BRIEVEN
Handelsberichten.
Den Eerw. Pater Andr. Zijlmans.
BINNENLAND.
11
1
i I
I I
i
i i
i
i
I
I
i
Die U verbindt; zijn banden,
u bloemen en zijn juk, de trouwe lian-
[den,
Door God ineen gelegd
Daarop hield ds. G J. Van der Flier,
i toespraak naar aanleiding van de woorden
Psalm 4-: 7b; „Verhef Gij over ons
licht Uw< aanschijns o lL-er!"
Hierna had de eigenlijke inzegening plaats
i het huwelijk:
De hofprediker las een gedeelte voor
i het huwelijksformulier, deed de ge-
ïikelïjke vragen, terwijl na de beant-
ording hiervan, de verwisseling- der
uwringen het gesloten verhond bezegel-
Het was" doodstil in de kerk toen dit
leunle. Koningin Wilhelmina en Prins-
maal Hendrik spraken met vaste stem-
n Hun „ja" uit H«t ,-ja" vair den
ins klonk luid door de kerk. Zichtbaar
ren de Koningin-Moeder en de Moeder
i den Hertog aangedaan.
Nu knielde het Vorstelijk Paar neder en
•ak de voorganger de eigenlijke inzege-
ig uit, waarop de geheele gemeente staande
vier laatste regels van Gezang 96 aan-
t
Vader, sla ons steeds in liefde gade;
jn des Vaders schenk ons uw genade
Uw gemeenschap, Geest van God
Amen zij ons eeuwig lot.
Nadat deze handeling was volbracht, werd
t korte toespraak aan de Ilooge Gehuw-
een bijbel aangeboden.
Een eveneens korte gelukwensch volgde
:rop, mede een woord tot de Koningin-
>eder en de Groothertogin van Meck-
burg-Schwerin, waarna ten slotte door
sn gezongen werd Psalm 163 3
Waar liefde woont, gebiedt de Hei-r den
[zegen
Daar woont Hij zelf, daar wordt Zijn
[heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid
Met het uitspreken van den zegen ei ti
jde de godsdienstige plechtigheid. Zij
;1 juist een half uur geduurd.
De Prins-gemaal en de Koningin traden
den predikant toe en dankten hem voor
n toespraak met een hartelijke» hand-
ik en enkele vriendelijke woorden.
Wilhelmina, Koningin bij de Gratie Gods»
Prins Hendrik der Nederlanden zijn
huwd.
Een Koninklijk saluut van 101 kanon-
ïoten verkondigt den volke, dat deze
ilige handeling volbracht is. Het eerste.
,i die eereschoten laat zijn dof geluid
binnen de kerkmuren doordringen en
is op dat oogenblik alsof een trilling van
sugde gaat door aller harten, alsof het
dreun van het geschut de jubelkreet, is,
uit aller gemoed in één toon opgaat.
Nu klinkt tot einde van de plechtigheid
het orgel de „Marche Pontificale" van
Lemiuens en onder het zingen van het
or begeelt het Hooge Echtpaar, gevolgd
■or de Hooge Familieleden, zich op de
lfde plechtstatige wijze naar de ontvang-
mer.
De terugtocht naar het Paleis wordt in
ïgekeerde volgorde afgelegd, ofschoon de
lfde weg werd gevolgd.
Het Ilooge Echtpaar reed nu aan de
its van den Vorstenstoet. H. M. de Ko-
VAN
Scheut, Woens lagavond.
Dierbare Ouders.
Tot mijn spijt heb ik gisteren geen lijd
innen vinden oin U te schrijven, maar van-
lag, den laatsten avond voor ons vertrek
oet het er maar af.
Mijn koffer is nu toch eindelijk in orde.
Is 'altijd op 't laatst, dat men nog op een
•eleii hoop kleinigheden denkt, die verge—
n waren, en dan is het maar loopen naar
russel. Maar nu is alles toch in orde en
u kom ik nog eens een beetje met U keu
elen.
Uw brief was mij alleraangenaamst. Ik
ist het wel dat mijn vader en mijne moe-
er ïich sterk genoeg zouden bctooneu, om
alk een offer roet gelatenheid te brengen,
ij Constant G. ging het zoo goed niet.
ijne ouders zijn duod, maar zijne tante, bij
ie hij werd groot gebracht, hield heru zoo
ast omklemd, dat de pastoor hem te hulp
roest komen, opdat hij zich zoude kunnen
rsrukken, daar de tram reeds voor de deur
;ond. Het zou mij immers heel mijn leven
eheugd hebben, indien het zoo had moeten
aan en daarom juist ben ik zoo gelukkig.,
at gij allen u zoo flink gehouden hebt.
