Nummer 22. Donderdag 18 Maart 1897. 20'' daarg&ug. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen* ZEGGEN EN DOEN. ANTÖÖN TIELEN FEUILLETON. UITGEVER; Waalwijk. Met betrekking tot de gezondheid bestaan er eenige hoogst eenvoudigeniet moeilijk toe te passen voorschriftenwelker inacht neming een aantal storingen zou voorkomen. Gewoonlijk zijn zij niet in de laatste jaren, zelfs niet in de laatste eeuwen ontworpen; vruchten van reeds oude wijsheid, heeft het eene geslacht ze het andere nagelaten als een soort van erfstukdat menwegens zijn beweerden ouderdom met -zekeren eer bied behandeld en graag ongeschonden houdtmaar datwellicht ook om die re den heel weinig in gebruik is genomen. Want, hoe stellig wij verzekeren, dat die regels //proefhoudend" zijn, het nemen der proef laten we gewoonlijk aan anderen over. Zoo gaat het ook, en zoo is het altijd gegaan met de onderrichtingen betreffende het zedelijk leven. Ieder erkent haar hooge waarde zelfs in onzen tijd van critiek, die geneigd is het oude en traditioneele reeds daarom te verwerpenomdat het afkomstig is uit langver vlogen tijdenhebben toch nog weinigen het gewaagdhun stem te verheffen ter bestrijding van die enkele gemakkelijk te begrijpen, in weinig woorden uit te drukken grondbeginselendie op de golven der eeuwen tot ons zijn gekomen. Dat, bijvoorbeeld, onrechtmatig verkregen bezit niemand gelukkig maaktkunnen we ons wel voorstellen dat er ooit een tijd geweest is waarin men dat niet wist Dat waar en oprecht te zijn, in het kleine zoo wel als in het grooteons veilig en met een gerust gemoed heenvoert door de stormen des levens, zou er wel, onder welke omstandigheden ookaan getwijfeld zijn Dat het nooit bevrediging schenkt, wanneer men zijn eigen belangen bevordert ten koste van die van anderenwordt het moge lijk geacht dat men er in ernst aan zou denkentegen die stelling te opponeeren. En toch Zoekvan welke zedeleer gij wilton verschillig of zij al dan niet steunt op eenig stelsel van godsdienstige begrippen, de kern, altijd vindt ge nagenoeg ongewijzigd diezelfde grondregels der moreele gezond heidsleer terug. Gewoonlijk worden zij, als een handelsartikel, de wereld rondgedragen in allerlei verpakking men heeft ze gebe zigd als materiaal voor philosofische be schouwingen die als iets geheel nieuws aan den man werden gebracht, zoodat het eenige moeite kostte onder de veelsoortigheid der omhullingen de oude bekende waar te ont dekken. Doch er is geen buitengewone scherpzinnigheid noodig, om van het schijn baar verschillende het overeenkomstige af te zonderen, en alzoo gedrongen te worden tot de betuiging, dat er op het gebied van de zedelijkheid niets nieuws is onder de zon. Over die voorschriften welker aantal niet meer dan één cijfer noodig heeft om de verzameling geheel compleet te maken, wordt in alle talen sedert onheugelijke tijden ge predikt en geleeraard. Men heeft boeken geschreven, groot van omvang, om ze aan te bevelen millioenen kansels worden ge regeld beklommen, met geeu ander doel dan om ze in een beider licht te stellen. Elke vorm van litteratuur is dienstbaar ge maakt, om hun voortreffelijkheid te betoogen. En nu die dikke boeken niet meer gelezen, nu velen niet meer den drang gevoelen om op te gaan naar de plaatsen voor de aankweeking van het zedelijk leven meer opzettelijk bestemdmisschien wel om dat nevens den eeredienst van het goede die tot vereeniging en verbroedering leidt ook veel wordt op den voorgrond gesteld Niet op de manier, welke gij wellicht be doelt. hernam zij langzaam. Doch wat de betaling batreft voor mijn stilzwijgen, kan ik eischen wat ik wil. dat scheiding en verwijdering teweegbrengt, nu is zelfs