19.
Donderda 7 Maart L9Ü7.
30e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
lil! liOOCË kithiEY
innmer
AM TO ON T IEL EN,
Dit nummer bestaat
uit TWEE Bladen.
id
1NDUSTRJEKLEN.
KülLLb 0.\.
LAN DBÖüwT~~'
r KG,
f 1.30
de 26
k
.-z'-rr^s.'«TOiMMar—ir mini—w—^ramm—w«i zP
U I T G E y E It
WAAL V IJ K. Telefoonnummer 38.
[f.
Roman naar 't Engelsch.
N,
Met ea zonder chilisalpeter.
MET.
■Nu zijn
SB Stfu
naai alt
n drufc
issies.
e mijt
iaRg-t*
WlilM»
fiaaron.
Inrende
182.615.
i boekji
v. Th.
z. v.C.
echt-
pud 76
P. van
II U6> Z.
Adri-
lera
r «-n J.
Jncoba
Span.
jaren
- Heu-
d. At.
n J. r.
Iersel
alkum
De Echo van het Zuiden,
Wtilwlikseke fis l.aisslriilsrkt Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond,
ibonno «1 e n t s p r ij s per 3 maanden f 0.~5.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90.
Brieveningezonden stukken f gelden enz., franco te zenden
Uitgever.
Advertenties 17 regels f 0.60 daarboven S cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Ad verte utiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden iimaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regel» en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Waalwijk houdt zich onledig met het
opmaken van het verslag over 1906.
Qeeren Industriëelen worden verzocht
hunne opgaven voor het verslag zoo spoedig
aoingi
jannes
ri-nui
rT'D— u3°ge'Ü'c aan den Voorzitter in te zenden,
i: An-
erdina
Jacob
■JU»,
enoote
jaren
van
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voornoemd
JOU.- tu
'.Ui
;enooi
ii
Itnans
"noot
in, 45
••.noot
acoba
Hit-
finan,
reien,
aren
r> der
van
ris
an en
*un
IIIH118
A. P.
:u8 z.
An-
i.i en
ii a i ie
icoba
R8
l en
van
tin ut
L de
P.
luius
van
i A.
van
n
lijxe-
3 d.
i.
uwn
irioe
Vugt
luwe
Heus
88 j.
nelit
n 71
[•ris
tert,
,r 76
uens
tgen
una
inns
i, 78
aren
j-
:ter-
wijk
19 j.
van
van
van
nna
W.
A.
icus
Gil®
Ier»
a J.
aar
Het politieke Moeras
Zuster Anna ziet ge nog niets komen
Ziedaar 't refrein van alle politici, 't zij
tinnegieters of zilver- en goudsmeden.
En telkens is nog 't antwoord
«Nog niets in 't verschiet.» Wel zijn
er «on-dits» genoeg en is nu dit 'ge-
wichtigheidje» aan 't woord met 'n
officieuse oplossing, dan weer dat met
'n ander, doch... 't zijn en blijven slechts
politieke weervoorspellingen.
Waarheid is, dat we leelijk in 't
moeras zitien. 't Is 't logische gevolg
van 1905. 'tHeele ministerieele gebouwtje
is opgeslagen op valsche grondslagen
en dat wreekt zich thans
Was men dan aan de overzijde wer
kelijk zoo naiëf, om te meencn, dat met
'n rechtsche Eerste Kamer niet spoedig
'n botsing zou komen 't Liep zelfs in
de Tweede Kamer bijna mis. Ware den
drenkelingen de reddingsplank van de
heeren Tydeman en Lohman niet toe
gestoken, de heeren waren toen reeds
verdronken, 'n Eigenaardige bewering
mag wel heeten, dat de rechtsche oppo
sitie der Eerste Kamer nu de aangewezen
personen zijn om de regeeringskar weer
uit 't moeras te trekken. Als dat in z'n
verstrekkende consequentie waar is, dan
kan geen volksvertegenwoordiger of
senator 'n vrije, onafhankelijke stem
uitbrengen. Immers, bij elke gewichtige
quaestie, waarover hij z'n stem moet
uitbrengen dient hij dan heel omzichtig
te denken om de politieke gevolgen
van z'n votum Neen, dat kan onmogelijk
(10)
cis-
Jawel zeide de kleine Watkins, dat kunt U
deuken dat kunt U Mr. Vernon als zoon
van een edelman, zich niet anders voorstellen
maar eene zooals die Eagles, en hij wees
met verachtelijke blikken naar Olyve Court
»die haar geheele leven maar geld bij el
kander geschraapt heeft en daarom deukt zij
er niet aan, dat een grondbezitter ook tegen
over de plaats waar hij zich vestigt verplich
tingen heeft en laat zich alles wat zij noodig
heeft met wagonladingen uit Londen komen.
