11111 film ii ii h ran i
j7i ii] lm m ni in r
Was het wonder G -oonprinsesje door
liar oudi-rs met de liefdprpSe en teederste zorgen
werd omringd? Het grootste ged - lte en de geluk
kigste kinderjaren heeft zij wel op het Loo door
gebracht. Daar in de schoone en gezonde natuur,
ontwikkelde zij zich heerlijk tot een aanvallig meisje
daar kon zij zich naar hartelust overgeven aan hare
kinderspelen, onder het zorgvuldig oog van Hare uit
muntende Moeder, van een liefhebbenden Vaderdie
haar schier afgodisch bemindeen beiden met groote
liefde en waakzaamheid
hare eerste schreden leidden
en richtten. Toen de Ko
ning nog gezond was
bracht het Prinsesje dage
lijks uren bij haren Vader
door, die haar, toen zij
eenige jaren ouder ge
worden was, van hare be
roemde voorvaderen en van
de grootsche daden dei-
natie verhaalde, waarnaar
zij met fonkelend [oog
luisterde.
Een harer eerste en
dierbaarste vrienden was
Swell, haar lievelingshond
die onafscheidelijk van zijne
meesteres was. En dan de
eendenvijver: ook daarheen
vergezelde Swell haar, als
Prinsesje met Miss Saxton
Winterhare Engelsche
gouvernantenaar dien
vijver ging, om de zwanen
en eenden te voederen
die, met de vleugels over het water scherende,
haastig kwamen aanzwemmen, zoodra zij de schreden
van het bekoorlijke meisje vernamen. En dan naar
het hertenkamp, waar de beestjes uit de hand dei-
Prinses aten.
Er was ook een „chalet", een Zwitsersch huisje,
midden in het park ,waar de Prinses hare speelkamers
haden haar duiventil en haar schommelen haar
tuintje, waar zij zoo gaarne bloemen kweekte en
groenten. Vooral aan hare poppen was zij harts
tochtelijk gehechtzij had er een heele verzame
ling van, en het was een harer grootste genoegens
zich er meê bezig te houden.
En vooral mogen wij
Hare poneys niet vergeten,
waarvan zij hartstochtelijk
veel hieldZij maakte
rij toertjes met Hare hitjes,
die zoo mak waren, dat
ze aten uit Hare hand.
Enl zoo leerde Zij reeds
vroeg vaardigheid in het
besturen; ook in den zadel.
De Koningin -is dan later
ook eene stoutmoedige
amazone geworden.
Ook reeds vroeg oefende
zich de kleine Koningin in
JU&soa nationale schaatsen
rijden, waarin Zij het vrij
ver bracht; en li t was
een genot haar des winters
over de gladde sneeuw-
baangezeten in de arre-
slede, daarheen te zien
rennen.
En zoo bracht het Prinsesje hare jongste kinder
jaren op het Loo door. Maar bij hare gunstige
i lichamelijke ontwikkeling in de gezonde, zuivere
'f. Geldersche lucht, werd de geestelijke ontwikkeling
Eniet verwaarloosdwant als vermoedelijke troon-
1 opvolgster mocht hare wetenschappelijke vorming
van groot belang geacht worden. Miss Saxton
HM inter werd tot Hare Engelsche gouvernante aan-
vsteld. Later komen wij er op terug, om te doen
Bbdat de Koningin heel wat moest leeren en
||^''hö,t van kundigheden verzamelde.
■jpiHclit zij in tamelijk groote
1 afzondering doordoch er werd door de ziekte des
Konings en den daarop gevolgden dood van Z. M.
i een schaduw over geworpen. Die gebeurtenis greep
ook Haar zichtbaar aan, want zij had haren Vader
innig lief.
Koningin Willieliuiiia's bezoeken aan
de verschillende provinciën.
