Notaris "BINK
Notaris RANT
Notaris BINK
SCBOLTENS
RIJWIELEN,
KINDERMEID
DejeunersDiners
SOUPERS,
Koude en Wanne SCHOTELS
L C. VAN TILBURG,
Til I m W MIK,
L IJ S T E N,
KARPETTEN
Drukwerk!
An toon Tieten,
Advertentiën
Gateaux, Besserts,
Chocolaterie en Bon
bons-artikelen, Comes
tibles
Bamboe Artikelen,
China.
Verwelkte Kozen.
I n g e z o n d e 11.
verkoopen
publiek verkoopen
ver k o o p e n
publiek verkoopen
Gevraagd te Eindhoven
Patisserie Moderne.
Cirsine Frat^aise.
Servies,Tafellinnen
en Zilver.
If 0.
WAALWIJK.
31 Januari bij INZET
14 Februari 1900 bij TOESLAG,
te Waalwijk
zal Maandag 29 Jan. 1900,
Dinsdag 6 Februari '1900,
Eene groote p a r t ij
HEEREN en DAMES
met of zonder bijlevering van
DIVERSE NIEUWE
Heeft voorradig, uitnemend ge
schikt voor gelegenheids-cadeaux.
Een prachtige collectie
W aal wij ksche Snel persd rukkerij T
De shah van Perzië zal in April a.
s. een bezoek brengen aan Herlijn en van
daar naar Parijs reizen, om de Tentoonstel
ling te bezoeken.
"Wegens het overlijden van de moeder
der keizerin zijn de cour en alle feestelijk
heden ter viering van 's keizers geboortedag
vervallen. Betuigirtgen van deelneming
zijn o. a. reeds ingekomein van den koning
en de koningin van Italië.
De North China Daily News meldt dat
Donderdagavond een keizerlijk besluit ver
schenen is, waarbij keizer Kwang-su tot
zijn opvolger benoemt Poetsing, den 9 jaar
ouden zoon van prins Toeano. De troons
bestijging van den nieuwen keizer is be
paald op 31 dezer.
De Times verneemt uit Hongkonk,
(1. d. 2-1 Januari: Piraten, stoutmoedig ge
worden door bet welslagen van hjyi roore-
rij in dea Kaatsten tijd, hebben weer buiten-
landsche firma's te Kanton trachten Ie
brandschatten. De Duitsche kanonneerboot
litis, waarom geseind was, heeft voor Sja-
mien het anker uitgeworpen.
[Naar het Duitsch.)
In een der grootste parken van de stad
konden de talrijke bezoekers eiken namiddag
een vreemde verschijning zien.
Dagelijks werd or muziek gegeven, en
dagelijks stond daar een oude vrouw tegen
een boom geleund, en zag steeds naar den
jongen kapelmeester, die hel muziekkorps
dirigeerde. Hare nette, maar eenvoudige klee
ding was tientallen van jaren bij de mode
ten achter, en zij hield steeds oene roos in
de hand.
Uren lang kon zij daar onbeweeglijk staan,
en slechts als de muziek zweeg en de muzi
kanten weg gingen, ging ook zij, om den
volgenden dag wederom terug te keeren. De
roos ontving zij eiken dag van den jongen
kapelmeester, en eiken avond nam zij ze
mede naar huis. Hij kende haar niet, zoo
min als de elegante wandelaars, die eiken
dag in het park open neer wandelden. Eens
toen hij haar bemerkte, had hij haar de roos
gegeven die hij in zijne lnnd, omdat zij er
zoo verlangend naar zng, en toen een straal
van vreugde uit hare oogen hein dankte,
had hij haar eiken dag een roos medege
bracht, zonder zich verder om de oude vrouw
te bekommeren.
In den beginne had liij wel een* den een
of ander naar haar gevraagd, maar daar nie
mand haar kende, dacht hij er verder niet
over na.
//Zeker een onschadelijke krankzinnige,"
dacht hij, en haar zwijgen, en de steeds on
veranderlijke blik naar de muziek, schenen
zijne vermoedens te bevestigen, ofschoon men
overigens niets vreemds aan haai bespeurde.
Men liet haar ongestoord, week voor haar
uit en beschouwde haar als tot het park Ie.
behooren, zooals de bloemen en de fontein
De zomer ging voorbijvan de booincn
vielen nu en dan reeds gele bladeren, maar
September bracht nog mooie dagen.
