Zondntr 19 Mei 1907.
30* Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Eerste Blad.
Ükendmakihg
pTnksTërën.
'■■/.r oA.
lil! HOOGË klIIMl
s,
jSi uïiiïiièr 40.
ANTOON TIELEN.
Dit nummer bestaat
uit DRIE Bladen
landbouw.
i
Uitgever:
C_J7
KIEZERSLIJST.
>ffen
^geeesseaceaKSSsgaip»
L. n!TiCT-.. <Enr..»B=.'^iAtGPg«>-g,r^LV?ürT.?tKal
en Linfslraalsrke Courant,
Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond.
Abonnementsprijs per 8 maanden f 0. 5.
Franco per post door het geheele rijk f0.90.
Brieveningezonden «tukken gelden enz., franco te zenden **n
Uitgever. -
der
WAAL W IJ E Telefoonnummer 38.
Advertentikn 17 regels f U.6U daarboven 8 cent per regel, groote
letters naar plaatsruimte. Adverteutiën Smaal ter plaatsing opgegeven,
worden "imaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en
advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten
gesloten. Reclames 15 cent per regel.
eL
Het Gemeentebestuur van Waalwijk brengt ter
openbare kennis, dat op den 22en Maar t jl. vast-
«««telde' kiezerslijst, met de da.rin aangebrachte
wijaigingen van den 15 Mei 19,>7 to: den 15 Mei van
het volgende j->ar van kracht blijft, behoudens
het bepaalde bij het 1ste lid van art. 34 der
ki««wet en voor een ieder op de secretarie ter
inzage blijft nedergelegd, terwijl zij in afdruk
tegen betaling der kosten verkrijgbaar ia.
Waalwijk., den 15 Mei 1907.
Het Gemeeutcbesiuur voornoemd
l)c Burgemeester,
K. DB VAN DER SCHUEREN.
De Secretaris,
F. W. VAN LIE MPT.
Daar stonden zij dan, de leerlingen
van Christus I Hun droef starende oogen
hadden de lichtgestalten van hun god-
delijken Meester achter een wolk zien
verdwijnen. Veertig dagen lang hadden
zij in heerlijken zielenvrede en onnoem
bare zaligheidsverrukking met Christus
hier op aarde na Zijne verrijzenis door
gebracht en thansHij was van hen
weggegaan, om in te gaan in de heer
lijkheid die Hij door zijn lijden verdiend
had; om hun te zenden den H Geest,
die hun zou leeren alle waarheid en hun
zou geven den moed en de kracht, om
die waarheid aan heel de aarde te ver
kondigen.
En zij trokken zich terug tusschen de
wanden van een zaal, waar zij in gebed
en vasten afwachtten de komst van Hem,
die de stichting van Christus Kerk zou
voltooien. En ziet, tien dagen na de
Hemelvaart des Heeren verscheen de
Verwachte in de gedaante van vurige
tongen en wrochte Hij in die eenvoudi
ge visschersmannen eene zielegrootheid
en een intellectueele kracht, welke der
wereld eene geestelijke hernieuwing
schiep;welke van die vreesachtige mannen
helden maakte, die met een glimlach
op 't gelaat en den jubelzang op de
lippen de vreeselijkste martelingen on
dergingen.
Wie kon hier nog twijfelen aan eene
goddelijke kracht, door wier inwerking
twaalf eenvoudige mannen werden we
reld hervormers, trotseerende alles en
allendoor wier inwerking eene Kerk
gesticht werd, omvattende den geheelen
wereldkloot en toch feitelijk slechts rus
tende op twaalf menschenschouders 1
Welk een machtig imponeerend voor
beeld voor elk klein begin, zijnde het
embiio van eene grootsche en edele
zaak 1
Welk een heerlijk lichtpunt voor elk
menschenbestaan in 't bijzonder en de
geheele maatschappij in 't algemeen, staan
de voor 't begin eener taak, wier vol
voering zwaar en moeilijk lijkt
En tochbeschouwt men de te
genwoordige maatschappij, nadat twintig
eeuwen Christus' Kerk de wereld heeft
beïnvloed, overvalt ons dan niet een
ondeelbaar oogenblik een sceptisch ge
voel, dat bange twijfel zou doen wortel-
schieten in onze peinzende ziel
Golft, ja bruist er niet over de wereld
een wilde strooming van heidensche
ideeën, die we kunnen belichamen in
>Ben ik mijns broeders hoeder?4 »Le-
vensgenot is zingenot en >Stoffelijke
winste is de winste Zien we niet eene
geheele natie zich afwenden van dat,
wat haar vroeger zoo dierbaar was
Christus' Kerke en de verbreiding van
deze Hooren we niet eene levensleer
verkondigen, die de anarchie en den
doodslag tot haar innerlijkheid stempelt
Het was, om te wanhopen, als daar
niet naast stond een kern van hen, die
Roman naar 't Engelsch.
