Nummer 37. Donderdag 9 Mei 1901. 24e Jaargang Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. Dp den Drempel van liet Paradijs, AITOOEf TIELE1, Uitgever: Bekendmaking. FEUILLETON. Bond van Nederlaridsche Lederfabrikanten. Oe Echo van het Zuiden. Wnl«(|ksrkr rn Liifslrialsrhr Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. A b o n n e m e n t s |j r ij s per 3 maanden f U.75. Franco per post door het geheel e rijk f0.90. Brieveningezonden stukken gelden en»., franco te zenden aan den Uitgever. WAALWIJK. Advebtentiën 1—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Adverteutiën 3maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel INRICHTINGEN welke Gevaar, Schade of Hinder kunnen veroorzaken Burgemeester en Wethouders der gemeente Waalwijk, breDgen ter openbare kennis, dat ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt een verzoek Diet bijlagen van Josephus Dekkers om vergunning tot het oprichten van eene slagerij kadastraal bekend in Sectie C nos, 266 en 267. Op Maandag, den 20n Mei 1901, des voormiddags te elf uren, zal op het gemeentehuis gelegenheid bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te lichten. Zoowel de verzoeker, al» zij die bezwaren hebben, kunnen gedurende drie dagen vóór het bovengemelde tijdstip, op de Secretarie der ge meente kennis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen. Waalwijk, den 4 Mei 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, K. DE VAN DER SCHUEREN. De Secretaris, F. W. VAN LIE.MPT. INRICHTINGEN welke Gevaar, Schade of Hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders der gemeente Waalwijk, brengen ter openbare kennis, dat ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt een verzoek met bijlagen van P. van Loon Gz. aldaar, om vergunning tot het uitbreiden van zijne leerlooierij staande te Waalwijk, kadastraal bekend in Sectie B no. 1493, en het daarin plaatsen en in werking brengen van eene stoommachine van 15 paarden krachten. Op Maandag, den 20 dezer, des voormiddags te elf uren, zal op het gemeentehuis gelegenheid bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te lichten. Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren bebhen, kunnen gedurende drie dugeD, vóór het bovengemelde tijdstip, op de Secretarie der ge meente kennis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen. Waalwijk, den 4 Mei 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, K. DE VAN DER SCHUEREN. De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. De Burgemeester der gemeente Waalwijk maakt bekend dat de herijk der maten en gewichten voor deze gemeente zal plaats hebben op 13, 14, 15 en 17 Mei aanstaande en wel op Maandag 13 Mei, van 9—12 en van 1—4 ure, voor allen wier geslachtsnaam begint metA.—F. op Dinsdag 14 Mei, van 9—12 en van 1—4 ure, voor allen wier geslachtsnaam begint met G.K. op Woensdag 15 Mei, van 912 en van 1 4 ure, 25) .Kwelt u niet met zelfbeschuldiging.» Manou was opgestaan. „Ik weet niet, wat u mij wilt vertellen en wat ik achter den opgelichten sluier tal zien; maar reeds nu verklaar ik u, dat wat het ook moge zijn en hoe hoog de schuld zich ook op uwe schouders moge hebben gestapeld, niets in staat zal zijn mij de meening te ont- ruoven, dat het enkel en alleen het noodlot is geweest, dat u heeft getroffen. U bent geen moordenaar, dat is niet waar, u doet u zeiven onrecht. En blijft het niet even goed een moord, al was er ook geen opzet hij in het spel, msar alleen de omstandigheden of het noodlot, zooals u zegt, de oorzaak waren, dat de boog te strak werd gespannen en de dood het gevolg was?' Ga nog een oogenblikje