Nummer 49 ZondiiL» 17 Juni L9U6. ^9e Jaargang, J Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ■waarin opgenomen DE jffOORDBRABANTSCHE POST. Eerste Blad. Kracbtkèrels. A N T O O N T IE L E N, Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen BEKENDMAKING. Zij db zich tegen 1 Juli op dit blad abonneeren, ontvangen de nog deze maand verschijnende num mers gratis. FEUILLETON. Het geluk van een Kind. U I T G E v E u HINDERWET. Lang genoeg gewacht. -fn i "senna, ,tm De Echo van het Zuiden WailvQksrhe en Langstrnatselie Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 0."5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan dei. Uitgever. WAALWIJK. Telefoonnummer 38. Advkrtentikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, grootr letters naar plaatsruimte. Advertentiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden finaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciele zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel Burgemeester en Wethouders van Waalwijk maken bekend: dat op heden ter gemeente-secre tarie ter inzage b geleed: een verzoek, met bij lagen, van B. HENDRIKS (Bz.) wonende alhier, om vergunning tot het oprichten eener slagerij, in het perceel staande alhier in de Staiioiisiraar, wijk C no. 335, kvdea'.raal hekrnd in Sectie B. no. 1667; dat op Zaterdag den 23 Juni e.k des voormiddag te elf ure, ten Raadhuize gelegenheid zal worden gegeven om tegen het maker, dezer inrichting bezwaren in te brengen, en deie mon deling en schriftelijk toe te lichten; dat zoowel de verzoeker, als zij die bezwaren hebben in te brengen, gedurende d r i e dagen vóór evengenoemd tijdetipop de secre- retarie der gemeente van de ter zake ingekomen schrifturen kennis kunnen bekomen. Waai/wijk, den 9 Juni 1906. Burgemeester en Wethouders voornoemd: K. DE VAN DER SCHUEREN. De Secretaris, F. W. VAN LIEMPT. Da Burgemeester der gemeente Waal wijk maakt bekend dat Maandag 18 Juni 1906. des voorin, te 10 uur ann de huizen der ingezetonen de ge- wone jaarlijksche collecte zal gehouden worden ten behoeve van het fonds ter aanmoediging en ondersteuning van den gewapenden dienst in de Nederlanden. Doze vaderlandsche stichting, welke ten doel heeft den verminkten, infirmen en hulpbehoeven den oud soldaat jaarlijks eene gratificatie te kunnen schenken, wordt ten zeerste in de mildadigheid der ingezetenen aanbevolen. Waalwijk 15 Juni 1906. K. öe van dei Schueren. Dat een aantal vereenigingen van werklieden bij de thans bekende motie er op aandringen, dat nu toch eindelijk iets gedaan worde, inzake invaliditeits- Roman van de Zee door 1) JOS. SCHELLEKENS. I. //Dat spant er vandaag, Engel!'» „Ja Jaab, 't is verschrikkelijk slecht weer; 'k heb nog zelden zoo'n storm beleefd. Is veel volk aan de werf?" t Ziet er zwart. En vloeien dat het doet Er is al wel 10 M. van 't strand weg gespoeld. Men is bang voor de villa van den beer Lisp. Het water is er nog maar een paar M. af. Als 't zoo door blijft gaan, stort ze, voor 't avond is, zeker nog in*. z/Jonge, jonge, dat wordt loch ergDat zou net zijn, a!s een veertigtal jaren geleden met bet badhotel. Ik kan het mij nog net zoo goed herinneren, als den dag van gis teren, dat mijn grootvader ons vertelde, dat er '8 middags nog een verkooping was ge weest en dat er 's avonds om elf uur geen steen meer van 't heéle hotel op elkaar lag*. e/Nou, ik moet even naar huis om mijn oliegoed te halen. We konden nog wel eens uitmoeten*. Is de kapitein ven de reddingsboot ook daar «Ja, en hij heeft de boot al op laten rijen ook. Alles is er al voor klaar*. «Is er dan al een schip en ouderdomsverzekering kan ons niets verbazen. Er is terdege rede voor, dat zij, die zich opmaken voor de belangen der werklieden, eens flink hoorbaar aanklop pen bij hen, die thans de mannen zijn van wie we wetten mogen verwachten beter dan van het ministerie-Kuyper. En vooral mag op spoed aangedrongen. Niet slechts wijl voorziening broodnoodig is, maar ook omdat bij de verkiezingen steen en been geklaagd werd over 't weinige en langzame werken van het kabinet op welks val men toelegde. En wat zien we n? een jaar wachtens Bedroefd weinig. De parlementaire molen maalt uiterst langzaam. We weten wel, dat voor een deel de werkwijze