het dagbladde lectuur van iedereen, zich geroepen gaan gevoelen om, in zooveel mogelijke afwisseling die oude overbekendebijna zouden we zeggen afge zaagde stellingen opnieuw en voortdurend te verkondigen. Zou daarbij niet gevreesd moeten worden dat eindelijk het groote publiek aan het welk men steeds voortgaat diezelfde spijs voor te zettenhaar moede wordt P Dat die weerzin zich openbaart in een eenparig uitgesproken verzoek om er verder over te zwijgenonder verzekering dat men dat alles reeds lar.g wist Yoor zoover wij er in bescheiden mate aan meedoen hebben wij van die beducht heid nog niets gevoeld. Wij weten zeer goeddat wij geen enkele nieuwe waarheid op dit gebied hebben ontdekt en met den triomf der zelfvoldoening onzen lezers kon den aanbiedenwij weten' ook dat al het geen wij te zeggen hebben heel gemakkelijk in een paar regels kan worden uitgedrukt en dat wij diezelfde regels terugvinden bij alle moralisten hoe ver we ook opklimmen in de alleroudste oudheid. Desniettemin achtten wij het noodig ze te zeggen en te herzeggenzij vormen het slot van elk be loog en evenals Cato in den Rnmeinschen Senaat al zijn redevoeringen eindigde met als zijn gevoelen uit te spreken dat Kar— thagó" moest verwoest wordenkunnen wij geen stap zetten op het rveld der maat schappelijke verbeteringzonder er aan toe te voegen dat zij ondenkbaar iswanneer zij niet gepaard gant met verhooging van het zedelijk peil, met toepjssing in het leven van de ware theorie des levens, de daad werkelijke huldiging van de groote begin selen van rechtvan waarheidvan liefde. zou laten ontkomen. En denzelfden avond nog werd hem voor eeuwig de mond gesloten. Eeuwenlang is dat alles gezegden zeer dikwijls heel goed gezegd. Beantwoordt nu het resultaat van die oceanen van gesproken en geschreven woorden aan hetgeen men er billijkerwijs van zon mogen verwachten Houdt het doen gelijken tred met het zeg gen Of is die uitkomst misschien zoo gering dat het ernstige overweging zou ver dienen den woordenvloed wat te stuiten de spreekgestoelten meer met rust te laten en de pen voor een wijle neder te leggen? Daar zijn er die deze vraag bevestigend beantwoorden. Al uw spreken en prediken, al uw arbeid aan de samenstelling van ze- dekundige beschouwingen en zedelijke op wekkingen besteed gij ziet zelf wel hoe weinig vruchten bet oplevert. De mensch is nu eenmaal een zelfzuchtig wezen. Dat is niet zijn schuld, hij heeft zoomin zijn aard als zijn lichaamsvorm zelf gekozen. Als gij aan het woord zijtzijn uw broeders het volmaakt met u eens ook zij erkennen de verhevenheid van de idealen die gij op het voetspoor en in navolging van duizenden anderen voor hun geest hebt geplaatsten zij geven u dadelijk toe datzoo de heerschap pij van recht en waarheid en liefde door ieder werd gehuldigdde wereld er geheel anders zou uitzien en geen dusgenaamde maatschappelijke vraagstukken behoefden te worden opgelost om de menschen in volko men harmonie met elkander te doen leven, maar zoodra het op de practijk aankomt, verdwijnt dat mooie ideaal voor ons Geestes oog als een vizioenen treedt de harde werkelijkheid in zijn plaats. Ook dat is geen nieuwe ontdekkinger is nog nooit een profeet geweest, die niet jammerde over de hardleerdschheid zijner tijdgenooten. Toch is liet een merkwaardig verschijnsel, dat diezelfde eigenschap van alles wat mensch heet, niet afschrikkend gewerkt heeft. Hoe tot stilte te vermanen. Hebben ze uitgestrooiddat ik dood was Schamen ze zich dus voor mij0 Melbury schaamt zich voor me? Dat is een grap! Melbury I Mel bury I ha ha 1 ha ua r%9 j C,iMMqcwpcKKa<y»aa^ «3* '#3!» De Echo van het Zuiden Waalwijksehe en Langstraatsche Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3inaal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiubureau vau Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. 