Nummer 24. Zondag 24 Maart 1901. 24e Jaargang Toegewijd aan Handel? Industrie en Gemeentebelangen. Eerste blad. MONOPOL THEE. Op Oen Drempel van het Paradijs, De Zuid-Afiikaansehe oorlog. AITOOI TIELEN, Theod. WESSELS, Uitgever: Dit nummer bestaat uit twee bladen. USD USTR TEELEN. het lekkerste kopje WAALWIJK. FEUILLETON. WAALWIJK. Wegens den inval lenden Feestdag zal het volgend nummer iets later dan gewoonlijk verschijnen. Advertentiën als anderszins voor dit nummer worden ingewacht ui terlijk Woensdagmiddag 12 uur. Zij die zich voor het volgend kwartaal abonneeren, ontvan gen de in deze maand nog ver schijnende nummers GRATIS. Verkrijgbaar bij den Heer Botha vecht door. Een Engelsche officier uie dcor het com mando van Kritzinger gevangen gemaakt is en later heeft weten te ontsnappen, vertelt, dat het commando prachtig bereden is en overvloedig van wapenen en ammunitie voorzien is. terwijl al die paarden, wapenen en kleedingstukken op de Britten zijn buit gemaakt. De Echo van het Zuiden en Lasjrslrulsrlr Courant, Dit Blad verschijnt W o e 11 s d a g- en Zaterdagavond. A b o n 11 e m e 11 t s p r ij s per 3 maanden f 0.75. Franco per post door liet geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan -den Uitgever. Advertentiën 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën 3inaal ter plaatsing opgegeven, worden idmaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten gesloten. .Reclames 15 cent per regel De Kamer van Koophandel en Fabrieken te Waalwijk houdt zich onledig met het opmaken van het verslag over 1900. Heeren Industriëelen worden verzocht hunue opgaven voor het verslag zoo spoedig mogelijk aan den Voorzitter in te zenden. De Kamer van Koophandel en Fabrieken voornoemd. 13) Markwaardig was het, dat zijne oogen en mond ernstig bleven bij deze zoo vriendelijk klinkende woorden. Zou dat een toespeliug zijn op hunne ontmoeting in de residentie P Zij vond geen antwoord, doch neeg, zonder een woord te spreken. «Het is dus je plan om twee weken hier bij me te blijven; je weet niet hoezeer ik er mij over verheug, dot jij je een kleine uitspanning en verstrooiing gunt, Raimond ik durfde nau welijks aan je stellige verzekeringen per brief geloof 6laan.' Alle teekenen van zwakte en afgematheid, de gevolgen van den doOrgestaneu angst, waren op eenmaal verdwenen. Bedrijvig sleepte de teedere moeder een gemakkelijk en, zacbten stoel aan, om haar zoon daarin te doen plaats nemer.. «Wilt u niet op uw gewone plaats in den armstoel gaan zitten vroeg zij aan de barones die besluiteloos en als aan den grond genageld was blijven staan. «Ilaimond, wees zoo goed even te schellen, wij moeten omtrent je logies melden oberkellner in overleg treden. Je drinkt toch een kopje thee met ons niet waar Het kamermeisje bracht de thee en kort daarop verscheen ook de oberkellner. De zaak was spoedig geregeld. Er was een groote kamer vrij, welke Ërunneck dadelijk kon betrekken. Terwijl de rijksadvocaat nog met den hotel bediende aan het onderhandelen was, sprak Manon op zachten toon „Zou het niet welvoe- gelijker zijn, als ik u van avond met mijnheer uw zoon alleen liet?' Deze glimlachte. »U bent voor mij geen vreemdelinge en stoort ons in geen enkel op zicht.' De oberkellrer verliet juist het vertrek en Brunnecks oor scheen deze woorden te hebben opgevangen; want hij viel dadelijk in«Barones, Zooals wij in ons vorig nummer mede deelden heeft Chamberlain dan ten slotte eeu eind gemaakt aan