Nummer 37.
Donderdag 9 Mei 1901.
24e Jaargang
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Dp den Drempel van liet Paradijs,
AITOOEf TIELE1,
Uitgever:
Bekendmaking.
FEUILLETON.
Bond van Nederlaridsche
Lederfabrikanten.
Oe Echo van het Zuiden.
Wnl«(|ksrkr rn Liifslrialsrhr Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
A b o n n e m e n t s |j r ij s per 3 maanden f U.75.
Franco per post door het geheel e rijk f0.90.
Brieveningezonden stukken gelden en»., franco te zenden aan den
Uitgever.
WAALWIJK.
Advebtentiën 1—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiën 3maal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale, zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
INRICHTINGEN
welke Gevaar, Schade of Hinder kunnen
veroorzaken
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk, breDgen ter openbare kennis, dat ter
Gemeente-Secretarie ter inzage ligt een verzoek
Diet bijlagen van Josephus Dekkers om vergunning
tot het oprichten van eene slagerij kadastraal
bekend in Sectie C nos, 266 en 267.
Op Maandag, den 20n Mei 1901, des voormiddags
te elf uren, zal op het gemeentehuis gelegenheid
bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te
brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te
lichten.
Zoowel de verzoeker, al» zij die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen vóór het
bovengemelde tijdstip, op de Secretarie der ge
meente kennis nemen van de ter zake ingekomen
schrifturen.
Waalwijk, den 4 Mei 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIE.MPT.
INRICHTINGEN
welke Gevaar, Schade of Hinder kunnen
veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk, brengen ter openbare kennis, dat ter
Gemeente-Secretarie ter inzage ligt een verzoek
met bijlagen van P. van Loon Gz. aldaar, om
vergunning tot het uitbreiden van zijne leerlooierij
staande te Waalwijk, kadastraal bekend in Sectie
B no. 1493, en het daarin plaatsen en in werking
brengen van eene stoommachine van 15 paarden
krachten.
Op Maandag, den 20 dezer, des voormiddags
te elf uren, zal op het gemeentehuis gelegenheid
bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te
brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te
lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren
bebhen, kunnen gedurende drie dugeD, vóór het
bovengemelde tijdstip, op de Secretarie der ge
meente kennis nemen van de ter zake ingekomen
schrifturen.
Waalwijk, den 4 Mei 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
De Burgemeester der gemeente Waalwijk
maakt bekend
dat de herijk der maten en gewichten voor
deze gemeente zal plaats hebben op 13, 14, 15 en
17 Mei aanstaande en wel
op Maandag 13 Mei, van 9—12 en van 1—4 ure,
voor allen wier geslachtsnaam begint metA.—F.
op Dinsdag 14 Mei, van 9—12 en van 1—4 ure,
voor allen wier geslachtsnaam begint met G.K.
op Woensdag 15 Mei, van 912 en van 1 4 ure,
25)
.Kwelt u niet met zelfbeschuldiging.» Manou
was opgestaan. „Ik weet niet, wat u mij wilt
vertellen en wat ik achter den opgelichten sluier
tal zien; maar reeds nu verklaar ik u, dat wat
het ook moge zijn en hoe hoog de schuld zich
ook op uwe schouders moge hebben gestapeld,
niets in staat zal zijn mij de meening te ont-
ruoven, dat het enkel en alleen het noodlot is
geweest, dat u heeft getroffen. U bent geen
moordenaar, dat is niet waar, u doet u zeiven
onrecht.
En blijft het niet even goed een moord, al was
er ook geen opzet hij in het spel, msar alleen de
omstandigheden of het noodlot, zooals u zegt,
de oorzaak waren, dat de boog te strak werd
gespannen en de dood het gevolg was?' Ga nog
een oogenblikje zitten, barones Karger, mijn
verhaal zal spoedig ten einde zijn.' Hij bracht
Manon naur den boomstam terug en nam zijne
vroegere houding weer aan. «Het is nu twintig
jireu geleden, dat ik, als een levenslustige, flinke
vent, de schermlessen aan de academie bezocht
aan alle duelletics meedeed, als de dartclste
van allen. Ik haa een studievriend een bleeken,
•tillen knaap, die aan onze streken geen deel
nam en, wanneer de golven van onzen levens
lust al te hevig begonnen te bruischen, bemid
delend tusschenbeide trad. «Heinrich de lobbes"
noemden wij hem, den goedigeu stillen man, die
nooit boos werd, zelfs niet wanneer ooze plage
rijen tegenover hem paal en perk te buiten gin
gen. En op hem zelve kon men nooit kwaad
worden, daar hij er nooit aanleiding toe gaf.
