Nummer 22. Donderdag 18 Maart 1897. 20'' daarg&ug.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen*
ZEGGEN EN DOEN.
ANTÖÖN TIELEN
FEUILLETON.
UITGEVER;
Waalwijk.
Met betrekking tot de gezondheid bestaan
er eenige hoogst eenvoudigeniet moeilijk
toe te passen voorschriftenwelker inacht
neming een aantal storingen zou voorkomen.
Gewoonlijk zijn zij niet in de laatste jaren,
zelfs niet in de laatste eeuwen ontworpen;
vruchten van reeds oude wijsheid, heeft het
eene geslacht ze het andere nagelaten als
een soort van erfstukdat menwegens
zijn beweerden ouderdom met -zekeren eer
bied behandeld en graag ongeschonden
houdtmaar datwellicht ook om die re
den heel weinig in gebruik is genomen.
Want, hoe stellig wij verzekeren, dat die
regels //proefhoudend" zijn, het nemen
der proef laten we gewoonlijk aan anderen
over.
Zoo gaat het ook, en zoo is het altijd
gegaan met de onderrichtingen betreffende
het zedelijk leven. Ieder erkent haar hooge
waarde zelfs in onzen tijd van critiek, die
geneigd is het oude en traditioneele reeds
daarom te verwerpenomdat het afkomstig
is uit langver vlogen tijdenhebben toch
nog weinigen het gewaagdhun stem te
verheffen ter bestrijding van die enkele
gemakkelijk te begrijpen, in weinig woorden
uit te drukken grondbeginselendie op de
golven der eeuwen tot ons zijn gekomen.
Dat, bijvoorbeeld, onrechtmatig verkregen
bezit niemand gelukkig maaktkunnen
we ons wel voorstellen dat er ooit een tijd
geweest is waarin men dat niet wist Dat
waar en oprecht te zijn, in het kleine zoo
wel als in het grooteons veilig en met
een gerust gemoed heenvoert door de stormen
des levens, zou er wel, onder welke
omstandigheden ookaan getwijfeld zijn
Dat het nooit bevrediging schenkt, wanneer
men zijn eigen belangen bevordert ten koste
van die van anderenwordt het moge
lijk geacht dat men er in ernst aan zou
denkentegen die stelling te opponeeren.
En toch
Zoekvan welke zedeleer gij wilton
verschillig of zij al dan niet steunt op eenig
stelsel van godsdienstige begrippen, de kern,
altijd vindt ge nagenoeg ongewijzigd
diezelfde grondregels der moreele gezond
heidsleer terug. Gewoonlijk worden zij, als
een handelsartikel, de wereld rondgedragen
in allerlei verpakking men heeft ze gebe
zigd als materiaal voor philosofische be
schouwingen die als iets geheel nieuws aan
den man werden gebracht, zoodat het eenige
moeite kostte onder de veelsoortigheid der
omhullingen de oude bekende waar te ont
dekken. Doch er is geen buitengewone
scherpzinnigheid noodig, om van het schijn
baar verschillende het overeenkomstige af te
zonderen, en alzoo gedrongen te worden tot
de betuiging, dat er op het gebied van de
zedelijkheid niets nieuws is onder de zon.
Over die voorschriften welker aantal niet
meer dan één cijfer noodig heeft om de
verzameling geheel compleet te maken, wordt
in alle talen sedert onheugelijke tijden ge
predikt en geleeraard. Men heeft boeken
geschreven, groot van omvang, om ze aan
te bevelen millioenen kansels worden ge
regeld beklommen, met geeu ander doel
dan om ze in een beider licht te stellen.
Elke vorm van litteratuur is dienstbaar ge
maakt, om hun voortreffelijkheid te betoogen.
En nu die dikke boeken niet meer gelezen,
nu velen niet meer den drang gevoelen
om op te gaan naar de plaatsen voor de
aankweeking van het zedelijk leven meer
opzettelijk bestemdmisschien wel om
dat nevens den eeredienst van het goede
die tot vereeniging en verbroedering leidt
ook veel wordt op den voorgrond gesteld
Niet op de manier, welke gij wellicht be
doelt. hernam zij langzaam. Doch wat de betaling
batreft voor mijn stilzwijgen, kan ik eischen wat
ik wil.
dat scheiding en verwijdering teweegbrengt,
nu is zelfs het dagbladde lectuur van
iedereen, zich geroepen gaan gevoelen om,
in zooveel mogelijke afwisseling die oude
overbekendebijna zouden we zeggen afge
zaagde stellingen opnieuw en voortdurend te
verkondigen.