Morgenavond komen wij om zes uur ie
'arijs (om 12.30 's middags uit Brussel), om
..30 's avonds gaan wij uit Paiijs en dan
ien geheeler. nacht doorstoomen om Vrij-
lagoaiddag om drie uur te Marseille te komen
't is altijd maar doorsporen, maar 't zijn
reel gemakkelijke wagens).
Te Marseille zal ik den tijd hebben U
veer te schrijveu.
Hierbij stuur ik U mijn adres voor Mon-
;olie. Midden-Mongolie behoort nog bij de
vereldpostvereeniging, dus een brief kost
naar evenveel als voor Amerika, nl. 121/S
:t. en het gaat veel vlugger dan door be—
niddeling vau Scheut. Ik denk, dat het
laarom het best zal zijn al wat over de post
can, zoo te sturen. Het komt dan in Peking
Dij den Procureur der Lazaristen aaD, die
dan met. de verdere verzending belast is.
Ik heb als aandenken van een prach
;ige muziekdoos gekocht, een kijker, enz.
Nu, vaarwel, vele groeten aan J. (feliciteer
ningin-Moeder had niet in de gouden koets
Haar plaats van daarstraks hernomen, maar
voegde zich nu in het rijtuig bij de Groot
hertogin van Mecklenburg, zoodnt de \ve-
derzijdsche Moeders van liet ingezegende
Paar gezamenlijk naar liet Paleis terug
keerden.
Op den terugtocht van het jonggehuwde
Vor-tenpaar was de geestdrift van het volk,
dichtopeengepakt langs de straten, nog
warmer dan bij den heenweg.
Cour van gtlukwenschen.
Terstond na afloop van de Huwelijks
plechtigheid ving ten Paieize in de Witte
Zial de cour van gelukwenschen aan. Het
Ilooge Echtpai.r en dc Vorstelijke familie
leden bevonden zich duar om dc geluk
wenschen in ontvangst te nemen.
Aan het dejeuner-gala dat daarop aan
ving namen met het Hooge Echtpaar er» de
vorstelijke familieleden de daartoe genoo-
digden deel:
HET VERTREK.
De Jonggehuwden vertrokken 's tniddags
naar het Loo, en allerhartelijkst was liet ge
juich, waarin directe gelukwenschen klonken.
En 'twas een volte van alle Hagenaars-met
duizenden uit het land, die dit historisch
vertrek wilden bijwonen. Hoog stapelde
de menigte zich op langs de versierde straten
op wagens met stoelen, op tribunes, op
reeks, n tonnetjes en handkarren.
En zóó door dit aanhoudend gedaver van
hoera's bereikten de Koningin en de Prins
met een klein gevolg liet station. Dhar
was alles officieus ingericht geen eerewach-
ten, geen bloemen op 't perron, en van de
officieele personen slechts de commissaris
der Koningin, de gouverneur der residenti
en de burgemeester, die 't Jonge Paar
vriendelijk aansprak verheugd over den
blijden dag die zoo heel gelukkig is afge-
loopen. Tot afscheid drukten Koningin
Wilhelmina en Prins Hendrik de drie heeren
hartelijk de hand.
Hare Majesteit zag er allerbekoorlijkst uit.
en had een eenvoudig grijsblauw kleedje
aan, met botue» mantel en donkeren
toque op. En zoo heel blij en vroolijk
lachte 't mooie gezichtje onder de opgeno
men witte voile. De Hertog was in klein
tenue met den ornslaginantel en de pet van
de uniform var. schout-bij-nacht.
Leve de Koningin Leve de Prins daverde
het telkens uit de hale van menschen en
meteen gingen de Jongelieden in het oude
salonrijtuig, waar zij uit 't portier nog met
het uitgeleide vriendelijk spraken.
Het gevolg nam plaats in de overige
coupé's, de locomotief floot en "W ilhelmina
en Hendrik vertrokken samen naar het
kalme lustslot.
