Nummer 25.
Zondag 27 Maart 1898.
21e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
êk H Jk
ANTOON TIELEN
BINNENLAND.
FEUILLETON.
UITGEVER:
Waal wij K
^00r een samenloop
van omstandigheden
zijn wij in de volstrekte onmo
gelijkheid onzen lezers heden meer
dan één blad aan te bieden. Wij
zullen hen echter een volgenden
keer schadeloos stellen en ver
trouwen dusdat zij met deze
regeling genoegen zullen nemen.
De Redactie.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsche en Laiigslraalschc Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f 1,25.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advertenties 17 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitioh-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
jry ngi■uiiii IH iinn mna.mi aran-e-*
WAALWIJK, 26 Maart 1898.
Looicrsvcrgadcring' te Waalwijk,
op 24 Maart 1898.
Een onzer vrieuden uit de looierswereld,
wien wij verzocht hadden ons een k®rt ver
slag te leveren van het verhandelde op be
doelde vergadering, schrijft ons het volgende:
Een vijftigtal belanghebbenden hadden ge
hoor gegeven aan de roepstem in de Echo
van het Zuiden. Op algemeen verzoek nam
de Heer G. Rubbens, van Besoijen, de lei
ding der vergadering op zich en kweet zich
schitterend van deze hem onverwachts op
gedragen taak.
Na duidelijk het doel dezer eerste bijeen
komst te hebben aangetoond, gaf ZEd. in
ovei weging:
lo in beginsel te besluiten tot het oprichten
eener looiersvereeniging;
2o een oproep te richten tot alle vakgenooten
daaraan mede te werken;
3o Op Vrijdag 15 April a. s. weder te ver
gaderen.
Met algemeene stemmen werd dit voorstel
in zijn geheel aangenomen.
Het was duidelijk bij alle aanwezigen waar
te nemen, dat men doordrongen was van
het groote nut eener looiersvereeniging.
Vele sprekers voerden daarover het woord.
8
99
Daar valt mij juist in, Berthold, dat die half
waanzinnige jongen ons vandaag weer heeft lastig
gevallen. Wat zou ik toch gaarne wenschen dat
die menschen uit onze omgeving verdwenen
vervolgde zij op verdrietigen toon.
Lastig gevallen In hoeverre
O, mijnheer Von Raming, hij is alleen maar in
de verte blijven staan en heeft naar ons gekeken.
Toen ik hem verzocht heen te gaan, ging hij
zonder tegenspraak, zeide Magda kalm.
Hoe onvoorzichtig van u 1 zeide Raming op
afkeurenden toon. Als hij nu eens niet naar u
had geluisterd en weerspannig was geworden?
Ik ben niet bang voor hem.
Raming zag dat zacht glimlachende, bekoorlijke
meisjesgelaat hoogst ontevreden aan.
Gij schijnt wel een zeer groot zelfvertrouwen
te hebben. Daarop vervolgde hij tot zijne moe
der:
Ik heb u reeds meermalen gezegd, mama, dat
het mij onmogelijk is, dien twee menschen het
verblijf op ons goed te ontzeggen. Ten eerste
kan ik dat niet, omdat het testament van mijn
overleden vader dat verbiedt, en ten tweede zou
het een wreedheid zijn, als ik dien tachtigjarigen
grijsaard en zijnen beklagenswaardigen zoon weg
joeg, de wereld in.
Op dit oogenblik zag de heer Von Raming toe
vallig Magda aan. Hare groote oogen rustten vol
uitdrukking op hem en een zachte glimlach
6peelde om hare lippen doch nu wendde zij snel
en bijna trotsch het gelaat van hem af.
Een donkerrood vloog over Raming's breed
voorhoofd, doch zijn blik bleef rusten op Magda's
schoone gestalte.
Nu, zooals gij wilt, Berthold. Indien het van
mij afhing, dan liet ik den ouden naar een ge
sticht en den jongen naar een geneesinrichting
brengen, zeide mevrouw Von Raming weder op
ontevreden toon. En nu zal ik maar opstaan. Gij
hebt mij mijnen lievelingsschrijver afgenomen
Ja, omdat ik niet wil, dat zulke boeken op
mijne tafel zwerven.
Wij hopen dat de pogingen van eenige
heeren met succes zullen worden bekroond,
en dat de looiers bewijzen zullen overtuigd
te ziji) van de kracht der „Vereeniging" zoo
als door een der hoofdsprekers zoo flink,
werd aangetoond.
