Zondag 11 November 1900. Oe Zuid-Afrikaansche oorlog. VAN De valsche Baron. FEUILLETON. Engelaud. China. BUITENLAND. Amerika. Frankrijk. BINNENLAND. de HERBERG vIN den rooden DUIVEL". Met dat de y&s Tweede Blad De Echo van liet Zuiden. Luit. Kol. C. dé Wit schrijft in de N. R Zoowel het telegr.im van Lord Robert*, den 2 dezer uit Johannesburg verzonden, als verschillende particuliere berichten, maken het ons duidelijk, dat de strijdkrachten van de Boeren in het Lijdenburgsche in aantal toenemen, en dat o. a. Schalk Burger en Schoerhan ieder een commando onder hunne bevelen hebben; heel veel meer is uit het verhaal van den nachtelijkeu marsch van Kitchener niet op te maken. Zoover als gissen hier redeu van bestaan heeft, krijgen wij den indruk, dat Louis Botha een leger verzamelt om van het Noorden uit te agecren, en dan weer den Delagoa spoorweg te bestoken. Wil men eenig blijvend resultaat behalen, dan moet een dergelijke poging gewaagd worden. De handelingen van den kleinen oorlog, die in de laatste weken vooral ln het Zuiden van den Oranje Vrijstaat gevoerd wordt, hebben slechts tijdelijke, partieele gevolgen, den Engelschen wordt hierdoor het rustig° bezit van het ingelijfde land onmo gelijk gemaakt, maar zij weden op deze wijze niet genoodzaakt het weder te ontrui men, wat toch het einddoel moet zijn dat de Boeren in het oog dienen te houden. Volharding is een van de meest kenmer kende eigenschappen van den Erigclschmau While, Kekewich en „last not least" Baden Powell hebben het bewezen, en al die kleine tegenspoeden zullen hem niet dwingen, het bezette land te verlaten daarvoor is meer noodigdaarvoor moet met het optreden van kleine afdeelingen op de verbindings lijnen met de operatiebasis, gepaard gaan een krach'ig optreden van het Noorden uit. Te oordeelen naar de berichten die ons hebben bereik', is de Wet vooral de man van den kleinen oorlog, laat ons zeggen een guerrilla aanvoerder, terwijl Louis Botha een geboren troepenleider in den veldslag schijnt te zijn. Is dit oordeel juist, dan is voor elk hunner eer. taak weggelegd, geheel in overeenstemming met karakter en geschikt heid. Als de Wet de tot nu toe gevolgde taktiek blijft volhouden, en de Engelsche» dwingt zooveel mogelijk troepen af te zon deren ter beveiliging van de communicatie met de- Kaapkolonie, is voor Botha de taak weggelegd om, zoodra hij over een voldoend sterke macht kan beschikken, te trachten de eeiste plaats Lijdenburg te hernemen. Het bovenaangehaalde telegram van den opperbevelhebber werpt overigens weinig licht op den algemeenen toestand op ver schillende punten zijn gevechten geleverd van weinig beteekenis, maar noch Engelschen nóch Boeren kunnen zich op eenig belang rijk voordeel beroemen. Wat Roberts van de ontmoediging van de Boeren zegt, kunnen wij gerust buiten be schouwing laten, als wij in aanmerking nemen dat er nu al een commando staat ten zuiden van de Oranje-rivier, en dat er zich ongeveer 1400 Boeren in de buurt van Maseroe op houden. French heeft Springs bereikt en is du nog slechts zoowat 20 KM. van Johannes burg verwijderd het vroegere bericht, dat hij naar Heidelberg zou gaan om in den omtrek van die stad het land te zuiveren van stroo- pende benden, is dus niet juist geweest, of hem is een andere bestemming aangewezen zou Roberts er wellicht op gesteld zijn dien ervaren, beproefden aanvoerder wat meer 1 de buurt te hebben van hel hoofdkwartier