Nummer 36.
Zondag 4 Mei 1902.
25e Jaargang.
Tweede Blad.
De Zuid-Afiikaansche Ooilog,
Brisvaa uit Amsterdam-
üffy^RINGEN.
Bekendmaking.
BUITENLAND.
Düitsclilaud.
Rijkspostspaarbank.
BINNENLAND.
Inschrijving Schutterij.
LIJST van de aan dit kantoor en de
daaronder behoorende hulpkantoren ter post
bezorgde brieven en briefkaarten, welke,
wegens onbekendheid van de geadresseerden
niet zijn kunnen worden uitgereikt.
Een moeilijke taak.
De Echo van het Zuiden
WAALWIJK.
Op Zondag 4 Mei 1902, des namid
dags om 12 uur, zal door de Liedertafel
Oefening en Verinaak", van Waalwijk en
Besoijen, op de zaal Musis Sacrum" worden
uitgevoerd
Verbeidend Kijken.
Wiegenlied Brahms.
Der Abend Jouret.
belang was gebaat, dan, wij maken ons
sterk, zou de minister wel aan de stem
vau deze twee bouden, een zelfden wensch
uitende, gehoor hebben gegeven.
Jammer, dubbel jammer
Dc Burgemeester van Waal wijk maakt bekend,
dat de mannelijke inwoners dier gemeente, die
op 1 Januari dezes jaars hun 25ste jaar zijn in
getreden, dus die geboren zijn in 1877, zich
tuBsehen 15 Mei eu 1 Juri a.s. ter secretarie
alhier moeten doen inschrijven voor den dienst
der schutterij.
Deze verplichting rust ook op hen, die zich
uit een vreemd lund in deze gemeente hebben
gevestigd voor zoover zij een schuiterplichtigen
leeftijd hebben.
Hij vestigt er tevens de aandacht van belang
hebbenden op, dat zij die zich niet voor den
eersten Juni dezes jaars hebben doen inschrijven
onverschillig of zij al of niet redenen van vrij
stelling of uitsluiting kunnen doen gelden, zullen
worden veroordeeld tot eene geldboete en daar
enboven zonder loling bij de schutterij worden
ingelijfd, tenzij blijke, dat zij redenen van vrij
stelling of uitsluiting hebben.
Waalwijk, 1 Mei 1902.
Dc Burgemeester voornoemd,
K. DE VAN DER SCHUEREN.
2e Helft der maand APRIL 1902.
PIET ZOMELING,
Rotterdam
Uit het verhandelde op de laatste algc-
ineene vergadering van den Ned. Bond van
Lederfabrikanten is maar al te duidelijk
gebleken, dat samenwerking tusschen ge
noemden Bond en dien der Schoenfabrikan
ten, inzake verkrijging van invoerrecht op
hunne artikelen, tol de vrome wenschen
zal blijven behooren.
Zeer zeker is zulks te bejammeren, en
voor den minister wordt 't thans eene zeer
moeielijkc taak.
Van eene zijde zal in adressen het recht
op invoerrecht, ja de noodzakelijkheid daar
van worden betoogd voor de nationale
industrie, van andere zijde zal men aan-
toonen, dat invoerrecht op een of ander
artikel, doodend zal zijn voor de nationale
nijverheid.
De leder fabrikanten zullen doen uitkomen
dat de nationale industrie, de lederfabrica-
tie tegen den buitenlandschen concurrent
moet worden beschermd, daar die onder de
tegenwoordige omstandigheden, de markt
overvoert, zijn overtollige productie, hier
tegen minder prijs afzet.
De schoenfabrikanten zullen betoogen dat
invoerrecht vooral op overleer, (tegen
zoolleer is geen bezwaar, omdat zulks hier
genoegzaam wordt vervaardigd) doodend
zou zijn voor hun industrio, da«r bijna al
het door den schoenfabrikant gebruikte over
leer van buiten komtdaarom was uok
het besluit der schoenfabrikanten op hunne
algemeene vergadering om voor te stellen,
om overleer, 't welk hier genoegzaam wordt
vervaardigd, te belasten.
De schoenfabrikanten zullen de regeering
trachten te overtuigen,dat als 't overleer wordt
belast de Ned. schoenfabricatie een gevoe-
ligen knak krijgt en dat hun export-
handel zich ook niet meer zal kunnen
uitbreiden zich zelfs niet staande houden,
tenzij eeu uitvoer-premie kan bedongen
worden.
