Nummer 43.
Zondag 30 Mei 1897.
20
Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen»
Eerste Blad.
A.NTOON TIELEN
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
FEUILLETON.
Staatkundig overzicht.
UITGEVER-
W aal wij k
Roomsch Katholieke Kies-
vereeniging.
De Echo van het Zuiden,
faalwfjkscke rn Laigstraalstle Courant
Dit Blad rerschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk i'1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
JLil
AFDEELING WAALWIJK.
(Ingezonden.)
Iu uw verslag van de vergadering der R.
K. ICiesvereeniging afdeeling Waalwijk, voor
komend in uw. blad van 20 dezer, schijnt uw
verslaggever niet juist te zijn ingelicht, of heeft
hij een andere wending daaraan willen geven
Mag ik naar aanleiding daarvan op eenige
onnauwkeurigheden wijzen.
Toen door de heer Nelissen de vraag
gesteld is wat heelt onze afgevaardigde meer
bepaald voor Waalwijk gedaan; is door den
heer H. Witlox aldus geantwoord:
Ofschoon ik de gestelde vraag met de weder
vraag kon beantwoorden: „Wat heeft de heer
Mutsaers tegen Waalwijk gedaan", zal ik maar
liever de koe dadelijk bij de horens nemen.
Ik vermeen de bedoeling uwer vraag te kunnen
gissen. U bedoelt zeker de houding van den
heer Mutsaers in zake de brug te Heusden?
Toen de heer Mutsaers voor de moeilijke
maar niet twijfelachtige vraag kwam te staan
de brug te Waalwijk of te Heusden?" kon
'zijn besluit niet twijfelachtig zijn.
De heer Mutsaers vertegenwoordigde niet
alleen Waalwijk maar ook Heusden; volgens
de idéé der onteigeningswet mochten de
onteigenden in geen geval in slechter conditie
geraken. Heusden was met een vasten over
gang met het Overland verbonden:
Heusden had dus recht op de brug; ook
ik, ging spieker verder, zou de zaak, van achter
bezien, voor Heusden stemmen. In Heusden
wordt de strijd om 't bestaan heel wat harder
58
Die plaats daar hij wees in de richting van
de gevangenis is een aardsche hel. Het is
enkel omitat ik u bemind en voortdurend aan
u geducht heb, dat ik mijn gezondheid van geest
te midden van afschuw behouden heb. Gedurende
de laatste weken was ieder uur van mijn leven
een kwelling. Ik was ten prooi aan een vreesc-
liike jaloezie en haat. Ik moest naar u toe om
u te waarschuwen, u te redden, u te vragen
waarom ge mij nooit geschreven hadt, waarom
ge mil ontrouw geworden waart en dat om hem.
Ik was vast besloten om te ontsnappen. Doch ik
kon niet weg; ik werd ziek. Gisteren eerst werd
ik uit het ziekenhuis ontslagen. Goddank, dat
ik nog op tijd kwam.
Op tijd? riep Madeline. Waarom?
Om u te smeekeu u niet over te geven aan
een slecht mensch mijn neef, die mijn vader
bedrogen heeft en mijne plaats heeft ingenomen.
Ge kunt hem niet beminnen. Indien ge hem liet
hadt, zoudt ge niet tot mij gesproken hebben,
zoobis ge deedt.
Hem beminnen hernam ze bitter. Hem
beminnen Dacht ge, dat ik u zoo gauw ver-
S°Neen Frank, de hemel beware mij daarvoor.
Ik lieb'u nog lief met hart en ziel. Ge zijt mij
noe duizendmaal liever dan op den dag, waarop
ze u van mij wegnamen, na het doodvonnis.
Ze rilde en vervolgde
Wat ik om u geleden heb, heelt mij u nog
liever gemaakt. Ik heb u zoo lief, dat ik ver
trouwen in u ben blijven stellen, niettegenstaande
uw stilzwijgen en alles wat men van u verteld
Verteld? Wat is er van mij verteld? Heeft
iemand mij belasterd?
Men heeft mij verteld, dat ge veranderd
waart dat ge gezonken waart dieper ge
zonken dan de slechtste, onder de gevangenen,
dat ge voortdurend straf kreegt wegens brutali
teit en onwilligheid. Ik hoorde ook, dat ge mijn
gestreden dan hier; wij strijden met heel wat
makkelijker middelen.
Verder verklaarde spreker dat de heer
Mutsaers eeu der ijverigste kamerbezoekers
wasdie nooit op zijn post ontbrak, daar
waar het geldt de belangen van zijn distrikt
te verdedigen.