Neen de stad verheugt zich niet, maar ver
wondert er zich wel over, dat die Eagles eene
princes medegebracht heeft.Reijnolds, de kel
dermeester heeft't naar bet schijnt zelf verteld
en Reijnolds moet een geloofwaardig man zijn
ik twijfel ook niet aan zijn woorden, maar
ik beu zeer nieuwsgierig wat voor een princes het
mag zijn, die zich voor mr. Eagles niet te hoog
acht
■Nu, iiernam Jack, die van het geklets
meer dan genoeg had, »de prinses van Wales
zal het niet zijn. Salut, Watkins 1 Morgen
kom ik mijn haar laten knippen. Het is hoog
tijd, zeide hij schertsend, terwijl hij den hoed
afnam en den weRevormden kop met het
goed onderhouden krulhaar liet zien.
«Hm zeide mr. Watkins, hcog tijd is hot
nog wel niet, mnar er kan gerust wat af.
Goed", zeide Jack, tot morgen dan Jack
dacht onderweg „Deze mrs Eagles schijnt
wel de meest gehate persoon in .Oovetou te
zijn en als zij slechts uit hare volle kasteD
een kleiue goudstroom liet vloeien in de
kakken van Smith, Watkins en consorten, dan
zou zij de meest populaire zijn.
Het is ook mogelijk dat zij om die populariteit
niets maalt, maar dan heeft ze ook ongelijk.
Riches8e oblige.
in het wezen van 't parlementaire stelsel
liggen op z'n hoogst zou 't 'n ziekelijke
uitwas er van zijn.
Doch hoe de oplossing;
Op 't oogenblik beweert «men», dat
er van rechts aan de samenstelling van
een nieuw Kabinet wordt gewerkt. Voor
minister van oorlog zou dan gepolst
zijn de oud-kolonel Petit, vroeger com
mandant te Amersfoort, katholiek, een
uitnemend spreker en een zeer bekwaam
krijgskundige. Als minister van justitie
wordt genoemd mr. Regout, thans te
Roermond officier van Justitie.
Dus toch 'n Kabinet van rechts I
Nu, niet als 'n noodwendigheid, maar
als de meeste kans van slagen hebbende,
is het te aanvaarden Komt het in conflict
met de Tweede Kamer, welnu, dan deze
ontbinden en 'n beroep op de kiezers.
Maar.- hoe dan als de Statenverkie
zingen links uitvallen
Ja, dan krijgen we 'n toestand, zooals
thans, doch omgekeerd:
Of 'n ons bevriend ministerie dan niet
in dezelfde scheeve verhouding zit als
thans 't tiemissionnaire Ja, maar..,, 't
komt ons voor, dat 't voor de onzen
meer te wagen is dan voor links. Vallen
toch dc verkiezingen voor de Tweede
Kamer in ons voordeel uit, dan is 't al
vrij bezwaarlijk aan te nemen, dat de
Statenverkiezingen 'n tegenovergestelde
kleur op den voorgrond zullen brengen,
t Zijn toch ongeveer dezelfde kiezers
en wat voor cameleons moeten deze
dan wel zijn
Ook wij zijn ten opzichte van 'n al-
gemeene verkiezing optimistisch gestemd
en meencn, dat 'n ministerie van rechts
meer kans van slagen heeft dan een
links Kabinet. Wij staan dus in dezen
meer aan de zijde van Centrum en
Standaarddan wel aan die van het
Huisges in.
Juist andersom als bij onze
naburen.
Zooals de lezers weten, werd den
2n Maart 1.1. in 't gebouw Plancius te
Amsterdam 'n congres voor Kinder
bescherming, beperking van arbeidsduur
en afschaffing van nachtarbeid gehouden.
