Zondag 11 November 1900.
Oe Zuid-Afrikaansche oorlog.
VAN
De valsche Baron.
FEUILLETON.
Engelaud.
China.
BUITENLAND.
Amerika.
Frankrijk.
BINNENLAND.
de HERBERG vIN den rooden
DUIVEL".
Met
dat de
y&s
Tweede Blad
De Echo van liet Zuiden.
Luit. Kol. C. dé Wit schrijft in de N. R
Zoowel het telegr.im van Lord Robert*,
den 2 dezer uit Johannesburg verzonden, als
verschillende particuliere berichten, maken
het ons duidelijk, dat de strijdkrachten van
de Boeren in het Lijdenburgsche in aantal
toenemen, en dat o. a. Schalk Burger en
Schoerhan ieder een commando onder hunne
bevelen hebben; heel veel meer is uit het
verhaal van den nachtelijkeu marsch van
Kitchener niet op te maken.
Zoover als gissen hier redeu van bestaan
heeft, krijgen wij den indruk, dat Louis
Botha een leger verzamelt om van het
Noorden uit te agecren, en dan weer den
Delagoa spoorweg te bestoken.
Wil men eenig blijvend resultaat behalen,
dan moet een dergelijke poging gewaagd
worden. De handelingen van den kleinen
oorlog, die in de laatste weken vooral ln
het Zuiden van den Oranje Vrijstaat gevoerd
wordt, hebben slechts tijdelijke, partieele
gevolgen, den Engelschen wordt hierdoor het
rustig° bezit van het ingelijfde land onmo
gelijk gemaakt, maar zij weden op deze
wijze niet genoodzaakt het weder te ontrui
men, wat toch het einddoel moet zijn dat
de Boeren in het oog dienen te houden.
Volharding is een van de meest kenmer
kende eigenschappen van den Erigclschmau
While, Kekewich en „last not least" Baden
Powell hebben het bewezen, en al die kleine
tegenspoeden zullen hem niet dwingen, het
bezette land te verlaten daarvoor is meer
noodigdaarvoor moet met het optreden
van kleine afdeelingen op de verbindings
lijnen met de operatiebasis, gepaard gaan een
krach'ig optreden van het Noorden uit.
Te oordeelen naar de berichten die ons
hebben bereik', is de Wet vooral de man
van den kleinen oorlog, laat ons zeggen een
guerrilla aanvoerder, terwijl Louis Botha een
geboren troepenleider in den veldslag schijnt
te zijn. Is dit oordeel juist, dan is voor
elk hunner eer. taak weggelegd, geheel in
overeenstemming met karakter en geschikt
heid. Als de Wet de tot nu toe gevolgde
taktiek blijft volhouden, en de Engelsche»
dwingt zooveel mogelijk troepen af te zon
deren ter beveiliging van de communicatie
met de- Kaapkolonie, is voor Botha de taak
weggelegd om, zoodra hij over een voldoend
sterke macht kan beschikken, te trachten
de eeiste plaats Lijdenburg te hernemen.
Het bovenaangehaalde telegram van den
opperbevelhebber werpt overigens weinig
licht op den algemeenen toestand op ver
schillende punten zijn gevechten geleverd
van weinig beteekenis, maar noch Engelschen
nóch Boeren kunnen zich op eenig belang
rijk voordeel beroemen.
Wat Roberts van de ontmoediging van de
Boeren zegt, kunnen wij gerust buiten be
schouwing laten, als wij in aanmerking nemen
dat er nu al een commando staat ten zuiden
van de Oranje-rivier, en dat er zich ongeveer
1400 Boeren in de buurt van Maseroe op
houden.