Zou daarbij niet gevreesd moeten worden
dat eindelijk het groote publiek aan het
welk men steeds voortgaat diezelfde spijs
voor te zettenhaar moede wordt P Dat
die weerzin zich openbaart in een eenparig
uitgesproken verzoek om er verder over te
zwijgenonder verzekering dat men dat
alles reeds lar.g wist
Yoor zoover wij er in bescheiden mate
aan meedoen hebben wij van die beducht
heid nog niets gevoeld. Wij weten zeer
goeddat wij geen enkele nieuwe waarheid
op dit gebied hebben ontdekt en met den
triomf der zelfvoldoening onzen lezers kon
den aanbiedenwij weten' ook dat al het
geen wij te zeggen hebben heel gemakkelijk
in een paar regels kan worden uitgedrukt
en dat wij diezelfde regels terugvinden bij
alle moralisten hoe ver we ook opklimmen
in de alleroudste oudheid. Desniettemin
achtten wij het noodig ze te zeggen en te
herzeggenzij vormen het slot van elk be
loog en evenals Cato in den Rnmeinschen
Senaat al zijn redevoeringen eindigde met
als zijn gevoelen uit te spreken dat Kar—
thagó" moest verwoest wordenkunnen wij
geen stap zetten op het rveld der maat
schappelijke verbeteringzonder er aan toe
te voegen dat zij ondenkbaar iswanneer
zij niet gepaard gant met verhooging van
het zedelijk peil, met toepjssing in het leven
van de ware theorie des levens, de daad
werkelijke huldiging van de groote begin
selen van rechtvan waarheidvan liefde.
zou laten ontkomen. En denzelfden avond nog
werd hem voor eeuwig de mond gesloten.
Eeuwenlang is dat alles gezegden zeer
dikwijls heel goed gezegd. Beantwoordt nu
het resultaat van die oceanen van gesproken
en geschreven woorden aan hetgeen men er
billijkerwijs van zon mogen verwachten
Houdt het doen gelijken tred met het zeg
gen Of is die uitkomst misschien zoo
gering dat het ernstige overweging zou ver
dienen den woordenvloed wat te stuiten
de spreekgestoelten meer met rust te laten
en de pen voor een wijle neder te leggen?
Daar zijn er die deze vraag bevestigend
beantwoorden. Al uw spreken en prediken,
al uw arbeid aan de samenstelling van ze-
dekundige beschouwingen en zedelijke op
wekkingen besteed gij ziet zelf wel hoe
weinig vruchten bet oplevert. De mensch
is nu eenmaal een zelfzuchtig wezen. Dat
is niet zijn schuld, hij heeft zoomin zijn
aard als zijn lichaamsvorm zelf gekozen. Als
gij aan het woord zijtzijn uw broeders het
volmaakt met u eens ook zij erkennen de
verhevenheid van de idealen die gij op het
voetspoor en in navolging van duizenden
anderen voor hun geest hebt geplaatsten zij
geven u dadelijk toe datzoo de heerschap
pij van recht en waarheid en liefde door
ieder werd gehuldigdde wereld er geheel
anders zou uitzien en geen dusgenaamde
maatschappelijke vraagstukken behoefden te
worden opgelost om de menschen in volko
men harmonie met elkander te doen leven,
maar zoodra het op de practijk aankomt,
verdwijnt dat mooie ideaal voor ons Geestes
oog als een vizioenen treedt de harde
werkelijkheid in zijn plaats. Ook dat is
geen nieuwe ontdekkinger is nog nooit
een profeet geweest, die niet jammerde over
de hardleerdschheid zijner tijdgenooten.
Toch is liet een merkwaardig verschijnsel,
dat diezelfde eigenschap van alles wat mensch
heet, niet afschrikkend gewerkt heeft. Hoe
tot stilte te vermanen.
Hebben ze uitgestrooiddat ik dood was
Schamen ze zich dus voor mij0 Melbury schaamt
zich voor me? Dat is een grap! Melbury I Mel
bury I ha ha 1 ha
ua r%9 j
C,iMMqcwpcKKa<y»aa^ «3* '#3!»
