Nummer 24.
Zondag 24 Maart 1901.
24e Jaargang
Toegewijd aan Handel? Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste blad.
MONOPOL
THEE.
Op Oen Drempel van het Paradijs,
De Zuid-Afiikaansehe oorlog.
AITOOI TIELEN,
Theod. WESSELS,
Uitgever:
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
USD USTR TEELEN.
het lekkerste kopje
WAALWIJK.
FEUILLETON.
WAALWIJK.
Wegens den inval
lenden Feestdag zal het
volgend nummer iets
later dan gewoonlijk verschijnen.
Advertentiën als anderszins voor
dit nummer worden ingewacht ui
terlijk Woensdagmiddag 12 uur.
Zij die zich voor
het volgend kwartaal
abonneeren, ontvan
gen de in deze maand nog ver
schijnende nummers GRATIS.
Verkrijgbaar bij den Heer
Botha vecht door.
Een Engelsche officier uie dcor het com
mando van Kritzinger gevangen gemaakt is
en later heeft weten te ontsnappen, vertelt,
dat het commando prachtig bereden is en
overvloedig van wapenen en ammunitie
voorzien is. terwijl al die paarden, wapenen
en kleedingstukken op de Britten zijn buit
gemaakt.
De Echo van het Zuiden
en Lasjrslrulsrlr Courant,
Dit Blad verschijnt W o e 11 s d a g- en Zaterdagavond.
A b o n 11 e m e 11 t s p r ij s per 3 maanden f 0.75.
Franco per post door liet geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan -den
Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3inaal ter plaatsing opgegeven,
worden idmaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten
gesloten. .Reclames 15 cent per regel
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Waalwijk houdt zich onledig met het
opmaken van het verslag over 1900.
Heeren Industriëelen worden verzocht
hunue opgaven voor het verslag zoo spoedig
mogelijk aan den Voorzitter in te zenden.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voornoemd.
13)
Markwaardig was het, dat zijne oogen en mond
ernstig bleven bij deze zoo vriendelijk klinkende
woorden. Zou dat een toespeliug zijn op hunne
ontmoeting in de residentie P Zij vond geen
antwoord, doch neeg, zonder een woord te
spreken.
«Het is dus je plan om twee weken hier bij
me te blijven; je weet niet hoezeer ik er mij
over verheug, dot jij je een kleine uitspanning
en verstrooiing gunt, Raimond ik durfde nau
welijks aan je stellige verzekeringen per brief
geloof 6laan.'
Alle teekenen van zwakte en afgematheid, de
gevolgen van den doOrgestaneu angst, waren op
eenmaal verdwenen. Bedrijvig sleepte de teedere
moeder een gemakkelijk en, zacbten stoel aan,
om haar zoon daarin te doen plaats nemer..
«Wilt u niet op uw gewone plaats in den
armstoel gaan zitten vroeg zij aan de barones
die besluiteloos en als aan den grond genageld
was blijven staan.
«Ilaimond, wees zoo goed even te schellen,
wij moeten omtrent je logies melden oberkellner
in overleg treden. Je drinkt toch een kopje thee
met ons niet waar
Het kamermeisje bracht de thee en kort daarop
verscheen ook de oberkellner. De zaak was
spoedig geregeld. Er was een groote kamer vrij,
welke Ërunneck dadelijk kon betrekken.
Terwijl de rijksadvocaat nog met den hotel
bediende aan het onderhandelen was, sprak
Manon op zachten toon „Zou het niet welvoe-
gelijker zijn, als ik u van avond met mijnheer
uw zoon alleen liet?'
Deze glimlachte. »U bent voor mij geen
vreemdelinge en stoort ons in geen enkel op
zicht.'
De oberkellrer verliet juist het vertrek en
Brunnecks oor scheen deze woorden te hebben
opgevangen; want hij viel dadelijk in«Barones,
Zooals wij in ons vorig nummer mede
deelden heeft Chamberlain dan ten slotte eeu
eind gemaakt aan de onzekerheid van bijna
een maand lang door zijn mededeeling in
het parlement, dat Botha aan Kitchener per
biief heeft kennis gegeven, dat hij niet ge
neigd is de vredesvoorwaarden aan te be
velen, welke Kitchener in last had hem ter
ernstige overweging van zijn regeering aan
te biedeD. Botha voegde aan zijn weige
ring toe, dat zijn regecring en zijn officie.en
volkomen met hem instemmen.