der Tweede Kamer hieraan schuld heeft, doch dit was ook zoo bij het vorig ministerie, maar toen gold dit argument niet in de oogen der vrijzinnigen. Wat een drukte is niet gemaakt over de behandeling der drankwet 1 En nu Het arbeidscontract houdt dag aan dag, week aan week de Kamer bezig. Van onwil der oppositie, om de spoedige behandeling tegen te houden, kan men thans niet spreken. Van eerst de loftrompet steken over en daarna afkammen van het ontwerp, gelijk Bor- gesius c. s. met de drankwet deden is thans geen spoor te ontdekken. De agitatie der socialisten, bij de verkiezing de lieve vrienden, is veroordeeld door ieder, die zich niet schaart onder Mr. Troelstra's vanen. Ook is de zaak niet onbekend of nieuw. Over de tien jaren reeds hield men er zich mee bezig. We staan een jaar na de verkiezingen, maar de woorden uit die dagen weer klinken nog in onze ooren. Een jaar van de parlementaire periode is reeds voorbij. Het geeft geen grónd voor goede hoop voor de volgende drie. Als 't zoo voortgaat, wanneer zal dan de beurt komen aan den werkman, wien zooveel beloofd werd zal zijn afgeloopen. Een verrassing leverde bij de stem ming over dit artikel de houding der socialisten op. Men kent hun grieven tegen het staan geld. Zij hadden een amendement voor gesteld, om het te verbieden, en bij monde van mr. Troelstra werd er in de laatste zittingen nog eens duchtig tegen gefulmineerd. Het staangeld was eigenlijk de steen des aanstoots v oor dè socialisten. Daarop baseerde zich voornamelijk hun agitatie tegen het ont werp, dat den arbeider aan handen en voeten gebonden overleverde aan het kapitalisme, dat zijn stakingsrecht ver nietigde, dat zijn positie dus nog slechter maakte enz. enz. Welnu, van al deze groote woorden hebben de sociaal-democraten gisteren zeiven het ijdele aangetoond. Nadat hun amendement was verworpen, stemden zij eenparig de heer Van d e r Z w a a g, die feitelijk een wilde* is, uitgezonderd voor het artikel, dat het staangeld sanctionneert. Zij keurden dus nu goed, wat eerst zoo heftig was afgekeurd 1 Geen wonder dat er eenige verbazing was in de Kamer, een verbazing, die nog wel grooter zal zijn in den lande, waar men met de >finesses« der sociaal democratische tactiek minder is ver trouwd. Alle bladen vinden deze houding merkwaardig. Merkwaardig ja, maar ook leerrijk ter beoordeeling van de houding en de tactiek der sociaal-democraten. Na al hun rumoer over het staangeld en over de bittere kern* van dit ontwerp moet de stemming van gisteren een vare ontnuchtering zijn voor hunne volgelin gen. Het zoozeer verdacht gemaakte ontwerp is dan toch zóó goed, dat de socialisten het in zijn heftigst uitgekreten artikel niet hebben durven afstemmen, ofschoon zij herhaaldelijk hadden gedreigd dit zeker te zullen doen. Lijkt het niet op comediespel. Een Verrassing. De Tweede Kamer is gisteren met het artikel over het staangeld gereed ge komen, zoodat de behandeling van het ontwerp-Arbeidscontract thans spoedig Gezondheid, opgewektheid en levenslust! Ziedaar de onmisbare factoren voor het geluk van een kind. Weinig is er noodig om het gezonde kind levenslust en opgewektheid te verschellen. Moeilijk, maar uiterst dankbaar is de taak om de kwijnende, zwakke jeugd in deze voorrechteu te doen deelen. Ginds klautert, joelend en zingend, een vroolijke kinderschaar op een duintop. Straks, onder gezellige» kout, graven de kleinen kuilen en gangen op het strand, die in hun jeugdige verbeeldingskracht zich vormen tot meren en kanalen, of werpen zij dammen op tegen de brandinggolfjes, verdedigend elk plekje gronds met de taaie volharding van het Hollandsche volk. De zon, op 't hoogst geslegen, teekent het middaguur. Het vooruitzichl van het heerlijk maal maakt het scheiden van de gewrochte schatten gemakkelijk. Even later zien we ze terug in het Kolo- niehuis, aan elke tafel een hongerig troepje met een geleidster aan 't hoofd, drie kleine gezinnen in één groot vertrek. Na het eten gaan alle ter rust. Daarna begint spel en zang opnieuw, om eerst te eindigen als de avond allen naar bed wenkt. Het avondmaal besluit e n heerlijken dag, die wordt gevolgd door ongestoordea zegen rijken slaap. Voor elk, die iets gevoelt voor ha kind. die bewogen is met hei. lot