Zondag 27 November 1904.
27e Jaargang
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen,
Eerste Blad.
„De Echo van het Zuiden".
te mi e\ te mm
;0E ECHO VAN HET ZUIDEN
N uniüitr 93.
ASTOOI T I E L EN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE BLADEN
B EKE NdIaKÏN Gb
Leest es Verspreidt
IpSi?0 Ahvie een abon
nement neemt op
tegen 1 Januari 1905,
ontvangt van af heden de
nog verschijnende num
mers GRATIS.
FEUILLETON.
Nog eens
De ^ond van R K. Kies
verenigingen.
.VsE-te g&bi*# --■- ^«gBaHsBMM
I f G E V E R
WAALWIJ K.
DRANKWET.
'^'r-^ v?' ggwjjrvKr.t—
De Echo van het Zuiden,
Wiilwfjksrkr en l<tn«;slr!ilsrke ('oiriii,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
A b o ii a e ni e n t s p r ij s per 3 maanden f ü."5.
Franco per post door het geheel e rijk f Ü.9U.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden
Uitgever.
den
wwrowwi
Advertentibn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiëu Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een g~oot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden specirle zeer voordeelige eontracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
crw.rx*w.**r&.Ttwwi zcslxamnimx*^ssaipvsr&
Burgemeester en Wethouders van Waalwijk
brengen ter kennis van belanghebbenden
1. dat houders van vóór 1 Mei 1904 verleende
vergunningen, die na 30 April 1905 het bedrijf
wer.schen voort te zetten vóór 1 Maart 1905 i\&n
Burgemeester en Weihouders, onder oveilegging
eener opgave van de uppervlakle der localiieit of
localiteiten, moeten verzoeken cn aanteekening <p
hunne acte van verganning en het daarvoor
uitgereikt afschrift, dat de vergunning voortaan
zal gelden voor den verkoop t ij hoeveelheden
van moder dan 10 liter voor gebruik ter plaatse
van veikoop of elders.
Geldt de vergunning voor localiteiten eener
sociëteit dan moet het verzoek gedaan worden
aan Gedeputeerde Staten;
2. dal de vergunningen van her., die voren
bedoelde verzoeken niet doen, vervallen met 1
Mei 1905;
3. dat de vergunningen voor den veikoop in
een logement, alleen aan logeergasten, moeten
worden ac.nge\raogd aan Gedeputeeide Staten in
dit gewest
4. dat de vergunningen na 1 Mei 1904 en vóór
15 October 1904 verleend, vervallen behou
dens vroeger intrekken of vervallen met den
eersten dog van de zevende maund na den 27
October 1904 (1 Mei 1905)
dat een nieuwe vergunning aan her. niet wordt
geweigerd op grond dat het vastgesteld maximum
is bereikt;
5. dat zij die op 1 Januari 1904 handel dreven
in sterken drank alleen bij hoeveelheden van ten
minste twee liter en na 1 Mei 1905 d»arm"de
wenschen d~or te gaan, vóór 26 November 1904
een daartoe strekkend verzoekschrift moeien in
dienen aan Burgemeester en Wethouders dezer
gemeente
6. dat verkoop van alcoholhoudenden drank,
Heldenroman van HENRYK SIENKIEWICZ
voor De Echo van het Zuidenvertaald
door E.
EERSTE BOEK.
HOOFDSTUK IV.
(15)
Eerst had hij gehoopt, dat de prinsen Kur-
cowicz zich te Lubnié zouden vertoonen. Maar
op het oogenblik waren de steppen één onaf
zienbaar moeras. Niemand zou het wagen
een reis er doorheen to ondernemen, voordat
de warme lentewinden al het water hadden
opgezogen Eu tot zoolang was Hélèue zonder
hulp. Van de prinsen was allös te vreezen
zij zouden voor geen geweld terugdeinzen,
bezeten als zij waren door dien duivelschen
Kozakkenhoofdman. Want indien waar was,
wat men vertelde van Bohun's rijkdommen,
dan kon hij hen honderdvoudig schadeloos
stellen voor het verlies van Rozloghi. Wat
te doen Krétuski was er de man niet naar,
om geduldig den loop der gebeurtenissen af
te wachten.