De oude vrouw kwam nog immer en ont
ving geregeld de roos van den jongen min,
maar eens, liet was een drukkende dag, zag
hij de hand beven die zich naar de roos uit
strekte; haar gelaat werd bleek, de oogen
omsluierd, zij wankelde, en hij had nog juist
den tijd haar met zijn arm te omvatten en
naar een bank te gel ideii.
Om hen heen verzamelde zich de menigte,
half verschrikt, half nieuwsgierig. Men vroeg
wie zij was, waar zij heen moest. De kapel
meester haalde de schouders op en scheen
radeloostoen drong een meisje door de
menigte en riep angstig: „moeder, lieve
moederDe oude vrouw kwam door dezen
roep tot haarzelve en zag het meisje aan.
//Kom mee naar huis, moeder," zcidc het
meisje; „gij zijt ziek och waart gij vandaag
maar niet uitgegaan."
Zij richtte bij deze woorden de vrouw
zachlkens op, en liet haar op haren arm
steunen, en of het vanzelf sprak, nam de
kapelmeester den anderen arm, en begeleidde
haar buiten het park. Een voorbijgaand
rijtuig werd door hein geroepen, en de oude
vrouw erin gezet.
Het meisje dankte den kapelmeester met
tranen in de oogen, en keerde naar het park
terug.
Nooit was hem zijn taak zoo zwaar ge
vallen als vandaagsteeds bleef hem de
gedachte aan de. oude vrouw kwellen zelfs
toen hij na zijn taak volbracht te hebben,
met eenige vrolijke vrienden samen zat, kon
hij het beeld der oude vrouw niet verdrijven
Den volgenden dag was hij vroeger dan
gewoonlijk ia het park, maar de. oude
vrouw kwam nietde roos die hij voor
haar in de hand had, begon te verwelken.
Toen hij uit het park ging, rees bij hem
eensklaps de gedachte haar op te zoeken
hij had het adres gehoord, dat liet meisje
den koetsier opgaf, en na eenig zoeken
vond hij haar woning. Het was een groot,
huis, waarin een aantal gezinnen woonden.
Men wees hein de kamers, die de oude
vrouw bewoonde, en hij klopte aan.
Het meisje opende de deur, en liet een
kreet van verrassing hooren, toen zij hem
zag. Op zijne vraag, hoe het met de oude
vrouw i;ing, vroeg zij hem om binnen te
omen. Hij volgde haar in ecne kamer,
•.lie cr burgerlijk, eenvoudig uitzag, maar
een prettigen indruk maakte.
Uit de zijkamer riep een zwakke stem
,/Hanna
Het meisje ging in de zijkamer en Kwam
terug met de vraag, of hij niet even bij
moeder wilde komen, die hem verlangde te
zien. „Wilt gij haar dat genoegen doen
„Zeer gaarne/' zeide hij, en trad met
haar de zijkamer binnen.
Ook hier was liet netjes, maar eenvoudig.
Aan het venster stonden mirten en bloeiende
reseda's; daarvoor op eene tafel lagen veel
gemaakte bloemen, bladeren zijde enz aan
de achterzijde stond het bed. De avondzon
bescheen de oude vrouw, die in het sneeuw
witte bed lag; haar gelaat scheen rooskleu
rig getint.
De oude vrouw stak de hand naar hem
uit en zeide zachtjes„Frans De jonge
man was getroffen; hoe wist zij ziju naam
Hij zette zich op een stoel bij het bed en
zij hield zijne hand vast en streelde ze
vo irtdurend. Hel was hem zeldzaam te moede.
Hij had zijne moeder nooit gekend, maar
hem overkwam een gevoel, of eene moeder
zoo haar kind zoude slreelen
„Thans terug," zeide zij, toen hij heenging.
Hanna geleide hem naar de deur. „Ik dank
u," veicie zij eenvoudig.
„Ik deed het gaarne," zeide hij, „maar
begrijpt gij er iets van
Zij schudde het hoofd „ik weet het niet,
moeder was in den laatsten tijd zeer zwak
zij dacht voortdurend aan het verledene, en
scheen het tegenwoordige te vergeten. De
dokter zeide mij, dat het niets was en dat
ik haar maar stil haar gang moest laten
gaan. Ook kon ik niet andersik maak
kunstbloemen, en heb daarvoor het daglicht
noodig Toen zij echter gisteren, reeds 's mor
gens niet al te wel was, zeule ik haar, niet
uit te gaan, en toen zij toch uitging, hield
ik het niet. uit, en kwam juist te rechter
tijd. De goedheid, die gij gisteren jm van
daag loondet, zal ik nooit vergeten."