31)
nog trouw aanhangen dat, wat de H.
Geest op Pinksteren ons bracht, die in de
thans vaak bovendrijvende wereldstroo-
ming zien een periode-verschijnsel, dat
wel eens meer de wereld beroerde, doch
dat telkens bleek te zijn eene beproeving
der menschen gemeenschap, waaruit weer
langzaam opbloeide het werk der twaalf
ook begonnen in een wereld van top
zwaar heidendom en toch doorgedrongen
tot den kern van alle natie's en volken.
Gelijk het individu, zoo wordt ook de
gemeenschap vaak bezocht door geeste
lijke beroeringen, die schijnbaar den
Christelijken geest geheel op den ach
tergrond dringen, doch die ten slotte
blijken te zijn zuiveringsprocessen, welke
helaas wel slachtoffers eischen, maar die
het heilig Pinkstergewrocht weer geheel
op den voorgrond brengen, als zijnde
het geneesmiddel voor de wereld
Waar ook, hier wordt vooral bewaar
heid »Die gelooven, haasten zich niet.*
Welaan dan, zóó beschouwd en, zoo
is werkelijk de geestelijke en zedelijke
wereld-levensgang de wereldhistorie
is daar, om het te bewijzen niet
versaagd 1
Elk Pinksterfeest brengt ons nader
tot de genezing der maatschappij, tot
haar terugkeer naar de algeheele chris
telijke beginselen.
Wij van onzen kant kunnen daartoe
bijdragen door ons eigen recht-christe-
liike levenswijze, door te vormen een
kern, wiens innerlijke kracht langzaam,
maar onweerstaanbaar doordringt tot de
omhulselen 1
De teekenen zijn reeds zichtbaar I
Langzaam komt er onder ons een waar
gemeenschapsgevoel, dat 't individualisme
op den achtergrond schuift. Wij behoeven
alleen maar te wijzen op de K. S. A.
Ook dit Pinksterfeest zij voor ons van
dien echt universeelen, christelijken geest
doortrokken en, 't behoeft dan geen
nader betoog, dit Pinksterfeest zal zoo-
doende voor ons zijn een
Zalig Pinksterfeest
*-* Nederland en België
Onlangs is de samenstelling bekend
gemaakt van de Nederlandsch-Belgische
Commissie, welke een bizondere studie
zal maken van de economische vraag
stukken, rakende de belangen van beide
Staten.
Het ledental dezer commissie is in
middels nog aangevuld en naar alle
waarschijnlijkheid komt zij binnenkort
"bijeen.
Zoo zullen Nederland en België nader
tot elkander worden gebracht en zal
men de goeae nabuurschap niet weinig
kunnen bevorderen door beider bela"gen
zooveel mogelijk met elkander in over
eenstemming te brengen.
Om slechts één ding te noemen een
min of meer willekeurige sluiting der
grenzen voor ons vee hebben wij bij
herhaling ook van België ondervonden.
Dit is een nadeel, dat over en wetr
wordt gevoeld.
En zoo zijn er nog verschillende an
dere zaken, waaromtrent men een betere
regeling zou kunnen treffen en een vast
accoord nastreven.
Begrijpelijkerwijze duikt thans ook weer
het denkbeeld op van een politiek bond
genootschap.
Nederland en België zijn, zegt men,
voor zulk een bondgenootschap, door
hun ligging als aangewezen.
Ook door hun ongeveer gelijke sterkte.
En zeker is, dat een alliantie met een
land van onze groote en beteekenis voor
Nederland aanlokkelijker zou wezen dan
de aansluiting bij een groote mogend
heid, die ons geheel zou overheerschen.
Daarom, wanneer het toch tot een
bondgenootschap zou moeten komen,
dan liever een bondgenootschap met
België, dat evenmin als wij een rol wil
spelen in de Europeesche staatkunde,
dan een met Engeland of Duitschland.
Er is nog een andere omstandigheid,
die voor een Nederlandsch-Belgjjsche
alliantie zou kunnen pleiten.
Bij een botsing tusschen Engeland en
Duitschland, die niet zoo geheel onmo
gelijk schijnt, komen België en Neder
land gelijkelijk, in het gedrang.