Een andere onzer vrienden was zoo wel
willend ons Donderdag avond de volgende
correspondentie te doen geworden
„Heden had c-en bijeenkomst van leerlooiers
plaats met het doel eene Lederindustrie ver-
eeniging op te richten. De gevoelens waren
verschillend. Eenigen wenschten de vereeni-
ging over het geheele land uit te strekken,
anderen zagen liever de vergadering bepalen
tot deze streek.
Er zal nu eene algemeene oproeping plaats
hebben in de dagbladen ter bijeenkomst alhier,
waarin dan verder de plannen kunnen worden
voorgelegd en bediscussieerd.
Aan beide inzenders onzen welgemeenden
dank; wij houden ons voor de toekomst aan
bevolen.
25 Jaar Raadslid.
Donderdag was het 25 jaar geleden, dat
de heer J. Timmermans Wz. voor het eerst
als raadslid werd geïnstalleerd sedert had
hij onafgebroken zitting en bekleeedt hij sedert
vele jaren ook het wethouderschap.
Op vei zoek van den jubilaris bleef voor
genomen openbaar huldebetoon achterwege,
zoodat alles zich bepaalde tot complimenteering
door den Burgemeester, de Raadsleden, den
Secretaris en vele vrienden.
De heer Timmermans ontvange ook onze
hartelijke felicitatien en hopen wij, dat hij
nog tal van jaren met dezelfde toewijding
zijne rijke ervaring en groote talenten moge
beschikbaar stellen voor de belangen van
Waalwijk en aldus een sieraad blijve van den
Gemeenteraad.
Huldeblijk Haudboogsehutterijen.
Door het bestnur der Handboogscbutterij
-,de Vooruitgang" te Tilburg zal op Zondag
27 Maart e. k. 's namiddag 3 uur in het Kof-
Met moeite stond de dame op en steunde op
Magda's arm! Welk een vreeselijk contrast tus-
schen die be'den die bleeke, vervallen vrouw
met hare matte oogen naast dit schoone, trotsche
meisje in den vollen bloei der jeugd.
Doch de heer Von Raming scheen daarvoor geen
oogen te hebben hoogmoedig, als altijd, had hij
na een vluchtig: Tot weerziens aan tafel,
mama, zich verwijderd, terwijl de dame= naar het
slot teruggingen, waarvan de talrijke vensters in
het licht der herfstzon als met gouden glans schit
terden.
Welk een prachtige bezitting 1 zeide het meisje,
als onwillekeurig.
De gebogen vrouwengestalte hief fier het
hoofd op.
Ja geen landgoed kan zich met het onze meten
en daar ben ik trotsch op, sprak de edelvrouw,
terwijl zij met schitterende oogen om zich heen
zag.
Magda zweeg, maar een onverklaarbaar gevoel
sloop haar hart binnen.
V.
ONTLUIKENDE LIEFDE.
Langzaam naderde Allerheiligen.De laatste
schoone herfstdagen waren voorbij, en toen op
zekeren morgen de bewoners van het slot uit de
vensters kekenwas alles met een wit kleed
overdekt: de eerste sneeuw was gevallen.
Magda voelde zich niet gelukkig in hare tegen
woordige betrekking, nooit had zij zich eenzamer
en verlatener gevoeld dan thans.
En eens zeide Raming aan tafel plotseling tot
haar, nadat hij een vluchtigcn blik op haar had
geworpen:
Gij ziet bleek, juffrouw Arnold. Gij moet
meer beweging nemen in de frissche buitenlucht.
Als mama des namiddags slaapt of in haar gebe
denboek leest, kunt gij toch immers altijd een
uurtje uitgaan.
Het meisje antwoordde met een lichten glim
lach O, ik dank n, mijnheer Von Raming.
Het is waar, lucht en beweging kan ik moeielijk
ontberen. Wie. zooals ik, bijna geheel buiten is
opgegroeid, die verlangt naar de vrije lucht, naar
de bosschen, ver van het bonte gewoel eener
groote stad.
Het meisje had zich in haar gevoel van ver
langen laten medesleepen, met levendige woor
fiehuis van Mej. Wed. A. Verhoeven op de
Veldhoven nogmaals een vergaderiug worden
belegd van Handboogschutterijen in Noord
brabant en Limburg, ter bespiekiug van een
Huldebetoon aan H.M de Koningin, aan te
bieden bij gelegenheid van Hare troonsbe
stijging.
Ter bijwoning dezer vergadering worden
alle presidenten van Handboogschutterijen iu
genoemde provincie uitgenoodigd.