Chamberlain heeft door dit antwoord de
millioenen verplicht die zoowel in Engeland
als daarbuiten zich bijna vier weken lang de
vraag stelden Zal Botha zich overgeven
Die vraag is opgelost. De „hoopvolle*
stemming, van welke de telegraal ons gere
geld op de hoogte hield uit Pretoria, Johan
nesburg, Kroonstad, Bloemfontein, Kaapstad
en overal waar Engelschen in Zuid—Afrika
hunkeren naar vrede is teleurgesteld en wat
erger voor hen is er blijft voor 't oogenblik
zelfs-geen aanleiding voor nieuwe hoop over,
hoop, die toch doet levcu
Botha's antwoord is duidelijk en kort en
laat geen opening voor een anderen uitslag
dan deze, dat er op den ouden voet zal
worden doorgestreden. Waarschijnlijk zal de
strijd zelfs heviger en opgewekter aan Boe-
renzijde gevoerd worden dau een maand
geleden. Want nu er uit Botha's antwoord
blijkt, dat niet alleen de weigering van hem
uitgaat, maar dat deze de volkomen instem
ming van zijn regeering en zijn officieren
geniet, vak er haast niet te twijfelen of de
Boeren zullen het enkele feit, dat England
tot onderhandelen te vinden is geweest, als
een teeken van zwakheid aan zien en een
kleine aanmoediging in dien geest zal won
deren uitwerken.
Om de juiste waarde van Botha's weige
ring onpartijdig te beoordeeleu zoude men
den aard der in elk geval door Engeland
aangeboden voorwaarden moeten kennen.
Hoe harder zij geweest zijn, des te min
der bet eekenis zou natuurlijk Botha's neen
hebben. Maar voor de hand ligt, dat zij
vrij mild zijn geweest, omdat ze zoo lang in
bedenking gehouden zijn en er dus vermoe
delijk veel aannemelijks in was. Mogelijk
is ten slotte de staking der vijandelijkheden
afgesprongen op een of ander onderdeel,
maar hoe onbeduidender de ninderpaal voor
een vergelijk geweest is, hoe beteekenisvol-
ler Botha's weigering wordt.
Zoowel het officieele bericht van het af
breken der onderhandelingen als de ver
klaring van Chamberlain hebben in het
u gevoelt u toch niet door mijne tegenwoordig
heid gegeneerd Ik heb helaas, altijd het onge
luk, door mijne tegenwoordigheid alleen, iedere
gemoedelijke bijeenkomst te storen. Of het aan
mijn persoon, mijne betrekking, of aan beiden
tegelijk ligt, kan ik niet zeggen. Zoudt u het
niet eerst een korten tijd met mij willen pro-
beeren en mijne tegenwoordigheid dulden,
voordat u mij in de ban doet en andere schik
kingen treft
Manon sprak met moeite een paar onsamen
hangende woorden. Zij verkeerde in groote
vrees.
«Maar, Raimond, de barones ie geenszins onge
naakbaar maak je maar niet bezorgd. Als
jij je maar van de beste zijde vertoont, zal het
best gaan. Ik zal je wel de behulpzame hand
bieden, als je zonderlinge natuur bijzonder sterk
nuar buiten treedt,schertste de oude dame.
Een ernstige lach verfi aaide zijn ietwat blaeke
verstandige trekken.
Hij bezat een gelaat, vol buitengewone uit
drukking, en, zonder juist schoon te zijn, nam
hij reeds bij het eerste woord, dat hij sprak,
ieder voor zich in. Hij beschikte over een niet
alledaagsche ontwikkeling, die hem een geestelijk
overwicht verschafte. Hij sprak nooit veel, doch
over de bedoeling zijner woorden verkeerde
niemand ooit in twijfel. Iedereu zin, dien hij
sprak, was volmaakt afgerond het teeken
van een volledig gevormd karakter.
