pakkisten.
anioon
Enslein Klein
a a a a
Confectie,
MEI en ZONDER 8IJLEVERING
FRANS DE CORTIE,
Jalonsieën
jVerkade's Honing
Ontbijtkoek
Advertentiën,
TE KOOP:
Sehoenfournituren.
Johan van Aalst,
Bgaoonar.
Heeren-Kleeding,
Het beste adres
Gerard ran Dijck
Burgerlijke stand.
Handelsberichten.
MENGELWERK.
flinke
Karolingering 17
Van eene nette, accura
te en vlugge bediening
kan men als altijd, verze
kerd zijn.
WAAEWIJS.
WAALWIJK.
De Twee Ringen.
KIM KOORTSDROPPEft van APOTHEKER BOOM.
Bereiding van CHEMISCH-TECH.
NISCHE ARTIKELEN
Was, Apprêturen Lakken, Kid-
crême Zwartnat enz.
Inrichting voor het LEVEREN van
der daartoe noodige STOFFEN.
is bij
aan de Haven
belang van zijn vaderland. Hij" geeft z:jn
stembiljet terug en houdt de zijde, waarop de
candidaten staan, boven.
De burgemeesterLaat eens even van
achter zien.
Onze kiezer, dadelijk bereid aan het ver
zoek te voldoen, draait zich om en toont den
burgemeester zijn zitvlak
Een goede vangst
In het station Nieuwe-Schans, zoo meldt de
VVinsch. Ct., zat Maandagavond een fietsrijder
een poosje uit te blazen. Zijn wiel stond in
de vestibule.
Een mijnheer komt binnen. Hij is in com
pleet wielrijderskostuum en neemt eveneens
plaats. Het is een Duitscher, die informeert
of er nog een trein naar de Heimath vertrekt.
„Neen, de laatste tr du is vertrokken". Dan
zal hij gaan loopen, maar bij deze tempera
tuur lacht hem deze wandeling niet bijster
toe. Nadat hij zijn Hollandsch geld in Duitsch
heeft gewisseld, knoopt hij een praatje aan
met den eerstgenoemden rustende wielrijder.
„Is dat uw fiets, mijnheer, die daar in de
vestibule staat?" „Ja mijnheer,"
„Rijdt hij licht „Zeker, heel licht." De
fietsrijder is vol lof over zijn wiel.
„Zou ik hem vóór het station even mogen
probeeren
De vrager met zijn net wielrijderspakje
wekt zóóveel vertrouwen en het gesprek is
van zóó gemoedelijken aard, dat tegen dit
verzoek volstrekt geen bezwaar bestaat.
Hij bestijgt dan ook de velo en tot groot
genoegen van alle wachtkamer bezoekers, de
kastelein incluis, ontwikkelt de Duitsche heer
zich als een volleerd kunstrijder.
Ten aansrhouwe van de verschillende per
sonen, die voor de ïamen zijne toeren met
bevvonderinggadeslaan, rijdt hij allerlei figuren,
wendt in ongcloofelijk korte bochten, keert
en draait in bevallige lijnen, dat het een lust
is voor de oogeu der lachende toeschouwers.
Eidelijk zal de uitgeruste rijder tocji zijn reis
vervolgen en zijn wiel weder in ontvangst
nemen. Hij gaat naar het plein.... maar ont
waart geen wielrijder. Er is echter nog geen
schijn van wantrouwen in hem opgekomen.
i)e man, die zooeven het wiel probeerde op
korte kromme lijnen, zal nu ook zijn goede
hoedanigheid op een langeren rechteren weg
hebben willen beproeven.
Maar er komt nog steeds geen wielrijder.
Eindelijk wachtensmoede en een onbestemde
vrees voelende ontwaken, beweegt hij zich
langzaam in de richting, waar iemand het
vlugge heerschap heeft zien verdwijnen.
Steeds geen wielrijder.
Nu acht de eigenaar van het voortreffelijke
wiel het oogenblik gekomen de marechaussee
op den overdreven langen proefrit attent te
maken en daar een marechaussee van huis
uit eene wantrouwend karakter heeft en er
bovendien van houdt snel en krachtig op te
treden, ziet men in een minimum van tijd
deze bereden politie, die blijkbaar, als hei
op [snelheid aankomt, een paard een vrij
overbodig artikel acht, zich in gezwinden pas
over de grenzen i aar het nabijzijnd stadje
Bunde begeven.