Het stond onder 't patronaat van 't
Nederlandsch Verbond van Vakvereni
gingen en de Sociaal-Democratische
Arbeiderspartij, 't Was dus geheel en
Jack ging over de steenen brug over de
Dove, die thans niet kalm was, maar gezwollen
door den regen en een oorverdoovend donderen
en bruischen deed hooreu, eene ijzeren poort
binnen,
Iiij bevond zich thans tusschen schilderachtige
boomengroepeu, wilde bloemen en planten
groeiden overal. Ter linkerzijde verscholen
achter reuzen olmen stond het gebouw, dat
indertijd do familie Delville tot woning diende
Het was een tamelijk breed, wit gepleisterd
huis, zonder eenige architectonische versieriug^
aan een zijde een groote serre, waarin schooue
tropische planten en geurende bloemen stonden
en reeds uit de verte u vriendelijk tegen blikt en.
Jack opende de tuindeur, en giug over liet
kiezelpad door de openstaande deur het huis
binnen. Voor in de vestibule werd hij door
mrs. Delville, zijne zuster, begroet.
Zij was vroeger een der schoonste vrouwen
van Devon. Nu zij was omstreeks veertig
jaren - nu kwam in het donkere haar reeds
menig zilverdraadje te voorsc iju en do huid
van haar fijn, bleek gelaat vertoonde hier en
daar reeds rimpels maar de schoonheid van
haar prachtige griize oogeu en eeu slanke, fiere
gestalte had zij behouden. ReedB de manier
h"B haar sleep iu fijne vouwen over het tapijt
ruisebte, gaf reeds een trotsch gezicht.
Zij had met haar broeder den roep van
zeer lieftallig te zijn, maar die roem berustte
niet op de ware gronden, zooals bij hem. Zij
had iets bevelends in toon en wezen
zij bezat ook in hooge mate de
gave de inenBchen aangename dingen te zeggen,
en hen door een vroolijk onderhoud opgeruimd
te stemmen. Zij beviel iedereen dat wilde
zij tot eiken prijs Geen bedelaar ging zonder
gift heeD. Zij deed alles om wie ook van
dienst te rijn, haar lievelingskleed trok zij uit
als zij bemerkte, dat een harer kameniers het
gaarne had. Daar hare middelen die prcote
vrijgevigheid echter niet toelieten en het ge-
scbonkene in hare garderobe of in haren geld
buidel eene niet gauw t vullen leegte veroor
zaakte, zoo kreeg zij later spijt vau hare
weldaden en zij gaf dau uiting aan haar ver
driet door opdengenen aan wien ze wat geschon
ken had achter zijn rug, eene boosaardige
kritiek uit te oefeueu.
i
al 'n rood Congres. Hiermede bedoelen
we nu niets afbrekends te zeggen voor
dit Congres. De onderwerpen, op dat
Congres behandeld, waren ons sympa
thiek en zullen we in 'n artikel eens
nader onder de oogen zien, doch wat
ons zeer is opgevallen, is, dat er een
vertegenwoordiger der Regeering was,
Mr. Dr. Bijleveld, referendaris aan het
Ministerie van Landbouw, Handel en
Nijverheid, vertegenwoordigende Minister
Veegens, die zelt verhinderd was.
Stelt u nu zoo iets voor in Duitschland,
het land, waar Von Bulow de sociaal
democraten als staatsgevaarlijk heeft
tentoongesteld
Of er zooveel op tegen is, dat op
zulk 'n congres 'n vertegenwoordiger
der Regeering is Ja en neen. Ja als we
nog 'n eens terugdenken aan 't jaar
1903 en neen, als we in oogenschouw
nemen, dat de S. D A. P. ook langs
parlementairen weg hunne hervormingen
ingang trachten te doen vinden.
Hoe het zij, 't Was, volgens den leider
Henri Polak, de eerste maal, dat de
Regeering officieel vertegenwoordigd
was op 'n congres van arbeiders. Er
volgde op deze mededeeling applaus.
Heel natuurlijk zouden we zeggen. Men
is daar ook wel blij met hooge oomes.
Jao Dijkstra staat tegenwoordig in de
gansche streek bekend al» een uitstekende
boer enals iemand, die langza
merhand zijn koetjes op het droge begint te
krijgen. Oreral, waar Jan Dijkstra is, zijn
er een zestal boeren, om hem vereenigd, die
uaar hem luisteren die later, wat hij ge
zegd heeft, als evangelie verkondigen. Er
gaat geen dag voorbij, of er is iemand bij
ham op de werf, die nu eens naar dit en
dan weer naar dat komt kijken. In één
.woord, Jan Dijkstra is ook de vraagbaak vau
bijna allen uit den om trek. Eu toch was
er een tijd, dat ook Dijkstra een arm, on
aanzienlijk, haast onbekend man was l'oeu
zijn vader stierf, kreeg hij uit de nalaten
schap een klein hoefje, dat daarenboven nog
zwaar belast was. Kort daarop trouwde bij
met het meisje, waarmede hij lang ^gegaan"
had, waarvan hij v*el hield, maar.