«Ik hoor al, dat mama reeds met u over mij
heeft gesproken en mfj met een dikke zwarte
kool heeft geteekend. Ik zal mijn beste beentje
moeten voorzetten, om u een betere meening
van mij te doen opvatten.'
«Mevrouw uwe moeder heeft werkelijk eenige
keeren over u gesproken, maar op zulk een
loffelijke wijae, dat ik, om u de waarheid te
zeggen ,wel een weiuig jaloerBch op u en uwe
zuster Leokadie werd.
«Die goede mamal' Brunneck drukte zijne
moeder hartelijk de hand.
In den loop van den avond begon de weduwe
over het uitstapje van gisteren naar het eiland
Hela te spreken. De oude dame schilderde alles
met levendige kleuren.
Manon lag achterover geleund in haren arm
stoel, haren hand speelde met den zijden strik
harer donkerroode blouse, die door hare hooge
Vereenigd Koninkrijk heel wat teleurstelling
gebracht, heel wat lange gezichten gemaakt.
Uit alles blijkt nu, dat de eigenlijke on
derhandelingen alleen van de zijde van
Groot—Britannie zijn uitgegaan, en aan die
zijde een vurig verlangen heeft voortgezeten,
om eene einde te maken aan de kostbaren
en uitputtenden ooilog en wel op een oogen
blik, dat men te Londen nog rekende te
mogen hopen op voorwaarden, die niet al te
ze.er de Britsche eigenliefde zouden kwetsen.
Hoe is het anders te verklaren, dat de
Britsche regeering, die tot voor eenige
maanden van niets wilde weten dan van
een onvoorwaardelijke overgave op genade
of ongenade van de „rebellen", nu haar op
perbevelhebber het initiatief Iaat nemen tot
het aanknoopen van onderhandelingen met
den aanvoerder der rebellen, en dat zij als
diploraatieken adviseur hals over kop sir
Altred Milner naar Pretoria zendt?
Botha heeft, door de voorwaarden, welke
deze ook geweest mogen zijn, van de hand
te wijzen, bij de vrienden van de zaak der
Boeren weder groot vertrouwen gewekt
voor de toekomst en tevens de brave Britten
ruw uit den zaligen vredesdommel wakker
geschud. Sedeit Dinsdagavond zijn de
Biitsche machthebbers op gevoelige wijze
tot de wetenschap gebracht, dat de vrede
slechts verkregen kan worden op één voor
waarde erkenning van de onafhankelijkheid
der beide Boelenrepublieken
Een feit is het, dat het weigeren van de
van Britsche zijde aangeboden voorwaarden
door den Boerenopbcvelhebber groote te
leurstelling gewekt heeft onder het Engel—
sche publiek. De onverzoenlijke houding
van Botha en zijn onderbevelhebbers heelt
een te dieper indruk gemaakt, nu de Lon-»
densche bladen door hun aanhoudende me-
dedeelitjgen hun lezers in de vaste over
tuiging hadden gebracht, dat de Boereu
niet in staat waren den strijd voort te zet
ten en zij dus gedwongen zouden zijn in te
gaan op de door Kitchener gestelde voor
waarden.
lu niet-Jiugo kringen te Londen meent
men dan ook dat nu het juiste oogenblik is
aangebroken voor de voorstanders van ar
bitrage, om met voorstellen tot de beëindi
ging van het Zuidafrikaansche conflict voor.
den dag te komen. Dergelijke voorstellen
zouden meent men, thans dén steun erlan
gen van de overgroote meerderheid der
Britten, die een oorlog zonder einde en met
onberekenbare kosten voor zich zien en men
twijfelt er aan, of, indien de bedoelde voor
stellen van dien aard waren, dat zij de
Britsche ijdelheid niet gevoelig kwetsten, het
kabinet Salisbury wel in staat zou zijn, een
algemeenen drang naar tol standkoming van
den vrede te sluiten.