Hij had tot schildknaap een zekeren Ren
diane, iemand uit den lageren adel in Bod
lachije hij was nog jong, maar verstandig
en listig, tot alles in staat en zou menigen
ouden vos een lesje kunnen geven. Jan be
sloot, hem op verkenning uit te zenden.
Februari liep ten einde, de regens hadden
opgehouden Reeds woeien de Maartsche
winden over de steppen. Rendiane kon dus
aanstonds op weg gaan. Jan gaf hem een
blief' mee, voorzag hem van papier, pennen
en inkt, want hij herinnerde zich, dat die
voorworpen onbekend waren op Rozloghi.
Rendiane kreeg bevel, niemand iets te zeggen
van het doel zijner zending hij moest voor
wenden, naar Tchérine te gaan, overal op
andereu den sterken drank, en van alcohol vrijeD
drank voor gebruik ter plaatse van verkoop, in
eene localiteit zonder vergunning tot verkoop
van sterken drank in 't klein, niet meer mag
geschieden zonder verlof o Burgemeester en
Wethouders, en dat zij, die bedoelden veikoop
na 31 December 1905 wenschen voort te zetten
aan Burgemeester en Wethouders een daartoe
strekkend verzoekschrift moeten indienen vóór
1 Januari 1905.
Waalwijk, *0 Nov. 1904.
Burgemeester en Weihouders voorn.,
K. DE VAN DER SCHUEREN, Burgemeester.
F. W. VAN LIEMPT, Secretaris.
Burgemeester et) Wethouders van Waalwijk
brengen ter kennis der ingi zeter en, dal de be
grooting der plaatselijke inkomsten en uitgaven
voor het dienstjaar 1905, den Ra»d aangeboden
zijnde, ter Secretarie g< durende veertien dagen
voor een ieder ter lezing is ncdergelegri en tegen
betaling der kosten in afschrift verkrijgbuar is.
Waalwijk, den 18 November 1904.
Burgemeester en Wethouders voornmd.
K. DE VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris.
F. W. VAN LIEMPT.
Zoo is (lan beslist, dat de afdeeling Den
Bosch van de R.K. Kiesvereenigi-g Noord-
Brabant, district Den Bosch, niet toe Kal
treden tot den Algemcenen Bond Ook de
sfdeelingen Nuland, Rosmalen en Berlicum
besloten tot niet toetreding, terwijl Helmond
eveneens van verre zal blijven staan. D.;ar
staat echter tegenover, dat Grave, Bre.da en
Vucht wel toegetreden zijn. Waarlijk, ren
eigenaardige toestand, die niet wijst op een
heid in het politieke leven van onze pro
vincie. En wat zal het gevolg zijn van deze
verdeeldheid? Ook niet samengaan der actie.
I» het niet uiterst bedroevend te zien, dat
tic katholieken hier in het Zuiden in deze
tegenover elkander staan, terwijl onze tegen
standers alle mogelijke middelen aanwenden
om zich, onder welke leus dan ook, tever-
eenigen Voelt men niet, dat men door deze
houding in de kaart speelt van de tegen -
partij //Ziet," zoo zullen zij zeggen, „daar
gaat al een deel der coalitie in tweeën
Het kan immers niet uitblijven, dat deze
tegenstrijdige handelwijze van een deel der
katboliekeu nadeelig moet influmceeren op
de algeheele samenwerking in 1905. Neen,
letten en vcoral het doen en laten van Bohun
nagaan. Rendiane liet zich deze bevelen niet
herhalen. Hij zette zijn muts stevig vast,
klapte met zijn rijzweep en ging op pad.