kan dit ook in verband staan met de bewegingen van Botha Dat dc veiligheid, zelfs in de aan het Engelsche district Kimberley grenzende stre ken veel te wenschen overlaat, bewijst het feit, dat eeu militair transport, op weg van Kiniberly naar Boshof, op 15 KM. van eerstgenoemde plaats door de Boeren geno men is de machine, die de geladen voer tuigen trok, lieten zij springen. Men weet, lat de Engelschen verscheidene hiertoe in gerichte straat locomotieven naar Zuid Afrika hebben gezonden, en daardoor veel trekpaar den hebben kunnen uitsparen. Wat de transportwagens inhielden, wordt ons niet gemeld, maar de, voor de Engelschen be stemde inhoud zou ook hunneu vijanden wel goed te pas komen. Nemen wij nu een sprong van het Zuid westen van den Vrijstaat naar den Delagoa spoorweg, dan zien wij, dat de Boeren er voor zorgen dat een reis langs deze lijn ook iet tot de pleizierreisjes behoort. Bij Stan- darton hebben de langs de lijn zwervende, Boeren een trein van het spoor laten loopen de machine en zes goederenwagens werden vernield en, hoewel het cr niet bij vermeld wordt, zal ook wat die trein vervoerde den Boeren wel te pas zijn gekomen. Het blijkt hoe langer hoe meer dat het erbranden van hofsteden, wegvoeren van vee, enz., om de Boeren het verblijf te velde onmogelijk te maken, tot verbittering leidt en zijn doel mistde over het uitge strekte gebied van de republieken verspreide Engelsche garnizoenen motten ook van le vensmiddelen, kleeding en schietvoorraad worden vooizien; hieitoc zijn transporten noodig. en worden de Boeren door den nood gedwongen, dan hebben zij slechts een of ander konvooi per spoor of per as te nemen, en ze zij.i voorloopig geholpen, terwijl het niet wel mogelijk is alle transporten van een voldoend sterk militair geleide te voorzien Worden zij hiertoe niet in gelegenheid gesteld, dan kunnen zij altijd nog een bezoek brengen aan de een of andere door de Engelschen bezette plaats. In de disuicten Ficksburg en Ladybrand schijnt zich in deze dagen een Boerenwacht van aanmerkelijke sterkte op te h-uden. Waarschijnlijk is in dit moeilijke terrein het centrum van verzet dat zich vroeger in Beth- lchem bevond. Zou Rundie hier niet eens heen gaan? Maar bij Frankfort schijnt de Wet te zijn, en mocht Rundie uit Bethlehem in zuidelijke richting aftrekken, dan kan men er zeker van zijn, dat de Wet hem wel spoe dig zal komen aflossen. De Engelsche troepen zijn lang niet sterk genoeg om met die stroopende benden voor goed af te rekenen, en de regens maken het spoorwegverkeer nog moeilijker dan het voor dien tijd reeds was. Er zal misschien dien tengevolge eeu concentratie in enkele plaatsen noodig worden, omdat de verschillende kleine garnizoenen te veel tot versnippering van krachteu leiden, vooral ook omdat voor hen steeds verschillende benoodigdhe len, on der militair geleide, moeten aangevoerd worden. Maar heeft die concentratie plaats, dan krijgen de Boeien de handen vrij in het overige gedeel'e van het land, waaruit volgt, dat het einde van den strijd nog niet te voorzien i?. Het meest vreezen wij voor de Boeren van een op te richten korps bereden politie, het best te vergelijken met onze marechaussee in Arjeh maar gelukkig schijnt het met de oprichting van dat korps niet vlot te gaan et is trouwens niet gemakkelijk 12,000 dap pere, tegen weer en wind geharde, goede schutters en stoute, onvermoeibare ruiters bijeen te krijgen