van het zwakke kind, is het een genot de gezondheidskolonie van nabij te beschouwen ie dechts rais met die kolonies mug kennis maken, gf\ dadelijk de onschatbare waarde dezer hoogst sympathieke instellingen Moede en mat, schuw en verlegen kotnen de ktèinlje* in hun tijdelijk tehuis, slechts denken aan dat éé..c t-rog naar moeder 1 Een paar dagen later, en zij vormen de vroolijke groepjes, hierboven geschetst. Straks, na eenige weken, is het alleen de gedachte naar huis, naar ouders, broertjes en zusjes, die hen bet scheiden gemakkelijk maakt van de liefderijke geleidsters en van de kameraadjes in het koloniehais. Gebruind door de zon, gesterkt door goede voeding en versche lucht, gaan ze heen, met een flinkcu voorraad weerstandsvermogen, waardoor ze later schadelijke invloeden kun nen weerstaan. De verslapte veer heeft zich ontspannen, eer deze voor immer verlamt. Gezondheid, opgewektheid en levenslust hebben ze ontvangen. Gezondheid, opge wektheid en levenslust nemen ze als ver gaarde schatten met zich mede. In de zedelijk en hygiënisch reine o:i g - ving is het lichaam gesterkt en het karakter gevormd. Vele blijde gewoonten hebben zij zich aangewend, veel goeds hebben zij ge leerd. De geleidsters, tijdelijk gekomen uit ge rieflijke huizen en villa's, zich opoitereud dag en nacht ter wilie van het kind, heb ben een hoogst moeilijke, maar even dank bare taak. Hun eenige, belooning bestaat uit de vol doening van te hebben medegewerkt tot een waarachtig groot, maatschappelijk werk. «Wel nee, maar je kont het toch nooit weten. Nou, tot strakjes «Ajuus 1* En terwijl Jaab zich naar zijn eenvoudige visscherswoning spoedt, ten einde zich te steken in zijn zeemans-stormgewaad, om, als de nood aan den mam komt, zijn leven te wagen voor zijn in gevaar verkeerenden evenraensch, worstelt zijn collega Engel tegen den woest-doudereuden orkaan in naar 't strand, waar zich op 't einde der dorps straat, de werf genaamd, een groot aantal aiensclieu verzameld hebben, die allen met strakke ernstgezichtrn het reuzen krachtwerk der zee aanstaren. - t Is ongeveer drie uur na den middag en toch is het vrij duister. Als zwarte rouw floersen, gedragen op met reuzensnelheid voorthollende luchtlagen, vliegzweven de lage luchten over zee en duin. Zoo nu en dan scheurt de orkaan dat rouwfloers en dan vertoout er zich een hel-blauw lucht- plekje, dat echter oogenblikkelijk weer ver dwijnt achter nieuwe donkere wolkgevaarten. Reeds iu de verte* voelt Engel het scherpe zeezand, vermengd met vlokkig schuim, prikkelend iu zijn gelaat patsen. Dot stern- geruisch klinkt hem in Ie ooren maar boven alles uit buldert de zee haar hol-woest stormgezang, dat in samenklank met 't orkaangeluid ééu centaurenlied van boven- menschelijk krachtgeweld intoneert. Daar is hij te midden der andere kijkers. Met de hand schuin boven de oogen, om deze voor 't overvloedig opwaaiende zand en schuim te besehermen, beschouwt hij de zee. Wat een aanblik van niet te definieeren Enkele jaren geleden waren het in Neder land slechts eau zevental bevoorrechte plaat sen, welke kinderen konden uitzenden naar Gezoudheidskolonies. Zeer langzaam is dit aantal gestegen. Practische bezwaren maakten de organi satie dezer instellingen, inzonderheid voor kleinere plaatsen, hoogst moeiljk, zoo niet onmogelijk. Om de verpleging van de zwakke jeugd iu de Gezondheiuskolonies voor geheel Ne derland mogelijk »c maken, werd voor eenjjje jaren opgericht een vereeniging^-aan welke mannen en vrouwen van naam en invloed uit alle partijen i.u gezindten hunne med< - werking hebben verleend. Die vcreeniging heet 11 pr Centraal Genootschap voor KlNDBRHERSTELtlNOS- EN AOANT'E KOLONIES (Seer. Mr. L. N. Roodeubnrg, Banetr. Den Hafg). Verleden jaar zonden voor liet it 1 afdeelingen nauwelijks 30 kinderen naar Iu Koloniënuis 'uet Ccuiiani Genootschap. Dit jaar zijn het 23 afdeelingen, welke met 300 kinderen 3 tehuizen steeds vulleD. liet volgend jaar Het aantal is niet te benaderen. Waar de resultaten vau 30 kinderen een zoo groote uitbreiding ten gevolge heeft dat nog week aan week nieuwe afdeelingen worden gesticht, is met recht te verwachten eene aansluiting in de naaste toekomst van alle plaatsen in ons land. Wat nu nog een utopie lijkt, is