de onzekerheid van bijna een maand lang door zijn mededeeling in het parlement, dat Botha aan Kitchener per biief heeft kennis gegeven, dat hij niet ge neigd is de vredesvoorwaarden aan te be velen, welke Kitchener in last had hem ter ernstige overweging van zijn regeering aan te biedeD. Botha voegde aan zijn weige ring toe, dat zijn regecring en zijn officie.en volkomen met hem instemmen. Chamberlain heeft door dit antwoord de millioenen verplicht die zoowel in Engeland als daarbuiten zich bijna vier weken lang de vraag stelden Zal Botha zich overgeven Die vraag is opgelost. De „hoopvolle* stemming, van welke de telegraal ons gere geld op de hoogte hield uit Pretoria, Johan nesburg, Kroonstad, Bloemfontein, Kaapstad en overal waar Engelschen in Zuid—Afrika hunkeren naar vrede is teleurgesteld en wat erger voor hen is er blijft voor 't oogenblik zelfs-geen aanleiding voor nieuwe hoop over, hoop, die toch doet levcu Botha's antwoord is duidelijk en kort en laat geen opening voor een anderen uitslag dan deze, dat er op den ouden voet zal worden doorgestreden. Waarschijnlijk zal de strijd zelfs heviger en opgewekter aan Boe- renzijde gevoerd worden dau een maand geleden. Want nu er uit Botha's antwoord blijkt, dat niet alleen de weigering van hem uitgaat, maar dat deze de volkomen instem ming van zijn regeering en zijn officieren geniet, vak er haast niet te twijfelen of de Boeren zullen het enkele feit, dat England tot onderhandelen te vinden is geweest, als een teeken van zwakheid aan zien en een kleine aanmoediging in dien geest zal won deren uitwerken. Om de juiste waarde van Botha's weige ring onpartijdig te beoordeeleu zoude men den aard der in elk geval door Engeland aangeboden voorwaarden moeten kennen. Hoe harder zij geweest zijn, des te min der bet eekenis zou natuurlijk Botha's neen hebben. Maar voor de hand ligt, dat zij vrij mild zijn geweest, omdat ze zoo lang in bedenking gehouden zijn en er dus vermoe delijk veel aannemelijks in was. Mogelijk is ten slotte de staking der vijandelijkheden afgesprongen op een of ander onderdeel, maar hoe onbeduidender de ninderpaal voor een vergelijk geweest is, hoe beteekenisvol- ler Botha's weigering wordt. Zoowel het officieele bericht van het af breken der onderhandelingen als de ver klaring van Chamberlain hebben in het u gevoelt u toch niet door mijne tegenwoordig heid gegeneerd Ik heb helaas, altijd het onge luk, door mijne tegenwoordigheid alleen, iedere gemoedelijke bijeenkomst te storen. Of het aan mijn persoon, mijne betrekking, of aan beiden tegelijk ligt, kan ik niet zeggen. Zoudt u het niet eerst een korten tijd met mij willen pro- beeren en mijne tegenwoordigheid dulden, voordat u mij in de ban doet en andere schik kingen treft Manon sprak met moeite een paar onsamen hangende woorden. Zij verkeerde in groote vrees. «Maar, Raimond, de barones ie geenszins onge naakbaar maak je maar niet bezorgd. Als jij je maar van de beste zijde vertoont, zal het best gaan. Ik zal je wel de behulpzame hand bieden, als je zonderlinge natuur bijzonder sterk nuar buiten treedt,schertste de oude dame. Een ernstige lach verfi aaide zijn ietwat blaeke verstandige trekken. Hij bezat een gelaat, vol buitengewone uit drukking, en, zonder juist schoon te zijn, nam hij reeds bij het eerste woord, dat hij sprak, ieder voor zich in. Hij beschikte over een niet alledaagsche ontwikkeling, die hem een geestelijk overwicht verschafte. Hij sprak nooit veel, doch