Nummer 26.
Donderdag 30 Maart 1899.
22e Jaari>aii2'.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Gemeenteraad van Waalwijk,
WBBSBLBtSe,
ANTOON TIELEN,
FEUILLETON.
1 T G E V E li
Waalwijk.
H H. Adverteerders
"worden er op attent
gemaaktwelk eene
uitstekende gelegenheid tot ad ver
te eren </De Echo van het Zuiden
biedt, die a s. Zaterdag verschijnt.
Wegens den feestdag van Paschen
blijft dit nummer DRIE dagen in
handen.
Men gelieve de annoncen vroeg
tijdig in te zenden.
De Echo van het Zuiden,
Waalwykscbe ra Lanptraalsche Courant
F>it- Blad verschijnt Woensdag en Zaterdagavond.
A b o n n e m e n 13 p r ij s per 3 maanden f 1,
Franco per post door het geheele rijk f1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever
Advehtentiën 1 7 regels f0,60; daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3maal ter plaalsi* g
opgegeven worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangenomen door het advertentiebureau van
Adolf Steihkr, Hamborg. Reclames 15 cent per regel
OPENBARE VERGADERING
op Maandag 27 Maart 1899, 's voormiddags
KP/o uur.
Onderwerpen ter behandeling
1. Ingekomen stukken.
2. Vei bouwing der openbare school.
3. Reclames hoofdelijken omslag.
Voorzitterde heer Burgemeester.
Afwezig de heeren Mombers en Verbunt.
De voorzitter opent de vergadering en de
secretaris leest de notulen voor, welke na
eene kleine opmerking door den heer van
Schijndel, ongewijzigd worden vastgesteld.
Aan de orde
I. Ingekomen stukken.
De voorzitter„er is ingekomen een schrij
ven van den heer Verbunt, dat hij verhinderd
is de vergadering bij te wonen.
Verder een request met begeleidend schrij
ven van de tramwegmaatschappij Vicinaux
Hollandais, om alsnog vergunning te verlee-
nen voor een aanleg door de straat. Het Dag.
Best. stelt voor dit request te stellen in
handen van Burgemeester en Welhoudeis, en
het ter visie te leggen voor de leden.
Aangenomen.
II. Verbouwing der openbare school.
Voorzitter: »naar het besluit van den raad
zijn gemaakt teekeningen voor boven- eu
IV.
53 „Wees gezegend, mijn zoon."
Hij begreep thans dat er hei een ot andei e geheim
stak achter de weigering der Fransehe overheid
en een inwendige slem fluisterde hem toe, dat zijn
broeder, die brave Bernard, hem niet zoo ruw had
kunnen terugstooien, zich zoo meedoogenloos zoo
onverzoenlijk had kunnen toonen.
Er kwam een begeerte in hem op, te onderzoeken
of hij zich niet bedroog, ol de twee broeders
Duhesme, beideu door dei.zelfden ramp getroffen,
geen slachtoffers waren van een laaghartige intrige,
die ten doel had hen van elkaar verwijderd te
houden.
Deze gedachte ontwikkelde zich langzaam in het
brein van Robert en het gevolg er van was, dat
hij zijn verblijf te Parijs nog eenige dagen ver
lengde.
Nog een aanleiding bad hij, om zijn vertrek uit
te stellen: Robert verlangde zoo vurig Filip eens
te zien.
O 1 van verre slechts, zonder hem aar. te spreken,
hem alleen te beschouwen zonder dat hij er op
letie, om te weten hoe knap, fier, vroolijk en
levenslustig hij was.
Inderdaad, daarmee zou hij niemand benadeelen.
Den volgenden morgen dwaalde hij rond in den
omtrek van het ministerie van oorlog, hij had
alles, wat juffrouw Dormelles hem verteld had
goed outhouden en zonder veel moeite vond hij
den toegang tot het technisch bureau, waar zijn
zoon, kapitein Filip, werkte.
Hij wist dal de officieren, die aan dezen dienst
verbonden waren, binnenkwamen doodde deur op
den boulevard Saiut-Germaii des morgens ten
negen uur.
Tegen dit uur slenterde Robert Duhesme lang
zaam langs den boulevard, schijnbaar zeer verdiept
in de lezing van de Tiiues, maar met zenuw-
achtigen blik sloeg hij eiken officier gade, die hem
voorbijliep.
Eensklaps begon h'.j te beveu van hoofd tot
voeten.
benedenbouw, welke voor de leden ter visie
hebben gelegen de volgende memorie van
toelichtingis er tot verduidelijking bijgevoegd.»