„Hebt gij een dokter geroepen vroeg hij.
Ja, maar hij kan er weinig nan doen
de'zwakte is 1e groot; zij is ook al zoo oud,
vijf en tachtig jaar."
Onwillekeurig richtte hij een verwonder
den blik op het meisje, en zeide: „hoe is
het mogelijk?"
„Ik ben h ire dochter niet, zeule zij, hem
begrijpende; „zij was nooit gehuwd; als
klein kind nam zij mij tot zich, toen mijne
ouders kort na elkander stierven zij is mij
eene ware moed- r geweest."
Frans ('ing naar huis als in een droom
de verklaring van bet jonge meisje maakte
hem niet wijzer voortdurend doorkruisten
allerlei gedachten zijn hoofd.
Na dien tijd ging hij eiken dag naar de
zieke en bracht haar eene roos. Urenlang
zat hij bij haar bed; zij sprak geen woord,
noemde ook zijn naam niet en toch scheen
zijne komst haar goed te doen. Een straal
van geluk flikkerde in hare oogen als zijde
bloem aannam, dan hield zij zijne hand vasi
en sliep rustig in.
Weken gingen voorhij, dat 1'rans bij zijne
komst het meisje weener.de aant.rof.
„Het ging moeder zeer slecht, zeide zij.
Toen hij in de kamer trad, kwam een
vreemde uitdrukking op haar gelaat. „Frans,"
riep zij, „Frans, komt gij eindelijk?" Hij
trad bewogen nader, „llelp mij op," zeide zij
Hij legde behoedzaam zijn arm om haar
heen; hare blikken zochten door de kamer,
en bleven op zijn gelaat ru-ten. „Frans,"
zeide zij, „gij zijt het toch, ik wist dat gij
zoudt komen; ik heb op u g. wacht, altijd
had ik u lief, maar nu ge weer daar zijt,
is alles goed."
Zij sloot de oogen gelukkig lachend en hare
lippen fluisterden nog altijd onverstaanbare
woorden.
Nog een weinig tijds, en alles was plotseling
uit; hij knielde hij het doodsbed met hel
weenende meisje. Hij had nog nooit iemand
zien sterven en nu was het of deze vrouw
bizondere rechten op hern had. Hij sprak
zacht troostend tot het meisje, terwijl zijne
tranen vloeiden.
Het sterfgeval was spoedig in het huis
bekend, en allen kwamen binnen om de doode
te zien. Allen hadden haar lief geluid allen
hadden haar iets te danken, een vriendelijke
crift., een verstandige raad, eeu goed woord.
Frans ging heen, toen hij zag dat eene oude
buurvrouw zich over het meisje ontfermde.
Den volgenden dag kwam hij weder met
een groot bouquet witte rozen.
Hanna was alleen, zij reikte hem trouw
hartig de hand, en ztide „ik heb op u ge
wacht Zij bracht hem naar eene kommode
met koperen bes'ag. „Moeder heeft mij dik
wijls gezegd, dat ik deze lade na haar dood
moest openen," ging zij voort, „maar ik heb
er den geheelen dag den moed niet toe ge
had. Die hier in huis zijn, zijn wel goede
vrienden, maar allen vreemden gij zijt de
eenige die zien mag wat zij haar geheel leven
geheim hield."
Zij maakte de lade open, een geur van
verwelkte rozen steeg er uit, al de rozen die
Frans haar gegeven had, lagen er bewaard.
Er lagen twee pakjes met een opschriftop
het eene stond voor mijne begra fenisop het
anderevoor llanna. Dan waren er nog
eenige oude sieraden, eenige verbleekte zijden
lintjes en een kistje.
Hanna opende haar pakje met tranen in
de oogen, en vond er geld in, en den vol
genden brief.
„Mijn geliefd kind.
„Als gij dit leest ben ik niet meer; gij
staat dan alleen op de wereld. God behoede
u Raad behoef ik u niet te geven, ik heb
u opgebracht in Gods liefde en u geleerd
deugdzaam, vlijtig en werkzaam te zijn. Zoo
gij op God vertrouwt, zult gij niet verlaten
zijn. Het kistje, (lat gij hier vindt, leg dat
hij mij in liet graf, liet was mij dierbaar
toen ik nog jong was, het is met mij oud
gewordenlaat het nu met mij begraven.
