Nummer 7.
Zondag 23 Januari 1-898.
Tweede Blad.
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
De Wraak eener Vrouw
BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
Turkije.
Vervolg Nieuwsberichten.
Tegenover des saltan's ontwijkend ant
woord op den raad van Ruslands gezant om
zelf het initiatief te nemen tot de candidatuur
v*n prins George van Griekenland voor den
post van gouverneur-generaal van Kreta,tegen
over de proclamatie van den president der
Nationale Vergadering van het eiland, tot
opwekking van agitatie tegen de bezetting
van vreemde en Turksche troepen, tegenover
de algeheele werkeloosheid der mogendheden
in deze, is er wel iets te zeggen voor het
nieuwste denkbeeld der heeren diplomaten
om de Nationale Vergadering zelf een ge
schikt persoon te laten voorstellen of ver
kiezen.
Bozo Petrowitsch' candidatuur is terugge
trokken naar aanleiding van de oppositie er
tegen door vorst Nikita van Montenegro
prins George van Griekeulands candidatuur.
voorgesteld door Rusland en goedgekeurd
naar 't heet door Engeland, vond groote be
strijding van Duitschland, als kunnende dil
gelden als een belooning voor Griekenland
en de jongste mededeelingen aangaande de
candidatunr van prins Lodewijk van Batten—
berg zijn erg vaag.
Des sultans antwoord aan Ruslands gezant
heet diens doen en diens voorstel volkomen
in strijd met het overeengekomer.ede mo
gendheden moeten te zamen en in vereeni-
ging een candid at voorstellen, steeds is het
geïsoleerd optreden van een enkel lid van
hét concert, achtergesteld bij het gemeen
schappelijk optreden reden waarom Abdul
Hamid verklaart tot zijn grooten spijt op
's heeren Zinowiew's voorstel niet te kunnen
inhaan
Rusland is weer eens onbetrouwbaar in
haar Balkanpolitiekwel wenscht men te
Petersburg de rust op het Balkanschierei
land bewaard te zien om elders de handen
vrij te hebben, doch de belangen der
orthodoxie leggen toch nog immer gewicht
in de schaal, verdringen soms alle andere
overwegingen.
De ^Standard", het officieuse orgaan der
Engelsche regeering, bevat een belangrijk
artikel over de Soudan-expeditic, waaraan
het volgende is ontleend
Het is gewenscht met gezag vast te
stellen, dat het zenden van Engelsche troe
pen naar Sóudan een zuiver verdedigende
maatregel is en in geenen deele de bedoe-
n
OF
Herinneringen van een Politie-Commissaris.
43 7
Mikaël I stamelde Hermine.
Maar zij boog het hoofd onder den vlammen-
schietenden blik van den hertog en haastte zich
de deur uit te komen.
Zoodra zij weg was, schelde de hertog op nieuw
en kwam er een knecht binnen.
Jan, zeide Palmares, ga oogenblikkelijk
dokter Benoit halen.
De knecht keek zijn heer verwonderd aan.
Pardon, mijnheer, antwoordde hij. Maar
mijnheer de dokter heeft gezegd, dat hij van avond
naar Parijs zou gaan.
En is hij vertrokken
Een kwartier geleden.
De hertog maakte eeue ougeduldige beweging.
Goed 1 dan ga ik naar het station.
Hij sprong in zijn rijtuig en beval den koetsier
in vliegende vaart naar het station te rijden. Toen
hij het station bereikte, was het tien minuten vóór
negen.
De hertog snelde naar de wachtkamer, ijlde het
perron op en bemerkte den dokter, die juist in een
wagen steeg.
Hij liep naar hem toe en sloeg de hand op zijn
schouder.
Zoo zijt u daar, mijnheer, zeide Bonoit glim-
lacgende. Zooals u ziet, sta ik op het punt te
vertrekken.
Integendeel gij blijft, stijg uit en volg mij...
zeide de hertog.
Maar...