Vervolgens verzekerde de heer Witlox dat
Ie heer Mutsaers daarmee zonder twijfel
zou voortgaan, wat zeker van groote waarde
zijn zou met het oog op de uitbreiding der
tot stand te komen havenwerken, waartoe
bereids de H.H. Bahlman en De Ras hun
stem hadden toegezegd. Wij moeten verder
niet uit het oog verliezen, zoo ging spreker
voort, hoe moeilijk het is van een liberaal
ministerie steun te krijgen, als er sprake van
is groote dingen tot stand te brengen in het
domperige Noordbrabant. Bij de tot stand
komende nieuwe kamer zou dit makkelijker
gaan.
Hierop is door den heer Nelissen in het
kort uiteengezet de toestand voor het graven
van den Maasmond n.l. het steeds voor het
publiek toegankelijk veer te Drongelen, wat
om zoo te zeggen nooit voor het verkeer
belemmerd was, over het smalle riviertje het
oude Maasje en de brug te Gansooien.
We hadden dus, ging spreker verder, als
't ware twee vaste verbindingen. Bovendien
waren we rechtstreeks verbonden met het
groote vaarwater, het oude Maasje, hoe goed
en slecht dit ook was. Thans mijnheer Witlox
hebben we een afwateringskanaal voor vaar
water gekregen. Dus ook in dit opzicht zijn
we niet vooruitgegaan. De haven is nog even
slecht als vroeger.
Op de vraag van den heer Witlox: wetischt
u te protesteeren tegen de candidatuur van
de heer Mutsaers, is door de heer Nelissen,
„neen" geantwoord. Dit lag niet in zijn be
doeling, verklaarde spreker; ook was het alleen
zijn bedoeling, toen hij de vraag stelde, iets
naders omtrent onzen afgevaardigde te ver
nemen. Bovendien meende hij dat de nieuwe
kiezers daar wel eenig recht op hadden.
Een lid der R IC. Kiesvereeniging.
brieven ongelezen verscheurdet. Ik heb u meer
dan 50 brieven gezonden en geen een van u
terugontvangen. Het is niet waar, is het wel?
smeekte ze. Je waart niet slecht. O ik wist, dat
ge nooit zoo diep zoudt kunnen zinken. Ik wist,
dat ge niet slecht koni zijn. Maar mijn brieven
inijn brieven Hebt ge ze niet ontvangen
Geen enkelen, zei hij bitter. Ik heb geen
enkelen brief van dat ik in de gevangenis was
van u gekregen. Denk eens wat. het voor mij
geweest is week aan week, maand op maand te
wachten, steeds hopende, totdat mijn hart dreigde
te breken bij lederen dag, die voorbijging en mij
verlaten, in eenzaamheid achterliet.
En ten laatste schreef ik u, dat een man als ik
geen aanspraak meer op uw trouw, op uw liefde
kon maken.
Ik smeekte u om antwoord Eén enkel woord
zou mij goed gedaan hebben. Doch er kwam geen
woord. En sedert dien tijd was de wanhoop zoo
hevig, dat soms de verleiding tot mij kwam de
hand ann mijzelf te slaan. Ik zag het anderen
om mij heen doen. En zelfs dat zou beter ge
weest zijn, dan dat de ellende mij ooit gedreven zou
hebben'mijzelf de deuren van mijn kerker te
openen door een openbaring, welke iedere wet
van plicht en waardigheid mij verbiedt te doen.
De heldere maan, van wie ze nu geen schuil
plaats meer te wachten hadden, bescheen Madeli
nes kleurlooze lippen.
Ik heb dien brief nooit ontvangen, Frank,
zei ze met verontwaardiging.
We zijn bedrogen, schandelijk misleid. Wanneer
zondt ge hem
Maanden en maanden geleden, door tusschen-
komst van een bewaarder. Hij bood mij aan er
een te verzenden. Ik weet niet welke maand het
was.
Er zijn tijden in de gevangenis, dat men van
geen datum of tijd afweet, tenzij men nauwkeurig
rekening met de dagen houdt of een gevangenbe
waarder vraagt. En de bewaarders willen liet niet
altijd vertellen. lederen dag heeft er mij sedert
dien tijd wel drie of vier geduurd. En sedert ik
vernam, dat ge met lloper gingt huwen was ik
krankzinnig krankzinnig van woede en bittere
jaloezie.
Doch Madeline, deze oogenblikken zijn kostbaar.
Hoe zijt ge hier gekomen op Grantmoor?
Ik kwam om te trachten u te zien, zei ze
De vredesonderhandelingen in 't Oosten.
