Nummer 43. Zondag 30 Mei 1897. 20 Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen» Eerste Blad. A.NTOON TIELEN Dit nummer bestaat uit twee bladen. FEUILLETON. Staatkundig overzicht. UITGEVER- W aal wij k Roomsch Katholieke Kies- vereeniging. De Echo van het Zuiden, faalwfjkscke rn Laigstraalstle Courant Dit Blad rerschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk i'1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. JLil AFDEELING WAALWIJK. (Ingezonden.) Iu uw verslag van de vergadering der R. K. ICiesvereeniging afdeeling Waalwijk, voor komend in uw. blad van 20 dezer, schijnt uw verslaggever niet juist te zijn ingelicht, of heeft hij een andere wending daaraan willen geven Mag ik naar aanleiding daarvan op eenige onnauwkeurigheden wijzen. Toen door de heer Nelissen de vraag gesteld is wat heelt onze afgevaardigde meer bepaald voor Waalwijk gedaan; is door den heer H. Witlox aldus geantwoord: Ofschoon ik de gestelde vraag met de weder vraag kon beantwoorden: „Wat heeft de heer Mutsaers tegen Waalwijk gedaan", zal ik maar liever de koe dadelijk bij de horens nemen. Ik vermeen de bedoeling uwer vraag te kunnen gissen. U bedoelt zeker de houding van den heer Mutsaers in zake de brug te Heusden? Toen de heer Mutsaers voor de moeilijke maar niet twijfelachtige vraag kwam te staan de brug te Waalwijk of te Heusden?" kon 'zijn besluit niet twijfelachtig zijn. De heer Mutsaers vertegenwoordigde niet alleen Waalwijk maar ook Heusden; volgens de idéé der onteigeningswet mochten de onteigenden in geen geval in slechter conditie geraken. Heusden was met een vasten over gang met het Overland verbonden: Heusden had dus recht op de brug; ook ik, ging spieker verder, zou de zaak, van achter bezien, voor Heusden stemmen. In Heusden wordt de strijd om 't bestaan heel wat harder 58 Die plaats daar hij wees in de richting van de gevangenis is een aardsche hel. Het is enkel omitat ik u bemind en voortdurend aan u geducht heb, dat ik mijn gezondheid van geest te midden van afschuw behouden heb. Gedurende de laatste weken was ieder uur van mijn leven een kwelling. Ik was ten prooi aan een vreesc- liike jaloezie en haat. Ik moest naar u toe om u te waarschuwen, u te redden, u te vragen waarom ge mij nooit geschreven hadt, waarom ge mil ontrouw geworden waart en dat om hem. Ik was vast besloten om te ontsnappen. Doch ik kon niet weg; ik werd ziek. Gisteren eerst werd ik uit het ziekenhuis ontslagen. Goddank, dat ik nog op tijd kwam. Op tijd? riep Madeline. Waarom? Om u te smeekeu u niet over te geven aan een slecht mensch mijn neef, die mijn vader bedrogen heeft en mijne plaats heeft ingenomen. Ge kunt hem niet beminnen. Indien ge hem liet hadt, zoudt ge niet tot mij gesproken hebben, zoobis ge deedt. Hem beminnen hernam ze bitter. Hem beminnen Dacht ge, dat ik u zoo gauw ver- S°Neen Frank, de hemel beware mij daarvoor. Ik lieb'u nog lief met hart en ziel. Ge zijt mij noe duizendmaal liever dan op den dag, waarop ze u van mij wegnamen, na het doodvonnis. Ze rilde en vervolgde Wat ik om u geleden heb, heelt mij u nog liever gemaakt. Ik heb u zoo lief, dat ik ver trouwen in u ben blijven stellen, niettegenstaande uw stilzwijgen en alles wat men van u verteld Verteld? Wat is er van mij verteld? Heeft iemand mij belasterd? Men heeft mij verteld, dat ge veranderd waart dat ge gezonken waart dieper ge zonken dan de slechtste, onder de gevangenen, dat ge voortdurend straf kreegt wegens brutali teit en onwilligheid. Ik hoorde ook, dat ge mijn gestreden dan hier; wij strijden met heel wat makkelijker middelen. Verder verklaarde spreker dat de heer Mutsaers eeu der ijverigste kamerbezoekers wasdie nooit op zijn post ontbrak, daar waar het geldt de belangen van zijn distrikt te verdedigen. Vervolgens verzekerde de heer Witlox dat Ie heer Mutsaers daarmee