Zondag 25 November 1900.
Belicht aan onze Abonné's
PRESIDENT KRIJGER IN EUROPA,
De Zuid-Afrikaansche oorlog,
VAN
De valsche Baron.
Het Nieuwe Modeblad
Belangrijke Premie,
Inschrijvïngsbiljet.
Het Nieuwe Modeblad
FEUILLETON.
BLNNENLAND.
UITVOERINGEN.
BELANGRIJKE VERLOTING,
TWINTIG NAAIMACHINES.
VIJF DAMESRIJWIELEN.
HONDERD fraai Geilluslrecdc Boekwerken.
een-en-twintigste hoofdstuk.
TAMERLAN'S HOOGE SCHOOL.
Trekkingslijsten der Woer-
JKC-jSr* densche Loterij liggen aan
ona bureau ter inzage en zijn a 10
cent aldaar verkrijgbaar.
DE ONTPLOFFING.
Tweede Blad
De Echo rui het Zuiden.
BESOIJEN.
Uitvoering door het mannenkoor //Vooruit
gang zij ons doel* van Waalwijk en Be-
soijen, in de zaal van den heer Denis van
der Zaken te Besoijen, op Maandag 2(5
November a. s. 's avonds l1/** uur.
(Zie programma's.)
LOONOPZAND.
Concert te geven door de Liedertafel
Vlijt en Volharding*, in de zaal van den
heer E. van Hoorn, Loonopzand, op Zondag
25 November des avonds ten 6 uur.
(Zie programma's)
Hs ondeigeteekenden hebben de eer
hierbij mede te deelen, dat zij besloten
hebben
als premie aan hunne Courant te verbin
den. Zij zijn met opoffering van vele kos
ten in staat aan de geabonneerden hunner
Courant, deze
waarvan onze abonné's als proeve r.og een
exemplaar ter kennismaking hebben ont
vangen, tegen de geringe tegemoetko
ming van slechts 55 cents per drie maan
den aan te bieden. Een prijs buitengeiooon
gering in verhouding tot dien, welke door
andere Modebladen wordt gevorderd.
Dit blad zal tweemaal per maand ver
schijnen en telkens een omvang van 8 groot
folio pagina's hebben, bezaaid met een
schat van keurige afbeeldingen van toiletten
en patronen, zoo geschikt voor de prak
tische huisvrouw als voor wie meerdere
eischen stellen.
Na drie maanden bezit men aldus een
plaatwerk hetwelk een schat van modellen
bevat van onmiskenbare waarde, ter grootte
van niet minder dan 104 pagina's.
De inhoud wordt door zeer bevoegde
hand bewerkt eu door een uitgebreide da
mes-redactie te samen gesteld.
Eenige voorwaarde voor de geregelde
toezending van h.6t ni6UW8 modeblad,
is de betaling van een bedrag van slechts
55 cents per drie maanden (franco per
post 75 Ct.)
Het blad zal telkens vergezeld gaan
van een groot patronen blad, zoodat de leze
res in staat is met behulp daarvan, zelf het
model harer keuze te verwerkelijken.
De Uitgevers twijfelen niet of alle leze
ressen van hunne Courant zullen bereid
gevonden worden, gebruik te maken van
deze eenige gelegenheid, om zich tegen een
geringe prijs den eigendom te verzeke
ren van een Modeblad, dat voorzeker
zal blijken haar tot veel nut en genoegen
te verstrekken.
Zij vestigen nog de aandacht op de
welke, bij genoegzame deelname, op nader
aan te kondigen tijdstip, onder de geabon
neerden van HET NIEUWE MODEBLAD
zal worden gehouden en waarvoor zullen
worden beschikbaar gesteld:
Onderstaand intéckenbiljet gelieve men
in te vullen en ten spoedigste te zenden
aan
DE UITGEVERS
De ondergeteekende verlangt bij zijne
Courant geregelde toezending van
tweemaal per maand verschijnende, tegen
den prijs van 55 ets. per drie maanden
(franco per post 75 Cts.)
WOONPLAATS
NAAM
,.En zal God mij redden, als ik doe, wat gij
▼erlangt
„Zeer zeker!"
„En gij, Alice?"
„Ik Ik wil een engel worden."
