Nummer 11. Donderdag 7 Februari 1901. 24® Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. J A N TOON TIELEN, 7 FEBRUARI 1901. KONINGI N H.M. Koningin Wilhelmina der Nederlanden Z.K.H. Hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin, H u w e 1 ij k Dit Blad verschijnt Woensdag- en Z a t e r d a g a v o n d. A b o n n e m e n t s p r ij s per 3 maanden f 0.75. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. U I '1' G E V K U WAALWIJK. Advertenties 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groot e letters naar plaatsruimte. Adverteutiën 3maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. Van lieverlede moeten we wel in de stemming geraken. Welk blad wij openslaan, of wat wij hooren, 't is alles de gewichtige gebeurtenis die in ons dierbaar Nederland gaat plaats grijpen. Sinds eenige weken neemt 7 Fe bruari, de dag waarop H. M. de Koningin in hpt huwelijk gaat treden met Zijne Hoogheid Hertog Hendrik van Mecklenburg - Schwerin, in onze gedachten en verrichtingen eene steeds ruimere plaats in. En thans nu dat merkwaardig oogenblik is gekomen, zou het ons moeielijk vallen niet een kort woord hieraan te wijden. Op dezen dag zal dan de echtverbintenis plaats hebben van onze zoo innig geliefde vorstin, Koningin Wilhelraina met Hertog Hendrik van Mecklenburg, een huwelijk, waar alleen de ware liefde de keuze heelt geleid. Gewichtige gebeurtenis want zegt niet dat deze gebeurtenis geen invloed zal uit oefenen in ons NederlandEngeland is ons hier ten voorbeeldwelk een mach tigen invloed heeft de Prins-gemaal van Koningin Victoria op haar en daardoor op de regeering uitgeoefend, welk een trouwen raadsman was hij van zijne echtgenoote de koningin en van de geheele regeering. En dan spreken wij de hoop eD liet vertrouwen uit dat dit ook in ons land zal zijn, dan zal dit huwelijk bevor derlijk zijn aan het geluk onzer dierbare Vorstin en het geheele volk. Gewichtige gebeurtenis in het leven onzer geliefde Koningin, die aan hare koninklijke zijde een gemaal heeft gekozen, die zij innig lief heeft en die ook daarom de liefde van Neerlands volk heeft gewonnen. Want het Nederlandsche volk vertrouwt hem toe zijne Vorstin, Wilhelraina van Nassauen, die het liefheeft, vereert, aan wie het zijn houw en trouw heeft bewezen bij zoo tal rijke gelegenheden, voor wie het alles, zijn goed en bloed veil beeft. Welk een heerlijk gezicht, die edele telg van ons roemrijk Vorstenhuis daar aan de zijde van dien Hinken, jongen man, die zij als den hare heeft uitverkoren. En dan is ons aller hart met. vreugde vervuld, want hoe droevig stond 't er voor, toen de grijze koning Willem JII het hoofd ter ruste legde. Van zijn krachtige takken beroofd, bood de Oranje-stam het beeld van een afgestorven tronk slechts een kleine zwakke, hoewel fqssche loot schoot opwaarts. Maar 't is een angstig bezit, ééu kind, waarvan alles afhangt. Maar door de goede en wijze zorgen van die Koninklijke Moeder, de trouwe hoedster van onze toekomst in de persoon van haar kind, heeft zij haar gevormd tot eene hoogontwikkelde Jonk vrouwe, het ideaal eener Koningin. Dat hebben hare regee- ringsjaren van 1898 tot op dezen dag be wezen. Met wijze hand heeft zij de leiding dor politiek op zich genomen en in die korte jaren daden verricht, die niet alleen hare onderdanen, maar de geheele wereld hebben toegejuicht en waarvoor zij door bijna geheel Europa wordt vereerd. Wij zien het uit de hartelijke betoogingen en gelukwensclien van binnen- en huiten- land hoezeer men is ingenomen met deze heugelijke gebeurtenis en de keuze van die edele vorstin, waarop wij met recht zoo trotsch zijn. Hertog Hendrik de a.s. gemaal van die Vorstin stamt uit een doorluchtig Vorsten huis en heeft ook door zijn optreden, zoowel als door 't geen wij van hem ver namen en vooral omdat hij de man is die Hare Majesteit heeft uitverkoren, aller har ten gewonnen. Ook hij wordt bemind ouder zijn volk, en alle voorteekenen zijn daar, dat dit hu welijk zal zijn een gelukkig huwelijk voor liet koninklijk echtpaar en ten hoogste be vorderlijk voor 't