Het blijkt achterna, dat hij dezen afstand,
die door een gewoon wandelaar in één uur
wordt afgelegd, in 20 minuten heeft genomen.
Hoeden af voor dezen snelvoeter, die zich
een evenknie mag noemen van den onlangs
beroemd geworden „Victoria".
Nu spring ik eenige bijzonderheden over
om u in het middernachtelijk uur te Bunder-
Neuland in een eenzaam café binnen te
leiden.
Daar bevinden zich eenige Duitsche gendar
mes benevens de aan ons reeds bekend ge
worden marechaussee. Een lange eenzame
wég verlicht door het zilveren maanlicht
strekt zich voor hunne oogen uit.
Reeds eenige uren hebben zij daar gewacht.
Zou hunne moeite te vergeefs zijn
In de verte klinkt een flauw geluid. De
ooren gespitst... eenige.oogenblikken gewacht-
en met bliksemsnelheid schiet hun iemand
op het ros der democratie voorbij.
„Halt", jawel stilhouden, vooruit denkt de
rijder en bij neemt zijn „spurt" en de trappers
draaien met dubbelen spoed.
„Halt oder wir schieszen."
Boem, daar ligt de rijder en zijn fiets over
den weg weliswaar niet getroffen door den
nog niet afgeschoten kogel, doch zijn leven
verkiezende boven het wiel, heeft hij de dolle
jacht om het het geluk opgegeven, zich over
den weg laten vallen en zich overgegeven in
handen van de bewakers der openbare veilig
heid.
De vangst was goed de vangst was bij
zonder goed Niet alleen dat de eigenaar der
fiets den volgenden morgen vroeg zijn geliefd
wiel weder in zijn bezit had, doch de kranige
fietsrijder bleek eenige papieren in zijn bezit
te hebben, die hem legitimeeren als een
handlanger van een „pickpocket", die in
Amsterdam zijn lange vingers gebruikt tot
schade van een iegelijk, behalve van zich
zelf. De gevangene erkende dan ook, dat hij
het gestolen wiel van de hand dacht te doen
om de opbrengst te gebruiken als reisgeld
naar Neêrlands hoofdstad, waar hij zijn vriend
in diens edel bedrijf wilde bijstaan.
woord alles dat hier op het land zich bevindt
staat dit jaar goed in den bloei, wij hopen
dus, dat het beloven een goed gevolg zal
geven.
SPRANG.
Van 1—15 Juni.
GEBOREN: Willemijna, dochter van Antonie
de Bie en Maria Willemina Ros. Huibert,
zoon, van Arien van der Kolk en Anna
van Esch. Antonetta Cornelia, d. van
Arie Ophorst en A.lriana Cornelia Groe-
neveld.
HUW.-AANGIFTE Hendrik Ludolf Rolffs, we
duwnaar van Janneke Maria van Dongen,
oud 37 jaar, met Cornelia Vos, jd. oud 31 j
GEHUWD: Huibert Versteeg, jra. oud 25 j. met
Aantje Willemina van den Hoven, jd. oud
23 jaar. Adrianus Gerrit Dekkers, joo.,
oud 24 j., van Zalt-Bommel, met. Jacoba
Elisabeth Cornelia Rijken, jd., oud 25 j.
OVERLEDEN Johannes van der Schans, vroe
ger wed. van Fransijna Boogers, thans van
Johanna Margrita Heurten, oud 80 jaar.
BAARDWIJK.
GEBOREN- Anna Hendrika, dochter van P. A.
van Bruinschot en Adriana Verhoeven.
Engelina Johanna Cutharina Anna, d. van
J. A. van Schijndel en H. P. de Bont.
Petronella Johanna, d. van Peter van Iersel
en Johanna van Veldhoven. Anna Ma
ria, d. van Cornelis Pullens en Adriana
Hendrika Verhoeven. .Maria, d.vanThe-
odorus Leijtens en van Huiberdina van den
Dungen. Jacoba Adriana, d. var- Willem
Schilders en Cornelia Antonetta Staal.
Jacob, zoon van Marinus van Drongelen en
YVillemtje van Besoijen. Josephus Aloui-
sius, z. van J. A. Korthout en Maria Jo
hanna Cornelia Vermeer. Leonardus An-
tonius, z. van Cornelis van Gelder en W.
