19. Donderda 7 Maart L9Ü7. 30e Jaargang. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. lil! liOOCË kithiEY innmer AM TO ON T IEL EN, Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen. id 1NDUSTRJEKLEN. KülLLb 0.\. LAN DBÖüwT~~' r KG, f 1.30 de 26 k .-z'-rr^s.'«TOiMMar—ir mini—w—^ramm—w«i zP U I T G E y E It WAAL V IJ K. Telefoonnummer 38. [f. Roman naar 't Engelsch. N, Met ea zonder chilisalpeter. MET. ■Nu zijn SB Stfu naai alt n drufc issies. e mijt iaRg-t* WlilM» fiaaron. Inrende 182.615. i boekji v. Th. z. v.C. echt- pud 76 P. van II U6> Z. Adri- lera r «-n J. Jncoba Span. jaren - Heu- d. At. n J. r. Iersel alkum De Echo van het Zuiden, Wtilwlikseke fis l.aisslriilsrkt Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond, ibonno «1 e n t s p r ij s per 3 maanden f 0.~5. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Brieveningezonden stukken f gelden enz., franco te zenden Uitgever. Advertenties 17 regels f 0.60 daarboven S cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Ad verte utiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden iimaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regel» en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel De Kamer van Koophandel en Fabrieken te Waalwijk houdt zich onledig met het opmaken van het verslag over 1906. Qeeren Industriëelen worden verzocht hunne opgaven voor het verslag zoo spoedig aoingi jannes ri-nui rT'D— u3°ge'Ü'c aan den Voorzitter in te zenden, i: An- erdina Jacob ■JU», enoote jaren van De Kamer van Koophandel en Fabrieken voornoemd JOU.- tu '.Ui ;enooi ii Itnans "noot in, 45 ••.noot acoba Hit- finan, reien, aren r> der van ris an en *un IIIH118 A. P. :u8 z. An- i.i en ii a i ie icoba R8 l en van tin ut L de P. luius van i A. van n lijxe- 3 d. i. uwn irioe Vugt luwe Heus 88 j. nelit n 71 [•ris tert, ,r 76 uens tgen una inns i, 78 aren j- :ter- wijk 19 j. van van van nna W. A. icus Gil® Ier» a J. aar Het politieke Moeras Zuster Anna ziet ge nog niets komen Ziedaar 't refrein van alle politici, 't zij tinnegieters of zilver- en goudsmeden. En telkens is nog 't antwoord «Nog niets in 't verschiet.» Wel zijn er «on-dits» genoeg en is nu dit 'ge- wichtigheidje» aan 't woord met 'n officieuse oplossing, dan weer dat met 'n ander, doch... 't zijn en blijven slechts politieke weervoorspellingen. Waarheid is, dat we leelijk in 't moeras zitien. 't Is 't logische gevolg van 1905. 'tHeele ministerieele gebouwtje is opgeslagen op valsche grondslagen en dat wreekt zich thans Was men dan aan de overzijde wer kelijk zoo naiëf, om te meencn, dat met 'n rechtsche Eerste Kamer niet spoedig 'n botsing zou komen 't Liep zelfs in de Tweede Kamer bijna mis. Ware den drenkelingen de reddingsplank van de heeren Tydeman en Lohman niet toe gestoken, de heeren waren toen reeds verdronken, 'n Eigenaardige bewering mag wel heeten, dat de rechtsche oppo sitie der Eerste Kamer nu de aangewezen personen zijn om de regeeringskar weer uit 't moeras te trekken. Als dat in z'n verstrekkende consequentie waar is, dan kan geen volksvertegenwoordiger of senator 'n vrije, onafhankelijke stem uitbrengen. Immers, bij elke gewichtige quaestie, waarover hij z'n stem moet uitbrengen dient hij dan heel omzichtig te denken om de politieke gevolgen van z'n votum Neen, dat kan onmogelijk (10) cis- Jawel zeide de kleine Watkins, dat kunt U deuken dat kunt U Mr. Vernon als zoon van een edelman, zich niet anders voorstellen maar eene zooals die Eagles, en hij wees met verachtelijke blikken naar Olyve Court »die haar geheele leven maar geld bij el kander geschraapt