Ook de meeste Londensche bladen zijn
xeer teleurgesteld over het mislukkeu dtr
pofmouweD, hare slanke gestalte vorstelijk deed
uitkomen. De gouden band in de blonde lokken
vonkelde en straalde op het hoofd van het
meisje. Zij was schoon, zoo ongemeen schoon,
dat zelfs de koelbloedige advocaat onder den
indruk er Yan kwam. Zijne oogen bleven nu
en dan als geboeid op het blanke, schoone ge
laat rusten en zijne rustige, Bteeds tot de zaak
bepalende gedachten, begonnen gemakkelijk af
te dwalen.
Reeds tot tweemaal toe had hij een vraag zij
ner moeder niet gehoord. «En de ring heeft
die zich na de reparatie goed gehouden, mama?'
vroeg hij plotseling, terwijl hij haar in de rede
viel.
De weduwe keek eenigszins verwonderd op
zij was juist aan de beschrijving van den terug
tocht het belangrijkste punt «Natuurlijk
waarom zou die zich niet goed hebben gehouden
Je hebt hem toch bij een van de beate goud
smeden iu de residentie laten maken I'
Manon richtte hare oogen zacht smeekend op
Brunneck.
Maar hij scheen die taal niet te verstaan, hij
begreep of de beteekenis van zulke smeekende
oogen niet, of scheen er meer op gesteld recht
door zee te gaan.
«Bij die gelegenheid zag ik voor het eerst,
barones,* merkte hij op, terwijl hij zich hoffelijk
tot haar wendde.
«Mij?'
,U kocht toen don gouden band, dien u nu in
het haar draagt, ongemerkt was ik getuige,
toen u in den spiegel keekt, om te zien, hoe of
hij u stond.'
„Ikwerkelijk
«Kent u mij niet weer terug vroeg hij terwijl
een fijn glimlachje om zijne lippen spealde. «En
toch had ik dienzelfden dag nog eenmaal het
genoegen om u te ontmoeten en wel in het
hotel, waarin wij beiden onzen intrek hadden
genomen.'
«Werkelijk?* Hot was alsof er vrees lag in
den toon, waarop zij sprak.
Een kleine rimpel vertoonde zich op zijn
voorhoofd. Was het dan der barones werkelijk
onaangenaam, dat hij over deze ontmoeting sprak
maar waarom dan toch
«Je zult je vergissen, Raimond barones Karger
vertoeft eerst sedert het begin van den zomer
vredesonderhandelingen
Daily Telegraph, Morning Post, Standard
en de meeste jingobladen rneenen, dat h^t
eenige antwoord van Engeland op Botha's
weigciing moet zijn het zenden Yan een
ontzaglijk aantai -rtprkingstroepen.
De Daily News zegt, dat men het publiek
heelt bedrogen met te verklaren, dat Botha
de onderhandelingen heeft aangeknoopt,
terwijl nu blijkt, dat Kitchener het eerst
vredesvoorstellen heeft gedaan'
De Daily Mail betoogt, dat men eens
en voor goed een einde moet maken aan
dergelijke onderhandelingen en dat men
alleen op onvoorwaardelijke overgave der
Boeren moet ingaan.
De Morning Leader, verklaart, dat het
bericht van het mislukken der onderhande
lingen één der slechtste is, die sedert
geruimeu tijd in Engeland zijn ontvangen
en dal het beteekent, dat het verlies aan
dooden, zieken en gewonden voort duren
en de verwoesting van het land opnieuw
beginnen zal.
Uil Groot-Brittannie worden binnenkort
iu verband met den naderenden Zuidafri—
kaanschen winter, 300.000 dekens voor de
troepen op het oorlogsterrein gezonden, wel
een bewijs, dat de legerautoriteiten niet
rekenen op een spoedig einde van den
strijd.
Ook van de zijde der Boeren, wier getal
sterkte door sommigen op 10 a 12.000, door
andereu op wel 25 000 man begroot wordt
blijkt niet, dat zij strijdensmoede zijn of
aan capitulatie denken. Terwijl rij in
Transvaal in de laatste week bijna dagelijks
aauvallen op de spoorwegen hebben uitge
voerd, terwijl Christiaan De Wet zich in
het uoordoosten van den Vrijstaat voor
bereidt op nieuwe operatifiu, is commandant
Kritzinger de held ran den dag in Kaap
kolonie. Een Reuiertelegrara meldt omtrent
zijn jongste optreden.
