Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
IE fik IJl ZWAARD.
f
iSiiim'H TOO,
Donderdag 22 December 1004.
Jaargang
„De Echo van het Zuiden".
AH TOON TIELE
BEDRIEGERS BEDROGEN
Uitgever:
Winkeliers, die U andere zeepsoorten
Al wie een abon
nement neemt op
tegen 1 Januari 1905,
ontvangt van afheden»de
nog verschijnende num
mers GRATIS.
30 Cent.
FBl'ILLBTOX.
BUITENLAND.
Rusland en Japan.
P-
WAALWIJK.
IN DE HANDEN STOPPEN, ALS U $UNLIGHT=
=ZEEP VRAAGT, BEDRIEGEN ZICHZELF, WANT
ZIJ VERLIEZEN HUN DEBIET. U WENSCHT DE
ZOO GUNSTIG BEKENDE SUNLIGHT.
DE EENIGE BESTE Z EEP, GEEN ANDERE.
LET DUS OP HET WOORD „SUNLIGHT
OP IEDER STUK ZEEP.
Evenals andere jaren bestaat
thans wederom in liet nummer
van 1 Januari gelegenheid, aan
vrienden, bekenden en begunsti
gers een heilwensch te brengen.
De Nieuwjaarswensch in dit blad
kost slechts
Spoedige opgaaf zeer gewenscht.
Met kennis van zaken?
Wuli(jksrkr en Liifslrttlsrkr ('«mil.
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
1 b o n n e in e n t s p r ij s per 3 maanden f ()."5.
Franco per pont door het geheele rijk f 0.90.
Brieven ingezonden stukken gelden enz., franco te zenden aan den
|TiW"—
sas
lUBMtfneMA*
Id een slotartikel over het Lager onder-
wijs-ontwerp merkt de Nederlander op, dat
met dit ontwerp de kleine scholen met
twee onderwijzers toenemen, maar het blad
niet daarin geen bezwaar. Deze hebben
volgens de Nederlander zells veel vóór boven
de groote en verschaffen bovendien aan vele
Heldenroman van HENRYK SIENKIEWICZ
voor De Echo van liet Zuidenvertaald
door H.
EERSTE BOEK.
HOOFDSTUK X.
(21)
De sergeant kwam naar hem toe,
Zij zijn te talrijk, flnisterde hij.
Jan dacht nog slechts aan een roemvollen
dood. Terwijl zijn soldaten zich al schietend
achter zakken met levensmiddelen en munitie
verschansten, stond hij alleen rechtop, bloot
gesteld aan pijlen en kogels,
Goed antwoordde hij wij zullen tot
den laatsten man sterven.
Wij zullen sterven riepen de manschap
pen als uit éen mond.
Vuur!
De jonken rookten... Voortdurend groeide
de menigte vijanden aan, gewapend met lansen
en zeisen. Zij verdeelden zich in twee kolon-
nen. De eene onderhield een gestadig vuur
de andere wachtte op 't gunstige oogenblik
om den aanval te beginnen. Tegelijkertijd
kwamen uit de kreken van het eiland vier
booten te voorschijn om den luitenant in den
rag en van ter zijde aan te vallen.
Het was nu helder dag. De rook hing in
lange strepen in de morgenlucht en wierp
een sluier over het bloedbad.
De luitenant liet het vuur richten op de
naderende booten. Dat schenen de Kozakken
en de Tartaren te verwachten.
Hoor, zei de sergeant, de schurken nemen
bun kandjars tusschen de tanden zei maken
zich gereed tot den aanval.
Inderdaad begonnen driehonderd Tartaren,
het kromme zwaard in de vuist en het mes
tusschen de tauden. den aanval. Zaporogen,
onderwijzers kans oin hoofden van scholen
te worden.
Onmiddelijk daarop laat de Nederlander
volgen, dat vaststelling van het leerplan
door buiten den kring der bijzondere school
staande autoriteiten belachelijk en onredelijk
is.