M. van Sam beek. Johanna Adriana, d.
van Lambertus Klei,j berg en P. J. Verhoe
ven. Petrus Adrian us, z. van Francis
Schuurmans en A. C. Adriaanse.
HUWELIJKEN: Franciscus Wilhelmus Adri-
aansen, 24 jaar en Wilhelraina Susanna van
Delft, 20 j. Francis Kok, 35,j. en Johanna
Dekkers, 32 j. Christin us Pullens, 34 j.
en Cornalia Kogels 32 j. Theodorus
Ammerdorffer, 29 j. en Adriana Staal, 28 i.
OVERLEDEN Johannes Cornelis Vermeer, 2
jaar. Johannes Theodorus Thijssen, 64 j.
WAALWIJK16 Juni 1897.
De jaarmarkt werd niet zeer druk bezocht.
Wellicht tengevolge van de drukte van den hooi
bouw. Het hooiland om eens te hooien met de
conditie dat hel gras voor het einde dezer maand
gemaaid is wordt verpacht zoowel publiek als uit
de hand naar kwaliteit van f 90 tot f 125 per
hectare. Over 't geheel zijn de pachten minder
en het beschot is ruimer dan verleden jaar. De
handel ter veemarkt was tamelijk vlug de aan
voer echter niet groot.
Kalfbeesten golden f 75 A f205.
Dito vaarzen f 65 f 170.
Jonge varkens aangevoerd 170 stuks, ver
kocht van f6.— a f 13.25 f—
Ter botermarkt afgeslagen en verkocht 223 kg.,
van f 0,82 A 1' 0.90 per kg.
Eieren f 3 a 4,— per. 100 stuks.
De huidenmirkt blijft vast gestemd. Voor
zomerhuiden prima zwaie en midden
wichten bestaat kooplust. Lichte osjes en
koehuiden bijna zonder voorraad. Voor zwaar
leder begint meer vraag te komen. Sommige
looiers hebben, geen voorraad meer en moeten
bij hunne collega; die nog voorzien zijn ter
mat kt. Maar toch gaan de prijzen niet hooger.
Licht zoolleder wordt voor comsumptie ge
vraagd.
Nieuwe schors wordt druk aangeboden
doch de prijzen worden te hoog gehouden
zoodat looiers en schorshandelareu nog zeer
terughoudend zijn. In vreemde looimiddelen
gaat momenteel weinig om.
DUSSEN.
Ter botermarkt aangevoerd 96 K.G. Prijs van
f0.70 a 0,90; markt gezet op f 0.84.
Eieren 1*0.70 per 26 stuks.
Dussen, 18 Juni, Heden is het St. Jozeph
altaar dat door een gegoed ingezetene is
gegeven, voltooid.
Vooral in dit jaar is hier weder de
suikerbiet het hoofdproduct, het groeien dan
ook-jlaat alhier niets te wenschen over; in een
(Vervolg.)
Toch was hij het, die het eerst tot bezinning
kwam. Hij gaf een woesten schreeuw »Jim I" en
liep naar den stapel kolen, onder welken zijn
zoon bedolven lag. De hand van den jongen stak
er tusschen uit, krampachtig gesloten. Ik zonk
op de knieën, en keek in angstige spanning naar
ouden Jim, die zonderlinge woorden uitte, en
aan de kolenraassa begon te werken in dolle
woede. Jim was alle3 wat hij op deze wereld
lief had. In minder dan vijf minuten had hij
hem te voorschijn gehaald,en zat hij op den
grond met hem in zijn armen. Dood Neen; hij
kon zijn arme gewonde oogen nog openen als
antwoord op wat zijn vader hem toefluisterde;
maar wij wisten op hetzelfde oogenblik, dat de
gangen wel nooit meer zijn gezang zouden
weerkaatsen.
Heele uren, geloof ik, trachtte geen van
ons beiden vast te stellen hoe onze toestand was,
Wij zaten zwijgend te wachten op de dingen
die misschien nog komen zouden. Eens of twee
maal Wim's zwarte lipper. zwak bewegen, en
elk oogenblik mompelde zijn vader zoo iets van
/ja, mijn beste jongen, we zullen vóór haar
zorgen I*
Plotseling begon de oude man een lied te
zingen, maar hij kwam niet verder dan lot den
derden regel. Dat was geloof ik, om 8 uur, maar
wij gisten eigenlijk van uur noch tijd, daar
mijn horloge op onverklaarbare wijze was stil
blijven staan. Uren en uren zaten wij zoo, en
nog zat de oude Jim daar, met strak gelaat en
starende oogen, zijn jongen op de armen. Naar
alle waarschijnlijkheid was het reeds dag boven
den beganen grond, toen hij eindelijk sprak.