over de bedoeling zijner woorden verkeerde niemand ooit in twijfel. Iedereu zin, dien hij sprak, was volmaakt afgerond het teeken van een volledig gevormd karakter. «Ik hoor al, dat mama reeds met u over mij heeft gesproken en mfj met een dikke zwarte kool heeft geteekend. Ik zal mijn beste beentje moeten voorzetten, om u een betere meening van mij te doen opvatten.' «Mevrouw uwe moeder heeft werkelijk eenige keeren over u gesproken, maar op zulk een loffelijke wijae, dat ik, om u de waarheid te zeggen ,wel een weiuig jaloerBch op u en uwe zuster Leokadie werd. «Die goede mamal' Brunneck drukte zijne moeder hartelijk de hand. In den loop van den avond begon de weduwe over het uitstapje van gisteren naar het eiland Hela te spreken. De oude dame schilderde alles met levendige kleuren. Manon lag achterover geleund in haren arm stoel, haren hand speelde met den zijden strik harer donkerroode blouse, die door hare hooge Vereenigd Koninkrijk heel wat teleurstelling gebracht, heel wat lange gezichten gemaakt. Uit alles blijkt nu, dat de eigenlijke on derhandelingen alleen van de zijde van Groot—Britannie zijn uitgegaan, en aan die zijde een vurig verlangen heeft voortgezeten, om eene einde te maken aan de kostbaren en uitputtenden ooilog en wel op een oogen blik, dat men te Londen nog rekende te mogen hopen op voorwaarden, die niet al te ze.er de Britsche eigenliefde zouden kwetsen. Hoe is het anders te verklaren, dat de Britsche regeering, die tot voor eenige maanden van niets wilde weten dan van een onvoorwaardelijke overgave op genade of ongenade van de „rebellen", nu haar op perbevelhebber het initiatief Iaat nemen tot het aanknoopen van onderhandelingen met den aanvoerder der rebellen, en dat zij als diploraatieken adviseur hals over kop sir Altred Milner naar Pretoria zendt? Botha heeft, door de voorwaarden, welke deze ook geweest mogen zijn, van de hand te wijzen, bij de vrienden van de zaak der Boeren weder groot vertrouwen gewekt voor de toekomst en tevens de brave Britten ruw uit den zaligen vredesdommel wakker geschud. Sedeit Dinsdagavond zijn de Biitsche machthebbers op gevoelige wijze tot de wetenschap gebracht, dat de vrede slechts verkregen kan worden op één voor waarde erkenning van de onafhankelijkheid der beide Boelenrepublieken Een feit is het, dat het weigeren van de van Britsche zijde aangeboden voorwaarden door den Boerenopbcvelhebber groote te leurstelling gewekt heeft onder het Engel— sche publiek. De onverzoenlijke houding van Botha en zijn onderbevelhebbers heelt een te dieper indruk gemaakt, nu de Lon-» densche bladen door hun aanhoudende me- dedeelitjgen hun lezers in de vaste over tuiging hadden gebracht, dat de Boereu niet in staat waren den strijd voort te zet ten en zij dus gedwongen zouden zijn in te gaan op de door Kitchener gestelde voor waarden. lu niet-Jiugo kringen te Londen meent men dan ook dat nu het juiste oogenblik is aangebroken voor de voorstanders van ar bitrage, om met voorstellen tot de beëindi ging van het Zuidafrikaansche conflict voor. den dag te komen. Dergelijke voorstellen zouden meent men, thans dén steun erlan gen van de overgroote meerderheid der Britten, die een oorlog zonder einde en met onberekenbare kosten voor zich zien en men twijfelt er aan, of, indien de bedoelde voor stellen van dien aard waren, dat zij de Britsche ijdelheid niet gevoelig kwetsten, het kabinet Salisbury wel in staat zou zijn, een algemeenen drang naar tol