French heeft Springs bereikt en is du
nog slechts zoowat 20 KM. van Johannes
burg verwijderd het vroegere bericht, dat hij
naar Heidelberg zou gaan om in den omtrek
van die stad het land te zuiveren van stroo-
pende benden, is dus niet juist geweest, of
hem is een andere bestemming aangewezen
zou Roberts er wellicht op gesteld zijn dien
ervaren, beproefden aanvoerder wat meer 1
de buurt te hebben van hel hoofdkwartier
kan dit ook in verband staan met de
bewegingen van Botha
Dat dc veiligheid, zelfs in de aan het
Engelsche district Kimberley grenzende stre
ken veel te wenschen overlaat, bewijst het
feit, dat eeu militair transport, op weg van
Kiniberly naar Boshof, op 15 KM. van
eerstgenoemde plaats door de Boeren geno
men is de machine, die de geladen voer
tuigen trok, lieten zij springen. Men weet,
lat de Engelschen verscheidene hiertoe in
gerichte straat locomotieven naar Zuid Afrika
hebben gezonden, en daardoor veel trekpaar
den hebben kunnen uitsparen. Wat de
transportwagens inhielden, wordt ons niet
gemeld, maar de, voor de Engelschen be
stemde inhoud zou ook hunneu vijanden
wel goed te pas komen.
Nemen wij nu een sprong van het Zuid
westen van den Vrijstaat naar den Delagoa
spoorweg, dan zien wij, dat de Boeren er
voor zorgen dat een reis langs deze lijn ook
iet tot de pleizierreisjes behoort. Bij Stan-
darton hebben de langs de lijn zwervende,
Boeren een trein van het spoor laten loopen
de machine en zes goederenwagens werden
vernield en, hoewel het cr niet bij vermeld
wordt, zal ook wat die trein vervoerde den
Boeren wel te pas zijn gekomen.
Het blijkt hoe langer hoe meer dat het
erbranden van hofsteden, wegvoeren van
vee, enz., om de Boeren het verblijf te
velde onmogelijk te maken, tot verbittering
leidt en zijn doel mistde over het uitge
strekte gebied van de republieken verspreide
Engelsche garnizoenen motten ook van le
vensmiddelen, kleeding en schietvoorraad
worden vooizien; hieitoc zijn transporten
noodig. en worden de Boeren door den nood
gedwongen, dan hebben zij slechts een of
ander konvooi per spoor of per as te nemen,
en ze zij.i voorloopig geholpen, terwijl het
niet wel mogelijk is alle transporten van een
voldoend sterk militair geleide te voorzien
Worden zij hiertoe niet in gelegenheid gesteld,
dan kunnen zij altijd nog een bezoek brengen
aan de een of andere door de Engelschen
bezette plaats.
In de disuicten Ficksburg en Ladybrand
schijnt zich in deze dagen een Boerenwacht
van aanmerkelijke sterkte op te h-uden.
Waarschijnlijk is in dit moeilijke terrein het
centrum van verzet dat zich vroeger in Beth-
lchem bevond. Zou Rundie hier niet eens
heen gaan? Maar bij Frankfort schijnt de
Wet te zijn, en mocht Rundie uit Bethlehem
in zuidelijke richting aftrekken, dan kan men
er zeker van zijn, dat de Wet hem wel spoe
dig zal komen aflossen.
De Engelsche troepen zijn lang niet sterk
genoeg om met die stroopende benden voor
goed af te rekenen, en de regens maken het
spoorwegverkeer nog moeilijker dan het voor
dien tijd reeds was. Er zal misschien dien
tengevolge eeu concentratie in enkele plaatsen
noodig worden, omdat de verschillende
kleine garnizoenen te veel tot versnippering
van krachteu leiden, vooral ook omdat voor
hen steeds verschillende benoodigdhe len, on
der militair geleide, moeten aangevoerd
worden.
Maar heeft die concentratie plaats, dan
krijgen de Boeien de handen vrij in het
overige gedeel'e van het land, waaruit volgt,
dat het einde van den strijd nog niet te
voorzien i?.
