Nummer 100. Zondag 19 December 1897. 20e Jaargang. Echo van het Zuiden Eerste Blad. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELE.,, Aan de Riviera. Abonneert u thans op de Dit nummer bestaat uit twee bladen. UITGEVER: ANTOON TIBLEN, Waalwijk. 3 9 UITGEVER het meest gelezen blad in Waalwijk en omstreken en de geheele Langstraat. Wie zich nu abonneert, ontvangt: lo De deze maand verschijnende nummers gratis 2o. Een netten doelmatigen wandkalender voor 1898; 3o. Heeft nog recht op de piernie voor 30 centsbestaande in 1 Portret van H. M. de Koningin en 1 Portret van H. M. de Regentes, grootte 78 x 13 cM. OF Eene landkaart van Nederland (met plan van Droogmaking der Zuiderzee). Grootte 85 X 71 cM. 4o. Hij die zich abonneert en hij die een abonné aanwerft, krijgt cadeau, een zeer boeiende belangwekkende roman „De armband met den Karbonkelsteen of De geheimzinnige moord „De Echo van het Zuiden" verschijnt 2 maal per week Zaterdags in twee bladen bevat belangrijke hoofdartikelsboeiende feuilletons, buiten- en binnenlandsch nieuws en vooral dat van Waalwijk en omstreken aardig mengelwerk de voornaamste markten huidenberiebten enz. enz. Geeft als premie een prachtig Geïllustreerd Zondagsbladmeestal in twee bladen met prachtige platen en belangwekkende verbalen; en kost slechts per kwartaal: f 1,franco pér post f 1,15. Met Zondagsblad 1,30; n u 1 521/2. Men abonneere zich dus op dit bladen bezorge spoedig het volgend biljet aau ons bureau INTEEKENBILJET. De ondergeteekende abonneert zich op de „Echo van het Zuiden", uitge— ver ANTOON TIELEN, Zondagsblad. Tot de heerlijkste plekjes ter aarde kan men „la Riviera de Ponente", den bergrug van de Zee-Alpen, rekenen. Met gulle warmte biedt de Natuur hier alles, wat zij ons des winters in bi t Noorden onthoudt. Een eeuwig klare hemel,warme zonneschijn, bloeiende bloemen, koele nachten en een atmosfeer vol balsemieke zoetheid en rein heid. Zelden is een klimatisch contrast zoo voel baar als wanneer men, 's avonds van Parijs vertrekkend, bet koude Noorden verlaat, om na eene 14-urige reis bij zonneschijn te ontwaken. Ontwaakt men werkelijk, d. w. z heeft de Rapide aan de P. L. M. (de letters P. L. M. worden wel eens Pour la Mort gele zen een démenti gegeven en zijn de rei zigers heelhuids aangekomen, zoo begint men zich van zijn noordsche omhulsels te ontdoen en grijpt men naar parasol en waaier om de zonnestralen te weren, die door de vensters dringen. Het toehalen der gordijnen ware onver geeflijk, bij het tooverachtig sehoone naderen de Zuiden, dat zich aan onze oogen ver toont. ParysLvonMéditerranée. Nadat de trein Marseille beeft verlaten, voert hij ons langs groene heuvelketenen en grillige rotsgroepen. Rechts de Mid- dellandsche zee met haar diep-blauwe boch ten, waaruit stadjes, dorpeu en villa's ons tegen lichten. Kale, slechts spaarzaam met dennen be groeide rotsweringen, deels lichtrood getint, treden aan de kusten op den voorgrond en vormen kleine rotsgroepen en eilandjes, die zich verder in zee aan het oog ver toon en. Tallooze meeuwen fladderen langs de rotsen of laten zich als lichtende stipjes op de blauwe zee wiegen, die daar als een oneindigheid voor ons ligt. Door de vele tunnels en kapen, tusschen den spoorweg en de zee, wordt ons dikwijls het heeriijke beeld voor een oogenblik ver borgen, om dan weder in verrassende schoon heid des te schitterender te voorschijn te komen. Links ontrolt zich een zeer fraai land schap. Op de met viooltjes en inmortellen overdekte velden liggen ook stadjes, dorpjes en eenzame hoeven, gaarden van olijf- booineD, wier mutzilveren