Toen braken voor Krétuski uren van aug
stige epauning aan. Om zijn gejaagdheid te
bedaren schermde hij met Wolodowski, die
een meester was op de wapens of trachtte
E ijlen door een ring te schieten. Een ongeluk
OBtte hem bijna het leven de beer, die op
een der binnenplaatsen van liet paleis aan een
ketting lag, brak los, wierp twee stalknechten
omver, joeg de paarden, die zij vasthielden
op hol vloog vervolgens op Jan aan, welke
slechts met een dunnen, Spaauschen degen
was gewapend. Jan zou er ongetwijfeld het
leven bij ingeschoten hebben, zonder de tus-
schc-ukomst van Longiuus, die met één slag
van zijn zwaard den beer den kop en een
poot afsloeg. De hertog stond voor een der
vensters van zijn paleis en klapte in zijn
handen.
Des avonds, bij de hertogin was de Lit
huanier het voorwerp van ieders bewoude
ring de hofdames glimlachten tegen hem
Annette Krasieuska wierp hem zulke moor
dende blikken toe, dat hij in drie dagen
niet meer aan het hof verscheen.
Tien dagen waren verstreken cn nog was
Rendiane niet teruggekeerd. Jan vermagerde
en werd bleek tengevolge van dat angstig
wachten. Deelnemend vroeg Annette aan
iedereen, wat toch wel de oorzaak van die
6mart mocht zijn.
Eindelijk op een morgen, bij het aanbreken
van den dag, zag hij Rendiane zijn kamer
binnentreden, overdekt met slijk, uitgeput
maar vroolijk, met een blijde tijding op het
voorhoofd.
Jan sprong het bed uit.
Hebt gij een brief?
Ja. meester ziehier
Om de waarheid te zeggen, had hij nooit
op een brief durven hopen hij twijfelde of
Uelène wel schrijven kou zij was in zoo'n
ruwe omgeving opgegroeid Doch zij had
vier vellen vol geschreven. Wel is waar, kende
het arme kind niet de sierlijke taal der groote
wereld, maar zij schreef, zooals het hart haar
dan heeft Amsterdam een politieleen zin
getoond, heel wat gezonder dan de Noord-
brabantsclie. Amsterdam was van den be
ginne af tegen een algemeencn bond, doch
nu hij er etiimanl is, treedt liet toe. Zoo
en niet anders had ook de houding van
den Provincialen Bond in Noord-Brabant
moeten zijn.
Het heeft echter niet zoo mogen zijn. En
de argumenten
„Onze invloed is naar evenredigheid niet
geproportioneerd in den Bond/' heet het.
Goed, laat dit tot op zekere hoogte waar
zijn; inen heelt echter in de vergadering te
Ltrecht mede de wenschelijkhekl uitgedrukt
van een algemcenen bond men heeft me
degewerkt aan het vaststellen der statuien en
niet pertinent beweerd, dat Noord-Brabant
onmogelijk zoa kunnen toetreden, indien
niet aangenomen werd, dat elk Noordbra-
ban'.sch district 2 steirigertcliligde afge
vaardigden zou zenden. En ten slotte heeft
men aich neergelegd bij het gevallen be
sluit en nu gaat inen op grond daarvan een
afradend advies uitbrengen. Wij vragen
yIs dat toonen te verstaan den gezonden
zin van 't vereenigingsleven Het zou er
treurig uitzien, als in eene corporatie de
minderheid zich telkens moest afscheiden
//Ook de door de kiesvereenigingen afge
vaardigde leden van de Eerste en de Tweede
Kamer hadden moeten meewerken tot het
opstellen van een kort politiek program".
Geschiedt dit dan niet? De Kamerleden
hebben toch een adviseerende stem En
laten wij elkaar e ns ïcnduit onze meeniug
zeggen „Wanneer daar, ter opmaking van
een kort politiek program, mede zijn ge
zeten de me.esten onzer Kamerleden, zouden
deze dan zoo weinig invloed hebben, dat zij
niet mtewerkten lot dat program. Och kom,
men weet wel beter. ITunne stem, al is
het eene adviseerende, zal klinken en groo-
ten invloed uitoefenen. Er moest echter
voorkomen worden, dat de kiezers wederom
onmondig werden verklaard en dan was deze
oplossing n. o. m. de beste. Of weuscht
//Noord-Brabant" den ouden weg te be
houden
z/Bij toetreding kon de meerderheid Noord-
Brabant eenvoudig een program van actie
voorschrijveu". Hoe hebben we het nu
Had vroeger Noord-Brabant dan meer invh ed
op het program En zal het dit hebben, als
ingaf.
