Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
ÏEJi II li LU PI 11 III! II,
TOON TIELE
Bekendmaking.
Uitgever:
BUITENLAND.
Engeland.
Frankrijk.
FEUILLETON.
Italië.
Rusland.
Katholieke actie.
TWEEDE GEDEELTE.
en
Courant
•rhiiiit W n ft n s rl n <r_ ju 7.of0»,K'i ~~r 1 1
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den
Uitgever.
mm&m
Kostcloozc vergunning om tc Vissehen.
De Burgemeester der gemeente Waalwijk maakt
bekend, «1 at zij, die eene kostelooze vergunning
tot uitoefening der visseherij verlangen, zich ter
jeeretarie kunnen aanmelden.
Waalwijk, 20 April 1903.
De Burgemeester voornoemd
K. DE VAN DER SCHUEREN
INRICHTINGEN
ffclke gevaar, schade of hinder kunnen ver
oorzaken.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Waalwijk brengen ter openbare kennis, dat ter
Gemeente-Secretarie ter inzage ligt een verzoek
met bijlagen van Jac. Gragtmans, aldaar om
rergunning tot uitbreiding zijner stoomlederfa-
briek kadastraal bekend in Sectie C. No. 1945.
Op Zaterdag, den 2 Mei 1903, des voormiddags
te elf uren, zai op het gemeentehuis gelegenheid
bestaan om bezwaren tegen dit verzoek in te
brengen en deze mondeling en schriftelijk toe te
lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen, voor het
bovengemelde tijdstip, op de Secretarie der
Gemeente kennis nemen van de ter zake inge
komen schrifturen.
Waalwijk, den 18 April 1903.
De Burgemeester.
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT,
In ruim 60 plaatsen van ons land, waar
onder we helaas niet Waalwijk zagen, zijn
tanwege het //Katholiek Comité van actie"
meetingen gehouden, waarop èu de „stakings-
vetlen" èn den invloed van 't socialsme en
anarchisme zijn besproken.
Hulde aan de mannen, die deze actie
voorbereidden en tot een goed eind brachten
Reeds te lang bleven de katholieken in dezen
ten achter. Gelukkig, dat er een gunstige
verandering te bespeuren is. Ondanks echter
de hooge waardeering, die wij voor deze
actie hier ten volle willen uitspreken, één
opmerking en wel deze
//Kwamen onze mannen weer niet wat
laat Moesten wij weer wakker en wij
zullen hopen voor goed wakker geschud
worden door het reeds ten volle in gang
zijnde revolutiounaire geweld
Gaarne geven we toe, dat de uitslag
schitterend is geweest en ten volle beamen
we, dat het wel opmerkelijk is, dat juist
na de eerste reeks vergaderingen, de revo-
lutionuairen hun laatsten inzet, het „procla-
meeren der algeraecne werkstaking" op 't
spel* zetten, alsof zij meenden, dat het nu
hoog tijd was, om door te tasten, daar
anders de kans op overwinning wel eens
verkeken kon zijn. En nog willen wij wijzen,
op het wederom opmerkelijke feit, dat met
de tweede reeks vergaderingen de algemeene
werkstaking zoo goed als verloopen was.
In verband met de //katholieke actie" is
dit voor ons geen toevallige samenloop der
gebeurtenissen.
En toch is nog onze vraag
Was men werkelijk niet wat laat Ware
het niet beter geweest, onmiddelijk na den
31en Januari of tenminste direct na de
aankondiging der wetten met de actie
begonnen te zijn Hoe dit nu verder ook
zij, de actie is er geweest, heeft goed en
en uitstekend gewerkt, ook als een genomen
proef. Moge zij permanent blijven bestaan,
al is het dan in een anderen vorm, dat is
onze hartgrondige wenscli.
Over het vermengen der meststoffen.
