Nummer 25. Zondag 27 Maart 1898. 21e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. êk H Jk ANTOON TIELEN BINNENLAND. FEUILLETON. UITGEVER: Waal wij K ^00r een samenloop van omstandigheden zijn wij in de volstrekte onmo gelijkheid onzen lezers heden meer dan één blad aan te bieden. Wij zullen hen echter een volgenden keer schadeloos stellen en ver trouwen dusdat zij met deze regeling genoegen zullen nemen. De Redactie. De Echo van het Zuiden, Waalwpsche en Laiigslraalschc Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1, Franco per post door het geheele rijk f 1,25. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever Advertenties 17 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaatsing opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitioh- land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau vaa Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. jry ngi■uiiii IH iinn mna.mi aran-e-* WAALWIJK, 26 Maart 1898. Looicrsvcrgadcring' te Waalwijk, op 24 Maart 1898. Een onzer vrieuden uit de looierswereld, wien wij verzocht hadden ons een k®rt ver slag te leveren van het verhandelde op be doelde vergadering, schrijft ons het volgende: Een vijftigtal belanghebbenden hadden ge hoor gegeven aan de roepstem in de Echo van het Zuiden. Op algemeen verzoek nam de Heer G. Rubbens, van Besoijen, de lei ding der vergadering op zich en kweet zich schitterend van deze hem onverwachts op gedragen taak. Na duidelijk het doel dezer eerste bijeen komst te hebben aangetoond, gaf ZEd. in ovei weging: lo in beginsel te besluiten tot het oprichten eener looiersvereeniging; 2o een oproep te richten tot alle vakgenooten daaraan mede te werken; 3o Op Vrijdag 15 April a. s. weder te ver gaderen. Met algemeene stemmen werd dit voorstel in zijn geheel aangenomen. Het was duidelijk bij alle aanwezigen waar te nemen, dat men doordrongen was van het groote nut eener looiersvereeniging. Vele sprekers voerden daarover het woord. 8 99 Daar valt mij juist in, Berthold, dat die half waanzinnige jongen ons vandaag weer heeft lastig gevallen. Wat zou ik toch gaarne wenschen dat die menschen uit onze omgeving verdwenen vervolgde zij op verdrietigen toon. Lastig gevallen In hoeverre O, mijnheer Von Raming, hij is alleen maar in de verte blijven staan en heeft naar ons gekeken. Toen ik hem verzocht heen te gaan, ging hij zonder tegenspraak, zeide Magda kalm. Hoe onvoorzichtig van u 1 zeide Raming op afkeurenden toon. Als hij nu eens niet naar u had geluisterd en weerspannig was geworden? Ik ben niet bang voor hem. Raming zag dat zacht glimlachende, bekoorlijke meisjesgelaat hoogst ontevreden aan. Gij schijnt wel een zeer groot zelfvertrouwen te hebben. Daarop vervolgde hij tot zijne moe der: Ik heb u reeds meermalen gezegd, mama, dat het mij onmogelijk is, dien twee menschen het verblijf op ons goed te ontzeggen. Ten eerste kan ik dat niet, omdat het testament van mijn overleden vader dat verbiedt, en ten tweede zou het een wreedheid zijn, als ik dien tachtigjarigen grijsaard en zijnen beklagenswaardigen zoon weg joeg, de wereld in. Op dit oogenblik zag de heer Von Raming toe vallig Magda aan. Hare groote oogen rustten vol uitdrukking op hem en een zachte glimlach 6peelde om hare lippen doch nu wendde zij snel en bijna trotsch het gelaat van hem af. Een donkerrood vloog over Raming's breed voorhoofd, doch zijn blik bleef rusten op Magda's schoone gestalte. Nu, zooals gij wilt, Berthold. Indien het van mij afhing, dan liet ik den ouden naar een ge sticht en den jongen naar een geneesinrichting brengen, zeide mevrouw Von Raming weder op ontevreden toon. En nu zal ik maar opstaan. Gij hebt mij mijnen lievelingsschrijver afgenomen Ja, omdat ik niet wil, dat zulke boeken op mijne tafel zwerven. Wij hopen