standkoming van den vrede te sluiten. Ook de meeste Londensche bladen zijn xeer teleurgesteld over het mislukkeu dtr pofmouweD, hare slanke gestalte vorstelijk deed uitkomen. De gouden band in de blonde lokken vonkelde en straalde op het hoofd van het meisje. Zij was schoon, zoo ongemeen schoon, dat zelfs de koelbloedige advocaat onder den indruk er Yan kwam. Zijne oogen bleven nu en dan als geboeid op het blanke, schoone ge laat rusten en zijne rustige, Bteeds tot de zaak bepalende gedachten, begonnen gemakkelijk af te dwalen. Reeds tot tweemaal toe had hij een vraag zij ner moeder niet gehoord. «En de ring heeft die zich na de reparatie goed gehouden, mama?' vroeg hij plotseling, terwijl hij haar in de rede viel. De weduwe keek eenigszins verwonderd op zij was juist aan de beschrijving van den terug tocht het belangrijkste punt «Natuurlijk waarom zou die zich niet goed hebben gehouden Je hebt hem toch bij een van de beate goud smeden iu de residentie laten maken I' Manon richtte hare oogen zacht smeekend op Brunneck. Maar hij scheen die taal niet te verstaan, hij begreep of de beteekenis van zulke smeekende oogen niet, of scheen er meer op gesteld recht door zee te gaan. «Bij die gelegenheid zag ik voor het eerst, barones,* merkte hij op, terwijl hij zich hoffelijk tot haar wendde. «Mij?' ,U kocht toen don gouden band, dien u nu in het haar draagt, ongemerkt was ik getuige, toen u in den spiegel keekt, om te zien, hoe of hij u stond.' „Ikwerkelijk «Kent u mij niet weer terug vroeg hij terwijl een fijn glimlachje om zijne lippen spealde. «En toch had ik dienzelfden dag nog eenmaal het genoegen om u te ontmoeten en wel in het hotel, waarin wij beiden onzen intrek hadden genomen.' «Werkelijk?* Hot was alsof er vrees lag in den toon, waarop zij sprak. Een kleine rimpel vertoonde zich op zijn voorhoofd. Was het dan der barones werkelijk onaangenaam, dat hij over deze ontmoeting sprak maar waarom dan toch «Je zult je vergissen, Raimond barones Karger vertoeft eerst sedert het begin van den zomer vredesonderhandelingen Daily Telegraph, Morning Post, Standard en de meeste jingobladen rneenen, dat h^t eenige antwoord van Engeland op Botha's weigciing moet zijn het zenden Yan een ontzaglijk aantai -rtprkingstroepen. De Daily News zegt, dat men het publiek heelt bedrogen met te verklaren, dat Botha de onderhandelingen heeft aangeknoopt, terwijl nu blijkt, dat Kitchener het eerst vredesvoorstellen heeft gedaan' De Daily Mail betoogt, dat men eens en voor goed een einde moet maken aan dergelijke onderhandelingen en dat men alleen op onvoorwaardelijke overgave der Boeren moet ingaan. De Morning Leader, verklaart, dat het bericht van het mislukken der onderhande lingen één der slechtste is, die sedert geruimeu tijd in Engeland zijn ontvangen en dal het beteekent, dat het verlies aan dooden, zieken en gewonden voort duren en de verwoesting van het land opnieuw beginnen zal. Uil Groot-Brittannie worden binnenkort iu verband met den naderenden Zuidafri— kaanschen winter, 300.000 dekens voor de troepen op het oorlogsterrein gezonden, wel een bewijs, dat de legerautoriteiten niet rekenen op een spoedig einde van den strijd. Ook van de zijde der Boeren, wier getal sterkte door sommigen op 10 a 12.000, door andereu op wel 25 000 man begroot wordt blijkt niet, dat zij strijdensmoede zijn of aan capitulatie denken. Terwijl rij in Transvaal in de laatste week bijna dagelijks aauvallen op de spoorwegen hebben