In het licht van bovenstaande opmerking
omtrent die kleine scholen klinkt dit laatste
oordeel wel wat aanmatigend. Im
mer*, met te beweren, dat scholen met twee
leerkrachten veel vóór hebben boven groote
toont het blad zelf al een heel slechten kijk
te hebben op onderwijszaken. Juist, dat het
nieuwe wetsontwerp deze faciliteit in de hand
werkt, vertoont liet voor vele bevoegde
schoolmannen, ook onder de regeeringsparlij,
eene bedenkelijke schaduwzijde. Het moet
toch voor itder, die een weinig nadenkt,
duidelijk zijn, dat die kleine scholen niet
voldoen kunnen aan den eisch,een goed onder
wijsinstituut gesteld. Afgescheiden van te
groote en te vele klassen voor één onder
wijze^ waar moeten voor al die schooltjes
de noodige leermiddelen vandaan komen
Waar een flinke, groote school is, daar kan
men met betrekkelijk veel minder geld,
doordat men in massa koopt, de inrichting van
leermiddelen voorzien dan aan eene kleine
inrichting. Het ideaal voor elke onderwijs
inrichting is toch voor elke klas een on
derwijzer. En hoe kan nu een blad als de
Nederderlander beweren, dat die kleine
scholen veel vóór hpbben op de groote
Beweerden we te veel toen we bo.eH deze
driestar plaatsten „met kennis van zaken
Wij hebben eerbied voor de juridische
1 1,1 -
met zeisen gewapend volgden hen. De vijan
delijke booten waren nu tot op een paar
vademen genaderd en er in geslaagd, de
jonken van den luitenant te omsingelen. Een
hagelbui van kogels daalden neer. Meer dan
de helft van Krétuski's manschappen warén
gesneuveld do overigen verdedigden zich
waanzinnig,
In een opening van den rook worden
de twee jonken van den luitenant weder zicht
baar overstelpt door een razende menigte.
Men zou gezegd hebben de lijken van twee
paarden, verscheurd door een troep hongerige
wolven. Eenige geregelde kozakken boden
nog weerstand. Met bebloed gelaat, met een
een pijl in den linker schouder, verdedigde Jau
zich wanhopig. Zijn hoofd stak uit boven het
gewoelzijn sabel schoot bliksemt?. Bij ieder
kennis van den heer Lohman, doch over
onderwijszaken schijnt (leze bepaald emimente
man toch nog lang niet uitgeleerd te zijn.
Werkelijk, een schaduwzijde vsn het
ontwerp ishet ontstaan van die kleine
scholen. Doch waar het gaat om de jeugd
op te voeden in de Christelijke beginselen
moet dit zwaarste voorgaan.
Wordt als correctief gesteld, dat deze
scholen zoo goed mogelijk moeten ingericht
zijn, dan is reeds veel gewonuen. Maar dan
dient men rr vo r te waken, dat over het
aanschaffen va t leermiddelen geen mannen
meer zeggingskracht krijgen die wat
eenige jaren in 't Noorden van ons land
gebeurd is eene globe van Nederland voor
de school wilden laten komen.
Er werd aangevraagd een globe, doch het
desbetreffende bestuurslid maakte de snug
gere opmerking, dat men niet behoefde te
beginnen met eene globe van geheel de
wereld, men kon het best stellen met eene
globe van Nederland.
Waar zo iets als historisch feit aange
haald kan worden, is het maar te hopen,
dat die toekomstige kleine scholen betere
autoriteiten krijgen.
Er zou over dit slotartikel van de Ne
derlander nog heel wat meer op te merken
zijn, zoo o. a waar het blad beweert, dat
het onvoldoende van den hestaanden toestand
omtrent de opleiding van onderwijzers niet
aangetoond is (is op dit terrein het blad dan
geheel en al een vreemdeling in Jeruzalem
doch voor heden zij het genoeg, om te doeu
zien, dat zelfs een blad als de Nederlander
soms nog aardige ketterijen kan verkondi
gen omtrent een gebeid waarvoor het
toch een hoogen, zelfs sterk becritis6erenden
toon aaDslaat.
Eene homoeopatische genees
wijze.
De Haagsche kroniekschrijver der N.
Gron. Ct. weet mede te neelen, dat de
minister van Binnenlandsche Zaken na af-*
van de begrootingscampagne zich naar San
Moritz zal begeven en zich daar ouder de
behandeling zal stellen van eene erkende
specialiteit geen homoeopaat. voegt hij
er ondeugend bij. Zooals ineu weet, is Dr.