Voorwaar zal het voor den minister eene
moeilijke taak worden, om in deze eene
gewenschte beslissing te nemen en nogmaals
het is zeer te bejammeren, dat de twee
zusterverenigingen, de twee Ned. Bonden
van de elkander zou nauwverwante takken van
industrie niet te saam hebben kunnen op
treden, eendrachtig één tarief konden ver
zoeken, dan was 't voor den minister eene
zeer gemakkelijke taak geweest en beider
iogeiegd f 6989.18
terugbetaald - 5412.28
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven
boekje draagt het nummer 3529.
De Daily Telegraph verneemt uit Pretoriu,
dd. 29 April
De vooi mannen der Boeren leggen den
toestand volledig en zonder terughouding
aan de burgers voor. Uit verkregen in
lichtingen blijkt verder, dat de Wet open
hartig als zijn meening te kennen geeft, dat
de strijd nu hopeloos is en de voorwaarden,
die de Engelsche regeering aangeboden heelt,
redelijk en edelmoedig zijn. Elke bijeen
komst wordt geleid door den invloedrijksten
man dis aanwezig is, hetgeen niet altijd
de krijgsaanvoerder behoeft te wezen. De
burgers van het commando zitteu dan rondom
hem op het veld. De voorzitter opent de
bijeenkomst en geeft zijn eigen meening
weer. Dan staan, de een na den ander,
de burgers die wenschen te spreken op en,
gewoonlijk leunende op hun geweer, ver
klaren zij zich voor of tegen de vredesvoor
stellen. Volgens de berich ten, is de la Reij
voornemens, zich aan de beslissing van de
meerderheid te houden, gelijk ook zijn re
geering verklaard heeft zich daarbij neer
te leggen. De Boerenvrouwen te Klerksdorp
en verder in W. Transvaal zeggen, dat als
hun mannen zich niet voor den vrede vpr-
klaren, zij zelf het zulleu doen en naar
hun hoeve terugkeeren.
De Standard verneemt, dat op de ver
gaderingen van burgers de meerderheid zich
tot nog toe voor den vrede heeft verklaard.
Niet onwaarschijnlijk echter zullen eenige
onverzoenlijken den strijd voortzetten, hoe
edelmoedig de voorwaarden mogen wezen.
„De voormannen der Boeren leggen den
toestand volledig en zonder terughouding
aan de burgers voor." Dat nemen wij aan
Zoo hebben de commandanten altijd de
burgers voorgelicht. De burgers moeten nu
weten waar het op staat en met volledige
kennis van zaken besluiten of zij door
willen vechten dan wel zich onderwerpen.
4Uit verkregen inlichtingen blijkt verder,
dat de Wet openhartig als zijn meening te
kennen geeft, dat de strijd nu hopeloos is
en de voorwaarden, die de Engelsche re
geering aangeboden heef fredelijk en edel
moedig zijn." Dit nemen wij niet aan. Wij
herinneren ons te goed hoe de Wet telkens
en telkens gezegd heeft dat hij door zou
vechten zoolang de onafhankelijkheid niet
verzekerd was, en zou hij nu zelfs op de
beslissing van zijn burgers vooruit loopen
en hun in den mond geven, dat zij den
strijd als hopeloos zullen staken
Zouden er onverzoenlijken zijn die de
wapens niet zullen neerleggen, en zou de
Wet niet tot hen behooren Weet men nog
wat de vrouw van de Wet in het kamp
in Natal onlangs tot een Engelsch verslag
gever van haar man zeide Men heeft van
de Wet al vele dwaze dingen verteld, maar
wat die man van de Daily Telegraph be
weert, is wel zeer dwaas.
En dan, wij herhalen het voor de zoo-
veelste maalhet is een bewering van de
Engelschen, telkens overmoedig uitgesproken
en door hen zelt misschien wel geloofd, dat
de strijd nu voor de Boeren hopeloos is.