„Gij wilt alzoo sterven
„Ja, maar ween niet; zijt daarom niet treurig I
Ik weet het. Ik gevoel het; ik hoop alleen nog
van God, dat Hij mijne moeder nog eens laat
zien, voor ik sterf.'
„Gelooft gij dan, dat gij haar zoudt weder-
vinden, als het u gelukte, van hier te ont
vluchten
„God zal mij helpen.'
„En als gij uwe moeder hebt wedergevonden,
zult gij dan ook aan de mijne zeggen, waar ik
ben P*
„Ja, zij heet mevrouw Blanca, ik zal ze wel
vinden.'
Een ruwe vuistslag op de wane van het kind,
maakte aan de samenspraak der kleinen een
Ci° Luiaard I" schreeuwde Paumelle, want zij was
het, die de kleine Alice deze onverdiende tuchti
ging deed ondergaan, „wacht, ik zal je leeren,
met dezen koorddanser te kletsen, terwijl de
gasten op een droogje zitten. Scheer je weg
naar den kelder 1'
Alice 9tond op, om de waardin te gehoorza
men. In de deur van de gelagkamer wendde
zij zich nog eenmaal, zonder dat Paumelle het
bemerkte, naar Henri om en legde om hem te
beduiden, dat hij zwijgen zou, haren wijsvinger
op den mond.
Blanca's zoon knikte, om haar te beduiden,
dat hij het begrepen had. Tegen verwachting
liet hem Paumelle ongemoeid. Terwijl de kin
deren zich wederkeerig moed en troost inspraken.
woordig.
Na een oponthoud van 10 minuten ver
volgde de trein zijn weg.
De reis van den president was een ware
zegetochtaan alle stations werden bloemen
aangeboden en redevoeringen gehouden en
werd hij door duizenden en duizenden
geestdriftig toegejuicht.
Hedenmorgen ten 11 ure arriveerde hij
te Parijs.
Vertrek uit Marseille.
President Kruger is Vrijdagochtend met
den sneltrein van 9.20 vertrokken, verge
zeld van de heeren dr. Leyds, Pierson, Wea
sels, Eloff, Fischer, prof. dr. Van Hamel,
Rarabaud, Pauliat en tlr. lleymans, bene
vens mevrouw Eloff en haar kind.
Bij zijn vertrek zeide Kruger aan het
portier van zijn waggon staande de volgende
woorden
Burgers, Marseillanen en Franschen
Ik bedank het Fransche volk voor het
warm onthaal bij mijne aankomst.
Ik reken er op deze sympathiën, dit
enthousiasme weer te oudervinden in alle
steden, die ik ga doortrekken en ik hoop dat
deze betuigingen zullen gevolgd worden door
daden, die ons zullen blijven steunen en op
het eind onze zaak zullen dienen.
Toejuichingen volgden op deze woorden,
welke de president groetend beantwoordt.
De president en de leden van het Onaf
hankelijkheids-Comité namen afscheid van
Kruger. die den nacht te Dyon zal door
brengen.
Op den boulevard merkte men op een
groot aanplakbiljet, waarop te lezen Ver
giffenis voor Europa
De trein waarin Kruger en zijn gevolg
zich bevonden, stoomde om 11 uur het sta
tion Avignon binnen.
Trompetters en tamboers van de société
des enfant du Contal sloegen de generaals
marseh, waarop luidruchtige toejuichingen
volgden.
Een korf met bloemen met linten in de
Fransche en Boeren kleuren werd den Pre
sident in 't station aangeboden.
De eerste adjunct van den maire hield
een toespraak. Kruger antwoordde, zicht
baar vermoeid en groette met de hand,
staande, voor het portier.
De leden van den gemeenteraad en de
algemeene raden, benevens de prefectuur
eu de leden der gerechtshoven waren tegen
zaten de beide bandieten in de aangrenzende
kamer in een zacht gesprek. Daar zij zich we
derkeerig wantrouwden, zocht de een bij den
ander een gevoelige snaar aan te roeren.