39 Het overige geld gooit hij gewoonlijk weg. Tk geloof, dat hij er een bedoeling mee heeft. Hij heeft in den laatsten tijd veel aan hospitalen en inrichtingen gegeven; zoover reikt zelf zijn lief dadigheid, dat hij zijn buitengoed bezwaard heeft om nog meer te kunnen geven. Ik denk, dat hij het doet, omdat hij menschen, die er na zijn dood recht op zouden hebben, haat! Een mooien zoon heeft hij en dat van de vrouw, waar hij zoo veel van hoopte. Ge hebt toch de geschiedenis in de gevangenis wel gehoord "Welnu, indien er niet spoedig een eind aan deze verkwisting komt, is er na een jaar of twee niets meer-over. Heden avond zal ik er een eind aan maken Hoe kunt ge? welk eind? vroeg Roger Harvey nieuwsgierig. Ze hief plotseling den vinger op. S.s.s.s.t. Koru mee in de schaduw. Het is van geen nut, dat men mij hier zien zou! Maar, mijn waarde Elise, begon hij weer. Wat hebt ge op het oogP Ik heb het u reeds gezegd, zei ze bedaard lachende. Ik ga er dezen avond een eind aan maken Maar hoe kunt ge zijn plan verstoren? Ge hebt er geen recht toe, dat is te zeggen, geen wettig recht. Zij knikte met onbeschaamde vroolijkheid. Ja, ja, ik heb. Ik weet, dat ik dat recht eens verbruid heb door het contract te teekenen hem nooit meer lastig te vallen. Dat is nu bijna vijf jaren geleden, toen bij mij de eerste 5000 pond gaf. Ik daciit toen, dat ik nooit meer iets van hem zou kunnen krijgen. Doch een procureur verklaarde mij, dat ik zooveel als ik wilde van hem eischen kon. Die procureur moet het verkeerd voor ge had hebben, zei Roger Harvey, met overtuiging. Datgene, wat ge deedt in aanmerking genomen, hebt ge geen aanspraak op hem. En zooals de procureur mij zeide, maakte het contract geen verschil, omdat hij het nooit open lijk bekend zou maken. Een mooi ding zou het zijn om in één adem genoemd te worden met hem. Goede hemel 1 Dertig jaar geleden toen hij een jong student in de rechten was, zou ik niet ge dacht hebben, dat hij ooit in zoo hoog aanzien zou stijgen. Had ik het vooruit kunnen weten, ik zou dien anderen gehangendoch dat doet er niet toe 1 Het is alles voorbij en afgedaan. Hij heeft zich niets te verwijten. Zijn handen zijn zuiver van bloed. Het schijnt alleen anders. Het zou een vreeselijke slag voor lady Rosa munds familie zijn, zoo het ooit uitkwam. Ik geloof, dat wanneer ik naar hem toeging en hem de geheele geschiedenis vertelde en bewees en dreigde haar bekend te zullen maken, de Earl of Iionister 2COO pond jaarlijks op mij vast zou stellen, zoo ik slechts den mond hield. Roger Harvey lachte onaangenaam. Het is mogelijk, zei hij, liet is mogelijk 1 Het is dan als het ware een goudmijn voor u, Elisa Het zou een vreeselijke slag zijn voor dat oud, trotsch geslacht Hij hield op en voegde er toen aan toe: Ge hebt het Talbot den avond van den moord verteld, hè Ja. Haar gelaatskleur werd bleeker. Het schokte hem, dat kan ik u verzekeren. Ge kondthem niet een rietje doodgeslagen heb ben Toen begon hij den rechter Le vervloeken en hij zwoer, dat hij wraak op hem zou nemen. Sir- Edmund kon het niet hooren, doch daar -/• beiden in hetzelfde huis waren, bestond er k ns dat hij sir Edmund dien nacht ontmoette en er hem over sprak. Wat mij betreft, zei ze haar stem dempende, wat mij betreft, ware de zoon niet veroordeeld geworden en was hij niet blijven zwijgen, ik zou het heel wel mogelijk geacht hebben, dat het de vader was, die Talbot ver moordde, omdat Talbot mij zeide, dat hij den volgenden dag publiciteit aan de zaak zou geven. Ilij