Het is in sommige streken bij vele land
bouwers een algemeen voorkomend gebruik
verschillende mestsoorten, voordat men ze op
den akker brengt, te vermengen. Daardoor
verminder t soms de werking van de eene
of andere meststof en de landbouwer wijdt
dit aan de meststof zelve, terwijl hij het had
moeten wijten aan zijn eigen verkeerde han
delwijze. Zoo is het mij vaak gebeurd, dat
ik gewone kalk of schuimaarde op stalmest
heb zien strooien; zoo heb ik wel eens zwa
velzure ammoniak met kalk zien vermengen
zoo zag ik ook wel eens landbouwers kaïniet
en tliomasslakkenmeel vermengen, om die na
eenige dagen, soms pas na een week, op de
weide te laten uitzaaien. Al deze handel
wijzen zijn af te keuren, de eene om deze,
de andere om die reden. Het zou ons te
ver voeren, om van alle meststoffen in zoo
kort een bestek op te geven met welke an
dere mestsoorten zij niet mogen vermengd
worden en waarom niet. Wij willen het
heden slechts van eenige der voornaamste
doen. Stalmest en guano mogen nooit met
kalk of thumasslakkenmeel vermengd werden,
evenmin mag men dit zwavelzuren ammoniak
doen. De kalk ook die van het slakkeu-
meel ontleedt de ammoniakzouten, doet
het ammoniak vrij worden en vervliegen.
De kalizouten, zoowel het kaïniet als de
gezuiverde kalizouten, mogen zonder eenige
schade vermengd worden met alle andere
meststoffen, behalve met kalk en thomasslak-
kenmeel (waarmede slechts kort voor de aan
wending der mestsoorten.) Aldus kan men
de Peru-Guano en den stalmest zonder het
minste bezwaar met kaïniet vermengen, wat
bij Peru Guano soms zeer wenschelijk en bij
stalmest ter bewaring ook vaak
noodig is.
Ook kan men alle kalizouten voor het
uitzaaien, lang of kort voor den tijd, dat
doet niets nan do zaak af, vermengen met
chilisalpeter en superphosphaat. Alleen maak
ik, zooals ik reeds met een enkel woord zei,
een uitzondering voor kalk (landbouwkalk,
schuimaarde) en thomasslakken. En met beide
om dezelfde reden. De verschillende kali-
verbindingen worden door de kalk (ook door
die der slakken uit haar verband gerukt, de
kalizouten worden ontleed en de kalk treedt
in de plaats van de kali, dat soms in den
vorm van bijtende kali (K. H. O.) soms in
een anderen oplosbaren vorm in het vocht
der meststoffen oplost en wegvloeit. Wan
neer nu deze vermenging echter kort voor
het gebruik plaats heeft, dan kunnen de ka
lizouten ook met de genoemde mestsoorten
kalk en slakkenmeel vermengd worden, aan
gezien dan toch alles den bodem ten goede
komt.
Deze laatste vermenging is voor den land
bouwer van zeer veel gewicht. Het gebeurt
toch vaak, dat do weide juist met de laatst
genoemde meststoffen moet bemest worden.
Advkrtentien 1—7 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
women 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. .Reclames 15 cent per regel,
Zij trokken terug onder een hagelbui van
s'.eenen en vluchten in een apotheek, om
verbonden te worden.
Dat gebeurde Zaterdag. Zondag rukten
de troepen aan De heele stad was in bewe
ging. De pastoor, die ziek was, is van over
spanning gestorven.
Maandagmorgen hebben de troepen het
klooster aangevallen. De zes capucijnen zijn
naar de gevangenis gebracht onder hevi e
ontroering van het verzamelde volk.
In de kathedraal van Nancy heeft Zondag
een individu tijdens de opheffing geschreeuwd
Weg met de priesters. Hij werd de keik
uitgeranseld. Eveneens ging het een kerel
die 's middags onder hel Vesper herrie
maakte.
Bij 't uitgaan van de Hoogmis wilden een
5U—tal socialisten herrie maken. Maar ze
hadden g en succes. De katholieken sloten
zich aaneen en vormden een optocht van
4000 menscheu, roepende Leve de vrijheid,
leven de kloosters.