Inlichtingen worden gegeven door het be
stuur van bovengenoemde vereeniging alsmede
door het bestuur van St. Sebastianus Oude
Doelen te Eindhoven.
Nederlandsclic bedevaart naar Lourdcs,
20—27 Mei 1898.
Volgens goedgunstige beschikking van de
directie der staatsspoorwegen zullen de
Fransche wagens de pelgrims, die 20 Mei
naar Lourdea vertrekken, te Rozendaal mogen
afhalen; zoodat het niet noodig zal zijn in
Esschen of elders over te stappen. In Ro
zendaal zullen derhalve de pelgrims aanstonds
plaats nemen in den extra-trein die heu naar
Lourdes vervoert.
Opening der Belgische grenzen!
Volgens enkele voorname veehouders en
veehandelaars zou de opening der Belgische
grenzen voor Nederlandsch wei-en fokvee de
volgende maaud te gemoet gezien kunnen
Worden.
Officieel is echter nog niets bekend.
De langdurige quarantaine of opeenhooping,
die hel vee aan de grenzen eventueel zal
moeteu ondergaan, zal volgens algemeen ge
voelen, noch den handel, noch de gezond
heid van het vee iu de hand werken. Algemen
verwacht men dan ook, dat de Belgische
minister van landbouw, in overleg met de
Nederlandsche Regeering, billijker maatrege
len zal nemen. De belangen van duizenden
Belgen en Nederlandeis zijn bij dezen handel
maar al te zeer betrokken.
Levensgevaarlijk kinderspel
Te IJselmuide, waar vele schoolkinderen
om den grooten afstand van hun woning 's
den en schitterende oogen te spreken o%er het
geen, waarnaar zij zoo sterk verlangde.
Ah, gij zijt dus niet te Weenen opgegroeid?
vroeg Raming, terwijl hij het meisje met zijne
helderbruine oogen aanzag.
Tot mijn zesde jaar was ik in Weenen toen
stierf mijn arme, lieve vader en daarna ging
het ons zeer, zeer slecht. Mijne moeder had een
trouwe vriendin, die mij tot zich nam en daar,
in het kleine landstadje, liefelijk aan den Donau
gelegen, bracht ik mijne eerste meisjesjaren
door.
Uw vader was immers ambtenaar ik
meen althans dat barones Von Stein mij dit ge
zegd heefd I
Magda schudde onkennend het schoone hoofd.
Neen, mijnheer Von Raming, mijn vader
was hoofdkassier in een zeer groote fabriekszaak
te Weenen bij zekeren heer Heldorf.
Ah Helldorf? Zou dat niet die Helldorf
kunnen zijn, die in het voorjaar op eenigen af
stand van hier, die villa of eigenlijk meer dat
kleine kasteel liet bouwen Heeft hij niet een
zoon
Ja, zeide Magda, terwijl zij hem onbevangen
in het gelaat zag, en zooals mijn broeder mij
eens terloops schreef, moet de jonge Helldorf bij
de huzaren staan.
Nu, dan is het diezelfde Helldorf het
jongeroensch is huzarenofficier.
De Helldorfs voeren een buitensporig hoogen
slaat, zelfs hier op het land, en daaruit kan men
besluiten, hoe overdreven weelderig ze wel in
Weenen zullen leven, vervolgde de edelman op
minachtenden toon. Ik houd niet van dergelijken
onzin, er ligt geen ware adel in die luxe, waar
mede de Helldorfs gewoon zijn te pronken. Zij
hebben een poging gedaan om zich bij ons in te
dringen ik heb er zeer beleefd, doch tevens
beslist, voor bedankt.
En daar hadi gij gelijk in, Berthold. Men
zegt, dat mevrouw Helldorf vroeger winkeljuf
frouw of iets van dien aard geweest is. Denk
eens aan, iemand in onze salons, die misschien
Zij kan, ondanks dat, een zeer fatsoenlijke
vrouw zijn., viel Raming zijne moeder op tame
lijk scherpen toon in de rede. Ik veracht nie
mand wegens zijne armoede, maar des te stren
ger zie ik toe, of iemand eèn rechtschapen ka
rakter heeft en van onbesproken levenswandel
middags tusschen 12 en 2 uur bij school blij-
veu, was gistermiddag de jeugd als naar ge
woonte bij de school spelende. Een hunner,
een ?-jarige knaap, kreeg het in 't hoofd, zich
op te hangen en werkelijk voerde hij dit plan
uit. Men vond hem in een portaal aan den
kapstok hangende, Het hoofd der school was
dadelijk aanwezig de knaap werd losgemaakt
doch scheen dood. Een paar geneesheeren
zagen hunne moeile om de levensgeesten
weder op te wekken, bekroond hoewel het
geruimen tijd duurde eer hij eenig leeken van
Wen gaf. Men hoopt op geheel herstel.
