Zondntr 19 Mei 1907. 30* Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Eerste Blad. Ükendmakihg pTnksTërën. '■■/.r oA. lil! HOOGË klIIMl s, jSi uïiiïiièr 40. ANTOON TIELEN. Dit nummer bestaat uit DRIE Bladen landbouw. i Uitgever: C_J7 KIEZERSLIJST. >ffen ^geeesseaceaKSSsgaip» L. n!TiCT-.. <Enr..»B=.'^iAtGPg«>-g,r^LV?ürT.?tKal en Linfslraalsrke Courant, Dit Blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden f 0. 5. Franco per post door het geheele rijk f0.90. Brieveningezonden «tukken gelden enz., franco te zenden **n Uitgever. - der WAAL W IJ E Telefoonnummer 38. Advertentikn 17 regels f U.6U daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Adverteutiën Smaal ter plaatsing opgegeven, worden "imaal berekend. Voor plaatsing van een groot aantal regels en advertenties bij abonnement worden speciale zeer voordeelige contracten gesloten. Reclames 15 cent per regel. eL Het Gemeentebestuur van Waalwijk brengt ter openbare kennis, dat op den 22en Maar t jl. vast- «««telde' kiezerslijst, met de da.rin aangebrachte wijaigingen van den 15 Mei 19,>7 to: den 15 Mei van het volgende j->ar van kracht blijft, behoudens het bepaalde bij het 1ste lid van art. 34 der ki««wet en voor een ieder op de secretarie ter inzage blijft nedergelegd, terwijl zij in afdruk tegen betaling der kosten verkrijgbaar ia. Waalwijk., den 15 Mei 1907. Het Gemeeutcbesiuur voornoemd l)c Burgemeester, K. DB VAN DER SCHUEREN. De Secretaris, F. W. VAN LIE MPT. Daar stonden zij dan, de leerlingen van Christus I Hun droef starende oogen hadden de lichtgestalten van hun god- delijken Meester achter een wolk zien verdwijnen. Veertig dagen lang hadden zij in heerlijken zielenvrede en onnoem bare zaligheidsverrukking met Christus hier op aarde na Zijne verrijzenis door gebracht en thansHij was van hen weggegaan, om in te gaan in de heer lijkheid die Hij door zijn lijden verdiend had; om hun te zenden den H Geest, die hun zou leeren alle waarheid en hun zou geven den moed en de kracht, om die waarheid aan heel de aarde te ver kondigen. En zij trokken zich terug tusschen de wanden van een zaal, waar zij in gebed en vasten afwachtten de komst van Hem, die de stichting van Christus Kerk zou voltooien. En ziet, tien dagen na de Hemelvaart des Heeren verscheen de Verwachte in de gedaante van vurige tongen en wrochte Hij in die eenvoudi ge visschersmannen eene zielegrootheid en een intellectueele kracht, welke der wereld eene geestelijke hernieuwing schiep;welke van die vreesachtige mannen helden maakte, die met een glimlach op 't gelaat en den jubelzang op de lippen de vreeselijkste martelingen on dergingen. Wie kon hier nog twijfelen aan eene goddelijke kracht, door wier inwerking twaalf eenvoudige mannen werden we reld hervormers, trotseerende alles en allendoor wier inwerking eene Kerk gesticht werd, omvattende den geheelen wereldkloot en toch feitelijk slechts rus tende op twaalf menschenschouders 1 Welk een machtig imponeerend voor beeld voor elk klein begin, zijnde het embiio van eene grootsche en edele zaak 1 Welk een heerlijk lichtpunt voor elk menschenbestaan in 't bijzonder en de geheele maatschappij in 't algemeen, staan de voor 't begin eener taak, wier vol voering zwaar en moeilijk lijkt En tochbeschouwt men de te genwoordige maatschappij, nadat twintig eeuwen Christus' Kerk de wereld heeft beïnvloed, overvalt ons dan niet een ondeelbaar oogenblik een sceptisch ge voel, dat bange twijfel zou doen wortel- schieten in onze peinzende ziel Golft, ja bruist er niet over de wereld een wilde strooming van heidensche ideeën, die we kunnen belichamen in >Ben ik mijns broeders hoeder?4 »Le- vensgenot is zingenot en >Stoffelijke winste is de winste Zien we niet eene geheele natie zich afwenden van dat, wat haar vroeger zoo dierbaar was Christus' Kerke en de verbreiding van deze Hooren we niet eene levensleer verkondigen, die de anarchie en den doodslag tot haar innerlijkheid stempelt Het was, om te wanhopen, als daar niet naast stond een kern van hen, die Roman naar 't Engelsch. 