De onrechtvaardige, wraakroepende jacht
van Combes en zijne handlangers tegen de
kloosters en geestelijken gaat voort, maar
niet zonder verzet der bevolking.
De rechterlijke macht werd te Roche Peron
door een ware menschenzee aan 't station
opgewacht.
Met gioote moeite worstelde zij erdcor heen.
Aan het klooster stiet zij op een dichte troep
vrouwen. De substituut, blijkbaar een driftig
man, werd zoo verbitterd, dat hij een der
vrouwen bij de haren greep en haar op zij
sleurde.
Toen werd 't volk, dat zich tot nog toe
had bepaald tot 't geroep van „Leven de
vrijheid", woedend. De substituut werdt af
geranseld. Er. al de leden der rechterlijke
macht lijden geweld.
Weer wordt tr een nieuwe eogelsche
nederlaag gemeld.
In zijn rapport aan kolonel Swann te
Bohotle, door dezen naar Engeland overge
seind zegt majoor Gough, dat hij den 23en
dezer 's ochtends vroeg van Danop was
uitgerukt met circa 200 man. (Danop ligt op
vier dagreizen zuidwaarts van Bohotlo, welke
plaats ongeveer in het midden ligt van een
liin tusschen Berbara aan de noord en Obbia
aan de Z. O.—kust getrokken). In den
voormiddag werd de colonne voortdurend
bestookt. De vijand viel aan, trok voor het
herig geweervuur der Engelschen terug,
tnaar kwam bijna onmiddellijk weerom.
Gough liet een carré vormen mei de dieren
in hel middeu en hield stand tot 2 uur des
middags. Toen bleek, dat de munitie lang
zamerhand opraakte.
Dit noopte Gough om op Danop terug te
trekken. Slechts met de grootste inspanning
wist hij zich den vijand van het lijf te houden
en gelukte het hem het fort te bereiken.
De zieken en gewonden konden worden
medegenomen, maar niet alle dooden. Ge
sneuveld ziju twee kapiteins en 13 man,
terwijl twee majoors, twee kapiteins en 28
man werden gewond.
Volgens de laatste berichten heeft majoor
Gough bevel gekregen Danop te ontruimen
en zich op Bohotle terug te trekken. Hij zou
daar den 28en moeten aankomen.
De Britten krijgen flink klop in Somaliland.
De duitsche bladen steken weer leelijk den
draak met de engelsche krijgskunde, en de
engelsche pers zelve zit weer in zak en asch.
Vrij naar het Duitsch bewerkt door J. M. S.
(38)
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Een zware taak, kloek volbracht.
Er is in mij een niet te definieeren „iets", dat
mij voor dezen heer waarschuwt ik wenschte
wel, papa, wij waren nooit met hem in aanra
king gekomen. In mij leeft een gevoel, dat mij
toefluistert, dat hij eens nog veel kommer en ver
driet over ons zal brengen."
Ottilia denkt hierbij aan de eerste ontmoeting
r&n hem met Nora, en aan beider opvallende
bonding, men had haar dit natuurlijk verteld.
Zij voelt als bij intuitre, dat er tusschen die
twee iets moet bestaan.
Wijl Willburg zich aan haar van zijn ruwste
tijde had getoond, meent zij in hem eeu vijand
'»n hare familie te zien. En omdat zij in hem
baar geestelijke wedergade ziet, komt hij haar
nog gevaarlijker voor.
Wiilburg ia bleek tot in zijn lippen, in zijn
Oogen vlamt een dreigende toorn. Hij weet zich
tenter met bijna bovenmenschelijke kracht te
bedwingen. Hij maakt een buigiüg voor den
STaal en zegt, uiterlijk kalm
„Na deze bejegening, mijnheer de graaf, heb
4 in uw huis niets meer te zoeken. Ik zal
freule uwe dochter ten spoedigste van hare zorg
bevrijden. Ik verzoek u beleefd, mij morgen
fijn ontslag te overhandigen en mijn voorstel
•angaande de op te richten vennootschap als
^gedaan te beschouwen."