welzijn van land en volk. En uit duizenden en millioenen monden en kelen stijgen heden die gebeden cn gezangeu omhoog om den zegen des Aller- hoogsten af te smeeken over dit zoo ge- wenschte huwelijk van 't gevierde Vorsten paar en dat die edele stam der Oranje's verbonden aan dien der Mecklenburgers wederom moge groeien en bloeien, tot geluk van Vorstin en Gemaal en Ut heil van ons dierbaar Nederland, dat is ons aller wensch. Leve H. M. Wilhelraina Leve Hertog Hendrik AAN iEN bij hun aanstaand Huwelijk. Gegroet, gegroet, Wilhelmina van Nassauweu Driewerf gegroet, gezegend Koningskind Nu gij uw lot den man gaat toevertrouwen Die, mint hij u, zooals uw volk u mint U deze keuze nimmer zal doen rouwen, Daar men op aard' geen sterker liefde vindt Dan van het volk, dat u zijn trouw verpandt, Het vrije volk, van 't vrije Nederland. Gegroet ook gij, van Noordlands blonde zonen De uitverkoorne tot den hoogen staat, Ons Koningskind met liefdeskroon te kronen, Die, schooner dan het vorstelijk hoofdsieraad Den glans verdooft van alle koningstronen Wilt ge onzen wensch vervullen metterdaad Dhn, prins-gemaal, dan reiken we u de hand, Wij, 't vrije volk, van 't vrije Nederland. Blijft vroom en vroed, dan zullen wij u schragen Zijn we ook verdeeld, toch zijn wij één van zin Om met Oranje lief en leed te dragen, Met U, zoowel als met de Koningin, Voor wie wij steeds den besten zegen vragen Van Hem, die zonder einde is of begin. „Concordia^ l dat zij de hechtste band Nederland! De kapitein-com mandant der dd. Schut terij maakt bekend dat ter gelegenheid van het Huwe lijk van H. M. DE KONINGIN DER NEDERLANDEN met Z. H. HERTOG HENDRIK VAN MECKLENBURG - SCHWERIN, op DONDERDAG 7 dezer, eene inspectie der Schutterij zal ge houden worden, waarna eene militaire-marsch door de ge meente. Aantreden in groot tenue om 11 uur precies, bij de kazerne der maréchaussée. De Kapitein-Commandant der dd. Schutterij. Pii. TIMMERMANS. rnje (C.) DE VERSIERINGEN. De Hofstad ziet er reeds waardig uit. Groen is de hoofdkleur van het feestkleed, gegarneerd, hier wat minder, daar wat meer smaakvol met guirlandes en oranjeappels. Ook de witte bloem speelt bij de versie ringen eene voorname rol. O. a. is zij de voornaamste versiering langs den weg dien de koninklijke stoet Donderdag zal nemen van het paleis naar de kerk. Deze weg vormt van Harer Majesteits woning af tot de kerk eene alléé van eeredoorgangen. Op ouderlingen afstand van ruim 20 meter worden opgericht een vijf en vijftigtal eere- bogen, nauwkeurig aan elkander gelijk, en die bestaan uit twee zuilen, over de breedte van den weg geplaatst en waarvan de ver binding gevormd wordt door een zware guirlande van sparregroen. Elke zuil heeft een zuiver wit voetstuk ter hoogte van 2 M. en met een ornament in den nieuweren stijl versierd. De zuil zelf wordt geheel bekleed met dennengroen, waartegen latwerk (berceau'sgewijze,) op hetwelk fijn groen en oranjebloesem wordt gebracht. De kop van de zuil wordt gevormd door een stralende zon van goud en wit, als zinnebeeld van het toekomstige huwelijksgeluk. Uit bloem bakken, onder de zon, hangt fiju groen af, waartusschen witte bloemen. De guirlandes, die de zuilen verbinden, worden doorwerkt met oranjebloesem, terwijl wit zijden linten, in het midden door een strik verbonden, zich om de guirlandes slingeren. In de straten, die geen voldoende breedte bezitten om de zuilen te plaatsen, worden halve zonnen aan de huizen bevestigd als verbindingspunten voor de guirlandes. Gezamenlijke versiering wordt overigens slechts sporadisch gezien, b.v. in een ge deelte van het Noordeinde, met een tooi van groenslingers aan oranje- en andere kleurige palen, kleine nationale en Mecklen- hurgsche vlagjes in top en voorzien van wapenschildjes. In één woord, de hofstad, heeft zich sierlijk en toepasselijk getooid, voor de blijde heerlijke dagen, die zijn aangebroken. De stad ziet er gezellig uit. ZONDAG. 