gemak kelijk te verwezenlijken, als het Centraal Genootschap gesteund wordt door kinder vrienden uit alle rangen en standen. Geld veel geld is noodig om overal afdee lingen le kunnen vestigen, om lal van kolo niehuizen te kunnen inrichten. oer-kracht 1 Heel in de verte, aan de zwarte horizon- lijn, die door haar halve-cirkelbegrenzing een reuzentooneel aflijnt voor dit woeste na- tuurschouwspel, komen de donker-blauwe golven aanrollen. Deze lijken wel de reflex bewegingen van een machtig ademende titanenborst. En hoe dichter zij naderen, hoe grootscher hun afmetingen. Hun koppen tooien zich met witte schuimksmmec, waar van de orkaan al spelend de vlokken doet omboog spatten en als stofschuiiu doet rond zweven. Steeds nader rollen ze. Als in een wed strijd, wie wel het eerst den duinvoet zal bereiken, spoeden ze zich in groote golf lijnen voort. Daar vallen ze met een hevigen zwalp tegen het duin op Het schuim spat hoog op; het zilte zeewater stuift in fijne stofdeeltjes op de toeschouwers neer; een wilde chaos van woeste branding ontwikkelt zichde komende golven worden met titans- kracht opgestuwd, terwijl de gebrokene weer naar zee terugschuimen, in hun vaart mede nemende een stuk van den muilen duinvoet, die passief dit reuzengebeuk moet doorstaan. Nog slechts een klein strookje gronds ligt voor de bewuste villa. «Uit den weg, menscben 1 Uit den weg!* schreeuwen een paar politieagenten, die de nieuwsgierigen waarschuwen willen voor het dreigende gevaar. «Ziet ge dan niet, dat het niet lang meer kan duren, of 't gebouw wordt ondermijnd en stort in Langzaam schuift de massa achteruit. Z.j is geheel ouder den indruk tan deze natuur. tragiek. De mannen staan daar met doffe staar- gezichten, waaruit onmacht spreekt, dan de woeste branding, dan het gebouw aan te starende vrouwen stouten bij eiken nieu wen aanval gillende uitroepen uit, terwijl ze van ontzetting de handen krampachtig samenvouwen eu medelijdend met het hoofd schudden. h Is toch jammer van de mooie meubel tje»*, zegt er een. «Ik heb bij de Lisps gediend; 't ziet er daar binnen fijn uit*. Is de heer Lisp niet hier?* vraagt een ander. «Wel nee, Uiet het najaar gaat hij im mers naar de 9tad wonen. Ik geloof, dat ze hem getelegrafeerd hebben*. «Moet dat hier nu zoo allemaal in 't water geslingerd worden?* roept eensklaps een stoere zeerob uit. «Durf jij er dan nog in, kapitein «Waarom niet, 't zal 't eerste halfuur nog niet vallen en in dic.il tijd kunnen wi er al heel wat uitgehaald hebben*. «Da's waarachtig waar ook*, zegt Engel, die juist naast Koen Goedmoed, den kapi tein der reddingsboot, staat. «Da we daar tiet eerder aan gedacht hebben*. Er wordt geraadpleegd met de politie en deze staat toe, de voornaamste meubelen nog uit de villa te halen. Een smid maakt de deur open. «Allo jongens, vooruit!" ioept dezelfde Zeerob weer. Hij is de eerste, die binnen gaat. Engel volgt hem op den voet en Jaab, die in middels weer op het terrein verschenen is, stapt als derde het bedreigde huis binnen. Spoedig siju al de 12 manschappen der reddingsboot mobiel, zoodat na een kwartier al heel wat buitenshuis gebracht is. De zee blijft intusschen haar sloopiogs- werk voortzetten. De golven bespringen reeds als stijgerende waterrosseu den gevel van Je villa. De mannen, die nog binnen zijn, voelen het gebouw schudden. 't Wordt tijd, dat we er uitscheiden? zegt Koen. Nog de piano en dan moeten we er den boel maar aangeven, jongens, daar zit niks anders op. Ik beu liever iu mijn reddingsboot dan in zoo'u wankel- gebouw*. Krachtige handen grijpen liet instrument op en dragen het met moeite de voordeur uit. Het hoofd der politie ontzegt thans aan ieder den toegang. Met angstige spanning staren allen de bedreigde villa aan, waaronder reeds de branding in al haar woest geweld zand en steenen opslorpt, 't Lijkt wel, dat de zee woedend is, dat de* buit baar gedeeltelijk ontrukt is. Al heviger rollen de golfgevaarten aan, al grooter wordt het gat, dat zij met ont zettend volhardingsvermogen uithollen. Zege vierend voeren zij hecle broKken der fun damenten mede in den schuimenden kolk. Daar helt de voormuur vooroversidderend staat hij te wankelen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1906 | | pagina 1