zonder twijfel zou voortgaan, wat zeker van groote waarde zijn zou met het oog op de uitbreiding der tot stand te komen havenwerken, waartoe bereids de H.H. Bahlman en De Ras hun stem hadden toegezegd. Wij moeten verder niet uit het oog verliezen, zoo ging spreker voort, hoe moeilijk het is van een liberaal ministerie steun te krijgen, als er sprake van is groote dingen tot stand te brengen in het domperige Noordbrabant. Bij de tot stand komende nieuwe kamer zou dit makkelijker gaan. Hierop is door den heer Nelissen in het kort uiteengezet de toestand voor het graven van den Maasmond n.l. het steeds voor het publiek toegankelijk veer te Drongelen, wat om zoo te zeggen nooit voor het verkeer belemmerd was, over het smalle riviertje het oude Maasje en de brug te Gansooien. We hadden dus, ging spreker verder, als 't ware twee vaste verbindingen. Bovendien waren we rechtstreeks verbonden met het groote vaarwater, het oude Maasje, hoe goed en slecht dit ook was. Thans mijnheer Witlox hebben we een afwateringskanaal voor vaar water gekregen. Dus ook in dit opzicht zijn we niet vooruitgegaan. De haven is nog even slecht als vroeger. Op de vraag van den heer Witlox: wetischt u te protesteeren tegen de candidatuur van de heer Mutsaers, is door de heer Nelissen, „neen" geantwoord. Dit lag niet in zijn be doeling, verklaarde spreker; ook was het alleen zijn bedoeling, toen hij de vraag stelde, iets naders omtrent onzen afgevaardigde te ver nemen. Bovendien meende hij dat de nieuwe kiezers daar wel eenig recht op hadden. Een lid der R IC. Kiesvereeniging. brieven ongelezen verscheurdet. Ik heb u meer dan 50 brieven gezonden en geen een van u terugontvangen. Het is niet waar, is het wel? smeekte ze. Je waart niet slecht. O ik wist, dat ge nooit zoo diep zoudt kunnen zinken. Ik wist, dat ge niet slecht koni zijn. Maar mijn brieven inijn brieven Hebt ge ze niet ontvangen Geen enkelen, zei hij bitter. Ik heb geen enkelen brief van dat ik in de gevangenis was van u gekregen. Denk eens wat. het voor mij geweest is week aan week, maand op maand te wachten, steeds hopende, totdat mijn hart dreigde te breken bij lederen dag, die voorbijging en mij verlaten, in eenzaamheid achterliet. En ten laatste schreef ik u, dat een man als ik geen aanspraak meer op uw trouw, op uw liefde kon maken. Ik smeekte u om antwoord Eén enkel woord zou mij goed gedaan hebben. Doch er kwam geen woord. En sedert dien tijd was de wanhoop zoo hevig, dat soms de verleiding tot mij kwam de hand ann mijzelf te slaan. Ik zag het anderen om mij heen doen. En zelfs dat zou beter ge weest zijn, dan dat de ellende mij ooit gedreven zou hebben'mijzelf de deuren van mijn kerker te openen door een openbaring, welke iedere wet van plicht en waardigheid mij verbiedt te doen. De heldere maan, van wie ze nu geen schuil plaats meer te wachten hadden, bescheen Madeli nes kleurlooze lippen. Ik heb dien brief nooit ontvangen, Frank, zei ze met verontwaardiging. We zijn bedrogen, schandelijk misleid. Wanneer zondt ge hem Maanden en maanden geleden, door tusschen- komst van een bewaarder. Hij bood mij aan er een te verzenden. Ik weet niet welke maand het was. Er zijn tijden in de gevangenis, dat men van geen datum of tijd afweet, tenzij men nauwkeurig rekening met de dagen houdt of een gevangenbe waarder vraagt. En de bewaarders willen liet niet altijd vertellen. lederen dag heeft er mij sedert dien tijd wel drie of vier geduurd. En sedert ik vernam, dat ge met lloper gingt huwen was ik krankzinnig krankzinnig van woede en bittere jaloezie. Doch Madeline, deze oogenblikken zijn kostbaar. Hoe zijt ge hier gekomen op Grantmoor? Ik kwam om te trachten u te zien, zei ze De vredesonderhandelingen in 't Oosten. De mogendheden of juister de gezanten hebben weder een teeken van leven gegeven: de heeren zijn