heeft en daarom deukt zij er niet aan, dat een grondbezitter ook tegen over de plaats waar hij zich vestigt verplich tingen heeft en laat zich alles wat zij noodig heeft met wagonladingen uit Londen komen. Neen de stad verheugt zich niet, maar ver wondert er zich wel over, dat die Eagles eene princes medegebracht heeft.Reijnolds, de kel dermeester heeft't naar bet schijnt zelf verteld en Reijnolds moet een geloofwaardig man zijn ik twijfel ook niet aan zijn woorden, maar ik beu zeer nieuwsgierig wat voor een princes het mag zijn, die zich voor mr. Eagles niet te hoog acht ■Nu, iiernam Jack, die van het geklets meer dan genoeg had, »de prinses van Wales zal het niet zijn. Salut, Watkins 1 Morgen kom ik mijn haar laten knippen. Het is hoog tijd, zeide hij schertsend, terwijl hij den hoed afnam en den weRevormden kop met het goed onderhouden krulhaar liet zien. «Hm zeide mr. Watkins, hcog tijd is hot nog wel niet, mnar er kan gerust wat af. Goed", zeide Jack, tot morgen dan Jack dacht onderweg „Deze mrs Eagles schijnt wel de meest gehate persoon in .Oovetou te zijn en als zij slechts uit hare volle kasteD een kleiue goudstroom liet vloeien in de kakken van Smith, Watkins en consorten, dan zou zij de meest populaire zijn. Het is ook mogelijk dat zij om die populariteit niets maalt, maar dan heeft ze ook ongelijk. Riches8e oblige. in het wezen van 't parlementaire stelsel liggen op z'n hoogst zou 't 'n ziekelijke uitwas er van zijn. Doch hoe de oplossing; Op 't oogenblik beweert «men», dat er van rechts aan de samenstelling van een nieuw Kabinet wordt gewerkt. Voor minister van oorlog zou dan gepolst zijn de oud-kolonel Petit, vroeger com mandant te Amersfoort, katholiek, een uitnemend spreker en een zeer bekwaam krijgskundige. Als minister van justitie wordt genoemd mr. Regout, thans te Roermond officier van Justitie. Dus toch 'n Kabinet van rechts I Nu, niet als 'n noodwendigheid, maar als de meeste kans van slagen hebbende, is het te aanvaarden Komt het in conflict met de Tweede Kamer, welnu, dan deze ontbinden en 'n beroep op de kiezers. Maar.- hoe dan als de Statenverkie zingen links uitvallen Ja, dan krijgen we 'n toestand, zooals thans, doch omgekeerd: Of 'n ons bevriend ministerie dan niet in dezelfde scheeve verhouding zit als thans 't tiemissionnaire Ja, maar..,, 't komt ons voor, dat 't voor de onzen meer te wagen is dan voor links. Vallen toch dc verkiezingen voor de Tweede Kamer in ons voordeel uit, dan is 't al vrij bezwaarlijk aan te nemen, dat de Statenverkiezingen 'n tegenovergestelde kleur op den voorgrond zullen brengen, t Zijn toch ongeveer dezelfde kiezers en wat voor cameleons moeten deze dan wel zijn Ook wij zijn ten opzichte van 'n al- gemeene verkiezing optimistisch gestemd en meencn, dat 'n ministerie van rechts meer kans van slagen heeft dan een links Kabinet. Wij staan dus in dezen meer aan de zijde van Centrum en Standaarddan wel aan die van het Huisges in. Juist andersom als bij onze naburen. Zooals de lezers weten, werd den 2n Maart 1.1. in 't gebouw Plancius te Amsterdam 'n congres voor Kinder bescherming, beperking van arbeidsduur en afschaffing van nachtarbeid gehouden. Het stond onder 't patronaat van 't Nederlandsch Verbond van Vakvereni gingen en de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij, 't Was dus geheel en Jack ging over de steenen brug over de Dove, die thans niet kalm was, maar gezwollen door den regen en een oorverdoovend donderen en bruischen deed hooreu, eene ijzeren poort binnen, Iiij bevond zich thans tusschen schilderachtige boomengroepeu, wilde bloemen