Nummer 21. Zondag 11 Maart L906. 29e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. waarin opgenomen DE NOOEDBEABANTSCHE POST. Tweede Blad. ïZozajrtT AETOON TIELE gratis. Uitgever: Zij die zich tegen het volgend kwartaal op dit blad abonneeren, ontvan gen de nog deze maand versch ijnende nummers BUITENLAND. Frankrijk Spanje. China. Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f0."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukkengeldeu enz., franco te zenden aan den Uitgever. WAALWIJK Telefoonnummer 38. Advkrtbntikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden Smaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciele zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel MANHEIM. Mozart wordt verliefd. Langer zou het verblijf te Mannheim duren. Niet zoodra hadden zij hun intrede in deze zoo terecht beroemde muzikale stad gedaan, of Mozart bracht een bezoek aan Cannabich, den eersten kapelmeester van den keurvorst. Deze toonkunstenaar ontving zijn genialen collega allerhartelijkst, bewees hem alle mogelijke diensten, en rekende het zich tot een groote eer hem dikwijls in zijne gastvrije woning te ontvangen. Mozart toonde hem wederkeerig zijne dank baarheid door voor een zijner dochters een prachtige klaviersonate te compo- neeien. Met den tweeden kapelmeester Vogler, een verwaand en lomp musicus, leefde de meester op minder goeden voet. Het was hem onmogelijk naar diens valsche muziek te luisteren. Dit merkte Vogler heel goed en daarom deed hij op zijn beurt al zijn best Mo zart in het geniep zoo hard mogelijk tegen te werken. Door de goede zor gen van Cannabich en graaf Savioli kon Mozart ook voor den Keurvorst optreden. Het kostte hem weinig moeite den Vorst in verrukking te bren gen. Deze vond, dat de jeugdige maes tro onvergelijkelijk speelde, terwijl zijne gade beweerde, dat niet één pianist hem overtreffen zou. Met reden hoopte Mozart daarom als piano-onderwijzer bij zijne drie kinderen aangesteld te worden doch ook deze hoop zou weer niet in vervulling gaan. De Keurvorst kon tot geen besluit komen, hinkte voortdurend op twee gedachten en liet den meester maar ongeduldig wachten. Op een concert bij den fluitist Wendig speelde Wolfgang zoo verrukkelijk, dat hij de schier betooverde dames moest omhelzen, waartoe hij zich niet lang verzoeken liet. «Ik vond dat werk nog zoo onaangenaam niet,» schreef hij den volgenden dag aan den beminden papa, «want de oudste dochter van Wendig is een allerliefst meisje». Nog meer echter dan deze, zette de vijftienjarige, voor haar leeftijd zeer ontwikkelde en met een prachtige sopraanstem, begaafde operazangeres, Aloysia Weber, zijn hart en zinnen in gloed. De meester Werd hartstochtelijk verliefd op haar, zoo zeer zelfs, dat hij zijn vader toestemming dorst te vragen met haar in het huwelijk te mogen treden, om daarna met het voorwerp zijner liefde zijn geluk in het zonnige Italië te gaan beproeven. Hij hield zich overtuigd, dat God hem daar bij niet verlaten zou. Het antwoord van den strengen vader was lang niet malsch. Hij wees er op, hoe hij (de vader) altijd van ontberin gen geleefd hadnooit ook maar één kreutzer voor zijne persoonlijke genoe gens had uitgegevenal zijn tijd aan de opvoeding der kinderen had besteed opdat deze eens gelukkig zouden zijn en een steun voor hunne ouders in den ouden dag, en nu zou de zoo jonge zoon door een onberaden besluit aan al hunne verwachtingen den bodem inslaan Dit zou niet gebeuren. «Daarom» ging de vader verder, Mannheim