Nummer 85. Donderdag 28 October 1897. 20e Jaargang. Abonné's! Leest dit s.v.p, Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, De Oranjestam Staatkundig overzicht. FEUILLETON. De Wraak eener Vrouw UITGEVER: Waalwijk. V De Echo van het Zuiden, U «al«(jlistie en Langstraatscbe Courant. Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advebtentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Uitsluitend voor de Abonné's op dit blad of zij, die zich daarop abonnee ren, heeft de uitgever tot 31 October verkrijgbaar ge steld, tegen den geringen prijs van slechts 30 Cents afgehaaldhet werk van den beroemden volksschrijver H. J. VAN LUM MEL, voorzien van vier platen, met geïllustreer- den omslag, voorstellende een Oranjeboom waaraan de wapenschilden van Nassau, Cha lons, Baux en Oranje hangen, benevens een gezicht op de plaatsen Oranje en Dillenburg. Dit werk, circa 170 bh, wordt fr. per post verzonden a 371/3 ct. tegen toezending van postwissel of afgehaald aan ons Bureau voor slechts 30 cent. DE UITGEVER. Met volle kracht vooruitschijnt nu het parool te zijn in het Oosten van ons wereld deel.: van de 18 artikelen, welke het ont werp verdrag uitmaken en welke gebaseerd zijn op het voorloopig vredesverdrag tusschen Turkije en Griekenland, zijn er door weder- zijdsche gevolmachtigden reeds acht goedge keurd en wel is men 't nog niet eens over het in artikel 3 van het voorloopig tractaat vervatte (dit betreft de inmenging der consuls), wel heeft men nog geen accoord getroffen ten aanzien van de schadeloosstelling, door Griekenland te betalen wegens door zijn troepen aan particuliere eigendommen toe gebrachte schade (de Turksche gevolmach tigden eischen 10 millioen francs) doch deze verschillen beletten niet, dat menscheD, die 't weten kunnen, de onderteekening van het definitieve tractaat verwachten in deze week nog. li lil OF Herinneringen van een Politie-Commissaris. 21 De liefde van Raymond voor Irene; zijn duel met Spavento, bet nachtelijk bezoek van Ludovi- cu8 Malon aan het huis van de Nubische, dit alles behoorde tot een orde van onvoorziene zaken, die de plannen, welke hij gevormd had, bedreigden. Intu9schen was Gérome op weg gegaan naar het huis van de Nubische. Onderweg gebruikte hij in een wijnhuis eenige hartsversterkingen, too r het geval hem dien nacht eenig ongeval mocht overkomen. Tegen elf uur kwam hij aan den tuin; het was hier zeer eenzaam. Gérome begreep, dat hij om in den tuin te komen over den muur zou moe ten klimmen. Hij bedacht zich dan ook niet lang en was binnen eenige minuten in den tuin. Nu ging hij naar de deur zoeken, die hij voor den hertog zou moeten openen. Het trof goed. Het slot was zeer slecht; met behulp van eenen grooten steen kostte het hem niet veel moeite het te ver brijzelen. Zie zoozeide hij, dat is in orde; nu kan mijnheer de hertog komen als hij wil.. Maar op hetzelfde oogenblik, dat hij deze woorden uitte, voelde hij een hand op zijn schou der en vijf krachtige vingers omknelden zijn hals. De ellendeling dreigde te stikken. La Roussel stamelde hij met een half ge smoorde stem. En hij sloeg een smeekenden blik op degene, die hem zoo ruw had aangevat. XI- HET VERLATEN HUIS. Indien gij eeu woord spreekt, dood ik u, kjönk een stem aan zijn oor. Maar gij wurgt mij, wilde de ongelukkige deo schooier tegemoet voeren. Zwijg en loop door. Waar brengt gij mij? Men meent, dat de geschilpunten, rakende de handelsovereenkomsten, de uitlevering eri de consulaire aangelegenheden, het onder werp zullen vormen van speciale onderhan delingen, doch dat zij de onderteekening van het vredestractaat niet zullen belemmeren of vertragen. En een gouverneur van,Kreta is ook reeds gevonden, 't Is kolonel Schafer, voorgesteld door