„Wat er in is, kind, moogt gij wel weten;
het is de gedachtenis aan een broeder dien
ik zeer beminde; hij is de wereld ingegaan,
ik heb niets meer van hem gehoordmijne
ouders stii rven van verdriet, zoodat ik ge-
brei alleen bleef. Later vond ik u, mijn kind;
gij zijt mijne vreugde geweest, en ik dank u
voor hetgeen gij voor mij deedt. God ze-
gene u
Frans had met ontroering den brief ge
lezen. Zij maakten het kistje open, het
bevatte een blouden haarlok, met een rood
zijden lintje omwonden, eenige oude sieraden,
eenige snuisterijen en een brief. De brief
was gedateerd uil Frankrijk en onderteekend,
Frans, den datum was zestig jaar geleden
Toen Hanna den brief opende, liet zij een
kreet van verrassing hoorenin den brief
lag een miniatuur-portret op porselein, het
beeld van eeti jongen sehoouen man
„Uw portret." zeide zij verward tot Frans.
Het geleek inderdaad sprekend op hem;
slei hts de kleederen verrieden, dat het voor
zestig jaar geschilderd was. Lang zagen Zij
beiden liet beeld aan eindelijk zeide Hanna
„Kunt gij dit verklaren?"
Hij schuilde het hoofd.
„Ik weet niets van mijne ouders," zeide
hij„bij ecu spoorwegongeluk vond men mij
onder aan den weg liggenmijne ouders
schenen verongelukt. Ik ben in een weeshuis
grootgebrachtik weet zelfs den naam niet
van mijn vaderniets werd gevonden dat
licht kon geven men gaf mij een naam van
Frans." Beiden zwegen.
„Ik blijf dezen nacht hier," zeide hij ein
delijk „gij kunt dan slapen
Den laatsten nacht dat zij hier is wil ik
haar niet verlaten," zeide Hanna.
Beiden waakten en baden bij de doode.
Hanna vertelde hem veel van de li< fde en
goedheid der vrouw, die zij moeder genoemd
had.
Toen kwam de begrafenis, een treurige
drukte, vreemde menschen gingen in en uit.
Frans begeleidde met Hanna de doode naar
hare laatste rustplaats.
Toen zij terugkwamen wachtte de oude
buurvrouw hen op en zeide llanna, dat zij
hij haar een thuis zoude vinden; doch in de
lente vond zij een tehuis bij Frans als zijne
vrouw.
Jaren zijn verloopen, maar eiken zomer
prijkt liet, graf nog met de schoonste rozen.
■■■in m -T."1
Wercldliulde.
Ten einde Nederland in de grootsche
Werelddhuldc aan O. II J. Chr. en zijn
Verheven Plaatsbekleeder waardig vertegen
woordigd te zien, richtte de Commissie v.
Organisatie onder de hooge goedkeuring van
liet. Doorl. Episcopaat, eene opro-ping tot
Heeren van bekenden ijver en goeden wil,
om te samen met hen te voldoen aan de
uitnoodiging van ZE den Kurd Dom. Ja-
cobini en de Internationale Hoofd-Commissie.
Als zoodanig namen dit mandaat aan en
zullen dus als commissieleden optreden
1 Mr. .LH. van Basten Batenburg, Lid der
Prov. Staten, Kasteel Holtmühle, Tegeleii
2. J. F. II. Bekhuis, Lid der Prov. Staten
enz., Leeuwarden.
3. A. F. van Beurden, le Secr. Prov. Gen.
enzRoermond, Secretaris.
4. Jlir. W. E. Bosch van Oud-Ameliswaard,
Notaris, Utrecht.
5. Jhr J. B. D. van den Beren van Heem
stede, Lid II Kamer Stat. Gen. enz.
's Hage.
6. Alex. Breniiinkmeijer, Voorzitter It K.
Bond in Friesland, Sneek.
7. J. F. Brentano, Lid R. K. Armbestuur
enz. Groningen.
8. P. A. M. Cramer, Rentenier, ten Huize
Vecht vliet, Breukelen.