Stijg uit, zeg ik u of ik roep alle men-
schen, die hier om ons heen staan toe, dat gij
mejuffrouw Irene Guillemot vermoord hebt 1
De dokter sprong uit deu wagen en sleurde den
hertog bij den trein vandaan.
ling van de regeering insluit, om zich in een
voorbarigen aanval op de macht van den
Khalief te Oindurman te begeven. Een blik
op de kaart van Egypte toont, dat de linie,
op het oogenblik door het Egyptische leger
bezet van Kassala naar Dongola, en van
hier noordwaarts een enorme lengte beeft,
en dat de Khalief te Omdurman een stelling
inneemt, van waar hij, als hij den moed
heeft om vooruit te trekken, met verplet
terende overmacht elk punt op die linie kan
aanvallen. Ofschoon voorloopig alles aanwijst,
dat zijn toebereidselen voor een aanval op
Berber gemaakt worden, is het te veel om
aan te nemen, dat eenig en alleen op die
plaats de aanval gericht kan wezen.
„Hij kon, naar zijn goeddunken, hetzij
zich tegen de Egyptische troepen en de in-
landsche hulptroepen, die onlangs zijn be
zittingen uir, de posten aan de Atbare ver
dreven hebben, keeren, of dwars door dc
Bajuda-woestijn onzen post te Korti aantas
ten, of een van de posten tusschen Korti
en Dongola. Tot nogtoe heelt het krijgs
haftig karakter van den man, zijn vrees voor
eigen lijfsbehoud, en de noodzakelijkheid om
in het groote gebied, dat hij in naam regeert
en feitelijk plundert, opstanden te onderdruk
ken, hem rustig gehouden. Dc moreele uit
werking van de twee welgeslaagde tochten,
die het Egyptische leger tegen hem gewaagd
heeft, en de vrees voor de kanonneerboot.en
hebben veel bijgedragen~oin een optrekken
van de Derwischen te beletten.
Op het oogenblik echter i> de Nijl zoo
buitengewoon laag, dat het kamp te Berber
boog en droog ligt en de kanonncerbooten te
diep beneden de hooge oevers gezonken zijn,
om nog de forten, die de Derwisjen langs
de rivier bezetten, te kunnen beschieten.'De
Atbara is ook zoo laag gevallen, dat m°n
er gemakkelijk doorheen kan en het verkeer
te water moeilijk wordt.-
Al deze dingen tezamen gei orm n, zoo
redeneert de „Standard" dan verder, maakten
bet dringend noodig het Egyptische leger
met Engelsche bataljons te versterken en dus
een „ramp" te voorkomen.
Natuurlijk... een ramp moet worden voor
komen Zoo spreekt de Engelsche pers altijd,
wanneer zij een motief zoekt voor het hand
haven en versterken van John Buli's positie
in het land der Pharaos.
Bij de plaats Langtben is, zooals uit
Canton gemeldt wordt, de Duitsche zendeling
Homeyer, van het station Namjung der Ber-
lijnsche missie, beroofd en verwond geworden.
Op interventie van den Duitschen consul in
Canton beeft de gouverneur-generaal aan
stonds telegrafisch de noodige maatregelen
XIII.
WAT ER OP DE VILLA VAN DEN HEER
GUILLEMOT VOORVIEL.
Toen zij in het rijtuig hadden plaats genomen,
en de hertog den koetsier bevolen had naar zijne
villa terug te keeren, wilde de dokter, die r.iets
van het gebeurde begreep, Palmares eenige ophel
deringen vragen over zijn geheirazinige wijze van
doen.
Nu wij alleen zijn, mijnheer, zeide hij, moet
u mij toch eens zeggen, wat u in zulk een over
spannen toestand heeft gebracht.
De hertog bewaarde het stilzwijgen.