De Echo van het Zuiden
Waalwijksehe en Langstraatsche Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3inaal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiubureau vau
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
39
Het overige geld gooit hij gewoonlijk weg. Tk
geloof, dat hij er een bedoeling mee heeft. Hij
heeft in den laatsten tijd veel aan hospitalen en
inrichtingen gegeven; zoover reikt zelf zijn lief
dadigheid, dat hij zijn buitengoed bezwaard heeft
om nog meer te kunnen geven. Ik denk, dat hij
het doet, omdat hij menschen, die er na zijn
dood recht op zouden hebben, haat!
Een mooien zoon heeft hij en dat van de vrouw,
waar hij zoo veel van hoopte.
Ge hebt toch de geschiedenis in de gevangenis
wel gehoord
"Welnu, indien er niet spoedig een eind aan
deze verkwisting komt, is er na een jaar of twee
niets meer-over.
Heden avond zal ik er een eind aan maken
Hoe kunt ge? welk eind? vroeg Roger
Harvey nieuwsgierig.
Ze hief plotseling den vinger op.
S.s.s.s.t. Koru mee in de schaduw. Het is
van geen nut, dat men mij hier zien zou!
Maar, mijn waarde Elise, begon hij weer.
Wat hebt ge op het oogP
Ik heb het u reeds gezegd, zei ze bedaard
lachende. Ik ga er dezen avond een eind aan
maken
Maar hoe kunt ge zijn plan verstoren? Ge
hebt er geen recht toe, dat is te zeggen, geen
wettig recht.
Zij knikte met onbeschaamde vroolijkheid.
Ja, ja, ik heb. Ik weet, dat ik dat recht eens
verbruid heb door het contract te teekenen hem
nooit meer lastig te vallen. Dat is nu bijna vijf
jaren geleden, toen bij mij de eerste 5000 pond
gaf. Ik daciit toen, dat ik nooit meer iets van
hem zou kunnen krijgen. Doch een procureur
verklaarde mij, dat ik zooveel als ik wilde van
hem eischen kon.
Die procureur moet het verkeerd voor ge
had hebben, zei Roger Harvey, met overtuiging.
Datgene, wat ge deedt in aanmerking genomen,
hebt ge geen aanspraak op hem.
En zooals de procureur mij zeide, maakte het
contract geen verschil, omdat hij het nooit open
lijk bekend zou maken. Een mooi ding zou het
zijn om in één adem genoemd te worden met
hem.
Goede hemel 1 Dertig jaar geleden toen hij een
jong student in de rechten was, zou ik niet ge
dacht hebben, dat hij ooit in zoo hoog aanzien
zou stijgen. Had ik het vooruit kunnen weten,
ik zou dien anderen gehangendoch dat doet
er niet toe 1 Het is alles voorbij en afgedaan. Hij
heeft zich niets te verwijten. Zijn handen zijn
zuiver van bloed. Het schijnt alleen anders.
Het zou een vreeselijke slag voor lady Rosa
munds familie zijn, zoo het ooit uitkwam. Ik
geloof, dat wanneer ik naar hem toeging en hem
de geheele geschiedenis vertelde en bewees en
dreigde haar bekend te zullen maken, de Earl
of Iionister 2COO pond jaarlijks op mij vast zou
stellen, zoo ik slechts den mond hield.
Roger Harvey lachte onaangenaam.
Het is mogelijk, zei hij, liet is mogelijk 1
Het is dan als het ware een goudmijn voor u,
Elisa Het zou een vreeselijke slag zijn voor dat
oud, trotsch geslacht
Hij hield op en voegde er toen aan toe:
Ge hebt het Talbot den avond van den
moord verteld, hè
Ja.
Haar gelaatskleur werd bleeker.
Het schokte hem, dat kan ik u verzekeren.
Ge kondthem niet een rietje doodgeslagen heb
ben Toen begon hij den rechter Le vervloeken
en hij zwoer, dat hij wraak op hem zou nemen.
Sir- Edmund kon het niet hooren, doch daar -/•
beiden in hetzelfde huis waren, bestond er k ns
dat hij sir Edmund dien nacht ontmoette en er
hem over sprak. Wat mij betreft, zei ze haar
stem dempende, wat mij betreft, ware de zoon
niet veroordeeld geworden en was hij niet blijven
zwijgen, ik zou het heel wel mogelijk geacht
hebben, dat het de vader was, die Talbot ver
moordde, omdat Talbot mij zeide, dat hij den
volgenden dag publiciteit aan de zaak zou geven.