Met een buiging voor de dames wil hij de sa-
'öb verlaten, doch de graaf houdt hem aan zijn
i—1|IL j
arm vast.
„Niet aldus, lieve mijnheer Willburg I Dit alles
is een misverstand mijn dochter zal u hare
verontschuldigingen aanbieden I*
Het angstzweet parelt den ouden man op het
voorhoofd.
Als Willburg werkelijk gaat, is hij geruïneerd
van de ontworpen plannen hangt zijn en de
eer zijner familie af.
De graaf gaat voor zijn dochter staar. zijn
gelaat heeft een eigenaardige, roode kleur aan
genomen.
Hij neemt Ottilia's hand en deze heftig druk
kend, roept hij dreigend uit:
Ottilia, ik beveel je, mijnheer Willburg veront
schuldigingen aan te bieden! Gij hebt mij tot nu
toe als een zachten vader leeren kennen drijf
mij niet tot het uiterste ik kan ook hard en
onbuigzaam zijn
De gravin ziet wederom rustig haar papa aan.
Het sciioone meisje steekt een half hooid boven
haar corpulenteu vader uit.
„Papa, gij zijt vreeselijk opgewonden," zegt ze,
terwijl zij haar hand met zacht geweld uit de
zijne bevrijdt. Ik heb u, voor zooverre ik weet,
nog nooit zóó gezien. Ik moet nu nog sterker
gelooven, dat de invloed van mijnheer Willburg
op u geen gunstige is. Go veroorlooft mij, deze
pijnlijke scene te eindigen.
Zij brengt zijn hand aan haar lippen, buigt
koel voor Willburg en vertrekt.
Ottilia, gij blijft hier, ik beveel het je!" zegt
de graaf met luide stem.
Doch zijn dochter hoort hem niet meer, zij
vliegt als een opgejaagd hert naar haar kamel
en sluit daargekomen, de deur af.
Ook Willburg heeft zich verwijderd en de
graaf zinkt als vernietigd in eer. leunstoel.
Mademoiselle Blanche heeft zich om de
tactvolle te spelen bij 't verschijnen van Will
burg en den graaf onmiddellijk verwijderd. Zij
is van de zegepraal barer schandelijke intrige
toch volkomen zeker, waarom zou ze dan door
hare tegenwoordigheid zoo mogelijk nog een
uitbarsting tusscheu deze twee voorkomen.
Het duurt geruimen tijd, eer de graaf zich weer
in zooverre hersteld heeft, dat hij helder deuken
kan.
Hij wrijft zich met zijn zijden foulard het
klamme zweet van het voorhoofd.
„En ik mag mij in 't geheel niet opwinden
De dokter heeft mij gezegd, dat de kleinste emo
tie zelfs voor mij nadeelig is, kucht hij, moeilijk
ademhalend
Maar wat moet ik doen? Als dat meisje in haar
trots volhardt, zijn wij geruïneerd
Hij waait zich met zijn onafscheidelijken groo-
ten neusdoek wat koelte toe.
Langzamerhand wordt hij rustiger.
„Ik geloof, dat ik toch wat te heftig was tegen
mijn Ottiliëije. Zij is eei: braaf, lief kind, heeft
mij nog nooit bedroefd. Doch heden
De graaf gaat naar een sofa, wuarboven een
groote olieverfschilderij hangt. Het is een portret
van een schoone vrouw op veertigjarigen leeftijd.
„Zie mij niet zoo toornig aan, Louise, omdat
ik uw- ons kind heden voor den eersten maal
zoo hard behandeld hebhet was uit angst voor
de positie, van de vrouw, die ik na u tot echt-
genoote gekozen heb.
Hij ziet met gevouwen handen naar het por
tret op
„Vergeef me, dat ik haar zoo mateloos lief heb!
Meer dan ik jou en de kinderen te samen ooit
heb liefgehad. Ik kan er niets aan doen, maur
op den dag, dat ik een geruïneerde man zal zijn,
zal ook mijn hart breken. Ik moet wel zoo
handelen, want mijn Nora is niet geschapen voor
ontbering en ellende."