uitge voerd, terwijl Christiaan De Wet zich in het uoordoosten van den Vrijstaat voor bereidt op nieuwe operatifiu, is commandant Kritzinger de held ran den dag in Kaap kolonie. Een Reuiertelegrara meldt omtrent zijn jongste optreden. „Zondag is commandant Kritzinger met 600 man de Elaudsrivier overgetrokken. Hij bevond zich in den hoek, die gevormd wordt door de Elandsrivier en Vlekpoort, toen twee Engelsche escadrons, welke uit Cradock kwamen en een kanon bij zich hadden,, het vuur op de Boeren openden. Kritzinger trok toen naar Magermansberg, waar hij stuitte op een Engelsche colonne, die zich over een lengte van 13 K. M. uitstrekte. Het was de colouue ouder kolonel De Lisle, die er op rekende, dat de Boeren zouden worden tegengehouden door den hoogen waters'and. De colonne De Lisle had 4 kanounen, die in stelling werden gebracht. Doordat een Engelsch detachement van 100 man, dat den uitersten linkervleugel moest bewaken zich in den weg vergiste, kreeg een deel der Boeren gelegenheid, opnieuw de Elands rivier over te trekken eu iu noordwestelijke hier en voor dien tijd is zij altijd in Oostenrijk geweest,' weersprak de weduwe haar zoon. «Het was dit jaar, in Februari, toen ik de barones voor het eerst zag,' antwoordde hij rustig. «Mijnheer de advocaat heeft gelijk ik ver toefde toen eenige dagen in Berlijn." Manon had bij deze bekentenis vluchtig opgezien doch sloeg de oogen dadelijk weer neer. Zij zag en voelde den vorschende blik van Brunneck, eer. onuitsprekelijke angst beving haar. Deze oogen, deze doordringende blikkeu hoe zou zij die kunnen onlloopen Zouden rij in het volgende oogenblik niet haar geheele ge heim hebben geraden P De weduwe vatte den draad van het verhaal weer op en nu had zij niet meer over de onop lettendheid van haren zoon te klagen htj luister de vol aandacht en stelde zelf9 vragen, betredende de vondst van het lijk. Zijne vragen bewezen, dat hij gewoon wa» iedere zaak tot den grond toe te onderzoeken. ZESDE HOOFDSTUK. Op het bekende plaatsje, naast de badkoets, zaten de rechterBweduwe en Manon in bare strandstoelen. De advocaat leunde op den zetel zijner moeder en keek deze aan met lachend gelaat. Zij zag er zoo kerngezond uit en keu velde zoo aardig en geestig. Ook Manon lachte over de gekruide opmerkingen van de onweer staanbare, beminnenswaardige dame. Het weer was goddelijk. De zon zette haar be9te beentje voor en wierp een groenen weei- schijn over de zee. De zacht kabbelende golfjes murmelden liefelijk aan de voeten der wandelaars die met geheele drommen langs het strand trokken. Brunneck keek, zouder ophouden, naar de richting, waar zijns moeder hem het eiland Hela aanduidde. Manon staarde hem ter sluiks aan, zooals zij reeds dikwijls, tijdens zijn verblijf hier, had gedaan. Hij zag er jonger uit, dan hij washij had donker dicht huar en een trotsche, kranige houding. Zijn eenigszins koel fijnbesneden gelaat zag er op dit oogenblik op geruimd uit en toewijding voor zijne moeder straalde uit zijne donkergrijze oogen. „Ik zou nog wel eens naar het betooverde richting af te marcheeren, spoedig gevolgd door het overig deel van het commando. Kolonel De Lisle had gerekend op de hulp van de colonne Corringe, die Kritzin ger achtervolgde doch Corringe kwam een uur te laat. Zondag hebben de Boeren nog een paar wagens bij' Tarkastad buitgemaakt. Zij na derden twee wagens, die door 8 Engelsche soldaten werden geëscorteerd, tot op 50 me ier afstand vuurden, zonder