31) nog trouw aanhangen dat, wat de H. Geest op Pinksteren ons bracht, die in de thans vaak bovendrijvende wereldstroo- ming zien een periode-verschijnsel, dat wel eens meer de wereld beroerde, doch dat telkens bleek te zijn eene beproeving der menschen gemeenschap, waaruit weer langzaam opbloeide het werk der twaalf ook begonnen in een wereld van top zwaar heidendom en toch doorgedrongen tot den kern van alle natie's en volken. Gelijk het individu, zoo wordt ook de gemeenschap vaak bezocht door geeste lijke beroeringen, die schijnbaar den Christelijken geest geheel op den ach tergrond dringen, doch die ten slotte blijken te zijn zuiveringsprocessen, welke helaas wel slachtoffers eischen, maar die het heilig Pinkstergewrocht weer geheel op den voorgrond brengen, als zijnde het geneesmiddel voor de wereld Waar ook, hier wordt vooral bewaar heid »Die gelooven, haasten zich niet.* Welaan dan, zóó beschouwd en, zoo is werkelijk de geestelijke en zedelijke wereld-levensgang de wereldhistorie is daar, om het te bewijzen niet versaagd 1 Elk Pinksterfeest brengt ons nader tot de genezing der maatschappij, tot haar terugkeer naar de algeheele chris telijke beginselen. Wij van onzen kant kunnen daartoe bijdragen door ons eigen recht-christe- liike levenswijze, door te vormen een kern, wiens innerlijke kracht langzaam, maar onweerstaanbaar doordringt tot de omhulselen 1 De teekenen zijn reeds zichtbaar I Langzaam komt er onder ons een waar gemeenschapsgevoel, dat 't individualisme op den achtergrond schuift. Wij behoeven alleen maar te wijzen op de K. S. A. Ook dit Pinksterfeest zij voor ons van dien echt universeelen, christelijken geest doortrokken en, 't behoeft dan geen nader betoog, dit Pinksterfeest zal zoo- doende voor ons zijn een Zalig Pinksterfeest *-* Nederland en België Onlangs is de samenstelling bekend gemaakt van de Nederlandsch-Belgische Commissie, welke een bizondere studie zal maken van de economische vraag stukken, rakende de belangen van beide Staten. Het ledental dezer commissie is in middels nog aangevuld en naar alle waarschijnlijkheid komt zij binnenkort "bijeen. Zoo zullen Nederland en België nader tot elkander worden gebracht en zal men de goeae nabuurschap niet weinig kunnen bevorderen door beider bela"gen zooveel mogelijk met elkander in over eenstemming te brengen. Om slechts één ding te noemen een min of meer willekeurige sluiting der grenzen voor ons vee hebben wij bij herhaling ook van België ondervonden. Dit is een nadeel, dat over en wetr wordt gevoeld. En zoo zijn er nog verschillende an dere zaken, waaromtrent men een betere regeling zou kunnen treffen en een vast accoord nastreven. Begrijpelijkerwijze duikt thans ook weer het denkbeeld op van een politiek bond genootschap. Nederland en België zijn, zegt men, voor zulk een bondgenootschap, door hun ligging als aangewezen. Ook door hun ongeveer gelijke sterkte. En zeker is, dat een alliantie met een land van onze groote en beteekenis voor Nederland aanlokkelijker zou wezen dan de aansluiting bij een groote mogend heid, die ons geheel zou overheerschen. Daarom, wanneer het toch tot een bondgenootschap zou moeten komen, dan liever een bondgenootschap met België, dat evenmin als wij een rol wil spelen in de Europeesche staatkunde, dan een met Engeland of Duitschland. Er is nog een andere omstandigheid, die voor een Nederlandsch-Belgjjsche alliantie zou kunnen