dat de pogingen van eenige heeren met succes zullen worden bekroond, en dat de looiers bewijzen zullen overtuigd te ziji) van de kracht der „Vereeniging" zoo als door een der hoofdsprekers zoo flink, werd aangetoond. Een andere onzer vrienden was zoo wel willend ons Donderdag avond de volgende correspondentie te doen geworden „Heden had c-en bijeenkomst van leerlooiers plaats met het doel eene Lederindustrie ver- eeniging op te richten. De gevoelens waren verschillend. Eenigen wenschten de vereeni- ging over het geheele land uit te strekken, anderen zagen liever de vergadering bepalen tot deze streek. Er zal nu eene algemeene oproeping plaats hebben in de dagbladen ter bijeenkomst alhier, waarin dan verder de plannen kunnen worden voorgelegd en bediscussieerd. Aan beide inzenders onzen welgemeenden dank; wij houden ons voor de toekomst aan bevolen. 25 Jaar Raadslid. Donderdag was het 25 jaar geleden, dat de heer J. Timmermans Wz. voor het eerst als raadslid werd geïnstalleerd sedert had hij onafgebroken zitting en bekleeedt hij sedert vele jaren ook het wethouderschap. Op vei zoek van den jubilaris bleef voor genomen openbaar huldebetoon achterwege, zoodat alles zich bepaalde tot complimenteering door den Burgemeester, de Raadsleden, den Secretaris en vele vrienden. De heer Timmermans ontvange ook onze hartelijke felicitatien en hopen wij, dat hij nog tal van jaren met dezelfde toewijding zijne rijke ervaring en groote talenten moge beschikbaar stellen voor de belangen van Waalwijk en aldus een sieraad blijve van den Gemeenteraad. Huldeblijk Haudboogsehutterijen. Door het bestnur der Handboogscbutterij -,de Vooruitgang" te Tilburg zal op Zondag 27 Maart e. k. 's namiddag 3 uur in het Kof- Met moeite stond de dame op en steunde op Magda's arm! Welk een vreeselijk contrast tus- schen die be'den die bleeke, vervallen vrouw met hare matte oogen naast dit schoone, trotsche meisje in den vollen bloei der jeugd. Doch de heer Von Raming scheen daarvoor geen oogen te hebben hoogmoedig, als altijd, had hij na een vluchtig: Tot weerziens aan tafel, mama, zich verwijderd, terwijl de dame= naar het slot teruggingen, waarvan de talrijke vensters in het licht der herfstzon als met gouden glans schit terden. Welk een prachtige bezitting 1 zeide het meisje, als onwillekeurig. De gebogen vrouwengestalte hief fier het hoofd op. Ja geen landgoed kan zich met het onze meten en daar ben ik trotsch op, sprak de edelvrouw, terwijl zij met schitterende oogen om zich heen zag. Magda zweeg, maar een onverklaarbaar gevoel sloop haar hart binnen. V. ONTLUIKENDE LIEFDE. Langzaam naderde Allerheiligen.De laatste schoone herfstdagen waren voorbij, en toen op zekeren morgen de bewoners van het slot uit de vensters kekenwas alles met een wit kleed overdekt: de eerste sneeuw was gevallen. Magda voelde zich niet gelukkig in hare tegen woordige betrekking, nooit had zij zich eenzamer en verlatener gevoeld dan thans. En eens zeide Raming aan tafel plotseling tot haar, nadat hij een vluchtigcn blik op haar had geworpen: Gij ziet bleek, juffrouw Arnold. Gij moet meer beweging nemen in de frissche buitenlucht. Als mama des namiddags slaapt of in haar gebe denboek leest, kunt gij toch immers altijd een uurtje uitgaan. Het meisje antwoordde met een lichten glim lach O, ik dank n, mijnheer Von Raming. Het is waar, lucht en beweging kan ik moeielijk ontberen. Wie. zooals ik, bijna geheel buiten is opgegroeid, die verlangt naar de vrije lucht, naar de bosschen, ver van het bonte gewoel eener groote stad. Het meisje had zich in haar gevoel van ver langen laten medesleepen, met levendige woor fiehuis van Mej. Wed. A. Verhoeven op de Veldhoven nogmaals een vergaderiug worden belegd van Handboogschutterijen in Noord brabant en Limburg, ter