zitten, barones Karger, mijn verhaal zal spoedig ten einde zijn.' Hij bracht Manon naur den boomstam terug en nam zijne vroegere houding weer aan. «Het is nu twintig jireu geleden, dat ik, als een levenslustige, flinke vent, de schermlessen aan de academie bezocht aan alle duelletics meedeed, als de dartclste van allen. Ik haa een studievriend een bleeken, •tillen knaap, die aan onze streken geen deel nam en, wanneer de golven van onzen levens lust al te hevig begonnen te bruischen, bemid delend tusschenbeide trad. «Heinrich de lobbes" noemden wij hem, den goedigeu stillen man, die nooit boos werd, zelfs niet wanneer ooze plage rijen tegenover hem paal en perk te buiten gin gen. En op hem zelve kon men nooit kwaad worden, daar hij er nooit aanleiding toe gaf. Sedert ik door een toeval, was te weten geko men, dat hij de oudste zoon was van arme ouders, die buiten hem, nog vele jongens en meisjes'be uten, die in hem hunnen toekomstigen opvoe der en verzorger zagen, behandelde ik hem met meer toegevendheid eu achting; want ik wist, dat hij dikwijls geen stuk brood had om zijn voor allen wier geslachtsnaam begint met L.S. op Vrijdag 17 Mei, van 912 ure, voor allen wier geslachtsnaam begint met T.Z. De zittingen zullen gehouden worden in een der vertrekken van de directeurswoning der gas fabiiek. Waalwijk, 5 Mei 1901. De Burgemeester voornoemd, K. DE VAN DER SCHUEREN. Maandag 1.1. ten 1 uur hield de bond van Nederlandsche Lederfabrikanten eene Algemeene Vergadering in de Koninklijke Harmoniezaal te Tilburg. Te behandelen onderwerpen 1. Ingekomen stukken. 2. Mededeclingen door het Bestuur van de werkzaamheden van den Bond sedert de vorige vergadering. 3. Rekening en verantwoording door den Penningmeester. 4. Verslag door den Secretaris. 5. Verkiezing van drie leden van het Bestuur wegens periodieke aftreding der Eleeren I). C. Lans, M. C. J. van Sou en E. van Siebergen. 6. Voordracht door den heer Wigand, technoloog te Zwijndrecht over ,de looierij*. Tegenwoordig waren L 50-tal lederfabri- kanten (leden en donateurs.) Voorzitter: de heer 1). C. Lans, Delft. Te ongeveer half twee opent de voor zitter de vergadering met ongeveer de volgende woorden M.! Ik open deze vergadering, de eerste al gemeene vergadering van den Ned Bond van Lederfabrikanten. Van harte heet ik II hier welkom, maar moet u tevens eene treurige mededeeling doen, die u ook zal verklaren waarom ik deze vergadering voorzit. Onze geachte president, de heer Timmermans uit Waalwijk, is nl. aangetast door eene z'ekte die hem totaal verhindert uit te gaan. Ik ben er van overtuigd dat allen met mij de ongesteldheid van den heer Timmer mans ten zeerste betreuren en met mij zullen instemmen wanneer ik de hoop uit spreek dat hij zoo spoedig mogelijk zal zijn hersteld, opdat hij zijne werkzaamheden voor den Bond, en ook zijne dagélijkschè zal kunnen hervatten. (Bravo's.J De secretaris, de heer M. C. J. van Sou honger te stillen. De armoede scheen de vroo- lijkheid, de jeugd eigen, bij hem te hebben ver bannen, want zelfs bij drinkgelagen, wanneer de wijn ons naar het hoofd steeg, bleef hij stil en terneergedrukt. En toch kwam er eens een dag, waarop ik in den hengsten toorn op hem los voer. Ik had een kleinen woordenstrijd gehad met een medecorpslid; in de opgewondenheid, wanneer da toom ons doet spreken, geeft men niet al te nauwkeurig acht op de woordeu, die men gebruikt; ik had mijn corpsmakkcr belee digd en deze mij eveneens. Het slot was eene uitdaging van beide kanten. De zauk beloofde een ernstigen keer te nemen, daar hij zoowel als ik, bij onze opgewonden stemming bleven vol harden. Heinrich de lobbes