De mogendheden of juister de gezanten
hebben weder een teeken van leven gegeven:
de heeren zijn gisteren nog eens weer ver
gaderd geweest en daar Duitschland, rekening
hcudend met den algemeenen wensch, dat
doortastend en flink zal worden opgetreden,
de voorwaarde had laten vallen, volgens wel
ke Griekenland vooraf zich zou onderwer
pen aan het door de mogendheden overeen-
gekomene. stond niets de overhandiging
van de collectieve nota der mogendheden
aan de Porte, meer in den weg. Zoo ge
schiedde dat dan ook gisteren, juist 10 dagen
nadat de nota, bevattende de vredesvoor
waarden van Turkije, was ter kennis gebracht
van de gezanten.
In de eerste plaats wordt dank betuigd aan
de Porte, voor de inwilliging van den wapen
stilstand en dan wordt te harer kennis ge
bracht, dat de gezanten belast zijn met de
vredesonderhandelingen wat natuurlijk
niemand onbekend wasNa deze korte
inleiding worden de korte contra-voorstellen
geformuleerd als volgtde Porte heeft het
recht te eischen eene grenswijziging tot
bescherming tegen roofzuchtige invallen en
uit strategische gronden verder heeft de
Porte het recht te verlangen een schadeloos
stelling in geld; welke evenwel moet over
eenkomen met de aanzienlijke oorlogskosten
en verliezen en de finaucieele draagkracht
van Griekenland en eindelijk mag, indien de
door den oorlogstoestand opgeheven verdragen
hernieuwd móesten worden, deze hernieuwing
zich niet uitstrekken tot de Girekenland
indertijd door de mogendheden verleende
privilegiën.
Dat is toch eigenlijk wel iets anders dan
men verwacht had: 't is zoo algemeen, zoo
vaag; 't heeft zoo den schijn alsof de mo
gendheden 't met het oog op haar onder
linge „eensgezindheid" raadzaam hebben
geacht niet al te zeer in détails af te dalen
ol wel alleen hebben willen publiceeren de
eenvoudigof om u ten minste een boodschap te
zenden. Gisteren ontmoette ik den kapelaan en
vroeg hem of hij een brief voor u mee wilde
nemen, maar hij weigerde. Doch hij zei mij, dat,
wanneer hij u den eersten keer den beste sprak,
hij u iedere boodschap, die ik hem voor u mee
wilde geven, zou overbrengenvanavond gaf ik
hem een boodschap voor u mee en vannacht ging
ik uit om nog een laatste blik op de gevangenis
en haar omgeving te werpen, vóór ik morgen
van hier vertrok. Ik geloof, dat het Gods hand
was, die mij hierheen voerde, Frank. Ik durf het
gelooven. Het is beter, dat ik u zelf spreek en
het u zelf vertellen... kan...Ik.., ah!... watisdat?
Ze hief den vinger op.
Een zacht gefluister van Trimball bereikte
hun.
Trimball naderde met verschrikt gelaat.
Ze komen, kondigde hij aan. Ik geloof, dat
ze u gezien hebben. Ze zijn schrander genoeg om
geen fakkels, zooals de landbouwers, mee te ne
men. Ge moet u nu haasten, nir. Anson, liet is
van geen nut te gaan liggen, wanneer ze u een
maal gezien hebben. Indien gs vlug loopt, kunt
ge ze mogelijk nog ontkomen Ze zijn nog een
goed eind verwijderd.
Frank, om 's hemelswil! smeekte Madeline
weer, terwijl haar bleek gelaat nog bleeker
werd.
Doch de veroordeelde schudde opnieuw het
hoofd i T-, i
Neen, zei hij flink, hieris mijn plicht. Dank,
Trimball, ge hebt u zelf.een waar vriend getoond.
Moge God u voor uw goedheid beloonen en voor
al hetgeen ge gedaan hebt en nog voor ons bei
den doet...
Zijn stem verloor iets van haar vastheid.
Toen maakte hij zacht Madelines handen los.
Ze trok hem uit alle macht voort, terwijl haar
oogen hem smeekten te vluchten.
Neen, mijn lieveling, neen, vond hij moed
om te zeggen. Liefde is groot plicht nog
grooter.
Plicht? jegens wien Zeg mij, zeg mij, opdat
ik overtuigd ben!
Ik durf het u niet vertellen, Madeline omdat
het geheim niet het mijne is en omdat het een
geheim van bloedschuld is.
Weer legde ze haar handen op zijn schouders
eu zag hem recht in de oogen.
hoofdpunten van verschil tusschen Turkije's
eisch en Europa's aaubod.