en planten groeiden overal. Ter linkerzijde verscholen achter reuzen olmen stond het gebouw, dat indertijd do familie Delville tot woning diende Het was een tamelijk breed, wit gepleisterd huis, zonder eenige architectonische versieriug^ aan een zijde een groote serre, waarin schooue tropische planten en geurende bloemen stonden en reeds uit de verte u vriendelijk tegen blikt en. Jack opende de tuindeur, en giug over liet kiezelpad door de openstaande deur het huis binnen. Voor in de vestibule werd hij door mrs. Delville, zijne zuster, begroet. Zij was vroeger een der schoonste vrouwen van Devon. Nu zij was omstreeks veertig jaren - nu kwam in het donkere haar reeds menig zilverdraadje te voorsc iju en do huid van haar fijn, bleek gelaat vertoonde hier en daar reeds rimpels maar de schoonheid van haar prachtige griize oogeu en eeu slanke, fiere gestalte had zij behouden. ReedB de manier h"B haar sleep iu fijne vouwen over het tapijt ruisebte, gaf reeds een trotsch gezicht. Zij had met haar broeder den roep van zeer lieftallig te zijn, maar die roem berustte niet op de ware gronden, zooals bij hem. Zij had iets bevelends in toon en wezen zij bezat ook in hooge mate de gave de inenBchen aangename dingen te zeggen, en hen door een vroolijk onderhoud opgeruimd te stemmen. Zij beviel iedereen dat wilde zij tot eiken prijs Geen bedelaar ging zonder gift heeD. Zij deed alles om wie ook van dienst te rijn, haar lievelingskleed trok zij uit als zij bemerkte, dat een harer kameniers het gaarne had. Daar hare middelen die prcote vrijgevigheid echter niet toelieten en het ge- scbonkene in hare garderobe of in haren geld buidel eene niet gauw t vullen leegte veroor zaakte, zoo kreeg zij later spijt vau hare weldaden en zij gaf dau uiting aan haar ver driet door opdengenen aan wien ze wat geschon ken had achter zijn rug, eene boosaardige kritiek uit te oefeueu. i al 'n rood Congres. Hiermede bedoelen we nu niets afbrekends te zeggen voor dit Congres. De onderwerpen, op dat Congres behandeld, waren ons sympa thiek en zullen we in 'n artikel eens nader onder de oogen zien, doch wat ons zeer is opgevallen, is, dat er een vertegenwoordiger der Regeering was, Mr. Dr. Bijleveld, referendaris aan het Ministerie van Landbouw, Handel en Nijverheid, vertegenwoordigende Minister Veegens, die zelt verhinderd was. Stelt u nu zoo iets voor in Duitschland, het land, waar Von Bulow de sociaal democraten als staatsgevaarlijk heeft tentoongesteld Of er zooveel op tegen is, dat op zulk 'n congres 'n vertegenwoordiger der Regeering is Ja en neen. Ja als we nog 'n eens terugdenken aan 't jaar 1903 en neen, als we in oogenschouw nemen, dat de S. D A. P. ook langs parlementairen weg hunne hervormingen ingang trachten te doen vinden. Hoe het zij, 't Was, volgens den leider Henri Polak, de eerste maal, dat de Regeering officieel vertegenwoordigd was op 'n congres van arbeiders. Er volgde op deze mededeeling applaus. Heel natuurlijk zouden we zeggen. Men is daar ook wel blij met hooge oomes. Jao Dijkstra staat tegenwoordig in de gansche streek bekend al» een uitstekende boer enals iemand, die langza merhand zijn koetjes op het droge begint te krijgen. Oreral, waar Jan Dijkstra is, zijn er een zestal boeren, om hem vereenigd, die uaar hem luisteren die later, wat hij ge zegd heeft, als evangelie verkondigen. Er gaat geen dag voorbij, of er is iemand bij ham op de werf, die nu eens naar dit en dan weer naar dat komt kijken. In één .woord, Jan Dijkstra is ook de vraagbaak vau bijna allen uit den om trek. Eu toch was er een tijd, dat ook Dijkstra een