Nummer 55 Zondag 11 Juli 1897. 20e Jaargang. Eerste Blad. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen, ANTOON TIELEN, Dit nummer bestaat uit twee bladen. Uithoofde van de Kermis zal deze courant de volgende week slechts eenmaal verschij nen, en wel WOENSDAG namiddag in 2 bladen. Advertentiën voor dat nummer worden dien dag ingewacht tot uiterlijk 12 uur 's middags. Staatkundig overzicht. FEUILLETON. UITGEVER- "Waalwijk. V Laiigslraalscbe Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,—. Franco per post door het gcheele rijk fl,55. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., fx-anco te zenden aan den Uitgever Advertentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vau Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. In Duitschland is elk braaf burger, die belangstelt in de binnenlandsche politiek, op het moment bezig zijn knoopen te lellen om eenige, zij 't meer denkbeeldige dan werke lijke, zekerheid te erlangen over de kanseliers crisis. Gaat Von Hohenlohe of blijft hij dat is de quaestie waar 't om gaat. Hij blijft, dus verzekeren de conservatieve organen, die met angst eu ontzetting waarnemen, dat de wij - zigingen in het kabinet, rolverwisselingen voor een deel, de nationaal liberalen, zonder wier steun er weinig of niets te doen valt, in de richting van het oppositiekamp drijven. Wat is er dan toch in 's hemelsnaam ge beurd dus vraagt men in naïve verbazing Miquel, tot dusver alleen minister van finan- 66 De kapitein lachte schrander. Neen, Eliza, houd mij niet voor den mal. Ik weet te weinig van u, doch het weinigje, dat ik van u weet Juist, viel ze hem met een lach in. Ge weet weinig van me, anders zoudt ge niet zoo brutaal zijn. Wanneer ge een beetje meer van mij weet, ziilt gij begrijpen, dat ge een dwaas waart op die manier tot mij te spreken. Gij meester hier? Goede God help, hahaha Ze lachte weer, onverschillig voor de tegen woordigheid van den doode en op de zwarte overblijfselen in den haard wijzende. Ziet ge die asch Dat is alles wat er van zijn laatsten wil overgebleven is het testament waarin hij u tot zijn eenigen erfgenaam benoemt. ]k heb hier eens een opruiming gehouden, daar ik dacht, dat hij veilig boven was en daar er hier geen getuigen zijn, durf ik u verklaren dat toen ik hem de gang door hoorde komen, ik gereed stond hem aan te vallen. Ik meende dat hij lang genoeg geleefd had, zijn geld als het ware weggooiende enkel en alleen omdat ik het niet hebben zou. Ha, ge zijt van kleur veran derd. Het is niet aangenaam te vernemen, dat het 'testament naar de maan is, uitsluitend nu zooals deze brief verklaart de zoon on schuldig is en deze voor zijn eigendom op zou komen. Ze had den doode den hriel ontnomen en maakte toebereidselen hem weg te bergen. Rutherford Roper, die op het eerste oogenblik verbaasd had gestaan door haar mededeeling, herkreeg plotseling zijn tegenwoordigheid van geest en vloog op naar toe. Geef mij dien brief, beval hij met een van toorn trillende stem. Hij behoorde mijn oom en is thans mijn eigendom. Geef op I terstonden dan het huis uit of ik zal er u uit laten werpen I Niet zoo haastig, kapitein Roper, of kapitein Davidson of welke andere namen ge er nog op cien van Pruisen, is geworden vice presideut van het staatsminislerie, doch wat beteekenl dat nu zijn invloed is heusch weinig ver meerderd. En dat graaf Posadowsky van de schatkist naar binnenland is overgeplaatst en plaatsvervanger van den kanselier is geworden nu ja, dat is immers een omruiling, meer niet. Men vergeet, of juistertracht te doen wergeten, dat de beteekenis der wijzigingen minder schuilt in de mannen, die gekomen, dan