Het meest vreezen wij voor de Boeren van
een op te richten korps bereden politie, het
best te vergelijken met onze marechaussee
in Arjeh maar gelukkig schijnt het met de
oprichting van dat korps niet vlot te gaan
et is trouwens niet gemakkelijk 12,000 dap
pere, tegen weer en wind geharde, goede
schutters en stoute, onvermoeibare ruiters
bijeen te krijgen en als ze niet aan deze
eischeu beantwoorden, kan het korps ook niet
aan de verwachting voldoen, die men er
van koestert
„Generaal French is te Standerton aange
komen, na een geforceerde» marsch uit Ma
chadodorp over Carolina en E-melo. Zij
hadden op den geheelen weg kleinere of
grootere gevechten. Kolonel Mahon rukte
den 12de» October uit Belfast op, en toen
hij Geluk bereikte, vond hij generaal Smuts
aan het hoofd van bijna duizend Boeren
tegenover zich. Generaal Smuts
plan den Delagoa spoorweg op
toen hij bericht kreeg
maar,
was van
te breken,
van kolonel
Mahon's marsch, wachtte h:j hem bij Geluk
op. Er ontspon zich een warm gevecht, en
ofschoon de Boeren een sterke stelling bezet
hadden, werden zij met eeuige verhezen te
ruggedreven. Daarop zwenkte Mahon naar
hct° oosten en hield generaal Smuts "'be
dwang, terwijl generaal French eenige heu
velketens bij Carolina bezette en daardoor
bijna de dank van de Boeren overvleugelde.
De Boeren commandant marcheerde echter
,lag en nacht en glipte zoo uil de val. De
beide Engelsche colonnes vcreenigden zich
daarna bij'Twijfelaar (15 KM. ten westen van
Carolina) en betrokken een kamp bij Tevre
den. Van hier uit braken zes eskadrons
loniskilling dragonders op en verrasten bijna
generaal Smuts in zijn kamp. De Boeren
bekwamen echter spoedig van hun schrik
en maakten d:uk gebruik van hun geschu'
en revolverkanonucn. Generaal Smuts
viel
afdeeling een heu—
aan het hoofd van zijn
velenrceks aan, maar moest le ug Hij zeil
onderscheidde zich door opmerkelijke dap
perheid. Ritmeester Swauston viel. luitenant
Patterson werd gekwetst. De hoogten wer
den tot de schemering bezet gehouden. Toen
de colonne Ermelo verliet, haalden de Boe
ren haar in; zij vielen het konvooi aan bij
Kafferspruit (20 KM. ten noorden van Er
melo). Zij deden een aanval op de voor
hoede, die uit Scots Greys en een afdeeling
karabiners bestond en dwongen de laatsten
terug te gaan. Intusschen kwamen er verster
kingen en artillerie, en na zware verliezen we
ken de Boeren. Hierop begon het Bethlehem
commando de colonne tot dicht bij Heidelberg
(dit moet waarschijnlijk Standerton zijn
Heidelberg ligt ruim 100 KM. hemelsbreedte
westelijker) te verontrusten. De Boereu be
proefden dezelfde beweging als ten zuiden
\au Ermelo, nnar werden ditmaal door de
karabiniers afgeslagen en kregen zware ver
liezen. Een cavalerist werd op verraderlijke
wijze door een aantal Boeren neergeschoten
hij zag hen voor Engelschen aan, omdat zij
khaki—uniformen droegen en Engelsche
paarden bereden. Na een kort gesprek,
sprong een van de Boeren plotseling van
rijn paard en schoot den karabinier en zijn
paard neer. Zestig Boeren gaven zich on
derweg (natuurlijk op hun hoeven aan de
colonne over, en verscheidene gezinnen
werden naar Heidelberg gebracht. De marsch
was zoo afmattend dat de colouue bijna
duizend ossen verloor. Men schat de Boeren
die nog altijd tusschen de spoorlijn naar
Natal, Carolina en Machado-Jorp onder de
wapenen staan, op 1500 man."
BOTHAVILLE, 8 November. Het ge
vecht hier heeft tot uitslag gehad, dat er
2:3 Boeren gedood, 3D gewond en 100 ge
vangen genomen en 7 kanonnen buitgemaakt
werden. De verliezen der Engelschen waren
:j officieren en 4 man.
lischen en deze eerste terechtstelling he'f
blijkbaar bedoeld, een heilzame» sch ik te
brengen onder de vreemdelinge"—hatende
Chineezeu. Het heet, dat de ge'; nt n te
Peking, door bemiddeling van 1.1 Hoen»
Tsjang, den keizer van China hebben verzocht
het vonnis van de te Paotingfoe veroordeel
den te bekrachtigen. De gezanten hechtten
vooral veel gewicht aan de toestemming des
keizers, omdat de uitvoering van het vonnis
in dal geval" de gezinnen en de bloedver
wanten der ttrdoodgebrachten tot in vele
geslachten met smaad en schande zou be
dekken. terwijl te vreezen was, dat, als zij
simpel en alleen op bevel der geallieerden
werden terechtgesteld, zij door hun landge—
nooteu als martelaars zouden worden be
schouwd.