gisteren nog eens weer ver gaderd geweest en daar Duitschland, rekening hcudend met den algemeenen wensch, dat doortastend en flink zal worden opgetreden, de voorwaarde had laten vallen, volgens wel ke Griekenland vooraf zich zou onderwer pen aan het door de mogendheden overeen- gekomene. stond niets de overhandiging van de collectieve nota der mogendheden aan de Porte, meer in den weg. Zoo ge schiedde dat dan ook gisteren, juist 10 dagen nadat de nota, bevattende de vredesvoor waarden van Turkije, was ter kennis gebracht van de gezanten. In de eerste plaats wordt dank betuigd aan de Porte, voor de inwilliging van den wapen stilstand en dan wordt te harer kennis ge bracht, dat de gezanten belast zijn met de vredesonderhandelingen wat natuurlijk niemand onbekend wasNa deze korte inleiding worden de korte contra-voorstellen geformuleerd als volgtde Porte heeft het recht te eischen eene grenswijziging tot bescherming tegen roofzuchtige invallen en uit strategische gronden verder heeft de Porte het recht te verlangen een schadeloos stelling in geld; welke evenwel moet over eenkomen met de aanzienlijke oorlogskosten en verliezen en de finaucieele draagkracht van Griekenland en eindelijk mag, indien de door den oorlogstoestand opgeheven verdragen hernieuwd móesten worden, deze hernieuwing zich niet uitstrekken tot de Girekenland indertijd door de mogendheden verleende privilegiën. Dat is toch eigenlijk wel iets anders dan men verwacht had: 't is zoo algemeen, zoo vaag; 't heeft zoo den schijn alsof de mo gendheden 't met het oog op haar onder linge „eensgezindheid" raadzaam hebben geacht niet al te zeer in détails af te dalen ol wel alleen hebben willen publiceeren de eenvoudigof om u ten minste een boodschap te zenden. Gisteren ontmoette ik den kapelaan en vroeg hem of hij een brief voor u mee wilde nemen, maar hij weigerde. Doch hij zei mij, dat, wanneer hij u den eersten keer den beste sprak, hij u iedere boodschap, die ik hem voor u mee wilde geven, zou overbrengenvanavond gaf ik hem een boodschap voor u mee en vannacht ging ik uit om nog een laatste blik op de gevangenis en haar omgeving te werpen, vóór ik morgen van hier vertrok. Ik geloof, dat het Gods hand was, die mij hierheen voerde, Frank. Ik durf het gelooven. Het is beter, dat ik u zelf spreek en het u zelf vertellen... kan...Ik.., ah!... watisdat? Ze hief den vinger op. Een zacht gefluister van Trimball bereikte hun. Trimball naderde met verschrikt gelaat. Ze komen, kondigde hij aan. Ik geloof, dat ze u gezien hebben. Ze zijn schrander genoeg om geen fakkels, zooals de landbouwers, mee te ne men. Ge moet u nu haasten, nir. Anson, liet is van geen nut te gaan liggen, wanneer ze u een maal gezien hebben. Indien gs vlug loopt, kunt ge ze mogelijk nog ontkomen Ze zijn nog een goed eind verwijderd. Frank, om 's hemelswil! smeekte Madeline weer, terwijl haar bleek gelaat nog bleeker werd. Doch de veroordeelde schudde opnieuw het hoofd i T-, i Neen, zei hij flink, hieris mijn plicht. Dank, Trimball, ge hebt u zelf.een waar vriend getoond. Moge God u voor uw goedheid beloonen en voor al hetgeen ge gedaan hebt en nog voor ons bei den doet... Zijn stem verloor iets van haar vastheid. Toen maakte hij zacht Madelines handen los. Ze trok hem uit alle macht voort, terwijl haar oogen hem smeekten te vluchten. Neen, mijn lieveling, neen, vond hij moed om te zeggen. Liefde is groot plicht nog grooter. Plicht? jegens wien Zeg mij, zeg mij, opdat ik overtuigd ben! Ik durf het u niet vertellen, Madeline omdat het geheim niet het mijne is en omdat het een geheim van bloedschuld is. Weer legde ze haar handen op zijn schouders eu zag hem recht in de oogen. hoofdpunten van verschil tusschen Turkije's eisch en Europa's aaubod. Zoo treft 't dat geen cijfer wordt genoemd voor de door de Griekenland te betalen oor