stelde al het moge lijke in het werk om ons met elkuar te ver zoenen, doch hij stiet op den hevigsleii tegen stand; geen van beiden wilde toegeven; het be- leedigde eergevoel, beleedigd door een paar ondoordachte woorden, ei.»elite bloedige wraak. Toen zeide Heinrich, met zijn stil, goedig lachje: «En jullie zult toch niet met elkaar duelleereo ik sta het niet toe' Jij zult het niet verhin deren', gaf ik opgewonden ten antwoord, «Ik zal het trachten te verhinderen, al zou ik zelf ook met u moeteD vechten' antwoordde hij. «Jij, jij bent daarvoor veel te laf' ik weet niet wat mij deze woorden deed spreken, ongeduld of toorc. God weet het, ik heb den armen Hein rich niets kwaads willen zeggen, maar zij waren er uit. Hij werd doodsbleek. .Neem die woor den terug,' zeide hij en ook de anderen drongen er bij mij met alle geweld op aan dit te doen. Misschien ook zou ik hun verlangen hebbuD in gewilligd, maar hij had een landgenoot bij het corps, beiden stamden zij uit de onstreken van Dnntzig en veel verkeerden zij niet met el kaarwant Jörge von Secfeld was een opgebla zen jonker, die met groote minachting op den armen Heinrich neerzagmaar dezen keer nam hij zijne partij op. Met trotsche blikken eischte hij van mij om zijn landgenoot onmiddellijk satisfactie te geven. Ik geloof dat in hoofdzaak de hoogdravende woorden en de uitdagende wijze van optreden van dezen verwaanden vle gel de oorzaak waren, dat ik er mij niet toe liet vinden, mijne woorden terug te trekken. Genoeg, ik volhardde bij mijn eigenzinnigheid en werd door het vlegelachtige optreden van uit Waspik leest daarna de notulen der vorige vergadering voor, die ongewijzigd worden vastgesteld, nadat de voorzitter den secretaris een woord ran dank heeft gebracht voor zijne keurige redactie. De Voorzitter deelt nog mede dat deze vergadering volgens de statuten in April moest gehouden zijn maar dat nu een Tilburgsche marktdag is genomen. Ingekomen eene kennisgeving, dat zij verhinderd zijn de vergadering bij te wonen van een drietal leden. De secretaris brengt daarna een kort duidelijk en zakelijk verslag uit over het afgeloopen hondsjaar. Hij gaat nogmaals het ontstaan van den bond na en kan den toestand van den bond gunstig noemen. Kon zoo zegt hij, het ledental grooler zijn, het bedraagt toch het respectabel cijfer van 266 leden en doiiateurs. Aan het slot gaf de secretaris de verzekering, dat het bestuur alles zal in 't werk stellen, om de belangen van den bond en industrie te blijven be hartigen. Onder luide bravo's werd dit verslag, na een woord van dankzegging aan den secre taris aangenomen. De Voorzitter*Het bestuur van den bond is zoover gekomen met T request aan Tweede en Eerste Kamer, aangaande de tariefwetsherziening, dat bet is opgtzouden, door de hulp der heeren Bressers uit Dongen en Witlox uit Waalwijk. (Dit request hebben we reeds vroeger medegedeeld. Red Alle leden der beide Kamers hebben een exemplaar ontvangen, en als het wetsontwerp aan de orde komt, misschien thans nog, zal daarmee zeker rekening worden gehouden. Iedereen zal zeker instemming betuigen met deze daad van het Bestuur. Het is verder der aandacht van het Bestuur niet ontgaan, dat zekere mijnheer Asseldorf de Koning uit Leiderdorp het land doorreist en lezingen houdt over het a. 3 tarief van invoerrechten. Hij vertelt dan ook dat het zoo noodig zou zijn de ruwe huiden te belastenwant zegt hij de buitenlandsche huiden zijn vrij, de bin- uenlandsche niet, want daarvoor moet 10% accijns betaald worden en dat vindt hij bezwaarlijk voor den landbouw. Het bestuur is met hem in correspon dentie getreden en heelt hem aan het