Kuypcr voor de homoeopathische genees
wijze, d. i. eene methode van Dr. Hahne
mann, bestaande in 't aanwenden van zoo
danige middelen tegen eene kwaal, welke
Advkrtkntibn 17 regels f 0.60 daarboven 3 cent per regtl, groote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regeia en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
ten van den 203 meter hoogeD heuvel. Zij
bereiden thans een aanval voor op dc nieuwe
stad en doen een poging zich ie dringen tus
schenLiaotishan en hel Russische hooldkwar—
ier.
hij een gezonden mensch juist die kwaal ver
wekken zouden, zooals b.v. pulgecrimddelen
tegen buikloop. Vandaar de ondeugende op
making van dien goed ingelichten krouikeui,
dat de heer Kuyper zich niet onder behan
deling zal stellen van een homoeopaat. In
dit verband zij hier opgemerkt, dat het
jammer is, dat Dr. Knijper in zijn drank
wet ook niet in die lijn is gebleven. In
Noorwegen toch passen de autoriteiten een
zeer eigenaardig» homoeopatische geneeswijze
op dronkaards toe.
De „patiënt" wordt daar achter slot en
grendel gezet en voornamelijk gevoed met
brood, in portwijn geweekt.
Den eersten dag \indt de dronkaard dut
zeer lekker, den tweeden dag maakt het
hem kriegel en na verloop van acht dagen
heeft hij er een afschuw /an.
Het schijnt dat die afschuw toeneemt en
dat de kuur goede uitkomsten oplevert.
Och, och, wat zou het Handelsblad een
nog grooter keel hebben opgezet, als deze
maatregel eens in de drankwet was opge
nomen. De trommelvliezen zouden dan wer
kelijk gesprongen zijn
zijner slagen weerklonken gejammer en doods
kreten. Rechts Yan hem 8<ond de sergeant,
links een zijner laatste soldaten. Soms schenen
de Tartaren terug te wijken, maar het volgende
oogenblik werden zij weder vooruitgedrongen
door de golven van menschen en vielen zij
onder de slagen dier drie zwaarden.
Neemt ze levend gevangen riepen eenige
stemmen. Geef u over maar Jau wilde zich
slechts overgeven aan God. Een doodelijke
bleekheid overtoog zijn wangen, hij wankelde
en viel beneden in de boot.
Vaarwel, luitenant riep de sergeant.
Hij viel op zijne beurt. De donkere menigte
der aanvallers overdekte de twee jonken.
HOOFDSTUK XI.
In de buitenstad Hassan—Pacha in het hartje
van de Sitch, zaten twee Zaporogen aan tafel
in de hut van de controleur der maten en ge
wichten en versterkte hun krachten met gegiste
mais, die zij uit houten lepels dronken. De
een hunner, Phillipe Zakhar, de controleur,
was een versleten grijsaard de andere, Anton
Tartartuk, de ataman der Kozakken van het
detachement van Therine. was ter nauwernood
ouder dan veertig jaren hij was hoog van
gestalte, zwaar gebouwd en zijn gelaat droeg
een woeste uitdrukking. Zij spraken op ge
dempten toon
Dus vandaag zal het gebeuren?
Aanstonds, antwoordde Tatartuk. Men
wacht slechts op de aankomst van den eersten
ataman en van Tuhay— Bey., Vóór het vallen
van den avond zullen de ouderlingen verga
deren... Alles is hekend, voordat de nacht
aanbreekt.
Hum 1 Dat kan slecht afloopen, gromde
de oude Zakhan.
Zeg eens, wist gij, dat hij een brief had
voor mij
Ik zelf heb de brieven bij den ataman
gebracht. Er zijn drie brieven op den Lakh
gevonden pen voor den ataman, de andere
voor u en de derde voor den jongen Barrahas.
- Van wie kwamen die brieven
Die voor den ataman van den hertog
zelf wij zagen het aan het zegel. De andere
dat weet ik niet.
God sta mij bij I
Als gij in een brief niet openlijk een
vriend der Lakhs genoemd wordt, zal het nog
al,losloopen.
God sta mij bij herhaalde Tatartuk.
Gevoelt gij schuld
Ik volstrekt niet...
De oude controleur boog zich aan het oor
van den ataman en zei op nog zachteren toon:
Vlucht I
Maar hoe Waarheen Alles is afgezet.