Maar is het zoo Waartoe al die duizende
versche troepen uit Engeland gezonden, de
aankondiging dat deze maand nog weer ruim
tienduizend gaan is natuurlijk bestemd om
op de beraadslagende burgers indruk te
maken en de duizende hulptroepen uit
de koloniën, als de zaak voor de republie
ken zoo droevig staat Maar we behoeven
niet te vragen wij kunnen verwijzen naar
de rapporten, onlangs bij president Kruger
ontvangen en gedeeltelijk openbaar gemaakt
Daaruit nu, gelijk uit betrouwbare inlich
tingen die wij zelf gekregen hebben, blijkt
ten duidelijkste, dat voor eenige maanden
de zaak voor de Boereu goed stond en de
geest onder hen uitmuntend was. En sedert
heeft de la Reij de Engelschen keer op keer
zware slagen toegebracht en hebben de
Engelschen van het N. Trausvaal tot diep
in de Kaapkolonie telkens verliezen geleden
en gevoelig inenigwerf. Wat men ons nu
vertelt van de hopeloosheid van den toe
stand en wanhopige stemming der Boeren
is onwaar.
En wat de correspondent durft schrijven
over de Boerenvrouwen, is natuurlijk een
infame leugen.
De Meidag. Het Paleis.
De eerste Mei is de dag van protest en
propaganda voor de sociaal— democraten.
De laatste jaren en ook dit jaar had hij eeu
kalm verloop en liep zonder ernstige inci
denten af.
Door den dag is hiervan op straat weinig
te merken. De leden der partij (ooien zich
met een rood lintje in het knoopsgathier
en daar ziet men partijblaadjes venten. Maar
overigens bepaalt zich de propaganda tot
het houden van meeiings. Ook voor heden
middag waren er twee belegd, ééoe in het
gebouw „Velos'' en ééne in het „Paleis voor
Volksvlijt.'* Na afloop van deze vergaderin
gen trok men naar de Nieuwe Oosterbegraaf
plaats, waar de onthulling plaats had van
een gedenksteen op het graf van deu oulangs
overleden propagandist, Klaas Ris. Het mo
nument is vervaardigd uit roode steeu, waarop
eene afbeelding van den overledene.
Heden avond echter was het drukker in
de stad, vooral in de buurt van het Frede—
riksplein en het Paleis voor Volksvlijt. Hier
werd nogmaals een meeting gehouden en na
afloop trok men in optocht de stad door.
Overal hoopten zich nieuwsgierigen op. Om
streeks tien uur zette de stoet zich in bewe
ging. De nieuwe burgemeester heeft bij zijn
optreden verleden jaar aanstonds verlof
gegeven, om met ontplooide vanen, muziek
en licht rond te trekken. Ook dit jaar stond
hij dit toe. Vroeger onder het bestuur van
ziju voorganger, mocht dit al-es niet. Nu is
het anders geworden en wordt de propaganda-
optocht opgeluisterd door fakkellicht en mu
ziek, vaandels en transparanten. Voorop
ging bereden politie en dito te voet. Daarna
volgde een fanfare korps en hierachter de
verschillende vereenigingen, ongeveer dertig,
met hun banieren eu transparanten, waarop
met groote letters hun strijdleuzen stonden
geschreven.
Het was een lange rij van mannen en
vrouwen, die den stoet volgden, onder het
zingen vau socialistische liederen. De vaneu,
overwegend roodgekleurd, droegen de namen
der vereeniging. Op de transparanten stond
te lezen, wat het doel en de eisch van hun
streven is. Het is misschien eigenaardig
om eenige dier opschriften mee te deelen.
Zoo las men op den lantaarn der Soctaa
Democratische onderwijzers Vereeuigiug:
Proletariërs van Hoofd— en Handenarbeid
zijn één". „De belangen der onderwijzers
zijn één met de belangen der gemeenschap",
„De schoolstrijd is een klasse—strijd." De
leuze eener vrouwenvereniging was: „Vrou
wenarbeid heeft evenveel waarde als man
nenarbeid." De A. N. D. B. (Algcmccnc
Nederlandsche Diamantbewerkers bond) had
in haar vaandel »De vakorganisatie geven
wij nooit prijs." „Arbeiders strijdt voor den
achtutigen werkdag." Een kiesvereniging had
tot strijdkreet „Het algemeen kiesrecht is
ons eeiste burgerrecht." „In organisatie is
onze kracht." de Bakkersvereniging: »Weg
met den Nachtarbeid." De eisch der Veree
niging van spoor— en tramwegpersoneel
luidde: „Wij eischen staatscxploiiatie van
spoor— en tramwegen." die van de Araster-
sche slagersgezellen vereeniging Wij eischen
één rustdag in de week Bij de Naaisters
en Diensboden verienigiug heette het: Be
langen van arbeiders en arbeidsters zijn één."
