Nummer 52
Donderdatr 28 Juni 1906,
29e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
waarin opgenomen DE NOORDBRaBANTSCHE POST.
Krachtkèrels,
AIT00NTIELEE
Waar sociaal-democraten
alleen op letten.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Italië.
Spanje.
Duitschland.
Rusland.
vz&mmm&armxJFSssntja
U I T O E V E it
WAALWIJK. Telefoonnummer 38
4)
r.: nKsas^iscarc
Waalwijkselie cn Laosslraahrkr Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden fl)."5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken gelden enz., franco te zenden
Uitgever.
den
Advkrtkntikn 17 regels f 0.60 daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Advertentiëu Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden 2maal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeeligc contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
Nog nooit zóó cynisch misschien als
dezer dagen heeft het Volk aangegeven,
welke de houding der sociaal-democraten
ten opzichte van de wetgeving is en
behoort te zijn.
De houding der sociaal-democratische
Kamerleden ten aanzien van het Arbeids
contract besprekend, merkte het blad
op, dat zij in weerwil van hun gering
aantal een krachtige en uitgebreide werk
zaamheid hebben ontwikkeld, »een werk
zaamheid daarbij, die immer geheel be-
heerscht werd door de vraag, wat het
belang der arbeidersklasse eischte, en
zonder dat overwegingen van anderen
aard ooit voor hen golden".
Het kan niet openhartiger, maar ook
niet cynischer.
Bij het wetsontwerp op het Arbeids
contract waren de belangen betrokken
van twee categorieën personen: arbei
ders en werkgevers.
Nu moet men bij het begrip arbeider
niet enkel denken aan menschen, die,
sidderend voor de zweep van industrieele
blankofficieren, voor een hongerloon
zwoegen en sloven.
En bij werkgevers niet alleen aan
millionnairs, die zich vetmesten van het
zweet hunner uitgebuite arbeiders.
Arbeiders zijn allen, die loondienst
verrichten, en onder de werkgevers zijn
ook een massa kleine baasjes, wier positie
niet eens zoo gunstig is als die van
menig arbeider.
Welnu, de sociaal-democratische Ka
merleden hebben zich alléén laten leiden
door het belang der arbeidersklasse
overwegingen van anderen aard hebben
Aooit voor hen gegolden.
Dus ook geen overwegingen van recht
en billijkheid.
Het kan gebeuren, dat het belang der
arbeidsklasse met deze overwegingen in
botsing komt. 't Doet er niet toe een
sociaal-democraat laat zich daardoor niet
afbrengen van hetgeen zijn richtsnoer,
zijn credo is. Boven recht en billijkheid
Romau van de Zee
door
JOS. SCHELL^KENS.
II.
Zeg Brits, heb je wel gezien, dat onze
Noorsche gast bijna sprekend op onzen
Antoon zaliger gelijkt
En mevrouw vestigt haar betraande oogen
op een jongensportret in kabinetformaat,
dat op eene commode staat. Het is van
een negenjarigen knaap, met donkere kroes
haren en eeu paar oogen waaruit dartele
levenslust spreekt.
Br. v. Holland neemt zijn lange pijp uit
den mond, ziet eerst zijne vrouw met een
bezorgden blik aan en kijkt daarna naar
bet portret.
//Hm hm je kon wel eens gelijk heb-
beu, Marie. Onze jongen zou er op
veertieujarigen leettijd ook zoo uitgezien
hebben.*
Beiden zwijgen, verdiept als zij zijn in
't beschouwen van den lieven jongenskop.
Mevrouw staat op, neemt het portret in
haar licht bevende handen en drukt er een
langen kus op.
Stil zet zij het weer neer eD gaat naast
haar man zitten.
„Och Brits, wat heeft God ons toch zwaar
getroffen, met onzen eeuigen jongen van
ons weg te nemen
Snikkende verbergt zij het hoofd in haar
handen. „Het is nu al 4 jaar geleden
en nog gaat er geen dag voorbij, of op 't
staat het belang van één klasse.