De residentie bleef uitgelaten jolig. Dat
was daar een volte van hossende, zingende
troepen, en tegen negen uur trok alles naar
het Malieveld dat donker lag in de geïl
lumineerde hoornen. Een reuzenvuurwerk
werd er ontstoken.
Aankomst op 'tLoo
Ure» vóór de aankomst van den extra-
trein, die 't Vorstelijk Paar naar hun lustslot
zou brengen, stond een buitengewoon groot
aantal menschen op het perron nabij 't pa
leis te wachten. Naarmate het tijdstip van
aankomst naderde, vormde zich een 2t)-dub-
bele, tnenschenhaag. De politie hield de
orde er uitstekend in.
De eereboog aan den ingang van 't paleis
lifm van mij, mijne cadeaux komen later
ann broers, zusteis en huisgenooten, aan
Ooms en Tantes, neven en nichtjes enz.,
weest verzekerd dat ik dagelijks voor de
familie bid.
Ik aanvaard vol moed de reis, wij ziin
ouder geleide van twee oude Missionarissen
en verder een allerpleizierigst gezelschap.
Tot later 1
Uw liefh. zoon,
ANDRÉ.
Men denkt soms, dat een Missionaris zoo
veel liefde niet meer voelt voor zijne dier
baren, dat hij zooveel hart niet meer heeft,
als een ander kind voor vader, moeder,
broeders of zusters, dat hij daarentegen meer
onverschillig eu koud voor hen is.
Doch hel tegendeel leert de ondervinding.
Ilij gevoelt juist nog eene grootere en krach
tigere liefde voor de zijnen. Hoe komt ook
hier die bezorgde liefde in onzen Missionaris
uil Maar aan die liefde, die rein en blank
is als versch gevallen sneeuw, zacht als de
vacht der heldere schapen, paart de Missi
onaris, o wonder, wanneer hij het groote,
onbegrijpelijke zware offer van al het geliefde
brengt, eene opgeruimdheid van geest, die
de wereld bij zulk een toestand verbaasd
doet staan. Die liefde en opgeruimdheid
zouden ook ons als tegenstrijdige gemoeds
gesteltenissen vooikomen, als God geenc
helderheid bracht en dat raadsel voor ons
verstand oploste.
Juist omdat de liefde zoo oprecht is en
geregeld, en de Missionaris dus eerst hei
oog op de oneindige goedheid en schoonheid
heeft gericht en in Hem, en om Hem de
zijnen op de eerste plaats en verder al de
menschen bemint, daaiom vindt men in de
ziel van den Missionaris, overtuigd als hij
is, dat hij God> wil volbiengt en met Hem
op zijn innigst is vereenigd, die tevredene
vergenoegdheid, die berustende opgeruimd
heid.
Vau Marseille uit had hij beloofd te zullen
schrijven.
Marseille, 24 Sept. 1898.
Dierbare Ouders..
Eiudelijk vind ik tijd U eens wat breed
voeriger te schrijven. Ik zal er naar trach
ten U zoo getrouw mogelijk verslag te doen
van onze reis.
De reis is over 't algemeen tot nu toe
Dog zeer voorspoedig geweest. Amadée van
waarop een transparant met de woorden
„Welkom", werd verlicht, de beambten die
inmiddels ter weerszijden van deu weg
waren opgesteld, ontstaken hun fakkels,
en meer, steeds inet-r groeide de menigte
aan.
De spanning wordt allengs grooter. Het
rijtuig waarmede het Vorstelijk Paar naar
't paleis zou rijden, reed langs tie menigte
en houdt stil op het perron Twee prnch-
tige appelschimmels van den Hertog zijn
voor het voertuig gespannen.
Daar nadert zachtjes de trein. De vorige
oogen van de locomotief komen nader en
nader, en nog vóórdat de trein stilstaat,
stijgt uit de duizenden kelen een jubelkreet
omhoog, nooit van te voren daar zoo krach
tig gehoord.
De Koningin en Haar Gemaal stappeu
vlug uit; de burgemeester met ainbtsketting
complimenteerde de Koningin eu den Prins
en wenschte hen geluk met dezen schoonen
dag. H. M. en Z. K. H. be hinkten deu
burgemeester met een handdruk en stegen
in het gereedstaande open rijtuig. Onder
luide hoera's reed het rijtuig in vluggen
dral naar 't paleis tusschen de machtige,
menschen massa. en het cordon van schitte
rende toortsen
In de vestibule werd het prachtige bloem
stuk van de dames en heeren van hot
militaire en civiele huis welwillend door
het Vorstelijk Paar aanvaard, waarna zij
in hun met levende bloemen versierde ver
trekken rust vonden na dezen zoo emotie-
vollen dag.