verstand trachten te brengen, dat de leder industrie, die toch al niet in zulke gunstige Jörge von Seefeld meer en meer tot woede geprikkeld. Heinrich de Lobbes wilde mij niet uitdagen; hij keude mij veel beter dan de ande ren en was van meening, dat ik, als mijn toorn was gaan liggen, nit eigen beweging tot hem zou komen en hij had daarin, God weet het, geen ongelijk. Maar Jörge gaf niet toe, hij dreigde zelis mot Henrichs roijeeritig als corpslid, wan neer hij mij zijne getuigen niet zond en de arme Heinrich, gedrongen eu gedwongen van alle zijden, gaf toe. Jörge von Seefeld was zijn secondant. Wij bepaalden tijd, plaats en wapens. Op een koelen horlslmorgen, ontmoetten wij el kaar achter een boschje. De getuigen deden een laatste poging om ons met elkaar te ver zoenen, ik weigerde beslist; want, merkwaardig genoeg, had ik mij liet idéé in het hoofd gezet, dat ik door dit duel den trotichen jonker zou treffen, die op eens zich zoozeer op zijn natio naliteit liet voorstaan. Nooit zal ik Henrichs weemoedigen en verwijtenden blik vergeten, toen hij mijne heftige weigering vernam hij scheen nog altijd op een verbroedering te hebben ge rekend. Hij zag zeer bleek, toen hij het pistool in de hand nam en keek mij smeekend aan. Toen ik hem daar zoo zag slanu, verdween alle wrok uit mijn hart; ik wist, dat ik geen erva ren tegenstander tegenover mij had, misschien hield hij voor de eerste maal het verderf bren gende wapen iu de hand, terwijl ik een gerou tineerd schutter was en derhalve alles op hem voor had. Ik dacht er geen oogenblik aan om op hem to schieten, ik zou mij zelfs hebben ver heugd, als hij mij toen eens goed had geraakt, want ik had het ten volle verdiend; ik naui mij ook voor om, dadelijk nadat wij onze wa pens hadden afgeschoten, naar hem toe te gaan en hem vergiffenis te vragen. De getuigenhadden reeds een- twee- drie geteld en nog altijd stonden wij met het wapen in de hand tegenover elkaar. Plotseling viel er een schot, Heinrich had zijn wapen iu de lucht afgevuurd hij wierp het het pistool ver weg en stelde zich bedaard weer in positie. «Kinderachtig,» riep de jonker ge ërgerd en zond mij een woedende blik toe. Mijn roes was geheel en al vervlogen den aardigen, goedigen vent kon noch wilde ik deeren, doch een schalksche gedachte bekroop mij. Henrich de lobbes droeg op zijn linkerwang een leelijk kenteeken, in de gedaante van eene omstandigheden verkeert, dan een zeer gevoe lige knak zou krijgen tniar hij was niet te overtuigen. Ik heb gezien dat die man een lezing zou houden in den Haag en ben er heen gegaan om desnoods te debutteeren. Maar ten slotte heeft hij er dien zin uilgelaten. (Bravo's,) Dan houdt het bestuur zich onledig met de samenstelling van een adtesboek van de leerlooierij. We hebben ons in ver binding gesteld met een uitgever die wij uit kas subsidie geven en dan krijgen de bondsleden het voor lialven prijs. Wij hopen u dus binnenkort een goed, ver trouwbaar adresboek te kunnen doen toe komen. Thans is aan de orde punt 3 rekening en verantwoording door den penniugineester. De penningmeester, de heer P. van Loon Gz. uit Waalwijk, doet gespecifieerde reke ning en verantwoording, waaruit blijkt dat de rekening sluit met een batig saldo van f 277.80. Een commissie van onderzoek wordt benoemd, bestaande uit de heerenVer- wiel, Besoijen Muller, Haastrecht, Van Gooi, Dongen. 