En zouden zij nu hun neutraliteit niet
beter kunnen verdedigen, wanneer zij
gezamelijk dan wanneer zij afzonderlijk
optraden
M. a. w. zouden zij niet sterker staan
indien zij besloten elkander onmiddelijk
de hand te reiken tegen die mogendheid,
welke het eerst hun onzijdigheid schond
Wanneer zulk een mogendheid weet,
dat zij, onze neutraliteit niet strikt eer
biedigend, terstond twee landen met een
bevolking van meer dan twaalf millioen
zielen tegenover zich zal vinden, is dit
wetenschap, die als een ernstige waar-
schuwinging kan en zal dienst doen.
Maar ook deze medaille heeft haar
keerzijde.
En zoo zouden wij voor ons nog niet
onvoorwaardelijk op een militaire conven
tie met België willen aansturen.
Al kan het gemeenschappelijk gevaar
dat zelfs vijanden tot vrienden maakt,
de beide kleine mogendheden wel eens
nopen, het denkbeeld defensieve over-
eenkomst in ernstige overweging te ne
men.
„En suit ge mijn voerbeeld volden."
alk zou liever een uurtje lezen."
„Het «lot eene te gaan bekijken, daarin hebt
ge misschien geen lust
aJawel, dat is een heerlijk idee."
„Goed, ik zal de huishoudster order geven,
n roud te geleiden."
.Tante Jane," riep Marie uit, »u denkt zeker
dat ik alleen den weg niet meer aal vinden."
■Neen het is maar de vraag of mrs. Penn
gaarne den grooten sleutelbos afgeelt."
„Ah zoo, de vele gesloten deuren, daaraan
had ik niet gedacht
.Mrs. zal dus liever medegaan."
aBnat, tante."
„Goed Én nu nog iets. Ik dacht zoo, dat
het u aangenaam zoude zijn tijdens uw verblijf
verschillende familieleden onder dit dak te
treffen Daarom heb ik de verwanten van
Garston Hall en Elm lodge en daarenboven
nog eenige bekenden uitgeuoodigd vanavond
te komen dineereu. Gij zult mijne nieuwsgie
righeid wel verontschuldigen lief kind. maar
ik" bemerkte dat gij alleen maar een hand
koffertje bij U had Dat zal toch moeielijk
een diner-toilette inhouden?"
Ik bezit voor dat doet slechts een zwart
kleedje. Zou ik u daarin te eenvoudig zijn,
tante
„Mij niet, lieveling. Ik houd van eenvoud
en ik vind als men eene Courtenay is als wij
beiden, dan kan men het gerust aaD anderen
overlaten, de wereld door kleederenpracht te
inponeeren. Onze naam zegt genoeg. Maar de
meeningen over dit pnnt zijn verdeeld en om
die alle te bevredigen, zou ik u vanavond
liever niet in dat kleed zien."
«Lieve tante," antwoordde Marie, half
lachend, half droefgeestigdun zult U mij
vanavond noodwendig in het bed moeten
stoppen.
„Ik weet al anderen raad Gij .moet niet te
trotsch zijn een kleed van mij te dragen
Het kwam er wel een beetje verlegen uit,
het was duidelijk, dat Daast het trotsche zelf
bewustzijn der oude dame toch uog een beetje
eerbied voor deu hoogeren rang der jongere
een plaatsje vond.
„Een kleed van U riep Marie verbaasd
„Een uit mijne jonge-raeisj** jaren
„Dat is lief van u. Ik heb er gisteren toe
vallig Dog een ontdekt, dat vast naar de
huidige mode bewerkt is. Rebekka zal er
slechts weinig aan te veranderen hebben, wnnt
gij hebt zoo ongeveer mijne figuur van toen.
Nu blijf ik n--g even hier en laat Rrb kka
komen, u gaat in de salon en ik zal mrs.
Penn zenden.
Marie, ging gehoorzaam naar de denr
wendde zich nog eens om, terwijl ze knikkend
zeideTot straks tante en toen verdween
ze lachend.
De oude dame zag hasr met een liefdevollen
blik na. „Zij is het kind gebleven, dat ze was.
murmelde zij, „heeft van de waarde harer
„Goed,
de salon.
Hare doorluchtigheid wacht u ia
XIV.
Vergeet uw Hooiland niet?
Teun.... Dus je wi t dit jaar mijn voor
beeld volgen, Thijs, en je hooiland vroeg
maaien, niet waar P
Thijs. Zeker, Tenn vroeg maaien was
immers het beste, zei je
En we moesten nietlanger onzen aimanak
gelooven, die ons vertelt, dat Juli de Hooi
maand is
Teun. Begrepen, Thijs! Bij vroegtijdig
maaien zijn de voedingswaarde en de ver
teerbaarheid van het gras het grootst en
wordt het hooi ook het liefst door het vee
gegeten.