„Zondag is commandant Kritzinger met
600 man de Elaudsrivier overgetrokken. Hij
bevond zich in den hoek, die gevormd
wordt door de Elandsrivier en Vlekpoort,
toen twee Engelsche escadrons, welke uit
Cradock kwamen en een kanon bij zich
hadden,, het vuur op de Boeren openden.
Kritzinger trok toen naar Magermansberg,
waar hij stuitte op een Engelsche colonne,
die zich over een lengte van 13 K. M.
uitstrekte. Het was de colouue ouder kolonel
De Lisle, die er op rekende, dat de Boeren
zouden worden tegengehouden door den
hoogen waters'and.
De colonne De Lisle had 4 kanounen,
die in stelling werden gebracht. Doordat
een Engelsch detachement van 100 man,
dat den uitersten linkervleugel moest bewaken
zich in den weg vergiste, kreeg een deel
der Boeren gelegenheid, opnieuw de Elands
rivier over te trekken eu iu noordwestelijke
hier en voor dien tijd is zij altijd in Oostenrijk
geweest,' weersprak de weduwe haar zoon.
«Het was dit jaar, in Februari, toen ik de
barones voor het eerst zag,' antwoordde hij
rustig.
«Mijnheer de advocaat heeft gelijk ik ver
toefde toen eenige dagen in Berlijn." Manon had
bij deze bekentenis vluchtig opgezien doch sloeg
de oogen dadelijk weer neer.
Zij zag en voelde den vorschende blik van
Brunneck, eer. onuitsprekelijke angst beving
haar. Deze oogen, deze doordringende blikkeu
hoe zou zij die kunnen onlloopen Zouden rij
in het volgende oogenblik niet haar geheele ge
heim hebben geraden P
De weduwe vatte den draad van het verhaal
weer op en nu had zij niet meer over de onop
lettendheid van haren zoon te klagen htj luister
de vol aandacht en stelde zelf9 vragen, betredende
de vondst van het lijk.
Zijne vragen bewezen, dat hij gewoon wa»
iedere zaak tot den grond toe te onderzoeken.
ZESDE HOOFDSTUK.
Op het bekende plaatsje, naast de badkoets,
zaten de rechterBweduwe en Manon in bare
strandstoelen. De advocaat leunde op den zetel
zijner moeder en keek deze aan met lachend
gelaat. Zij zag er zoo kerngezond uit en keu
velde zoo aardig en geestig. Ook Manon lachte
over de gekruide opmerkingen van de onweer
staanbare, beminnenswaardige dame.
Het weer was goddelijk. De zon zette haar
be9te beentje voor en wierp een groenen weei-
schijn over de zee. De zacht kabbelende golfjes
murmelden liefelijk aan de voeten der wandelaars
die met geheele drommen langs het strand
trokken.
Brunneck keek, zouder ophouden, naar de
richting, waar zijns moeder hem het eiland Hela
aanduidde. Manon staarde hem ter sluiks aan,
zooals zij reeds dikwijls, tijdens zijn verblijf
hier, had gedaan. Hij zag er jonger uit, dan
hij washij had donker dicht huar en een
trotsche, kranige houding. Zijn eenigszins koel
fijnbesneden gelaat zag er op dit oogenblik op
geruimd uit en toewijding voor zijne moeder
straalde uit zijne donkergrijze oogen.
„Ik zou nog wel eens naar het betooverde
richting af te marcheeren, spoedig gevolgd
door het overig deel van het commando.
Kolonel De Lisle had gerekend op de
hulp van de colonne Corringe, die Kritzin
ger achtervolgde doch Corringe kwam een
uur te laat.
Zondag hebben de Boeren nog een paar
wagens bij' Tarkastad buitgemaakt. Zij na
derden twee wagens, die door 8 Engelsche
soldaten werden geëscorteerd, tot op 50 me
ier afstand vuurden, zonder af ie zitten, na
men 5 Engelschen gevangen eu lieten er
spoedig 3 weer los.