in hen, die gegaan zijn. Óm Posadowsky aan het hootd van de binnenlandsche aan gelegenheden te plaatsen, is Von Bötticher aan den dijk gezet moeten worden, toevallig dezelfde Von Bötticher, die 't bij Bisinarckia- nen, antisemieten, agrariërs en hoe die mannen van den achteruitgang verder heeten mogen, het zoodanig verkorven had. En dan Von Marschall Von Bieberstcin Hij, die in veel grootcre mate nog dan Von Bötticher, zich de ongenade op den hals had gehaald van genoemde reactionaire elementen En dan de benoeming van een militair van gepro nonceerde beginselen aan het hoofd van post en telegrafie Waarlijk er is alle reden voor de nationaat liberalen om al afwachtende hun kruit droog te houden; de conservatieven zijn maar wat in hun schik en als zij niet in luidruchtig vreugdebetoon uiting geven aan hun genoeg doening, dan is dat verstandige terughou dendheid en slimme berekeniug er zijn hun cor.cessien gedaan, dat is zeker Hoever de conservatieven gaan in hun liefheid voor de nieuwe mannen, bewijst een artikel in de Kous. Korr., waarin heftig word} uitgevaren tegen de critiek op de zoo juist benoemde titularissen en de besprekingen te hunnen aanzien worden gelijkgesteld met majesteitsschennis „Made in Germany" de keizer kiest zijn beambten, die men staats secretarissen of ministers heet en waagt men het nu zich niet beslist gunstig uit te laten over een dezer heeren, dan ageert men tegen den keizer en diens beleid Hoe zit dat nu de conservatieven hebben nahoudt 1 Niet zoo haastig. Ik verzeker u, dat ge een vergissing maakt. De wind waait een heel anderen kant uit. Ik ben meesteres van dit huis en gij hebt geen recht hier te zijn, tenzij met mijn toestemming. Ik ben sir Edmund An- sons vrouw, of weduwe. Ik ben lady Anson en daarom de eenige persoon, die hier te bevelen heeftScheer u weg of ik zal Perkins moeten roepen om u buiten ae deur te zetten. Ik denk, dat hij reeds genoeg heeft van uw schijnheilig gelaat en gaarne mijn bevelen uit zal voeren. Ga en bespaar hem de moeite of. Rutherford Roper week geen hand breed. In plaats van heen te gaan barstte hij in lachen uit, niet gevende om den doode, die op den grond lag. Groote hemelkreet hij. Het wijf is gek. Hij ging naar de deur en riep: Perkins! Moris 1 komt hier, snell Kom hier, gij dwaas, zei Eliza. Lees. Ze opende een vel papier en spreidde het op de tafel voor hem uit. Ziehier! herhaalde ze triomfantelijk. Lees! Ik ben meer dan derlig jaren de vrouw van den rechter geweest. Lady Rosamund, de dochter van den graaf met haar groot fortuin was zijn vrouw niet.. Denk er eens aan wanneer ze het geweten zou hebben 1 Maar ze wist het niet. Hij wist het zelf niet tot voor vijf jaren. Hij dacht, dat ik het hoekje reeds om was, zoo als de menschen dat zeggen. Docti dat was het geval niet. Ik wist niet, dat hij zoo hoog geste gen was in de wereld, anders had ik jaieD van te voren reeds op komen dagen. Hij was arm toen ik hem verliet, hij kon mij op een gepaste manier niet onderhouden. En de lady was nooit zijn vrouw en haar mooie zoon, de veroordeelde, een onecht kind. Mijn zoon erft den titelmijn zoon en de zijne en wij verdeelen samen het geld. Uw zoon? herhaalde Roper half onbewust. Zijn oogen staarden op het papiei voor hem op de tafel. Het was een huwelijksacte, drieëndertig jaar geleden in een klein kerkje buiten Londen was het huwelijk tusschen Edmuud Anson, student in de rechten, oud '24 jaar cn Eliza Turner, jongedochter, oud 18 jaar voltrokken. Hij zag geen reden om aan de echtheid van het document te twijfelen. herhaaldelijk en lang niet gematigd èn Von Marschall èn Von Bötticher a taire genomen was dat dan geen