Of keizer Kwangsu het vonnis bekrachtigd
hcefr en het daarna onmiddellijk is vultrokken
is nog niet bekend. Waarschijnlijk is het
niet, want de Zoon des Hemels zou zich
daardoor den onverzoeulijken haat op den
hals halen van de voor het oogenblik wel
geïntimideerde, doch zeer sterke anti—vreern-
delingenpartij en daardoor de tegen den
troon dreigende revolutie verhaasten Het
is bovendien wat veel van den keizer ge
vergd, dat hij te midden van een onrustige
en den vreemdelingen vijandig gezinde be
volking een doodvonnis ondeiteekende tegen
eenige hooggeplaatste ambtenaren, wier mis
daad tegenover de Christenen in het oog
van de meerderheid van het Chineesche
volk geen misdaad is, doch een daad van
groot patriotisme.
In verband met het bericht, dat de
Fiansche regeering voornemens is, in het
laatst dezer week een geelboek over China
te publiceeren, wordt in politieke kringen te
Parijs verhaald, dat Piehon, de Fransche
gezant te Peking, reeds zes maanden voor
het uitbreken der Bokserstroebelen zijn
minister van buitenlandsche zaken schreef.
Delcassé richtte tot de mogendheden een rond
schrijven, waarin hij voorstelde, een vloot—
deraonslatie te houden in de golf van Petsjili.
De uitvoering van dezen voorslag stuitte
echter at op de houding der Duitsche re
geering, die niet gelooveu wilde aan eenig
gevaar en Delcassc's voorstel precair ver
klaarde.
Generaal veldmaarschalk Von Waldersee
bericht, aangaande het gevecht bij Tschiug-
koean, dat de vijand 2000 ma» sterk was
en 3 officieren en 78 mindereu veiloor
aan doodeu, terwijl aan de zijde der gealli
eerden I officier licht werd gewond, 4 min
deren gedood en 2 minderen zwaar en 3
licht gewond werden. Bij de achtervolging
werd een snelvuurkanon op de Chineezeu
veroverd.
Generaal Campbell is 6 November te Tientsin
uit Paotingfoe teruggekeerd en deelt mede,
dat hij bijzonder vriendelijk ontvangen is
door de bevolking. Een 26tal dorpen werden
verbrand en gebombardeerd. De muren van
Menanhsien werden vernield, terwijl de ma
gistraatspersoon, Jentschir, gedwongen werd.
zich in zijn district meester te maken van
de Boksers eu hen ter dood te brengen,
alsmede den Christenen schadeloosstelling ,e
vcrleeuen.
d uk op het hoofdterrein, onder begun-
siigiag van prachtig weder, terwijl dc biit n-
toonsielling te Vincennes, op het allerdrukste
oogenblik niet meer dan tien duizend perso
nen aanwezig waren. Toch meende men
gisteravond, dat cr ongeveer één railliocn
entrées zouden te boekstaven zijo, doch
heel veel heeft men niet aan dat getal, daar
tal van bezoekers, ter vermijding der over
gangen, kalmweg de eene deur uitgingen
om de andere binr.en te wandeleu, waardoor
velen herhaaldelijk geteld zijn,
Een nieuw trottoir roulant
Het trottoir roulant op de Tentoonstelling,
is zoo iets geweest als een aardigheid, een
vermaak voor oud en jong. doch Parijs kr igl
misschien een trottoir voor practise!) gebiuik
en prac'isch nut. Het zou over een afstand
tien kilometor worden aangelegd onder der
grond langs de Avenue de l'Opéra, dc groot:
boulevards, den boulevard Sebastopol, de ruc
Turbigo en de ru; de Rivoli, terwijl hc
trrottoir vier afdeelingen zou hebben eet
vastliggend, een tegen anderhalve» met ei
per seconde, eeu tegen drie meter per se
conde en de vierde tegen vijf meter perse
conde (dus tegen achttien kilometer per uw
waardoor men in d ie minuten zou kunner
komen van het ThéA're Frangiis naar dr
rue Drouot
LONDEN, 7 No/. De volgen le verdere
veranderingen in het kabinet worden utficiee
bekend gemaakt: Long, president van dei
„Local Govemement Board Gerald Balfoui
koophandelWyndham, minister voor Ierland
lord Crauborne, onderstaatssecretaris voo
buitenlandsche zaken Austen Chamberlain 1
financieel secretaris der schatkist lord Stat)
ley, financieel secretaris van oorlog Ar.no!