„Ik denk, dat wij tegen elkaar open kunnen
spreken," sprak Ferson na een wijl „ik haat u
en gij vreest mij. Gedurende de vijf onverdraag
lijke jaren, dat ik bij uwe troep was, hebt gij
niets nagelaten dezen haat aan te wakkeren. Voor
het geld, dat gij voor mij, aan dien zoogenaara-
den Nicolaas, wiens naam ik tot op dit uur nog
niet heb kunnen ontdekken, uitbetaalde, hebt gij
u aan mij schadeloos gesteld, en geloof niet, dat
ik het vergeten zal, hoe gij mij behandeld hebt.
Mijn geheel lichaam is heden nog vol lid-
teekens en de wonde, die gij mij aan het hootd
hebt toegebracht, heeft mij bijna het leven ge
kost. Die wonde was ook de oorzaak dat ik u
verliet.'
„Nu ja," zeide de koorddanser, „ik wil met
ontkennen dat ik met mijne leerlingen een
weinig hardhandig omga, het bedrijf brengt dit
nu eenmaal zoo met zich mede. Intusschen wan
neer ik er eens toe zou overgaan, de geheimen
van uw leven te openbaren, dan zou er nog
heel wat anders te voorschijn komen als bij mij.
Hoevele namen verschuilen zich niet achter den
naam van Ferson. In een oogenblik kunt gij
uw gelaat geheel onkenbaar maken. Ik echter
ben en blijf Taraerlan, een onbehouwen en
lastige kerel. Pruiken passen mij niet, en in een
gala-costuum zou ik mij slecht op mijn gemak
gevoelen. Wees verstandigde jongen, dien gij
mij hebt toevertrouwd, veroorzaakt mij vele
moeite en zal uiettemin, zoo vrees ik, nooit iets
tamelijks leveren. Enkel wanneer gij mij dubbel
zooveel geeft, wil ik het nog eens met hem be-
Pr°Geloóft gij, dat het bij mij geld regent?'
„Als gii niet meer geven wilt, dan breng hem
ergens anders onder dak. De jongen geeft boven
dien aan mijne andere kweekelingen een slecht
voorbeeld, hij schreit als een oud wijf, houdt
zijn mond, is trotsch eu wederspannig, ik kan
hem wel tuchtigen maar heb echter geene macht
over hem. Er steekt iets in hem, dat ik nooit
zal kunnen overheerschenGeest en hart zijn
bij zijne moeder gebleven."
„Gelooft gij soms, dat de knaap voor de slagen,
die gij hem toedeelt, nog dankbaar moest
Men kan moeilijk het verslag van den
eersten dag, die President Kruger op Euro-
peescheu bodem doorgebracht heeft, zonder
ontroering lezen. Het uitstel van zijn
aankomst, hoe onaangenaam het wachten
Woensdag voor de toegestroomde menigte
en vooral voor de regelingscommissie ge
weest moge zijn, is ten slotte de plechtig
heid ten goede gekomen. Woensdag zou
het weer storend hebben gewerkt, Donderdag
was het een prachtige dag.
Het blijkt nu, wat al vrij zeker was te
voren, dat alleen zware storm de Gelder
land zoo lang opgehouden had. Het was
wel jammer, dat de commandant van het
oorlogsschip geen gevolg kon geven om
den hoogen reiziger, dien hij had mogen
overbrengen, voor het van boord gaan alle
mogelijke eer te bewijzen. Het zwaarste
moest het zwaarste wegen, en het was inder
daad zaak, de bevolking van Marseille niet
nog een paar uur te laten wachten Even
wel, het is ons al genoeg, dat het plan
voor de plechtigheid bestond, en naar men
hieronder kan lezen, is het vertrek van
boord toch niet zonder ceremonieel geschied.
Wij hadden de bemanning van de Gelder
land gaarne gegund, dat zij aan wal iets
meer had mogen zien van de hulde, die
daar president Kruger gebracht werd, en
zelf mogen vernemen, hoe de Franschen en
die bemanning en vooral Hare Majesteit
de Koningin, hoog schatten om de zending,
die de Gelderland volbracht had, het was
misschien verstandig het schip en de op
varenden voor den kans van gevaarlijke be
toogingen te vrijwaren.
Op de Gelderland.
De bizondere correspondent van de Petit
Bleu te Marseille heeft vergunning gekre
gen om met de Transvaalsche ministers en
de heeren van de Zuid-Airikaansche depu
tatie naar boord van de Gelderland te gnan.