majesteitsschennis of laat het officieele partijblad der conservatieven gelden voor dezen wat niet geldt voor genen? Het is in het gezegende Pruisen toch eigenlijk een rare boeldaar eischt men heden van alle orde- en vaderlandslievende burgers een onbeperkt vertrouwen in een regeering, welke morgen reeds tot het ver leden kan behooren, geëxcuteerd met negee ring van alle constitutioneele begrippen, van het volk en zij q vertegenwoordiging Zes dagen vóór Von Botticher's ontslag, had deze minister nog verzekerd, geheel te goeder trouw dat er geen crisis was en dat er geen was te wachten tevens Hoe kan men eischen vertrouwen in een regeeriug, welke leeft en handelt bij de absolute genade van een wispelturige vorst, die van ministers verwisselt zooals hij verwisselt van uniform Gezocht wordt nu een waardig opvolger van Posadowsky als secretaris van 's rijks schatkist, een die onder directie en volgens de instructien van Miquel, den Pruisischen minister van financiën, wil waken voor 'slands financieele belangen, al laveerende tusschen de agrarische biraetallisten en de voorstan ders van vlootuitbreiding door. Rondgezien wordt, ondanks alle loochèning, naar een opvolger van den tegenwoordigen kanselier en deze zelf weet ook wel zoo ongeveer hoe laat het iszijn paleis te Munchen is geheel in orde gemaakt en zijn zoon Alexander is in onderhandeling over aankoop van een huis in Beierens hoofdstad. Dat is wijze voorzorg Ondertusschen is het oorspronkelijk wets- plan tot hervorming der militaire rechtsple ging gewijzigd door den Bondsraad en heeft het militaire kabinet des keizers zich verzekerd van de medewerking van verscheiden staten om het betrekkelijk liberale ontwerp van Von Hohenlohe fiasco te doen lijden, aan welk edel streven een succes verzekerd is Een zee van bitterheid stortte zich over zijn hoofd zijn. Verward, verblind, doof voor het steeds toe nemend aantal gezichten en stemmen om hem heen bleef hij staan. Uw zoon? sprak hij weer met een vloek, welke een tot afschuw gedreven verwondering op de reeds bleeke, versufte gelaatstrekken der omstanders deed komen. En hoe is de naam van...- Hij smoorde het slot van den zin, zich plotse ling bedenkende, dat hij niet alleen was in de tegenwoordigheid van den doode, doch dat het grootste gedeelte van;het dienstpersoneel zich oni hem heen verdrong. Doch de leelijke woorden, die hij onuitge sproken had gelaten, werden voldoende uitgedrukt door de verandering, die op zijn gelaat was gekomen. Alles wat hij geweest was, al het kwaad dat hij gedaan had en alles waar hij zich niet voor ontzien zou, zoo de gelegenheid zich voordeed, sprak uit de gewrongen trekken van zijn gelaat en uit de sluwe boosaardigheid van 'de liarde blauwe oogen. Hier is mijn zoon, kondigde Eliza Turner plotseling aan. Rutherford Roper keerde zich in de richting, welke zij aangetoond had en zag niemand anders dan Stephen Gay, lord Melbury's schoonzoon, die op hem toetrad. Gay? riep hij ontzet nit, Stephen Gay? Niet Stephen Gay, verbeterde de weduwe van den zooeven overleden rechter. Gay was slechts een aangenomen naam sir Stephen Anson thans. Met een zwaai van den arm stelde ze den nieuw aangekomene aar het dienstpersoneel voor. Het werd toen doodstil in het doodenvertrek. HOOFDSTUK LIX. WIE? Hallo 1 riep eei. bedrieger, die lamheid voor wendde in het ziekenhuis van Grantmoor tot een groepje veroordeeldeu buiten. Wat is er aan de havd? Wien brengen ze hier binnen Een knappe kerel, die er in geslaagd is het paradijs te verwerven, antwoordde een ander, die over den schouder van den vrager heen keek De onderhandelinhen over de vrede tus schen Turkije en Griekenland