5. Verkiezing van drie bestuursleden, wegens periodieke aftreding der heeren D. C. Lans, M. C. J. van Son, E. van Siebergen. De heer Verwiel, Besoijen 't Staat me voor dat verkiezingen altijd zoo tijdroovend zijn en we hebben gezien vertrouwen te kunnen stellen in 't Bestuur, daarom zou ik voorstellen de heeren Lans en van Sou, bij acclamatie to herbenoemen en voor de volgende vacature een vertegenwoordiger uit 't Noorden te nemen. (Bravo's.) De VoorzitterDe statuten zeggen wel dat afzonderlijk moet worden gestemd en vooral daar ik erbij betrokken ben, zou ik zulks wenschen maar als de heeren au- ders willen, leg ik er mij bij neer. (BraYo'9.) De heer van Sou neemt met een woord van dank de benoeming aan en de voorzitter feliciteert de bond met zijn overuioeiden secretaris. Daarna wordt overgegaan tot stemming va cature Siebergen en een stembureau benoemd als volgt: de heeren Officiers, Dongen; J. Broeders, Besoijen; Roest, Delft. Gekozen met 106 van de 127 stemmen de heer Schlichtenbree, Deventer, die de benoeming aafivaart. De heer Verwiel, Besoijen, brengt rap port uit over het onderzoek der rekening, grijze muis; dikwijls hadden wij hem trachten over te halen, het viervoetige gedrocht door een operatie te laten wegnemen, maar hij had er altijd om gelachen en beweerd, dat hij hoopte er op een andere wijze van bevrijd te zulien worden. Ik had een vaste hand van schieten, dat wist ik en mijn kogel kwam zelfs geen streep beneden bet doel, dat ik beoogde. Fa belachtig snel kwam de gedachte bij mij op, uit het onaangename duel, voor hem iets aange naams te doen voortspruiten en daarom veran derde ik snel van stelling en legde zijwaarts aan, waar ik het gestaarte, grijsbelmarde dier iu al zijne omtrekken aan zijn wang zag hangen. Een vuurstraal een knal en, onder vroolijk lachen, wierp ik mijn pistool wtg co snelde over het gi"as, naar mijn tegestander, die hevig bloedde en onmiddellijk in elkaar gezakt was. Nog vóór dat ik hem had bereikt, zag ik hoe een der ge tuigen jonker Jörge heftig aan den arm trok en hem met donderende stem toeschreeuwde: ,U badt het recht niet Heinrich aan te stooten, hij veranderde daardoor van positie,' het overige, wat hij zeide, was een bedreiging en klonk als «Schurkenstreek.» Ik lette daarop r.iet verder, daar ik mij er nog steeds over verwonderde, dat Heinrich, tegevolge van die lichte verwonding, ter aarde was gezonken. Maar spreken en lacheu verging mij, toen ik in het bezorgde gelaat van den dokter zag, die zich met den bcwustelooze bezighield «De toestand van den g< wonde is bedenkelijk,» zeide hij op somberen toon. „Dat is immers onmogelijk,' schreeuwde ik, «het is totaal onmogelijk' herhaalde ik telkens weer, maar wat baatte dat P lk hoorde nog dat de ko gel door hoofd en hals was gegaan en voelde, hoe mijn secondant mij aan den arm voorttrok, zag aller blikken vol medelijden op mij gericht en toen begon mij alles voor de oogen te draaien. «Seefeld heeft het schelmstuk volvoerd' morden mijne vrienden, «wij allen zagen immers duidelijk, waarop je het gemunt hadt, toen jij je stelling veranderdet en op Hcinrich'a wang mikiet en wij verheugden ons reeds over de operatio tegen wil en dank." «Maar hoe was het mogelijk jammerde ik, niet meer bij machte om mij rekenschap van mijne woorden te geven. ,Hoe het mogelijk was? Seefeld zag, achter een bcora verborgen, je manoeuvre even goed als wij eu juist toen jij afirokt, sloop hij achter welke geheel in orde is bevonden. De Voorzitter brengt den Penningmeester een woord van dank voor zijne nauwkeurige administratie. Op de vraag van den lieer Bressers uit Dongen, of de heer Lans zelf de benoeming aanneemt, verklaart deze onder luide bravo's de benoeming te aanvaarden. De heer Bressers brengt hun nog een woord van dank voor (1e vele moeiten, die hij zich voor den Bond geeft. Op de vraag van den Voorzitter of nog iemand iets te vragen