bespiekiug van een Huldebetoon aan H.M de Koningin, aan te bieden bij gelegenheid van Hare troonsbe stijging. Ter bijwoning dezer vergadering worden alle presidenten van Handboogschutterijen iu genoemde provincie uitgenoodigd. Inlichtingen worden gegeven door het be stuur van bovengenoemde vereeniging alsmede door het bestuur van St. Sebastianus Oude Doelen te Eindhoven. Nederlandsclic bedevaart naar Lourdcs, 20—27 Mei 1898. Volgens goedgunstige beschikking van de directie der staatsspoorwegen zullen de Fransche wagens de pelgrims, die 20 Mei naar Lourdea vertrekken, te Rozendaal mogen afhalen; zoodat het niet noodig zal zijn in Esschen of elders over te stappen. In Ro zendaal zullen derhalve de pelgrims aanstonds plaats nemen in den extra-trein die heu naar Lourdes vervoert. Opening der Belgische grenzen! Volgens enkele voorname veehouders en veehandelaars zou de opening der Belgische grenzen voor Nederlandsch wei-en fokvee de volgende maaud te gemoet gezien kunnen Worden. Officieel is echter nog niets bekend. De langdurige quarantaine of opeenhooping, die hel vee aan de grenzen eventueel zal moeteu ondergaan, zal volgens algemeen ge voelen, noch den handel, noch de gezond heid van het vee iu de hand werken. Algemen verwacht men dan ook, dat de Belgische minister van landbouw, in overleg met de Nederlandsche Regeering, billijker maatrege len zal nemen. De belangen van duizenden Belgen en Nederlandeis zijn bij dezen handel maar al te zeer betrokken. Levensgevaarlijk kinderspel Te IJselmuide, waar vele schoolkinderen om den grooten afstand van hun woning 's den en schitterende oogen te spreken o%er het geen, waarnaar zij zoo sterk verlangde. Ah, gij zijt dus niet te Weenen opgegroeid? vroeg Raming, terwijl hij het meisje met zijne helderbruine oogen aanzag. Tot mijn zesde jaar was ik in Weenen toen stierf mijn arme, lieve vader en daarna ging het ons zeer, zeer slecht. Mijne moeder had een trouwe vriendin, die mij tot zich nam en daar, in het kleine landstadje, liefelijk aan den Donau gelegen, bracht ik mijne eerste meisjesjaren door. Uw vader was immers ambtenaar ik meen althans dat barones Von Stein mij dit ge zegd heefd I Magda schudde onkennend het schoone hoofd. Neen, mijnheer Von Raming, mijn vader was hoofdkassier in een zeer groote fabriekszaak te Weenen bij zekeren heer Heldorf. Ah Helldorf? Zou dat niet die Helldorf kunnen zijn, die in het voorjaar op eenigen af stand van hier, die villa of eigenlijk meer dat kleine kasteel liet bouwen Heeft hij niet een zoon Ja, zeide Magda, terwijl zij hem onbevangen in het gelaat zag, en zooals mijn broeder mij eens terloops schreef, moet de jonge Helldorf bij de huzaren staan. Nu, dan is het diezelfde Helldorf het jongeroensch is huzarenofficier. De Helldorfs voeren een buitensporig hoogen slaat, zelfs hier op het land, en daaruit kan men besluiten, hoe overdreven weelderig ze wel in Weenen zullen leven, vervolgde de edelman op minachtenden toon. Ik houd niet van dergelijken onzin, er ligt geen ware adel in die luxe, waar mede de Helldorfs gewoon zijn te pronken. Zij hebben een poging gedaan om zich bij ons in te dringen ik heb er zeer beleefd, doch tevens beslist, voor bedankt. En daar hadi gij gelijk in, Berthold. Men zegt, dat mevrouw Helldorf vroeger winkeljuf frouw of iets van dien aard geweest is. Denk eens aan, iemand in onze salons, die misschien Zij kan, ondanks dat, een zeer fatsoenlijke vrouw zijn., viel Raming zijne moeder op tame lijk scherpen toon in de rede. Ik veracht nie mand wegens zijne armoede, maar des te stren ger zie ik toe, of iemand eèn rechtschapen ka rakter heeft en van onbesproken levenswandel middags tusschen 12 en 2 uur bij school blij- veu, was gistermiddag de jeugd als naar ge woonte bij de school spelende. Een hunner, een ?