Een galant wat is dat 7
Een boerendochter te Wijk-bij-Heusden, die
sedert korten tijd in Den Haag woonde en
aldaar verliefd was geraakt, schreef aan hare
ouders dat zij hen eens kwam bezoeken en
tegelijk haar „galant" zou meebrengen. De
goede oudjes, die dit woord nog nooit hadden
gehoord, zaten niet weinig in de war, wat
voorwerp dat wel zou zijn. Moeder de vrouw
ried haar man aan, om voor alle securiteit
als hij zijn dochter van de boot ging afhalen,
maar een kruiwagen mee te nemen om zoo
doende dien gelant naar huis te transpor
teeren.
Toen de boot aankwam ec de eerste ver
welkoming tusschen vader en dochter had
plaats gehad, zeide deze laatste, terwijl zij
haar galant voorstelde „Kijk vader, dat is nu
mijn vrijer." Men wilde zich naar huis begeven,
doch de vader riep, toen de touwen van de
boot werden losgegooid en deze haar reis zou
vervolgen, tot den kapitein „Stop, stop de
galant van mijn dochter is nog aan boord en
daarvoor heb ik een kruiwagen meegebracht
Wat keek die Hagenaar vreemd op
Baardwijk, 26 Maart. Maandag 28 Maart
hoopt Gijsbertus van de Leur, onze gemeente
veldwachter, zijn 25jarig jubilé als zoodanig
te vieren. Hij werd benoemd bij raadsbesluit
van 11 Maart 1873 en voor het kantonge
recht te Waalwijk beöedigd den 28 Maart
d. a. v.
Voorzeker zal het den jubi'aris bij deze
i9. Iedere daad, die de eer eens menschen bezoe
delt, wordt door mij zonder genade veroordeeld.
Maar zou uw oordeel op dit oogenblik niet
wat streng kunnen zijn, mijnheer von Raming?
vroeg Magda ernstig.
Het komt mij voor dat men over geen mis
dadiger een veroordeeler.d vonnis mocht uitspre
ken, alvorens men nauwkeurig wist door welke
omstandigheid hij zoover was gekomen. Er is
toch zooveel, dat men hierbij in aanmerking
moet nemen een slechte of verwaarloosde op
voeding, gewetenlooze vrienden, zedeloos gezel
schap en misschien in honderd gevallen de wan
hoop, tengevolge van armoede en ellende....
De heer von Raming haalde de schouders op.
Misschien hebt gij niet geheel en al ongelijk,
juffrouw Arnold. Maar de wereld oordeelt nu
eenmaal niet zoo. Ik ben werkelijk niet te over
dreven in mijn opvattingen, en toch geef ik u de
stellige verzekering, dat ik niemand ir» mijn huis
zou kurnen dulden, van wiens naaste bloedver
wanten misschien eens iemand in het tucht
huis had gezeten. De gedachte zou mij te pijn
lijk zijn.
Nu zag hij op zijn horloge. Het is laat ge
worden, vandaag.
Hij stond op en bood zijn moeder den arm.
Ik zal u naar uwe kamer geleiden, mama,
en Magda aanziende, vervolgde hij
Het is een prachtige raiddag. Maak er ge
bruik van, juffrouw Arnold, mijne moeder zal
een paar uurtjes rust nemen.
Hij groette vriendelijk met de hand en liep met
de oude naar de deur. Daar zog hij nogmaals om.
Maar, neem u goed in acht, de lucht is ta
melijk scherp I riep hij haar toe.
Een diepe blos vloog haar naar de wangen
dit was ae eerste maal, dat hij eenige belang
stelling in haar liet blijken.
Hij zag dien blos, hij zag hoe zij aangenaam
door zijne woorden scheen getroffen te zijn en in
zijne oogen scheen iets te flikkeren van blijde
verrassing; toen overschreed hij den drempel.
Magda bleef een oogenblik als bedwelmd staan,
zij drukte de hana tegen het voorhoofd, toen
verliet ook zij de eetzaal eu ging naar hare kamer.
Wordt rervolgd.