anson, dat, hoewel de ellende hier alge
meen was, men geen spoor van rouw vond.
Wordt vervolgd.
Te Madrid is n:en weer eens in een heel
optimistische stemming, ditmaal evenwel niet
tengevolge van gefingeerde heldenfeiten van
generaal Weyler op Cuba of van door dezen
afgezonden o,'gaven aangaande den staat
van zaken in het kamp der insurgenten, het
gaat cr in Spahjes hoofdstad du wetkelijk
om de pacificatie van het eiland, niet met
vuur en zwaard, doch langs den weg der
hervormingen.
En dat de regeering voor deze taktiek steun
en bijval zal vinden, de leiders der oppositie
Castelar, Silvela, Copes, Dominguez en zelfs
der progressistische republikeinen Ezquerdo,
blijven er borg voor en bevelen de onver
wijlde toepassing van hervormingen op uit
gebreide schaal nadrukkelijk aan. De geheele
republikeinsche pers evenals de bladen der
liberalen en conservatieven, juichen de po
gingen om langs vreedzamen wég een einde
te maken aan de geld en menschenlevens
verslindende worsteling toe en mag men geloof
slaan aan de circuleerende geruchten, dan
zou er zelfs steun komen uit het kamp der
Cubaneezen zeiven. De vroegere leiders der
voorstanders van de afscheiding, Marcos
Garcia en Spottorno, zouden namelijk op weg
zijn naar Maximo Gomez om dezen over te
halen tot onderwerping na de openbaarma
king der hervormingen, evenals dit is ge
schied in 1878.
Het kan niet heel lang duren cf er zal te
dezen aanzien zekerheid zijn, noch te Madrid
waar men met weinig in zijn schik is, be
rekent men reeds, met de mogelijkheid als
grondslag, welke de gevolgen zullen zijn van
de pacificatie. De Vereenigde Staten dus
redeneert men hebben geen ander doel
dan de verdediging van hun eigen belangen,
een handelsverdrag, dat de Amerikanen
voordeel verzekert in het verkeer met Cuba,
boven de Europeesc'ne mogendheden, zal een
eind maken aan alle chicanes. Zoo zouden
dus de luide verkondigde sympathieën van
broeder Jonathan voor het ongelukkige Cuba
eindigen daar waar een voordeelig handels
verdrag begint en alles wat van Washington
en New-York uit door woord en daad on
dernomen is voor de strijdenden voor recht
en vrijheid, zou uitloopen op berekening
of wel business
Van het bewind Mac Kinley zouden in
deze even gunstige condities te verkrijgen
ziju als van de formatie-Cleveland tegen
behoorlijke tegemoetkoming van de zijde van
Spanje zou de sympathie voor de Cubanen
dalen tot onder nul
-*
Graaf Murawiew, die tegen het middaguur
met Piuisen's gezant te Hamburg, graaf Von
Walnitz, te Kiel aankwam, waar hij ontvangen
werd door den hofraad Schweiin en den
Russischen consul, werd onmiddelijk door kei
zer Wilhelm ontvangen, ontbeet met deze,
hoorde het te zijuer eere gespeelde Russische
volkslied aan en aanvaardde om twee uur de
terugreis naar Berlijn, vanwaar hij om 11 uur
naar Petersburg vertrok, na afscheid te heb
ben genomen van den Russischen gezant en
de leden der ambassade.
Dat is toch wel iets minder feestelijk en
vorstelijk dan te Parijs.
Uit Havana wordt aan de New York Herald
gemeld, dat de opstandelingen in de proviucie
Pinar del Rio wederom een dyuamiet aanslag
op een trein hebben gepleegd. De locomotief,
de tender en een geblindeerde waggon wer
den vernield, terwijl twee machinisten en 3
soldaten gedood, de officier van gezondheid
en 13 soldaten gewond werden. Het escorte
slaagde er echter in de insurgenten te ver
drijven. Aan hetzelfde blad wordt gemeld,
dat Rodriguez, die de opstandelingen in
Pinar del Rio aanvoert, en Rivero, bevelheb
ber der opstandelingen in Havana, de trocha
overschreden hebben.
Arme Koningsfamilie
Het geluk heerscht niet in de koninklijke
familie.
Koning Leopold had een zoon en hij
verloor dien op jeugdigen leeftijd. Troon
opvolger werd zijn oudste neef, prins Boude-
wijn, en ook deze stieif in den bloei zijner
jaren. Het treurig lot zijner dochter, prinses
Stefanie, de weduwe van den Oostenrijksche
kroonprins Rudolf, kent men; zij leeft in den
laatsten tijd bovendien op gespannen voet
met het Oostenrijksche keizershuis. Met zijne
gemaliu gaat de koning niet om, zooals het
tusschen man en vrouw behoorde. En thans
wordt algemeen in de buitenlandsche pers
verhaald dat zijne dochter Louise, die met
prins Filips van Coburg gehuwd is, het ech
telijke paleis heeft verlaten en met een rit
meester der huzaren naar Spanje is gevlucht.
Waarlijk, de glans van een koningshof bergt
het ware geluk niet. In zijne weelderige zalen
verschuilen zich vaak rampspoed en ellende!
Muravvief te Parijs.