arm, on aanzienlijk, haast onbekend man was l'oeu zijn vader stierf, kreeg hij uit de nalaten schap een klein hoefje, dat daarenboven nog zwaar belast was. Kort daarop trouwde bij met het meisje, waarmede hij lang ^gegaan" had, waarvan hij v*el hield, maar. Zij had eeu scherpen blik voor zwakheden en vooral voor vergrijpen in gezelschappen of Lebrek aan vormen en daar zij in hare boos heid altijd sarcastisch was, zoo ontstonden er meermalen minder aaugename voorvallen door. Dat zoo iets ook slecht werkte voor hare kinderen, dat hadden haar echter haar man en haar broeder geregeld gezegd. Van dezen laatste nam zij het aan en dan beloofde zij steeds berouwvol beterschap. H ar echtgenoot was er in de twintig jaar van hun huwelijk niet in geslaagd, reBpect bij haar in te boezemen. Eu al de overige men- schen, die met hem in aanraking kwamen, respecteerden hem niet alleen, doch vreesden hem zelts. Stijf Engelsch, streng gereserveerd, angstig korrekt. Hij deed altijd en onder alle onutnudighedeu, wat hij voor goed en waar hield, maar hij had niet veel verstand, en hij hield Gewoonlijk slechts voor goed en recht, wat Engelrch en volgens stand was. In zijn regiment had hij den tyran gespeeld, in zijn buis deed hij zulks nog. De dienstboden sidderden voor hem, de kinderen, die hij toch z-er lief had, ontweken hem angstig. Maar zijne vrouw spotte altijd met zijne pedanterie Zij was niet bang voor hem en zij wist te goed. hoe zij hem moest aanpakken. Hij had haar uit weikelijke liefde gehuwd rn zij wist door zoovele hoedanigheden die liefde wakker te houden. Nog heden konden een aardig woord, een vriendelijke blik, die zij een ande ren man toewieip, hem razend van jaloerschheid doen worden. Werkelijk aanleiding tot jalousie had zij nooit gegeven want hoewel ze dikwijls deed of ze zooveel moest uitstaan, dan weer of 't een dwaasheid van haar geweest was hem te huwen, iu den grond beminde zij hem niet minder dan hij haar Ja, elkander geplaagd had dat merkwaardige paar voortdurend vanaf den eersten dag, maar toch konden zij elkan der niet missen. Lydia Delville bemerkte haar broeder aan de tuindeur, haastte zich uaar de vestibule om hem welkom te heeten «Beste Jack" zeide zij, bem hartelijk kussend ■goed dat ge komt. ik heb uwen raad noodig. Er is toch niets gebeurd," vroeg hij. Niets, waarover gij het voorhoofd behoeft te fronsen lachte zij, haren arm in den zijne die geen cent op de wereld bezat. Dat kon Jan Dijkstra niets schelenhij was een ■•rrlijke vent en trouwde met haar, al had Dij misschien wel hier of daar een ander met wat schijven kunnen krijgen. En toen Jan Dijkstra getrouwd was, ging hij aan 't werk. Aan 'i werk, om zijn boerderijtje te verbeteren, om het land meer te doen opbrengen dan het onder het beheer van zijn vader gedaan had. Hij werkte zelf mede in den beginne, maar dat was toch niet het voornaamste, dat hij deed Het voornaamste was, dal hij naging, dat hij bestudeerde, hoe alles was te verbeteren. Nu was Jan Dijkstra niettegenstaande ziju ouderwetschen vader, iemand die veel gelezen had, die op de hoogte was van al het nieuwe hij had ook landbouwonderwijs outvangen en was er van overtuigd, dat hij anders moest boeren, dan zijn vadar. In de eerste plants moest hij zien dat hij geld kreeg om vee aan te koopen, geld om mest te koopen. Zóó blijven boeren, met één koetje en één paard, zond r kunstmest, nu en dan eens wat karren 'reer koopen neen, dat deed bij niet, dan liever arbeider. Daarom trok hij de stoute schoenen aan en ging naar den baron, een rijk man, die op een uur afstands van het dorp woonde. Na