en als ze niet aan deze eischeu beantwoorden, kan het korps ook niet aan de verwachting voldoen, die men er van koestert „Generaal French is te Standerton aange komen, na een geforceerde» marsch uit Ma chadodorp over Carolina en E-melo. Zij hadden op den geheelen weg kleinere of grootere gevechten. Kolonel Mahon rukte den 12de» October uit Belfast op, en toen hij Geluk bereikte, vond hij generaal Smuts aan het hoofd van bijna duizend Boeren tegenover zich. Generaal Smuts plan den Delagoa spoorweg op toen hij bericht kreeg maar, was van te breken, van kolonel Mahon's marsch, wachtte h:j hem bij Geluk op. Er ontspon zich een warm gevecht, en ofschoon de Boeren een sterke stelling bezet hadden, werden zij met eeuige verhezen te ruggedreven. Daarop zwenkte Mahon naar hct° oosten en hield generaal Smuts "'be dwang, terwijl generaal French eenige heu velketens bij Carolina bezette en daardoor bijna de dank van de Boeren overvleugelde. De Boeren commandant marcheerde echter ,lag en nacht en glipte zoo uil de val. De beide Engelsche colonnes vcreenigden zich daarna bij'Twijfelaar (15 KM. ten westen van Carolina) en betrokken een kamp bij Tevre den. Van hier uit braken zes eskadrons loniskilling dragonders op en verrasten bijna generaal Smuts in zijn kamp. De Boeren bekwamen echter spoedig van hun schrik en maakten d:uk gebruik van hun geschu' en revolverkanonucn. Generaal Smuts viel afdeeling een heu— aan het hoofd van zijn velenrceks aan, maar moest le ug Hij zeil onderscheidde zich door opmerkelijke dap perheid. Ritmeester Swauston viel. luitenant Patterson werd gekwetst. De hoogten wer den tot de schemering bezet gehouden. Toen de colonne Ermelo verliet, haalden de Boe ren haar in; zij vielen het konvooi aan bij Kafferspruit (20 KM. ten noorden van Er melo). Zij deden een aanval op de voor hoede, die uit Scots Greys en een afdeeling karabiners bestond en dwongen de laatsten terug te gaan. Intusschen kwamen er verster kingen en artillerie, en na zware verliezen we ken de Boeren. Hierop begon het Bethlehem commando de colonne tot dicht bij Heidelberg (dit moet waarschijnlijk Standerton zijn Heidelberg ligt ruim 100 KM. hemelsbreedte westelijker) te verontrusten. De Boereu be proefden dezelfde beweging als ten zuiden \au Ermelo, nnar werden ditmaal door de karabiniers afgeslagen en kregen zware ver liezen. Een cavalerist werd op verraderlijke wijze door een aantal Boeren neergeschoten hij zag hen voor Engelschen aan, omdat zij khaki—uniformen droegen en Engelsche paarden bereden. Na een kort gesprek, sprong een van de Boeren plotseling van rijn paard en schoot den karabinier en zijn paard neer. Zestig Boeren gaven zich on derweg (natuurlijk op hun hoeven aan de colonne over, en verscheidene gezinnen werden naar Heidelberg gebracht. De marsch was zoo afmattend dat de colouue bijna duizend ossen verloor. Men schat de Boeren die nog altijd tusschen de spoorlijn naar Natal, Carolina en Machado-Jorp onder de wapenen staan, op 1500 man." BOTHAVILLE, 8 November. Het ge vecht hier heeft tot uitslag gehad, dat er 2:3 Boeren gedood, 3D gewond en 100 ge vangen genomen en 7 kanonnen buitgemaakt werden. De verliezen der Engelschen waren :j officieren en 4 man. lischen en deze eerste terechtstelling he'f blijkbaar bedoeld, een heilzame» sch ik te brengen onder de vreemdelinge"—hatende Chineezeu. Het heet, dat de ge'; nt n te Peking, door bemiddeling van 1.1 