maar uit, en zoo spoedig mogelijk naar Parijs in Duitsch- land was toch geen heil voor hem weg gelegd, en kruipen behoefde hij niet te doen. Mozart schreide bittere tranen, toen hij de weigering zijns vaders vernam doch hij eerbiedigde zijn besluit en schreef, dat hij aan de oude leuze Na God komt aanstonds papa,-» getrouw zou blijven en uit alle macht zou wer ken om hem ter hulp te kunnen komen. Reizen echter kost geld en hiervan waren de Mozarts nooit rijk voorzien. Het langdurig verblijf in Mannheim was geen bron van inkomsten geweest. De Keurvorst had hem beloond meteen gouden horloge, zooals hij er reeds zes bezat. Hoogstwaarschijnlijk echter heeft Zijne Hoogheid de variatien en het ron do, die Mozart met het oog op de pianolessen aan de prinsen, voor hen, geschreven had, nog al duur moeten betalen. Dan had de prinses van Oranje te Kirchheim-Poland, welke hij vier sym- phoniën had aangeboden, zich beter en milder gehouden zij schonk hem zeven gouden louis. Hoe gaarne de meester ook te Mannheim, dat een zeer beroemd orkest bezat, gebleven was, moest hij toch bekennen, dat de betrekking van muziekonderwijzer hem niet paste. «Ik ben vóór alles componist, schreef hij, en ik mag het talent dat God mij zoo rijkelijk geschonken heeft, niet verwaar- loozen». Vooruit dus naar de wereld stad aan de Seine, naar het kunstlieven de, doch gevaarlijke Parijs. Voor hij zich met zijne moeder derwaarts begaf, schreef de kapelmeester, die, gelijk wij reeds vroeger zagen, met de zeden en gebruiken van het moderne Babyion niet erg dweepte, zijn zoon eerst nog een hartelijk epistel om hem voor alles en nog wat te waarschuwen Eenige aanhalingen uit dit schrijven zullen den lezer wel niet onwelkom zijn «Ik heb thans de Fransche aria en «het begeleidend schrijven ontvangen. «Het werk is volmaakt en het verheugt «mij zoo iets uitnemends van mijn be- minden Wolfgang te bezitten. Zij, die «zeggen, dat uwe compositien te Parijs «zullen slagen, hebben gelijk, en ook ik «houd er mij van overtuigd, daar uw «talent zich voor alle genres leent. Gij «kunt van uwe compositiën partij trek- «ken. want zij zullen u roem en geld «opleveren. Tracht onze oude kennissen «terug te vinden, die voor het meeren- «deel hoog geplaatst zijn en u gaarne «zullen wederzien, Ik zend u hierbij «twee brieven, één voor M. F, Arbaur, «juwelier, en één voor M. Maijer. Ik «zal ook nog naar Parijs om huisvesting «voor u schrijven. Het is noodig, dat «men op reis steeds vooruit ziet. Als «gij nagaat, wat ik, vanaf uwe prille «jeugd, gedaan heb om U en Nannerle «door de wereld te helpen, dan zult gij «zoo goed als ieder ander, moeten be- «kennen, dat ik steeds moedig en toch «voorzichtig gefeest ben. De mensch «kan niets zonder God en wij mogen «zeggen, dat wij noch gelukkig, noch «ongelukkig geweest zijn wij hebben «te strijden gehad met moeielijkheden, «die wij met Gods hulp te boven zijn «gekomen. «Thans kan ik aan God rekenschap «over de opvoeding mijner kinderen «geven en terwijl ik nog steeds arbeid, «aan het heil mijner ziel denken. Ik «woon in eene stad, waar de lessen «slecht betaald worden, zoodat ik mijn «best moet doen om van mijn maand- «geld (nog geen vijf en twintig gulden) «iets te kunnen overhouden. Ik bezit «de zekerheid, dat uwe liefde voor mij «onverzwakt zal blijven. Op onze eerste «reis naar Parijs waart gij beiden nog «kindere.., thans is uwe positie vrij wat «moeielijker. In dien tijd vermeed ik «steeds de te groote gemeenzaamheid «met artisten. Ik knoopte, om mijne «vrijheid te bewaren slechts kennis en «vriendschap aan met personen, die «boven mij stonden. Zie daarom wel «toe, bij wie gij u aansluit. Ondanks «zich zeiven laat men zich soms zoo «gemakkelijk medesleepen. Zonder nog «van de vrouwen te spreken, met welke «gij vooral uiterst voorzichtig moet zijn, «moet gij ook het gezelschap i ermijden «van jongelieden, die u van het pad der «kunst zouden albrengen. Wee dege- «nen, die niet al hun verstand gebruiken, «om binnen de juiste perken te blijven. «Wellicht kent gij deze waarheid reeds «door eigen ondervinding. Ik spreek «hierover niet, om u verwijtingen te «doen, maar om u te zeggen, dat mijn «geluk en mijn troost in uwe handen «berusten. Ik ken uw hart te goed, zoo- «dat ik dan ook van u en uw succes «slechts vreugde verwacht. «Gedraag u dan, zooals het een waar «Christen en een goed Katholiek be- «taamt, Vrees God, bemint Hem uit «geheel uw hart, en zoo ik u niet meer «mag wederzien, dat ik dan in mijn «stervensuur de zoete vreugde smake «u den weg des Heeren te zien bewan- delen. Ik geef u mijn vaderlijken «zegen en ben tot aan mijn dood uw «trouwste vriend en toegenegen vader.» Het vaderlijk schrijven miste zijne uitwerking niet Wat men ook deed om Mozart te bewegen in Mannheim te blijven, het baatte niets. Den 14en Maart vertrok hij met zijne moeder van daar, om na negen dagen in Parijs aan te komen. PARIJS. Dood van Mozarts Moeder. De inzet in Parijs was heel goed. Mozart vond in baron von Grimm zijn ouden beschermer terug, door wiens aanbevelingen hij spoedig eenige goed' betaalde lessen kreeg, bpnevens de op dracht om bij het Miserere van Holzbauer verscheidene nieuwe koren te schrijven. De meester kweet zich uitmuntend van zijne taak. Het Miserere, dat onder lei ding van Le Gras op het geestelijk concert werd uitgevoerd, had veel succes en de prachtige koren vooral werden luide toegejuicht. Het publiek vermoedde echter niet, wie er de maker van was- Ook desymphonie concertante, eveneens in Parijs geschreven, viel zeer in den smaak, zoozeer zelfs, dat Le Gras en Cambini, die vreesden door den Salz- burger weldra ver voorbijgestreefd te worden, samenspanden om hun concur rent zoo ver mogelijk op den achtergrond te dringen. Mozart speelde verder met grooten bijval ten huize van den hertog en de hertogin Chabot en had hij gewild, hij zou er in geslaagd zijn als organist te Versailles benoemd te worden op een jaarwedde van twee duizend francs, doch er waren aan dien post zooveel moeie lijkheden en bezwaren verbonden, dat hij meende dien niette moeten aannemen- Hij hoopte nog altijd door de compo sitie eener Pïansche opera in eens naam te maken en voor goed zijne carrière te vestigen. In dat streven werd hij aan gemoedigd door zijn vriend en bescher mer M. Novere. Het libretto der opera in twee bedrijven Alexander en Roxane* geheeten, was zoo goed als klaar en Mozart zou met de compositie een aan vang maken, toen een nieuwe en groote ramp hem trof. Mevrouw Mozart, die al geruimen tijd zich niet wel gevoelde, werd zoo ziek, dat de hulp van een geneesheer moest worden ingeroepen. Deze, het hachelijke van haar toestand inziende, beval haar onmiddellijk de laatste H. Sacramenten toe te dienen. Van nu aan was de brave zoon niet meer van het ziekbed weg te krijgen. Dag en nacht waakte hij aan hare sponde om haar lijden te verzachten, haar op te beuren en te troosten. Ein delijk den 3en Juli des avonds een en twintig minuten na tien uur, daalde de engel des doods in het hotel des »Quatre- Fils-Aymon« inde »rueduGros-Chenet« neer, om Anna Bertlin voor goed de oogen te sluiten. De meester zat aan haar sterfbed en schreide heete tranen. Gelukkig, dat baron von Grimm en eenige andere vrienden hem in deze beproeving tiouw bijstonden en alles deden, wat de omstandigheden geboden. Het kostte hun echter heel wat moeite den jongeling mede naar hunne woning te krijgen en de verdere zorgen voor de overledene nu aan anderen over te laten. Vader Mozart wist nog van niets. Op den morgen van den 3en Juli eerst toen het einde onvermijdelijk bleek richtte Mozart aan den Eerwaarden abt Bullinger te Salzburg het verzoek den beminden papa en Nannerle op den aan staanden zwaren slag langzamerhand voor te bereiden. Hij had ook wel aan zijn Vader dienzelfden dag een brief gestuurd, doch durfde de volle waarheid daarin niet te melden. Het lijk zijner Moeder was reeds eenige dagen aan de kille aarde toevertrouwd, eer Mozart, die zelf zooveel troost noo dig had, er zich toezette een opbeurend schrijven naar deGetreidegassete zenden Wij zullen er enkele gedeelten uit aan halen overtuigd als wij ons houden, dat de Godsdienstige stemming, die er uit spreekt balsem in het gewonde hart des Vaders gestort zal hebben. »Ik hoop, dat Gij u voldoende voor- »bereid zult hebben, om de allertreurigste >en smartelijkste tijding van mij te ont- »vangen. Uit mijn laatsten brief van den derden dezer kondt Gij reeds opmaken, >dat geen goede berichten u te wachten »stonden. Denzelfden avond, om 10 uur »21 minuten is Moeder heilig in den »Heer ontslapen; toen ik mij tot schrijven »zette, smaakte zij reeds de rust des hemels- Gij kunt u gemakkelijk voor- stellen, wat ik geleden heb en hoe veel »moed en standvastigheid van mijn kant noodig geweest zijn om eene ziekte, »die met den dag verergerde, geduldig »en gelaten te verdragen. Doch God, heeft mij, in zijne goedheid die genade daartoe verleend. Ik heb veel geleden, veel geschreid maar eindelijk heb »ik in den slag weten te berusten. Doet eveneens, beminde Vader en Zuster, schreit, schreit veel, schreit al uw tra- nen uit, doch berust er dan ook in; denkt, dat de Almachtige het zoo gewild heeft en wat kunnen wij tegen Zijn wil ♦uitrichten Beter is het te bidden en Hem te bedanken, dat alles zoo goed ♦is afgeloopen en Zij zoo heilig gestorven O, ik had gewenscht de eeuwige reis met haar mede te mogen maken. Eén troostende gedachte is ons echter over- gebleven, d, i., dat zij niet voor altijd voor ons verloren is, wij haar eenmaal zullen wederzien en onze hereeniging daarboven gelukkiger zal zijn dan op deze aarde. Doch wij weten ons uur niet wat mij echter volstrekt geen vrees aanjaagt want wanneer God wil, wil ik met Hem. Dat Gods aller heiligste wil dus in alles geschiede? Laat ons vurig voor hare ziel bidden en houden wij ons daarna bezig met de zaken, die onze voortdurende zorgen eischen alles op zijn tijd. Wat vooral er toe bij zal dragen om mij zoo tevreden mogelijk te maken is de zekerheid, die gij mij geven zult, dat gij beiden u onderwerpt aan de besluiten der Voorzienigheid, en over tuigd zijt, dat. wat God gedaan heeft, goed voor ons was Gij hebt nog niet ondervonden, hoe goed het hart van uw zoon en broeder is, hij heeft u tot heden nog geen blijken van zijne teedere ♦toegenegenheid kunnen geven. Denkt echter, dat gij een zoon en broeder hebt, die al zijn krachten uitput om u gelukkig te maken, overtuigd als hij is, dat ook gij van uw kant alles zult aan- wenden, om zijne wenschen te vervullen, ♦zijn geluk