logsschatting, doch alleen wordt te verstaan gegeven, dat rekening moet worden gehouden moet recht, billijkheid en mogelijkheid. Wat aingaat de vernieuwing der verdragen ten gunste van Griekenland, dient opgemerkt, dat Turkije indertij 1 overeenkomsten heeft gesloten met Griekenland, door bemiddeling van de mogendheden en onder derzelver garantie en dat dus wijziging van beteekenis niet zonden kunnen geschieden buiten de mogendheden om, terwijl die ook, als stellende eeu precedent, in geen eukel opzicht raadzaam zouden zijn. Over het uiileveringstractaat geen woord. Wat des sultans bescheid zal zijn Onvoorwaardelijk toegeven aan de verlan gens der mogendheden is mogelijk, doch niet waarschijnlijkook Abdul Hamid dient reke ning te houden met de openbare meening iu zijn rijk en in een telegrafische dankbetuiging aan keizer Wilhelm voor diens goeden raad, onder aanbeveling ook voor de toekomst spreekt de Sultan de hoop uit, dat, dank zij den vriendschappelijken raadgevingen voor noemd, de rechten van Turkije als zegevie rende natie ook zullen worden erkend. Bovendien heeft men te Konstantinopel de vaste overtuigingdat geen der groote mogendheden het mandaat om Turkije uit Thessalie te verdrijven, zou willen aanvaarden. Men ziet, dat de heeren te Konstantinopel heel wel weten in welk eer. gunstige conditie zij zijn, door het bezit van de mooiste troeven. De correspondent van de Berliner Lokal Anzeiger heeft een onderhoud met een hoog geplaatst Turksch ambtenaar gehaddie verklaarde, dat de Turken de hernieuwing van het verdrag van Kanlidja niet willen omdat de daarin vervatte privilegiën voor de Grieken, in Turkije wonende, thans ontzetten de wapens konden worden tegen de souve- reiniteit van den sultan en de rust in het rijk. Gelukkig zijn de mogendheden bij allen Frank, het is mijn vaste ovei tuiging, dat ge een fout begaat. Gij beschermt iemand, die den moord niet beging 1 Hij schrikte. Zij vervolgde haastig: Ge moogt het sterkste bewijs hebben, dat de persoon, dien ge schuldig denkt, schuldig is. Doch indien het niet zoo is, geeft ge uw leven op voor een begoocheling. Mijn vader weet wie de schuldige is! Hij heelt mij beslist verklaard, dat het een persoon is 't zij man of vrouw in wien ge niet het minste belang stelt, welke u totaal onverschillig is. Mijn vader was oogge tuige. Hij zag het-schot vallen. 't Kan niet waar zijn, zei Frank op lieeschen toon. 't Kan niet waar zijn. Ik was ook getuige,... een ooggetuige. God helpe mij, ik kan geen ver gissing maken omtrent dengene, die het schot loste.... Spoedig zal de waarheid aan het licht ko men, hernam het wanhopige meisje. Mijn vader zal de zaak bekend maken zoodra aan de voor waarde voldaan is en die voorwaarde is mijn huwelijk met kapitein Roper. Frank Auson stond als door den bliksem ge troffen. Is dat de reden vroeg hij ten laatste. Zijn stem trilde en zijn leden beefden Om mij te bevrijden hebt ge in deze schande lijke voorwaarde toegestemd? 01 mijn lieve, ge moet het niet doen. In deze laatste kostbare oogenblikken smeek ik u het niet te doen. Ik spreek tot u als een stervende, want naar alle waarschijnlijkheid zal ik u nooit weerzien. En als stervende zeg ik u, dat naast de gedachte, dat ge uw leven aan Ropers zijde zoudt slijten, er niets zoo verschrikkelijk voor mij is als het denkbeeld, dat de waarheid omtrent de misdaad van Andley Court ooit aan de wereld geopenbaard zou worden. Nacht en dag in de gevangenis heb ik gewenscht, dat ik den zwaarsten dwangarbeid te verrichten had gehad, beter dan te verdragen, wat ik ver dragen heb voortdurende achtervolging, on verdiende bestraffingen, in de donkere cel op water en brood. Gedureude zeven maanden van dit afgeloopen jaar heb ik op water en brood in volslagen duis ternis geleefd. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 1