Maar zelfs bij het beoordeelen van het
arbeidersbelang gaan de sociaal-demo
craten eclectisch te werk.
Van de arbeiders achten zij alleen het
belang der proletariërs respectabel.
Op het boeten-artikel in het Arbeids
contract had de sociaal-democratische
Kamerfractie een amendement voorge
steld, om de fabrieksboeten voor arbei
ders met loonen van vier gulden en
minder per dag te verbieden.
De heer De Klerk had een amende
ment ingediend, om alle boeten, dus
ook van de hooger bezoldigde arbeiders
te verbieden.
Het Volk, deze beide amendementen
vergelijkend, zegt, dat een amendement,
dat alleen de eigenlijke arbeidersboeten
verbiedt, wellicht nog wel zoo consequent
proletarisch is als het dusgenaamd ver
der gaande.»
Nog wel zoo consequent proletarisch.
voor een sociaal-democratisch hart
is dat je ware.
Arbeiders, die meer verdienen dan het
gros, arbeiders met het hoofd bijvoor
beeld, naderen op bedenkelijke wijze de
kapitalistische grens en zijn dus de be
langstelling der sociaal-democraten niet
waard-
Om misverstand te voorkomen, zotr-
den we, vermits het begrip arbeider in
het Arbeidscontract een zoo ruime be-
teekenis heeft gekregen, de sociaal-de
mocraten wel in overweging willen geven,
niet meer te spreken van »het belang
der arbeidersklasse", maar van »het be
lang der proletariërsklasse." Verder ware
het gewenscht, dat de Sociaal-Democra
tische Arbeiderspartij haar naam ver
ruilde voor dien van Sociaal-Democra
tische Proletariërspartij.
't Is waar, de heeren Van Kol de
man met de mijnaandeelen Troelstra,
Tak en zooveel anderen zijn wel niet
precies proletariërs, maar arbeiders in
den beperkter zin zijn ze toch ook niet.
Wie een weinig wettisch aangelegd is,
zou er nog op kunnen wijzen, dat de
houding der sociaal-democratische Ka-
uur, waarop ze hem dood thuis brachten, is
bet mij nog altijd, of mij de keel wordt
toegenepen. Ik zie hem dan nog altijd daar
liggen, in zijn druipnatte kleeren, met den
mond en de oogen half open, zijn lief ge
laat pijnlijk vertrokken en zijn handen nog
omklemmende zijn badhanddoek Zoo
vroolijk ging hij de deur uit! „Ik kom
gauw terug, mama, om je te helpen pa's
bibliotheek in te pakken*, zei hij met zijn
mooie welluidende stem nog tegen me.
Die lieve jongen Hij was altijd zoo goed
Je weet, we waren net aan 't verhuizen.
Dat een eenvoudig voetbad zóó mo st
eindigen!*
En weer weeschokt het lichaam van het
hartstochtelijke snikken.
„Kom, kom, Marie* verder kornt
echter de heer Van Holland niet ook
hem treffen deze herinneringen allersmar
telijkst.
//Geloof je wel, lieve man, dat ik dien
jongen, alleen omdat hij zooveel op onzen
Antoon gelijk», al zielslief heb? Hij schij t
ook zacht van aard te zijn. Hoe aardig
kan hij omgaan met onze Nel en Toos
Deze schijnen met haar beetje schoolduitsch
hem al vrij goed te kunnen verstaau.*
„Ja, het is een aardige jongen Hij is
nog maar vier dagen in ons huis en toch
heeft hij ous allen al ingepalmd. Hoe
vriendelijk en voorkomend is hij steeds
Men kan wel zien, dat hij eene goede op
voeding heeft gehad. Jammer, dat zijn
vader, de kapitein, ook moest verongelukken
De arme jongen heeft nu niets meer op
de wereld. Zijne moeder heeft hij al joug
verloren en andere nadere bloedverwanten
schijnt hij niet meer te hebben. En dit was
zijn eerste reis, die hij meemaakte.Wat
kan hij toch lang, o zoo lang, o zoo lang
over de zee zitten staren Gisteren waren
het
in
Volk als de eenig
strijd is met de
in
merleden, door
juiste geprezen
Grondwet.