De menigte bleef nog lang voor het
paleis, zingende volksliederen in opgewekte
stemming en verwachtende dat het Bruid
spaar zich nog eens voor het venster zou
vertoonen. Dit geschiedde echter niet.
Grootsch en indrukwekkend zijn de feeste
lijkheden in den Haag en door geheel
Nederland geweest, als een bewijs te meer
hoe hartelijk Nederland, zijn dierbare Ko
ningin en den Prins der Nederlanden lief
heeft
Door gebrek aan plaats ruimte kunnen
we niet de verschillende feestelijkheden door
het geheele land vermelden laat het genoeg
zijn te zeggen dat geheel Nederland en verre,
daarbuiten heeft feestgevierd en gejubeld,
oj> dezen blijden heugelijke» dag.
Alle bladen in België Frankrijk, Rusland
Duitschlund Engeland bevatten sympathieke
artikels voor het vorstelijk echtpaar en Ne
derland.
WAALWIJK. 9 Februari 1901.
Huwelijksfeesten te Waalwijk.
Waalwijk heeft, alle slechte verwachtin
gen ten spijt, nog flink den heugelijke»
dag van 7 Februari 1901 medegevierd.
Van alle huizen wapperde de nationale
driekleur, die bij dergelijke gelegenheden
de straten zulk een feestelijk aanzien geeft
De kinderen van de openbare zoowel als
de bijzondere school hadden vrijaf gekregen.
Des morgens ten 11 uur had voor de
kazerne der marechaussee eene inspectie der
d.d. schutterij plaats, waarna eene militaire
inarsch door de straat ouder begeleiding van
de harmonie l'Espérance die aldoor vader-
laiulsohe liederen en vroolijke marschen
blies. Wij behoeven niet te zeggen, wat
dit een drukte en vroolijklteid in onze ge-
Dorpen alleen was een weinig van streek
door (lal aanhoudend stommelen op den
trein hij had dan ook des nachts geen oog
geslapen. Nu, 't was me ook wel een rit,
vierentwintig uren achtereen op den trein
en nog wel eene sneltrein, die buitengewoon
vlug reed en bijna nergens stil hield. Maar
laat ik liever vooraan beginnen.
Om elf uur Douderdagmorgen gingen wij
aan tafel, om ons nog eens goed te verster
ken voor de lange reis.
Het smaakte mij naar gewoonte bijzonder
goed en de stemming onder ons was wezen
lijk vroolijk.
Tegen twaalf ure stonden wij allen van
tafel op en gingeu allen naar de kapel neer
knielen aan den voet des altaars, om Gods
zegen over de lange reis af te smeeken. Gij
weet het reeds wij zijn juist twaalf in getal.
Te zamen hieven wij het »Ave Maria S'ella"
aan, een laatste plechtige smeeking om Maria's
vootspiaak, een bede tot de Sterfe der zee.
Het is wel een indrukwekkend gezicht,
zoo een breede rij van jeugdige Priesters,
op het punt van naar eene verre Missie te
vertrekken, te zien neerknielen op het altaar
voor hun God en hen met krachtige en vaste
stem het „Ave Maris Stella" te hooren aan
heffen.
Er wat en dezen keer ook vele vreemden
aanwezig, want de vorigen dag waren cr nog
acht priesters gewijd en dezen Donderdag
was het te Scheut het feest hunner eerste
H Mis. Men kon het hun aanzien, dat zij
getroffen waren, vooral toen wij al onze me
debroeders een laatste keer de hand drukten
en vroolijk en opgeruimd de rijtuigen instap
ten. Zij konden maar niet begrijpen, hoe
wij toch zoo vroolijk gingen vertrekken. Zes
jaren terug, toen wij in het Noviciaat het
eers*e afscheid en vertrek naar de Missie
bijwoonden, begtepen wij dit ook niet. Maar
nu heb ik van meer dan een van rnijne ge
zellen de opmerking gehoord Ik wist
niet, dat het zoo pleizierig was uaar Mongo
lië te vertrekken. Wij waren met zes rij
tuigen achter elkander.