bladeren eene eigen aardige en nieuwe bekoring aau het landschap verleenen. Lichtgrijze rotspartijen openen door hare fantastische groepeering schilderachtige blik ken in de dalen, terwijl aan tie naakte rots wanden gehuchtjes schijnen te zweven, wier murenmassa als't ware in de uitgetande rotsen zijn gemetseld. Op den achtergrond van het heerlijke, pano rama vertoont zich het terrasvormige gebergte der Zee-Alphen, wier hoogste spitsen met sneeuw zijn bedekt. De parel aan de kust is het klassieke Nizza, dat reeds den Romeinen als aardsch paradijs bekend was en door hen met voor liefde als badplaats werd bezocht. Bekoorlijk en los liggen de tallooze villa's langs en op hoogten verspeid, met in de verte tie torens van de oude vesting Antibes en van Villa Franca. Oostelijk sluit zich Nizza met haar eigen- aardigen stempel aan de ruïne van het kasteel aan, tewijl westelijk het nieuwe stadsge deelte ligt, het eigenlijke vreemdelingen- kwartier met zijn elegante villa's, hotels als paleizen, goed onderhouden tuinen en fraaie winkels. Beide stadsdeelen worden gescheiden door de steenachtige, steeds aan water - arme bedding „du Pailou." Het beekje meer lijkt het niet baant zich met moeite een weg door de van de bergen afrollende steentjes. Hier zijn meestentijds een menigte wasch- vrouwen bezig, die geknield op platte houteu planken haar wasch zuiveren en dan de steenen als bleek gebruiken. Een weelderige plantengroei omlijst „de Parel". Naast de olijfboom cd, grootendeels wegens hun olie hier geteeld en een hoofdindustrie van Nizza, gedijen hier moerbeziën enz. in heerlijken overvloed. De weelderig beladen, citroen-, mandarijnen- en sinasappelboomen bieden de mooiste gaarden. Voor enkele sous geeft ons de Nizzarees vergnnning vruchten te plukken en snijdt bij daartoe een vol met vruchten be laden tak nonchalant van den boom,wel weten de dat de natuur weer met volle handen de schade zal vergoeden. De peperboom met het teere groen aan sierlijk afhangende takken, waarlusschen als druiventrossen de roode vruchten te voorschijn komen, is naast den dadelboom en Bordigerapalm het sieraad van de Prome nade. Viooltjes, sleutelbloemen, narcissen, resida en hyacinten, boven alles echter de iozen, groeien hier in het vrije. Op de velden geurt frisch gemaaid gras, amandel en perzik bloeien en aan den onbe- wolkten hemel straalt de zon op de lachende Natuur. Het kur-leven te Nizza onderscheidt zich nauwelijks van dat in andere groote badplaat sen, hoewel de zuidelijke natuur er toch een eigenaardig karakter aan geeft. De luxe in toiletten, equipages en rijpaar den is hier als overal. Muziek in de open lucht, groot corso met bataille des fleurs. Een on afzienbare coquetteereude, rookende eu aan sport doende hadwereld beweegt zich voort durend langs het strand en de Promenade des Anglais. Te midden van deze elegante wereld gaat de Nizzarees, de handen in de broekzakken en den breedgeranden hoed ondernemend en toch schilderachtig op het pikzwarte haar gedrukt. De muziek speelt buiten in den „Jardin public". Wat belet hem, den burger eener republiek, en daarbij zich in het Paradijs tehuisgevoelende, zich te plaatsen aan de zijde van een Russische gravin, die zich over haar verliezen te Monte-Carlo beklaagt bij een jeugdig sportsman Wat belet den visscher hier van zijne nachtelijke vangst uit te rusten en zich on der de menigte te mengen, bij de muziek tent? Hoezeer heeft het zuidelijk volk de tonen lief; hoe luistert het met oog, oor en levendig gebarenspel De visscher slentert fluitend of zingend met zijn roode muts en dito gordel