pleiten. Bij een botsing tusschen Engeland en Duitschland, die niet zoo geheel onmo gelijk schijnt, komen België en Neder land gelijkelijk, in het gedrang. En zouden zij nu hun neutraliteit niet beter kunnen verdedigen, wanneer zij gezamelijk dan wanneer zij afzonderlijk optraden M. a. w. zouden zij niet sterker staan indien zij besloten elkander onmiddelijk de hand te reiken tegen die mogendheid, welke het eerst hun onzijdigheid schond Wanneer zulk een mogendheid weet, dat zij, onze neutraliteit niet strikt eer biedigend, terstond twee landen met een bevolking van meer dan twaalf millioen zielen tegenover zich zal vinden, is dit wetenschap, die als een ernstige waar- schuwinging kan en zal dienst doen. Maar ook deze medaille heeft haar keerzijde. En zoo zouden wij voor ons nog niet onvoorwaardelijk op een militaire conven tie met België willen aansturen. Al kan het gemeenschappelijk gevaar dat zelfs vijanden tot vrienden maakt, de beide kleine mogendheden wel eens nopen, het denkbeeld defensieve over- eenkomst in ernstige overweging te ne men. „En suit ge mijn voerbeeld volden." alk zou liever een uurtje lezen." „Het «lot eene te gaan bekijken, daarin hebt ge misschien geen lust aJawel, dat is een heerlijk idee." „Goed, ik zal de huishoudster order geven, n roud te geleiden." .Tante Jane," riep Marie uit, »u denkt zeker dat ik alleen den weg niet meer aal vinden." ■Neen het is maar de vraag of mrs. Penn gaarne den grooten sleutelbos afgeelt." „Ah zoo, de vele gesloten deuren, daaraan had ik niet gedacht .Mrs. zal dus liever medegaan." aBnat, tante." „Goed Én nu nog iets. Ik dacht zoo, dat het u aangenaam zoude zijn tijdens uw verblijf verschillende familieleden onder dit dak te treffen Daarom heb ik de verwanten van Garston Hall en Elm lodge en daarenboven nog eenige bekenden uitgeuoodigd vanavond te komen dineereu. Gij zult mijne nieuwsgie righeid wel verontschuldigen lief kind. maar ik" bemerkte dat gij alleen maar een hand koffertje bij U had Dat zal toch moeielijk een diner-toilette inhouden?" Ik bezit voor dat doet slechts een zwart kleedje. Zou ik u daarin te eenvoudig zijn, tante „Mij niet, lieveling. Ik houd van eenvoud en ik vind als men eene Courtenay is als wij beiden, dan kan men het gerust aaD anderen overlaten, de wereld door kleederenpracht te inponeeren. Onze naam zegt genoeg. Maar de meeningen over dit pnnt zijn verdeeld en om die alle te bevredigen, zou ik u vanavond liever niet in dat kleed zien." «Lieve tante," antwoordde Marie, half lachend, half droefgeestigdun zult U mij vanavond noodwendig in het bed moeten stoppen. „Ik weet al anderen raad Gij .moet niet te trotsch zijn een kleed van mij te dragen Het kwam er wel een beetje verlegen uit, het was duidelijk, dat Daast het trotsche zelf bewustzijn der oude dame toch uog een beetje eerbied voor deu hoogeren rang der jongere een plaatsje vond. „Een kleed van U riep Marie verbaasd „Een uit mijne jonge-raeisj** jaren „Dat is lief van u. Ik heb er gisteren toe vallig Dog een ontdekt, dat vast naar de huidige mode bewerkt is. Rebekka zal er slechts weinig aan te veranderen hebben, wnnt gij hebt zoo ongeveer mijne figuur van toen. Nu blijf ik n--g even hier en laat Rrb kka komen, u gaat in de salon en ik zal mrs. Penn zenden. Marie, ging gehoorzaam naar de denr wendde zich nog eens om, terwijl ze knikkend zeideTot straks tante en toen verdween ze lachend. De oude dame zag hasr met een liefdevollen blik na. „Zij is het kind gebleven, dat ze was. murmelde zij, „heeft van de waarde harer „Goed, de salon. Hare doorluchtigheid wacht u ia XIV. Vergeet uw Hooiland niet? Teun.... Dus je wi t dit jaar mijn voor beeld volgen, Thijs, en je hooiland vroeg maaien, niet waar P