Het Volk zegt, dat zijn geestverwanten
de Kamer zich alleen laten leiden
door het belang der arbeidersklasse,
terwijl de Grondwet in artikel 78 leert,
dat de Staten-Generaal het geheele Ne-
derlandsche volk vertegenwoordigen.
De Kamerleden zijn dus gehouden, de
belangen van alle klassen en standen te
behartigen, en de socialisten, die er zich
op beroemen, alleen voor de arbeiders
klasse en vari de arbeiders feitelijk
enkel voor de proletariërs op te komen,
handelen in strijd met de Grondwet.
Maar aan de Grondwet hebben de
sociaal-democraten evenzeer maling als
de heer Schaper aan de juristerij.
(Hsgz.)
De p:ocureur-generaal heeft bij zijn requi
sitoir in de Dreyfuszaak in herinnering ge
bracht welke belangrijke rol daarbij door de
anti-Semitische hartstochten is gespeeld. Hij
legde bloot de wijze waarop de instructie
door du Paty de Clam is gevotrd. Hij koiul
tot de conclusie, dal men Dreyfus alleen
door misdrijven van de érgste soort veroor
deeld heelt kunnen krijgen.
Goed afgeloopen is 't bezoek van 't Itali-
aansche koningspaar aan 't gevaarlijke Ancona.
Even voor de aankomst van het Vorsten
paar nog werden in een huis, niet ver van
het Statiou Casteferretti, een paar dynamiet-
bommen in beslag genomen. Dit feit werd
nog voor de aankomst der hooge bezoekers
algemeen bekend in de stad. De ontvangst
van de zijde der bevolking was er slechts
te hartelijker om. De verontwaardiging tegen
de anarchisten was enorm groot.
Nu, zij schijnen erin te slagen het koning
schap meer populair te maken.
Zelts het kwade kan niet overwinnen door
geweld.
we nog met ons drieën op 't strand: Koen
Goedmoed, hij en ik. Hij weet niet, hoe
hij zijn redder wei zijne dankbaarheid zal
bewijzen. De jongen drukt hem somtijds
zoo maar plotseling de beide handen, terwijl
hij hem dan aanziet met een blik, waariu
zijne geheele ziel ligt. Die Koen is dan
ook een kerelNog tobt de vent er over,
dat hij zoo weinig menschen heeft kunnen
redden. Waarachtig, dat lag ook wel aan
hem Er wacht Koen eene mooie belooning.
Onze Minister-president heeft direct tele
grafisch inlichtingen gevraagd bij den bur
gemeester en de gezant van Noo'wegen en
Zweden ook al. Maar ik vertelde, dat
Haakon zoo lang over de zee kan zitten
staren. Gisteren had hij zoo een druk ge
sprek met Koen. je weet, deze verstaat
ook een beetje Duitach ol plotseling
brak hij af en vestigde zijn blik onafge
broken op den horison. Koen en ik stieten
elkaar eens aan dat staren duurde wel een
kwartier, wij wilden hem niet storen. Hij
kwam weer tot bewnstziju van de plaats,
waar hij was, terwijl hij mouapelde „Mein
liebes Vaterland." Och, 'i is ook geen
wonder, alle Noren zijn zeer aan hun va
derland gehecht. Zij vergeten hun woest,
mystisch bergland niet. Lees maar iets van
Noorsche schrijvers, in al hun werken licht
je een helle gloed van vaderlandsliefde tegen,
altijd met een mystiek tintje overgoten.