Zij had eeu scherpen blik voor zwakheden
en vooral voor vergrijpen in gezelschappen of
Lebrek aan vormen en daar zij in hare boos
heid altijd sarcastisch was, zoo ontstonden er
meermalen minder aaugename voorvallen door.
Dat zoo iets ook slecht werkte voor hare
kinderen, dat hadden haar echter haar man
en haar broeder geregeld gezegd. Van dezen
laatste nam zij het aan en dan beloofde zij
steeds berouwvol beterschap.
H ar echtgenoot was er in de twintig jaar
van hun huwelijk niet in geslaagd, reBpect bij
haar in te boezemen. Eu al de overige men-
schen, die met hem in aanraking kwamen,
respecteerden hem niet alleen, doch vreesden
hem zelts. Stijf Engelsch, streng gereserveerd,
angstig korrekt. Hij deed altijd en onder alle
onutnudighedeu, wat hij voor goed en waar
hield, maar hij had niet veel verstand, en hij
hield Gewoonlijk slechts voor goed en recht,
wat Engelrch en volgens stand was. In zijn
regiment had hij den tyran gespeeld, in zijn
buis deed hij zulks nog. De dienstboden
sidderden voor hem, de kinderen, die hij toch
z-er lief had, ontweken hem angstig. Maar
zijne vrouw spotte altijd met zijne pedanterie
Zij was niet bang voor hem en zij wist te
goed. hoe zij hem moest aanpakken. Hij had
haar uit weikelijke liefde gehuwd rn zij wist
door zoovele hoedanigheden die liefde wakker
te houden. Nog heden konden een aardig
woord, een vriendelijke blik, die zij een ande
ren man toewieip, hem razend van jaloerschheid
doen worden.
Werkelijk aanleiding tot jalousie had zij
nooit gegeven want hoewel ze dikwijls deed
of ze zooveel moest uitstaan, dan weer of 't
een dwaasheid van haar geweest was hem te
huwen, iu den grond beminde zij hem niet
minder dan hij haar Ja, elkander geplaagd
had dat merkwaardige paar voortdurend vanaf
den eersten dag, maar toch konden zij elkan
der niet missen. Lydia Delville bemerkte
haar broeder aan de tuindeur, haastte zich
uaar de vestibule om hem welkom te heeten
«Beste Jack" zeide zij, bem hartelijk kussend
■goed dat ge komt. ik heb uwen raad noodig.
Er is toch niets gebeurd," vroeg hij.
Niets, waarover gij het voorhoofd behoeft te
fronsen lachte zij, haren arm in den zijne
die geen cent op de wereld bezat. Dat kon
Jan Dijkstra niets schelenhij was een
■•rrlijke vent en trouwde met haar, al had
Dij misschien wel hier of daar een ander
met wat schijven kunnen krijgen. En toen
Jan Dijkstra getrouwd was, ging hij aan
't werk. Aan 'i werk, om zijn boerderijtje
te verbeteren, om het land meer te doen
opbrengen dan het onder het beheer van zijn
vader gedaan had. Hij werkte zelf mede
in den beginne, maar dat was toch niet het
voornaamste, dat hij deed Het voornaamste
was, dal hij naging, dat hij bestudeerde, hoe
alles was te verbeteren. Nu was Jan Dijkstra
niettegenstaande ziju ouderwetschen vader,
iemand die veel gelezen had, die op de
hoogte was van al het nieuwe hij had ook
landbouwonderwijs outvangen en was er van
overtuigd, dat hij anders moest boeren, dan
zijn vadar. In de eerste plants moest hij
zien dat hij geld kreeg om vee aan te koopen,
geld om mest te koopen.