Hoen» Tsjang, den keizer van China hebben verzocht het vonnis van de te Paotingfoe veroordeel den te bekrachtigen. De gezanten hechtten vooral veel gewicht aan de toestemming des keizers, omdat de uitvoering van het vonnis in dal geval" de gezinnen en de bloedver wanten der ttrdoodgebrachten tot in vele geslachten met smaad en schande zou be dekken. terwijl te vreezen was, dat, als zij simpel en alleen op bevel der geallieerden werden terechtgesteld, zij door hun landge— nooteu als martelaars zouden worden be schouwd. Of keizer Kwangsu het vonnis bekrachtigd hcefr en het daarna onmiddellijk is vultrokken is nog niet bekend. Waarschijnlijk is het niet, want de Zoon des Hemels zou zich daardoor den onverzoeulijken haat op den hals halen van de voor het oogenblik wel geïntimideerde, doch zeer sterke anti—vreern- delingenpartij en daardoor de tegen den troon dreigende revolutie verhaasten Het is bovendien wat veel van den keizer ge vergd, dat hij te midden van een onrustige en den vreemdelingen vijandig gezinde be volking een doodvonnis ondeiteekende tegen eenige hooggeplaatste ambtenaren, wier mis daad tegenover de Christenen in het oog van de meerderheid van het Chineesche volk geen misdaad is, doch een daad van groot patriotisme. In verband met het bericht, dat de Fiansche regeering voornemens is, in het laatst dezer week een geelboek over China te publiceeren, wordt in politieke kringen te Parijs verhaald, dat Piehon, de Fransche gezant te Peking, reeds zes maanden voor het uitbreken der Bokserstroebelen zijn minister van buitenlandsche zaken schreef. Delcassé richtte tot de mogendheden een rond schrijven, waarin hij voorstelde, een vloot— deraonslatie te houden in de golf van Petsjili. De uitvoering van dezen voorslag stuitte echter at op de houding der Duitsche re geering, die niet gelooveu wilde aan eenig gevaar en Delcassc's voorstel precair ver klaarde. Generaal veldmaarschalk Von Waldersee bericht, aangaande het gevecht bij Tschiug- koean, dat de vijand 2000 ma» sterk was en 3 officieren en 78 mindereu veiloor aan doodeu, terwijl aan de zijde der gealli eerden I officier licht werd gewond, 4 min deren gedood en 2 minderen zwaar en 3 licht gewond werden. Bij de achtervolging werd een snelvuurkanon op de Chineezeu veroverd. Generaal Campbell is 6 November te Tientsin uit Paotingfoe teruggekeerd en deelt mede, dat hij bijzonder vriendelijk ontvangen is door de bevolking. Een 26tal dorpen werden verbrand en gebombardeerd. De muren van Menanhsien werden vernield, terwijl de ma gistraatspersoon, Jentschir, gedwongen werd. zich in zijn district meester te maken van de Boksers eu hen ter dood te brengen, alsmede den Christenen schadeloosstelling ,e vcrleeuen. d uk op het hoofdterrein, onder begun- siigiag van prachtig weder, terwijl dc biit n- toonsielling te Vincennes, op het allerdrukste oogenblik niet meer dan tien duizend perso nen aanwezig waren. Toch meende men gisteravond, dat cr ongeveer één railliocn entrées zouden te boekstaven zijo, doch heel veel heeft men niet aan dat getal, daar tal van bezoekers, ter vermijding der over gangen, kalmweg de eene deur uitgingen om de andere binr.en te wandeleu, waardoor velen herhaaldelijk geteld zijn, Een nieuw trottoir roulant Het trottoir roulant op de Tentoonstelling, is zoo iets geweest als een aardigheid, een vermaak voor oud en jong. doch Parijs kr igl misschien een trottoir voor practise!) gebiuik