Enz. enz."
U ziet, waarde lezer, dat de lui heel wat
op hun verlanglijstje hebben, al blijven toch
de twee hoofddoeleinden der propaganda
het algenmeen kiesrecht en de achturigen
werkdag.
En zoo trok het langzaam, heel langzaam
vei der, dikwijls stilstaande, maar voortdurend
zingende op de maat der muziek. Het aantal
volgers was natuurlijk niet te tellen, maar
ï.aar ruime schatliug zeker 10 a 15 duizend
menschen.
De weg van den stoet liep door Utrecht-
sche straat. Reguliersbreestraat, Rokin, Dam
rak Prinshendrikskade, Spuistraat, naar het
Spui waar hij werd ontbonden.
Het was reeds laat geworden, toen de
optocht zijn eindpunt bereikte.
Daar klom de heer Tio-l'tra in een lan
taarnpaal, om de menigte toe te spreken.
Hij bedankte het hoofd der gemeente voor
de toestemming, die hij had gegeven, om
dezen optocht te houden, prees de politie
voor haar optreden en spoorde de menigte
aan kalm uiteen te gaan. Allen verspreiden
zich in beste orde. Hier en daar zag men nog
troepjes vereenigd, maar rustig gingen allen
huiswaarts. Eu hiermede was de dag d r
propaganda, de feestdag der Sociaal-Demo
craten weer geëindigd. Het doel van deze
publieke betooging is de aandacht en be
langstelling te wekken en hierdoor de aan
sluiting bij de partij in de hand te werken.
Of dat op deze wijze wordt bereikt
rueesien mijner lezers, die Amsterdam be
zochten, zullen wel nooit het stadhuis gezien
hebben. Dat ligt dan ook weinig in't gezicht,
verborgen op den O.Z. Voorburgwal. Hei
is een oud gebouw, dat van buiten weinig
moois geeft te zien en ook inwendig niet,
al zijn er eenige flinke zalen.
Dit stadhuis nu schijnt bij de geregelde
jitbreiding der stad en de voortdurende
toename der werkzaamheden te klein te
worden. Ook zou deze verblijfplaats niet
deftig genoeg ziju voor onze vroede vaderen.
En nu wordt het plan gekoesterd, den zetel
van het gemeentebestuur te verplaatsen naar
het Paleis op den Dam. Er zal dan eer»
nieuw paleis moeten worden gebouwi waar
de Koninklijke Familie bij haar bezoeken
aan de hoofdstad haar intrek zal kunneu
nemen. Het gerucht wil nu, dat men dit
op het openliggende terrein achter het
Rijksmuseum zou plaatsen. Daar is zeker
een mooie ruimte hiervoor.
Er zon echter voor al de bureaux van
het gemeentebestuur in het tegenwoordige
Paleis geen plaats genoeg zijn en dan zou
men een nieuw gebouw iu den omtrek
moeten zetten. Welnu, daarvoor komt een
mooie ruimte open, als straks de nieuwe
beurs wordt ingewijd. Waut uit een oogpunt
vau architectonische kunst behoeft men zeker
den ouden Mercuriustempel toch niet te
spareu, al heeft ook de gemeenteraad laatst
een voorstel tot slooping verworpen. En
als dan nog het leelijke comraandantshuis
wordt afgebroken, zal het aanzien van den
Dam er outzagelijk veel bij winnen.
Maar, zobals ik zeg, het zijn allen uog
slechts plannen en geruchten en mochten ze
werkelijkheid worden, dan zal er toch nog
menig jaartje over heen gaan, voordat alles
tot stand is gekomen.
A.
anhief met het refrein: „Liebling des Volks
u sein, Heil Krouprinz, dit", sloeg hij met
schuchter welbehagen de oogen neer en
bioosde bescheiden tot over zijn beide ooren,
wat van alle kanten de aanwezigen in ver
voering bracht. Daarop begon hij zijn eigen
rede, eerst zacht, dan luider, inct steeds
gloeiende onbevangenheid voor te lezen.