Frankrijk, aangenomen door de mogend heden en nu voorgesteld aan de Porte. Zijn taak zou zijn de vorming van een militaire macht, het aangaan van een leening en de samenroeping der Nationale vergadering. Kolonel Karl Sshafer is geboren in 1856 in Luxemburg, trad, na het gymnasium te heb ben afgeloopen, op ruim twintigjarigen leeftijd in Engelschen dienst en maakte als zoodanig deel uit van de missie Baker-Pacha, die rapport uitbracht over de hervormingen in Armenië en andere provincies van Klein Aziëwas daarop leider der anti-slavernij beweging in dienst van Egypte en tevens lid van den generalen staf tijdens den Soedan oorlog en van den generalen staf van lord Wolseley bij de expeditie ter bevrijding van Gordon. Na de onderdrukking van den slavenhandel in Egypte werd Schafer gepensionneerd en vestigde hij zich (hij is gehuwd met een Ar menische uit Konstantinopelin Luxemburg. Reeds in 't begin der vorige week waren de mogendheden Duitschland, Rusland, Frankrijk, Italic en Oostenrijk 't eens over de wenschelijkheid kolonel Schafer benoemd te zien tot gouverneur van Kreta Engelaud alleen draalde nog, doch is sinds onvoor waardelijk toegetreden tot de voorstellen der meerderheid. Daar nu de Porte in haar jongste nota ter aansporing der mogendheden inzake Kreta harerzijds toegevendheid en welwillendheid heeft toegezegd, heeft men de beste ver wachtingen admiraal Canevaro meent dat het Kreta vraagstuk binnen een maand kan opgelost zijn en hij heeft den leden der na tionale vergadering van Kreta eensgezindheid en gematigdheid aanbevolen. Dat zult gij dadelijk vernemen. Gérome bood niet den minsten tegenstand meer Hij begreep dat hij in goede handen was, boven dien zag hij een pistool glinsteren, waarvan de loop op zijn borst gericht waser schoot dus niers over dan zich te onderwerpen. Terwijl hij werd medegevoerd, hoorde hij het twaalf uur slaan. Onwillekeurig bleef hij staan en luisterde. Bijna tegelijkertijd weerklonken er klappen in de hand. Het was de hertog, die het afgesproken tecken gaf. Palmares wachtte eenige oogenblikkentot Gérome de deur voor hem opende. Maar toen hij niets hoorde, werd hij ongeduldig en ging zelf de deur opzoeken; toen hij bemerkte, dat zij slecht gesloten was, drukte hij er tegen en zij viel open. Ofschoon hij er zich wel een weinig over ver wonderde, dat hij den bedelaar niet zag ging hij den tuin in. De maan verlichtte de paden juist genoeg om den weg te kunnen vinden. Hij verbaasde er zich wel over, dat hij, na nog twee of drie maal het teeken gegeven te hebben niets van Gérome bemerkte, maar daar hij hem niet noodig had, ging hij door. Hij bereikte weldra het huis, Gérome had zich op dat punt niet «ergist. Het huis zag er geheel uit ais een verlaten woning. Vensters en deuren waren zorgvuldig gesloten en niets verraadde de aanwezigheid van eenig levend wezen. De hertog wenschte er zich zei ven geluk mede, hij gaf er de voorkeur aan het huis op zijn gemak te onderzoeken zonder vrees verrast te worden. Na een dievenlantaarn te hebben aangestoken die hij uit voorzorg had medegenomen, kwam hij aan de trapdie naar de eerste verdieping geleidde. Toen hij daar op de voorkamer allerlei teekenen van een overhaast vertrek waarnam mompelde hij: Die Nubische met haar inten dant schijnen niets dan een paar avonturiers ge weest te zijnl De hertog glimlachte en zette zijn onderzoekingstocht voort. Van de voorkamer kwam hij iu de eetzaal, van de eetzaal in het salon en van het salon in de slaapkamer. Om de pracht welke hier ten toon gespreid werd beter te kunnen zien, stak hij licht aan. Welk een kenner op liet gebied van weeldeen kunst dc hertog ook mocht zijn, toch schonk hij weinig aandacht aan al deze opgezamelde rijk dommen, maar wendde