Sedert ik door een toeval, was te weten geko
men, dat hij de oudste zoon was van arme ouders,
die buiten hem, nog vele jongens en meisjes'be
uten, die in hem hunnen toekomstigen opvoe
der en verzorger zagen, behandelde ik hem met
meer toegevendheid eu achting; want ik wist,
dat hij dikwijls geen stuk brood had om zijn
voor allen wier geslachtsnaam begint met L.S.
op Vrijdag 17 Mei, van 912 ure, voor allen
wier geslachtsnaam begint met T.Z.
De zittingen zullen gehouden worden in een
der vertrekken van de directeurswoning der gas
fabiiek.
Waalwijk, 5 Mei 1901.
De Burgemeester voornoemd,
K. DE VAN DER SCHUEREN.
Maandag 1.1. ten 1 uur hield de bond
van Nederlandsche Lederfabrikanten eene
Algemeene Vergadering in de Koninklijke
Harmoniezaal te Tilburg.
Te behandelen onderwerpen
1. Ingekomen stukken.
2. Mededeclingen door het Bestuur van
de werkzaamheden van den Bond sedert
de vorige vergadering.
3. Rekening en verantwoording door
den Penningmeester.
4. Verslag door den Secretaris.
5. Verkiezing van drie leden van het
Bestuur wegens periodieke aftreding der
Eleeren I). C. Lans, M. C. J. van Sou en
E. van Siebergen.
6. Voordracht door den heer Wigand,
technoloog te Zwijndrecht over ,de looierij*.
Tegenwoordig waren L 50-tal lederfabri-
kanten (leden en donateurs.)
Voorzitter: de heer 1). C. Lans, Delft.
Te ongeveer half twee opent de voor
zitter de vergadering met ongeveer de
volgende woorden
M.!
Ik open deze vergadering, de eerste al
gemeene vergadering van den Ned Bond
van Lederfabrikanten. Van harte heet ik
II hier welkom, maar moet u tevens eene
treurige mededeeling doen, die u ook
zal verklaren waarom ik deze vergadering
voorzit. Onze geachte president, de heer
Timmermans uit Waalwijk, is nl. aangetast
door eene z'ekte die hem totaal verhindert
uit te gaan.
Ik ben er van overtuigd dat allen met
mij de ongesteldheid van den heer Timmer
mans ten zeerste betreuren en met mij
zullen instemmen wanneer ik de hoop uit
spreek dat hij zoo spoedig mogelijk zal zijn
hersteld, opdat hij zijne werkzaamheden
voor den Bond, en ook zijne dagélijkschè
zal kunnen hervatten. (Bravo's.J
De secretaris, de heer M. C. J. van Sou
honger te stillen. De armoede scheen de vroo-
lijkheid, de jeugd eigen, bij hem te hebben ver
bannen, want zelfs bij drinkgelagen, wanneer de
wijn ons naar het hoofd steeg, bleef hij stil en
terneergedrukt. En toch kwam er eens een dag,
waarop ik in den hengsten toorn op hem los
voer. Ik had een kleinen woordenstrijd gehad
met een medecorpslid; in de opgewondenheid,
wanneer da toom ons doet spreken, geeft men
niet al te nauwkeurig acht op de woordeu, die
men gebruikt; ik had mijn corpsmakkcr belee
digd en deze mij eveneens. Het slot was eene
uitdaging van beide kanten. De zauk beloofde
een ernstigen keer te nemen, daar hij zoowel als
ik, bij onze opgewonden stemming bleven vol
harden. Heinrich de lobbes stelde al het moge
lijke in het werk om ons met elkuar te ver
zoenen, doch hij stiet op den hevigsleii tegen
stand; geen van beiden wilde toegeven; het be-
leedigde eergevoel, beleedigd door een paar
ondoordachte woorden, ei.»elite bloedige wraak.