De eenvoudige, onopgesmukte zinr.en, welke
Krétuski las, waren voor hem heerlijke
muziek.
»lk zal u nooit vergeten maar gij, gij
«zult misschien niet meer aan mij denken
«ik heb wel eens gehoord, dat de jonge
nmaunen wuft zijn Doch omdat gij mij
nuw schildknaap van zoover gezonder hebt,
ninoet ik gelooven, dat ik u nog steeds
«even dierbaar ben
Daarna deelde het jonge m -isje mede, dat
zij met hare tante op reis zou gaan naar
Lubnié zooclra de wegen droog waren de
prinses wenschte het vertrok te verhaasten,
omdat van den kant van Tchérine beangsti
gentle geruchten kwamen omtrent een Ko
zakkenopstaud. Zoodra de prinsen waren
teruggekeerd van de paardenmarkt te Péré
iaslaw, gingen zij op weg. Hélene eindigde
met de verzekering van een eeuwige en
trouwe liefde.
De luitenant las en herlas den brief'. Daarna
ondervroeg hij Rendiane, telkens iu herhaling
vallend.
De sluwe schildknaap verhaalde al de we
derwaardigheden der reis in hun minste bij
zonderheden. Hij was zeer vriendelijk ont
vangt n op Rozloghi. Het woeste gelaat der
oude prinses was opgehelderd, toen h'j haar
verti-lde, dat Krétuski doorging voor een dei-
volmaaktste edellieden van het koninkrijk, en
dat de hertog hem zeer hoog achtte en
liefhad.
Zij vroeg mij onder anderen, ging hij
verder of mijn meester steeds een man van
zijn woord was. «Mevrouw, antwoorde ik, als
mijn meester mij dit paard beloofd had, waarop
ik hier gekomen ben, dan zou ik het van
dien dag af aan als mijn (igendom beschouwen.
slimme vos I Maar omdat gij zoo mooi
borg zijt gebleven voor mijn woord, moogt
ge het paard houden. Doch hebt gij niets
vergeten? Hebt ge wel aan prinses Hélène
gezegd, dat ik u opzettelijk naar haar zond
Zeer zeker. Toen zij uw brief las, weende
zij van vreugde en geluk
En wat hebt ge gehoord van Bohun
Ik achtte het niet raadzaam, de prinses
of de oude dame naar hem te vragen. Maai
de Provinciale Bond zich niet aansluit Of
heeft Noord-Brabant een eigen program van
aciie noodig Men zou waarlijk zeggen,
dat men in bel Noorden nu officieel gelijk
krijgt, als van daaruit nog wordt gewezen
op de scheidingslijn tusschen boven- en
beneden de Moerdijk.
Bovendien, kan elke provincie niet aan
komen met hetzelfde atgument //Men dringt
ons eenvoudig een program van actie op
Ieder gewest oefent toch slechts zijn nume
rieke kracht uit.
Er schuilt o. i. in dit argument een
misschien wel niet bedoelde maar dan toch
een zeer groote fout. Een kort piogram van
actie toch geeft de ziel van eene poli
tieke p;»rtij in haar geheel. Het is de beli
chaming van wat in die partij voor één
wetgevende periode op den voorgrond wordt
geplaatst. Voelt men nu niet, dat men
nog eon«, wellicht onbewust met dit
argument heeft gezegd Noord-Brabant
denkt anders, of kan anders denken dan tien
elfden der katholieke partij
z/Het doel van den Bond kan in een
sterken Prov. Bond even goed en met min
der gevaar voor tweedracht berecht worden
dan door toe te treden tot den Algemeenen
Bond."