en prac'isch nut. Het zou over een afstand tien kilometor worden aangelegd onder der grond langs de Avenue de l'Opéra, dc groot: boulevards, den boulevard Sebastopol, de ruc Turbigo en de ru; de Rivoli, terwijl hc trrottoir vier afdeelingen zou hebben eet vastliggend, een tegen anderhalve» met ei per seconde, eeu tegen drie meter per se conde en de vierde tegen vijf meter perse conde (dus tegen achttien kilometer per uw waardoor men in d ie minuten zou kunner komen van het ThéA're Frangiis naar dr rue Drouot LONDEN, 7 No/. De volgen le verdere veranderingen in het kabinet worden utficiee bekend gemaakt: Long, president van dei „Local Govemement Board Gerald Balfoui koophandelWyndham, minister voor Ierland lord Crauborne, onderstaatssecretaris voo buitenlandsche zaken Austen Chamberlain 1 financieel secretaris der schatkist lord Stat) ley, financieel secretaris van oorlog Ar.no! Forster, parlementssecretaris der admiralitci Alles blijft bij het oude ia de Vcreenigc Staten van Noord—Amerika, ziedaar hi meest lastbare, het voor de hand liggend resultaat van Je presidentsverkiezing e in afwachting van de officieele cijfers, waar opgemaakt zal kunnen worden in hoever de imperialistische idéé aan gene zijde vj den Oceaan sinds 1896 nog is toegenom' j (ondanks de minder verblijdende Ondervin dingen der Yankees op Cuba eu en Philippijnen) publiceert men kolommen drul waarin feitelijk niets nieuws voorkomt. Toeu het 's nachts tegeu half een in New York bekend begon te worden dat Mir Ki ley de meerderheid had gekregen, overstroor de de menigte het City-Hall park en vei spreidde zich verder door de stad. O/e. r zag nren aan gevels verlichtingen aanstek l orkesten begonnen midden op straat te spelt mannen, vrouwen en kinderen bliezzn trompetjes en maakten een heidensch lawa, De kalmste stralen werden rumoerig. werden fakkeloptochten op touw gezet, hc derd duizenden stemmen schreeuwden, juii ten, tierden. Menschen die elkander heelein. niet kenden, vielen in eikaars armen. Ai dertn sloegen, uit vreugde, huu hoed si op dien van een ander, weer anderen za<' r met zwaaiende armen op den rug van C sterken vriend. 1 De Times verneemt uit Sjanghai, dat het door de internationale commissie te Paoting foe gevelde doodvonnis over Tingying, onderkoning van Tsjili, den Tartareugene- raal Kucihang en kolonel Wangchaume, die beschuldigd waren van medeplichtigheid aau de op de zendelingen en Europeeache vrouwen te Paotingfoe gepleegde moorden en gruwelen, voltrokkeu is. De drie Chinee sche ambtenaren zijn gefusileerd. Hiermede is dus een begin gemaakt met de reeks bestraffingen, welken de geallieerden -NEGENTIENDE HOOFDSTUK. Het contract werd onderteekend, er werden twea flesschen wijn bij gedronken en toen 1 au- melle hare ontevredenheid erover uitsprak, dat Alice met dc vreemdelingen niet wilde klinken, izaf Rosalba het kleine meisje, dat terloops gezegd, wet den eanen voet een weinig hinkte, een slag vlak in het gelaat en zeide, zich tot de waardin wendend fcllijd de voorname spelen, die .Zij luilak' '/ij verdient het brood, niet, dat ze eet Iaat ze hongerlijden, dan zal hare trots.cl.heid, die haar sedert den tijd, d..l zij zich in onze teut opzettelijk van het koord het vallen, naar den koD eestegen is, wel overgaan!' A^s zii u tot niets meer van nut kan zijn.' antwoordde Puumclle, .geeft ze dan aan mij °VeWat wilt gij met haar aanvangen 7ii moet. zooals zij tot