Wij deelden reeds mede dat de bespre
kingen tusschen graaf Murawiet en den heer
Hanotaux voornamelijk de Oostersche
quaestie betroffen.
De Gaulöis is in staat over het resultaat
van liet onderhoud het volgende mede te
deelen
Op vier punten is tusschen de beide mi
nisters een overeenkomst verkregen: 1~. het
behoud van de integriteit van het Turksche
rijk 2o. geen afzonderlijk optreden vau een
der mogendheden 3o. geen condominium
4o. de noodzakelijke hervormingen moeten
door den sultan worden gegeven.
Reeds Zaterdag werd telegraphisch gemeld,
dat de heer Hanotaux in den ministerraad
vertrouwelijke mededeelingen gedaan had over
de onderhandelingen met den Russischen
minister.
In de couloirs der kamer werd verzekerd,
dat tusschen Hanotaux en graaf Murawiet
volkomen overeenstemming verkr gen is over
de Oostersche staatkunde, en dat de Russi
sche minister beloofd heeft het financieele
program van Frankrijk te zullen ondersteunen.
Niet heel tevreden is men in Frankrijk met
den toast van Hanotaux. De Gazette de
France verhaalt, dat die toast in overleg met
den Russischen minister is opgesteld.
Hanotaux moest daarin vooral nadruk leggen
op de goede verhouding tusschen alle mo
gendheden. Dit was te Berlijn verzocht en
Rusland wilde dit Duiischland niet weigeren.
„Men had kunnen meenen, dat de vredes-
verzekeringen vaak genoeg door Hanotaux
herhaald zijn, en dat het niet noodig was die
nogmaals van den minister der republiek te
verlangen. Doch de czaar wilde tegenover
Duitschland correct blijven. Hij wilde zijn
goeden neef Wilhelm bewijzen, dat hij, Ni-
kolaas in staat is, zoo dikwijls hij het wil
door de republiek de verklaring te doen
herhalen, dat zij afziet van alle grensvorde-
ringen, zelfs van de meest platonische."
„Maar komaan wij twijfelen er niet aan
of er bestaat overeenstemming tusschen Ha
notaux en Murawief. De Russische minister
kan op de terugreis van Berlijn aan keizer
Wilhelm de verzekering geven, dat hij niets
te vreezen heeft van de ouder den knoet
gebrachte Fransche Republiek."
Al is deze uiting van 't royalistische blad
eenzijdig oveidreven, toch is zij teekenend
voor de gevoelens die in Frankrijk beginnen
te ontstaan.
Clémenceau en de Gazette de France in
één schuitje om de entente te bestrijden.
Merkwaardig is 't zeker.
De ongeregeldheden onder de studenten te
Rome hebben tot Maandagavond voortge
duurd. De bersaglieri dreven de studenten
van het universiteitsgebouw terug en zetten
de straten af, maar er werdeD weer betoo
gingen gehouden toen de studenten, Zaterdag
in hechtenis genomen maar nu vrijgesproken,
zich vertoonden.
Ook te Napels Catania en Palermo zijn
de studenten in verzet gekomen: zij verklaren
zich solidair met hun makkers te Rome, die
door de gewapende macht zijn uitgetart.
De Verhouding tot Rusland.
Ten Vaticane heelt men met groote inge
nomenheid vernomen, dat de Russische gezant
namens den nieuwen minister Murawief aan
kardinaal Rampolla verklaard heeft, dat de
verzoenende politiek van wijlen den minister
Lobanof ten opzichte van de katholieke on
derdanen van Den czaar zal worden voortge
zet. De regeering is zeer welwillend gezind
jegens het Roomsche Polen, zij zal o.m. aan
den kerkbouw en de verdere godsdienstige
aspiraties der Polen gaarne haar steun ver-
leenen.
De Studenten opstootjes.
De studenten van Athene hebben hun
academische vesting moeten overgeven, nadat
hun alle toevoer van voedsel en ammunitie
was afgesneden. De soldaten, die 't univer
siteitsgebouw omsingelden, lieten de groepjes
studenten, af en toe uittrekkende om te gaan
eten en proviand in te slaan, niet weder
binnengaan, terwijl ook de waterleiding werd
afgesloten.
Zaterdagmorgen werd daarop het univer
siteitsgebouw ontruimd, na fouilleering der
studenten en inbeslagneming der wapenen.
De rector heeft zijn ontslag genomen.
ATHENE, 2 Febr. Op Kreta hebben, om
den moord op een kind te wreken, de
Christenen vier Turken te Kanea vermoord.
De Turken verbrandden Galata, waarbij velen
gedood en gewond werden. De Christenen
bezetten verscheidene strategische punten.
Een levendig geweervuur verwekte grooten
angst onder de bevolking.
De gouverneur en de consuls trachten door
hunne tusschenkomst de rust te herstellen.
Een rechter is te Kanea gedood.
De Armeniërs opnieuw vervolgd.
De Armeniërs, die bij de gendarmerie zijn
ingelijfd volgens de hervormings bepalingen
van het vorig jaar, worden niet betaald en
stelselmatig slecht behandeld, tot dat zij
genoodzaakt zijn den dienst te verlaten.
Aan de arme Armeniërs, die bij de gru
welen van al hun have zijn beroofd, wordt