Mr. Superior en Monseigneur van Aartse—
laar brachten zelfs ons naar het station,
bovendien nog twee andere der oude Missi
onarissen.
Van Brussel tot Parijs ging de reis heel
pleizierig. Wel hadden wij in 't begin een
vreemd en zuur gezicht bij ons 't heeft
maar ééns vriendelijk tot ons gekeken, toen
meente teweeg bracht, honderden en honder
den rukten mee zingende en dansende,
't Was een ware feeststemming.
Waarlijk deze militaire marsch met mu
ziek maakte vau dezen .lag een echten feest-
dag.
a" "de
Na" '-de inspectie, vo >r hut uitrukken,
werden de sc utters voor het Raadhuis op
gesteld en onder 't presenteeren van 't ge
weer speelde dc harmonie "'t Wien Neer-
lands bloed en 't Wilhelmus."
Het bleef voortdurend druk in de straten
en des middags werd hij bekk.nslag be
kend gemaakt, dat de harmonie l'Espérance
des avonds een volksconcert zon geven. Dat
dit met. vreugde is begroet, kon iedereen
zien, die des avonds een bezoek bracht
aan de h■irmotticzaul 't was cr stampvol en
alles even vroolijk, de nationale liederen
werden alle staande medege/.ongen Ook
op straat was het even druk en levendig
en alles groot en klein, rijk en arm vierde
mee dit heugelijk feest.
's Avonds circa 8 uur gif <le Liedertafel
een concert, dat alleen toegankelijk was voor
heeren honoraire leden. Het tneerendeel
dezer was trouw opgekomen, al misten wij
tot onze spijt bijna al de leden van den
Kaad en der Kamer van Koophandel en
Fabrieken. Het programma uitsluitend be
staande uit Vaderlandsche liederen werd
uitmuntend gezongen, vooral de Cantate
Neerlaiuls Heil en de solo van den heer
Snijders met toepasselijk slotcouplet maakten
een diepen indruk. Het oor, zoowel als het
oor ging dezen avond te gast. Daar stond
het wakkere korps, 40 zangers sterk, aan
gevoerd door zijn altijd jeugdigen Directeur,
om getuigenis af te leggen door woord en
daad van liefde voor het huis van Oranje-
Nassau.
Plechtig klonk het „Te Deum laudamus,"
overweldigend het slot der Cantate „Heil
U, Vorstinne heil
Onwillekeurig vroegen wij ons zeiven af
zou nu deze vereenigiug die in alle phasen
van haar bestaan zulke doorslaande en
overtuigende bewijzen van harmonie, eens
gezindheid en geestkracht gegeven heeft,
haar einde nabij zijn, znoals de geruchten
willen P Wij voor ons kunnen het niet
geloove» en willen ons zelts niet voorstellen
dat Waalwijks ingezetenen eene Liedertafel,
die 40 jaren lang haar roem eu trots was,
die in Amsterdam, 's Gravenhage, Gent,
schoonste triomfen he
lot zouden durven of
Mechelen enz, de
haalde, aan haar
w'llen overlaten.
Doch eindigen wij met deze pessimistische
beschouwing en sluiten wij ons kort verslag
door een woord van lof te brengen aan
den heer Ph. Timmermans, kapitein der
dd. Schutterij, voor zijn kernachtige toe
spraak waarin hij hulde bracht aan ons
dierbaar vorstenpaar en dank aan de Lie
dertafel, de heer A. v. d. Heijden die
hierop antwoordde en met de heugelijke
inededeeling dat de Liedertafel a.s, Zondag,
dus morgen, een volksconcert zal geven,
des avonds ten half acht, waarop dezelfde
stukken van Donderdagavond zullen uitge
voerd worden o a. ook „Ncerlands Heil,"
van onzen geachte» pastoor.
Tegelijkertijd werd ook op de St. Paulus-
vereeniging den leden een gezellige avond
aangeboden Prachtige zang- piano- en
vioolnummers werden ten beste gegeven,
en vormden een goed geslaagden, aange
name» feestavond.
het een sigaar wilde opsteken en bemerkte
geen lucifers te hebben maar dat heerschap
verliet ons een goed uur verder in Mons
Toen zaten wij alleen, nl. met ons zessen,
de coupé naast ons zaten dc andere zes.
dezen haddeu ook een vreemd gezicht bij
hen, maar dat keek heel wat vriendelijker
dan dat van bij ons en was zelfs zeer spraak
zaam.