Deze memorie van toelichting wordt door
den secretaris voorgelezen en bevat o. m. 't
volgende
Voor bovenbouw worden den raad aange
boden 2 teekeningen, nl. de origineele en een
vereenvoudigde.
De raming van den gemeente architect van
het origineele plan (bovenbouw) was met
inbegrip der verwarmingstoestellen f 10387.
Doordat B. en W. 5% winst en risico,
wat hun te weinig voorkwam, in 15% ver
anderd hadden, werd de raming f 11425.
Bij het vereenvoudigde plan zou mea de
versieringen aan trappen, de torentjes weg
nemen, een minder soort steen gebruiken
waardoor het gebouw zeer ontsierd, en toch
de raming met slechts f 600 verminderd
wordt.
Voor benedenbouw waren 3 plannen, die
alleen verschillen in 't geheel of gedeeltelijk
verleggen en overkluizen van de Loint.
Het schoolgebouw (beneden) was geraamd
op f4969; en daar hier de verwarming in
gewikkelder zou zijn, zouden de kosten
hiervan zijn f2000, dus te samen f6969.
De kosten van verlegging en overkluizing
erbij gerekend, zouden de kosten, respectie
velijk, naar de verschillende teekeningen zijn
f7972--, f9350— en f9034—.
B. en VV. merken verder op, dat bij boven
bouw drie en beneden slechts twee vertrekken
verkregen worden, zoodal bovenbouw naar
evenredigheid minder kost. De bij te bouwen
localen zijn voor bijzonder onderwijs bestemd;
dus zou men bij de minste uitbreiding van uit
gebreid of lager onderwijs bij benedenbouw
geen locaal meer beschikbaar hebben, bij
bovenbouw echter wel. Bij bovenbouw wordt
ook de speelplaats niet kleiner gemaakt.
Verder 2% van den aannemer, 25% van
't Riik, blijft voor bovenbouw f8341.
Eenvoudigste benedenbouw blijft na aftrek
van die precenten f5821.
- i n i
Voor hem uit liep een jonge kapitein der genie,
eerst kortgeleden bevorderd, dat zag men aan den
glans van zijn nieuwe strepen. Hij was vergezeld
van een soldaat van hetzelfde wapen. Onder liet
luopen gaf de officier aan dien soldaat eenige be
velen en de ander antwoordde daarop:
Jawel, kapitein, zeker, ge kunt op mij rekenen.
Robert Duhesme versnelde zijn pas, haalde het
tweetal in, liep het voorbij, wierp een blik op het
gelaat van den jongen officier en toen hij diens
blik ontmoet,ie, was het alsof alles hem toeriep:
Dat is Filip Dormelles, dat is uw zoon.
Ondanks den vrij kouden morgenwind parelde
het zweet hem op het voorhoofd en met onvaste
schreden liep hij een dertig passen voort zonder
dat hij durltle omzien.
Toen hij er eindelijk toe besloot een blik achter
zich te werpen, trad de officier juist de deur van
het ministerie binnen en de oppasser vervolgde
zijn weg naar de brug de la Concorde.
De ontroering van den ongelukkigen vader was
nog op verre na niet bedaard, zijri borst zwoegde
onstuimig, zijn hart bonsde en hij moest zwaar
op zijn wandelstok leunen om niet neer te zinken.
Mijn God, mompelde hij, wat is hij een
knappe jongen, welk een edel en verstandig gelaat.
Zijn oogen begonnen van vreugde te schitteren.
Mijn zoon, toch is hij mijn zoon, sprak hij
bijna overluid, al mag niemand dat ook weten.
Hij richtte zich hoog eu met zekere fierheid op.
In de verte zag hij nog den oppasser en onwil
lekeurig begon hij dezen te volgen.
Dat was trouwens niet moeielijk, want de soldaat
was buitengewoon lang en stak wel een hoofd
boven de voorbijgangers uit.
Rustig, zonder veel haast te maken, wandelde
de soldaat naar de avenue des Chumps Elysées
en trad het hotel De Prabert binnen.
Ik had mij niet vergist, mompelde Robert
Duhesme, terwijl hij voorzichtigheidshalve opeen
eerbiedigen afstand bleef.
Hij was het dus wel geweest, en die soldaat, zijn
oppasser, bracht de een of andere boodschap over
aan zijn bruid
Robert zette zich op een bank neer, en tuurde,
in gepeins verdiept, naar de deur van het hotel.
Hij bleef trouwens niet langer dan tien minuten
daar zitten. De lange soldaat keerde terug; steedB
met kalmen wandeltred keerde hij naar den
boulevard Saint-Germaiu terug, liep het ministerie
Verschil 2500 of f87.50 rente per jaar.