Forster, parlementssecretaris der admiralitci
Alles blijft bij het oude ia de Vcreenigc
Staten van Noord—Amerika, ziedaar hi
meest lastbare, het voor de hand liggend
resultaat van Je presidentsverkiezing e
in afwachting van de officieele cijfers, waar
opgemaakt zal kunnen worden in hoever
de imperialistische idéé aan gene zijde vj
den Oceaan sinds 1896 nog is toegenom' j
(ondanks de minder verblijdende Ondervin
dingen der Yankees op Cuba eu en
Philippijnen) publiceert men kolommen drul
waarin feitelijk niets nieuws voorkomt.
Toeu het 's nachts tegeu half een in New
York bekend begon te worden dat Mir Ki
ley de meerderheid had gekregen, overstroor
de de menigte het City-Hall park en vei
spreidde zich verder door de stad. O/e. r
zag nren aan gevels verlichtingen aanstek l
orkesten begonnen midden op straat te spelt
mannen, vrouwen en kinderen bliezzn
trompetjes en maakten een heidensch lawa,
De kalmste stralen werden rumoerig.
werden fakkeloptochten op touw gezet, hc
derd duizenden stemmen schreeuwden, juii
ten, tierden. Menschen die elkander heelein.
niet kenden, vielen in eikaars armen. Ai
dertn sloegen, uit vreugde, huu hoed si
op dien van een ander, weer anderen za<' r
met zwaaiende armen op den rug van C
sterken vriend. 1
De Times verneemt uit Sjanghai, dat het
door de internationale commissie te Paoting
foe gevelde doodvonnis over Tingying,
onderkoning van Tsjili, den Tartareugene-
raal Kucihang en kolonel Wangchaume, die
beschuldigd waren van medeplichtigheid
aau de op de zendelingen en Europeeache
vrouwen te Paotingfoe gepleegde moorden
en gruwelen, voltrokkeu is. De drie Chinee
sche ambtenaren zijn gefusileerd.
Hiermede is dus een begin gemaakt met de
reeks bestraffingen, welken de geallieerden
-NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
Het contract werd onderteekend, er werden
twea flesschen wijn bij gedronken en toen 1 au-
melle hare ontevredenheid erover uitsprak, dat
Alice met dc vreemdelingen niet wilde klinken,
izaf Rosalba het kleine meisje, dat terloops gezegd,
wet den eanen voet een weinig hinkte, een slag
vlak in het gelaat en zeide, zich tot de waardin
wendend fcllijd de voorname spelen, die
.Zij
luilak' '/ij verdient het brood, niet, dat ze eet
Iaat ze hongerlijden, dan zal hare trots.cl.heid,
die haar sedert den tijd, d..l zij zich in onze teut
opzettelijk van het koord het vallen, naar den
koD eestegen is, wel overgaan!'
A^s zii u tot niets meer van nut kan zijn.'
antwoordde Puumclle, .geeft ze dan aan mij
°VeWat wilt gij met haar aanvangen
7ii moet. zooals zij tot heden gedaan heeft,
da gasten bedienen daar zij niet graag wijn
drinkt, zoo kan ik haar zonder vrees naar den
keRoesrabella Seen met hare oogen Tamerlan om
rafd te willen vragen. Deze knikte toestemmend
m%otl 'h°i°ehle Rosalba, ,ik wil ze aan u over
laten aü ge mij iedere maand vijf francs geeft.'