Heb je wel opgemerkt, dat Haakon zoo'n
voorliefde voor duinwandelingen heeft Uren
kan hij er heel alleen in ronddwalen. Van
daag, neen gisteren, bezocht ik een patiënt,
je weet wel Jan van Keesje, zooals ze hem
hier noemen, die een eind in 't veld, tegen
de duinen woont en, toen ik terngwandelde,
wie zat daar boven op een top van een
duin, met zijn knieën tusscheu de armen
en zijn oogen strak op de zee gevestigd
Maar het koninklijk echtpaar vertrek toch
z-er spoedig weer.
Een anarchist, Desonotes genaamd, heeft
te. Rome een tachtigj^rigcn priester met dolk
steken vermoord. De reden tot deze mis
daad is onbekend maar men vermoedt dat
de dader zich in de persoon vergist heeft.
Te Sin Sebastian, waar het Hof binnen
kort voor geruime,n tijd gaat verblijven,
worden reeds verschillende maatregelen ge
nomen. Ook te La Granje, waar het jonge
echtpaar op het oogenblik nog is, laat men
het natuuurlijk niet aan het noodige toezicht
ontbreken. Zoo meldt een telegram, den
22sten uit die plaats verzonden, en klaar
blijkelijk door de censuur opgehouden, dat
Donderdagavond om 9 uur, toen de koning
per automobiel bij den schouwburg aange
komen was, plotseling een man in de rich
ting van het rijtuig vooruitschoof. Hij werd
door agenten gegrepen en voor de autori
teiten gebracht verklaarde hij uit Madrid te
komen en José Maria te heeten Men vond
eeu bankbiljet van 500 peseta's en eenig
geld op hem vermoedelijk was hij niet wel
bij het hoofd
Denzeifden dag werd nog een Italiaansche
smid gearressleerd, die naar Bilbao zeide te
willen wandelen. Hij kon echter riet ver
klaren, waarom hij den rechten weg naar
die plaats verlaten had en naar La Oranje
was gekomen.
„Prinses Allee" cn Keizer Wilhelm.
Mevrouw Long worth (geboren Roosevelt),
bijgenaamd Prinses Alice in Zondagmiddag
Ie Kiel aangekomen, waar zij ontvangen
werd door deu heer Armour en e«*n groot
aantal Engelschen en Amerikanen.
Een groote menigte wachtte buiten het
station en langs de straten en juichte Mc-
viouw Longworth zeer enthousiast toe.
In den avond werden de heer en mevrouw
Longworth vriendschappelijk ontvangen door
den Keizer aan boord van de Hamburg.
De Keizer gaf ter eere zijner gasten een
diner, ua afloop waarvan zij vanaf de haven
Haakon Zeg, Marie zoo onderbrak
de dokter zich zelf maar nee, nog niet,
ik wil eerst nog een paar dagen wachten
met je dit te zeggen.*
„Nee maar man, nu heb je me nieuws
gierig gemaakt. Misschien is het wel het
zelfde idee, waarmee ik al een paar dager
rondloop*
„Nou, wat is dat dan
„Nee, eerst het jouwe", zegt mevrouw,
wier gehat eene eigenaardige uitdrukking
aanneemt. In haar o. gei» ligt eene men
geling van melancholie en vroolijken ernst.
fleur echtgenoot ziet haar onderzoekend
aan, nog aarzelt hij zich uit te spreken,
dan zegt hij eindelijk „Waarachtig, Marie,
ik geloof beslist, dat onze harten thans
hetzelfde gevoelen en onze gedachten het
zelfde zeggen. Ik wou je voorstellen Haakon
tot onzen zoon te maken.*
Mevrouw werpt zich onstuimig om den
hals van haar man. Met tranen in de
oogeu fluistert ze hem in 't oor; „Precies
mijn gedachten, Brits zou het gaan
We hadden clan weer een jongen, hè!'