Geen visch zou door het water, geen vogel
door de lucht ontkomen.
Zoek een schuilplaats in Hassan-Pacha
waar ge kunt.
Ze zullen me vinden... Maar gij, wijs
gij mij een schuilhoek in uw magazijnen,
tusschen de tonnen, in de tonnen... gij zijt
immers mijn bloedverwant.
Ik zou er mijn eigen broeder niet ver
bergen... Gij vreest den dood... Drink, dat
gij er bij neervalt... dat maakt iemand onge
voelig voor den strop of het zwaard.
Misschien behelzen de brieven niets
ernstigs.
Misschien
O Ellende, ellende zuchtte Tatartuk...
En toch is mijn geweten zuiver.. Ik hen een
trouw partijgenoot ik haat de Lakhs
Maar die drommelscbe brieven Eu dau,
wat zal de gevangene in den raad zeggen
Hij is in staat, mij te verderven.
De bloedige strijd om het bezit van Port
Arthur wordt nog even fel gestreden als
voor de bezetting door de Japanners van den
beruchten heuvel van 203 M., wel een bewijs,
dat het weerstandsvermogen van de dappere
verdedigers nog niet geknakt is, dat het hand
jevol mannen onder den kranige» Stö sel
nog wouderen van dapperheid verricht en
een gruwelijke slachting brengt onder de tal
rijke aanvallers.
Het is dan ook niet anders dan de
ontzettend groote overmacht, die het naar
verhouding kleine groepje Russen doet wijken
voetje voor voetje en niet zonder dat elke
duim grond groote gapingen maakt in de
gelederen van den onstuimige aanrukkenden
vijand.
Uit Tokio wordt van gisteren geseind, dat
de J panners Zondagmiddag een groote mijn
deden ontploffen onder een gedeelte van
het noorderfort ten oosten van Kikwanshau.
Onmiddelijk na de ontploffing stormde de
Japansche infanterie voorwaarts eu slaagde
er in het fort te veroveren.
Bericht wordt, dat de Japanners eveneens
een sterke positie vermeesterden ten zuidoos-
't Is een dapper soldaat... hij zal nie
mand verraden.
Hebt gij hem vandaag gezien
Ja ik heb zijn wouden verzorgd ik
heb hem brandewijn, vermengd met asch, in
de keel gegoten... Hij zal er door komen...
't Is een wakker soldaat Men zegt dat hij,
alvorens te vallen, een aardig getal Tartaren
gekeeld heeft... als varkens... Wees niet bang
voor den Lakh.
De sombere klank der koperen bekkens
deed zich op de wapenplaats hooren. Ta
tartuk sprong op. Zijn trekken, geheel zijn
bonding verrieden een razenden onrust
Daar wordt het teeken voor de verga
dering gegeven, zei hij, met beklemde borst...
God sta mij bij 1 Phillippe, geen woord over
ons onderhoud
Hij greep naar de flesch, zette ze aan zijn
hoofd en dronk lang en gretig.
Kom zei de controleur, en trok hem
mee.
Zij gingen naar buiten. De wapenplaats was
van Hassan—Pacha gescheiden door een wal
met eenige kanonnen.
Midden in de buitenstad stond het huis van
den controleur, omgeven door loodsen, slechte
houten gebouwen, gedekt met riet, takken of
gevlochten twijgen. Dit soort krotten diende
deels tot bergplaats voor de verschillende
regimenten Kozakken de andere, ingericht
als bazaar of herberg, werden bewoond door
Tartaarsche of Walachijsche kooplieden. Men
verkocht er zadels, getraande of gelooide
huiden, Oostersche stoften, zakken wijn,
kruit, kruizen, kalve manen, ingelegde
vruchten, lansschachten, artikelen die buit
gemaakt waren in de Krim, op de kusten van
Anatolië of in 't land der Moldaviers.
De atamannen, die bij den verkoop moesten
toezien, slaagden er zelden in, de buiten
sporigheden der menigte tegen te gaan. lus—
schen de bazaars bevonden zich de herbergen.
Voor de deur lagen op hoopen spaanders en
vuil talrijke dronken Kozakken sommigen
stijf en in diepen slaap, anderen met schuim
op de lippen en in stuiptrekkende beweging.