,Zooevengzeidèt gij. dat zij 't brood met waard
19' Dat ZiseLzoo, bij ons, waar ze op het koord
danste niet, maar bij u, dat is heel wat anders.
PM kunt haar goed in uwe herberg gebruiken
en dan is het ook niet meer dun billijk, dat wij
lor de onkosten, die hare opvoeding gekost
hïeft, zooveel nis het eenigszins kan, schadeloos
tra,CRifhete woord'.opvoeding* lachte de waardin
„Welaan dan, ik wil u, omdat ge vaste klanten
ziit iedere ruaand vijf francs geven.'
Alice, want zij was het, de arme kleine, die,
zooals 'wij vroeger zagen, een val van het koord
deed wierp een angstigen blik om zich heen
zij trok zich in eeu hoek der kamer terug en
begon te weenen.
Arme Henri,lluistc.de zij, .hoe bedroefd zal
hii' wezen, als hij mij niet meer ziet terugkomen 1'
Plotseling tied zij op Rosalba toe en beproefde
deze zachter te stemmen. Zij beloofde op het
koord te zullen dansen en alles, wal haar kin
derhui t haar ingaf, en ulleen daarom, om een
ander schepsel, dat even ongelukkig was als
ziizelf de zoo onontbeerlijke woorden van troost
tc kunnen toespreken. Jlaar al haar smeek en
was tevergeefs; Rosalba cn Tamerlan lieten Alice
aan de waardin over en muakten zich gereed het
huis te verlaten. Aan de deur wendde zich de
acrobaat i og eenmaal om en zeide:
Pauiutlle, elke maand zal hier een brief voor
ran aankomen; wees er voorzichtig mede, ik zul
hein even prompt, evenals het raaandelijksch
truc»men» der kleine afhalen enspaart dc
zweep niet, zij is ee.. hardnekkig, onwillig ding
.Zeer goed,' zeide Paumelle bits, „ik zal het
wel met haar klaar spelen.'
Van nu af was de kleine Alice dienstmeisje in
de herberg „de roode duivel"- Zij hield boek,
bediende de gusten on nam bestellingen voor den
volgenden dag aan want Alice was op dit punt
handiger al» de waardin en zoodoende onontbeer
lijk zij kon goed schrijven.
Het kon zoowat tegen 10 uur s avonds zijn
toen eene maand na den tijd dat Rosalba, de
kunslrijdster met liet tijgerhart, de kleine Alice
aan de eigenares van de beruchte herberg ,de
roode duivel" versjaggeld had, een man meteen
versleten kiel en mot eene oude muts van otter
vel in de groote gelagkamer van Paumelle ver-
B°Zoottls zij met al degenen, die binnen kwamen
pleegde te doen, bekeek zij den vreemdeling met
scherpen blik. Deze trad op haar toe en iluis
terde haar zacht eenige woorden in het oor.'
De heroergierster knikte bevestigend met het
hoofd. Beval Alice eene verzegelde flesch te halen
en sprak, eveneens zacht, tot den vreemdeling:
„Wij hebben thans 31 December, Gij kunt er
zeker van zijn, dat hij op de minuut zei preseut
xiia.'
Dinsdag werd de Tentoonstelling bezocht
door 231.309 personen, tegen vijftien a
twintig centimes per ticket, welke prijs zich
nu reeds sinds een paar weken heeft gehand
haafd en gisteren was hel de gratisdag!
Wie nu gemeend heeft dat van acht uur in
den morgen af de menigte misdeelden naar
deze wereld, dc onvermogende», zouden toe-
stroome», heelt zich deerlijk vergist een
paar uur lang hebben de politiemannen en de
oppassers in enorm versterkte gelederen, kou
staan lijden zonder eenige tastbare reilen
Eerst na hallelf toen dc zon was doorgebro
ken, kwamen de bezoekers, doch niet eens
in 'grooter toevloed dan op de gemiddelde
Zondagen en dat waren dan nog niet eens
allrn onterfden en misdeelden naar de ma
terieele opvatting het waren voor een aan
zienlijk deel nieuwsgierigen, gekomen om te
zien. Eerst in den namiddag werd het
Kunt u mij, tot hij komt, een vertrouwd
persoon bezorgen, met wien men eene zware
zaak kan afspreken?'