„Ja kindlief, er zullen natuurlijk heel
wat formaliteiten te vervullen zijn. En
dan, waarop alles aankomt, zal llaakon zelf
willen
„O, dat geloof ik zeker 't Is jammer,
dat h;i al naar boven is en wellicht al
slaapt. We konden het hem dan dadelijk
zelf vragen. Hij lijkt zich hier al best thuis
te gevoelen, vooral in gezelschap van onze
meisjes. Die zouden het ook wel prettig
vinden, denk ik, als ze hem tot broer
kregen. Onze Toos, die wildzang, kan hem
zoo aardig nit zijn droefgeestige buien
losrukken. Eu Nel die gaat juist met
hem om, alsof ze nu al een zusje van hem
is. Zij kan hem zoo tactvol beschermen
tegen de soms wat al te plaagzieke uitval-
getuigen waren van een groot vuurwerkleest.
Mag men de correspondent van de Echo
de Paris te Rome gelooven, dan gaan de
beide gasten van den Keizer binnenkort
naar Rome, waar Z. II. de Paus hen in
audiëntie zal ontvangen.
Een te benijden stad!
De financieele toestand van Diisseldorf is
uiterst bevredigend. Zooals Obcrbürgerineps-
ter Mars in de jongste gemeenteraadszit
ting mededeelde, sluit de rekening der stad
over 1905 met een batig slot van 750.000
mark dat gestort zal worden bij de reeds
bestaande reserve in de stads schatkisten.
Deze te benijden toestand is hoofdzakelijk
te wijten aan het zeer groot succes der
industrieele inrichtingen der stad, zooals de
gaa- en electriciteit-tabrieken en de water
leiding.
„Bijd e besprekingen over een interpella
tie over den hongersnood, heeft de Doeuia
een door de leden Nabokof en Alsdjin opge
stelde motie aangenomen, met slechts drie
steramen tegen, waarin wordt gezegd, dat
de hindernissen, die aan het publieke hulp
betoon in streken, waar hongersnood heerschte,
in den weg hebben gestaan, zoo lang zullen
blijven bestaan, als het land zal worden
bestuurd door een aan de Doem» niet ver
antwoordelijk ministerie.
Daarop werd de benoeming van een spe
ciale commissie onder toezicht van de Doema
voor aangelegenheden, den hongersnood be
treffende, geëivcht. De ministers verlieten
daarop, onder groot rumoer, de vergaderzaal.
liet rapport over het program te Bjelostok
zal Donderdag voorgelezen worden.
De vergadering werd na zeven uur ge
sloten.*
Wat zal het einde van dit alles zijn
Nog steeds nemen de oulusten op het
platteland en onder de soldaten en matrozen
toe. Te Lodz is de algemeene werkstaking
uitgesproken, op den verjaardag der revolu-
tionnaire onlusten. Winkels fabrieken en
kantoren zijn gesloten, en men ziet geen
enkel rijtuig in de straten.
Te Chemigof hebben zich agrarische
len van Toos.
„Vin-je ook niet, Brits, dat Nel voor
haar 11 jaren wat al te bedaard is?*
„Wel nee, dat is nu eenmaal haar ge
aardheid. Bovendien, de meid voelt diep.
Zij heeft innig medelijden met den armen
jongen, die reeds zoo jong alles verloren
heeft. Zij kan hem soms zoo zoo
nou ja, zoo meevoelend met ziju droevig
lot, van terzijde aanzien.
Maar laat ons nou eerst eens even af
spreken, hoe we dat zullen aanleggen. We
zijn het er toch beiden over eens, dat we
het doen rullen
Mevrouw knikt ietwat hartstochtelijk
van ja.
Welnu, dan zal ik morgen naar den
burgemeester gaan, om hem ons plan mede
te deelen. Die zal ons dan wel van alies
op de hoogte stellen, wat we te doen heb
ban. Als we dit weten, zullen we Haakon
eens polsen. Natuurlijk moeten we hem
niet zoo dadelijk met ons voorstel op 't lijf
vallen, maar we bereiden hem er langza
merhand op voor. Hij is hier dan weer
eenige dagen langer en kan zich dan wat
gemakkelijker uitspreken. Maar a propos,
het is al elf uur, Zullen we ook nietgaau
slapen
(Wordt vervolgd.)