Wij werden, zegt hij, om tien uur in de
kajuit vau de Gelderland ontvangen, een
vertrek van 8 bij 6 meters, waarvan de
muren versierd waren met Hollandsche
gravures en schilderijen en waar de com
mandant van de Gelderland ons champagne
aanbood om op het welzijn te drinken van
Transvaal en president Kruger. Deze laatste
zat peinzend en ontroerd voor zich te kijken,
ondanks alles echter meester van zichzelf.
Nadat de eerste welkomstgroeten gewisseld
waren, kwam een sloep langszij om presi
dent Kruger aan wal te brengen. Aan
boord weerklonken de roffel van de tam
boers en de fluitjes van de pijpers, terwijl
de matrozen in het want den ouden Presi
dent toejuichten. De mariniers presenteer
den op de brug het geweer. Daarna steeg
president Kruger na een laatsten groet aan
de Gelderland en zijn bemanning in de
sloep, die gecommandeerd werd door den
havencommandant en omstuwd door een
zwerm van bootjes, vol menschen, die //Leve
Kruger! Leven de Boeren!* riepen. Kort
daarna legde de boot aan aan den steiger
van de douane en begon aan wal de ont
vangst.*
De Gelderland heeft koers gezet naar
Algiers, voor de afgebroken reis naar Oost-
Indië.
Reuter seint uit Parijs:
II. M. Koningin Wilhelinina van Neder
land heeft Vrijdag het volgende telegram
aan Kruger gestuurd
Den Haag, 23 November.
Aan den heer Paul Kruger, president
van Zuid-Afrikaansche Republiek.
-Het is mij aangenaam geweest, aan Uwe
Excellentie den kruiser Gelderland aan te
bieden, en ik ben gelukkig te vernemen,
dat gij Uwe reis in goede gezondheid hebt
volbracht.
WILHELM IN A.
Terwijl de Boeren in Frankrijk Donder
dag openlijk zijn gehuldigd worden in
hun president, heeft lord Roberts, de opper
bevelhebber der Engelsche troepen in Zuid-
Afrika, wat troost aan zijn landgenooten
trachten te bieden door het zenden van een
uitvoerig telegram over de jongste gebeurte
nissen op het oorlogSterrein. Dat telegram,
Dinsdag uit Johannesburg verzonden, luidt
in zijn geheel
„Iiunter seint, dat hij van den comman
dant van Thabanchu bericht heeft ontvangen,
dat gisteren een commando van De Wets—
dorp naar Wepener optrok, doch in den
avond terugkeerde.
De sterkte van het commando is blijkbaar
ongeveer 8<)0. De Boeren hebben in den
omtrek 9 inboorlingen doodgeschoten, die
verdacht werden ons inlichtingen te hebben
verschaft.
Berichten door inboorlingen bevestigen,
dat een Engelsche soldaat, die deel uit
maakte van een patrouille en gisteren werd
vermist, door een in khaki gekleeden Boer
is gedood. De soldaat en de Boer spraken
met elkaar, in de meening dat zij vrienden
waren, doch de Boer ontdekte het eerst zijo
vergissing.
Wynne bericht uit Standerton. dat gis
teren een observatiepost van Watervalbrug
uit werd aangevallen. Een huzaar werd
gewond. Hij meldt nog, dat kolonel Bewick
Copley met zijn mobiele colonne is terug
gekeerd, nadat hij het land ten westen van
Standerton en Vrederood lusschen Vaal
Kliprivier heeft gezuiverd. Groote hoeveel
heden schapen en levensmiddelen werden
buit gemaakt.
Kolonel White bericht uit Aasvogelkop dat
hij op den I9den 200 Boeren verdreef uit
hun sterke stellingende Boeren trokken
terug in de richting van Petrusbetg.
Een colonne, gaande van Vrede naar
Harrismith zuiverde den omtrek 22 Boeren
werden gedood in de laatste gevechten.
Generaal Hunter deelt mede, dat een
poliiieafdeeling van Stay Dam, bestaande
uit 11 man, den I6den aangevallen werd en
en na een prachtige verdediging zich overgaf,
waarbij zij drie dooden verloor. De gevan
gene werden naderhand losgelaten.