Men houde het ons ten goede, maar deze
bewering kunnen we al evenmin onderschrij
ven als de andere.
„Met miuder gevaar voor tweedracht
Wij zouden zoo zeggen Een algemeene
Boud van principieel gelijkgezinde vereeni-
gingen die zich zeker toch alle wel plaat
sen op 't standpunt, aangewezen in de
encyclieken „Rerum Nuvarum" en „Graves
de Communi re", ook in dc politiek, biedt
minder gevaar voor tweedracht dan een
Prov. Bond naast een Algern, Bond min
dien Prov. Bond.
„Een sterke Prov. Bond van kiesvereeni
gingen Hoe kon dit woord na 't en hou-
siastisch toetreden van Breda en 't onmid
dellijk aansluiten van Grave, terwijl ook
Vucht aangesloten is, uitgesproken worden
Het komt ons voor, dat onze Prov. Bond
op 't oogenblik eerder in zich draagt de
kiemen van verzwakking dan van verster
king. En nu kent meu nog pas den geest
van enkele kiesvereenigingen. Hoe als
nog meerdere zich bij den Algem. Bond
aansluiten Zal dit onzen Prov. Boud nog
ik heb gesproken met een Tartaar, een onge
loovige hond, doch een trouw dienaar dei-
jonge prinses. Hij heeft mij verteld, dat na
uw vertrek de wolven, of als gij wilt de prinsen
van Rozloghi, gehuild hebben van woede
8cheJdwoorden, bedreigingen, vloeken Zij
werden bedaarder toen zij 1 emerkten, dat de
voorgewende schatten van Bohun slechts een
fabel waren.
God zij gedankt En hoe hebben ze dat
ontdekt
Op de volgende manier Zij moesten aan
een hunner buren een t-elangrijke schuld be
tulen. Op den bepaalden dag wendden zij
zich tot Bohun «Vriend, leen ons de noodige
som«. Hij antwoordde «Ik heb wel wat buit,
maar geen geld Wat ik had, heb ik reeds
lang verteerd." Toen wendden zij zich van
hem af'- Sinds dien tijd hebben zij nog
alleen vertrouwen in u.
Gij hebt uw taak naar behooren vol
bracht.
Meesier, als ik het voldoende geoordeeld
had, u op één punt tevreden te stellen en het
andere te verwaarloozen, zou ik dan den moed
hebben, u te zeggen «Gij hebt mij een paard
gegeven, maar hij hebt het z-idel vergeten"
W aartoe dient nu een paard zonder zadel dat
vraag ik u.
Vooruit Neem het zadel ook.
Ik ben u zeer dankbaar De prinsen
hadden Bohun zonder omslag naar Péréiaslaw
gestuurd Aanstonds dacht ik «Waarom zou
«ik ook niet eens naar Péréiaslaw gaan kijken?
«Zonder twijfel zou dat uw miltlen meester een
«nieuwe uitrusting waard zijn
Loop naar de maan met die uitrusting
Dus gij zijt te Péréiaslaw geweest
Ja, maar ik heb er Bohun niet gevonden.
Loboda, de oude Kozakkenkolonel ligt op
sterven men zegt, dat Bohun in zijn plaats
zal komen Er gebeuren daarginder vreemde
dingen Men zou er ternauwernood honderd
soldaten onder de vaandels vinden Al de
anderen zijn Bohun gevolgd naar de Sitch. Er
broeit een opstand. Bohun is den Dniepr
reeds overgetrokken. Toen kon ik terugkeeren,
daar de prinses voor goed van hem was ver
lost.