't Was me een drukte in 't vorste lijk 's-Gravenhage. De talrijke vreemde lingen verdrongen zich op de punten, waar het Koninklijk paar zou te zien zijn en ja, waarlijk, daar komen zij 's morgens vriendelijk groetend uit de nieuwe kerk. En een spontaan gejuich barstte los en duizenden kelen zongen het Wien Neerlands bloed. En blij lachend en dankend voor deze hulde zag men het hooge paar, waarvoor VHage in feestdos is gestoken en geheel Nederland, ja zelfs geheel Europa en daar buiten juicht en jubelt, waarvoor bijna de geheele wereld onbevangen sympathie toont. Wat zag zij er lief uit, met een blosje van geluk óver 't jonkvrouwelijke, koninklijke gelaat. Hij flink en sprekend, met man nelijk gelaat, in zijn Nederlandsch generaals uniform. Hij maakt een flinken, degelijken en tegelijk zachtaardigen indruk. Ook hij zag er verheugd uit. Ilij die met de liefde onzer dierbare vorstinne, de gehecht heid van haar volk heeft verworven. Zij knikte de huldebrengeude menigte toe, hij salueerde op militaire wijze. Zij met een glimlachje op 't gelaat; hij met fiere, mannelijke, militaire houding. En dan namen zij in 't rijtuig plaats en met hen de dierbare Koningin-Moeder. Een oogenblik stilte onder 't volk maar kort daarop onder 't wegrijden een uit barsting van leve 't bruidspaar, leve de Koningin-Moeder enz. en langs den weg tot aan het paleis juichte de menigte har telijk toe. Eu toen des middags het bruidspaar uit reed, Hertog Hendrik de twee prachtige Oldenburgsche schimmels mennende, had men wederom eene goede gelegenheid het jeugdige bruidspaar waar te nemen, en op hun gelaat de vreugde te lezen, die zij schepten in die warme hulde, die in den vorm van gejuich, zwaaien met zakdoeken en hoeden werd gebracht. En vol bleef het dien dag, overal in die vroolijke stemming, die de Oranjefeesten altijd kenmerkt. MAANDAG. Maandag omstreeks 10 uren waren II. M. de Koningin, Hertog Hendrik en de Ko ningin-Moeder, benevens eenige leden der hofhoudingen en de burgemeester der resi dentie, baron van Harinxma thoe Slooten, (deze gekleed in ambtsgewaad), aan het Staatsspoorstation, omdat tegen dat uur verwacht werd de aankomst van prinses Louise van Wied en van den erfprins en de erfprinses van Wied. Wegens den zeer zwaren mist echter die in den ochtend hoven de stad hing, kwam de trein eerst tegen elf uur binnen. Toen Hare Majesteiten en de Hertog, die in een open rijtuig naar het station waren gereden, zich uit de met bloemen en planten versierde koninklijke wachtzaal op hot plankier begaven bij de nadering van den trein, ging een ontzaglijk gejuich op uit een dichte menigte, die ter weers zijden van liet wachtsalon stond geschaard. De vorstelijke personen groetten de juichende menigte. Hertog Hendrik, in schout-bij-nacht uniform, salueerde herhaal delijk op militaire wijze. Het compartiment, waarin zich de vor stelijke genoodigden bevonden, kon niet tot voor de wachtzaal gebracht worden, wegens de buitengewone lengte van den trein, omdat daarmede ook de 300 man schappen van de koloniale reserve, die in de feestweek in de residentie dienst zullen doen, medekwamen. Onmiddellijk begaf Hertog Hendrik, ge volgd door de heeren der Hofhouding zich langs de manschenmassa naar het eiude van het plankier en ontving daar de aangekomen familie, waarna hij hen ver gezelde naar de Koninginnen die op het perron voor de wachtzaal waren blijven staan. Een allerhartelijkste begroeting volgde. Aan de nieuw aangekomenen werden de heeren der beide hofhoudingen en de bur gemeester voorgesteld. In een galahofrijtuig reden de leden der familie van Wied naar Hotel Paulez. Bij den terugkeer naar het paleis werden het Bruidspaar en koningin Emma geestdriftig toegejuicht door een inmiddels in de Rijnstraat saamgestroomde menigte, terwijl de manschappen der kolo niale reserve, in der haast op het buiten plein opgesteld, de vorstelijke personen de militaire houneurs bewezen. Grootvorst Wladimir van Rusland, met zoon en dochter, werd des middags met zeer veel statie ontvangen. Hulde der fanfare en harmoniegezelschappen. Nu uit dien kouden, mistigen ochtend is wel een echt stralend zonnige feestdag te voorschijn gekomen 1 Dat 't druk worden zou in den Haag, was des morgeus trouwens al te zien aan het Delftschepoort- station te Rotterdam, waar 't zwart stond van wachtende menschen met retourtjes- Haag. 