Eenigen brulden liederen, vochten of Btoei-
den, raadpleegden het lot, en klaagden o\ er
hun rampspoed Een akelige, vunze lucht
Maandag te middernacht is het noordelijke
Kikwan-fort genomen, na een van de bitterste
gevechten die hij het beleg zijn voorgekomen.
De Japanners waren weken lang doende
geweest met het graven van twee gangen
ter lengte van veertig voet, met vier zijtakkeu
waarin zeven mijnen geplaatst werden. De
eigenlijke aanval werd uitgevoerd door twee
atdeelingen vrijwilligers die in de gracht
bleven ot de mijnen ontploft waren. De
eerste afdeeling liep toen te vroeg storm.
Velen werden namelijk gedood door brokken
van de borstweringen aan het noordelijke en
oostelijke front, die dcor de ontploffing wer
den weggeslingerd. De tweede afdeeling drong
later binnen door twee geweldige bressen die
tengevolge van de ontploffing in den muur
waren gekomen. De vijanden die de schansen
voor den muur bezet hielden werden gedood,
de rest van de bezetting lag achterin het fort
achter een dam van zandzakken, die om de
bassemenlen van de kanonnen gelegd waren.
Zij boden verwoeden tegenstand. Na tien uur
vechtens werd het fort vermeesterd. De be
zetting werd zoo gted als vernietigd.
Generaal v. S'.össel meldt den czaar in
een telegram van 2 Dec., dat de stormaanval
op de vestingdie gedurende twaalf dagen
werd voortgezet in den nacht van 1 op 2
December definitief werd afges'agen. Generaal
Stössel verklaart, dat deze aauval de heftigste
was van de tot dusver onde nomene. Bij de
verdediging tegen den aanva onderscheidden
zich in het bijzonder de geneiaals Kondra—
tenko, Nikitin en Gorbatowski. De Japanners
zouden volgens medearelingcn van gevangene
en Chineezcn niet minder dan 20,000 man
hebbeD verloren.
Geueiaal v. Stössel meldt van 6 Dec.:
In het gevecht om den Hoogen Berg, dien
de Japanners, nadat in den loop van den
dag drie aanvallen waren afgeslagen, in den
avond var. heden vtioverden, weiden de
inspecteur der hospitalen, gene aal Zeipitski
en overste Boekisof verwond.
Ecu derde telegram van generaal v. S'össel
van 10 Dec. meldt, dal de in de haven lig
gende schepen schade leden dooi de japan
ners.
Generaal Zeipitski is aan zijn wonden be
zweken.
„■II. Ill II J JMMJjll II.HHI _IJ
van brandewijn, pek, teer, gerookte visch,
gedroogde huiden, vervulde de atmosfeer
dezer plaats, welke door de schakeeringen
der menigte, door de bazaars en magazijnen,
veel geleek op een kleine Turksche of Tar
taarsche stad.
Op dit uur wemelde het er van meuschen.
Herbergen en winkels werden inderhaast ge-
Bloten, om zich te begeven naar (1e wapen
plaats, waar d6 raad reeds bijeenkwam.
Philippe Zaktar en Anton Tatartuk volgden
den stroom der menschen. Maar Tatartuk
liep langzaam, stond telkens stil, en liet
onophoudelijk anderen voorgaan Onrust
kleurde zijn gelaat doodsbleek. Zij gingen
over de brug der gracht, begaven zich door
de poort en kwamen eindelijk op een ruim
plein, omringd door acht en derdig houten
gebouwen dat waren de kazernen van even
veel regimenten Kozakken. Allen van gelijke
afmeting, waren zij slechts van elkaar onder
scheiden door hunne namen, die ontleend
waren aan de verschillende steden der Ukraine
en welke ook de regimenten droegen. Op
een der hoeken van het plein stond de raad
zaal. Alleen de hoofdmannen hadden het
reslit daar binnen te gaan. De „compagnie"
beraadslaagde onder den hlooten hemel, zond
ieder oogenblik een deputatie naar de ouder
lingen en meermalen gebeurde het, (lat zij
vergaderzaal bestormde en den raad schrik
aanjoeg.
Philippe Zakhan en Tatartuk traden het
gebouw binnen, want heiden hadden recht
oin zitting te nemen onder de ouderlingen
de eene als controleur, de andere als atamau.
Wordt vervolgd.