't Is goed 1 Ik ben tevreden Hebt ge
mrer versterken
Neen, hoe men ook de quaestie bekijke,
het schijnt ons een o:>verantwoordelijke
versnippering van krachten toe, zich nu niet
bij den Alg Bond aan te sluiten. Wij staan
zóó voor den strijd. De k:uitdamp hangt
reeds in de lucht. Aan de overzijde zet men
allen op haven en snaren om eensgezindheid
te verkrijgen. Het Huisgezin vrees in zijn
laatste hoofdartikel„Niet samenwerking,
maar samensmelting," op de te Sleenwijk
gesproken woorden, waar zoo rond en onge
geneerd over een fusie vau liberalen en vrij
zinnig-democraten werd g'-sproken. liet
noemde ook opmerkelijk, dat, voor zoover
het blad wist, geen enkel liberaal of vrij
zinnig-democratisch blad lot dusver tegen
dergelijke voorstellingen is opgekomen. Wel
nu, waar het zoo staat, mogen wij toch
waarlijk wel onze eensgezindheid in politieke
gedragslijn bewaren.
Noord-Brabant mag wij zijn het vol
komen met een der sprekers op de bewuste
vergadering eens niet beschuldigd worden
dat het weer roet in 't eten heeft geworpen.
Er staat werkelijk te veel op 't spel.
Daarom blijft het onze meeuing, dat het
zoo getuigen vau een gezonden politieken
zin, nu toe te treden tot den Alg. Bond,
Amsterdam gaf in deze een treffend
voorbeeld, welnu, laat dit voorbeeld trekken.
Bovendien, in eene corporatie kunnen wij
werken tot hervorming dier rereeniging naar
onze wenschen, er buiten missen wij echter
ten eenenmrde dien invloed.
Eu wat een absurditeit is het toch, niet
waar „Een Algemeene Bond van R. K.
Kiesvereenigingen, waarbuiten het Katholieke
Noord-Brabant staat
Men overwege de za tk nog eens ernstig
de Bond, die er nu eenmaal is, mag door
ons toedoen niet zijn actie verzwakt worden 1
Moge onze kiesvefeeniging in dezen zin
morgen een besluit nemen.
geen ongelukken gehad onder weg
Neen, meester Maar nu heb ik een
vreeselijken honger,
Ga dan eten, en drink een glas op iniju
gezondheid
Toen hij alleen was herlas de luitenant nog
eenmaal den brief van Hélène en drukte hem
aan zijne lippen. De hoop herleefde in zijn
hart Hij dachl «Als God Zijn mooie zon
nu maar laat schijnen, zullen de wegen gauw
droog zijnde prinsen zullen mij niet meer
verraden, nu de rijkdommen van Bohun vnr
dwenen zijn. Ik zal hen in het bezit van
Rozloghi laten. ik zal hun nog meer geven...
Maar ik zal ook mijn schat bezitten 1
HOOFDSTUK VI.
De geheele Ukraine door, liepen sombere
geruchten van burcht tot burcht, van hoeve tot
hoeve men sprak met geheimzinnigheid
van een grooten oorlog, zonder dat iemand
wist te zeggen, wie de aanvaller zou zijn of
tegen welken vijand de strijd zou woeden.
Vooral twee teekeiis waren verontrustend
bet groote aantal rondtrekkende zangers en
de luitensporigheden der Zaporogeu. Lied
jeezangers, luit- en guitaarspelers trokken door
steden, dorpen en hofsteden zij beweerden,
dat zij vooiteekens hadden gezien aan den he
mel en dat de maan boven de bosschen opging
als een bloedige b il zij voorspelden d-?n dood
van den koning en verkondigden de dageraad
der goddelijke verbolgenheid en rechtvaardig
heid. De Zaporogeu (honken als bezetenen en
verteerden in dwaze verspilzucht met volle
hai den het geld, dat zij jaren lang luidden
opgespa id.
Al die teekens van een onnatuurlijke toestand
waren waarneembaar, niet iu het een of ander
distrikt het een of ander palatinaat, maar over
de geheele uitgestrektheid der Ukraine. Maar
sinds jaren gewoon aan worstelingen, beroering
en invallen, kou het niet anders ot deze afge
legen gewesten waren ongenaakbaar voor vrees.
'(Wordt vervolgd.