veel uitleggen, informeeren, en", enz. leende deze hem t 1000 tegen een niet te hoog Deze 1000 zijn de grondslag geweest voor Dijkstra's fortuin. Het was juist voorjaar, toen hij het geld in zijn handen kreeg. Iu de eersto plaats moesten de twee weitjes, die hij had, in orde gemaakt worden. Hij moest gras hebben, als hij beesten wou koopen. Hij kocht in de eeiat plaats kunstmest voor dr weide. D*ur hij het wel wat laat vond, om nog kainiet en slakken te geven, kocht hij superphosphaat en chilisalpeter. Van het eerste wierp hij twee balen, van het laatste, van het chilisalpeter strooide hij 100 K.G. op elk gemet. Nu zullen sommigen dat zeer wijs en erg gewoon vinden, om Jat zij nu al vaak gezien hebben, dat 100 K.G. chili salpeter op een gemet weide tienvoudig terug geeft, wat men er voor uitgeeft, maar in dien tijd was dal nog niet zoo bekend Maar Jan Dijkitra had het geleerd, geloo'fde het en daarom was zijn daad eeu heldendaad. Van het geleende geld zoo mair aanstond» een gedeelte in den grond weg te gooien, eischte moed en vertrouwen. Welnu, dien moed en dat vertrouwen had Jan. En hij werd d arvoor belooud De vijftig gutden, leggend en hem naar de bibliotheek voerend. Dezen naam had men slechts spottend aan de kamer der huisvrouw gegeven, die bier smorgens hare correspondentie verrichtte en 's middags de bloemvazen vulde. De engelsch i officier, wiens beroep hem van 't eene naar 't andere land voert, verzamelt op reis geen boekenschat. Eerder neemt hij, als de liefde voor het schoone hem aantrekt, curiositeiten van huisvlijt mede die vreemde volkeren hem aanbiedeu Zulke dingen kosten op die plaat sen niet zooveel en dsze zaken dienen thuis in Engeland, waar men toch ten slotte weer aanlandt, om zijti woning vriendelijk op te sieren. En zoo was ook hier gebeurd. Met eenige boeken vond men verder snuiserijen van aller lei aard uit de kolonies medegebracht en smaakvol gearrangeerd. Beiden, broer en zuBter schertsten genoeglijk, lachten luid. Jack deed van die goede, vroolij- ke zetten. Ach zuchtte zij ten slotte, dat mijn overste toch ook iets van uw humor bezat. ■Ik dacht, antwoordde hij, dat hij van dat artikel beter voorzien was dan ik." ■Toe, hij weet nauwelijks wat humor is Dau zou hij toch zoo niet met Dickens dweepen en dan zijn vrouw vult aan wat hij mist ■Jack, niet zoo onbeleefd hoor." ,,En. zoo ging Jack verder, daar gij tot dusverre nog niets geschreven hebt, geschikt om in het openbaar voor te lezen, moet ik nolens volens a,s. Donderdag weer tot Dickens mijn toevlucht nemen." Wat, houdt ge een lezing? Voor welk doel De werkliedenvereniging ontbreekt het aan goede boeken ranr de pastoor meent. Dwaasheid Hoe meer boeken die meuscben lezen, hoe slechter ze worden, ze weten nau welijks rnper tegen wien ze 't hebben, als men ze aanspreekt." ■Zoo, zei.Ie Jack aan zijn snor drnaiend. Op nwe protectie zal dus niet te rekenen vallen dien avoDd. Een twijfelachtige trek zog men op haar gezicht. Ze weigerde niet graag iets en vooral niet haar broeder ■Ik weet het niet, ik zal er met den overate uitgegeven uan chilisalpeter voor zijn weiden' Kreeg hij rijk terug, want reeds zeer vroeg begon het gras te groeien en het bleef groei en het gansche jaar zag de weide groen, donkergroen, en inplaats van twee heetten had hij er visr gekocht. Ook met het graan moest het anders wor den. Tot nu had vader met hard werken, met aanhoudend nu en dan eena een karret. je stalmest naar het land te brengen het land volgezaaid gekregen ea w»s met 10 12 mud per gemet (42 it 43 Aren) tevreden geweest. Dat moest en dat zou veranderen. En