-jarige knaap, kreeg het in 't hoofd, zich op te hangen en werkelijk voerde hij dit plan uit. Men vond hem in een portaal aan den kapstok hangende, Het hoofd der school was dadelijk aanwezig de knaap werd losgemaakt doch scheen dood. Een paar geneesheeren zagen hunne moeile om de levensgeesten weder op te wekken, bekroond hoewel het geruimen tijd duurde eer hij eenig leeken van Wen gaf. Men hoopt op geheel herstel. Een galant wat is dat 7 Een boerendochter te Wijk-bij-Heusden, die sedert korten tijd in Den Haag woonde en aldaar verliefd was geraakt, schreef aan hare ouders dat zij hen eens kwam bezoeken en tegelijk haar „galant" zou meebrengen. De goede oudjes, die dit woord nog nooit hadden gehoord, zaten niet weinig in de war, wat voorwerp dat wel zou zijn. Moeder de vrouw ried haar man aan, om voor alle securiteit als hij zijn dochter van de boot ging afhalen, maar een kruiwagen mee te nemen om zoo doende dien gelant naar huis te transpor teeren. Toen de boot aankwam ec de eerste ver welkoming tusschen vader en dochter had plaats gehad, zeide deze laatste, terwijl zij haar galant voorstelde „Kijk vader, dat is nu mijn vrijer." Men wilde zich naar huis begeven, doch de vader riep, toen de touwen van de boot werden losgegooid en deze haar reis zou vervolgen, tot den kapitein „Stop, stop de galant van mijn dochter is nog aan boord en daarvoor heb ik een kruiwagen meegebracht Wat keek die Hagenaar vreemd op Baardwijk, 26 Maart. Maandag 28 Maart hoopt Gijsbertus van de Leur, onze gemeente veldwachter, zijn 25jarig jubilé als zoodanig te vieren. Hij werd benoemd bij raadsbesluit van 11 Maart 1873 en voor het kantonge recht te Waalwijk beöedigd den 28 Maart d. a. v. Voorzeker zal het den jubi'aris bij deze i9. Iedere daad, die de eer eens menschen bezoe delt, wordt door mij zonder genade veroordeeld. Maar zou uw oordeel op dit oogenblik niet wat streng kunnen zijn, mijnheer von Raming? vroeg Magda ernstig. Het komt mij voor dat men over geen mis dadiger een veroordeeler.d vonnis mocht uitspre ken, alvorens men nauwkeurig wist door welke omstandigheid hij zoover was gekomen. Er is toch zooveel, dat men hierbij in aanmerking moet nemen een slechte of verwaarloosde op voeding, gewetenlooze vrienden, zedeloos gezel schap en misschien in honderd gevallen de wan hoop, tengevolge van armoede en ellende.... De heer von Raming haalde de schouders op. Misschien hebt gij niet geheel en al ongelijk, juffrouw Arnold. Maar de wereld oordeelt nu eenmaal niet zoo. Ik ben werkelijk niet te over dreven in mijn opvattingen, en toch geef ik u de stellige verzekering, dat ik niemand ir» mijn huis zou kurnen dulden, van wiens naaste bloedver wanten misschien eens iemand in het tucht huis had gezeten. De gedachte zou mij te pijn lijk zijn. Nu zag hij op zijn horloge. Het is laat ge worden, vandaag. Hij stond op en bood zijn moeder den arm. Ik zal u naar uwe kamer geleiden, mama, en Magda aanziende, vervolgde hij Het is een prachtige raiddag. Maak er ge bruik van, juffrouw Arnold, mijne moeder zal een paar uurtjes rust nemen. Hij groette vriendelijk met de hand en liep met de oude naar de deur. Daar zog hij nogmaals om. Maar, neem u goed in acht, de lucht is ta melijk scherp I riep hij haar toe. Een diepe blos vloog haar naar de wangen dit was ae eerste maal, dat hij eenige belang stelling in haar liet blijken. Hij zag dien blos, hij zag hoe zij aangenaam door zijne woorden scheen getroffen te zijn en in zijne oogen scheen iets te flikkeren van blijde verrassing; toen overschreed hij den drempel. Magda bleef een oogenblik als bedwelmd staan, zij drukte de hana tegen het voorhoofd, toen verliet ook zij de eetzaal eu ging naar hare kamer. Wordt rervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1898 | | pagina 1