't Veel besproken loket bleek nu al te traag te werkengelukkig daarom dat de sneltrein laat kwam, en wel zooveel dat er, om al die feestgangers te vervoeren, inaar vast een lange trein direkt naar de residentie werd ingelascht. Daar was juist ook een trein uit Amsterdam gearriveerd, die eveneens honderden uitwierp. De lange tunnel was vol, overvol, van muur tot muur en over die dichte massa spoten veel Lim burgers en Brabanters hun direct herken bare jovialitiet uit, in druk en luid en moppig gepraat, zwaar van ingehouden lachen. En ieder die daar een hoogen hoed droeg en een witte das, werd aller hartelijkst, aangeklampt, wantdat waren broeders, fanfare- en harmonie-broeders, die wel honderd van deze joyeus-luidruch tige korpsen uit het heele land hier kwamen vertegenwoordigen, om in gemeenschappelijk koper en houtgeblaas uit wel zeshonderd paren longen, aanstonds 't bruidspaar hun schallende hulde te brengen. En die lange rijen hooggehoede heeren, buitenachtig blozend, sommigen uit verre kleine dorpjes, beduusd voor 't voorname air van de resi dentie, wandelden heel ving de stad door, de armen gekneld om hun instrumenten. Want wat ieder afzonderlijk had ingestu deerd 't Wilhelmus, 't Mecklenburgsche Volkslied en nog twee andere nummers, zouden de zeshonderd in den Dierentuin nu eerst nog even samen repeteeren. Daar zou tevens de stoet met de van medailles rinkelende banieren worden opgesteld. Tegen half vier komt een drom van be reden politie en huzaren de Paleisstraat in galoppeer en. En daarachter trekt statig voort een stoet met wapperende vaandels, schitterend van kleuren en goud tegen het groen der huizen en poorten. Een wijle blijven die banieren op den achtergrond, want juist keeren Bruid en Bruidegom terug op het paleis, na grootvorst Wladimir te hebben verwelkomd. Dadelijk daarop treden de zeven honderd vijftig executanten aan tot vlak voor bet bordes, in een dub belen halven kring van het overweldigend aantal vaandels. Het publiek blijft op een grooten afstand, zoodat slechts vaag het gejuich doorklinkt naar de Witte Zaal, waar de Koningin, al maar buigend met Haar vriendelijk lachend kopje voor een venster verschijnt, de witte bouquet van Haar Bruigom in de handen naast haar staat, steeds onbewegelijk in militaire hou ding de Hertog, 't gezicht heel jeugdig boven de generaals-uniform, waarover bij het grootkruis van den Leeuw draagt. De Koningin-Moeder staat voor een aangren zend open veuster, en de overige ramen zijn dicht bezet met dames en heeren van de hofhouding. Heel stil is het nu. De dirigent, de heer M. J. H. Kessels, op een hoog podium, zwaait ingehouden den staf, en zeer har monieus en plechtig wordt daar dan het koraal Nun danket allen Gott ingezet. Applaus volgt er niet; de menigte schijnt onder den indruk van het machtig, statig geluid. Vervolgens klinkt al mede impo sant het oud-Wilhelmus uit wel zeven honderd instrumenten, wonderwel samen gaand. En nu een kleine pauze, want de commissie is tot het Bruidspaar toegelaten. De voorzitter, do heer C. L. Bressers uit Don gen spreekt er Koningin en Hertog toe. Ilij verkondigt de blijdschap van de musici, die tal van gezelschappen over het heele land vertegenwoordigen, met de eer oin in deze heugelijke dagen tot deze huldebctoo- ging te worden toegelaten. Spr. verzekert dat het hart van het volk trilt in de nu uitgevoerde zangen. In naam van allen, van de duizenden die hij nu representeert, betuigt hij Koningin en Hertog zijn zeer eerbiedige erkentelijkheid. Moge 's Heeren zegen op u nederdalen, tot geluk voor uzelf en voor uw Huis, tot heil van het nu en altijd trouw en hartelijk liefhebbend Nederlandsche volk. De Koningin sprak eenige vriendelijke woorden over de hartelijke hulde en Hertog Hendrik drukte den voorzitter de hand, IWmillBIII IillilmHl I I'i 3 De Echo van het Zuiden, Wiilwtjksche en Liasstraatsrhe Conrant DER

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1901 | | pagina 1