In minder dan vijf minuten legde het rijtuig
den afstand van het station naar de villa af en toen
het voor de deur stilhield, zeide de hertog kortaf:
Volg mij
Toen hij met den ongelukkigen Benoit in zijne
kamer gekomen was, sloot hij de deur af,
Een ongekende angst had zich van dezen
laatste meester gemaakt, hij wist niet wat van
dit alles te moeten denken en verwachtte ieder
oogenblik dat er wat verschrikkelijks zou ge
beuren.
Zoodra de deur gesloten was, ging de hertog
recht op den dokter af.
Een uur geleden, zeide hij, hebt gij mij over
mejuffrouw Irene Guillemot gesproken, niet
waar
Herinnert gij u dat dan niet meer 1
Of ik het mij herinner of dat ik het vergeten
ben, komt er niets op aan. Ik verzoek u uwe woor
den nog eens te herhalen en mij te zeggen wat gij
gedaan hebt.
Benenoit trachtte te glimlachen,
Goede hemel, zeide hij, dat is heel eenvoudig:
ik heb u geze d, dat de jonge Raymond mij een
onverwinnelijken afkeer inboezemt, en dat ik
meende u van dienst te zijn, door hem een zeer
onaangenamen nacht te bezorgen.
Op welke manier?
Jal... wat zal ik u zeggen. Gij zult u zeker
toch de bevelen wel herinneren, die u mij ten
opzichte van het jonge meisje gegeven hebt.
Welke bevelen zijn dat?
Wel, dat Beaulieu met haar moest trouwen...
of dat zij anders spoedig moest 6terven,
Wie heeft een dergelijk bevel gegeven... zeker
Medina
genomen om voor het gebeurde genoegdoening
te verkrijgen.
Een financieel consortium te Frankfort
en te Brussel is bereid te Turksche regee
ring tegen den koers van 5 percent de
sommen, die ze noodig heeft tot de Grieksche
oorlogsschatting betaald wordt,voor te schieten,
onder waarborg, dat de voor de terugbetaling
bestemde sommen direct bij een bepaalde
bank worden gestort.
De Amerikaansche Kamer te Washing
ton heeft met 152 tegen 114- steramen een
voorstel verworpen, strekkende om den Cu-
baanschen opstandelingen het recht van oor
logsvoerende partij toe te kennen.
PARIJS, 19 Jauuari. In den afgeloopen
nacht heeft de anarchist Etiévant, toen hij
een politiepost op Montmartre voorbijging,
,twce agenten met verscheiden messteken
verwond. Na zijn arrestatie trachtte hij nog
zijn revolver in den politiepost af te schieten.
De man is daarop overmeesterd. Hij was
onlangs uit Londen teruggekeerd; men gelooft
dat hij wraak heeft willen, nemen op de
politie. De toestand van de gekwetsten is
ernstig, maar niet hopeloos.
Nader meldt men
Etiévant, de dader van den anarchitischen
aanslag voor den politiepost van het 17de
arrondissement te Parijs, is 32 jaar oud. Hij
heeft in Algerie gedieud, is met zijn broeder
in 1891 gevangen genomen wegens aanplak
king van anarchistische biljetten, en in 1892
tol vijf jaar gevaugenis veroordeeld wegens
diefstal. De twee broeders geven samen
sinds het vorig jaar een anarchistisch blad
uit en er was reeds opnieuw een bevel lot
inhechtenisneming tegen hen uitgevaardigd,
toen zij naar Londen verdwenen. Zonder
dat de politie het wist, is Etiévant naar
Parijs teruggekeerd.
De agent Renard die in den nacht van
Dinsdag op Woensdag tegen half drie voor
den genoemden politiepost stond, zag een
langen, forschgebouwdeu man op zich afko
men. Hij veimoedde niets kwaads, maar de
man sprong eensklaps op hem af, bracht hem
eerst een messteek in de hartstreek toe, en
begon hem daarop links en rechts in't blinde
steken toe te deelen De ongelukkige zakte
in elkander zonder zich te hebben verdedigd
of een woord te hebben geuit.