zijn niet afge broken, dus heet 't nu uit Konstantinopel; de gezanten confereeren onderling ijverigdoor; Ruslands regeering heeft in een rondschrij ven aan de mogendheden voorgesteld stappen te ondernemen om de sluiting van den vrede te bespoedigen; het jongste antwoord der Porte op de jongste nota der gezanten, be doelde alleen kenbaar te maken dat de Porte nog geen bepaald besluit heeft genomen. Deze en nog vele andere nieuwtjes kruisen elkaar, volgen elkaar op in wilde jacht en brengen de zaken geen duimbreed nader tot een oplossing. Het is een draaikolk, een warboel van waarheid en bedrog. In de Belgische Kamer heeft eergisteren de afgevaardigde Roger de regeering geïn terpelleerd over de werkstaking onder de mijnwerkers in de Borinage. Ofschoon loons- verhooging wordt gevraagd, meende de inter- pellant dat de hoofdoorzaak van de beweging lag in de reglementen der kolenmijnen. De directeuren hebben op hun reglementen be palingen geschreven, die in strijd zijn met de wet. Zij willen onbeperkt meester blijven, hoe uitgestrekt hun exploitatie dan ook is. Zij willen de regeering doen terugkomen op de eenmaal aangenomen mijn-wet, zij hebben samengewerkt om een nieuw leglement in tt voeren, dat de arbeiders niet begrijpen en dat zij niet eens lezen kunnen. Daarop heb ben dezen, trouwens wat voorbarig, het werk gestaakt. Dit reglement in een samenraapsel van de meest drukkende voorschriften in de mijnen van de Borinage, waar de arbeiders het slechtst betaald worden en waar onge lukken het talrijkst voorkomen. De minister van nijverheid en arbeid, Nijsens moest tol zijn leedwezen constateeren, dat de interpellant de zaken in een verkeerd daglicht stelde. De gewraakte reglementen zijn met groote meerderheid van stemmen aangenomen in den raad van nijverheid en arbeid, waarin patroons en werklieden zitting naar een paar mannen, die een baar droegen, waarop een hulDelooze gestalte lag uitgestrekt, onmiddelijk gevolgd door een dokter en een be waarder. Vervloekt als het niet waar is, vervolgde dezelfde spreker. Het is nu werkelijkheid, geen bedriegerij. Ze zeggen dat het een nieuweling is. Een idioot moet het zijnwant hij heeft geprobeerd uit het raampje van den trein te vluchten en is onder de wielen geraakt. Hij is zoo goed als dood. Hij is op vreeselijke manier verpletterd. De dokter zegt, dat hij nog maar een paar uren leven zal. Wat was zijn vonnis? Twaalf! En oude Witherton zegt, dat hij al meer hier is geweest. Het voorwerp hunner beschouwing was niemand anders dan Roger Harvey, die na een hopelooze poging om te ontvluchten, half dood op Grantmoor was aangekomen. Frank Anson, die zwak en rusteloos op een hard bed lag, zag den nieuw aangekomene op het bed aan zijn rechterhand neerleggen en herkende hem vol ontsteltenis. Roger Harvey lag bewusteloos, doch tegen den avond keerde het bewustzijn weer en zagjiij zijn buurman half opgericht in' zijn bed zich naar het zijne overbuigen, met wilde oogeD, die fonkelden in den twijfelachtigen schemer. Hoe komt ge hier? kwam het fluisterend van zijn lippen. Ik ken u. Ge zijt Roger Harve.y. Ik ben Frank Anson. Ik herkende u dadelijk, toen ze u naast mij neer legden. Hoe zijt ge hier teruggekomen Dat is het werk van dien vervloekten Roper, zei de oude man met een onderdrukten vloek. En van mijn dochter 1 Madeline? riep Frank met toenemende ver bazing. Ja, ze wou den kerel niet huwen. 't Was om u, zei ze me, voegde Roger Harvey er aan toe. En bij manier van wraak heeft hij oude ge schiedenissen van ons weer opgerakeld. Ons? ons? weergalmde Frank. Ook van haar? (Wordt vervolgd.),

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 1