B. en VV. stellen daarom voor als 't meest in
't belang van gemeente en onderwijs, een
bovenbouw onder voorwaarde van herbeste
ding voor.
Wordt het voorstel van 't Dag. Best. aan
genomen, dan komt een nader voorstel, of
die verbouwing geschiedt volgens origineel of
vereenvoudigd plan.
Wordt het verworpen, en daarentegen
benedenbouw aangenomen, dan zal een voor
stel worden gedaan, welke van de 3 beneden-
bouvven het Dag. Best. het beste voorkomt
Voorzitter: »zooais de heeren gehoord
hebben, zal de vereenvoudiging van boven
bouw bestaan in het laten vervallen der
torentjes, trappenhuisjes vereenvoudigen, in de
zijgevels de versierde steenen weglaten,
hardsteen en gekleurd glas laten vervallen etc.
30.000 mindere steenen gebruiken, en het
zal dan in 't geheel slechts f600 minder
kunnen kosten."
De heer van Schijndel„dat minder soort
steenen zijn die zeker, die uit de verbouwing
der bótermijn uitgebroken moesten worden."
De voorzitter »ja een minder soort.»
D* heer Baijens „ik vind dat we in dit
geval teer onvoorbereid zijn. Voor den Hei
ligendag hebben we het convocatiebiljet pas
gekregen, we hebben de stukken niet kunnen
komen nazien en deze gewichtige zaak niet
genoeg kunnen wikker. en wegen. Ik zou de
behandeling willen uitstellen dan konden we
de stukken eens goed inzien eu ook de plaats
eens gaan bekijken."
De heer van Schijndel: „ik blijf den heer
Baijens voor een groot deel bij ik heb wel
hooren zeggen dat de stukken ter visie lagen,
maar wist het toch niet. Van morgen wilde
ik gaan, maar heb toen gehoord dat er 2
ljden van den raad naar toe waren.
't Is voor Waalwijk een kolossaal werk, en
bij de vorige verbouwing was 't ook niet in
orde, toen zijn er verkeerde steenen gebruikt,
en daarom zou ik nu, daar ik er geen kennis
van heb, als ik kwam kijken iemand mee-
voorbij en trad een koffiehuis binnen.
Robert Duhesme zag hem voor het venster ziften
met een glas morgendrank voor zich en verdiept
in de lezing van een courant.
Hij trad eveneens het koffiehuis binnen, bestelde
een kop chocolade en zette zich niet ver van den
langen soldaat neder, waarop hij zijn Times
uit zijn zak haalde en zich daarachter verborg.
De lezer zal in dien langen soldaat wel terstond
onzen goeden vriend Jules Léonidas Martineau
herkend hebben, die tegelijk met zijn officier naar
Parijs was overgeplaatst.
Die verandering beviel Martineau wondergoed,
het verschil tusschen de vroolijke wereldstad en
de wel schoone, maar op den duur toch eentonige
Alpen, was dan ook al te groot.
Papa Martineau liet het Jules Léonidas nooit
aan geld ontbreken, hij had zelfs de maandelijkse he
toelage verhoogd, want zijn zoon had hem in een
langen brief duidelijk uitgelegd, dat wat veel was
te Grenoble, zeer weinig was te Parijs.
Jules Léonidas had zich nu een pak burgerkleeren
laten maken, naar de laatste mode en daarmee
ging hij 's avonds uit. Zorg had hij niet, want
hij meende het geluk var. zijn kapitein nu voor
góed verzekerd en daarom genoot hij met volle
teugen, van alles wat Parijs te genieten geeft. Hij
had nu Ouk wel een paard te verzorgen, ver
meerdering van zijn werkzaamheden maar zijn
staldienst had hij overgedragen aan een dragonder
van de militaire school, dien hij goed betaalde en
di« zich beter van dat werk kweet, dan hij het
had kunnen doen.
Stipt op zijn plichten bleef Martineau niet langer
dan een half uur in het koffiehuis; in dien tijd
had hij zijn courant uitgelezen en zijn geest
verzadigd aan politiek en kunstnieuws, vooral in
het laatste stelde hij veel belang.
Hij betaalde zijn vertering, verliet het koffiehuis
en liep weer den kant van de brug de la Con
corde op.
Zoodra hij weg was, deed Robert Duhesme
hetzelfde en volgde hem weder op korteu afstand.
Steeds in denzelfden kalmen tred ging hij door
het quartier Saint-Germain, langs de kerk Saint-
Sulplice en sloeg daarop de rue Bonaparte in, waar
hij het huis No. 70 binnentrad.
Robert Duhesme bleef aan den overkant van de
straat staan voor de uitstalkast van een boekver-
kooper en keek verstrooid naar een collectie
brengen, die er wel verstand van had."