Zóó blijven boeren, met één koetje en één
paard, zond r kunstmest, nu en dan eens
wat karren 'reer koopen neen, dat deed bij
niet, dan liever arbeider. Daarom trok hij
de stoute schoenen aan en ging naar den
baron, een rijk man, die op een uur afstands
van het dorp woonde. Na veel uitleggen,
informeeren, en", enz. leende deze hem t 1000
tegen een niet te hoog Deze 1000
zijn de grondslag geweest voor Dijkstra's
fortuin. Het was juist voorjaar, toen hij
het geld in zijn handen kreeg. Iu de eersto
plaats moesten de twee weitjes, die hij had,
in orde gemaakt worden. Hij moest gras
hebben, als hij beesten wou koopen. Hij
kocht in de eeiat plaats kunstmest voor dr
weide. D*ur hij het wel wat laat vond, om
nog kainiet en slakken te geven, kocht hij
superphosphaat en chilisalpeter. Van het
eerste wierp hij twee balen, van het laatste,
van het chilisalpeter strooide hij 100 K.G.
op elk gemet. Nu zullen sommigen dat zeer
wijs en erg gewoon vinden, om Jat zij nu
al vaak gezien hebben, dat 100 K.G. chili
salpeter op een gemet weide tienvoudig terug
geeft, wat men er voor uitgeeft, maar in
dien tijd was dal nog niet zoo bekend
Maar Jan Dijkitra had het geleerd, geloo'fde
het en daarom was zijn daad eeu heldendaad.
Van het geleende geld zoo mair aanstond»
een gedeelte in den grond weg te gooien,
eischte moed en vertrouwen. Welnu, dien
moed en dat vertrouwen had Jan. En hij
werd d arvoor belooud De vijftig gutden,
leggend en hem naar de bibliotheek voerend.
Dezen naam had men slechts spottend aan
de kamer der huisvrouw gegeven, die bier
smorgens hare correspondentie verrichtte en
's middags de bloemvazen vulde. De engelsch i
officier, wiens beroep hem van 't eene naar 't
andere land voert, verzamelt op reis geen
boekenschat. Eerder neemt hij, als de liefde
voor het schoone hem aantrekt, curiositeiten
van huisvlijt mede die vreemde volkeren hem
aanbiedeu Zulke dingen kosten op die plaat
sen niet zooveel en dsze zaken dienen thuis
in Engeland, waar men toch ten slotte weer
aanlandt, om zijti woning vriendelijk op te
sieren.
En zoo was ook hier gebeurd. Met eenige
boeken vond men verder snuiserijen van aller
lei aard uit de kolonies medegebracht en
smaakvol gearrangeerd.
Beiden, broer en zuBter schertsten genoeglijk,
lachten luid. Jack deed van die goede, vroolij-
ke zetten. Ach zuchtte zij ten slotte, dat mijn
overste toch ook iets van uw humor bezat.
■Ik dacht, antwoordde hij, dat hij van dat
artikel beter voorzien was dan ik."
■Toe, hij weet nauwelijks wat humor is
Dau zou hij toch zoo niet met Dickens
dweepen en dan zijn vrouw vult aan wat hij
mist
■Jack, niet zoo onbeleefd hoor."
,,En. zoo ging Jack verder, daar gij tot
dusverre nog niets geschreven hebt, geschikt
om in het openbaar voor te lezen, moet ik
nolens volens a,s. Donderdag weer tot Dickens
mijn toevlucht nemen."
Wat, houdt ge een lezing? Voor welk
doel
De werkliedenvereniging ontbreekt het
aan goede boeken ranr de pastoor meent.
Dwaasheid Hoe meer boeken die meuscben
lezen, hoe slechter ze worden, ze weten nau
welijks rnper tegen wien ze 't hebben, als men
ze aanspreekt."
■Zoo, zei.Ie Jack aan zijn snor drnaiend. Op
nwe protectie zal dus niet te rekenen vallen
dien avoDd.
Een twijfelachtige trek zog men op haar
gezicht. Ze weigerde niet graag iets en vooral
niet haar broeder
■Ik weet het niet, ik zal er met den overate
uitgegeven uan chilisalpeter voor zijn weiden'
Kreeg hij rijk terug, want reeds zeer vroeg
begon het gras te groeien en het bleef groei
en het gansche jaar zag de weide groen,
donkergroen, en inplaats van twee heetten
had hij er visr gekocht.
Ook met het graan moest het anders wor
den. Tot nu had vader met hard werken,
met aanhoudend nu en dan eena een karret.
je stalmest naar het land te brengen het
land volgezaaid gekregen ea w»s met 10
12 mud per gemet (42 it 43 Aren) tevreden
geweest. Dat moest en dat zou veranderen.