zich met overhaaste schte- De Grieksche regeering werkt een plan voor de controlecommissie uit. In officieele krin gen gelooft men niet dat het ontwerp, door de Norddeutsche gepubliceerd, in het defini tieve vredestractaat zal opgenomen worden. De Ephymerus rekent uit dat de belooning vau de leden der contróle commissie, zooals de Norddeutsche dat wil, Griekenland jaar lijks op 12 millioen francs zou komen te staan. Over het antwoord der regeering van Spanje op de nota van generaal Woodford, den ge zant der Vereenigde Staten, raakt men niet uitgepraat. Het antwoord is verdeeld in drie hoofd punten de terugroeping van generaal Weijler om zuiver politieke redenende autonomie op Cuba en de houding van de Unie ten aanzien van de vrijbuitersexpedities. Volgens den correspondent van de Frankf. Zgt. te New-York zou Sagasta in zijn antwoord op de generaal Woodford-nota herhalen: dat Spanje in het vertrek van de vrijbuiters uit de Ame- rikaansche havens een schending van het volkenrecht ziet. HetSenaatsdepartement" te Washington moet daartegenover hebben verklaard, dat in dit geval de republiek niet anders kan antwoorden dan dat het afbreken der diplomatieke betrekkingen casu quo waar schijnlijk is. In elk geval handhaaft Spanje zijn souve- reine rechten op Cuba en ontzegt het Amerika het recht van inmenging in de wijze waarop Spanje zijn rechten als souvereine macht uitoefent. El Liberal acht het mogelijk, dat een scheuring het gevolg zal zijn van de gedach- tenwisseling, die tusschen de beide kabinetten is begonnen. El Tiempo deelt, onder voorbehoud, mede dat het antwoord op de nota van generaal Woodford ook zal bevatten de verklaring, dat indien de Vereenigde Staten niet weten te beletten het vertrekken van flibustiersexpedi- ties naar Cuba, Spanje het recht van onder zoek zal herstellen voor schepen, die op de Cubaansche kust aukeren. den naar een bidbankje, waarboven een schilderij hing, dat met een doek van zwart krip bedekt was. Bij deze ontdekking helderde zijn gelaat op een zucht van zelfvoldoening ontsnapte aan zijne borst. Ziedaar het geheim; dat men voor ons ver borgen heeft gehouden en dat nu aan rarj geopen baard zal worden, mompelde hij. Aldus sprekende, deed hij nog eenige stappen naar het bidbankje en strekte de hand naar het schilderij uit.... Maar op dat oogenblik keerde hij zich om en luisterde. Was het verbeelding, bedroog hij zich niet? Hij meende in de aangrenzende kamer het geluid eener stem gehoord te hebben. Hij liep naar de deur; maar deze was gesloten en het gelukte hem niet ze te openen. Daarop ging hij weder terug. Eu opnieuw luisterde hij met ingehouden adem en gesloten oogen. Na eenige oogenblikken barstte hij in een luid gelach uit.., Wel wel, wordt ik nu zelf ook gek! riep hij uit, kom geen belachelijke zwakheden, vooruit... Voor de tweede maal liep hij naar het bid bankje maar op het oogenblikdat hij met koortsachtige haast dien sluier er af wilde rukken, trok hij zijn hand terug en keek verward om zich heen. In de aangrenzende kamer weerklonken harp- tonen en een heerlijke vrouwenstem deed zich eensklaps te midden van de nachtelijke stilte hooren. Het was een wonderlijk lieddat zij zong, hetwelk gij op geen enkele piano zult hooren. Het had wel iets van een Alpenzang weemoedig en zacht, waarmede men de kinderen in slaap zingt en die de grijsaards doet weenen. Bij de eerste klanken was de hertog opgestaan, bleek en aarzelendverward, ten prooi aan een vreeselijken ang9t, terwijl hij de ijskoude handen tegen de slapen drukte. Odat lied dat lied stamelde hij buiten zich zei ven. Eindelijk hield de stem op; de hertog bleef onbewegelijk, hij luisterde nog steeds met zwoe gende borst, starend oog en de gebalde vuisten tegen het