Na den dood des Konings werd het regentschap des
Koninkl ijks en de voogdijschap over de jonge Koningin
opgedragen aan de Koningin-Weduwe. Niet alleen
„Met liooge goedkeuring van H. M. ,de Koningin-
Regentes verklaren wij
„Burgemeester en Wethou
ders van Amsterdam,hier-
„mede, dat deze gedenk
steen op den 28en Mei 1891,
„ten overstaan van den Ge
meenteraad alsmede van
„de Commissie van beheer
„en toezicht van de Gast
huizen en van de Rege-
„lings-Com missie, en m
„tegenwoordigheid van vele
„genoodigden en van een
„groot deel der Burgerij
„van de hoofdstadis ge-
„legd door H. M. Wil-
„helminaKoningin der
„NederlandenPrinses van
„Oranje-Nassau enz.bijge
staan door Hoogstderzel-
„ver Moeder, H. M. Emma,
Koningin-Wed uweRe
gentes van het Koninkrijk
„En is van deze eerste plechtige openbare hande
ling van Koningin Wilhelminawelke gewijd was
„aan een werk van barmhartigheidopgemaakt deze
„oorkonde
„Welke op ons eerbiedig verzoek bekrachtigd is
„met de handteekeningen van Hare Majesteiten en
„onderteekend door ons met de Commissies voor
noemd."
Hierop plaatste de Koningin hare flinke hand-
teekening onder de oorkonde, gevolgd door die van
hare Moeder. Nu volgde de steenleggingen sprak
dat die waardigheden aan Haar rechtens toekwamen
maar het bleek later, dat deze beschikkingen aller
gelukkigst uitvielen. Want het zou schier onmoge
lijk wezen, eene zóó hooggeplaatste Vrouw, met
teederder zorgmet grooter liefdemet dieper
inzicht, te vinden, die Hare koninklijke Dochter
eene zóó uitstekende opvoeding, zoo zorgvuldig ook
voor de lichamelijke ontwikkeling, gaf, als de
Koningin-Regentes deed.
Het was juist van Haar gezien, dat Hare Dochter
thans, nu zij Koningin geworden was, meer in het
openbaar verscheen, meer onder haar volk kwam
dan tot dusver het geval was. Men verlangde
overal in den lande het Koninginnetje van aange
zicht tot aangezicht te aanschouwenmen wilde
Haar zijne liefde en verknochtheid als ware 't
persoonlijk betuigen. Daarom werd dan ook be
sloten dat H. M., zoo voor en na, al de provinciën
des lands met een bezoek zou vereeren, en na
tuurlijk was het, dat aan Amsterdam, de hoofdplaats
van het landhet eerst werd gedacht. Het was in
1891 dat Koningin Wilhelminaals zoodanig voor
het eerst in de hoofdstad kwam. En ofschoon er,
wegens den dood des Konings, geen groote fees
telijkheden konden plaats hebbentoch was
de ontvangstofschoon eenvoudiger niet minder
hartelijk om. En toen de Koninginnen, na aankomst
op het paleiszich op het balkon vertoondentoen
barstte er een plotselinge ongekunselde geestdrift uit
onder het saamgestroomde volk, die treffend was.
Den volgenden dag vond de treffende begroeting in
de Nieuwe Kerk plaatswaar zich een zes duizend
personen verzameld hadden onder wie men de voor-
naamsten des lands telde. Doch treffender was en
meer tot het gemoed sprekendde ovatie van een
honderdtal weezen van alle gezinten der stad.
Hier veroverde de aanvallige Koningin stormender
hand aller harten. Toen
door een der weezen Haar
eenige treffende dichtrege
len werden roegesproken
trad de jonge Koningin
die geheel aan den indruk
van het ©ogenblik gehoor
gafnaar vorenging
naar het weesmeisje toe en
gaf haar de hand. Geen
wonder dat dit bewijs van
Hare eenvoudige hartelijk
heid, goed hart en mede-
doogen, met een losbarsting
van geestdriftig gejuich
begroet werd. Den
28en Mei zou de eerste
steen door Koningin Wil
helmina gelegd worden
voor het nieuwe buiten-
gasthuis, doch liet weer
begunstigde deze plechtig
heid nietdaar regen en
windvlagen over het terrein
gierdenofschoon nu en
dan de zon hare heldere
stralen door de donkere wolken schoot. Groot waren
de toebereidselen die voor het feest gemaakt waren.
Er waren wel ruim veertig vereenigingen en haie
geschaard om H.H. M.M. te laten passeerendie
onder daverend e toejuiching de tribune bestegenen
daarna met eenige zang- en muzieknummers werden
verwelkomd. Toen tot de plechtigheid der steen
legging werd overgegaan las de Burgemeester de
oorkonde ,ufwaarvan een exemplaar zou worden
ingemetseld, en een tweede aan de Koningin over
handigd. Deze oorkonde luidde
Het Paleis in 't Noordeinde te 's-Gravenhage.
LiiHlt i owing;in.
Gezicht op het Paleis „Het Loo."