Thijs. En de stoppel lijdt dan ook min
der, vertelde je laatst, zoodat het gras
spoediger uitloopt en het etgroen »ich veel
beter ontwikkeltia het zoo niet
Teun. Daar wou ik je juist hebben, buur,
want dien aangaande wilde ik je nog een
goeden raad ge"en.
Thijs. Dien wil ik nog graag meenemen,
laat eens hooren 1
Teun. Welnu, vergeet dan na het hooien
vooral niet nog wat Chilisalpeter uit te
strooien Je zult eens zien, hoe spoedig zich
de groei dan herstelt. Laat een klein hoekje
onbemest om te kunnen vergelijken.
hartelijke persoonlijkheid nog altijd geen be
grip. Nu 't is te hopen, dat dit zoo blijft
Wij mogen hare ijdelheid niet opwekken, wel
tot zekeren graad de rechte familietrots. De
prinses van Wildenbefen bij de weduwe van
een hand Ismen, daarin moet waarlijk vei au-
dering gebracht worden 1"
Eeu oogenbiik later verscheen mrs. Penn;
er-ue vrouw van middelbaren leeftijd in een
kleed van Btijvs, zwarte zijde gehuld
„Kom nader, verzoek ik u mrs Penn. U
zal zoo dadelijk de eer hebI'en, Hare Door
luchtige Hoogwaardigheid de prinses van
Wildenhofen door het «lot ïond te leideD
Hare Doorluchtigheid stelt, zooals u begrij
pen kunt, veel meer belang om te weten, hoe
bet met onze familie in den loop der eeuwen
gegsan ia van de daden die zij volbrachten
eu de onderscheidingen waarmede zij door het
koninklijk hnis gehnldigd werden, dan zij.
die alleen komen om hun kijkiust te bevredi
gen en daarom zult ge me 't genoegen doeu,
om op deze zaken bij uwe verklaring den
nadruk te leggen
„Zeer goed, mylady.
Marie bad 't liefst alleen van kamer tot
kamer gewandeld om in alle boeken en kanten
naar herinneringen nit haar jeugd te zo ken.
Maar dat ging nu door den grooten sleutel—
1 undel niet.
Het gezelschap van mrs Penn was overigens
goed te verdragen. Zij had een goedmoedig
gezicht en was zeer beleefd. Zij sprak achter
riltijd door. Zij had dit voor een gewoonte,
waut evenals vroeger, kwamen ook thans, nog
talrijke vreemdelingen naar het slot getrokken
om alles ta zien en d«n uitleg er bij te hooren
en dat wat nu bij Marie niet zoo het geval
Marie dan begon haren grooten omgang
eerst in de groote vestibule. Vele zaken werden
aangewezen dateerende uit de middeleeuwen,
vau kampridders, trofi-ëen uit verschillende
slatten, oude drinkbekers enz.
Dan wees mrs. Penn haar op eene kamer
achtige verdieping, dat is de zoogenaamde
galerij der spelers. Bij groote feesten pleegden
de dames van het hnir. zich daai te verzamelen,
om zelf ongezien het tafelen hunner lords te
aanschouwen.
„Arm- schepsels hernam Marie met mede
lijdend hoofdschuddend.
„Het is wel begrijpelijk, dat zij geen beter
tijdverdrijf wisten, dan te kijken naar woeste
zwelgpartijen en over dronken zetten te lachen.
Wuardoor zouden aij amaak gekregen hebben
voor edeler vreugd
Men deed in den zg. goeden ouden tijd
nieta om den geeat der vrouwen te ontwikke
ld 1"
Hoe ijzingwekkend hoog moet aij wel niet
op deu socialen ladder staan, om het recht te
hebben, van de oude trotsche gravinnen van
Courtenay als van arme achepsels te spreken,
deukt mrs. PenD.
„Ja, ja, zoo een prinaea dacht zij weer
terwijl zij onze vrienden naar da eetaaal
voerde.
Hier was Marie weldra thuia, want in baar
jengd bad Jack Vernon haar meermalen op
de groote kunstschatten geweaea, vooral op
het houtany- an cicelaarwerk.
Maar hierover sprak mrs Penn niet voel,
maar aooals hare meesteres haar had °P«e7"
dragen over wapenschilden die het zinnebeeld
waren van de verbinding van een Courtenay
met de dochter van een of ander adellijk ge
slacht eu de goede vrouw waa zeer handig
in den uitleg van al dia zaken.