Toen zeide Heinrich, met zijn stil, goedig lachje:
«En jullie zult toch niet met elkaar duelleereo
ik sta het niet toe' Jij zult het niet verhin
deren', gaf ik opgewonden ten antwoord, «Ik
zal het trachten te verhinderen, al zou ik zelf
ook met u moeteD vechten' antwoordde hij.
«Jij, jij bent daarvoor veel te laf' ik weet niet
wat mij deze woorden deed spreken, ongeduld
of toorc. God weet het, ik heb den armen Hein
rich niets kwaads willen zeggen, maar zij waren
er uit. Hij werd doodsbleek. .Neem die woor
den terug,' zeide hij en ook de anderen drongen
er bij mij met alle geweld op aan dit te doen.
Misschien ook zou ik hun verlangen hebbuD in
gewilligd, maar hij had een landgenoot bij
het corps, beiden stamden zij uit de onstreken
van Dnntzig en veel verkeerden zij niet met el
kaarwant Jörge von Secfeld was een opgebla
zen jonker, die met groote minachting op den
armen Heinrich neerzagmaar dezen keer nam
hij zijne partij op. Met trotsche blikken eischte
hij van mij om zijn landgenoot onmiddellijk
satisfactie te geven. Ik geloof dat in hoofdzaak
de hoogdravende woorden en de uitdagende
wijze van optreden van dezen verwaanden vle
gel de oorzaak waren, dat ik er mij niet toe
liet vinden, mijne woorden terug te trekken.
Genoeg, ik volhardde bij mijn eigenzinnigheid
en werd door het vlegelachtige optreden van
uit Waspik leest daarna de notulen der
vorige vergadering voor, die ongewijzigd
worden vastgesteld, nadat de voorzitter
den secretaris een woord ran dank heeft
gebracht voor zijne keurige redactie.
De Voorzitter deelt nog mede dat deze
vergadering volgens de statuten in April
moest gehouden zijn maar dat nu een
Tilburgsche marktdag is genomen.
Ingekomen eene kennisgeving, dat zij
verhinderd zijn de vergadering bij te wonen
van een drietal leden.
De secretaris brengt daarna een kort
duidelijk en zakelijk verslag uit over het
afgeloopen hondsjaar. Hij gaat nogmaals
het ontstaan van den bond na en kan den
toestand van den bond gunstig noemen.
Kon zoo zegt hij, het ledental grooler zijn,
het bedraagt toch het respectabel cijfer van
266 leden en doiiateurs. Aan het slot gaf
de secretaris de verzekering, dat het bestuur
alles zal in 't werk stellen, om de belangen
van den bond en industrie te blijven be
hartigen.
Onder luide bravo's werd dit verslag, na
een woord van dankzegging aan den secre
taris aangenomen.
De Voorzitter*Het bestuur van den
bond is zoover gekomen met T request aan
Tweede en Eerste Kamer, aangaande de
tariefwetsherziening, dat bet is opgtzouden,
door de hulp der heeren Bressers uit Dongen
en Witlox uit Waalwijk. (Dit request
hebben we reeds vroeger medegedeeld. Red
Alle leden der beide Kamers hebben een
exemplaar ontvangen, en als het wetsontwerp
aan de orde komt, misschien thans nog, zal
daarmee zeker rekening worden gehouden.
Iedereen zal zeker instemming betuigen met
deze daad van het Bestuur.
Het is verder der aandacht van het
Bestuur niet ontgaan, dat zekere mijnheer
Asseldorf de Koning uit Leiderdorp het
land doorreist en lezingen houdt over het
a. 3 tarief van invoerrechten. Hij vertelt
dan ook dat het zoo noodig zou zijn de
ruwe huiden te belastenwant zegt hij
de buitenlandsche huiden zijn vrij, de bin-
uenlandsche niet, want daarvoor moet 10%
accijns betaald worden en dat vindt hij
bezwaarlijk voor den landbouw.