heeft, vraagt de heer Juten uit Gooi of het Bestuur geen po gingen zou kunnen aanwenden om de huideninschrijvingen weer te doen vervan gen door de publieke veilingen. Want hiervan kunnen ook de kleine looiers pro- fiteeren terwijl de inschrijvingen alleen voor groote huidenhandelaars en looiers zijn. (Bravo's.) De heer Bressers, wenscht namens de Dongensche looiers 't gesprokene van den heer Juten met kracht te ondersteunen. De VoorzitterU hebt bezwaar tegen de inschrijvingen van huiden en zaagt gaarne de publieke veiling van vroeger hersteld. Lit de ondersteuning die uwe woorden ontvangen hebben, zie ik, dat zulks de wensch der vergadering is. We zullen aan Grissar te Autwerpen schrijven, dal die wensch in deze algemeene vergadering is uitgesproken. De heer Bressers Namens verschillende heeren stel ik voor dit schrijven in ietwat krachtige termen te doen, b.v. dat wanneer de importeurs niet willen luisteren, waar schijnlijk geheele ontbonding der Nederl. looiers zou volgen. Aangenomen. De Voorzitter stelt daarna den leden den heer Wigand voor (die ook in Waalwijk eeue lezing heeft gehouden), die eene lezing zal houden over de looierij. De Spr. zal alleen thans een en ander zeg gen over de runlooierij, daar hij hier meer malen hoopt op te treden. Verder bespreekt hij de onderdeelen der huid enz. gelijk reeds in ons vorig verslag van Waalwijk heeft gestaan. Hij geeft daarbij zure pulp aan als middel om de laven te reclificeeren (ver sterken). Als een der leden genegen was, dat verder te doen nagaan, zou spr. het onderzoeken en in 't vakblad publiceeren. Dan bespreekt hij liet water, onmisbaar voor den looier. De verschillende soorten van water, voor zool- en overleerlooien en haalt en ander aan wat de heer Simon, da- een lleinrich's rug en stiet hem aan het was slechts om één seconde te doen Aan één seconde hangt ons wel en weo. Ik was toen waanzinnirg van smart omdat ik den dood van een mensch op mijn geweten had en van welk een mensch? Van den edelsten, den besten, en den zachtmoedigsten, die ooit op den aardbodem had geloopen. Tot aan den avond bracht men mij berichten in mijne woning alle hoop was geweken ik had al het moge lijke in het werk gesteld, om zijn laven te red den de bekwaamste artsen zond ik naar Hein- rich'8 dakkamertje. Al mijn geld liet ik bij zijn bed neerleggen, opdat alle menschelijke hulp, die er te krijgen was, hem zou worden verleend en toen werd ik zelf zwaar ziek, dat er maan den verliepen vóórdut ik weer in zooverre her steld was, dat ik naar Heinrich kon vragen. Mijne moeder had mij onmiddellijk vau Heidel berg naar huis gehaald en mij verpleegd met de grootst mogelijke opoffering. Toch was ik er haar niet dankbaar voor; ik zou veel liever zijn gestorven 1 Waarvoor moest ik, die een moord op zijn geweten had, ook nog leven Toen ik mijne gedachten weer zoover verzameld had, dat ik helder kon denken, zond ik brieven naar Heidelberg en vroeg naar Heinrich. Doch mijne vrienden wisten niets van hem, hij was spoedig na mij, stervend door zijne ouders naur huis ge bracht zij hadden nooit meer iels van hem ge hoord, evenmin als er aangaande hel duel iets tot het publiek was doorgedrongen. Jörge van Seefeld was reed9 geruimen tijd uit Heidelberg verdwenen. Nadat ik mijn tegenzin liaci over wonnen, schreef ik aan Seefeld en verzocht hem om duidelijk bericht aangaande Heinrich. Tot tweemaal toe moest ik dit verzoek her halen, totdat eindelijk de verpletterende zeker heid kreeg, dat Heinrich, na een ongesteldheid van weken lung, door den dood uit zijn lijden was verlost. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1901 | | pagina 1