Hoe lang kunnen wij het uithouden, mijn
heer Carson. Ik ben bang om te sterven Want
ik ben mijn heele leven een goddeloos man ge
weest.
Dat bracht mij geheel tot bezinning, Ik
begon onzen toestand nauwkeurig te onderzoeken.
De doorgang was ongeveer acht yards wijd, en
het was nagenoeg twintig voetstappen van het
einde tot daar, waar die vaste kolen muur ous
den toegang tot de buitenwereld afsneed. Wij
hadden geen voedsel, en onze lampen konden
misschien nog vijf of zes uur branden; terwijl
de voor de ademhaling noodige lucht, reeds mét
gassen vermengd, waarschijnlijk voor den avond
geheel en nl ondragelijk zou zijn. Zoo was onze
toestand. Een geringe kans om' te ontkomen was
misschien deze, dat de geheelc doorgang wellicht
niet was afgesloten, en wij door de kolen heen
ons naar de hootdgang zouden kunnen werken.
Ik was niet bang van den dood, maar hem daar
te ontmoeten en met hem te worstelen, vond ik
toch huiveringwekkend. Wij vlogen verwoed aan
den arbeid, met dubbele kracht bij de gedachte,
dat deze weinige uren van verslagenheid en suf
heid misschien oorzaak konden zijn, dat wij ons
doel niet bereikten.
Ge kunt gissen wat er gebeurde, en waarom
na boven merischelijke pogingen om door dien
vreeselijken muur heen te komen, oude Jim zich
op den grond wierp, en moedeloos weigerde
verder te gaan. Zoodra wij een stuk los hadden,
viel een ander stuk in de plaats daarvan; bij het
einde van onze wanhopige poging stikten wij
haast en waren bij bijna blind van stof en gruis,
onze handen waren bijna rauw vleesch, en wij
waren nog niets gevorderd. En nauwelijks hadden
wij het werk als hopeloos opgegeven, toen mijn
lamp uitging; een half uur later door die van
den ouden Jim gevolgd.
En terwijl ik daar nederzat, en over ons lot
dacht, gevoelde ik, dat honger en wanhoop mij
overmeesterden. De jonge Jim lag nu nog altijd
zonder geluid te geven, tegen den muur dicht
bij mij. Een paar voeten van mij af zat zijn
vader; soms stond hij op, een angstwekkend ge
schreeuw aanheffend, dan weer greep hij zijn
bikijzer beet, en sloeg er mee in de wanden met
de. razernij van een bezetene. En nog erger din
gen vreesde ik. Ik geloof, dat ik toen in
zwijm gevallen ben. Ik weet mij althans niets
meer te herinneren dan dat ik eensklaps wakker
werd door het ademhalen over mij heen van
den ouden Jim, en dat ik op hetzelfde oogenblik
voelde, dat zijn hand naar mijn keel greep. Ik
duwde hem terug, ontzet door deze nieuwe
vreeselijke gewaarwording.
Jim, riep ik om Gods wil, houd je ver
stand bij elkaar I Als we sterven moeten, laat
ons dan sterven als mannen
Geen antwoord, ik hoorde hem wegloopen,
en dat was alles. De doodelijke stilte werd slechts
verbroken door een zacht druppelen. Druppelenl
Ja, er stond reeds een halve voet waterEn
warmer en benauwder werd de atmosfeer. Ik
bad hardop en berekende dat, indien geen hulp
opdaagde, slechts een paar uren ons van het
einde scheidden. Vermoedelijk de oude Jim eerst,
dan ik. Ik was eigenlijk al geheel alleen, want
de schrik en ontzetting, die plotseling mijn haar
hadden vergrijsd, hadden oude Jims hersenen
aangetast.
Plotseling hoorde ik hem uitbarsten in een
vreeselijk schaterlachen. Water! Wie zegt
water? Kijk eens jongens, ik zwem alHoerra!