Het bestuur is met hem in correspon
dentie getreden en heelt hem aan het
verstand trachten te brengen, dat de leder
industrie, die toch al niet in zulke gunstige
Jörge von Seefeld meer en meer tot woede
geprikkeld. Heinrich de Lobbes wilde mij niet
uitdagen; hij keude mij veel beter dan de ande
ren en was van meening, dat ik, als mijn toorn
was gaan liggen, nit eigen beweging tot hem
zou komen en hij had daarin, God weet het, geen
ongelijk. Maar Jörge gaf niet toe, hij dreigde
zelis mot Henrichs roijeeritig als corpslid, wan
neer hij mij zijne getuigen niet zond en de
arme Heinrich, gedrongen eu gedwongen van
alle zijden, gaf toe. Jörge von Seefeld was zijn
secondant. Wij bepaalden tijd, plaats en wapens.
Op een koelen horlslmorgen, ontmoetten wij el
kaar achter een boschje. De getuigen deden
een laatste poging om ons met elkaar te ver
zoenen, ik weigerde beslist; want, merkwaardig
genoeg, had ik mij liet idéé in het hoofd gezet,
dat ik door dit duel den trotichen jonker zou
treffen, die op eens zich zoozeer op zijn natio
naliteit liet voorstaan. Nooit zal ik Henrichs
weemoedigen en verwijtenden blik vergeten, toen
hij mijne heftige weigering vernam hij scheen
nog altijd op een verbroedering te hebben ge
rekend. Hij zag zeer bleek, toen hij het pistool
in de hand nam en keek mij smeekend aan.
Toen ik hem daar zoo zag slanu, verdween alle
wrok uit mijn hart; ik wist, dat ik geen erva
ren tegenstander tegenover mij had, misschien
hield hij voor de eerste maal het verderf bren
gende wapen iu de hand, terwijl ik een gerou
tineerd schutter was en derhalve alles op hem
voor had. Ik dacht er geen oogenblik aan om
op hem to schieten, ik zou mij zelfs hebben ver
heugd, als hij mij toen eens goed had geraakt,
want ik had het ten volle verdiend; ik naui
mij ook voor om, dadelijk nadat wij onze wa
pens hadden afgeschoten, naar hem toe te gaan
en hem vergiffenis te vragen. De getuigenhadden
reeds een- twee- drie geteld en nog altijd stonden
wij met het wapen in de hand tegenover elkaar.
Plotseling viel er een schot, Heinrich had zijn
wapen iu de lucht afgevuurd hij wierp het
het pistool ver weg en stelde zich bedaard weer
in positie. «Kinderachtig,» riep de jonker ge
ërgerd en zond mij een woedende blik
toe. Mijn roes was geheel en al vervlogen den
aardigen, goedigen vent kon noch wilde ik deeren,
doch een schalksche gedachte bekroop mij.
Henrich de lobbes droeg op zijn linkerwang
een leelijk kenteeken, in de gedaante van eene
omstandigheden verkeert, dan een zeer gevoe
lige knak zou krijgen tniar hij was niet te
overtuigen.
Ik heb gezien dat die man een lezing
zou houden in den Haag en ben er heen
gegaan om desnoods te debutteeren. Maar
ten slotte heeft hij er dien zin uilgelaten.
(Bravo's,)
Dan houdt het bestuur zich onledig met
de samenstelling van een adtesboek van
de leerlooierij. We hebben ons in ver
binding gesteld met een uitgever die wij
uit kas subsidie geven en dan krijgen de
bondsleden het voor lialven prijs. Wij
hopen u dus binnenkort een goed, ver
trouwbaar adresboek te kunnen doen toe
komen.
Thans is aan de orde punt 3 rekening
en verantwoording door den penniugineester.
De penningmeester, de heer P. van Loon
Gz. uit Waalwijk, doet gespecifieerde reke
ning en verantwoording, waaruit blijkt dat
de rekening sluit met een batig saldo van
f 277.80.
Een commissie van onderzoek wordt
benoemd, bestaande uit de heerenVer-
wiel, Besoijen Muller, Haastrecht, Van
Gooi, Dongen.
5. Verkiezing van drie bestuursleden,
wegens periodieke aftreding der heeren
D. C. Lans, M. C. J. van Son, E. van
Siebergen.
De heer Verwiel, Besoijen 't Staat me
voor dat verkiezingen altijd zoo tijdroovend
zijn en we hebben gezien vertrouwen te
kunnen stellen in 't Bestuur, daarom zou
ik voorstellen de heeren Lans en van Sou,
bij acclamatie to herbenoemen en voor de
volgende vacature een vertegenwoordiger
uit 't Noorden te nemen. (Bravo's.)