zeide dat, niettegenstaande hij lady Rosa munds neef was, hij den beroemden rechter niet O Voor den drommel! riep de teleurgestelde Roger uit. Dat was het dus 1 Daar had ik niet aan gedacht! Is het mogeli.ik? Ik kon mijn oogen ook niet gelooven, toen ik den, jongen Anson zag. Hij kan geen moordenaar zijn. Droeg hij Talbot haat toe? Alleen geloof ik om dat gourernements docu ment. Hij werd wellicht betrapt toen hij het uit Talbot's bureau Ze hield op. Roger Harvey schudde het hoofd. Neen, neen, zei hij. Dat was het niet. Oriep Elisa Turner uit, haar heldere, zwarte oogen snel opslaande. Ge weet, dat hij ook daaraan onschuldig was? Dan weet ge wellicht ook dat bij onschuldig aan den moord is? Als dat het geval is, is het meer dan gemeen van u hem in de gevangenis te laten lijden, daar hij zooveel van uwe dochter houdt. Roger Harvey deed met ongeveinsde verbazing een schrede achterwaarts. Hij de jonge Anson verliefd op mijn, op mijn dochter? Wie heeft u dat in het hoofd gebracht Niet alleen in mijn hoofd, maar in ieders hoofd! Gij kunt er natuurlijk niets van weten. Het heeft in alle dagbladen gestaan. Men vond het o 1 zoo romantisch er. droevig Ze was verloofd met zekeren Taxter, een eigenaar van een molen hier, een schatrijk man, en ze bedankte hem om den jongen Anson. Er waren lange berichten in de couranten hoe ze eruitzag gedurende het verhoor en hoe ze in den beschul digde bleef gelooven en flauw viel, toen ze hem vaarwel zei nadat het doodvonnis was uitgespro ken. Hij kuste zelfs de bloemen, die ze gedragen had Het gaf een opschudding in het land, dat kan ik u verzekeren. Men noemde het de Roman van Andley Court'. En het grappigste van alles was, dat ze haar. als een wees beschreven. Het praatje scheen in omloop te zijn, dat gij verdronken waart. En ik geloof, dat zij dat nog denkt 1 Wat? riep Harvey zoo luid, dat de vrouw aan zijn zijde hem bij den arm greep om hem Ik zal hem spoedig uit den droom helpen, Ma deline en de heele wereld I Ze dachten, veronder stel ik, omdat ik onder een anderen naam ver oordeeld werd, het makkelijk genoeg zou zijn te vertellen, dat Roger Harvey naar een betere wereld was overgegaan! En ze dachten, dat ik nooit terug zou komen Vervloeken zal ik ze of liever hem 1 Ik zal het hem betaald zetten. Hem wien vroeg de geheimzinnige Eliza. Ochdat doet er niet toe, dat doet er niet toe! Gij en de rest van de wereld zult het spoe dig genoeg weten. Doch wat gaat ge vanavond ginds uitvoeren Hij wenkte in de richting van Holcombe Park en lachte vertrouwelijk. Ik zou een dwaas zijn als ik het u vertelde aangezien gij het stilzwijgen over uw eigen ge heim blijft bewaren. Laat het u genoeg zijn te weten dat ik op weg ben het overschot van zijn fortuin te gaan redden. Het zal een lastige zaak zijn, doch ik zal er mijn best voor doen. Waar om zou ik mijn macht r.iet gebruiken? En alS ik het geld heb, kunnen we samen trouwen er. er profijt van trekken. Denk niet aan kapitein Roper. Laat hem voor zichzelf zorgen. Mocht hij mij in mijn plannen willen dwarsboomen dan zal ik eens een en ander van kapitein Davidson aan het licht bren gen. Wat dat betreft had hij evenals ik in de gevangenis moeten zitten. Hij was ook mede plichtig, docli hij zag den stórm vóór mij op komen en vluchtte. Zoo een lafaard 1 riep de vrouw smalend uit. Zoo een huichelaar: hij gedraagt zich als een heilige hier in Muliscombe, naar ik hoor, en de oude oom gelooft hem! En dat alles enkel en alleen om zijn vermogen. Met zijn meisjesachtig, onschuldig gelaat zou hij de liefste vrouw ter wereld kunnen huwen. Wie weet, komt hij nog eens op Celine Ad- dingtoh af Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 1