Voorzitter: Vrijdagmorgen zijn de convo-
caliebiljetten geschreven en rondgebracht, dus
er was Vrijdagmiddag, verder 2 dagen en
vanmorgen tijd om te komen zien, en dan is
de schoolquaestie reeds zoo lang aanhangig,
dat de leden tijd genoeg gehad hebben om
de plaats eens te gaan kijkeu."
De heer Baijens „ik blijf bij 't geen ik
gezegd heb Zaterdag was een in Waalwijk
algemeen erkende christelijke feestdag, en op
Zon- en Feestdagen kan men zich toch slecht
met gemeentezaken bezig houden, en ik ge
loof, dat alle leden op werkendag wel tijd
hebben om even te komen kijkeu. Ik wil het
in omvraag gebracht hebben."
De heer van Schijndel„Viijdag was het
bij mij veel te druk, toen had ik geen tijd,
en ik wist niet dat het hier op Zondag open
was."
Voorzitter„er is tijd genoeg geweest, de
Wet schrijft 't niet voor, en dan, 't hangt al
zoo lang."
De heer van Schijndel: „verschillende leden
zijn er voor om uit te stellen, dat weet de voor
zitter ook wel dat is geen bezwaar. De
gemeeiPe-architect heeft zoo lang tijd gehad,
laat de leden ook eens wat tijd nemen
schande genoeg heeft hij den geheelen win
tertijd genomen ware dit niet gebeurd, zoo
zou 't f 1000 minder kosten."
Daarna leest de secretaris art. 27 van 't
reglement voor, omtrent het ter visie leggen
van stukken, waarin gesproken wordt over
origineele voorstellen en stukkeu, en hier was
het, zooals de voorzitter opmerkte een gewij
zigd voorstel."
De heer Timmer nans Wz.„mag ik U,
mijnheer de voorzitter in overweging geven,
om verdere discussies te voorkomen, in om
vraag te brengen, of de heeren direct tot
behandeling wenschen over te gaan, of niet.
Het voorstel van den heer Baijens, om de
behandeling uit te stellen, wordt verworpen
met 5 tegen 4 stemmen. Voor de heeren
Baijens, Mulders, van Tilburg en v. Schijndel.
folianten uit de vijftiende eeuw, wier perkamenten
banden glinsterden in de Novemberzon.
Een oogenblik later zag hij, aan een venster op
de eerste verdieping, den langen soldaat in zijn
overheradsmouwen, vol ijver bezig zich te kwijten
van zijn plichten als oppasser.
Daar woont hij dus voorloopig, totdat hij
getrouwd zal zijn, mompelde Robert Duhesme.
Nog slechts een paar dagen, en dan heeft hij het
toppunt van zijn wenschen bereikt.
Robert loosde een diepen zucht en ging heen.
Toen hij op zijn kamer was teruggekeerd, wat
had uitgerust en tot kalmte gekomen was, deed
zijn geweten hem ernstige verwijten over zijn
zwakheid en zijn onvoorzichtigheid. Deze mor
genwandeling had hem een hemelsche vreugde
verschaft, het menschelijk hart is begeerig naar
geluk, ongetwijleld zou het hem aansporen om
het opnieuw te zoeken, misschien berichten omtrent
zijn zoon in te winnen, al verder en verder te
gaan en zich al meer en meer aan gevaren bloot
stellen.
Zijn onvoorzichtige zelfzucht kon Filip Dormelles
weliicht nog in ongelegenheid brengen en handelde
hij niet oneerlijk, niet als ellendeling, na alles wat
hij gezworen had?
Neen, neen, hij moest hier een einde aan maken,
hij moest al zijn moed verzamelen en vertrekken,
vertrekken zoo spoedig mogelijk.
Vertrekken
Welnu ja, hij zou vertrekken. Het geluk dat
hij gesmaakt had, hoe kortstondig het dan ook
was geweest, had een weldadigen invloed op hem
uitgeoefend, hij gevoelde zich nu sterk genoeg
om de terugreis te aanvaarden en wat er dan
verder zou gebeuren, daar bekommerde hij zich
niet om.
Hij zou vertrekken, slechts wilde hij nog eenmaal
zijn zoon Filip wederzien om hem, zeer zacht, it:
den grond van zijn hart, een laatst vaarwel toe
te roepen.
Maar hij wilde nog iets doen, voor zijn vertrek,
hij wilde een onderhoud hebben met zijn broeder
Bernard, wiens bleek gelaat er. weemoedige stem
zulke zouderlingc vermoedens in hem hadden
opgewekt. Dienzelfden avond zou hij trachten
zijn broeder te spreken.
Wordt vervolgd.