Daarna begon hij te kruipen, naar mij toe.
Ik kon hem hooren naderen, door zijn zware
ademhuling, en zijn geplas in het water. Ik
trachtte hem te ontwijken, wij volgden elkaar ais
in een cirkel, tótdat hij eenklaps een sprong deed,
en mij bij de enkels greep. Ik heb hem!
schreeuwde hij in woeste opgewondenheid.
Woorden kunnen niet uitdrukken wat toen in
mij omging. Half gestikte en na zooveel angst
reeds te hebben uitgestaan, greep ik mijn armen
lotgenoot beet en er ontstond een worsteling tus
schen ons die eerst eindigde toen ik, uitgeput, in
een laatste inspanning van al mijn krachten, hem
met het hoofd tegen den wand onzer gevangenis
smak te.
Toen lag hij stil. Ik geloofde op dat oogenblik,
dat ik hem gedood had, maar later wisten wij,
dat liet juist die smak was, die hem het verstand
deed behouden.
De rest is in een paar woorden verteld. Ik lag
als in een droom, terwijl de verpeste lucht lang
zaam haar werk deed. Soms meende ik een frisch
koeltje te voelen, dan weer was het als hoorde
ik, dat men mij toeriep op te staan, omdat er al
gefloten was aan de groeven. Hoe lang ik daar
zoo lag, kan ik slechts gissen. Ik wist niets van
hemel of aarde, totdat ik mijn bezinning herkreeg,
toen andermaal stukken kolen neerstortten, ten
gevolge van de slagen met bikijzers en andere
gereedschappen van een aantal te onzer redding
uitgezonden mannen. Ik onderscheidde menschen-
stemmen, en eindelijk had men ons graf bereikt.
Het was maar net bijtijds. Het hoofd van den
ouden Jim stak nog maar alleen boven het water
uit, en men zeide, dat niemand het nog veel lan
ger in de atmosfeer, die er heerschte, zou hebben
uitgehouden. En de jonge Jim hij leefde
nog drie dagen.
Tot het einde van dien derden dag lag ik te
bed; toen zond men om mij, met de raededeeling,
dat hij stervend was, maar dat hij mij voor hij
heenging, nog eenmaal wenschie te zién. Ik be
reikte zijn huis nog tijdig genoeg om zijn laatste
bede te hooren Jij jij zult haar nemen
vriend Trouw haar niemand anders! Alleen
alleen, laat mijn ring aan haar vinger. Be-
loof-me-dat.
Wat kon ik anders doen dan beloven? Ik dacht
er voor dien tijd niet aan zooals van zeil
spreekt zijn meisje te trouwen maar het
was nu de wensch van een stervende, en jaren
immers waren Jim en ik als broeders voor elkaar
geweest.
Een jaar later vroeg ik haar of er een plaatsje
in haar hart was voor mij, en en wel, dat
is genoeg.
Nu weet ge waarom mijn vrouw twee trouw
ringen draagt.
De geïllustreerde cartons van
J/fijn voor kinderen werkelijk aar-
I dig en de uitstekende Koek is
[er geen cent duurder omwaut
lat drukken kosten niet zooveel
"en 't carton is zonder dat toch noo-
iig. Nu is' 'l mïiar de zaak ver
scheidenheid in de prenljes te krij
lgen en die zal nog groot-er worden,
'wanneer men onzen Koek prefe-
jrentie geeft en dat doen reeds
(velen. De prijs is 30 cents.
lil Kruideniers- en Coincsti-
oleswinkels verkrijgbaar.
VERKADE Comp., Zaandam.
Deze koortsdroppen zijn een uitmun
tend geneesmiddel tegen Binnenkoorls, Kou
de koorts, Moeraskoorts en Hoofdpijn. Eet
lust opwekkend en versterkend. Na ont
vangst van 60 ct. wordt een flacon met
gebruik franco toegezonden door Apotheker
BOOMKastanjelaan 5, te ARNHEM.
Tevens verkrijgbaar bij de meeste Drogisten
in andere plaatsen.
Vertegenwoordiger
EN VOOR
Dames-
Onder minzame aanbeveling
UEd. Dienaar,
voor
Jalonsieën
van af f2,50 de vierkante Meter.
Zeer solied en net afgewerkt.
Qualiteit en soliditeit in aanmerking ge
nomen beneden iedere concurrentie.