Juist toen de moordenaar wilde vluchten
kwam de agent Lebreton zijn kameraad
aflossen. Hij zag wat er gebeurd was en
pakte den moordenaar beet, terwijl hij om
hulp, riep. Na een vreeselijke worsteling
ontrukte Lebreton den man het mes, waarmee
Medina... en u, mijnheer de hertog.
Ikik I... Maar dat wil nog niet zeggen,
dat gij dat vandaag moest gedaan hebben.
Wij weten dat Raymond Irene ziele liefheeft;
toen ik nu vernaai, dat u morgen een duel met
hem hebt, meende ik goed te doen de ontknooping
te verhaasten.
Door welk middel
Ik heb de hoeveelheid verdubbeld.
Welke hoeveelheid?
Wel van het vergif.
En heelt zij liet ingenomen?
Zonder een gezicht te vertrekken.
De hertog hield sidderende de handen voor de
oogen.
Ol gij kunt gerust zijn, vervolgde de dokter
het gebruikte vergif is uitstekend De uitwerking
er van zal even zeker als gevaarlijk zijn. Laat
zien... het is ingenomen tegen zeven uur, om half
tien zal alles geëindigd zijn en morgen als de
justitie mocht komenzal zij niets meer
vinden.
Benoit had nauwelijks uitgesproken, toen hij
door Palmares bij de keel gegrepen werd.
Zwijg ellendeling I zeide hij half gek van
woede zwijg en luister!... Ik heb u tweemaal van
de galeien gered, dat herinnert gij u niet waar?
Ik heb u rijk, bijna gelukkig gemaakt en nooit
hebt gij te vergeefs mijn medelijden ingeroepen.
Welnu... onthoud dit nu goed.;, morgen mor
gen verstaat gij als dat jonge meisje sterft,
als gij geen middel gevonden hebt om haar in hel
leven terug te roepen dan dood ik u met mijn
eigen hand of ik lever u zelf uan den beul, die al
lang op u wacht, over 1..,
Toen hij uitgesproken had, liet de hertog
den dokter los, die ontsteld en bleek achteruit
deinsde.
Intusschen had er ten huize van dokter Malon
een voorval van geheel anderen aard plaats. Hector
Beaulieu was na ziju duel met Ricordi met Lu-
dovicus medegegaan. Zijne wonden waren juist
niet ernstig en dank zij de zorgen van
zijn vriend, had hij na verloop van enkele uren
reeds een groot gedeelte zijner krachten terugge
kregen.
Zijne vroolijkhaid had overigens door het onge
val niets geleden en hij liet zich in de kleinste
bijzonderheden het gevecht met Colonna, waar
hij self niet was bij geweest, vertellen.
deze hem zeven steken had toegebracht.
Een brigadier en een andere agent schoten
eindelijk toe, overmanden met Lebreton den
sterken woesteling, die zich met handen en
voeten verdedigde, en sloten hem op.
Intusschen had Renard zich naar binnen
gesleept. Lebreton was niet ernstig gewond.
Maar in het hok scheurde de gevangene
het metalen gaas stuk, haalde een revolver
uit den zak (men had zijn zakken nog niet
kunnen doorzoeken), loerde tot Lebreton langs
het hok kwam, mikte en schoot hem door de
wang. De agent viel neer. Daarop schoot
de man nog zeven kogels op de overige
agenten at, onder allerlei bedreigingen en
het geroep Leve de anarchie Hij raakte
echter niemand. Toen de commissaris kwam
en zich bekend maakte, zeide hij»0, is u
de commissaris Als ik die eer had kunnen
vei moeden, zou ik een kogel voor u bewaard
hebben."
De commissaris moest zijn eerewoord geven
dat mefl hem niet zou mishandelen, en toen
pas gaf de gevangene zijn wapen en patronen
over. Hij werd uit het hok gehaald en
gebonden en toen bleek dat hij Etiévant
heette en anarchist was. Hij verklaarde niets
tegen de agenten te hebben, maar ze. te
beschouwen als ouwetenden en als zinne*
beelden van het gezag, dat hij als anarchist
verfoeide.