Zeker,' antwoordde Paumelle.
Zii begaf zich terstond naar den verwijdersten
hoek der kamer, waar bij een flesch wijn een
individu zat, die er nog slordiger en armoediger
uitzag dan deu nieuw aangekomene.
Nicolaas," zeide zij, terwijl zij hare smerige
hand op zijn schouder legde, „wilt gij niet eens
met dezen braven man klinken Het zal u zeker
niet berouwen."
Toen de vreemdeling met de pelsmuts de waar
din en Nicolaas naar zich toe zag komen, bestelde
hij direct eene flesch brandewijn, wendde zich
toen tot den laatste en zeide
Kom mee: de muren hebben hier ooren.'
De beide mannen traden ir. een dompig, zeer
slecht verlicht vertrek en namen aan eene kleine
tafel plaats. De oogen van dengene, dien Pau
melle Nicolaas genoemd had, flikkerdeu helder op,
toon den andere hem in een groot, tot aan den
rand gevuld glas braudewijn gaf; hij nam een
flinken teug en wachtte op hetgeen zijn tafelge
noot hem zou zeggen. D.ze beschouwde hein
opmerkzaam, als wilde hij zich vergewissen of
zijn overbuur ook werkelijk de man was dien
hij noodig had.
De man met de pelsmuts kon zoowat vijf et.
twintig jaren teller., hart een intelligenten, maar
duivelachtig koudeu blik, sprak weinig en had
afgemeten gebaren. ,Tot onze overeenkomst
ziin niet veel woorden noodig,' zeide hij einde
lijk, „er hindert mij iemand in Parijs, wilt gij
hem uit den weg ruimen
„Dat hangt er van af
'Duizend francs na gedanen arbeid, tien Louis-
d'or op voorsthot.'
„Is hij sterk
„Neen ik geloof het met, want voor eeuigen
tijd kreeg hij reeds een steek in de borst.'
„Dan heeft hij een taaie natuur," wierp Nico
laas hier tegen in, „moet hem op dezelfde wijze
het licht uitgeblazen worden f'
„Hoe gij hem uit der. weg ruimt, is mij tame
lijk onverschillig; als gij er maar voor zorgt dat
de zaak gelukt 1'
Waar bevindt zich dat roensch
„Op de Notre Dame-brug."
„Wanneer?'
„Overmorgen.'
WAALWIJK, 10 November 19001
Kxumeiis, etc. j
genoegen kannen we méde deel'
lieer F. Suijs te Drunen, slaai
„Waaraan zal ik hem erkennen?"
„Hij zal 't woord Amerika uitspreken gij
antwoordt Parijs'.
„Amerika, Parijs/ herhaalde Nicolaas werk
tuiglijk, »en wat dan?"
„Dé man zal u vragen, of gij de papieren
hebt.'
„Welke papieren?'
Dat komt er niet op aan; gij zult antwoorden
dat eer zij overgegeveu worden, den prijs daar
voor vastgesteld moet worden. Gij tast in uw
zak en doet, alsof gij de stukken, die deze mun
»an u wil koopen, te voorschijn wilt halen rn
I,laats van deze trekt gij het wapen, hetwelk u
het beste voorkomt, maar de dood van uw te-
eenstander ruoet zeker zijn. Aan de Seine valt
het niemand zwaar zich van een dood lichaam
te ontdoen. Twee dagen later komt gij bij mij,
om de rest van uw loon te halen.'
„Maar/ antwoordde Nicolaas, „wie staat er pnj
voor in,"dat gij woord houdt?'
„Wendt u tot Tamerlan hij kent mij
„Dat is voldoende; waar zult gij mijhetgeld
uitbetalen?
„Niet in dit hol, dat is te gevaarlijk komt op
het ledige, door planken afgeschoten terrein dat
voor uwe woning ligt. Gij komt op die plaats
door eene zich in de omheining beviudeude eu
u zeker bekend zijnde opening. T wee dagen later,
nadat eü den kerel naar de andere wereld ge
zonden hebt, zult gij 's avonds na tien uur in
den hoop steeoen, die op dat terrein liggen^ het
overeengekomen bedrag viaden, acht honderd
francs; ik zal overigens zelf daar komen.'