af ie zitten, na men 5 Engelschen gevangen eu lieten er spoedig 3 weer los. Vrijdag der vorigen week hebben de Boe ren bij Winterberg na een gevecht, waarin 2 Engelschen gewond werden, 24 Engelschen gevangengenomen en hen later weer op pa rool in vrijheid gesteld. In verband met de drie treinen, welke de Boeren achtereenvolgens Zondag, Maandag en Dinsdag j.l. op den üelagoaspoorweg hebben „opgeblazen", vermeit een Standard- telegram, dat twintig man onder 2 officiereu zich in een der treinen een aanzienlijk ge tal Boeren een hcelen tijd van 't lijf hielden. Een deel der Engelschen kon daardoor ontvluchten. De beide officieren en zeven manschappen werden echter gevangen ge nomen, doch later vrijgelaten. Al hun eigen dommen, en in 't algemeen alles wat draag baar was, namen de Boeren mede, en de geweren sloegen zij tusschen de wielen der wagons aan stukken. Dit laatste schijnt zeer zonderling. Te verklaren zoude het slechts zijn als die ge weren al onbruikbaar waren gemaakt door dc Engelschen zelf. Ook is het mogelijk, dat de Boereu de Engelsche geweren hebben genomen en misschien oude van hen zelf hebben stuk geslagen. Maar 't waarschijn lijkste van alles is, dat het weer een dikke Engelsche jokken is en dat, in plaats van geweren te vernielen, de Boeren er op deze en andere treinen ammunitie bij gezocht hebben. Men herinnert zich, dat Kitchener indertijd besloten heeft over de Delagoalijn nog slechts ammunitie en hospitaalgoederen aan te voeren. Het moderne Slachtersnek, waar 13 Maart de drie ongelukkige slachtoffers van Kitche ner's bloeddorst zijn gevallen, zal den naam de Aar voortaan tot een niet minder af schuwelijk symbool von Engelsche wreedheid maken dan Slachtersnek, waar vroeger een beruchte moord op Afrikaners heeft plaats gehad. eiland willen, waarop u bijna schipbreuk hebt geleden,* sprak hij op vroolijken toon, terwijl liij met zijn veldstoeltje dichtarbij rukte. «Het is er vandaag juist prachtig weer voor, maar, neem je in acht voor de booze fae, die je in het verderf zal storten, als je haar geen hulde bewijst." «Gelooft u ook, barones, dat de Nixen na ij ten gronde zullen richten, wanneer ik mij niet aan hen wijdt «Neen, zij brengen alleen maar de diepten in beroering, wanneer zij een offer verborgen houden.' Vragend richtte hij het schoon gevormde hoofd op en de heldere brillenglazen vonkelden haar tegen. «Ik bedoel, dat de golven, zoodra wij het lijk van de schoone, jonge vrouw in onze boot had den, zich zachtkens ter ruste vlijden.' «Is er niets meer omtrent de onbekende en het feit zelve aan het licht gekomen «Neen.* «Begrijp eens, Raimond, de barones had reeds een voorgevoel, dat er iets verschrikkelijks zou gebeuren. ,0 neen!' riep Manon, vol vuur. «Het gedicht heeft deze stemming bij ons wakker geroepen de Vrijheer was later dezelfde meening toege daan. «Ja, u hadt ons daardoor melankoliek ge maakt. Hoe bevalt je toch onze Vrijheer?» verruigde zij, vragend, tot haren zoon. Hij heeft een open en rond karakter; ik ken hem trouwens reeds veel langer, dan u vermoedt; hij werkte, eenige jareu geleden, als refendarii bij onze rechtbank. Hier hebben wij, zooals u weet, de kennismaking hernieuwd en ik spreek hem bijna iederen avond in de conversatiezaal van liet badhotel. Ik zou geen beteren makker kunnen wenschen,* voegde hij er met nadruk bij, terwijl hij zijne oogen op Manon hield ge vestigd. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1901 | | pagina 1