Voor Renard en Lebreton bestaat hoop op
herstel. De minister van binneulandsche
zaken Barthou heeft ze bezocht.
De gezondheidstoestand van Gladstone. De
Pa 11 Mali Gaz. verneemt dal de toestand van
den heer Gladstone, die thans te Cannes
vertotft, reden geeft tot zeer groote bezorgd
heid.
Der familie van den heer Gladstone is
echter niets bekend, wat de verontrustende
berichten over diens gezondheid zon recht
vaardigen. Wel lijdt Gladstone sedert zijn
aankomst te Cannes aan zenuwpijnen.
Uit Beiroet wordt gemeld dat de Turksche
regeering tien of vijftienduizend man uit
Turkije naar Palestina zal zenden ter gele
genheid van de reis van den Duitschen keizer
naar het Heilige Land. De garnizoenen te
Beiroet en Damaskus worden in goeden staat
gebracht, om Z. M. een goeden indiuk te
geven; gewoonlijk zien de provinciale troepen
er eenigszins verwaarloosd uit, zegt het bericht.
Verder zou de Sultan voornemens zijn, zijn
keizerlijken gast bij diens bezoek aan Jeru
zalem, het stuk land aan te bieden waar,
volgens de overlevering], het Heilig Avond
maal gebruikt is. De verschillende christen
gemeenten hebben tevergeefs getracht
dien grond te koopen. Men zegt dat de
keizer het stuk land daarna aan de katholieke
Duitsche zendelingen zal schenken.
L- I' 1.M
Hij was buiten zich zeiven van vreugde en
uitbundig in zijn lof over het gedrag van Ray
mond. Maar toen hij vernam dat deze laatste
den hertog had uitgedaagd en dat hij met dezen
den volgenden morgen moest vechten betrok
zijn gelaat en werd hij eensklaps ongerust en
stil.
Duivelszeide hij tot Raymond, toen deze
van het strand was terruggekeerd, dat is ernstig
genoeg eu wel waard om er eens over te denken.,
Ricordi, Colonna, Spavento, nu dat gaat nog,
maar Palmares is niet te minachten.
Ik voor mij, zeide Raymond glimlachende,
vind het onaangenaamst, dat gij mijn getuige niet
zult kunnen zijn.
Hector trachtte zich van de canapé, waarop hij
uitgestrekt lag, op te richten.
Gij schertst, zeide hij.
Nu, wij zullen het ook wel zonder u doen.
Ach 1 dat is ook hetzelfde; niaar ziet gij, het
is niet om u bang te maken, maar ik heb den
hertog zien vechten en ik kan u verzekeren, dal
hij een meester in het vak is. Wat duivel... waarom
waart gij ook niet tevreden met Colonna en Spa
vento gij zijt toch een. echte vechtersbaas.
Geloof dat niet en wees er van verzekerd
mijn vriend, autwoordde Raymond wanneer de
hertog eenmaal dood is, ik mijn uiterste best zal
doen om ieder tweegevecht re ontwijken.
Dus, is het eene persoonlijke kwestie.
Misschien.
Hebt gij het op den hertog gemunt?
Ja, zeker.
W at heeft hij u gedaan
Mij niets... maar anderen...
Raymond rilde en voltooide den volzin niet.
Ik geloof dat ik onbescheiden ben met al
mijne vragen, zeide Hector die dit opmerkte, maar.
ik moet u ook eeriijk zeggen dat ik er niets van
begrijp.
Dat wil ik wel gelooven, hernam Raymond
glimlachend, maar ik beloof u, morgen zal ik
alles, wat thans nog duister voor u is, ophel
deren.
Hector wilde hierop iets zeggen, toen een knecht
Ludovicus kwam n.cdedeelen, dat eene dienstbode
van den heer Guillemot verzocht hem oogenblik
kelijk te mogen spreken.
Laat haar binnen komen, beval Ludovicne,
(Wordt vervolgd.)