heden gedaan heeft, da gasten bedienen daar zij niet graag wijn drinkt, zoo kan ik haar zonder vrees naar den keRoesrabella Seen met hare oogen Tamerlan om rafd te willen vragen. Deze knikte toestemmend m%otl 'h°i°ehle Rosalba, ,ik wil ze aan u over laten aü ge mij iedere maand vijf francs geeft.' ,Zooevengzeidèt gij. dat zij 't brood met waard 19' Dat ZiseLzoo, bij ons, waar ze op het koord danste niet, maar bij u, dat is heel wat anders. PM kunt haar goed in uwe herberg gebruiken en dan is het ook niet meer dun billijk, dat wij lor de onkosten, die hare opvoeding gekost hïeft, zooveel nis het eenigszins kan, schadeloos tra,CRifhete woord'.opvoeding* lachte de waardin „Welaan dan, ik wil u, omdat ge vaste klanten ziit iedere ruaand vijf francs geven.' Alice, want zij was het, de arme kleine, die, zooals 'wij vroeger zagen, een val van het koord deed wierp een angstigen blik om zich heen zij trok zich in eeu hoek der kamer terug en begon te weenen. Arme Henri,lluistc.de zij, .hoe bedroefd zal hii' wezen, als hij mij niet meer ziet terugkomen 1' Plotseling tied zij op Rosalba toe en beproefde deze zachter te stemmen. Zij beloofde op het koord te zullen dansen en alles, wal haar kin derhui t haar ingaf, en ulleen daarom, om een ander schepsel, dat even ongelukkig was als ziizelf de zoo onontbeerlijke woorden van troost tc kunnen toespreken. Jlaar al haar smeek en was tevergeefs; Rosalba cn Tamerlan lieten Alice aan de waardin over en muakten zich gereed het huis te verlaten. Aan de deur wendde zich de acrobaat i og eenmaal om en zeide: Pauiutlle, elke maand zal hier een brief voor ran aankomen; wees er voorzichtig mede, ik zul hein even prompt, evenals het raaandelijksch truc»men» der kleine afhalen enspaart dc zweep niet, zij is ee.. hardnekkig, onwillig ding .Zeer goed,' zeide Paumelle bits, „ik zal het wel met haar klaar spelen.' Van nu af was de kleine Alice dienstmeisje in de herberg „de roode duivel"- Zij hield boek, bediende de gusten on nam bestellingen voor den volgenden dag aan want Alice was op dit punt handiger al» de waardin en zoodoende onontbeer lijk zij kon goed schrijven. Het kon zoowat tegen 10 uur s avonds zijn toen eene maand na den tijd dat Rosalba, de kunslrijdster met liet tijgerhart, de kleine Alice aan de eigenares van de beruchte herberg ,de roode duivel" versjaggeld had, een man meteen versleten kiel en mot eene oude muts van otter vel in de groote gelagkamer van Paumelle ver- B°Zoottls zij met al degenen, die binnen kwamen pleegde te doen, bekeek zij den vreemdeling met scherpen blik. Deze trad op haar toe en iluis terde haar zacht eenige woorden in het oor.' De heroergierster knikte bevestigend met het hoofd. Beval Alice eene verzegelde flesch te halen en sprak, eveneens zacht, tot den vreemdeling: „Wij hebben thans 31 December, Gij kunt er zeker van zijn, dat hij op de minuut zei preseut xiia.' Dinsdag werd de Tentoonstelling bezocht door 231.309 personen, tegen vijftien a twintig centimes per ticket, welke prijs zich nu reeds sinds een paar weken heeft gehand haafd en gisteren was hel de gratisdag! Wie nu gemeend heeft dat van acht uur in den morgen af de menigte misdeelden naar deze wereld, dc onvermogende», zouden toe- stroome», heelt zich deerlijk vergist een paar uur lang hebben de politiemannen en de oppassers in enorm versterkte gelederen, kou staan lijden zonder eenige tastbare reilen Eerst na hallelf toen dc