Ilij zeide dat, niettegenstaande hij lady Rosa
munds neef was, hij den beroemden rechter niet
O
Voor den drommel! riep de teleurgestelde
Roger uit. Dat was het dus 1 Daar had ik niet
aan gedacht! Is het mogeli.ik? Ik kon mijn oogen
ook niet gelooven, toen ik den, jongen Anson
zag.
Hij kan geen moordenaar zijn. Droeg hij Talbot
haat toe?
Alleen geloof ik om dat gourernements docu
ment. Hij werd wellicht betrapt toen hij het
uit Talbot's bureau
Ze hield op.
Roger Harvey schudde het hoofd.
Neen, neen, zei hij. Dat was het niet.
Oriep Elisa Turner uit, haar heldere,
zwarte oogen snel opslaande.
Ge weet, dat hij ook daaraan onschuldig was?
Dan weet ge wellicht ook dat bij onschuldig
aan den moord is?
Als dat het geval is, is het meer dan gemeen
van u hem in de gevangenis te laten lijden,
daar hij zooveel van uwe dochter houdt.
Roger Harvey deed met ongeveinsde verbazing
een schrede achterwaarts.
Hij de jonge Anson verliefd op mijn,
op mijn dochter? Wie heeft u dat in het hoofd
gebracht
Niet alleen in mijn hoofd, maar in ieders
hoofd! Gij kunt er natuurlijk niets van weten.
Het heeft in alle dagbladen gestaan.
Men vond het o 1 zoo romantisch er. droevig
Ze was verloofd met zekeren Taxter, een eigenaar
van een molen hier, een schatrijk man, en ze
bedankte hem om den jongen Anson. Er waren
lange berichten in de couranten hoe ze eruitzag
gedurende het verhoor en hoe ze in den beschul
digde bleef gelooven en flauw viel, toen ze hem
vaarwel zei nadat het doodvonnis was uitgespro
ken. Hij kuste zelfs de bloemen, die ze gedragen
had
Het gaf een opschudding in het land, dat kan
ik u verzekeren. Men noemde het de Roman van
Andley Court'. En het grappigste van alles was,
dat ze haar. als een wees beschreven.
Het praatje scheen in omloop te zijn, dat gij
verdronken waart. En ik geloof, dat zij dat nog
denkt 1
Wat? riep Harvey zoo luid, dat de vrouw
aan zijn zijde hem bij den arm greep om hem
Ik zal hem spoedig uit den droom helpen, Ma
deline en de heele wereld I Ze dachten, veronder
stel ik, omdat ik onder een anderen naam ver
oordeeld werd, het makkelijk genoeg zou zijn te
vertellen, dat Roger Harvey naar een betere wereld
was overgegaan! En ze dachten, dat ik nooit
terug zou komen
Vervloeken zal ik ze of liever hem 1
Ik zal het hem betaald zetten.
Hem wien vroeg de geheimzinnige Eliza.
Ochdat doet er niet toe, dat doet er niet
toe! Gij en de rest van de wereld zult het spoe
dig genoeg weten. Doch wat gaat ge vanavond
ginds uitvoeren
Hij wenkte in de richting van Holcombe Park
en lachte vertrouwelijk.
Ik zou een dwaas zijn als ik het u vertelde
aangezien gij het stilzwijgen over uw eigen ge
heim blijft bewaren. Laat het u genoeg zijn te
weten dat ik op weg ben het overschot van zijn
fortuin te gaan redden. Het zal een lastige zaak
zijn, doch ik zal er mijn best voor doen. Waar
om zou ik mijn macht r.iet gebruiken?
En alS ik het geld heb, kunnen we samen
trouwen er. er profijt van trekken.
Denk niet aan kapitein Roper. Laat hem voor
zichzelf zorgen. Mocht hij mij in mijn plannen
willen dwarsboomen dan zal ik eens een en
ander van kapitein Davidson aan het licht bren
gen.
Wat dat betreft had hij evenals ik in de
gevangenis moeten zitten. Hij was ook mede
plichtig, docli hij zag den stórm vóór mij op
komen en vluchtte.
Zoo een lafaard 1 riep de vrouw smalend
uit.
Zoo een huichelaar: hij gedraagt zich als een
heilige hier in Muliscombe, naar ik hoor, en de
oude oom gelooft hem! En dat alles enkel en
alleen om zijn vermogen. Met zijn meisjesachtig,
onschuldig gelaat zou hij de liefste vrouw ter
wereld kunnen huwen.
Wie weet, komt hij nog eens op Celine Ad-
dingtoh af
Wordt vervolgd.