Luiden bijval ontmoette hij, als hij daarin
zcid-, hoe door de vereeniging van industrie
en kunst op deze tentoonstelling voor de
geheele wereld zou worden verkondigd, dat
het Duitsche vo'k, ondanks den ingespannen
wedijver op economisch gebied, er niet aan
dacht zijn ideale roepiog uit het oog te
vcrliezeu. Dezelfde uitwerking toen hij eeu
,hoch" instelde op allen, die aan de tentoon
stelling medewerkten en wel van den eersten
leidsman tot aan deu allerlaatsten arbeider.
Bij de tengere gestalte van den jonkman met
zijn beminnelijk zachte gelaatstrekken, zeer
harmonieus met 't eerste dons gesierd, maakt
die bescheiden ernst en dat pogen om zoo
gearticuleerd mogelijk te spreken een recht
aardigen en bekoorlijk indruk zoodat her
haald handgeklap en luid bravo den jongen
heer van vorstelijken bloede, bij zijn eerste
redenaarsproeven met groote vriendelijkheid
vergezelden. De kroonprins lijkt nog sterk
op zijn moeder en is zeer sympathiek in zijn
optreden. Hij maakt den indruk van een
jongen man, die ziju plicht van represeutee-
reod vorstelijk persoon met nauwgezetheid
en ijver vervulttrouwens door personen,
die meer op vertrouwelijker! voet ziju karak
ter kennen, wordt hij dan ook geprezen om
zijn stillen ernst en zijn zeer ontwikkeld ge
voel van plicht.
Een honderd—en—twingtal journalisten
waren bij het feestmaal tegenwoordig, onder
wie ongeveer een derde uit het buitenland.
Van deze heereu bestond het grootste deel
uit Hollanders en Engelschen.
Meer dan honderd congressen vooi vakbe
langen zulleu in den loop der tentoonstelling,
naar aangekondigd is, bijeenkomen.
Aan het postkantoor te Waalwijk eu de
daaronder ressorteerende hulpkantoren werd
gedurende de maauil April.
o
Den laatsten tijd gaan er allerlei verhalen
omtrent grootsche bouwplannen, die het
bestuur vau de stad zou koesteren. De
Openlig Dusseldorfschc tentoonstelling.
Donderdag werd deze tentoonstelling vooral
reusachtig op staal— ijzer— steenkolengebied
plechtig geopend.
Reeds geruimen tijd geleden lagen
die kolossale stukken in hun eigen leutoon—
sielliugsgebouw uitgepakt, zoodat er nog
slechts overbleef, de machines op te stellen
en de voorwerpen op hun plaats te brengen
hetgeeu overigens, bij het ontzaglijke gewicht
van sommige nog buitengewoon veel arbeid
heeft vereischt. Want de hier tentoongestelde
werkstukken der groote industrie zijn de
echte voltooide stukken, en niet maar met
metaalkleur beschilderde houten modellen
gelijk dat zelfs op wereldtentoonstellingen
meermalen is voorgekomen. In een enkel
geval, waar in de centrale machinenhal een
houten inodel opgesteld moest word n omdat
dc ontzettende zwaarte van het echte stuk
een omslachtig fundeeringswerk vereischt
zou hebben, is dat nadrukkelijk vermeld.
Evenzoo is de kunsttentoonstelling met haar
twee aldeelingen, de moderne en de kunst
historische, gereed. Alleen in de kleine nij
verheid, en in den tuin— en parkaanleg is
er nog veel onafgcwernt dit kan wel is
waar nog korten tijd storend werken op het
uiterlijk van de tentoonstelling, maar de „ij
zeren kern" van het tentoongestelde is vol
tooirl.
De beide voorzitters hielden toespiaken
waarin zij het groote nut der tentoonstelling
alsook de groote vlocht der Duitsche iodus
tiie uiteen zetten.
Nadat de kroonprins die hiertoe uit
Bonn was overgekomen, de tentoonstelling
geopend had verklaard, begon de ommegan
door de tentoonstelling, waarop om twee uur
een feestmaal volgde. De kroonprins en de
Rijkskanselier zouden daar het woord voeren
Tot kort voor de opening en den omme
gang was bet weer ruw en regeuachlig
daarna brak nu en dan de zon door.