te verzekeren. Deze gedachte maakt zijn roem en glorie uit. O, zoo zullen wij eenmaal te zamen leven zoo vreedzaam en ge lukkig als het op deze aarde maar mogelijk; en eindelijk, wanneer God het beveelt, zullen wij elkander weder- vinden in de gewesten, waarvoor wij bestemd en geschapen zijn*. Kubinets—crisis. Nadat het rainisterie-Rouvier de vorige week al tweemaal op het punt gestaan heeft te vallen o'er vrij nietige kwesties (o.a. de verlaging van het briefport van 15 tot 10 centimes) is het Donderdag opeens geduikeld naar aanleiding van de inventari satie der kerkelijke goederen. Het gebeurde ua een interpellatie van Pliohou in de Ka mer, in antwoord waarop de heer Rouvier mededeelde, dat bij iedere motie, waarin schorsing van de boedelbeschrijving zou worden aangevraagd, vun de hand zou wij zen de regeering, zeide hij, zal de wet toe passen met voorzichtigheid, tact en wijsheid. Daarom verzocht hij der Kamer een motie van den heer Feret aan te nemen, waarin de verklaringen van de regeering werden goedgekeurd. Maar, eilasie! de motie werd met 284 tegen 267 steramen verworpen en dadelijk verlieten de ministers de zaal. Rouvier diende hij president Fallières het ontslag van het ministerie in, dat werd ver leend onder beding, dat het de nog loopendc zaken zou afdoen. Toch komt men wel iets nader in de be langrijkste vraags'ukken omtrent Marokko. Toen de conferentie in comité-generaal was over gegaan, verklaarde de heer v. Ra- dowitz, dat zijne regeering zich niet zou verzetten tegen de organisatie der politie door Frankrijk en Spanje in de open havens behoudens te geven waarborgen. Wat die waarborgen betreft, die liggen waarschijnlijk besloten in het Oostenrijksche voorstel, dat, naar men zegt, van Duitsch- land afkomstig is. Dit bedoelt, aan Spanje toe te vertrouwen het politietoezicht over Tetuan, Mogador en Mazaeran aan Frankrijk over Tanger, Larrache, Rebat en S»ffi aan Zwitserland en Nederland over de 8e haven Casablanca, met een officier inspecteur. De Marokkanen houden zich bezig met het opmaken van een ontwerp, gesteld in het Fransoh en Arabisch, in hetwelk in hoofdzaak wordt terzocht, dat de conferentie geen mogendheid zal aanwijzen voor de politie maar aan den Sultan de keuze der mogend heden zal overlaten en tevens dat de con ferentie de hoofdlijnen voor de organisatie der politie zal aangeven en dat, zoo de con ferentie mogendheden moet aanwijzen, alle mogendheden die aan de organisatie deel nemen, diarvoor zullen worden aangewezen. Hoe meer mogendheden, hoe meer ruzie onder elkaar, denken deze geboren diplo maten. Maar er schijnt nu toch wel kans te bestaan, dat men het zelfs over de politie— quaestie eens wordt. Pe toestand In China. Uit Tokio wordt aan de .f Daily Telegraph* geseind. De gezanten van Frankrijk en DuitschUnd te Peking richtten ernstige ver- toogen tot de Chiueesche regeering omtrent de kwestie te Nan-Chang. Zij eischen volledige voldoening. Vrijdag (■2 Maart) wareo te HoDg-Kong tweeAme- rikaansche oorlogschepen, een Duitsch en dertien Engelschete Shangha waren twee Engelsche kruissers en een Dnitsche torpedo jager te Kiou-Kiang, een Duitsc'ne en een Fransche kanonneerboot. De oorlogsschepen die op de Yang-Tsé kruisen tellen drie Engelsche kanonneerbooten, een Duitsche, een Fransche en een Amorikaansche. Sedert zijn nog twee A merikaansche kanoaneer- f 'i fjtCBSfROBOFSSaSBWB I De Echo van h I' II I en Langstraatsm ('oiiranl, Jfi is. i i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1906 | | pagina 5