het veranderde ook. Hij strooide het zelfde jaar nog chilisalpeter op zijn graan, ongeveer 100 K. G. per H. A. zeker niet te veel, maar ook datzelfde jaar had hij de uitgaven dubbel en dik terug. Hij wist wat net land bij vader had opgebracht en zag dus wel, dat de grootere oogst,- het meerdere stroo aan zijne bemesting met chi lisalpeter te danken was. Hij ging nog verder. Hy zaaide eenige blokken suikerbieten en een met voederbie ten. Beide gewassen bemestte hij met chi lisalpeter. De eerste gaf bij per hectare 300 K. G niet zoo buitengewoon veel, maar hy wilde ook niet te hard van wal steken, de andere gaf hij nog een beetje meer, want hij hield het oog op zijn stalgoede, eiwit rijke voederbieten, zou het aankoopen vau krachtvoer minder noodig maken. De boeren in den omtrek hadden heime lijk wel eerbied voor zijn durf. En het was ook een durf om dat geleende geld ge deeltelijk zoo maar in den grond tewerpen. Maar hij vertrouwde op den uitslag. En zijn vertrouwen werd niet beschaamd. Reeda na eenige jaren was de boerderij niet meer te herkennen. Het geleende geld vai wel- dta teruggegeven. En altijd ging Jan Dijk stra door op zijn hoeve, die langzamenhand grooter was geworden, met zooveel mogelijk in den grond te steken, om er zoo groot mogelijk oogsten van te trakken. Wel werd de kunstmest wat duurder, maar hij wist, dat hij het chilisalpeter on mogelijk kon missen en kocht het ondanks den hoogeren prijs, als hij berekende, wat hij er voor terugkreeg, hoe enorm greoter de opbrengst zijner weide werd door een betrekkelijk geringe chilisalpeterbemesting in het voorjaarhoe eijn granen het vonuen van die uit den g&nschen omtrek, alleen doordat hij in den herfst en iD de lente een enkelen zak chilisalpeter uitzaaide als over spreken, 1 altijd met zuo'n verzoek bij jou ik zij trapte ongeduldig op den grond vind het zoo akelig dat die menschen komen 1« ■O, wat dat betreft, hernam hij, ik beschouw bet als een eer en in dit pant als in menig ander zijn we 't weer niet samen eens. Ik houd het er namelijk voor, dat Engeland zijn rang in de wereld, zijn macht en rijkdom voor 't grootste deel dankt aan zijne practische uitvindingen. Eu uit welken stand kwamen die uitvinders, ean Watt, Stephenson Allemaal arbeiders. Naar mijn meening zou ik een kortzichtige dwaas en absoluut geen patriot zijn, als ik niet met genoegen bereid was, een voor het algemeen welzijn des lands hoogst gewichtigen staud iu zijn streven tot ontwik keling en vervolmaking te 6teunen." ■Gij bekijkt alles van een ideaal standpunt, antwoordde zij. Ik ben vast overtuigd, dat deze menschen Watt Stephenson e.a. geheel onbewust in 't voordeel van het land hebben gewerkt. Wel mogelijk" onderbrak hij nHet individu volgt den inwendigen drang om iets grootsch te doen. Heeft het echter zijn doel bereikt, dan staat het niet alleen, maar dan is met hem het geheele land met roem bedekt." Ach, Jack" zeide zij geërgerd, ndat is n: wat ik zeggen wilde. Deze menschen is J de eerste plaats te doen om zich zelve^l deel te bezorgen, zooals iederen hand-' Rijkdom, eer en ten slotte sociale gelij met ods. zoudt gij dan een James W&tt, een God begunstigd man niet in uw gez waardig achten Ik weet niet veel van hem, maa wedden dat hij geen beschaafde manier ■Over zijn manieren kan ik niet oo maar zijn standheeld vindt een plaatrf Westminister'Abdij En gij hecht U t aan vorm en uiterlijkheden." ,,Zeer zeker" zeide zij kort af. (Wordt vervolgd.) wij aan ons stokpaardje hij ftMaar stel eens dat gij gelijk lit

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1907 | | pagina 1