In 't begin hoorde Marie dat nog al met
genoegen aan, toen dacht aij, eeu geeuw
onderdrukkend; Jammer dat mri Eagles en
miss Fortescue niet hier zijn. Eindelijk zeide
zij, de spreekster lachend in de rede vallend
„Me dunkt, 't is uu genoeg, de rest kunnen
we nu wel schenken. Vind u niet?
De vronw zweeg ala op den mond geslagen
eu keek, in de overtuiging baar beat gedaan
te hebben, wel wat gekrenkt.
Marie bemerkte het en zeide op vergoelij
kenden toon Ziet u. u vermoeit ziek er mee
en in mijn dom hoofd wil het toch niet in.
„Juist, aooals u wenscht," murmelde de
huishoudster.
Bij zichzelf zeide zij „Nu heeft my.ady
toch' onrecht, aan o n a wapen is baar niets
gelegeD, h.t is haar niet grootsch gei oe-.-
Het moeten er eerat van keiaers of koning;
Marie verweet zieh zelf hare outaktr
optreden „De arme vronw," dacht aij,
meende het goed en bet uitleggen is ha,
meer een genoegen, dan moeita. Ik tal
niet meer "onderbreken, al verveelt ze me
doodelijk 1
een vriendelijk woord en een handdruk.
Marie keerde naar hare groottante in het
salon terug, waar men reeda de vijf uur-thee
serveerde. Het groot aantal tassen scheen aan
te duidan, dat men eenige avondgazten resds
thana verwachtte. T j
„Kom vlug en zet U 1" nep lady Jane de
binnentredende tegemoet.
Gij ziet er bleek nit, arme goede ziel.
„Werkelijk, tante lachte Marie.
„Nu gij moet bedenken, dat ik niet door
een elot ben gewandeld, maar door vier eeuwen
Daar heb je 't weer" knikte lady Jane
Wolf van Wildenhofent blik." Ik mag niet
gelooven dat de Duitacberii_hartelijker *yn
dan de Eogelechen, maar my dnnkt, dat zy
betdr de uitdrukking van 't hart door de
oogen weten weer te geven."
„Gij vergiet u tante, bekijkt uwe eigen oogen
maar eenB in den spiegel."
■Staat daarin, dat ik u liefheb vroeg de
oude dame zich neerbuigend om haar t voor
hoofd te knsaen.
„Na dat is waar. er ia op de wereld niemand
die ik me-r geluk toewensch dan jou
- Miin geluk, antwoordde Mane Lew hoofd
buig**od, ia met vader in 't graf gegaan
Bij'deze opmerking kreeg de damo een deels
apottewdeo, deels medelydeii trei- om ».pp*a.
Dat "al wel weer betereu, meende zij -.roos
tend, »gij hebt av geheel leven nog voor m,
^ThesS werd 't gesprek gestoord door wp
eimlelooz. g.og.. k.m.r. giog h.t W,.nd. di. d.d.nr
_jAm Kniairnrtnl en ten slotte kwsm j item overste, mrs. en
A/uur tiunoiuuf»
verder door de huiskapel en ten slotte kwa
men aan de zg. koningskamer.
„Ach. dat lieve oude huis, had Maria
ODdrrweg lachend uitgeroepen, wie goed be
scheid weet, kan er zich in verstoppen, zooda
men ht-m in zijn leven niet terug thiM
Nu stond zij stil en keek zwijgend rond
De e eerste kamer had koningin Elisabeth
geherbergd. Haar vervel-os gezicht, baar met
edelgesteenten overladen gestalte, prijkte p
een middelmatige scbildery aan den waml
„Zij had honderden fouteD, dacht Marie,
toch was zij eene koningin." Dan nog eene
kamer waar'Hendrik VIII had gerust en na
ruim een uur was de rondgang g«e»,d^d en
nam Marie afacheid van hare begeleidster met
jtem overste,
De begroeting was maar tot zekeren graad
hartelijk. Men merkte wel, dat het leden der
zelfde familie waren, dieelkanderweder*ageru
maar men zag ook aan blik woord en gebaar
.Ier aargekomenen, dat zij tegenover de dame
des huizes, over-eerbiedig waren. ZyI beho^d*
ceen stap in de richtig der deur te doen, men
f; "o ?uit gesneld, om baar daarin ta ver
hinderen Nu zat men rondom baar zetel en
t h ad o wat d» .chijn of ko.i.p.
cour hield.
(Wordt vervolgd.)