voorhoofd gedrukt. Eensklaps richtte hij zich in zijne geheele leDgte op. Tegelijkertijd stormde hij niet opgeheven Uit Washington wordt bericht, dat de re geering der Unie Spanje te verstaan zal geven, dat er geen enkele reden is om zich te be klagen over de nakoming der neutraliteits- wetten door de Vereenigde Staten. In de instructies, die de regeering van Spanje aan maarschalk Blanco gezonden heeft, geeft zij hem den raad om het lot zijner troepen te verbeteren, evenals dat der kolo nisten, die zichzelf en hunne eigendommen moeten verdedigen, ingeval van nood met behulp der troepen. Zij draagt hem op, voor de geheele wijziging van het stelsel op Cuba, de medewerking van alle partijen in te roepen de inrichting van den Nieuwen stand van zaken moet worden toevertrouwd aan hen, die medehielpen aan de verdediging van de rechten van Spanje. De regeering zal niet langer van Madrid uit de ambtenaren benoe men en zal van hen een ernstige administra tieve moraliteit vorderen. Wat de pers betreft, geeft de regeering maarschalk Blanco den raad, energiek op te treden zonder wille keur. In den ministerraad van Zaterdag is door de ministers met leedwezen gesproken over het feit, dat Spaansche bladen geloof hebben gehecht aan de omtrent Weyler's ongehoor zaamheid verspreide geruchten. De Spaansche regeering heeft nu de zeker heid dat de meeste Europeesche mogendheden een slag om den arm willen houden dat zij ondanks haar sympathieën voor Spanje, haar eigen relatien met de Vereenigde Staten niet willen benadeelen. De correspondent van de Daily Telegraph te St. Petersbnrg meldt, dat in het onderhoud te Wiesbaden tusschen den czaar en keizer Wilhelm de quaestie van een gemeenschap pelijk optreden tot regeling van het Egyptische vraagstuk besproken is. In de Fransche Kamer heeft de socialist Gérault-Richard tot de regeering een vraag gericht over de stijgiDg der broodprijzen. Gérault-Richard verklaarde, dat de verhooging der broodprijzen voor werklieden en kleine hand naar de geheimzinnige schilderij. Ditmaal kon niets hem meer terughouden; met een woedend gebaar scheurde hij den sluier in vlarden en de schilderij vertoonde zich aan zijn oog, Het was een portret I Onderaan, op de zwarte lijst, las men in gouden letters den naam MIKAËL. De hertog ging ontsteld eenige passen achteruit. Mikaël! zeiae hij huiverende. En zijne blikken richtten zich naar de kamer, van waar het gezang gekomen was. Is het denkbaar, is het mogelijk I... stamelde hij. Op dat oogenblik werd de deur langzaam geo pend en een vrouw vertoonde zich op den drempel. De hertog gaf op dat gezicht een vreeselijken gil.... Hermineriep hij uit, naderbij komende. Maar bijna terzelfder tijd herstelde hij zich en nam zijn gelaat weder die koude en ongevoelige uitdrukking aan. Jaik ben het Mikaëlantwoordde de weduwe: en het verrast mij, nadat ik zoovele smartvolle jaren ver van u heb doorgebracht, gij mij op het eerste gezicht herkent... Mikaël bewaarde het stilzwijgen en keerde zich tea halve naar de deur, als dacht hij er over te vertrekken. Hermine zag dit en ging tusschen hem en de deur staan. Ach, vlucht niet Mikaël, smeekte zij, ga niet heen alvorens mij te hebben aangehoord. Moet gij mij spreken? Waartoe zou dat dienen Het is nu tien jaren geleden, ging zij voort, dat ik u gezien heb en gij meendet, dat ik ge storven wasniet waar Inderdaad had men mij verteld, dat gij tengevolge der smart over de scheiding bezweken waart; maar ik zie tot mijne blijdschap dat daar niets van waar is en ik voeg er bij, dat gedurende die tien jaren, uwe schoonheid, die als altijd bij niets te vergelijken is, zich nog heerlijker heeft ontwikkeld. Hermine glimlachte bitter. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 1