Het hoofdkamp bestaande uit 100 konsta
bels werd tegelijkertijd aangevallen door de
Boeren die een hevig vuur onderhielden.
Op den eisch tot overgave werd geen acht
geslagen. De Boeren trokken terug, de En—
gelschen hadden 2 dooden.
Inlanders berichten, dat 6 Boeren gedood
10 gewond werden.
Generaal Lyttleton deelt mede dat een
voorpost ten Z. W. van Balmoral den 19den
veirast werd.
De Engelsche verliezen, welke tot nu
bekend zijn gemaakt, zijn 6 dooden, 5 ge
wonden, terwijl één officier en 30 man ge
vangen werden genomen.
De post werd sedert weer bezet, waarbij
4 Boeren gevangen genomen werden men
vond 5 zwaar gewonde Boeren.
WAALWIJK, 24 November 1900.
De tram.
Naar wij vernemen, kan binnenkort eene
nieuwe concessie-aanvrage aan den gemeen
teraad van de Mij. „De Hollandsche Buurt
spoorwegen» voor den tramaanleg door de
Groote Straat wordeu tegemoet gezien.
St. Puulusvereenigiiig.
Naar men ons mededeelt zal Woensdag
28 November a.s. 's avonds 81/o uur de nieuwe
zaal der St. Paulusvereeniging voor de leden
worden geopend, waarbij zeer zeker allen
zullen tegenwoordig zijn.
Omtrent den tijd, waarop de zaal voor
de leden zal geopend zijn, lezen we in 't
huishoudelijk reglement
Op Zaterdag en Maandagavond van iedere
week van 7 10 uur op Zon-en Feestdagen,
alsook bij publieke feestelijkheden des voorni.
van na de Keikelijke diensten tot U/2 uur,
eu nam. vanaf 6 uur11 uur.
Ecu gedenkdag.
Dinsdag 11. herdacht de WelEd. heer
J. Spijkerman, hoofd der school, zijn ge
boortedag. Zijne leerlingen konden dien
dag niet ongemerkt laten voorbijgaan. Als
blijk hunner hoogachting en erkentelijkheid
schonken zij hem een fraaien degelijken
barometer, 's Avond werden ter zijner eere
door zijne oudere leerlingen velschillende
aardige voordrachten gehouden, als: »Driekske
de Scharenslijper,* »Een moeilijk rechtsge
ding,* »'t Muzikale Klaverblad,* enz. enz.
't Was ee« recht gezellige avond.
Zeker een aanmoediging te meer voor
den heer Spijkerman om zijne schoone, maar
moeilijke taak steeds met denzelfden ijver
en dezelfde nauwgezetheid te blijven vet—
vullen.
llmvelijk van II. Al. de Koningin.
De reden, dat de dag der voltrekking vau
het huwelijk van H. M. de Koningin nog
niet officieel is vastgesteld kunnen worden
officieus blijft nog altijd genoemd Don
derdag 31 Januari, met verblijf der vorstelijke
genoodigden van Maandag te voren to1
Viijdag d. a v, is hierin gelegen, dat
zoolang de wet waarbij de door de grond
wet voorgeschreven goedkeuring op he
huwelijk wordt gevraagd, uog niet door de
Staten-Geueraal is goedgekeurd, van eene
vaste datumbepaling uitteraard nog geei
sprake kan zijn.
Bedoelde wet is in voorbereiding.
China.
De Z.Eerw. heer Henri Raymakers, overstt
van het missiehuis Sparrendaal te Vugh
schrijft aan het Centrum
„Zijne Excellentie de minister van Buiten-
landsche Zaken zond mij officieel berich
omtrent den dood van onzen roemrijker
landgenoot mgr. Hamer.
„Begeleid door een schrijven vol belang
stelling van Zijne Excelleutie luidde he;
bericht uit Peking van 25 Sept.
„lo West Mongolië werd bisschop Hame 1
op wreedaardige wijze ter dood gebracht
Nadat men hem handen en voeten hat
afgehakt, begoot men hem met olie, om hen'
daarna levend te verbranden."
(w.g.) W. J. OUDENDIJK.