Thijs. Zeker, Tenn vroeg maaien was immers het beste, zei je En we moesten nietlanger onzen aimanak gelooven, die ons vertelt, dat Juli de Hooi maand is Teun. Begrepen, Thijs! Bij vroegtijdig maaien zijn de voedingswaarde en de ver teerbaarheid van het gras het grootst en wordt het hooi ook het liefst door het vee gegeten. Thijs. En de stoppel lijdt dan ook min der, vertelde je laatst, zoodat het gras spoediger uitloopt en het etgroen »ich veel beter ontwikkeltia het zoo niet Teun. Daar wou ik je juist hebben, buur, want dien aangaande wilde ik je nog een goeden raad ge"en. Thijs. Dien wil ik nog graag meenemen, laat eens hooren 1 Teun. Welnu, vergeet dan na het hooien vooral niet nog wat Chilisalpeter uit te strooien Je zult eens zien, hoe spoedig zich de groei dan herstelt. Laat een klein hoekje onbemest om te kunnen vergelijken. hartelijke persoonlijkheid nog altijd geen be grip. Nu 't is te hopen, dat dit zoo blijft Wij mogen hare ijdelheid niet opwekken, wel tot zekeren graad de rechte familietrots. De prinses van Wildenbefen bij de weduwe van een hand Ismen, daarin moet waarlijk vei au- dering gebracht worden 1" Eeu oogenbiik later verscheen mrs. Penn; er-ue vrouw van middelbaren leeftijd in een kleed van Btijvs, zwarte zijde gehuld „Kom nader, verzoek ik u mrs Penn. U zal zoo dadelijk de eer hebI'en, Hare Door luchtige Hoogwaardigheid de prinses van Wildenhofen door het «lot ïond te leideD Hare Doorluchtigheid stelt, zooals u begrij pen kunt, veel meer belang om te weten, hoe bet met onze familie in den loop der eeuwen gegsan ia van de daden die zij volbrachten eu de onderscheidingen waarmede zij door het koninklijk hnis gehnldigd werden, dan zij. die alleen komen om hun kijkiust te bevredi gen en daarom zult ge me 't genoegen doeu, om op deze zaken bij uwe verklaring den nadruk te leggen „Zeer goed, mylady. Marie bad 't liefst alleen van kamer tot kamer gewandeld om in alle boeken en kanten naar herinneringen nit haar jeugd te zo ken. Maar dat ging nu door den grooten sleutel— 1 undel niet. Het gezelschap van mrs Penn was overigens goed te verdragen. Zij had een goedmoedig gezicht en was zeer beleefd. Zij sprak achter riltijd door. Zij had dit voor een gewoonte, waut evenals vroeger, kwamen ook thans, nog talrijke vreemdelingen naar het slot getrokken om alles ta zien en d«n uitleg er bij te hooren en dat wat nu bij Marie niet zoo het geval Marie dan begon haren grooten omgang eerst in de groote vestibule. Vele zaken werden aangewezen dateerende uit de middeleeuwen, vau kampridders, trofi-ëen uit verschillende slatten, oude drinkbekers enz. Dan wees mrs. Penn haar op eene kamer achtige verdieping, dat is de zoogenaamde galerij der spelers. Bij groote feesten pleegden de dames van het hnir. zich daai te verzamelen, om zelf ongezien het tafelen hunner lords te aanschouwen. „Arm- schepsels hernam Marie met mede lijdend hoofdschuddend. „Het is wel begrijpelijk, dat zij geen beter tijdverdrijf wisten, dan te kijken naar woeste zwelgpartijen en over dronken zetten te lachen. Wuardoor zouden aij amaak gekregen hebben voor edeler vreugd Men deed in den zg. goeden ouden tijd nieta om den geeat der vrouwen te ontwikke ld 1" Hoe ijzingwekkend hoog moet aij wel niet op deu socialen ladder staan, om het recht te hebben, van de oude trotsche gravinnen van Courtenay als van arme achepsels te spreken, deukt mrs. PenD. „Ja, ja, zoo een prinaea dacht zij weer terwijl zij onze vrienden naar da eetaaal voerde. Hier was Marie weldra thuia, want in baar jengd bad Jack Vernon haar meermalen op de groote kunstschatten geweaea, vooral op het houtany- an cicelaarwerk. Maar hierover sprak mrs Penn niet voel, maar aooals hare meesteres haar had °P«e7" dragen over