En het veranderde ook. Hij strooide het
zelfde jaar nog chilisalpeter op zijn graan,
ongeveer 100 K. G. per H. A. zeker niet
te veel, maar ook datzelfde jaar had hij de
uitgaven dubbel en dik terug. Hij wist
wat net land bij vader had opgebracht en
zag dus wel, dat de grootere oogst,- het
meerdere stroo aan zijne bemesting met chi
lisalpeter te danken was.
Hij ging nog verder. Hy zaaide eenige
blokken suikerbieten en een met voederbie
ten. Beide gewassen bemestte hij met chi
lisalpeter. De eerste gaf bij per hectare
300 K. G niet zoo buitengewoon veel, maar
hy wilde ook niet te hard van wal steken,
de andere gaf hij nog een beetje meer, want
hij hield het oog op zijn stalgoede, eiwit
rijke voederbieten, zou het aankoopen vau
krachtvoer minder noodig maken.
De boeren in den omtrek hadden heime
lijk wel eerbied voor zijn durf. En het
was ook een durf om dat geleende geld ge
deeltelijk zoo maar in den grond tewerpen.
Maar hij vertrouwde op den uitslag. En
zijn vertrouwen werd niet beschaamd. Reeda
na eenige jaren was de boerderij niet meer
te herkennen. Het geleende geld vai wel-
dta teruggegeven. En altijd ging Jan Dijk
stra door op zijn hoeve, die langzamenhand
grooter was geworden, met zooveel mogelijk
in den grond te steken, om er zoo groot
mogelijk oogsten van te trakken.
Wel werd de kunstmest wat duurder,
maar hij wist, dat hij het chilisalpeter on
mogelijk kon missen en kocht het ondanks
den hoogeren prijs, als hij berekende, wat
hij er voor terugkreeg, hoe enorm greoter
de opbrengst zijner weide werd door een
betrekkelijk geringe chilisalpeterbemesting in
het voorjaarhoe eijn granen het vonuen
van die uit den g&nschen omtrek, alleen
doordat hij in den herfst en iD de lente
een enkelen zak chilisalpeter uitzaaide als
over spreken,
1
altijd met zuo'n verzoek bij jou
ik zij trapte ongeduldig op
den grond vind het zoo akelig dat die
menschen
komen 1«
■O, wat dat betreft, hernam hij, ik beschouw
bet als een eer en in dit pant als in menig
ander zijn we 't weer niet samen eens. Ik
houd het er namelijk voor, dat Engeland
zijn rang in de wereld, zijn macht en rijkdom
voor 't grootste deel dankt aan zijne practische
uitvindingen. Eu uit welken stand kwamen die
uitvinders, ean Watt, Stephenson Allemaal
arbeiders. Naar mijn meening zou ik een
kortzichtige dwaas en absoluut geen patriot
zijn, als ik niet met genoegen bereid was,
een voor het algemeen welzijn des lands hoogst
gewichtigen staud iu zijn streven tot ontwik
keling en vervolmaking te 6teunen."
■Gij bekijkt alles van een ideaal standpunt,
antwoordde zij. Ik ben vast overtuigd, dat
deze menschen Watt Stephenson e.a.
geheel onbewust in 't voordeel van het land
hebben gewerkt.
Wel mogelijk" onderbrak hij nHet individu
volgt den inwendigen drang om iets grootsch
te doen. Heeft het echter zijn doel bereikt,
dan staat het niet alleen, maar dan is met hem
het geheele land met roem bedekt."
Ach, Jack" zeide zij geërgerd, ndat is n:
wat ik zeggen wilde. Deze menschen is J
de eerste plaats te doen om zich zelve^l
deel te bezorgen, zooals iederen hand-'
Rijkdom, eer en ten slotte sociale gelij
met ods.
zoudt gij dan een James W&tt, een
God begunstigd man niet in uw gez
waardig achten
Ik weet niet veel van hem, maa
wedden dat hij geen beschaafde manier
■Over zijn manieren kan ik niet oo
maar zijn standheeld vindt een plaatrf
Westminister'Abdij En gij hecht U t
aan vorm en uiterlijkheden."
,,Zeer zeker" zeide zij kort af.
(Wordt vervolgd.)
wij aan ons stokpaardje
hij ftMaar stel eens dat gij gelijk lit