De VoorzitterDe statuten zeggen wel
dat afzonderlijk moet worden gestemd en
vooral daar ik erbij betrokken ben, zou
ik zulks wenschen maar als de heeren au-
ders willen, leg ik er mij bij neer. (BraYo'9.)
De heer van Sou neemt met een woord
van dank de benoeming aan en de voorzitter
feliciteert de bond met zijn overuioeiden
secretaris.
Daarna wordt overgegaan tot stemming va
cature Siebergen en een stembureau benoemd
als volgt: de heeren Officiers, Dongen; J.
Broeders, Besoijen; Roest, Delft.
Gekozen met 106 van de 127 stemmen
de heer Schlichtenbree, Deventer, die de
benoeming aafivaart.
De heer Verwiel, Besoijen, brengt rap
port uit over het onderzoek der rekening,
grijze muis; dikwijls hadden wij hem trachten
over te halen, het viervoetige gedrocht door een
operatie te laten wegnemen, maar hij had er
altijd om gelachen en beweerd, dat hij hoopte
er op een andere wijze van bevrijd te zulien
worden. Ik had een vaste hand van schieten,
dat wist ik en mijn kogel kwam zelfs geen
streep beneden bet doel, dat ik beoogde. Fa
belachtig snel kwam de gedachte bij mij op,
uit het onaangename duel, voor hem iets aange
naams te doen voortspruiten en daarom veran
derde ik snel van stelling en legde zijwaarts
aan, waar ik het gestaarte, grijsbelmarde dier iu
al zijne omtrekken aan zijn wang zag hangen.
Een vuurstraal een knal en, onder vroolijk
lachen, wierp ik mijn pistool wtg co snelde over
het gi"as, naar mijn tegestander, die hevig bloedde
en onmiddellijk in elkaar gezakt was. Nog vóór
dat ik hem had bereikt, zag ik hoe een der ge
tuigen jonker Jörge heftig aan den arm trok en
hem met donderende stem toeschreeuwde: ,U
badt het recht niet Heinrich aan te stooten, hij
veranderde daardoor van positie,' het overige,
wat hij zeide, was een bedreiging en klonk als
«Schurkenstreek.» Ik lette daarop r.iet verder,
daar ik mij er nog steeds over verwonderde,
dat Heinrich, tegevolge van die lichte verwonding,
ter aarde was gezonken. Maar spreken en lacheu
verging mij, toen ik in het bezorgde gelaat van
den dokter zag, die zich met den bcwustelooze
bezighield «De toestand van den g< wonde is
bedenkelijk,» zeide hij op somberen toon. „Dat
is immers onmogelijk,' schreeuwde ik, «het is
totaal onmogelijk' herhaalde ik telkens weer,
maar wat baatte dat P lk hoorde nog dat de ko
gel door hoofd en hals was gegaan en voelde,
hoe mijn secondant mij aan den arm voorttrok,
zag aller blikken vol medelijden op mij gericht
en toen begon mij alles voor de oogen te
draaien. «Seefeld heeft het schelmstuk volvoerd'
morden mijne vrienden, «wij allen zagen immers
duidelijk, waarop je het gemunt hadt, toen jij
je stelling veranderdet en op Hcinrich'a
wang mikiet en wij verheugden ons reeds over
de operatio tegen wil en dank." «Maar hoe was
het mogelijk jammerde ik, niet meer bij machte
om mij rekenschap van mijne woorden te geven.
,Hoe het mogelijk was? Seefeld zag, achter
een bcora verborgen, je manoeuvre even goed als
wij eu juist toen jij afirokt, sloop hij achter
welke geheel in orde is bevonden.
De Voorzitter brengt den Penningmeester
een woord van dank voor zijne nauwkeurige
administratie.
Op de vraag van den lieer Bressers uit
Dongen, of de heer Lans zelf de benoeming
aanneemt, verklaart deze onder luide bravo's
de benoeming te aanvaarden.
De heer Bressers brengt hun nog een
woord van dank voor (1e vele moeiten, die
hij zich voor den Bond geeft.