9. Mr. W. C. J. -L Cremers, Lid Ie Kamer
Stat. Gen. enz. Arnhem.
10. Jos. Cuypers, Ingenieur-Architect, enz.,
Amsterdam.
11. Mr. J. H A. M. Essink, Lid der Prov
Staten enz., Oldenzaal.
12. C. L. B. J. Feitz, lid van den Ge
meenteraad enz. Leeuwarden.
13. W. A. Fick, Lid der Prov. Staten enz.
Oosterhout.
14. Graaf R. J. M. A. De Geloes, Kamer
heer v. II. M. de Koningin, Lid der
Prov. Staten, Kasteel Eijsden.
15. Mr J. J. I. Harte van Tecklenburg,
Lid der lie Kamer Stat. Gen. district
Grave.
1G F. Hegge, Wethouder enz. Klooster-
buren.
17. Clem. Hengst, Lid Provinciale Staten,
Burgemeester Boxmeer.
18. I. F. Hessels, Ingenieur Verificateur
van het Kadaster enz, Groningen.
19. Mr. C. J. A. Heijdenrijck, Lid Raad
v. State, Oud Lid He Kamer Stat.
Gen., 's Hage.
20. Mr. I. P. Kraakman, Advocaat-Procu
reur enz. Alkmaar.
21. A J. P. Kuinders, Majoor IComman-
dant der I). D. S enz. Groningen.
22. li. J. C. T. Kolfschoten, lid van den
Gemeenteraad enz., Arnhem.
23. Mr. M. J. C. Kolkman, Lid He Kamer
Stat Gen. enz. 's Ilage.
21. Graaf J. B. C. E. M. de Marchant
D'Ansembourg, Lid der Prov. Staten
enz., Kasteel JN'euborg.
25. E. II. Meelis, Journalist enz Tilburg.
2G. D. J. Mes, koopman, enz Middelburg.
27. Rijksgraaf L G. M H. Wolff Metter-
nich, Kasteel Arcen bij Arcsu.
28. Louis Baron Michiels van Verduijnen,
Lid He Kam r S:at. Gen 's Gravenh ige.
29. S. L. Van der Meulen, Koopman enz.
Leeuwarden.
30. H. A. J. Minderop Jzn. koopman,
Rotterdam.
31. W. P. A. Mutsaers, Lid IIc Kamer
Staten Gen. enz Tilburg.
32. Monseigneur E Meuten, Pastoor, Ge
heim Kamerheer enz Maastricht Voor
zitter.
33. Jacques Oor, Directeur Kunstatelier,
Roermond.
34. W. C. J. Pastoors, Centraal President
R. K. V enz. Amsterdam.
35. W. Prinzen, Fzn., Lid der Ie Kamer
Stat. Gen. Helmond.
36. H. J. Rikkers, Koopman, Lid Kerkbe
stuur, Groningen.
37 J. M. Rijpkema, Lid der Prov Staten
enz. St. Nicolaasga.
38. Jacques Stallen berg, particulier, Maas
tricht.
39. Mr. A. J. M Vos de Wnel, advocaat-
procureur, lid van den Gemeenteraad,
Zwolle.
40. L J. Af. van Waesberghe Janssens,
Lid der Gedep. Staten, Hulst.
41. H. M. van Wijck, Lid le Kamer Stat.
Gen. enz., Renkum.
42. A. Baron van Wijnbergen, President
Leovereeniging, Ambtenaar Openb. Mi
nisterie euz., Eindhoven.
Hierdoor is de samenwerking van geheel
Nederland met de millioenen katholieken,
die zich voorbereiden tot een algemeene
hulde aan O. II. J. Chr en zijn plaatsbe
kleeder volgens den geest en wensch des
H. Vaders en van het Doorl. Episcipaaten
der Internationale Commissie verkregen.
Moge Gods zegen rusteu op de verdere
werkzaamheden der Commissie.
Deze werkzeamheden zijn vooreerst twee
ledig. in overeenstemming met de interna
tionale Wereld-Commissie en in aansluiting
met de Katholieken over den geheelen
aardbodem.
I. Er zal a«n Z H. een adres aangebo
den worden
a van alle kloosters, instellingen en in
richtingen van Nederland.
b van alle Katholieke Vereenigingen op
godsdienstig en sociaal gebied aan den Al-
gemeenen, Opperherder, den Paus der Werk
lieden.
c terwijl den Paus der derde Orde in een
bijzonder adres van alle Vereenigingen van
den II. Franciscus hulde zal gebracht worden.