Hij loost een diepen zucht cn alweder doet de
foulard dienst, ditmaal, om zijn oogen af te
wrijven.,
„Ik heb haar groote, ontzaglijke offers ge
bracht."
Hij knikt het beeld toe.
„Uw beteekenisvolle blik, Louise, vraagt mij
wel menigmaal naar uwen zoon Ook hem moest
ik voor haar geluk opofferen, doordat ik hem
het vaderlijk huis voor altijd heb ontzegd. Maar
mijn Ottilia uw lievelinge -- zij mag geen
redenen hebben, om over de hardheid van haar
vader te klagen, of het moest soms zijn, omdat
zij het geluk van mijn Nora door haar dwazen
trots verstoort.»
Met langzame schreden verlaat de graaf de
salon en gaat naar de kamer zijner dochter.
„Ottilia, mijn kind, opeu de deur voor uwen
vader," verzoekt de zwakke man met weeke
stem. „Ik wil eens ernstig met je spreken.'
Dadelijk loopt Ottilia naar de deur, om deze
te openen. Reeds op den drempel neemt zij zijn
hand en kust deze liefdevol.
jlk dank u, papa, voor uwe liefde Ik wist
wel, dat u, die steeds zoo goed voor mij waart,
niet lang boos op mij zou blijven.'
De graaf kust zijn dochter op het voorhoofd,
dan laat hij zich als willoos op een matblauwc
chaise-longue vallen. De gravin schuift een poef
voor haar vader en neemt met een liefdevollen
blik aan zijn voeten plaats.
Het ia den graaf aan te zieD, dat hij een in-
wendigen strijd voert.
Zijn gedrukte stemming spreekt duidelijk uit
ziju moede houding en zijn nadenkende, eenigs-
zii>8 sombere blik ontstelt Ottilia. Zij ziet hem
angstig in 't gelaat en neemt ziju slup ne rhan-
gebde rechter, hand welke zij nogmaals liefdevol
aan La e lippen brengt.
„Papaatje, u zijt zoo geheel anders dan ge
woonlijk, eerst zoo vreeselijk opgewonden, nu zoo
terneer gebogen.'
De gravin legt haar hoofd vleiend op zijn
knieën.
„Wilt ge uw dochter uw verdriet niet toever
trouwen
De graaf slaat zijn arm om zijn dochter, en
zegt, zuchtend
„Ottilia, ik verlang een zwaar offer van je; ge
moet je trots onderdrukken en mijnheer'Will
burg je excuse's aanbieden. Hoe zwaar je dit
ook vullen zal, het moet nochtans."
„Nooit, papal Verlang alles van me, maar dèt
j.ietl
Ottilia richt zich op en neemt een vastbesloten
houding aan.
„Blijf kalm, mijn lieveling 1"
De met zijn houding verlegen man trekt zijn
dochter weer naar zich toe.
„Ottilia 1" hij ziet haar zoo ernstig en smee-
kend aan, dut zij bijna schrikt Ottilia! Iets
zeer ernstigs moet ik je mededeelen. Buiten jou
mag geen mensch weten, waarom het eigenlijk
gaat. Ik zie in jou niet een oppervlakkig schep
seltje, dat zorgeloos door 't leven heeniladdert.
doch een ernstig, verstandig meisje, dat ook in
crilicke oogenblikken het hoofd omhoog zal
houden."