Op de vraag van den Voorzitter of nog
iemand iets te vragen heeft, vraagt de heer
Juten uit Gooi of het Bestuur geen po
gingen zou kunnen aanwenden om de
huideninschrijvingen weer te doen vervan
gen door de publieke veilingen. Want
hiervan kunnen ook de kleine looiers pro-
fiteeren terwijl de inschrijvingen alleen voor
groote huidenhandelaars en looiers zijn.
(Bravo's.)
De heer Bressers, wenscht namens de
Dongensche looiers 't gesprokene van den
heer Juten met kracht te ondersteunen.
De VoorzitterU hebt bezwaar tegen de
inschrijvingen van huiden en zaagt gaarne
de publieke veiling van vroeger hersteld.
Lit de ondersteuning die uwe woorden
ontvangen hebben, zie ik, dat zulks de
wensch der vergadering is. We zullen aan
Grissar te Autwerpen schrijven, dal die
wensch in deze algemeene vergadering is
uitgesproken.
De heer Bressers Namens verschillende
heeren stel ik voor dit schrijven in ietwat
krachtige termen te doen, b.v. dat wanneer
de importeurs niet willen luisteren, waar
schijnlijk geheele ontbonding der Nederl.
looiers zou volgen.
Aangenomen.
De Voorzitter stelt daarna den leden den
heer Wigand voor (die ook in Waalwijk
eeue lezing heeft gehouden), die eene lezing
zal houden over de looierij.
De Spr. zal alleen thans een en ander zeg
gen over de runlooierij, daar hij hier meer
malen hoopt op te treden. Verder bespreekt
hij de onderdeelen der huid enz. gelijk reeds
in ons vorig verslag van Waalwijk heeft
gestaan. Hij geeft daarbij zure pulp aan
als middel om de laven te reclificeeren (ver
sterken). Als een der leden genegen was,
dat verder te doen nagaan, zou spr. het
onderzoeken en in 't vakblad publiceeren.
Dan bespreekt hij liet water, onmisbaar voor
den looier. De verschillende soorten van
water, voor zool- en overleerlooien en haalt
en ander aan wat de heer Simon, da-
een
lleinrich's rug en stiet hem aan het
was slechts om één seconde te doen
Aan één seconde hangt ons wel en weo.
Ik was toen waanzinnirg van smart omdat
ik den dood van een mensch op mijn geweten
had en van welk een mensch? Van den edelsten,
den besten, en den zachtmoedigsten, die ooit op
den aardbodem had geloopen. Tot aan den avond
bracht men mij berichten in mijne woning
alle hoop was geweken ik had al het moge
lijke in het werk gesteld, om zijn laven te red
den de bekwaamste artsen zond ik naar Hein-
rich'8 dakkamertje. Al mijn geld liet ik bij zijn
bed neerleggen, opdat alle menschelijke hulp,
die er te krijgen was, hem zou worden verleend
en toen werd ik zelf zwaar ziek, dat er maan
den verliepen vóórdut ik weer in zooverre her
steld was, dat ik naar Heinrich kon vragen.
Mijne moeder had mij onmiddellijk vau Heidel
berg naar huis gehaald en mij verpleegd met de
grootst mogelijke opoffering. Toch was ik er
haar niet dankbaar voor; ik zou veel liever zijn
gestorven 1 Waarvoor moest ik, die een moord
op zijn geweten had, ook nog leven Toen ik
mijne gedachten weer zoover verzameld had, dat
ik helder kon denken, zond ik brieven naar
Heidelberg en vroeg naar Heinrich. Doch mijne
vrienden wisten niets van hem, hij was spoedig
na mij, stervend door zijne ouders naur huis ge
bracht zij hadden nooit meer iels van hem ge
hoord, evenmin als er aangaande hel duel iets
tot het publiek was doorgedrongen. Jörge van
Seefeld was reed9 geruimen tijd uit Heidelberg
verdwenen. Nadat ik mijn tegenzin liaci over
wonnen, schreef ik aan Seefeld en verzocht
hem om duidelijk bericht aangaande Heinrich.
Tot tweemaal toe moest ik dit verzoek her
halen, totdat eindelijk de verpletterende zeker
heid kreeg, dat Heinrich, na een ongesteldheid
van weken lung, door den dood uit zijn lijden
was verlost.
(Wordt vervolgd.)