Ik wil je geloof schenken houdt je intusschen
ervan overtuigd, dat ik u zal herkennen waar
het ook moge zijn, ingeval gij mij bedriegen
WiD«^man roet de pelsmuts reikte thans Nicolaas
de hand en zeide. nadat tij nog langer gedronken
en de zaak besproken hadden:
„Nu. Nicolaas, zooals we hebben afgesproken,
tot weerziens 1
Zii ledigden beide hunne glazen en stonden
op Toen zij den drempel van de groote gelag
kamer overschreden, steeg uit een der valluiken,
welke zich in den vloer bevonden, een in eeu
langen, grijzen mantel gehulden man naar boven.
Nicolaas en zijn bondgenoot begrootten vast te-
treliikertijd den nieuw aangekomene. De eerste
echter liet deu laatste, dien hij als zijn heer en
voor het examen Candidaat-notaris.
Deu geslaagde onze gelulcwenschen
Uitbreiding der gasfabriek
Omtrent deze aangelegenheid vernet;-i 1
wij 't volgende
Tengevolge van de gestadige uitbreid0
der gemeente en het daarmede gepaard ga
toenemend gasverbruik i* door de commit, f
voor de gasfabriek en de directeur beshit
een merkbare uitbreiding der fabriek i.
den gemeenteraad voor te stellen. Zij acl;«
deze noodzakelijk, daar anders wellicht A
lastgever beschouwde, de voorkeur. De vilei/ 1
ling echter, die een oogenblik te voren Niccfa
tot een moord had aangezet, nuderde den
in den mantel en fluisterde hem snel maar
zacht de volgende woorden toe: lL
„Tamerlan, ik wil den kleinen Henry
terugzien, brengt hem morgon hierheen J«
,'t Zal gebeuren;' was het eveneer-s j'1*
gegeveue antwoord, „daarbij is het morgonin i
dug dat gij mij de kosten voor zijne opvoe!D
moet betalen.' t le'
Daarop verliet de man naet de pelsmu
elagkamer. Nauwelijks had de deur.zich a)jJ;
em gesloten, of Nicoluas trad met gloeeV
oogen op den koorddanser toe eu zeide: ,i.
„Tamerlan, waar is mijn zoon? Onze ove'^-i
komst is.afgeloopen; de vijftien jaren zijn 1-
lang voorbij." nt
Tamerlan brak in een schaterlach qit.
„Je zoon?' zeide hij, „wat voor eena
Hoe heet gij dan Hoor eens, oude, sedert at
eer heb aan het hoofd van eeu kunitrijdt
zeischap te staan, zijn mij zooveel jongen»
de vingers gedaan
„Ik heet Nicolaas," onderbrak hem denanji*".
kort, „en ik spreek over mijn Antoon.'
„Waarachtig, eene mooie geschiedenis
tooneelspelers eene dergelijke op de pluc
zouden opvoeren, zou het publiek ze toctar
een beetje onwaarschijnlijk vinden.' u,
„Waar is Antoon?' vroeg thans Nicolaa.
gend, terwijl hij op 't punt stond iu to"
geraken, „wat hebt gij met mijn zoon aun|3
gen? Geef hem terug; anders brengt mijne tt,
u en mij om het leven 1" g
„Genoeg hiervan 1 Beproef niet my acliri'jgl
te jagen, dat gelukt toch r.iet bij mij. L
weet gij beter dan ik. wat er van uw zok
worden is; want gij hebt juist met hciu
kamer hiernaast onderhandeld.'
Nicolaas deinsde terug, als werd hij doif
adder gestokenzijue handen sidderden
doffe stem mompelde hij
„Mijn zoon? Was dat mijn Autoou?... 1
zocht mij tot eeu moord te dwingen
Een tijd leng stond hij als versteend, to
laatste zijne gloeiende oogen deu.kuns
zochten, was deze verdweneu.
)r.
(Wordt-verve