„De heer Oudendijk is consulair ambte
naar aan Hr. Ms. gezantschap te Peking.
Rijkspostspaarbank.
Tal van omstandigheden hebben er alleng
toe geleid, om in den vorm der boekje:
door bovengenoemde instelling uitgegeven
eenige aanvulling en wijziging aan te bren-
gen.
De voornaamste aanvulling die reeds va 1
Maart 1837 dagteekent, bestaat in de toe-
voeging, aan dat gedeelte, hetwelk ter ver
melding der inlagen, terugbetalingen, bene
vens saldo's te goed bestemd is, van de
inhoud der, ook afzonderlijk gratis verkrijg
bare, uitvoerige broehurr, tot titel dragende 1
„Rijkspostspaarbank- Belangrijkste voor-
„schriften, betrekkelijk hareu dienst," terwi
de meest gewichtige der wijzigingen (di,
eerst onlangs werden aangebracht) den om
slag der boekjes betreffen, op welks achter- j
zijde (waarnaar op de inlegvelleu, onderaar
verwezen wordt) men o.a. thans het navol-1
gende, raeereudeels met rood gedrukte, ka
vinden
„A. Het is van groot gewicht, dat: li|
„men zich telkens nauwkeurig vergewiss
„van de juistheid der gedane inschrijving
„2e. wanneer, betrekkelijk eene som, vb
„25.— en daarboven, niet binnen 14 dage
„een bewijs van inschrijving is ODtvange
„van den Directeur der Rijkspostspaarbai:
„(te Arasterdam), men onverwijld bij hei
„reclameere.
„B. Het it ten strengste verboden, d
1
zijn?'
„Kort en goed ik wensch hem niet langer bij
mij te behouden.'
„Aha wilt ge daar heen Gij wilt mij het mes
op de keel zetten
„Ik wil u enkel bewijzen, dat ik om uwe
honderd francs uiets geef."
Een oogenblik dacht Ferson na. „Ba." zeide
hij daarop, op zoo'n zachten toon, dat Tamer-
lan hem onmogelijk verstaan kon, „de nalaten
schap van den rijken nabob uit de Elyseesche
velden kan deze onkosten ook nog wel dragen.'
Hij haalde toen eene portemonnaie uit zijn zak,
nam twee bankbiljetten er uit en legde deze voor
zich op de tafel.
„Ik wil u bewijzen dat ik in zaken niet krib-
belig ben', zeide hii thans luid; „mijne vrijge
vigheid is alleen de schuld, dat ik een arme
duivel ben en blijven zal.'
Tamerlan stak het geld bij zich, stond op en
wilde de kamer verlaten, toen Ferson hein bij
den arm greep en met eene bewogen klinkende
stem zeide
„Nog een woord, Tamerlan I Is mijne moeder,
die zich zeer over mijn verdwijnen heeft afge
tobd, en mijn vader, die mij aan u verkocht,
heeft, nog in leven
Een schaterlach was het antwoord van den
bandiet. „Die is goed,' zeide hij, terwijl hij nog
altijd schudde van het lachen, „heeft u soms
toevallig de liefde over het familieleven aange
grepen
,üf zij mij aangegrepen heeft of niet, moet u
onverschillig zijn; leeft mijn vader en mijne
moeder nog
„Ja/ zeide Tamerlan.
„Ik zou ze gaarne kennen,' ging Ferson zacht
voort.
De koorddanser lachte opnieuw. Ferson stampte
toornig met den voer. op den grond.
„Ik ben wel een ellendige schoft, dewijl ik
het ongeluk gehad heb, in uwe handen te
vallen," zeide hij, „maar desniettemin verbied ik
u, n over mijne gevoelens vroolijk te maken
wanneer gij ze niet begrijpen kunt, houdt dan
ten minste je leelijke muil. Ik heb er dikwijls
naar verlangd, mijne moeder weder te zien, die
misschien met liefde aan mij dacht. Zij heeft
mij ook niet aan u versjaggeld mijn vader deed
het in beschonken toestand.... Spreek, Tamerlan,
het is de eerste maal dat ik u om iets verzoek,
weet gij, wat er van mijn vader en moeder ge
worden is?'
„Ik weet het", antwoordde Taraerlan, „maar
was is het verder
„Ik zou ze gaarne zien."