Zoo treft 't dat geen cijfer wordt genoemd
voor de door de Griekenland te betalen oor
logsschatting, doch alleen wordt te verstaan
gegeven, dat rekening moet worden gehouden
moet recht, billijkheid en mogelijkheid.
Wat aingaat de vernieuwing der verdragen
ten gunste van Griekenland, dient opgemerkt,
dat Turkije indertij 1 overeenkomsten heeft
gesloten met Griekenland, door bemiddeling
van de mogendheden en onder derzelver
garantie en dat dus wijziging van beteekenis
niet zonden kunnen geschieden buiten de
mogendheden om, terwijl die ook, als stellende
eeu precedent, in geen eukel opzicht raadzaam
zouden zijn. Over het uiileveringstractaat
geen woord.
Wat des sultans bescheid zal zijn
Onvoorwaardelijk toegeven aan de verlan
gens der mogendheden is mogelijk, doch niet
waarschijnlijkook Abdul Hamid dient reke
ning te houden met de openbare meening iu
zijn rijk en in een telegrafische dankbetuiging
aan keizer Wilhelm voor diens goeden raad,
onder aanbeveling ook voor de toekomst
spreekt de Sultan de hoop uit, dat, dank zij
den vriendschappelijken raadgevingen voor
noemd, de rechten van Turkije als zegevie
rende natie ook zullen worden erkend.
Bovendien heeft men te Konstantinopel de
vaste overtuigingdat geen der groote
mogendheden het mandaat om Turkije uit
Thessalie te verdrijven, zou willen aanvaarden.
Men ziet, dat de heeren te Konstantinopel
heel wel weten in welk eer. gunstige conditie
zij zijn, door het bezit van de mooiste troeven.
De correspondent van de Berliner Lokal
Anzeiger heeft een onderhoud met een hoog
geplaatst Turksch ambtenaar gehaddie
verklaarde, dat de Turken de hernieuwing
van het verdrag van Kanlidja niet willen
omdat de daarin vervatte privilegiën voor de
Grieken, in Turkije wonende, thans ontzetten
de wapens konden worden tegen de souve-
reiniteit van den sultan en de rust in het rijk.
Gelukkig zijn de mogendheden bij allen
Frank, het is mijn vaste ovei tuiging, dat ge
een fout begaat. Gij beschermt iemand, die den
moord niet beging 1
Hij schrikte.
Zij vervolgde haastig:
Ge moogt het sterkste bewijs hebben, dat de
persoon, dien ge schuldig denkt, schuldig is.
Doch indien het niet zoo is, geeft ge uw leven
op voor een begoocheling. Mijn vader weet wie
de schuldige is! Hij heelt mij beslist verklaard,
dat het een persoon is 't zij man of vrouw
in wien ge niet het minste belang stelt, welke
u totaal onverschillig is. Mijn vader was oogge
tuige. Hij zag het-schot vallen.
't Kan niet waar zijn, zei Frank op lieeschen
toon. 't Kan niet waar zijn. Ik was ook getuige,...
een ooggetuige. God helpe mij, ik kan geen ver
gissing maken omtrent dengene, die het schot
loste....
Spoedig zal de waarheid aan het licht ko
men, hernam het wanhopige meisje. Mijn vader
zal de zaak bekend maken zoodra aan de voor
waarde voldaan is en die voorwaarde is mijn
huwelijk met kapitein Roper.
Frank Auson stond als door den bliksem ge
troffen.
Is dat de reden vroeg hij ten laatste.
Zijn stem trilde en zijn leden beefden
Om mij te bevrijden hebt ge in deze schande
lijke voorwaarde toegestemd?
01 mijn lieve, ge moet het niet doen. In deze
laatste kostbare oogenblikken smeek ik u het
niet te doen. Ik spreek tot u als een stervende,
want naar alle waarschijnlijkheid zal ik u nooit
weerzien. En als stervende zeg ik u, dat naast de
gedachte, dat ge uw leven aan Ropers zijde zoudt
slijten, er niets zoo verschrikkelijk voor mij is
als het denkbeeld, dat de waarheid omtrent de
misdaad van Andley Court ooit aan de wereld
geopenbaard zou worden.
Nacht en dag in de gevangenis heb ik gewenscht,
dat ik den zwaarsten dwangarbeid te verrichten
had gehad, beter dan te verdragen, wat ik ver
dragen heb voortdurende achtervolging, on
verdiende bestraffingen, in de donkere cel op
water en brood.
Gedureude zeven maanden van dit afgeloopen
jaar heb ik op water en brood in volslagen duis
ternis geleefd.
(Wordt vervolgd.)