Aan het feestmaal ter eere der tentoonstel
ling namen ongeveer 900 personen deel. Bijna
een uur later dan aangekondigd was verscheen
de kroonprins, terwijl intusschen alle gasten
rijkskanselier incluis zonder maukeeren waren
opgekomen. Reeds gonsden er allerlei ang
stige geruchten door de groote feestzaal als
eindelijk de prius binnen kwam, die zich
verlaat had bij den ommegang en door zijn
verschijnen alle geruchten den kop indrukte.
Von Bülow sprak met zijne gewone gemak-,
kelijkheid. Onder krachtige bijvalsbetuigingen
van de aanwezigen industrieelen verklaarde
hij, dat de regeering beioten was bij de tot
dusverre gevolgde politiek der handelsverdra
gen te volharden en aan geen uiterste richting
van welken aard dan ook haar gunsten te
verleenen, maar zich te bewegen op deu
middelweg. Hij, de rijkskanselier, was het
volkomen eens met den Keizer, die de
bevordering der algeemeene welvaart als
zijn voornaamste taak beschouwde (levendige
bijvalsbetuigingen).
Toen de jonge kroonprins op ging staan
onder het schetteren- der fanfares na zijn
rede op het welslagen der tentoonstelling,
klommen zelfs de oudste Commerzieor&th op
sioelen om beter te kunnen zien en hoorei).
De jonge erfgenaam des Keizers is nog ver
licht door den tooverglans der beminnelijke
jonkheid. Toen deze vergadering van meest
oude heeren de bekende Pruisische hymne
>t n wij reen»
4.JT® treinen
ijl böpadt
ng zal met
iozelv^aan^'
WAALWIJK, 3 Mei 1902.
Kamer vau Koophandel en Fabriekeu.
De Kamer van Koophandel eu Fabrieken
alhier ontving van de Maatschappij tot
Exploitatie vau Staatsspoorwegen te Utrecht
(Dienst der Exploitatie) het navolgende be
richt
ONDERWERP.
Markttreiuen en inarktbiljetten t<*geu ver
laagd tarief. Antwoord op schrijven van
16 April No. 673.
Naar aanleiding van uwe geëerde missive
d.d. 16 April 1.1. No. 673 hebben wij de
eer Uw college mede te deelen dat de
kwestio vau het inleggen van speciale markt-
treinen met verlaagd tarief bi on een puur
van ernstige overweging uitru ia
Voor enkele baanvakken
met dezen zomerdienst bij
voor marktbezoek gemaal
treinen de vracht der 2di
heen en terug naar de mark
o;> de enkele-reis-vracbt.
Het resultaat dezer proef
zorg worden nagegaan om, zo
de verwachting beautwooro, ju geleidelijk
ook voor andere baan vak kei: uir te breiden.
De Direct# •'Generaal
(get). M. ENGERINGH,
Loco Directeur-Generaal.
Inhuldiging Pastoor Kuijpers.
Men verzoekt ons het volgende, als een
aanvulling van ons vorig verslag over de
inhuldiging *an den Zeer Eerw. Heer
Kuijpers, pastoor der nieuwe parochie, nog
te willen plaatsen.
Het zangkoor, thans reeds 12 leden sterk,
voerde Dinsdagmorgen onder leiding van
den heer L. Kooien, de driestemmige Mis
van Ponte uit, welke zeer goed voldeed en
het bewijs leverde, dat liet koor ijverig en
nauwgezet gestudeerd had.
Na de Hoogmis bracht het den nieuwea
herder in de pastorie eene aubade en
voerde bij die gelegenheid den volgenden
feestzang uit, op muziek van G. 8chellek:.ns,
woorden van A. C. van der Heijden.
FEESTZANG
Uitgevoerd door het koor na de Hoogmis.
Luid klinken blijde feestaccoordeu
U, Herder tegen in deez' stond
Iloe jublen allen in deez' oorden
En stijgt de wensch uit ieders mond
Wees welkom, Herder lang verbeid
U zij ons Liefde en trouw gewijd.
O zie de kerk in feestdos prijken
Zij deelt in onze jubel mee
Want weldra kuieleH arm en rijken
Voor Hem, die hoil daar schenkt eu vreê,
Die in de Heemlen heeft zijn troon
Kie*t dezen tempel tot ziju woon.
O Heer wil onze beê verhooren
Schenk Gij, den Herder moed eu kracht 1
Dat hij verricht steeds naar behooren
De heiige taak die hem bier wacht
Moog eens in alle eeuwigheid,
Hij met zijn scharen zijn verblijd.