„Prachtig! Uitstekend!' antwoordde Tamerlan,
die ten derde male in een onstuimig gelach uit
brak. „Waarachtig, ik wenschte dat ik op dit
oogenblik een tooneelspeler in een melodrama
was en geeu eenvoudig acrobaat, die zoons van
deftige lieden op 't tapijt laat komen zonder het
te willen, habt gij op 't oogenblik een heerlijk
bedrijf afgespeeld.»
„Nog eens, laat den 9pot ter zijde of..... Gij
zijt arm, en gierig, Tamerlan, verkoopt uw ge-
heim.'
„Welaan dan,' zeide Tamerlan „ik wil u be
wijzen, dat ik geen haat toedraag, omdat gij mij
toenmaals, toen ik uwe hersenpan met den ijzeren
stang misschien wel een weinig te gevoelig kit
telde, mij zoo onbeleefd verliet. Ik wil u ook
den messteek, die gij mij bij deze gelegenheid
in de zijde toebracht, vergeven; geef mij de
hand, en zoowaar als wij beiden een paar door
trapte schurken zijn, zult gij morgen uw prach-
tigen vader wederzien ik verzeker u, gij zijt
beiden elkander waardig?'
„Waarl Hocl' vroeg Ferson haast buiten
adem.
„Laat het thans genoeg zijnvreugde des
harten mag niet overmatig genoten worden;
morgen, hoort ge, morgen zult gij uw vader
zien
Ferson reikte Tnraerlan de hand.
„Deze belofte is mij genoeg," zeide hij.
Hij 8choof.toen de grendel van de deur, opende
die en stapte in de gelagkamer. Tamerlan echter
bleef nog eenige oogenblikkeu in het vertrek en
fluisterde zacht in zichzelve:
„Met deze uitkomst mag ik tevreden zijn,' en
en vuist naar de deur uitstekend, ging hij voort
„Gij hebt u op mij gewroken en u van mij los
gerukt, morgen zal ik het terugbetalen 1'
Eenige oogenblikken later verliet hij met
Honri de herberg „de roode duivel'.
TWEE-EN-TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Ferson bestelde, nadat hij eene plaats in
gelagkamer veroverd had, eene flesch wijn, wel!
hem de waardin gebracht werd. Hij scheen n<
iemand wachtende te zijn, want van tijd t
tijd keek hij zijne horloge en wierp ongeduld^
blikken naar de deur. Toen hij ongeveer e>
uur gewacht had, stond hij ontstemd op. b
taalde zijne rekening aan de waardin, sprak iu
haar fluisterend eenige woorden en verliet li
drankhol.
Het was zoo ongeveer elf uur in den avoi
geworden, toeu Ferson zijne woning betrad, wel
hij in de Driebroederstraat gehuurd had I
had met Nicolaus afgesproken, dat hij, nadat
zaak in orde was, bij hem zou komen, om
duizend francs te ontrungen als belooning vo
den dienst die hij liera bewees.
Thans had hij spijt dat hij niet voorzichtig
wus geweest. Nicolaas wa9 een dronkaard
hoe licht konde het gebeuren dat hij in abm
malen toestand zichzelve en ook hem verried.
Hem verraden, dat mocht niet. Wat zou
dan van het doel komen, dat hij zich voor oog
had gesteld; eenmaal rijk te zijn en zich in g
not te kunnen baden Neen 1 en nogmaals neen j
Als Nicolaas uit den weg was geruimd, hud
uiet alleen de duizend francs uit te betalen, mi
hij was ook ontslagen van een lastige getuig
als eens iets van de zaak, die tegeu Lodew
Tadeu op touw was gezet, uitlekte.
Deze en andere duistere gedachten doorkru
ten sijn hoojy. Hoe moest hij het aaalegg
om uit dezeu neteligen toestand te gerak
Eensklaps helderde zijn gelaat op, hij sch«
tot een besluit gekomen te zijn zijn gang wi
haastiger. Toen bij de Driebroedemtraat 1
reikte, sloeg het juist half twaalfhij kwi
spoedig aan het door hem gehuurde huis, opei
de deur'steeg de trap op eu trad de voorkan
binnen.
(Wordt vervolgd.