Aan de grenzen liep alles goed af.
Toen wij weer in onzen trein stapten von
den wij er twee anderen in onze coupé, 't
zagen er een paar werklieden uit. Zij g;oet
ten heel vriendelijk. Ik van mijn kant pre
senteerde hen ieder een sigaar. Eerst wei
gerden beiden. Maar toen ik hun veitclde,
dat het Holhndsche sigaren waren, toen
schoteir er beide handen opaf. Deze kleine
voo: komendheid had hen voor goed voor
ons ingenomen.
Weldra vernamen wij, dat zij twee Parij
zenaars waren, de eene stoker en de andere
machinist op een trein eu dat zij al honderden
keeren die reff gemaakt had.ien. Wij had
den dan inderdaad veel pleizicr van hen.
Als om strijd beijverden zij zich al de merk
waardigheden aan te toonen, die van uit den
trein zichtbaar waren.
Zoo wezen zij ons achtereenvolgens op
twee vlakten, waar in den oorlog van 1870
gevochten was tusschen Duitschers en Fran—
schen. Op de tweede vlakte, waar de slag
van St. Quentin geleverd was, wezen zij ons
eene diepe ravijn aan, waarin duizende Fran-
schen neergestort waren, toen de Duitschers
hen op de hielen zaten. Men heeft toen
over hen eenvoudig de noodige hoeveelheid
ongehlusrhte kalk en wat aarde gestrooid en
daarmede uit.
Nog wisten onze twee gidsen te vertellen
\*-i een Franach Generaal, die zoo dapper
was, dat lui, wanneer hij nog maar een paar
maanden geleefd had, hij zonder twijfel alle
Pruisen zoude vernietigd hebben, maar
de goede man was daar gestorven en zoo
komt het dat nu alle Pruisen niet vernietigd
zijn geworden
Wat verder zagen wij het onmetelijke
woud van Compiègnes, waar Jeanne d'Arc
door de Eugelschen werd aangehouden.
Ook bewonderden wij nog twee prachtige
kasteelen van Rotschild. Vóór Parijs was
de streek gelijk bij ons, veel weilaud en nog
meer velden met beetwortelen, die daar bij
zonder verbouwd worden, alleen was het
Ja, waarlijk, Waalwijk heeft voor andere
plaatsen niet onder gedaan in het hulde
brengen aan ons dierbaar vorstenpaar op
dezen beugelijken dag, welk eenvieugdeen
innige voldoening dit le kunnen constat ei-reu.
Leve Koningin Wilhelmina
Leve Prins Hendrik der Nederlanden
Naar wij vernemen zijn door de St. Pau
lusvereeniging en de Kou. Oranje Doelen
alhier telegrammen van gelukwensch aan 't
vorstelijk Paar gezonden, een dankbetuiging
werd reeds ontvangen.
Ook de~ Vereenigiug „Geloof on Weten
schap" zal een adres van gelukwensch en
hulde zenden.
Lezing
Zooals blijkt uit achterstaande adverten
tie, zal a. s. Maandag des avonds ten 8
uur, in het hotel Verwiel, Dr. Scharpinan
eene lezing houden over 't ontwerp „Leo
X1IL, paus der Encyclieken,, daartoe
uitgenoodigd door de vereenigiug „Geloof
en Wetenschap alhier.
Zeer zeker zulle.» de Waal wij kers dit
bericht met vreugde begroeten, den grooten
Sohaepman, zoo spoedig voor In n te zien
staan, om eene lozing te komen houden.
Wij t wij tele n dan ook niet of een groot
aantal belangstellenden zul deze lezing ko
men bijwonen, de leden en buitengewone
leden hebben vrijen toegang, and n u f 0.50
entree
Kaarten zijn verkrijgbaar in 't hotel
Verwiel.
WAALWIJK, 7 Fclr 1901.
Er was nog al aanvoer tor veemarkt en de
handel zeer vlug.
Kalfbeesten f 140 k f215.
Dito vaarzen f 97>/j f 180.
Jonge varkens aangevoerd 26 stuks, ver
kocht van f8.— A f 13.75.
Ter botermarkt afgeslagen en verkocht 1615 kg.
van i' 1.11 k f 1.19 per kg.
Eieren 3 a 4 cent per stuk.