rond in het bonte gekrioel der toeristenwereld. De vrouw uit het volk gaat, dikwijls bloots voets, maar zelden zonder bloem of bont gekleurd twijgje in het baar, met haar kinderen aan de Promenade de banken in beslag nemen. Scharen van verkoopers,allen met zangrijke, vriendelijke stemmen hnn waren aanprijzend, dringen door de bonte menigte. Apen, muil dieren, jonge honden, bonte vogels, dikwijls bij honderden, snaterend in een kooi opge sloten, worden iu groote verscheidenheid verkocht. Plotseling ontstaat erin het gedrag eene gaping: in een grooten kring en op een geïm proviseerd tooneel danst een fantastisch opge drild kind uit liet Zuiden, met tambourijn en castagnetten, zijn wilde dansen. Opeens klinken trommelslagen, geschreeuw en door kijklustige» omringd, rijden de vis- schers op met kran&en getooide karren den een of anderen bezienswaardigen zeebuit rond. Levendig gesticuleerend en in hnn voor vreemden abcoluut onverstaanbare patois, maken zij reclame voor het zeldzame zee monster. Daartusschen trekken mannen, die de harp bespelen, vioolstrijkende meisjes, zingende barden als troubadours van tuin tot tuin en lokken steeds grooten toeloop, ja zelfs de mooiste vrouwen op de balcons. Dit zonniga straatleven doet de vreemde lingen bijna voortdurend op hun qui vive zijn, en vooral de „nieuweling" heeft moeite zich niet te veel door de afwisselende in drukken te laten meeslepen. Bij zonsondergang worden de Promenades leeg. Een scherpe wind komt van zee; nau welijks echter is de vurige bol in de eeuwig blauwe Middellandsche Zee gezonken en heeft de laatste zonnegloed zich in matgoud opgelost of de temperatuur stijgt. De café's strooinen vol. Meestal zit men in de open lucht. Spel en zang klinken van alle zijden; de golven der zee klotsen en beuken onafgebroken tegen den oever en accompagneeren met ernstige, diepe tonen het lichte snarenspel. Langs de kusten kan men fraaie uitstap jes maken, doch laat men zich door de groene heuvels verleiden, dan geraakt men weldra op wegen, die door eindeloos hooge muren omringd en dus zonder uitzicht zijn. Eindelijk duikt een groen eiland te voorschijn; men gevoelt zich beloond door de heerlijke kijkjes op zee en kust, hoewel niet op wegend tegen de lange wandeling door de woestenij. Zuchtend begint men den terug tocht. Een voerman stuurt slaperig zijn koppig, met leege manden beladen muildier, om, op de oase aangekomen, een doek onder de olijven uit te spreiden, en met stokken de takken zoo te beuken, dat de Vruchten rollen. Goddankeindelijk zijn we beneden en aan de zee. Juist dicht bij het oude gedeelte van Nizza Welk een zeldzaam en toch bekoor lijk beeld Dit bonte bewogen leven ook hier, in de enge, morsige, veel vertakte, dikwijls slechts drie meter breede straten, nog vernauwd door de nonchalant langs de huizen geetaleerde waren. Schoenmakers, snijders, schrijnwerkers en blikslagers werken meestal op straat. De huizen dikwijls 5 verdiepingen hoog raken bijna elkander aan door de vooruit stekende balkons en jaloezieën. Als het geluid van bijenzwermen gonst het gejoel, gezang en gelach van het bedrij- en Langslraalsdie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertentie* 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regal, groote letters naar plaatsruimte. AcNertcntiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Adverientiën voor Duitsch- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa Adole Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. 99 Woonplaats Naam ""'JL i1 1>'IU»

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1897 | | pagina 1