zon was doorgebro ken, kwamen de bezoekers, doch niet eens in 'grooter toevloed dan op de gemiddelde Zondagen en dat waren dan nog niet eens allrn onterfden en misdeelden naar de ma terieele opvatting het waren voor een aan zienlijk deel nieuwsgierigen, gekomen om te zien. Eerst in den namiddag werd het Kunt u mij, tot hij komt, een vertrouwd persoon bezorgen, met wien men eene zware zaak kan afspreken?' Zeker,' antwoordde Paumelle. Zii begaf zich terstond naar den verwijdersten hoek der kamer, waar bij een flesch wijn een individu zat, die er nog slordiger en armoediger uitzag dan deu nieuw aangekomene. Nicolaas," zeide zij, terwijl zij hare smerige hand op zijn schouder legde, „wilt gij niet eens met dezen braven man klinken Het zal u zeker niet berouwen." Toen de vreemdeling met de pelsmuts de waar din en Nicolaas naar zich toe zag komen, bestelde hij direct eene flesch brandewijn, wendde zich toen tot den laatste en zeide Kom mee: de muren hebben hier ooren.' De beide mannen traden ir. een dompig, zeer slecht verlicht vertrek en namen aan eene kleine tafel plaats. De oogen van dengene, dien Pau melle Nicolaas genoemd had, flikkerdeu helder op, toon den andere hem in een groot, tot aan den rand gevuld glas braudewijn gaf; hij nam een flinken teug en wachtte op hetgeen zijn tafelge noot hem zou zeggen. D.ze beschouwde hein opmerkzaam, als wilde hij zich vergewissen of zijn overbuur ook werkelijk de man was dien hij noodig had. De man met de pelsmuts kon zoowat vijf et. twintig jaren teller., hart een intelligenten, maar duivelachtig koudeu blik, sprak weinig en had afgemeten gebaren. ,Tot onze overeenkomst ziin niet veel woorden noodig,' zeide hij einde lijk, „er hindert mij iemand in Parijs, wilt gij hem uit den weg ruimen „Dat hangt er van af 'Duizend francs na gedanen arbeid, tien Louis- d'or op voorsthot.' „Is hij sterk „Neen ik geloof het met, want voor eeuigen tijd kreeg hij reeds een steek in de borst.' „Dan heeft hij een taaie natuur," wierp Nico laas hier tegen in, „moet hem op dezelfde wijze het licht uitgeblazen worden f' „Hoe gij hem uit der. weg ruimt, is mij tame lijk onverschillig; als gij er maar voor zorgt dat de zaak gelukt 1' Waar bevindt zich dat roensch „Op de Notre Dame-brug." „Wanneer?' „Overmorgen.' WAALWIJK, 10 November 19001 Kxumeiis, etc. j genoegen kannen we méde deel' lieer F. Suijs te Drunen, slaai „Waaraan zal ik hem erkennen?" „Hij zal 't woord Amerika uitspreken gij antwoordt Parijs'. „Amerika, Parijs/ herhaalde Nicolaas werk tuiglijk, »en wat dan?" „Dé man zal u vragen, of gij de papieren hebt.' „Welke papieren?' Dat komt er niet op aan; gij zult antwoorden dat eer zij overgegeveu worden, den prijs daar voor vastgesteld moet worden. Gij tast in uw zak en doet, alsof gij de stukken, die deze mun »an u wil koopen, te voorschijn wilt halen rn I,laats van deze trekt gij het wapen, hetwelk u het beste voorkomt, maar de dood van uw te- eenstander ruoet zeker zijn. Aan de Seine valt het niemand zwaar zich van een dood lichaam te ontdoen. Twee dagen later komt gij bij mij, om de rest van uw loon te halen.' „Maar/ antwoordde Nicolaas, „wie staat er pnj voor in,"dat gij woord houdt?' „Wendt u tot Tamerlan hij kent mij „Dat is voldoende; waar zult gij mijhetgeld uitbetalen? „Niet in dit hol, dat is te gevaarlijk komt op het ledige, door planken afgeschoten terrein dat voor uwe woning ligt. Gij komt op die plaats door eene