De Circulaires a en b zijn verzonden
II. Door het organiseeren van een Be
devaart, als deel der wereldhulde door Ne
derland afgevaardigd en Nederland vertegen
woordigend, welke Bedevaart hoogstwaar
schijnlijk in het begin van Mei naar Rome
zal opgaan onder de 1 iding van Mgr. Mentcu,
en de zorgen van den Heer Stallen berg,
beide vertrouwde leiders van welgeslaagde
pelgrimstochten. (Kathol. Jongelingschap,
Tertiarissen enz.)
Het omvangrijke programma der Bedevaart
zal tijdig brkend gemaakt worden.
Verdere maatregelen zullen te richtiger
ure, onder goedkeuring van het Doorl. Epis
copaat, ter kennis gebracht worden, opdat 't
ieder Katholiek Nederlander gegeven zij,
mede te werken tot het groote doel en
Nederland ook hierbij weer schitterend uit-
blinke in de brcede rij der volkeren door
levendig geloof en trouwe liefde.
te WAALWIJK zal
EX
telkens des avonds 6 ure ten koffiehuize van
de kind VAN AMELSFOORT, Loons—
hoekje
ONDER LOONOPZAND
Een Huis, Tuin, Bouw- en Weiland
in het Loonshoekje Sectie C. Nos. 1526,
1519, 1219 1791 en 1306, groot 1.53.55
heet. eigendom van de kind. DE KORT—
VlNGERHOETS C S.
te WAALWIJK, zal op
Maandag 5 Februari 1900,
's voormiddags ten half 19 ure te Loonop-
zand op het landgoed „De Warande"
300 kavels extra goede hop- en boonstaken.
50 kavels masten takken.
100 kavels masten brandhout.
25 kavels staande mast.
Alles genommerd op het terrein te zien.
Betaaltijd Koopen van f 3 en daarbene
den contant, daarboven 1 OCTOBER 1900
ten kantore van Notaris RANT voornoemd,
mits soliede Borgstelling.
De koopers betalen geen onkosten.
Kor.pers, die nog bij den notaris iets
verschuldigd ziju worden niet toegelaten.
voorm. 10 ure op het landgoed, „De Roes-
telberg" onder Loonopzand, nabij de Hoeve
bewoond door Joh YPELYAR,
70 koopen 4, 5 en 6 jarige Eiken schaat-
ïout en verschillende koopen Masten
snoeiling.
NOTARIS
te GEERTRUID EN BERG,
zal te RAAMSDONK (dorp),
's middags, 2 uur, in 't Café De Koppel-
Paarden, voor den Heer Th. VLE.YIMINGS
rijwielfabrikant te Geldrop,
nieuwst model en meestal voorzien van
Dunlopbanden.
Zoomede: lantaarns, bellen, sleutels,
tasschen, enz. enz.
Gedeeltelijk reeds Zondag 4Februari
1900 in gemeld Café te bezichtigen.
tegen Mei cf eerder een
die goed met kleine kinderen kan om
gaan. Naaien vereischtekennis van ma
zen strekt tot aanbeveling.
Zich te adresseeren aan 't bureau dezes.
Aanbevelend,
Kindertafeltjes- Kastjes en Stoeltjes, Dien-
tafeljes in gewone soorten en Bamboe.
Voorts andere
als: Kleer-en Parapluie-staudaards,Tafeltjes en
Bloemen- standaards, met en zonder bloem
potjes.
Verder Albumtafeltjes, kapstokken, Pre
senteerbladen met gepolitoerde randen.
vooral fraaie portretlijsten met fijne Passes-
partout.
Mahonie en eiken STOVEN, met en zon
der marmeren blad Voetenkussens.
Vestigt verder bijzonder de aandacht op
zijne rijke sorteering,
vooral nieuwe gebloemde Tapis-Beige Kar
petten, alles aan CONCÜRREERENDE
prijzen.
Ondergeteekende neemt de vrijheid te
herinneren, dat alle soort Net Drukwerk
op goed stevig papier door hem voort
durend geleverd wordt aan P R IJ Z E N,
zeker niet hooger dan die, waarvoor van
elders komende concurrenten het aanbieden.
Alvorens drukwerk te bestellen, vrage men
eerst prijsopgaaf bij de firma