De jaarmaikt werd zeer druk bv.orht er
ging weinig om in zaken daar alles en een
ieder in feestelijke stemming verkeeide ten
gevolge van het Hooggetijde van 11. M. de
Koningin en Iloogsthaarzelver Gemaal.
In de voorlaatste dagen was de stemming
voor huiden geanimeerd en de pi ij/.en zijn
vooral wat de nieuwe slachting betreft zeer
vast. Voor deze streek is betrekkelijk veel
gekocht tegen prijzen van fr. 60 a ff. 64
voor kortharige zomerossenhuiden van 20/25
kilo en fr. 64 tot fr. 67 voor 25/32 en 32/40.
Voor prima zwaar leder blijft goede vraag
bestaan en op levering werden reeds eenige
zaken afgesloten aan prijzen van f 0 70 tot
f 0.8ü per half kilo naar gewicht en quali—
teit. De voorraad is zeer klein en indien
er niet spoedig verandering in de weersge
steldheid komt zal de behoefte zich in alle
soorten sterk doen gevoelen. In binnen),
schors was den laatsten tijd meer vraag.
Voor prima Graafschapper werd besteed
f 4.10 a f 4.20 dito Baronie f 4 75 ;i f 4.90
per 65 kg. franco boord of wagon. Vreemde
looimiddelen in goede stemming.
Garouille fr. 1a 19s/4, Amy na Va—
lonea eerste qualiteit Ir. 28 a fr. 28:5('., dito
Frillos fr. 26^2 a ff- 27^4. Que.hiacho prima
gemalen fr. li1/* a fr- 113/* Deze p:ijzen
berekend per 100
wagon geladen.
kg. vrij op schip of iu
Tot onze groote spijt zijn wij genood
zaakt, verschillende Plaatselijke Berichten,
Voor Verstaud en Harten Burgerlijke Stand,
tot een volgend nummer te laten liggen.
jj_l' .i i'j_ny ■■**2. i ui»
terrein zeer heuvelachtig, de gebouwen zag
men overal met leien gedekt.
Nog kwamen wij langs groote marmer
groeven, elders weer groeven, waaruit men
dien witten mergelsteeu haalt, waarvan de
St. Jan is opgetrokken. Van lijd tot tijd
kwamen wij door een tunnel van een of twee
minuten.
Eindelijk naderden wij Parijs.
In de verte zagen wij reeds den Eiffeltoren
Wat is me dat toch een gevaarte Dan de
trotsche tempel van het Goddelijk Hart van
Jezus op de Montmartre. In Parijs eerst 3
kwartier wachten te midden van kolossale
drukte, toen veroverden wij allen een plaatsje
iu den omnibus en voort ging he,t naar rie^*
gare de Lyori. 't Was omtrent half acht.
Ónze trein stond reeds klaar. Wij bezetten
twee coupé's met onze valiezen en reisdekens
om eene vrije plaats te hebben en gingen
toen in de restaurant eens flink eten.
Wij staken een goede sigaar op, schreven
een paar briefkaarteu en 't werd tijd voor de
trein.
'iWas eeu gewone trein met een gang langs
alle coupé's, zooals bij ons de locaaltreinen,
en eeue verbinding tusschen (>e verschillende
wagens en verder waterleiding enz.
Wij moesten geheel de reis in dezelfde
coupé maken en daarom stonden wij ei na
tuurlijk op alléén te blijven. Van de conduc
teurs was niet veel heil te verwachten, maar
wij hielpen elkander, gelijk hel goede broe
ders betaamt Goddank! eindelijk rolde
de trein weg en wij zaten nog alleen. Toen
nog eens eene goede sigaar gerookt, terwijl
wij in wilde vaart voortieden over heuvelen
en dalen, waarvan wij niets te zien kregen.
Den geheelcn nacht door stopte de trein maar
eeu keer, dus van dien kant was er maar
weinig beletsel om gerust te slapen en toch
wat een nacht De een voor den and^r kon
den slaap niet pakken. Amedée en de
Provinciaal zongen al de liedjes, die zij maar
kenden, zeker met het plan ons in slaap te
wiegen
Maar 't is tijd, morgen vertel ik verder,
nu moeten wij de stad in om 't een en an
der nog te koopen.
Vaartwel
Uw U liefh. zoon,
ANDRE.
(Wordt vervolgd.)