Vrijdag der vorigen week hebben de Boe
ren bij Winterberg na een gevecht, waarin
2 Engelschen gewond werden, 24 Engelschen
gevangengenomen en hen later weer op pa
rool in vrijheid gesteld.
In verband met de drie treinen, welke de
Boeren achtereenvolgens Zondag, Maandag
en Dinsdag j.l. op den üelagoaspoorweg
hebben „opgeblazen", vermeit een Standard-
telegram, dat twintig man onder 2 officiereu
zich in een der treinen een aanzienlijk ge
tal Boeren een hcelen tijd van 't lijf hielden.
Een deel der Engelschen kon daardoor
ontvluchten. De beide officieren en zeven
manschappen werden echter gevangen ge
nomen, doch later vrijgelaten. Al hun eigen
dommen, en in 't algemeen alles wat draag
baar was, namen de Boeren mede, en de
geweren sloegen zij tusschen de wielen der
wagons aan stukken.
Dit laatste schijnt zeer zonderling. Te
verklaren zoude het slechts zijn als die ge
weren al onbruikbaar waren gemaakt door
dc Engelschen zelf. Ook is het mogelijk, dat
de Boereu de Engelsche geweren hebben
genomen en misschien oude van hen zelf
hebben stuk geslagen. Maar 't waarschijn
lijkste van alles is, dat het weer een dikke
Engelsche jokken is en dat, in plaats van
geweren te vernielen, de Boeren er op deze
en andere treinen ammunitie bij gezocht
hebben. Men herinnert zich, dat Kitchener
indertijd besloten heeft over de Delagoalijn
nog slechts ammunitie en hospitaalgoederen
aan te voeren.
Het moderne Slachtersnek, waar 13 Maart
de drie ongelukkige slachtoffers van Kitche
ner's bloeddorst zijn gevallen, zal den naam
de Aar voortaan tot een niet minder af
schuwelijk symbool von Engelsche wreedheid
maken dan Slachtersnek, waar vroeger een
beruchte moord op Afrikaners heeft plaats
gehad.
eiland willen, waarop u bijna schipbreuk hebt
geleden,* sprak hij op vroolijken toon, terwijl
liij met zijn veldstoeltje dichtarbij rukte.
«Het is er vandaag juist prachtig weer voor,
maar, neem je in acht voor de booze fae, die je
in het verderf zal storten, als je haar geen hulde
bewijst."
«Gelooft u ook, barones, dat de Nixen na ij ten
gronde zullen richten, wanneer ik mij niet aan
hen wijdt
«Neen, zij brengen alleen maar de diepten
in beroering, wanneer zij een offer verborgen
houden.'
Vragend richtte hij het schoon gevormde hoofd
op en de heldere brillenglazen vonkelden haar
tegen.
«Ik bedoel, dat de golven, zoodra wij het lijk
van de schoone, jonge vrouw in onze boot had
den, zich zachtkens ter ruste vlijden.'
«Is er niets meer omtrent de onbekende en
het feit zelve aan het licht gekomen
«Neen.*
«Begrijp eens, Raimond, de barones had reeds
een voorgevoel, dat er iets verschrikkelijks zou
gebeuren.
,0 neen!' riep Manon, vol vuur. «Het gedicht
heeft deze stemming bij ons wakker geroepen
de Vrijheer was later dezelfde meening toege
daan.
«Ja, u hadt ons daardoor melankoliek ge
maakt. Hoe bevalt je toch onze Vrijheer?»
verruigde zij, vragend, tot haren zoon.
Hij heeft een open en rond karakter; ik ken
hem trouwens reeds veel langer, dan u vermoedt;
hij werkte, eenige jareu geleden, als refendarii
bij onze rechtbank. Hier hebben wij, zooals u
weet, de kennismaking hernieuwd en ik spreek
hem bijna iederen avond in de conversatiezaal
van liet badhotel. Ik zou geen beteren makker
kunnen wenschen,* voegde hij er met nadruk
bij, terwijl hij zijne oogen op Manon hield ge
vestigd.
(Wordt vervolgd.)