wapenschilden die het zinnebeeld waren van de verbinding van een Courtenay met de dochter van een of ander adellijk ge slacht eu de goede vrouw waa zeer handig in den uitleg van al dia zaken. In 't begin hoorde Marie dat nog al met genoegen aan, toen dacht aij, eeu geeuw onderdrukkend; Jammer dat mri Eagles en miss Fortescue niet hier zijn. Eindelijk zeide zij, de spreekster lachend in de rede vallend „Me dunkt, 't is uu genoeg, de rest kunnen we nu wel schenken. Vind u niet? De vronw zweeg ala op den mond geslagen eu keek, in de overtuiging baar beat gedaan te hebben, wel wat gekrenkt. Marie bemerkte het en zeide op vergoelij kenden toon Ziet u. u vermoeit ziek er mee en in mijn dom hoofd wil het toch niet in. „Juist, aooals u wenscht," murmelde de huishoudster. Bij zichzelf zeide zij „Nu heeft my.ady toch' onrecht, aan o n a wapen is baar niets gelegeD, h.t is haar niet grootsch gei oe-.- Het moeten er eerat van keiaers of koning; Marie verweet zieh zelf hare outaktr optreden „De arme vronw," dacht aij, meende het goed en bet uitleggen is ha, meer een genoegen, dan moeita. Ik tal niet meer "onderbreken, al verveelt ze me doodelijk 1 een vriendelijk woord en een handdruk. Marie keerde naar hare groottante in het salon terug, waar men reeda de vijf uur-thee serveerde. Het groot aantal tassen scheen aan te duidan, dat men eenige avondgazten resds thana verwachtte. T j „Kom vlug en zet U 1" nep lady Jane de binnentredende tegemoet. Gij ziet er bleek nit, arme goede ziel. „Werkelijk, tante lachte Marie. „Nu gij moet bedenken, dat ik niet door een elot ben gewandeld, maar door vier eeuwen Daar heb je 't weer" knikte lady Jane Wolf van Wildenhofent blik." Ik mag niet gelooven dat de Duitacberii_hartelijker *yn dan de Eogelechen, maar my dnnkt, dat zy betdr de uitdrukking van 't hart door de oogen weten weer te geven." „Gij vergiet u tante, bekijkt uwe eigen oogen maar eenB in den spiegel." ■Staat daarin, dat ik u liefheb vroeg de oude dame zich neerbuigend om haar t voor hoofd te knsaen. „Na dat is waar. er ia op de wereld niemand die ik me-r geluk toewensch dan jou - Miin geluk, antwoordde Mane Lew hoofd buig**od, ia met vader in 't graf gegaan Bij'deze opmerking kreeg de damo een deels apottewdeo, deels medelydeii trei- om ».pp*a. Dat "al wel weer betereu, meende zij -.roos tend, »gij hebt av geheel leven nog voor m, ^ThesS werd 't gesprek gestoord door wp eimlelooz. g.og.. k.m.r. giog h.t W,.nd. di. d.d.nr _jAm Kniairnrtnl en ten slotte kwsm j item overste, mrs. en A/uur tiunoiuuf» verder door de huiskapel en ten slotte kwa men aan de zg. koningskamer. „Ach. dat lieve oude huis, had Maria ODdrrweg lachend uitgeroepen, wie goed be scheid weet, kan er zich in verstoppen, zooda men ht-m in zijn leven niet terug thiM Nu stond zij stil en keek zwijgend rond De e eerste kamer had koningin Elisabeth geherbergd. Haar vervel-os gezicht, baar met edelgesteenten overladen gestalte, prijkte p een middelmatige scbildery aan den waml „Zij had honderden fouteD, dacht Marie, toch was zij eene koningin." Dan nog eene kamer waar'Hendrik VIII had gerust en na ruim een uur was de rondgang g«e»,d^d en nam Marie afacheid van hare begeleidster met jtem overste, De begroeting was maar tot zekeren graad hartelijk. Men merkte wel, dat het leden der zelfde familie waren, dieelkanderweder*ageru maar men zag ook aan blik woord en gebaar .Ier aargekomenen, dat zij tegenover de dame des huizes, over-eerbiedig waren. ZyI beho^d* ceen stap in de richtig der deur te doen, men f; "o ?uit gesneld, om baar daarin ta ver hinderen Nu zat men rondom baar zetel en t h ad o wat d» .chijn of ko.i.p. cour hield. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1907 | | pagina 1