zich in de omheining beviudeude eu u zeker bekend zijnde opening. T wee dagen later, nadat eü den kerel naar de andere wereld ge zonden hebt, zult gij 's avonds na tien uur in den hoop steeoen, die op dat terrein liggen^ het overeengekomen bedrag viaden, acht honderd francs; ik zal overigens zelf daar komen.' Ik wil je geloof schenken houdt je intusschen ervan overtuigd, dat ik u zal herkennen waar het ook moge zijn, ingeval gij mij bedriegen WiD«^man roet de pelsmuts reikte thans Nicolaas de hand en zeide. nadat tij nog langer gedronken en de zaak besproken hadden: „Nu. Nicolaas, zooals we hebben afgesproken, tot weerziens 1 Zii ledigden beide hunne glazen en stonden op Toen zij den drempel van de groote gelag kamer overschreden, steeg uit een der valluiken, welke zich in den vloer bevonden, een in eeu langen, grijzen mantel gehulden man naar boven. Nicolaas en zijn bondgenoot begrootten vast te- treliikertijd den nieuw aangekomene. De eerste echter liet deu laatste, dien hij als zijn heer en voor het examen Candidaat-notaris. Deu geslaagde onze gelulcwenschen Uitbreiding der gasfabriek Omtrent deze aangelegenheid vernet;-i 1 wij 't volgende Tengevolge van de gestadige uitbreid0 der gemeente en het daarmede gepaard ga toenemend gasverbruik i* door de commit, f voor de gasfabriek en de directeur beshit een merkbare uitbreiding der fabriek i. den gemeenteraad voor te stellen. Zij acl;« deze noodzakelijk, daar anders wellicht A lastgever beschouwde, de voorkeur. De vilei/ 1 ling echter, die een oogenblik te voren Niccfa tot een moord had aangezet, nuderde den in den mantel en fluisterde hem snel maar zacht de volgende woorden toe: lL „Tamerlan, ik wil den kleinen Henry terugzien, brengt hem morgon hierheen J« ,'t Zal gebeuren;' was het eveneer-s j'1* gegeveue antwoord, „daarbij is het morgonin i dug dat gij mij de kosten voor zijne opvoe!D moet betalen.' t le' Daarop verliet de man naet de pelsmu elagkamer. Nauwelijks had de deur.zich a)jJ; em gesloten, of Nicoluas trad met gloeeV oogen op den koorddanser toe eu zeide: ,i. „Tamerlan, waar is mijn zoon? Onze ove'^-i komst is.afgeloopen; de vijftien jaren zijn 1- lang voorbij." nt Tamerlan brak in een schaterlach qit. „Je zoon?' zeide hij, „wat voor eena Hoe heet gij dan Hoor eens, oude, sedert at eer heb aan het hoofd van eeu kunitrijdt zeischap te staan, zijn mij zooveel jongen» de vingers gedaan „Ik heet Nicolaas," onderbrak hem denanji*". kort, „en ik spreek over mijn Antoon.' „Waarachtig, eene mooie geschiedenis tooneelspelers eene dergelijke op de pluc zouden opvoeren, zou het publiek ze toctar een beetje onwaarschijnlijk vinden.' u, „Waar is Antoon?' vroeg thans Nicolaa. gend, terwijl hij op 't punt stond iu to" geraken, „wat hebt gij met mijn zoon aun|3 gen? Geef hem terug; anders brengt mijne tt, u en mij om het leven 1" g „Genoeg hiervan 1 Beproef niet my acliri'jgl te jagen, dat gelukt toch r.iet bij mij. L weet gij beter dan ik. wat er van uw zok worden is; want gij hebt juist met hciu kamer hiernaast onderhandeld.' Nicolaas deinsde terug, als werd hij doif adder gestokenzijue handen sidderden doffe stem mompelde hij „Mijn zoon? Was dat mijn Autoou?... 1 zocht mij tot eeu moord te dwingen Een tijd leng stond hij als versteend, to laatste zijne gloeiende oogen deu.kuns zochten, was deze verdweneu. )r. (Wordt-verve

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1900 | | pagina 5