Koning Edward kwam Maandagmiddag te
Rome aan en werd ontvangen door alle
ministers. De hooge autoriteiten die koning
ictor Emanuel vergezellen zijn de hertog van
Aosto, de graaf van Turijn, de hertog der
Abruzzen, de hertog van Genua. De menigte
hief bij de aankomst enthousiaste juichkreten
aan, toen de twee souvereinen van het station
naar het Quirinaal gingen. De troepen waren
langs den weg en haie opgesteld. De be—
groeting van beiJe vorsten was allerhartelijkst
Indien de mogendheden Engeland Ame
rika en Japan zich blijven bepalen tol pro
testen met groote woorden vis—a— vis het
doen van Rusland in Mantsjoerije indien
men zich te Londen, Washington tn Tokio
door allerlei overwegingen laat terughouden
van eenigerlei actie indien men voor alles
in genoemde zetels der kabinetten voorzich
tigheid en bedachtzaamheid betracht indien
men zich alleen waagt aan verdekte toe
spelingen op Ruslands trouweloosheid, woord
breuk, hebzucht euz., enz. dan behoeft
niemand te rekenen op formeele, onvoor
waardelijke teruggave van het Chineesche
grondgebied aan de Chineesche regeering
en... dan kan men er veilig staat op maken,
dat anderen ook nog weieens een hap zullen
doen naar het Hemelsche Rijk, zich bij hun
doen baseerend op de gebleken straffeloos
heid voor dergelijke daden.
Wel heet 't, dat de Britsche en de
Japansche gezanten prins Tsching hebben
aangeraden niet lijdelijk te berusten, doch
rondweg en onomwonden te eischen herstel
van den staat van zaken als voor den oorlog,
maar de Unie houdt zich vrijwel op den
achtergrond de staatssecretaris Hay heeft,
om persoonlijk gedekt te wezen, zich wel
gewend lot den president, die op tournée
is, zoodra hij door den gezant te Peking,
Conger, volledig was ingelicht omtrent
Rusland s boozen eu verraderlijken toeleg,
doch 't heelt er heel veel van of men zal
eindigen genoegen te nemen met de toelich
tingen van den Russischen gezant, dat zijn
regeering heusch geeu enkele onvriendschap
pelijke daad in den zin heelt
Zoo zal 't vermoedelijk komen tot de uit
wisseling, niet van ultimatums en pretentiën
doch van diplomatieke stukken in den
gebruikelijken breedademigen stijl vol hoffe
lijkheden en... spitsvondigheden, terwijl de
Russische Beer rustig zich handhaaft, waar
hij zich genesteld heeft.
Voor 't moment schijnt Broeder Jonat
han te zegenvieren heette het reeds voor
ettelijke dagen dat Prins Tsching Ruslands
De graaf houdt hier even op, om met zijn
foulard het voorhoofd af te drogen. O, hoe zwaar
valt het hem zijn dochter datgene te zeggen, vrat
hij niet langer voor haar verborgen kan houden.
Ottilia ziet haar vader met eeu angstige uitdruk
king in het gelaat aan.
„Lieve papa, als het u te veel aangrijpt, met
mij over zaken te spreken, die u pijnlijk aandoen,
zoo laat ze dan rusten. Ik heb niet gaarne, dat
ge u opwindt en ziek maakt.'
De graaf mankt een afwerende handbeweging.
„Het moet zijn, Ottilia I Anders nadert ons on
geluk met rassche schreden. Nog is het ergsie
misschien te voorkomen, en van jou zal het af
hangen, of go uw familie aan den ondergang wil t
prijsgeven of redden. Ja, van jou zal het leven
van uw vader afhangen —jou besluit beslist voor
hem over leven en dood 1"
Vol ontzetting ziet thans de gravin haar vader
aan.
Met ingehouden adem luistert zij naar, wat
deze nu in korte, afgebroken woorden zegt.
Ottilia wij staan voor een totalen finan
ciëelen ondergang
Als getrulien door een bliksemstraal uit een
helderen hemel zoo schrikt nu toch de gra
vin op.
,Ja, wij zijn geruïneerd, als Willburg ons
verlaat, en als de speculatie, wuarop ul mijn hoop
gevestigd is, niet tot stand komt,"
Weer moet de graot het uitbrekende zweet met
zijn foulard afvegen.
Ottilia's trekken schijnen van schrik als't ware
versteend.
Slechts een onrustig fonkelen van hare donkere
oogen verraden nog leven in dat 8teenen beeld.
„Wij hebben altijd een weinigtrots onzen
rijkdom boven ous vermogen geleefd.
(Wordt vervolgd.)
